Barbaarsche straffen. DE DOODSTRAF IN VERSCHILLENDE LANDEN EN IN VERSCHILLENDE TIJDEN. Van tijd tot tijd en vooral na groote moordprocessen in het buitenland, die eindigen met het uitspreken van den doodstraf over den schuldige, een doodstraf, die lang niet altijd uitgevoerd wordt en vaak veranderd in levenslange gevangenisstraf, dringt zich het vraagstuk van dien doodstraf steeds weer op den voorgrond. In Duitschland houdt de publieke opinie zich bezig met het bespreken van de vraa.g: Zal men Kürten, den Dusseldorfschen massamoordenaar, in tegenstelling met het geldende gebruik ter dooe brengen, of zal men hem volgens de bestaande wettelijke bepalingen onthoofden, een wijze van ter doodbrenging, die voor den veroor deelde wel het meest pijnloos is. BARBAARSCHE STRAFFEN. Zulk een humane wijze van ter dood brenging is eerst van den allerlaatsten tijd. In de Oostersohe staten van de oudheid waren er daarentegen talrijke doodstraffen van ontzettende gruwelijkheid. Den veroordeelde werd, nadat eerst zijn lichaam met zout was ingewreven, de huid levend van het lichaam getrokken; men diende hem zweepslagen toe. tot hij dood was, legde hem op een gloeiend rooster of wierp hem in een pot met gloeiende olie Ook van toepassing was de nog thans in enkele streken voorkomende ter doodbrenging door de veroordeelden in het woestijnzand in te graven en hem door de kakkerlakken levend te laten opeten. BIJ DE GRIEKEN. De oude Grieken met hun hoog ontwikkelde oultuur kenden zulke gruwelijke terechtstellingen niet, die waren in tegenspraak met hun zin voor vrijheid en waardigheid. Bij hen had men verschillende wijzen van terechtstellingen en voor eiken stand een andere. De meest gebruikelijke doodstraf was den giftbeker, zoo als ook Socrates moest drinken en het afstooten in een afgrond. Folteringen bestonden niet. IN ROME. In den Romeinsehen staat ten tijde der republiek heerschte een uitgesproken tegenzin tegen den dood straf. Zij was bijna geheel afgeschaft. Eerst tijdens den overgang naar het keizerrijk naar den tijd van het principaal werd zij gebruikt. Zij werd door de machts wellustige naar den Caesarentroon strevende Artiscro- ten hardvochtig toegepast om hun politieke tegenstan ders uit den weg t« ruimen. Reeds onder Sulla zijn honderden aristocraten in enkele maanden tijds enkel uit politieke overwegingen afgeslacht. Onder de Ro- meinsche keizers en bijzonder onder Tiberius, Nero en Diocletian had men een gruwelijk systeem van dood straffen uitgedacht, waarbij de terechtstellingen in het Oosten slechts kinderspel waren. Men behoeft hierbij sleoKts aan de Christenvervolgingen te denken waarbij de Christenen met duizenden tegelijkertijd om toe te geven aan de lusten van de massa, werden gekruisigd, voor de leeuwen geworpen of in den keizerlijken tuin, na eerst met teer en pek te zijn ingewreven, als fak kels levend werden verbrand. Eerst de verbreiding van het Christendom en zijn verheffing tot staatsgods dienst heeft aan deze onmenschelijke kwellingen een einde gemaakt. DE MANIER yAN DE GERMANEN. Bij de oude Germanen geschiedde daarentegen de voltrekking van de doodsoordeel en in humanere vormen. De veroordeelde werd verdronken of doodgeslagen; fol teringen kwamen toen bij de terechtstelling niet voor. Terechtstelling op de electrische stoel in de Sing'Sing. Monsterprocessen in Duitschland. De strijd tegen een voorbeeldig georgani seerde onderwereld. flByzondere correspondentie). BRESLAU. Juni 1931. DE Dultsche rechters hebben de laatste jaren heel wat sensationeele processen moeten beslechten. Moorden, oplichterijen. Sklarek- en Barmataf- faires en voorts nog kleinere zwendelarijen zonder tal. Wij zijn er langzamerhand dus wel eenlgszins aan ge woon geraakt Wat echter in den laatsten tijd in Silezië aan het licht ls gekomen, belooft eenige monsterprocessen, zooals wij nog zelden hebben meegemaakt Daar hebben wij b.v. het geval, dat een heel dorp zich voor de rechtbank te verantwoorden heeft Dat zit zoo in elkaar: Toen in de naoorlogsjaren de Tsjechische annexatie der midden-Silezlsche gebieden met de gedeeltelijk Tsje chisch sprekende bevolking dreigde, was men het er zoowel aan deze als aan gene zijde van de grens over eens. dat men de bestaande grenzen moest handhaven. de protestvergaderingen der Tsjechisch sprekende 4orpen werd onomwonden verklaard, dat men liever bij Duitschland wilde blijven, omdat... de nabijheid van de grens nog altijd de mogelijkheid om rijk te worden gaf. Thans moeten alle inwoners van een Duitsch grens stadje. de autoriteiten inbegrepen, voor de strafkamer van Glatz terecht staan, om zich wegens jarenlange smokkelarijen te verantwoorden. Eerst kort geleden is het de Tsjechische en Pruisische kommiezen door het verraad van een vrouw gelukt een smokkelaarsbende op heeterdaad te betrappen, die niet minder dan dertig Jaren in het Schneegebergte haar handwerk had bedre ven. Dertig jaar lang was alle achtervolging en nasporing tevergeefs geweest en thans kwam aan het licht dat Maar reeds aan het einde van de twaalfde eeuw trad er een ingrijpende verandering in. De steeds meer om zich heen grijpende vrijdenkerij deed de Kerk besluiten tot bestrijding der ketters over te gaan. Op het derde late- raansche concilie aan het einde der dertiende eeuw werd een inquisltie-proces ingevoerd. Van de gruwe lijkheid, die destijds werd ten toon gespreid, kan men zich nauwelijks een voorstelling vormen. De staat nam de wijze van straffen over. Men onderscheidde destijds, al naar gelang de meer of minder pijnlijke wijze, waar op de straf werd voltrokken, een verscherpte of een eenvoudige straf. De eenvoudige terechtstelling ge schiedde door onthoofden, den strop of door de mili taire straf: de kogel. De verscherpte doodstraf bestond in vierendeelen. radbraken, verdrinken, of den vuur dood, waarbij als bijzondere verscherping de verbran ding bij een klein vuurtje gold. en vooral bij ernstige zedelijkheidsdelicten werd toegepast Onbegrijpelijk voor den modernen mensch, werden destijds reeds betrek- De Romeinen bedienden zich bij de Christenver volgingen van bijzonder gruwelijke soorten van ter dood brenging. kelijk kleine vergrijpen, zooals diefstal, verduistering, godslastering en talrijke andere overtredingen, waarop tegenwoordig slechts kleine vrijheidsstraffen staan, met den doodstraf „vereffend". Het is daarom ook niet verwonderlijk, dat het aantal terechtstellingen jaarlijks fantastisch hoog was. Zoo heeft b.v. de Middeleeuwsche jurist Carpzon in een kleine Middel-Europeesche staat gedurende zijn ambtstijd niet minder dan 20.000 doods- oordeelen uitgesproken en laten voltrekken. DE FRANSCHE REVOLUTIE. Eerst de Fransche revolutie heeft verandering ge bracht in de wijze van ter doodbrenging, door de in- voering van den valbijl. In de overige Europeesche sta ten hebben de onmenschelijke methoden van ter dood brenging nog tientallen jaren lang; bestaan. Doch se dert het midden van de vorige eeuw is het streven van alle cultuurstaten, zoover ze de doodstraf nog bezitten, deze door het zoo kort mogelijk maken van de terecht stelling zoovee> mogelijk te humaniseeren. De tegen woordige gebruikelijke methoden zijn de onthoofding door bijl of valbijl, het worgen aan de galg, het breken van den halswervel en het gebruik van electriclteit, zooals dat in de verschillende Noord-Amerikaansohe staten plaats vindt WAT IS ERGER? Nu moge het waar zijn, dat de doodstraf iets ver schrikkelijks is en feitelijk niets ergers denkbaar Is, maar misschien zijn er in de geschiedenis toch nog wel gevallen aan te wijzen, waarbij zij verre te verkiezen was boven de opgelegde vrijheidsstraf. En dat deze laatste in de achttiende eeuw zoowel op staatskundig als op kerkelijk gebied vooral in Frank rijk wreed en langdurig kon wezen, kan met meer dan één voorbeeld worden bevestigd. Zoo maakt de historie melding van een zekeren Henri Masers de Latude, die den mooisten tijd van zijn leven in de Bastille de voormalige strafgevangenis-te Parijs, die in 1789 werd vernield heeft doorgebracht Wij lezen van hem, dat hij om bewaard te blijven voor krankzinnigheid, zich toelegde op het tam maken onder de bendeleden verschillende burgemeesters en an dere bekleeders van hooge functies behooren. Inmiddelk was de onderwerld uit Breslau, die als het ware het kruispunt is van de voelhorens der Ber- lijnsche onderwereld er. die der Siiezische grenssmokke- laars tot de ontdekking gekomen, dat het in het geheel niet zoo moeilijk was om 's nachts groote industrieel te worden. Hoort u maar: „De grootindustrieele-n" van than*. Er woonde in het gebergte tusschen Wartha en Silber- berg een graaf uit het Rijnland op een groot landgoed dat hij enkele jaren geleden veel te duur gekocht meende te hebben en waarvoor hij geen wederkooper kon vinden Op zekeren dag meldden zich bij hem twee kooplieden uit Breslau, die het plan opperden om het landgoed van hem over te nemen. De een noemde zich "J.Generaldl- rektor", doch beiden lieten zioh over hun finantieele omstandigheden slechts vaag omlijnd uit Een advocaat kwam bevestigen, dat de koopers hem 7 millioen mark belegd in papleren, ln bewaring hadden gegeven, zoodat de „gelukkige" graaf, die zijn bezit aan den man dach» te brengen, zioh haastte om door de .koopers" het slot te ontruimen, dat zij als „centrum voor hun flnancleele transacties" wilden benutten. Het slotpersoneel werd wederom door de nieuwe „eigenaars" geengageerd en Eerlijnsche firma's kregen groote bestellingen voor meubels en kunstvoorwerpen tot een waarde van een paar honderd duizend gulden. Den graaf werd twee millioen gulden in contanten als koopprijs beloofd. Enkele dagen later voerden beiden reeds onderhandelingen met een Brusselsch houthande laar om het woud van het landgoed tegen een prijs van ongeveer twee millioen gulden te verkoopen. Toen deze transacties niet al te vlot verliepen, reisde het tweetal naar Parijs en Londen, waar belangrijke transacties voor houdlevering tot stand kwamen. Toen trachtten zij een Londensche bank voor het plan te intoresseeren om op het landgoed een groot watérkrachtwerk aan te leggen. De onderhandelingen slaagden in zooverre dat hen bel den reeds een som van drie millioen gulden was beloofd, doch een dag voordat de finale der onderhandelingen plaats zou hebben, werden zij ln Londen gearresteerd, daar door de inlichtingen van den inmiddels wantrouwig geworden kasteelbezltters was uitgelekt, dat men hier met een tweetal beruchte oplichters te doen had. In het Oosten worden tot op heden ter dood veroordeelden tot den hals in het woestijnzand ingegraven. van dieren. Hij beproefde het met duiven, die voor zijn venster kwamen zitten. Hü maakte van draadjes, welke hij uit zijn hemd trok, een soort van netje, stak het door de nauwe opening van het venster en ving daar door een schoonen doffer. Kort daarop kwam het wijfje hem als het ware smeeken om de gevangenis met haar mannetje te deelen. Hij traohtte een nestje te maken voor hun jongen, en de teekenen van liefde en toegene genheid, welke ze hem op hun wijze betoonden, gepaard met de zorg, die ze voor hun Jongen aan den dag leg den, hield hem onafgebroken bezig en deed hem dikwijls zijn leed vergeten. Zelfs de oppassers der Bastille kwa men naar dat schouwspel kijken en bewonderden zijn kunst Doch helaas! zijn vreugde was van betrekkelijk kor ten duur: men kwam hem zeggen, dat de gouverneur bevolen had zijn duiven te dooden. Zijn wanhoop erover was verschrikkelijk, en krenkte zijn hersens. Toen men de diertjes wilde grijpen, steeg zijn woede zóó hoog. dat hij zelf de ongelukkige slachtoffers van wreedheid en onmenschelijkheid greep en hen ln zijn wanhoop ver pletterde. Hij noemde het het verschrikkelijkste oogen- blik van zijn leven. Dagen achtereen weigerde hij eenig voedsel te gebruiken. Hij verfoeide de menschheid daar zij de tijgers in wreedheid overtroffen. Na eenigen tijd in diepe neerslachtigheid te hebben doorgebracht, beproefde hü zich andere vrienden te ma ken en wel de ratten der Bastille. Hij had deze dieren lang met verachting gadegeslagen, en steeds getracht ze te verjagen. Nu werden ze hem een welkome aflei ding van zijn groote smart en ze schonken hem eenigen troost voor het gemis zijner duiven. Zijn kunst en zijn taai geduld om deze dieren tam te maken, ging alle ver beelding te boven. Inderdaad werden ze hem tot vrien den! Men heeft hem die werkzaamheid niet belet, het schijnt, dat men bang geworden was voor zijn woede. Strekt dit tot bewijs van de wreedheden dier tijden, het volgende kan er de langdurigheid van. doen zien. Op den 21sten Juli 1760 schreef Latude uit de Bastille een smeekschrift aan Madame de Pompadour, om ver lost te worden uit de gevangenis. Hij schreef: „Dat hij „honderd duizend" uren in de gevangenis geleden had". Men was echter doof voor zijn smeeken, want eerst in 1784 werd hij in vrijheid gesteld. WETENSCHAP EN TECHNIEK. DE TELEPHOON-SCHRIJFMACHINE. OVERSEINEN, VROEGER EN NU. De uitvinding in dienst van de politie. Door G. A. LOCKE. De toepassing bij de Amerikaansche politie Praktisch het geheele telegraafverkeer wordt onder houden door het overseinen van berichten van het eene station naar het andere gedurende een bepaald aantal uren per dag. Nog slechts weinige jaren geleden maak Strijd tegen de onderwereld. Veel moeilijker als de bestrijding van dergelijke lndi- vidueele oplichters, is de strijd van de politie tegen de onderwereld van Breslau, die sedert langen tijd met verwoede kracht wordt gestreden. In twee reuzen- processen, die maanden lang geduurd hebben en waar bij de aanklacht zich tegen honderden personen richt ten, is gebleken, wat reeds jaren lang vermoed werd, namelijk, dat Breslau over een voorbeeldig georgani seerde onderwereld beschikt, wier vertakkingen slechts met de grootste moeite ontdekt konden worden. Het woord „onderwereld* heeft hier niets te maken met de gedaohten, die wij daaraan In andere steden vormen, hier rijden evenals in Chicago de aanvoerders In glan zende automobielen en hebben het uiterlijk van moder ne zakenlieden. Vaak behooren tot deze categorie mislukte emigran ten of verarmde kooplieden, die hun rijken tijd van vroeger niet kunnen vergeten. Hun voornaamste tricks worden dan op handelsgebied uitgespeeld, waar zy door eigen ervaring zeer goed in thuis zyn. Om zich vol komen te dekken tegen eventueele vermoedens hebben zij een eigen detectivebureau opgericht, dat natuurlijk by eventueele raadpleging schitterende pseudo-zaken- menschen als tusschenpersonen als de koopers onder één hoedje scholen. De tussohenpersonen elschten on- middeliyk provisie, terwyi de kooper zyn voorwerpen zoo spoedig mogeiyk trachtte te beleenen. Natuurlijk vloeiden uit deze handelwijzen een groote reeks van processen voort, doch nu was weer het stre ven er op gericht om de voornaamste getuigen om te koopen, waardoor processen verdaagd moesten worden, hetgeen de zwendelaars weer ln de gelegenheid stelde nieuwe transacties uit te spelen. In ieder geval was het een feit dat deze zwendelaars een zekeren graad van welvaart wisten te bereiken, hetgeen hen weer ln staat stelde om b.v. oude auto's op te koopen en deze aan buitenmenschen als nieuw te verkoopen. Door de voor- deelige organisatie van de leden onderling, bevonden zich overal vertakkingen, hetgeen een bedrog op groo- ten schaal mogeiyk maakte. Een speciale afdeeling hield zich b.v. ook bezig met den handel in ongeldige reiskaarten wier stempels han dig waren weggemoffeld en waarvan de data veranderd waren. Het ligt voor de hand. dat deze handel, die wijde perspectieven opende, welig bloeide, vooral daar de Duitsche Ryksspoorwegen verplicht zyn ongebruikte te men dearby uitsluitend gebruik van het Morseschrift; thans wordt echter een groot deel van het werk gedaan op de telefoon-eohryfmachine. Hierin zyn zender en ont vanger beide ondergebracht; men hééft twee modellen, één dat de letters tikt op een strook papier ter breedte van 1 c.M. en één dat ze tikt op een vel papier. By het eerste model kan men de strooken papier aan de achter zijde van lijm voorzien en ze opplakken op een blanco formulier; daarbij kunnen fouten gemakkeiyk wegge knipt worden. BU het tweede model voorkomt men het werk. dat verbonden is aan het opplakken en het verbe teren der fouten; als er echter fouten voorkomen, wordt de verbetering des te bezwaarlijker en bovendien moet men aparte teekens geven voor het terugtrekken van den wagen en het opdraaien van het papier, als men aan het einde van een rogel is gekomen. Beide toestellen kunnen echter na een korten leertijd bediend worden door iedereen, die kan -typen. De nieuwe methode wint. De telefoon-echrijfmaóhine komt de laatste Jaren steeds meer ln gebruik. Door de nieuwste verbeteringen is het toestel kleiner van afmeting geworden en minder kostbaar in het gebruik; Daardoor neemt de vraag nog steeds toe. Zij kunnen groote diensten bewijzen aan ban ken, makelaars, de pers en niet het minst de politie, die haar dienst steeds moet uitbreiden. Eerst was deze nog betrekkelijk eenvoudig en behoefden slechts berich ten van het hoofdbureau naar alle posten of naar een zeker aantal daarvan. De berichten behoefden dus slechts ln één richting te worden verzonden, ni. van het hoofdbureau naar de posten, die slechts van ontvang toestellen zijn voorzien. Op het hoofdbureau kan men zelfs twee typisten tegelijk laten werken voor twee groe pen posten, waaraan verschillende berichten moeten worden gezonden. Het aantal posten, dat op deze wyze bereikt kan worden, is 24; heeft men er meer ln een stad, dan moet een tweedo schakelbord worden aange bracht, doch de werkwijze blijft dezelfde. De schrijfma- chine stelt een of meer relais ln werking, waardoor op hun beurt de 2A zendrelais in werking worden gesteld door een stop op het schakelbord; voor elke lyn zyn twee stoppen aenwezig, een voor eiken typist Twee nieuwigheden by de politie. De politie van New-York had hieraan echter niet ge- noeg.Elk wykkantoor kan dnar berichten uitzenden naar zyn eigen posten en naar de andere wijkkantoren. Bo vendien heeft men daar twee nieuwe dingen Ingevoerd. Het eerste is een „bericht van ontvangst"; zoodra de schrijfmachines op de posten, die alleen als ontvanger kunnen werken, beginnen te werken, gaan er op het wijk kantoor lampjes aan; men kan dus zien, of het be richt overal goed overkomt en alle storingen worden dadelijk opgemerkt. De tweede vernieuwing bestaat uit een inrichting, waardoor men alle posten ineens aan kan sluiten door één handbeweging. Daarnaast bestaat ook de mogeiykheid om zich ln verbinding te stellen met een politiekantoor buiten de stad. Dat gaat niet door eenvoudig de twee lynen op het hoofdkantoor van politie te verbinden, want de schrijfmachines kunnen alleen behooriyk werken, wan neer de stroom door de geheele verblndingslgn vrijwel constant blijft; war neer men de twee lynen op het hoofdkantoor zonder meer met elkaar verbond, zou hun weerstand veranderen. Daarom heeft men op het hoofdkantoor van politie een speciaal toestel voor her uitzending op één lijn. Soortgeiyke installaties worden ook dikwijls aangelegd door groote firma's, die er vol lof over zyn. Een poUtfeaendert Het politlenet te New-York is zoodanig geregeld, dat de buitenposten niet alleen ontvangers, doch ook zen ders hebben. Zij kunnen door middel van één stop het hoofdbureau waarschuwen; daar gaat dan een lamp aan en de beambte aan het schakelbord verbindt de post met het aangevraagde kantoor. De schakelborden zijn van verschillende grootten; het meest gebruikte type is ingericht voor tien lijnen. Iets bijzonders van het hoofdbureau van politie te New-York ls. dat men de kleine buitenposten, waar niet voortdurend iemand aan wezig Is. ten allen tijde toch berichten kan doen ont vangen. De schrijfmachines van die posten kunnen n.1. vanuit het hoofdbureau van politie in werking worden gesteld. Om aan bijzondere omstandigheden tegemoet te komen, zyn nog verschillende variaties op het standaard-schema mogelijk Zoo heeft men in den staat Pennsylvanie vier hoofdkantoren, die elk hun eigen district bedienen Het is echter weieens noodlg, vanuit het voornaamste hoofdbureau, dat te Harrle- burg, alle schryfmachines van den geheelen staat te bedienen, zonder dat men tijd verliest door heruit zending via de andere hoofdkantoren. Daarvoor zyn de drie andere hoofdkantoren met Harrlsburg verbonden door dubbele lijnen; één handbeweging brengt het hoofdbureau te Harrisburg ln verbinding met den ge heelen staat. Alle ervaringen, die men heeft opgedaan by het bedienen van wisselborden by den telefoon dienst. zyn ook benut bij deze telefoon-schrijfmachines en daardoor heeft men by uitstek praktische toestellen vervaardigd, waarnaar de vraag steeds toeneemt spoorkaartjes terug te nemen. Toen het proces tegen 280 personen, vervat ln 1500 punten, van aaklaeht werd voorbereid, begon zich de bende te roeren en een reeks van aanslagen werden voorbereid, die echter nog op het uiterste nippertje ver* hinderd konden worden Tijdens één der zittingen stortte één der aangeklaagden zioh op den rechter; op de tribune ontstond een geweldig tumult en de po litie had alle moeite om de gemoederen tot bedaren t® brengen. Van toen af moest iedere bezoeker voor het betreden der publieke tribune gefouilleerd worden, daar was uitgelekt dat men door een „Putsch" getracht had de rechtzitting in de war te sturen. Een proces om 200 millioen Mark. Kort geleden werd een aanvang gemaakt met een bedrogsprocee, een erfenis betreffende, dat om niet min der dan 200 milUoen mark gaat Het betreft hier een Zuid-Amerikaansche erfenla uit 1840. Een scheepekapi- tein uit het Rijnland liet daar zoowel groote hoeveel heden goud als bloeiende plantages en koopvaardij schepen na. De twist gaai hier om of de erfenis destyds ten onrechte aan bepaalde erfgenamen ls uitgekeerd, daar inmiddels Is gebleken dat men dat testament ver donkeremaand heeft Onder de drie getuigen bevinden zich oude lieden, die er getuigenis over afleggen dat destijds scheeps ladingen goud naar Silezië zyn vervoerd en dat daar aan vele industrieën, die thans nog bestaan, hun ont staan te danken hebben Het betreft hier vooramelijk een familiestrijd, die reeds sedert tientallen jaren wordt gevoerd. Zelfs de vroegere keizer heeft In 1887 de erf genamen reeds over deze kwestie audiëntie verleend. In het archief van Breslau moet zich zelfs nog een tes tament bevinden, dat de aanklagers in het geiyk stelt Doch dat de aanklagers ln hun recht staan, bevestigt wel byna het feit dat thans is uitgekomen, dat des tijds den erfgenamen een afkoopsom van 2 millioen mark is geboden, doch anderzijds heeft men weer reden om te twijfelen, daar één der aanklagers reeds eenmaal Is veroordeeld wegens erfenlszwendel. Doch het proces, dat binnenkort een aanvang zal nemen, zal hierin wel meer klaarheid brengen. Fraaie toestanden! (Nadruk verboden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 7