Alidttl NiillS- Aliitintit- LailiiillJl Waarom eigenlijk stratosfeervluchten? Kiesvereeniging - - - „Schagen's Belang". DE RENTMEESTER. Uitgevers: N.V. ?.h. TRAPMAN Co, Schagen. Eerste Blad. Het nut van Piacard's onderneming Steunt ons streven! STEMT OP ONZE LIJST! DOE EEN KEUZE. Wie? Maakt eén hunner tot Uw favoriet! Geeft hèm Uw stem. Doe een keuze. Stemt 17 Juni als één man op lijst 3 de lijst van „Schagen's Belang". Woensdag 3 Juni 1931. SGHAGER 74ste Jaargang No. 8875 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in bet eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nummers 6 cent ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden nnar plaatsruimte berekend. dit nummkk bestaat uit twee bladen. door Professor Dr. H. KRAAI». DE verrassende, en eigenlijk In het geheel niet meer verwachtte start van Professor A. Pic- card in Augshurg, met zijn door het ..Fonds National de la recherche scientifique" in België ge bouwden luchtballon, zal zonder twijfel vele menschen de vraag doen stellen: „Wat wil mer. toch eigenlijk daarboven, 16.000 Meter boven ons. kleine menschen. in een luchtschip, waarin de ademhaling belemmerd wordt waar men aanvallen van duizeligheid en bloeduitstor tingen krijgt, terwijl het geheele geval zoo oogenschijn- lljk voor ons in het geheel geen practlsche waarde heeft? Is de man met de professorstitel (wiens voor naamste functie het directeursschap van de Laborato ria in Brussel is) nu eigenlijk wel meer dan een record- maniak, een avonturier, die ons nu eens wil laten zien. "wat een geweldige druf hjj wel bezit en waartoe hij wel in staat is?... Deze vraag, zeker wel door honderdduizenden ge steld, die de vaart en de onderzoekingen naar de richting van de ballon met spanning hetoben gevolgd, is in het geheel niet zoo ongemotiveerd. De massa ziet en kè.n nu eenmaal niet het nut inzien van hoogte- vorschingen voor het wereldluchtverkeer, voor de wetenschap en ook wellicht voor de aanboring van nieuwe krachtbronnen. Piccard is niet de eenige, die zich intensief met al deze vragen bezighoudt en nu zelfs zijn leven op het spel zet om de antwoorden erop te weten te komen. Integendeel een groot aantal eminente geleerden is sedert jaar en dag bezig de geheimen van de hoogte- stralen te ontsluieren, het electrlclteitsgehalte van de hoogere luchtlagen te meten en waarnemingen te doen, om te kunnen vaststellen, welke hindernissen uit den weg moeten worden geruimd, teneinde zoo spoedig mogelijk een stratosfeervlucht te kunnen ondernemen, die de proef op de som van hun wetenschappelijke theoriën zal vormen Ten dienste van het vliegverkeer. Een stratosfeer-luchtschip. Om de beteekenls van deze vraag te verstaan, moet men zich goed voor oogen stellen, dat in de laatste jaren l bijna alle luchtvaart-deskundigen, zonder uitzondering de vaste overtuiging zijn toegedaan, dat het trans continentale luchtvaarverkeer der toekomst zich uit sluitend in de hoogere luchtlagen zal afwikkelen, lucht lagen, die nu nog slechts enkele malen, bij wijze van recordprestatie door zeer goede piloten werd bereikt, verschillende zelfs met minder goeden afloop. Steunen- FEUILLETON Naar het Engelsch. Toen Joyce eindelijk Stanton Orby had bereikt, was zij te moe, om nog op te merken, wat een aardig plaatsje dit was. De pastorie was waarschijnlijk het voormaligo slot daar uit de omgeving en het indrukwekkende van de woning deed Joyce nog eens zoo verlegen zijn. toen zij er aan schelde. Het meisje zei echter, dat Mrs. Warrender niet thuis was en Joyce wist eigenlijk niet, of zij dit als een ver lichting moest beschouwen, of niet In ieder geval zou zoo'n onbeduidend praatje haar eenige afleiding hebben bezorgd voor haar verpletterend leed. En wat zou een kopje thee haar goed hebben gedaan! Nu moest zij heel dien weg weer zóó terug. Ze liep dan ook heel langzaam; er was geen enkele reden, om zich te haasten: voor haór part zag zij „het Dal" nooit terug! Zoozéér was zij in gedachten verzonken, dat ze niet eens merkte, hoe donker het werd en hoe onheilspellend stil het was in de natuur. Eindelijk, daar kwam een ratelende donderslag, zoodat ze een oogenblik als ver lamd stond van schrik: ze had het plaatsje al een heel eind achter zich en vóór haar lag een eindeloos lango weg met geen huis in zicht Zooals zij tegen Eliza had gezegd, was ze bang voor onweer. Ze zette het dan ook op een loopen, of ze achterna gezeten werd door een vij and. Maar natuurlijk kon zij dit toch niet volhouden, te meer daar de regen n u in stroomen neerviel. Tot over maat van ramp was ze in haar ontsteltenis een ver keerden weg opgegaan, wat zij eerst merkte, toen ze aan een kruispunt van drie wegen kwam waar een wegwij zer stond, dien zij in het gaan naar Stanton Orby niet opgemerkt had. De namen, die daarop te lezen stonden van: Stonycrass, Worledge en retterton kende zij geen van drieen. Toch zat er niets anders voor haar op, dan om maar door te loopen, tot ze misschien een huisje zou tegen komen, waar ze dan den weg kon vragen. Het duurde echter een vol half uur, eer ze een wo ning tegenkwam, die aan den achterkant door een boschje geflankeerd werd. Vlak by het huls hield zij even stil,-om op adem te komen en ook om even uit te rusten, eer zij er den weg zou vragen, want ze voelde zich uitgeput en duizelig. Een zachte geur kwam haar tegemoet en vlak bij haar oven om den hoek zeg ze een struik witte rozen van de ®oort, zooals Robert Stone er op dien ochtend voor haar had meegebracht de op deze meening is men in Dessau-Ziebigk begon nen het bekende stratosfeer-luchtschip van de firma Junkers te bouwen, dat berekend is op een hoogte van 10 tot 12.000 Meter en daar, tengevolge van de sterk verminderde luchtweerstand een enorme snelheid moet kunnen ontwikkelen. Ook de uitvinders van de ver schillende modellen van raketten werken in de eerste plaats in deze richting en niet zooals vaak gemeend wordt, speciaal voor een tocht naar de Maan of naar Mars. Vanzelfsprekend zal, evenals het tegenwoordige vlieg verkeer, ook de toekomstige hoogte-luohtvaart, voor zoo ver het natuurlijk passagiersverkeer betreft in eerste Instantie, moeten worden gebaseerd op het principe „veiligheid voor piloot een passagiers als eerste ver- eisdite". Deze zekerheid kan echter nooit gewaarborgd worden, zoolan gde piloten de luchtlagen, waarin zij manoeuvreeren moeten, niet nauwkeurig kennen. Deze nauwkeurige kennis van alle stroomingen en invloeden van de daar heerschende weersomstandigheden, de sterkte der electrische spanningen op 12.000 en 14.000 Meter hoogte is alleen mogelijk door een gedetailleerd onderzoek van stratosfeer-onderzoekers, liefst in de luchtlagen zelf. En onder hen neemt van stonde af aan de moedige Piccard en zijn assistent Dr. Kipfer de eereplaats in... De beteekenls van het onderzoek der stra tosfeer voor den geleerde. Geheimzinnige „hoogtes tra len". Een andere, minder voor den praktlkus, dan wel voor den geleerde beteeKems hebbende vraag is, die der Wij zijn er in geslaagd U uitstekende candidaten te brengen. - 1. BEL, W. J. 9. VAN RIJSWIJK, L. 2. BLAAUBOER, Joch. 10. SCHENE, J. H. 3. BOONTJES, J. K. 11. SCHOORL, J. Pz. 4. BUISKOOL, Mr. J. A. E. 12. STARREVELD, H. 5. GORTER, W. F. 13. TIMMERMAN, D. P. 6. LEGUIT, D. 14. DE VEER, JOH. 7. KOSSEN, A. M. 15. DE VRIES, Jb. 8. ROGGEVEEN, C. 16. WISSEKERKE, M. Het is lang niet onverschillig WIE U stemt. Eén dezer 16 mannen is voor U de meest geschikte. Uw favoriet heeft véél stemmen noodig om gekozen te zijn, Ze begreep nu onmiddellijk de situatie: geheel on wetend waa zij juist toegeloopen op het huisje, waar hij woonde... O, als zij nu nog maar de kracht had, om daar weg te komen, eer hij haar ontdekte! Terwijl zij zoo in beraad stond, hoe zij nu loopen zou, hoorde zij uit het open venster om den hoek den klank van zijn stem. hard en streng en verschrikkelijk. Ze verstond ieder woord, dat hij zei op dien barschen dreigenden toon: „Ik versta het niet langer, schavuit, die je bent! Als je mij nog eens ongehoorzaam durft zijn, dan laat ik je vastbinden in bed, zooals dit al eens gebeurd is, vat je?" Er volgde geen antwoord, wel hoorde zij een hijgende ademhaling en ook het snikken van een vrouw. Gedurende een oogenblik stond zij als aan de plek genageld, en toen deed zij iets, wat zij onder geen en kele andere omstandigheid zou gedaan hebben: zij hurk te neer onder den rozenstruik en gluurde door het venster. Het was een verschrikkelijk tooneel, dat zij te zien kreeg. Robert Stone stond met den rug naar haar toe. Hij scheen te worstelen met een man, even groot als hij, terwijl een klein blond vrouwtje achter in 't vertrek de handen wrong in wanhoop. Joyce kon de oogen niet afhouden van het gelaat van dien man. De bleekheid daarvan kwam nog eens zoo sterk uit tegenover de gitzwarte oogen. De mond stond half open, als was hij op het punt, in woede uit te bars ten en de met bloed-beloopen oogen puilden hem uit het hoofd. Toch was Robert Stone hem de baas: hij wist hem ach teruit in een stoel te krijgen, waarna hij handen en voe ten van den ongelukkige bond. Trillende over al haar leden, nam Joyce de vlucht Nu begreep zij heel goed, hoe ze naar „het Dal" moest komen en ze liep... of ze door booze machten achterna gezeten werd... Binnen ongelooflijk korten tijd was zo ook aan het witte hek achter in den tuin. Ze ging de keuken binnen, herinnerde zich later dat ze nog even wat gezegd had tegen Eliza... en toen was zij op de mat ineengezakt en had niets meer geweten, van wat er verder met haar gebeurde. HOOFDSTUK VIL Eliza was heel goed voor Joyce. Zij had haar weer bij bewustzijn gebracht, haar de natte kleeren helpen af leggen, een warm bad voor haar klaar gemaakt cn haar later een kop sterken bouillon gebracht, w^trna ze bij haar was blijven zitten, tot ze in slaap viel. Van Feli- city zag of hoorde ze niets! Joyce sliep zwaar, want zij was uitgeput naar het li chaam en naar den geest; toch voelde zij zich lusteloos en nog allesbehalve verkwikt toen het ochtend werd. Haar hoofd klopte; heel haar lichaam deed haar pijn en, toen Eliza haar boven haar ontbijt kwam brengen en haar raadde, om in bed te blijven, gaf zij gaarne gevolg daaraan. De sombere slaapkamer waarmee zij zoo weinig op had, leek haar nu een veilige haven. Ze zag er tegen op, om Fellcity weer te ontmoeten. En Robert Stone hoopte zij heel haar leven niet weer te zien. Eliza had een trek van bezorgdheid op het gelaat, toen zjj wat mdidageten boven bracht voor Joyce, wie het echter totaal aan eetlust ontbrak. „Staat u vandaag maar niet op, Mise", raadde zij weer. „Er gebeuren hier dingen in huis, die ik niet begrijp, en het is maar het beste, dat u blijft, waar u bent!" Joyce hield zich daaraan, en juist was ze op het punt In slaap te vallen, toen Fellcity binnenkwam, zorgvul dig de deur achter zich sloot en aan het voeteneinde van het bed ging zitten. Ze zag er weer allerliefst uit maar het trof Joyce, zoo'n harde uitdrukking als zij had In de blauwe oogen. ,3en Je beter?" vroeg zij. „Eliza zei, dat je vandaag niet opstond. Zou je morgen weer goed zijn?" „Ja, natuurlijk, Fé! De wil nu ook wel opstaan, als je dat graag hebt Maar waarom vraag je het eigenlijk?" „Omdat ik graag zag, dat je morgen-ochtend vroeg naar Je moeder ging." „Ik zal heel blij zijn, om te gaan," antwoordde Joyce met tranen In de oogen. „De wilde wel, dat je nooit gekomen was! Je hebt allee voor mij bedorven! Het was ook dom, dat ik je meegenomen heb. Eliza heeft het wel gezegd." „Miss Chester ook. Had ik maar naar haar geluisterd!" zoogenaamde „hoogtestralen", de geheimzinnige uit straling, die de aarde vanuit een onbekend punt van de wereldruimte bereikt. Wij weten tegenwoordig nog steeds niet, wat deze stralen eigenlijk zijn en vanwaar zij komen. Dank zij de opofferende arbeid van ver scheidene geleerden op den top der Jungfrau, op ds Mount Wilson en andere bijzonder hooge bergen, weten wij echter reeds, dat deze stralen een opvallende over eenkomst vertoonen ln hun wijze van werking met da ons bekende radiumstralen. Opvallend is het, dat do intensiteit der hoogtestralen evenredig met de afname der dichtheid van een bepaalde luchtlaag en de toenam© der reale hoogte sterk toeneemt en dat zij op zeer groote, voor ons nog onbereikbare hoogte, zelfs ver brandingen veroorzaken, evenals de radiumstralen. Hier licht te brengen, kan voor de Wetenschap vaii het allergrootste gewicht zijn. Inderdaad zijn er tegen woordig reeds verschillende geleerden, die serieus da meening zijn toegedaan, dat men in de „hoogtestralen" der Stratosfeer een ersatz zal vinden voor het radium, dat voor medische doeleinden zoo hoog noodig ls en slechts in zeer geringe hoeveelheden wordt aangetrof fen. Men gelooft hier de wereld-radiumvoorraad naar willekeur te kunnen aanvullen. Wat dat voor een om wenteling in de toekomstige wetenschappelijke genees kunde zou brengen, zal iedereen gemakkelijk kunnen nagaan, als men voor oogen houdt, welke verrassende resultaten men bij zwaar-zieken heeft verkregen met radiumbehandeling. Bovendien ware hierin de mogelijk heid gelegen de radiumproductie zoo ontzaglijk te ver- hoogen, dat ledereen radiumkuren zou kunnen doen, waardoor het gezondheidspeil sterk zou stijgen. Een onuitputtelijke krachtbron? Behalve de mogelijke beteekenls van de hoogtestra len voor de medische wetenschap, zijn verschillende ingenieurs van naam ervan overtuigd, dat deze stralen misschien eenmaal als een geheel nieuwe en zeer eco nomische krachtbron kunnen worden geëxploiteerd, een bron, die welhaast nimmer uitgeput zal raken. In hoeverre hier de wensch de vader van de gedachte is, kunnen wij nu nog niet nagaan Daar echter Inder daad de mogelijkheid bestaat, om ons nu nog onbe kende energieën uit de wereldruimte productief te maken, heeft de Wetenschap natuurlijk daar tegenover weer de plleht in het belang van de toekomstige menschheid deze mogelijkheden in alle details te onder zoeken en te ziften, zoodat er eindelijk licht zal worden gebracht in de vraag: „Utopie of niet"... Wat de vliegtuig-constructeurs er van ver wachten. Verder verwacht ook de vliegtuigconstructeur, die zich al reeds heel spoedig op het boven-besproken stratosfeer-vliegtuig zal moeten inatellen, alsmede do meteoroloog van Piccard en zijn helper buitengewoon gewichtige inlichtingen De eene hoopt Piccard's me tingen betreffende luchtdruk en dichtheid der luoht- lagen voor den bouw van vliegtuigkablnes te kunnen gebruiken, d.w.z. voor vliegtuigen, die voor het ver keer in deze luchtlagen zullen moeten dienen, en de ander meent met groote zekerheid door Piccard's ont hullingen een bepaalde, nog steeds onopgeloste kwestie te kunnen ontraadselen. Want het staat lederen meteo roloog duidelijk voor oogen, dat de weersvoorspelling die voor de landbouw. Industrie en verkeer van bui tengewone beteokenis kan zijn nog steeds aanvulling en verbetering behoeft en niet in zoo geringe mate ook! Het is hier dus bijzonder van gewicht, nauwkeurig te „Miss Chester ls een kat...! Ze heeft altijd veel meer met jou, dan met mij opgehad. Ik zou wel eens willen weten, wat ze van jou zei, als ze allee wist hoe sluw en berekenend je bent geweest! Ja, ik ben niet blind, Joyce Hamilton! Ik heb je Zondagavond wel bij de hooi schelf gezien. Stille waters hebben diepe gronden", is het toch altijd maar! Je hebt de passie gepreekt tegen mij en mü gewaarschuwd voor Robert Stone en ln dien tijd heb je achter mijn rug met hem geflirt!" „Dat heb Ik niet gedaan. Felicity! En dat weet je ook wel! En lk schaam mij niet over Zondagavond. Ik stond daar een paar minuten en ik dacht er niet aan,dat ik Mr. Stone zou zien. Daar hoef jij je niet aan te erge ren. We hebben gekibbeld." „En ben Je dan niet van plan, weer vrede te sluiten, met hem?" „Neen. Felicity, ik wil hem nooit weer zien!" „Nu, ik wil ook niet, dat je hem ooit weer te zien krijgt! Morgen, zoowat om een uur of tien, gaat de trein naar Londen, kan je dan klaar zijn?" „Ja maar hoe kan ik nu aan het station komen? Het is vijf mijlen van hier naar Stonycross en ik geloof niet, dat lk zoo'n eind loopen kan!" „De bode zal Je met Je koffer komen halen. Hij gaat morgen-ochtend al vroeg: het is marktdag." Dit zeggende, wilde Fellcity weer, even onverwacht als zij gekomen was. het vertrek verlaten, maar Joyce riep haar terug en vroeg met hoogroods kleur: „Wil je mij wat geld leenen? Zoodra ik kan, zal ik Je het terugbetalen. Ik heb maar een paar shilling en ik weet, dat de reis bijna een halven souvereign kost." Toen ze uit Wllmlneter weggingen, had Felicity gezegd, dat ze de heen- en de terugreis voor Joyce betalen zou, maar blijkbaar had zij dit,vergeten. Zo nam nu een hal- ven souvereign uit haar beurs en wierp dien op bed. „Ik zal je nu maar meteen goeden-dag zeggen, want ik denk, dat ik Je niet meer zal zien." „O, Felicity. waarom ben je toch zoo boos op mij?" vroeg Joyce. „We zijn toch jaren lang goede vriendinnen geweest, ik vind het verschrikkelijk, dat wij nu zóó schelden moeten. Ik begrijp niet, wat lk je gedaan heb! Als ik je geriefd heb, dan zou mij dit erg spijten." „Daarmee geef je mij mijn verloofde niet terug." „Ik heb hem je niet ontnomen. Hoe kan je nu zoo iets zeggen. Ik ben zeker, dat alles weer in orde zal ko men tusschen jullie, als je enkel maar wat geduld oefent, wat Inschikkelijk bent. Mr. Stone moet het door de vin gers zien van Mr. Carmichael en JU moet hem ver geven van mij, ofschoon er inderdaad niets te verge ven valt!" Het kostte Joyce wat ,om dit te zeggen, maar zij wil de wel iets van haar trots ten offer brengen, om als goede vriendinnen te scheiden. Zonder te antwoorden, verliet Feliicty het vertrek. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 1