Radioprogramma
Boven donker Afrika.
HET TREINAVONTUUR.
Ingezonden Stukken.
Uit onze Omgeving.
Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
chauffeur Zaandaim, Hendrik H., koopman, Medemblik,
Pieter H., vrachtrijder Berkhout, Corn. Joc. Anth. H.,
monteur Hoorn, Joh. Jos. K., Zwaag, allen f 15 boete of
15 dagen; Joh. Jos. K,, Zwaag, f 20 boete of 20 dagen,
Adr. K., melkrijder Zijpe, Gerrit N. Smid, Wevershoof,
beiden f 15 boete of 15 dagen; Gerrit P. lotendibitant,
Amsterdam f 10 boete of 10 dagen; Aloysius R., monteur
Alkmaar f 15 boete of 15 dagen; Jan de R., monteur,
Alkmaar f 2 of 2 dagen; W. J. H. T., garagehouder ta
Alkmaar f 15 boete of 15 dagen; Willebr. Joh. T., reiziger
te Amsterdam f 10 boete of 10 dagen, Hendr. Ger. de V.,
expediteur te Amsterdam f 10 boete of 10 dagen; Joh.
Carel Albertus v. W., expediteur te Nijmegen f 15 boete
of 15 dagen, Adr. Ger. de W., garagehouder te Zijpe,
f 20 boete of 20 dagen; Joh. Hendr. de R., chauffeur te
Amsterdam f 15 boete of 15 dagen. Finis.
VLIEGTUIG CONTRA WELDE DIEREN.
De dappere vlieger: Ernst Udet.
In alle stilte, zonder groote huldigingen bij zijn aan
komst, is Ernst Udet na een verblijf van zes maanden
in het donkere werelddeel weer in zijn vaderstad Ber
lijn teruggekomen. Op 1 November 1930 ging hij met 15
andere leden der expeditie voor het „Flugfllmsyndicat"
dn Genua aan boord van de stoomboot, die hen op 20
November in Nombassa uitzette. Daar werden ook de
drie meegenomen vliegtuigen uitgeladen en per spoor
naar Aroesja vervoerd. Het waren een Kilemm L 26 Ha
met een Siemensmotor S H 13a, een B W F—-M 23c
met Argus As 8 en een de Havilland Genet-Moth. Ze
hadden alle drie vleugels, die samengeklapt konden
worden en waren met het oog op de groote hitte voor
zien van Vickers olle-lamedlenkoelers, die zich bijzonder
goed hielden. Men had slechts de gebruikelijke Askania-
instrumenten meegenomen: kompas, hoogte- en snel
heidsmeter, toerenteller, oliemanometer, thermometer
en benzinemotor, verder waren de vliegtuigen uitgerust
met een Heimeckckussen-parachute. Aan reserve-onder-
deelen werd één stel meegenomen, doch ondanks den
zwaren dienst, dien de motoren hebben moeten leveren,
heeft men ze niet behoeven te gebruiken.
Aan Udet waren de vluchten van de expeditie opgedra
gen, waarvoor hij werd bijgestaan door den 24-jarigen
piloot Claus van Suchocki en door zijn ouden monteur
Beier. Op 29 November vlogen zij de „Klemm" en de
„Moth" van Aroesja naar het hoofdkwartier der expe
ditie, Mtowo Mboe aan het meer van Manjara, beter
bekend als het Tanganjika-meer. Het B F W-vliegtuig
werd als reserve te Aroesja achtergelaten. In het hoofd
kwartier werden toen eerst met behulp van meer dan
honderd negers huizen en zelfs een nangar voor de
vliegtuigen gemaakt. Vijf Boeren zouden de expeditie
van dienst zijn als gidsen en jagers en men beschikte
over 7 vrachtauto's voor het transport over groote af
standen. Zoo worden vanuit het hoofdkwartier ver
schillende verkenningstochten gedaan naar de streken,
die voor filmopnamen in aanmerking kwamen, vooral
naar de op ongeveer 120 K.M. afstand gelegen Zeren-
geti-steppe, waar naar men zegt nog het meeste wild
ter wereld voorkomt. In deze steppe, die zich honderden
kilometers ver uitstrekt, vond men inderdaad nog
kudde van honderdduizenden zebra's, gnoe's en anti
lopen.
Een angstig moment.
Het was dus een bijna ideaal terrein voor filmopna
men en daarbij bleek het Kiemm-vliegtulg het beste toe
stel, dat men zich zou kunnen denken voor film en
sport. Door zijn uitstekende aërodynamische eigenschap
pen, vooral door het bijzondere zweefvermogen en de
lage landingssnelheid, kon von Suchocki den operateur
dikwijls tot 2 of 3 M. boven het wild brengen en hem
zoo in staat stellen cm opnamen te maken, die bij een
ander vliegtuig onbereikbaar waren geweest. Eenmaal
is dat laag vliegen bijna noodlottig geworden. Zij had
den toen reeds eenige malen over een groep van vijf
leeuwen gevlogen en wilden dat nog eens doen, op e,en
hoogte van ongeveer 3 M., de operateur Schneeberger
draaide vlijtig, toen plotseling net vliegtuig een vreese-
Hjke klap kreeg. Een van de leeuwen was n.1. op den
ongewonen vijand losgesprongen en had met een van
zijn klauwen zoo'n slag tegen den rechtervleugel gege
ven, dat de balken bloot lagen en de sporen der klau
wen later nog langs de geheele onderzijde van den
vleugel zichtbaar waren,
Het Klemm-vllegtuig had verder niet de minste tegen
slag, totdat het in Januari 1931 plotseling radicaal ver
ongelukte Bij het landen stormde er juist een neus
hoorn op het vliegtuig af; de piloot zag dit nog net,
gaf weer vol gas en week voor het dier uit. Toen kon
hij echter niet meer voorkomen, dat het vliegtuig in
aanraking kwam met een juist in de vliegrichting lig
gende termietenheuvel, waardoor de staart werd afge
rukt en het toestel over den kop sloeg met op volle
kracht werkende motoren. Udet zag uit de verte het
ongeluk gebeuren en landde 400 M. verder met zijn
„Moth". Ondanks de huizenhooge stofwolken zag hij,
dat de rhinoceros bij de wrakhoop stond, en eerst met
schoten verjaagd moest worden, voordat hij zijn red
dingswerk kon beginnen. Gelukkig was geen der inzit
tenden levensgevaarlijk gewond en bovendien konden
Kort verhaal
„Chocolade, sigaretten, Haagsche hopjes, dames en
•é-eren."
De kleine jongen, die moeizaam achter den grooten
versnaperingswagen voorttreuze'.de, werd plotseling ruw
op zij geduwd door den zwart gerokten ober, die langs
de voor het vertrek gereed staande express naar Parijs
holde, al maar zijn monotone roep uitgalmend:
Thee, koffie, broodjes, meneer en mevrouw?"
Mevrouw van Doorn, wier man als architect zijn dien
sten bij den opbouw van de koloniale tentoonstelling te
Parijs verleende, en dien zij thans een bezoek wilde gaan
brengen, schudde van neen en boog zioh nog wat verder
uit het couperaampje om haar kennissen en vrienden
die haar uitgeleide hadden gedaan, voor het laatst de
hand te drukken.
Nou, bonjour Mary, dag Freddy, dus jullie komen
a.s. Zondag?"
Ja, doe je Frits de groeten van ons?"
De groote wijzer van de stationsklok versprong voe
rend een hokje, de groenwitte schijf van den stations
chef rees omhoog, het botsend geluid van tegen elkaar
stootende buffers en de trein zette zich in beweging.
Nu adieu' hoor!
Adieu!!
Een enkele zakdoek wapperde traag tot de trein in de
donkere nacht was vergleden. Toen het station door een
kromming van de rails aan het oofr was onttrokken, keek
mevrouw van Doorn een oogenblik naar het avondland
waarboven een volle maan to blinken stond, doch toen
de wind haar te kil werd, schoof zij het raam omlaag
en begaf zich naar haar slaapcompartiment
Nauwelijks echter was zij binnengetreden en had het
gordijn voor haar slaapplaats, weggeschoven of een
kreet van schrik bestierf op haar lippen. Doodsbleek
staarde zij naar een man, die er niet minder verschrikt
uitzag en haar met zy'n groote zwarte oogen op een won
derlijke manier aanstaarde. Heesch klonk het van zijn
lippen:
zij met de „Moth" var. Udet spoedig naar het hoofd
kwartier worden vervoerd
Van de ankei's losgerukt.
Een ongeluk komt zelden alleen; kort daarna werd
op een nacht de „Moth" door een windhoos van haar
anker losgerukt en vele meters in de lucht geslingerd;
zij kwam 20 M. verder weer neer met verdraaide vleu
gels, gescheurde bespanning, enz. Er moesten een paar
timmerlieden uit Aroesja worden gehaald, die de expe
ditie daar achtergelaten had en een week later was de
„Moth" weer gerepareerd. Intusschen had Udet ook het
in Aroesja achtergelaten B W F-vliegtuig naar het
hoofdkwartier gevlogen voor de slotopnamen en von
Suchocki voerde nog geen drie weken na het ongeluk
met de „Moth" de landing in den krater der Lenagi
uit, die nog voor de film noodig was. Aan het einde
van de expeditie kwam men ook nog te Nairobi in
Britsch-Kenya, waar de vliegeniers geestdriftig werden
ontvangen. Udet en von Suchocki hielden demonstratie
vluchten voor vele duizenden toeschouwers en moesten
hartelijke ov&Lies ir» entvangst nemen.
De terugtocht moest Udet alleen met Schnoeberger
maken met de B F W en daarop had hij het laatste
avontuur van deze expeditie. Op het 500 K.M. lange
traject naar Malalkal moest hij bij Duk Fadiat een
noodlanding maken. Hij bevond zich midden tusschen
de moerassen van de Nyl en moest dus landen op de
tamelijk primitieven autoweg, in de hoop, dat de in den
Soedan uitstekend georganiseerde Engelsche lucht-
controle hem zou vinden. Reeds den volgenden dag werd
hij dan ook gezien door Compbeel Black, directeur van
de Wilson Airways te Nairobi, en twee dagen later
landde Luitenant Jones met een Fairey-vliegtuig op den
zelfden weg! Hij kon Udet benzine verschaffen en de
middelen om de machine althans voorloopig te reparee-
ren, zoodat hij weer in staat was té starten en met den
gehavenden motor nog een afstand van 2800 KM. kon
afleggen. Dit was het moeilijkste deel van den tocht,
want met een temperatuur van 40 graden Celsius in de
schaduw bedrreg die van de olie voor de vlucht tot 55
graden en tijdens de vlucht soms tot 95 graden. Het is
een prestatie, dat Udel met dat al voor de 5000 KM.,
die hij met de B W F heeft afgelegd, een gemiddelde
snelheid van 137 K.M. per uur bereikte.
Bij deze expeditie wordt men vooral ook getroffen
door de hartelijke, sportieve houding der Engelschen,
vooral van Wing-Commander Williams, die de leiding
bij de luchtcontrole in ^Kartoem heeft en tijdens den
oorlog toch zes maanden lang als vliegenier tegen de
Duitschers heeft gevochten.
(Nadruk verboden).
Nieuwe Niedorp, 17 Mei 1931.
Geachte Redacteur!
Gaarne zag ondergeteekende voor bijgaande stukjes
een plaats in uw veelgelezen blad, wat gezien de open
brief van den heer Drukker een ieder wel duidelijk zai
wezen.
Aan den heer C. Pluister dit neg en daarmee basta.
Uit uw tenminste door u onderteekend hatelijk nietszeg
gend noch bewijzend stukje, mag ik wel opmaken, dat
de pijl ook bij u doel heeft getroffen, evenals velen uit
uw omgeving hun instemming er mee betuigden. Als u
nu werkelijk uw geweten met een paar vuile bijna on
leesbare briefjes waar'iedere handteekening aan ont
breekt, kunt tevreden stellen, moet u voor uw zelf maar
uitmaken. Dat u op een Diaconieplaats woont is in uw
voordeel. De armen zijn wel wat gemoedelijker dan de
kerk,
Bij voorbaat mijn dank voor de plaatsing.
Hoogachtend,
D. OLIE Az.
Nieuwe Niedorp.
En nu dit aan den heer Drukker te Alkmaar, wat u
wel zoo goed zult willen zijn ter plaatsing op te nemen.
Geachte heer Drukker.
Schuldbewust en toch ook met verbazing las ik den
aan mij gerichten open brief. Schuldbewust, omdat ik
voelde dat die uitdrukking zooals u hem voelde zeer on
gepast was. Maar Mijnheer Drukker, zoo heb ik het niet
bedoeld. Gedachtenloos, het was al laat, zonder er bij na
te denken heb ik mij van dien in de volksmond gebruik
te term bediend en waarom? Ik weet het niet Laten
wij hopen, dat door dit schrijven het voor goed verdwijnt
dan heeft het nog zijn goede zijde gehad.
Dit niet ter ver ontschuldiging. Openlijk bied ik u hier
en geheel het Joodsche volk, mijn verontschuldiging aan.
Schrijf het toe aan gebrek aan opvoeding, het zij zoo.
Daar martel ik wel eens meer mee, maar beschouw het
niet dat ik daarmee u en uw volk wilde treffen. Met de
opmerking dat Pluister geen Jood was, ga ik niet met u
accoord. Dit doet aan het géval niets af. Net zoo min
als ik daarmee de Christenen verdenk zou ik het ook
de Joden niet doen. Zelfs geloof ik, dat als het een Jood
was geweest, ik wel had nagedacht en het niet had ge
schreven. Nooit heb ik een mensch beoordeeld naar zijn
geloof, wel denk ik soms: Wat zou de wereld rustiger
en vrediger zijn, als het geloof in zijn uiterlijken vorm
verdween.
Dus nogmaals mijn verontschuldiging aanbiedende, en
wilt u dat ik het persoonlijk doe. dan zal ik niet aarzelen
Mijn briefadres is: D. Olie Az., N. Niedorp A 66a.
Dankend voor de verleende plaatsruimte teeken ik
Hoogachtend groetend
D. OLIE Az.
Redt u mij? Om gods wil!"
De eerste opwelling van mevrouw van Doorn was om
aan de noodrem te trekken, doch zij wist zich met in
spanning te beheerschen en vroeg:
Wat doet u in mijn slaapcompartiment?"
De jongeman was uit het bed gestapt en keek haar
deemoedig en smeekend aan. Toen boog hij het hoofd en
fluisterde:
Ik werd achtervolgd entoen heb ik hier een
schuilplaats gezocht. Toe mevrouw, verraadt u mij niet,
ik ben onschuldig, dat bezweer ik u.
Ik weet niets van uw schuld af. zei mevrouw van
Doorn verbaasd en tegelijkertijd toch een weinig ont
roerd door het wanhopige uiterlijk van den knappen jon
geman.
Wanneer ik u misschien even een kleine geschiede
nis mag vertellen...?
Mevrouw van Doorn knikte en nam in afwachting op
de eenige stoel in het compartiment plaats.
Wanneer ik mij dan even voor mag stellen, mijn
naam is Rob van den Berg, ik ben journalist van beroep
en woon te Amsterdam. Gisteren ontving ik op mijn re
dactiebureau een zonderlinge brief van een dame, wier
naam hier niets ter zake doet, waarin mij werd verzocht
om den volgenden avond tegen negen uur bij haar huis
te willen komen. Ik kende de dame in het geheel niet,
doch een journalist mag zich nu eenmaal over niet3
verbazen, dus besloot ik om op den gevraagden tijd ter
plaatse te zijn en om u de waarheid te zeggen, ik rook
als eer. speurhond de sensationeele copie. Ik sprak er
met niemand van tevoren over en begaf mij vanavond
naar het bedoelde adres. Waarik onmiddellijk door een
huisknecht, na overreiking van het door mij ontvangen
epistel, in een kleine salon op de eerste verdieping werd
gelaten. Ik zat daar een oogenblik, toen ik in een kamer
naast de mijne die door een tusschendeur ervan was
gescheiden, een deur hoorde opengaan en plotseling wa
ren een man en een vrouw hevig aan het ruzie zoeken.
Daar verbaasde ik mij een beetje over, zoo iets doet men
toch niet wanneer er gasten in de nabijheid zijn, maar
mijn verbazing steeg nog meer toen de ruzie steeds hoo-
ger liep. Plotseling begon de vrouw te gillen: „Help,
moord!"
Ik kon mij niet langer meer bedwingen, Ik gooide de
tusschendeur open en stond voor een verschrikkelijk
schouwspel. Een man had zyn handen om de keel van
Donderdag 21 Mei.
HILVERSUM (298 M.)
A.V.R.O.
8.00 Tijdsein; 8.019.50 Gramofoonmuziek; 10.00 Tijd
sein; 10.0110.15 Morgenwijding; 10.3011.00 Gramo
foonmuziek; 11.0012.00 Solisten-Concert; 12.00 Tijdsein;
12.01—1.45 AVRO-Kwartet o.l.v. Dick Groeneveld; 1.45—
2.30 Lezing door Max Tak over Paganini, met illustratie
van gramofoonpl.; 2.303.00 Rustpoos voor verzorging
van den zender; 3.004.00 Naaicursus door Mevr. Ida
de Leeuwvan Rees; 4.005.00 Ziekenuur door Mevr.
Antoinette van Dijk; 5.006.00 Het Omroep-Orkest o.l.v.
Nico Treep; 6.006.30 Sportpraatje door H. Hollander;
6.307.00 Omroep orkest; 7.007.30 Engelsche les voor
Gevorderden; 7.308 00 Radio-Volksuniversiteit. Spre
ker: Prof. Dr. A. A. Nijland. Onderwerp: „Christiaan
Huygens"; 8.00 Tijdsein; 8.0110.30 Aansluiting van het
Concertgebouw te Amsterdam. Beethoven-Cyclus. Het
Concertgebouw-Orkest o.l.v. Dr. Willem Mengelberg; In
de pauze: Lezing door A. de Wal over het Beethoven-
programma van dien avond; 10.301045 Nieuwsberich
ten van Vaz Dias; 10.45—12.00 Kovacs La jos en zijn
Orkest; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
K.R.O.
8.009.15 Morgenconcert.
N.C.R.V.
10.0010.30 Zang door het NCRV-Dameskoor; 10.30
11.00 Korte Ziekendienst.
K.R.O.
11.0011.30 Gramofoonmuziek; 11.3012.00 Godsdienstig
halfuurtje; 12.00 Tijdsein; 12.0112.15 Politieberichten;
12.15—1.45 Het K.R.Q.-Trio; 1.45—2.00 Gramofoonmu
ziek.
N.C.R.V.
2.002.15 Gramofoonmuziek; 2.15315 Cursus Fraaie
Handwerken; 3.153.45 Vrouwenhalfuurtje; 3.454.00
Verzorging van den zender; 4.005.00 Ziekenuurtje;
5.005.45 Cursus Handenarbeid voor de Jeugd; 5.45
6.45 Piano-duetten; 6.457.00 Cursus Knippen en Stof-
versieren; 7.007.30 Vragenhalfuurtje; 7.307.45 Politie
berichten; 7.458.00 Spreker: H. Amelink, secretaris
van het Chr. Nat. Vakverbond; 8.0010.45 Concert, te
geven door het Chr. Radio-Orkest o.l.v, George Stam;
10.1010.20 Persberichten van Vaz Dias; 10.4411.30
Gramofoonplaten.
HEERHÜGOWAARD
Tot de zeldzaamheden behoort zeker wel, dat een in
wonend knecht vijf en twintig jaar aan één stuk zijn
patroon getrouw blijft. Dit feit herdacht j.1. Zondag de
heer D. Toepoel, in dienstbetrekking bij den heer J.
Snijder, landbouwer in deze gemeente.
In de met guirlandes versierde stal werd een receptie
gehouden, die door talrijke personen werd bezocht.
Als geschenken mogen genoemd worden o.a. het gou
den horloge, hem door den baas geschonken en een
compleet scheerstel als aandenken van de buren.
Door den heer De Jong werd een toespraak gehou
den en den jubilaris namens de afd. Hugowaard van de
Holl Mij. van Landbouw het Diploma uitgereikt, terwijl
hij hem tevens namens het Hoofdbestuur feliciteerde.
J
de vrouw geklemd en was bezig haar te wurgen. Een
oogenblik aarzelde ik, toen greep ik een bronzen vaas,
die In mijn nabijheid stond en sprong toe... Mijn God.
mevrouw, zie me niet zoo aan, ik ben geen moordenaar,
werkelijk niet... een roode mist zakte voor mijn oogen
en toen deze wegtrok, lag de man aan mijn voeten, roer
loos... Uit een gapende wond stroomde het bloed. De
vrouw keek mij doodsbleek aan en zoo stonden wij onbe
weeglijk tegenover elkaar tot de deur werd open getrok
ken en er twee mannen de kamer binnen traden. Daarna
strekte de vrouw haar hand uit en riep: Hier staat de
moordenaar! Toen beving mij plotseling een dolle angst.
Ik bemerkte het gevaar waarin ik verkeerde en om dit
te ontsnappen liep ik naar het raam en sprong in den
tuin. Gelukkig bedroeg de hoogte slechts anderhalf a
twee meter, zoodat ik in de zachte aarde goed terecht
kwam. Ik hoorde nog boven mij een geroep en ge
schreeuw, maar ik wist uit den tuin te komen en sprong
in een taxi, waarin ik mij naar het station liet rijden.
Waarom, dat wist ik ze.f niet goed. Het geheele avon
tuur kwam mij zoo zonderling voor, maar ik bleek toch
wel goed gehandeld te hebben, want op het station be
merkte ik mijn twee achtervolgers en ternauwernood
kon ik nog aan hen ontglippen door in uw compartiment
te kruipen. Maar dadelijk zullen zij waarschijnlijk ook
hier komen zoeken en dan... toe mevrouw, verraadt u
mij niet, ik smeek u er om."
Mevrouw van Doorn stutte haar kin op haar hand en
dacht diep na. Toen keek zij den jongeman aan en zei:
Uw geschiedenis komt mij zoo onwaarschijnlijk voor.
Ik geloof dat u niet geheel en al de waarheid spreekt.
Is die vrouw u misschien ontrouw geworden en... u
begrijpt mij verder wel, niet waar?"
De jongeman boog het hoofd en antwoordde niet.
Op dat oogenblik werd er zacht en besoheiden op de
deur getikt.
De jongeman keek plotseling verwilderd om zich heen
en deinsde toen langzaam terug. Mevrouw van Doorn
stond snel op en besliste:
In bed, vlug! Ik zal zorgen dat u voorloopig niets
geschiedt
Zij schoof de gordijnen dioht, maakte haar toilet een
weinig in wanorde en opende de deur op een kier.
Twee heeren stonden in de corridor. Zij namen beiden
den hoed af en een van heen vroeg: „Pardon mevrouw,
neemt u ons niet kwalijk dat wij u storen, maar wij zoe
Een vergadering van den Raad is uitgeschreven
tegen Vrijdagmiddag a.s., 2% uur (zomertijd). O.a. zal
in behandeling komen het voorstel P.E.N. betreffende
overname van het G.E.B.
Maandagavond vond in het café Rus een gecombi
neerde vergadering plaats van de besturen der federa
tief samenwerkende vereenigingen van Winkeliers, Vak-
üeden en Neringdoenden in deze gemeente, waarin v.n.1.
een punt van bespreking uitmaakte de verdere uitgave
en verzorging van net orgaan der beide vereenigingen
„Heerhugowaards Belang". Gezien de financieele uit-
komsten over de eerste maand werd besloten alsnog
op den ouden voet voort te gaan .Een aanbod was in
gekomen van de Wed. Kaptein van het Noordeinde, om
de huis aan huis-bezorging van het blaadje op zich te
nemen tegen een vergoeding, slechts weinig hooger dan
door de posterijen berekend. Algemeen was men de
meening toegedaan, dat indien de noodige garantie ge
steld werd voor juiste bezorging, men op dit voorstel
in moest gaan en werd aldus besloten.
Langdurige besprekingen werden gehouden omtrent
het plaatsen van mogelijke verkieizingsreclame in ver
band met de op dit punt opgedane ervaring. De hoofd-
opinie was, dat terwille van de samenwerking alles, wat
naar politiek rook, moest worden vermeden, al werd
erkend, dat de grenslijn zeer moeilijk was te trekken.
In twijfelachtige gevallen zou het oordeel der Commis-
sie worden ingeroepen.
Nadat nog besprekingen waren gehouden in verband
met de mogelijke spoedige inwerkingtreding van de wet
op de winkelsluiting, waaromtrent men van oordeel
was, dat moeilijk de werking op de plattelandstoestan
den kon worden bepaald, werd besloten een adres aan
den Raad te richten over de plaatsing van palen aan
den Middenweg voor het vastzetten der paarden, Indien
niet kon worden toegestaan, dat deze weder aan de
boomen mochten worden vastgebonden, wat indertijd
verboden was, omdat de toen nog jonge boomen door
de paarden werden geschild.
Waar door de aanwezigen de noodzakelijkheid van des
kundig advies in sommige gevallen werd ingezien, werd
besloten tot aansluiting bij het adviesbureau van de
Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar.
W 1 E R I N G EN
Zaterdagavond gaf de voetbalvereeniging „Succes" eea
feestavond in Concordia, ter gelegenheid van het kaa.
pioenschap van het 2e elftal. Alle, leden en donaWin
waren ultgenoodigd en hadden hier ook flink gebrtö,
van gemaakt Eenige heeren hadden de zaal een feeste
lijk aanzien gegeven en om kwart over achten opends
de heer Oden met een toepasselijk woord de bijeenkomst]
Hij feliciteerde den aanvoerder en spelers van het 2j
elftal met hun behaald kampioenschap en memoreerds
tevens de werkzaamheden der andere elftallen. Een drie
werf hoera voor de kampioenen werd aangeheven en
daarna gaf de voorzitter het woord aan het trio van
Laar van Amsterdam, die voor dezen avond waren ge-
engageerd.
Op schiterende wijze hebben deze zich van hun taak
gekweten. Tusschen de nummers door had een verloting
plaats ter dekking der kosten. Een veertigtal prijzen
waren door verschillende firma's cadeau gegeven, waar
mee de gelukkige winnaars werden verrast. Ook een
groote pop werd later op Amerikaansche wijze verkocht
en bracht nog f 15.10 op.
Daarna had de feestpolonaise plaats, die door den heer
van Laar op schitterende wijze werd geleid. Een gezel
lig bal besloot dezen uitstekend geslaagden feestavond^
Door den heer J. Bosker werd het geheele program
per radio uitgezonden, zoodat ook de luisteraars der Wie-
ringer radiocentrale van dit feest konden genieten. Na
120.
Pim zag heel lang een breed water,
Dat langzaam stroomde naar zee.
't Nam stukken hout, afval van groente,
Al ronddraaiend met zich mee.
Pim dacht, dat zal de Maas wel wezen,
In Frankrijk men haar oorsprong vindt.
Ze gaat door België en ons landje,
Zich daar met de Waal verbindt.
ken een man, blootshoofds, zwart haar en gekleed lï
een grijs pak. Hebt u misschien uw compartiment d
nagekeken?"
Zeker, heeren, hier is niemand aanwezig. Het ts
trouwens altijd mijn gewoonte om mijn compartiment
onmiddellijk te doorzoeken, je kunt nooit weten niet
waar? Ik zou u wel toe willen staan u persoonlijk tn
overtuigen, maar ik sta op punt om naar bed te gaan.
O, nee mevrouw, dat is niet noodzakelijk, wij ge'00"
ven u gaarne. Wij danken u wel voor de moeite.
Niets te danken. Goeden avond heeren!
Nauwelijks had mevrouw van Doorn de deur gesloten
of de jongeman kwam te voorschijn en dankte haaf
ontroerd voor haar edelmoedige wijze.
Dat zal ik nimmer vergeten, mevrouw.
Kom, kom. een kleine dienst. Het heeft niets te be-
teekenen. Maar u kunt hier natuurlijk niet blijven...
Nee nee, zei de jongeman en keek naar de lichten
van een stad, die voorbijschoten.
Haarlem, zei de jongeman. Mevrouw ik zal da
delijk uw coupée verlaten en... wat er dan nog verder
moge gebeuren...
De remmen knersten en de trein stond met een schok
stil.
Mevrouw, mag ik u nogmaals bedanken...
Jongeman...
Mevrouw van Doorn bleef in gedachten verzonken
staan tot de trein weer in beweging kwam.
Toen bracht zij de hand naar haar gelaat om de tranen
weg te wrijven, doch plotseling... slaakte zij een luiden
gil. De ringen met de diamant en de robijn, haar parel
snoer,.. Zij sprong naar haar koffer, die in het bed stond
Tien duizend gulden en vijftig duizend francs.. Zij wil
de om hulp schreeuwen doch zonk bewusteloos in de
kussens terug...
In het boemeltreintje van Haarlem naar Amsterdam
zaten drie mannen. De een liet een parelsnoer door do
vingers glijden en mompelde goedkeurende woorden.
Zijn buurman, die een oogenblik naar buiten had zitten
staren, zei plotseling: „Emil, zou je er eens niet aan
denken om een ander verhaaltje te verzinnen?
Die juffrouw had mij leelijk door en wanneer w
niet zoo'n ras-artist was geweest, hadden jullie mg
kalmpjes mee mogen nemen..."
(Nadruk verboden). BART IN 'T HOUT.
of
