Allerhande.
Haagsche Brief.
over mijn lijk! Zijn verdienstelijk optreden werd heden
beloond met f 20 boete of 20 dagen. Hij was thans niet
aanwezig om nog eens aan te toonen, welk een held in
hem gevaren was.
EEN VERTEGENWOORDIGSTER VAN HET
ZWAKKE GESLACHT SLOOT HET HEKJE.
Tusschen de respectieve famiilën en huurlieden P. en
de N. op het z.g. roole dorp te Alkmaar heerscht niet
de beste verstandhouding. Meermalen hadden conflic
ten plaats, met gevolg dat heden mej. C. J. H., huls
vrouw A. P., terecht stond wegens vernieling van een
glasruit In het door mej. C. J. H. en haar echtgenoot
P. de N. bewoond perceel. Het tragische element ont
brak gelukkig in deze laatste zaak. Er werd meer ge
lachen dan geweend en mej. P. veroordeeld tot f 10
boete of 10 dagen. Echter gelooven we niet, dat mej. P.
zich met dit vonnis kon vereenigen en getuigen: Eind
goed al goed.
George Stephenson.
DE VADER VAN DEN SPOORWEG.
1779 9 Juni 193L
Deze maand is het honderd vijftig jaar geleden, dat
de geniale grondlegger van het spoorwegverkeer George
Stephenson voor de eerste maal het levenslicht aan
schouwde.
In Northumborland, dicht bij de Schotache grens, bij
New Castle aan de Tyne. ligt een klein, armoedig
dorpje Wyiam en even buiten dit dorpje vinden wij
een klein huisje, dat uiterlijk een zeer poover aanzien
heeft Hier heeft de wieg van den arbeiderszoon George
Stephenson gestaan. Zijn ouders waren heel arm en
vaak was er nauwelijks genoeg geld in huis om brood
te koopen. Het is dus vanzelfsprekend, dat aan de op
voeding van George letterlijk niets ten koste kon worden
gelegd. Wat George Stephenson dus in de wereld ia
geworden, heeft hij volkomen aan zichzelf te danken.
Het leven van Stephenson behoort tot die wonderlijke
levens, waarvan wij zoo vaak in boeken lezen, doch
die wij ons moeilijk in werkelijkheid voor kunnen
stellen.
Reods op achtjarigen leeftijd was hij gedwongen om
mee te helpen den kost te verdienen. Bij een boeren-
weduwe hoedde hij voor twee pencea de koelen, doch
terwijl de koeien rustig graasden, hield hij zich met
heel andere dingen bezig. Langs de weide stroomde
een beekje, waarin hij een molenrad bouwde. Voor de
benoodigde stuwkracht gebruikte hy de rook, die hij
door brandende steenkolen uit leem tevoorschijn riep
en door een holle rietstengel naar het pad leidde.
Reeds in het kinderspel ontpopte hij zich als de
geniale uitvinder, doch van zijn knutselarijen werd
weinig notitie genomen en van koeherder werd hij
paardenmenner bij het ploegen. Zwaar waa deze arbeid
voor den lichamelijk niet sterken knaap. Ondanks dezen
vermoeienden arbeid werkten zijn hersens rusteloos
verder en allerlei visioenen van uitvinden en beroemd
worden speelden door zijn hoofd. Want ondanks zijn
uiterlijke bescheidenheid had hij een innerlijken dorst
naar roem en eer.
Op het land bleef hij niet, hij ging in de fabriek bij
zijn vader werken en op 14-jarlgen leeftijd overvleugel
de hij reeds zijn vader, den ouden Bob. die geweldig
trotsch op zijn zoon was. Hij ontving een weekloon van
twaalf shillingen en vol blijdschap verkondigde hij aan
een ieder, die het maar booren wilde, dat zijn carrière
gemaakt was. De oude Bob heeft gelijk gehad, al is alles
anders geloopen dan hU gedacht had. Stapje voor stapje
klom George langs den maatschappelijken ladder om
hoog.
HU werkte Inmiddels In stilte voort en langzaam
maar zeker groeide een geweldig plan in zijn hoofd. HU
was niet zoo naïef als de oude Dessauer, die eenmaal
gezegd moet hebben: Ik moet een spoorweg hebben,
al moet zU mU ook 100 Thaler kosten. Neen, zoo ge-
makkeiyk ging het niet. Er was niet alleen veel kapi
taal voor noodig, doch tevens geestelUke steun van
menschen, die In nieuwe ideeën geloofden en ln dat op
zicht heeft de jonge Stephenson geluk gehad. HU wist
mannen te vinden, die voor zUn fantastische plannen in
vervoering geraakten en hem tevens het benoodigde
kapitaal durfden verstrekken. Natuurlijk ging niet zyn
geheele weg over rozen, doch hU wist de doornen
handig te ontwyken. De eerste phase van zyn beroemde
periode, de periode van mislukkingen in allerlei toon
aarden, willen we hier overslaan en ons slechts tot een
beschouwing van zUn werk bepalen.
Den 27sten September 1825 werd de eerste spooriyn
ter wereld Stockton-Darllngton geopend. De eerste trein
bestond uit een locomotief, zes kolenwagens, een per
sonenwagen voor de directie, 26 passagierswagens en
nog zes kolenwagens, hetgeen dus een totaal vormt van
24 wagens. Deze eerste rit, die over een afstand van 15
kilometer ging. duurdo 65 minuten.
Het duurde niet zoo heel lang of een tweede ïyn, n.1.
die tusschen Manchester en Liverpool, werd geopend,
waar zyn locomotief reeds een uursnelheld van 55 K.M.
wist te bereiken, voor dien tyd ongetwijfeld een enorm
resultaat Deze laatste prestatie vooral maakte George
Stephenson in één dag wereldberoemd.
Vele geesten voor hem hebben zich reeds met het
probleem bezig gehouden een wagen door stoom voort
te doen bewegen, doch allen, zelfs James Watt ontbrak
iets wat George Stephenson bezat: de geniale vonk, die
hem in staat stelde zUn plannen ten uitvoer te brengen.
En zoodoende ls „de kolengraver van Klllingworth"
zooals men hem een tydlang noemde, die in zUn vrijen
tijd lezen en schrijven leerde, horloges en klokken voor
dames repareerde en een gepatenteerde veiligheidslamp
voor wegenverlichting construeerde, de schepper ge
weest van onze locomotief.
In zün zoon Robert die den 16en December 1803 te
Wilmlngton werd geboren, vond hy een waardigen erf
genaam. Deze zoon ontwikkelde ztch tot een geniaal
bouwmeester: de Tyne- en Brlttannlabrug zUn zUn werk
en hebben hem beroemd gemaakt
Merkwaardig ls, dat groote geesten, zooals Goethe,
zich niet met bet idéé van de stoomlocomotief konden
verzoenen. Goethe schreef nog In 1825: „Ik kan van de
pogingen om tot grootere snelheid te komen, geen enkel
heil verwachten." Ook andere bekende geleerden uit die
dagen hebben zich in dezen geest uitgelaten.
Mistinguette ln de Residentie.
Spaansche aardewerkverkoopers.
Aan den rol door Den Haag. -
De straten openbare reclamebor
den.
Als Mohamed niet naar den berg wil komen, dan
komt de berg naar Mohamed. En als de Hagenaar
niet naar Mistinguette wil komen, dan komt Mistin
guette naar de Hagenaars. Wij hebben ze dus in ons
midden gehad, de beroerrftie Frnnsche vedette. Miss
met de mooie beenen. met haar charmante lach, haar
bekoorlijke, innemende maniertjes. Zij heeft gedu
rende twee dagen de Parijsche geest vaardig over
Den Haag gemaakt en ze heeft ook buiten de zaal,
waar zij optrad veel innemends getoond.
Haar aankomst aan het Staatsspoorstation was al
iets bijzonders. De perrons waren zwart van de men
schen en buiten het station stonden honderden de
Parijsche revuekoningin op te wachten. Hoeveel le
gendes zijn niet reeds om haar figuur geweven, hoe
veel anecdotes gemaakt op haar leeftijd, wordt niet
steeds het verhaal gecolporteerd dat zij reeds zestig
moet zijn!, hoe is de roem verkondigd van haar
mooie beenen, inderdaad een onmisbaar attribuut
voor een moderne revue!
Vast staat wel, dat Mistinguett eerst 46 jaar oud
is. tenminste wanneer zij den verslaggever, dien zij
haar paspoort ter inzage gaf. er geen van de een of
andere haar begeleidende danseressen onder de neus
heeft geduwd. Maar zestig of zes en veertig. Miss
maakt den onmiskenbaren indruk veel jonger te zijn.
Het schijnt of de eeuwige jeugd in haar gevaren is,
want de gracie en lenigheid, waarmee zij zich op
het tooneel vertoont is gelijk aan die van een jonge
revuester. Mondain Den Haag heeft zich dan ook op
gemaakt om Minstinguett, waarin de Parijsche geest
verpersonificeerd is, te komen toejuichen. Over de
kwaliteiten van haar revue was men niet zoo in de
wolken. Bouwmeester weet veel mooiere scènes te
creeeren en ook de costumes, die men in de Mistin-
guett-revue kreeg te aanschouwen, "waren niet har.
Maar Mistinguett droeg met haar persoon de geheele
voorstelling. Parijsche geest en Parijsche humor, die
door de radheid, waarmee ze werden uitgesproken,
niet steeds even goed begrepen werden, tintelden on
ophoudelijk door de zaal. En na afloop van de voor
stelling ging Minstinguette naar de House of Lords,
de eenige eersterangs mondaine bar en dansgele
genheid van Den Haag. waar zij omringd door jour
nalisten en andere nachtlievcnde lieden heeft gesou
peerd Overdag was ze naar Scheveningen geweest,
waar nu niet bepaald een zomersche temperatuur
heerschte Dreigende regenwolken kwamen uit zee
aanrollen, maar ter wille van de film en de reclame
had zij zich in een strandpyama gestoken. Men kan
wel zeggen, dat zij gedurende haar bezoek aan Den
Haag voortdurend onder schot van speurder- en ge
wone camera's was. Op het tooneel. in de kleedka
mer. op straat. En steeds wanneer zij zag dat de een
of andere lens op haar gericht was. vertoonde zij
haar meest aanminnelijke pose. Voor de journalisten
was zij steeds te spreken. Zij weet dat zij haar we
reldroem dankt aan die andere koningin, de pers.
Zij heeft ze niet behandeld als Charlie Chaplin het
deed. Zij beschouwde de journalisten in zekeren zin
als collega's en liet zich door hen inlichten over
Holland. Eventjes is de Parijsche geest als een vleug
je parfum langs de residentie gestreken.
De straten van Den Haag bieden de laatste dagen
in velerlei opzicht een bont schouwspel. Spaansche
trekkende kooplieden dwalen met waterkruiken he
iaden ezeltjes door de straten. Een breed juk van
gevlochten takken, waarin tusschen hooi de krui
ken zijn opgeborgen, hangt over den rug der kleine,
met kleurige kopstukken opgetuigde langooren. Zij
stallen op de hoeken van de straten hun typische
Spaansche waar uit en wachten geduldig tot iemand
in gebarentaal of in het Fransch vraagt voor hoe
veel geld hij een kruik mag meenemen. De prijzen
vallen werkelijk niet mee. maar de Hagenaar, die
graag aan artistieke dingen „doet", wil zich niet
graag den kans ontnomen zien om van een echten
Spanjaard een echten Spaanschen waterkruik te
koopen. ook al zou hij voor zoo'n ding als het uit
eigen land afkomstig was, niet meer dan een paar
kwartjes over hebben. Maar de Spanjaarden staan
hun waar niet onder de twee guldens af.
We spraken van een bont schouwspel, dat de stra
ten dezer dagen vertoonden en ofschoon de Span
jaarden met hun bruinverbrande donkeroogige ge
zichten en hun steenroode waterkruiken zeer zeker
een fantastisch beeld opleverden, was er nog een
voor de residentie ongewone verschijning op straat
te zien. Een van de coöperatieve winkelbedrijven
van Den Haag had voor zijn personeel een origineele
wedstrijd uitgeschreven. Met groote wijnvaten zou
een parcours van dertien K.M. afgelegd moeten wor
den. En zoo zagen wij dan een gedeelte van het per
soneel met tonnen aan de rol gaan. In de binnenstad
en langs de boulevard van het verlaten Schevenin
gen zag men de menschen hun tonnen voortrollen.
De winnaar van deze origineele race legde den af
stand in 2 uur 2 minuten af, hierin is een verplicht»
rust van 20 minuten begrepen.
Eindelijk zullen de verkiezingshartstoefcten van de
diverse politieke partijen op het asfalt of de keien
van de residentie kunnen uitgevochten worden. D»
bewoners van de lepelaarstad kenden niet het gril-
lig geklodder van kalk enxarbid op 's heeren wegen.
In den Haag was het altija streng verboden de stra-
ten, die zoo nauwkeurig gesponsd en gezeemd wor-
den door de meest moderne machines, met verkie
zing»- of andere reclame te ontsieren. Toch kon de
politie niet altijd beletten, dat op muren en schut
tingen met kalk geschilderde aankondigingen vee
schenen voor candidaten voor de regeering of den
gemeenteraad. Doch het is waarschijnlijk wel op ini
tiatief van den nieuwen burgemeester, dat thans per
politieverordening geregeld is het aanbrengen van
niet aanstootelijke reclame met niet bijtende en niet-
houdbare schildermiddelen. En zoodra was deze ver
ordening niet bekend of de Haagsche fascisten, di»
er den laatsten tijd een kinderlijk genoegen in sche
nen te vinden op deurposten en ramen plakbriefjes
te bevestigen met de uitnoodiging: Wordt bezemer,
schilderden deze uitnoodiging op het Haagsche asfalt
Er schijnt dus gebrek aan bezemers te bestaan in
Den Haag en het is dan ook onbegrijpelijk, dal
thans de straten tusschen 10 uur 's avonds en 7 uur,
's ochtends met toestemming van het gemeentebe
stuur mogen bevuild worden.
Toch is het nog beter dat men op dergelijke wijz»
aan de politieke hartstochten een uitlaatklep be
zorgt, dan zooals de heer De Visser, ons communisj
tisch Raads- en Kamerlid dit gaarne zou wenschen]
Deze heeft deze week geïnterpelleerd over de z.i. onI
rechtmatige houding welke de politie aan den da#
heeft gelegd tegenover de Roodfronters, die in eei\
soort uniform, een copie van de Duitsche Rotfron-
ters in gesloten gelederen en met tromgeroffel de
straten doortrekken. Het werd een langdurige inter
pellatie. maar de burgemeester liet zich niet van
zijn stuk brengen Dergelijke vertooningen zal hij
blUven verbieden. Waar zou het heen moeten als de
heeren communisten en fascisten, precies zooals
Duitschland zich van de straat zouden meester ma
ken en complete veldslagen met dooden en gewon
den zouden leveren? Neen, gelukkig blijft ons dez»
wanorde gespaard.
(Nadruk verboden.)
D.T.S. 1—PURMERSTEIJN 1 4—6.
Se Ronde Banchbeker.
Door een 64 nederlaag tegen Pumersteyn, is D.T.S,
ultgebekerd.. Een uitslag, welke paa in de laatste minu
ten ln het voordeel van P. werd beslist. De wedstrijd zel
ve was rijk aau fraaie, spannende momenten. P. verdien
de de overwinning, tot het bittere einde hebben zU ge
zwoegd, dat het een lust was. Dat de laatste loodjes het
zwaarst wegen ls in dezen wedstryd duidelijk uitgeko
men. Een kwartier voor tijd was de stand nog 43 in
het voordeel van D.T.S. Toen kwam echter het fatale
moment voor D.T.S. Met een mooi schot was Slikker
gepasseerd en had hierdoor P. den stand al zoo weer ge*
lUk gemaakt, toen de D.-keeper zloh de luxe veroorloofde
twee houdbare ballen te laten gaan. BU D.T.S. was door
dezen tegenslag het verband geheel zoek en toen het ein
de aangekondigd werd was de stand toch nog onver
wachts 64 in het voordeel van Purmersteijn.
Laten wy de zaak niet vooruitloopen en ons tot een
overzicht van den wedstrijd bepalen. Onder leiding van
Buntsma stellen beide ploegen zich op. Purmersteün
telt 1 invaller, D.T.S. mist L&ngedljk en Speets, waarvoor
Dekker en Bakhuis niet onverdienstel Uk invielen. Over
de houding van Speets gaan wy echter niet mee accoord
ZONDERLINGE BEELDSPRAAK.
Met den Plattelandersbond van het Kamer- en Sta
tenlid Braat gaat het niet best. Dat komt in de eerste
plaats, zeggen een tweetal van zün vroegers volgelin
gen. door zyn optreden in Kamer en Staten, en in de
tweede plaats, doordat hy zich by zyn aanhangers
onmogelijk heeft gemaakt.
ZU zullen wel geiyk hebben en als de heer Braat uit
de politiek verdwynt, beteekent dat alleen verlies voor
hem zelf: de politiek knapt er door op.
Intusschen willen we het niet hierover hebben, doch
ls het ons alleen te doen om de reden, welke de
Braatsche deserteurs beweegt hun toevlucht te zoeken
in de Anti-Revolutionnaire of Chrlst. Historische party.
ZU drukken zich aldus uit:
„Wy moeten die partyen steu
nen, die de moedermelk van
Groen van Prlnstsrar hebben
Ingezogen."
De heeren mecnen het ongetwyfeld goed en ernstig,
maar zulke beeldspraak gaat toch te ver. De man is
wel de heer der schepping, maar op het gebied van de
moedermelk toch volmaakt onbekwaam, de heer Groen
van Prlnsterer, grondlegger der Antl-revolutionnalre
party, even zoo zeker als wy, gewone stervelingen.
Misschien mogen wy tot hun verontschuldiging aan
voeren. dat de auteurs van deze gewaagde beeldspraak
stammen uit de school van Braat, wiens melkgevende
stier de Kamer deed daveren van het lachen.
OVERHEID OF PARTICULIEREN.
Sommige menschen houden niet van overheidsbedrij
ven. Ze mopperen op de ambtenarU en zingen den lof
van het particulier initiatief. In zaken, zoo meenen
zy. moet het eigen belang een hartig woordje mee
spreken en dus ook de concurrentie.
Alles goed en wel, doch voor de kleinere plaatsen in
Noordholland en voor heel het platteland staat dit toch
vast, dat zonder tusschenkomst der provinciale ovar-
held van een behooriyke licht- en drinkwatervoorzie
ning nooit sprake had kunnen zyn.
En wat dunkt u van wegen, kanalen en post, om
nog enkele belangryke zaken te noemen?
Een krantenberichtje ia de aanleiding voor deze op
merking. Het luidt ongeveer ala volgt:
,,In de Vereenlgde Staten van Noord-Amerika zal
het binnenlandsche briefport met 2 of 2H cent
worden verhoogd."
Dit ia dus juist andersom als by ons het geval Is ge
weest. De oorlogstarleven zyn al een paar keer ver
laagd en wy naderen het voor-oorlogache peil.
Hoe dat verklaard kan worden?
In Nederland is de post een overheidsbedryf ln
Noord-Amerika niet geneel. Dus worden telegraaf en
telefoon door particulieren geëxploiteerd en maken dat
de heele dienst een tekort oplevert. In 1930 van ruim
98 mlllloen dollars, in 1929 van 85.460.000
Dit schynt nu door dure postzegels weggewerkt ta
moeten worden biykbaar op de manier als by ons
voor de spoorwegen geldt De Nederlandsche Staat ga
randeert Immers een zeker dividend, ongeacht de uit
komsten van het bedrUf. Dat maakt het zaken-doen
wel gemakkeiyk, doch dat er groots verdiensts ln
schulltkunnen wy niet inzien.
Om met een woordspeMng te besluiten:
geen verdienste en ook geen verdiensten.
ONS PECH-SCHIP.
Zooals U weet. hebben we twee kruisers, de zuster
schepen Java en Sumatra. waarvan verwacht wordt,
dat zy onze veiligheid in de wateren van Indonesië
zullen waarborgen. Zy doen dat meestal op vreedzame
wijze, liggende op den droge, in het dok, volmaakt on-
gevaariyk voor vriend en vyand.
Erger wordt het als zy probeeren te varen en speci
aal de Sumatra haalt dan zonderlinge kunsten uit.
Toen zy, een Jaar geleden of daaromtrent, maanden
lang gedokt had en weer beproefde de zee te bouwen,
vloog zy meteen in brand en het mocht een Gods won
der heeten, dat het niemands leven kostte.
Noodgedwongen zocht zy haar vertrouwde plaatsje
in het veilige dok weer op en voor schatten gelds werd
ztj opgeknapt en opnieuw geschikt gemaakt om haar
elgeniyk element, de zee. te kiezen.
Dat deed zy dan ook plichtsgetrouw, doch wederom
liep het mis. Hoe het precies kwam. zal wel altijd een
raadsel biyven. doch wy wagen deg issing, dat zy het
water ontwend is en een landrat Is geworden. Op een
plaats, waar diep water moest zUn. wl9t zy een rots
te vinden en onder persooniyke leiding van haar com
mandant, schoof zy er bovenop en scheurde haar bodem
open, vele meters lang.
Bekend was in die buurt de Witte rots en toen de
Sumatra dat gevaarlijke plekje naderde, klom de com
mandant persooniyk op de brug, nam het bevel van den
dienstdoenden officier over, wUzigde de koers en het
noodlot was voltrokken.
Misschien is die onbekende een magnetische rots, die
Sumatra's staalmassa met onweerstaanbare kracht en
geholpen door het inzicht van den commandant tot
zich trok. Hoe dit eenter zUn. persooniyke ongelukken
kwamen niet voor en wy komen er ook ditmaal af met
wat onkosten. Die loopen waarschijniyk in de tonnen,
doch dat is minder: bij defensie, droge en natte, speelt
geld geen rol. (In ons nummer van gister heeft men
kunnen lezen, dat de reparatei-kosten f 200.000 zullen
bedragen. Red. Sch Crt.)
Eén is er, die zich over het verloop van dit drama
stikura ln de handen heeft gewreven en Inwendig heeft
gegrinnikt Dat ls de bevelvoerende officier, die zUn
commandant gaarne de eer gunt van deze ongelukklgo
manoeuvre.
Een pech-commandant op een pech-schlp.
Soort by soort
CHAOS.
De vorige week vergaderden de aandeelhouders van
de stoommeelfabrlek „Holland". De vooruitzichten, zei
de voorzitter, zUn beter dan het vorig jaar en de di
recteur achtte den toestand zelfs belangryk gunstiger.
Waarschuwend voegde hy daar echter aan toe:
„Men moet overigens voorzichtig zyn, daar de Tarwc-
wet in werking zal treden en men pas ln het begin van
het Jaar Is."
Op de vraag van een der aandeelhouders, of het een
gunstig teeken was, dat bU sommige bakkers In Am
sterdam de broodprijs met 2 cent was gestegen, merkte
de directeur op:
Wat de broodprijs betreft, heerscht er te Am
sterdam een chaotische toestand. Men kan er brood
voor 10 cent. maar ook voor 19 cent krijgen. Ver
schillende omstandigheden, welke men niet direct
ksn nagaan, zyn hier In het spel. Het goedkoopere
brood hoeft niet van minder kwaliteit te zyn..
Dit laatste komt ons vreemd voor Evenwel, de direc
teur van een stoommeelfabrlek mag op dit gebied toch
zeker als deskundige gelden. Wy kunnen dus moeilijk
iets anders doen, dan zyn uitspraak aanvaarden. Men
veroorlove ons dan echter deze vraag:
Als goed brood nog met winst geleverd kan worden
voor 10 cent, wat voor woekerwinst maken dan niet die
zaken, welke 19 cent durven vragen?
Van het standpunt van den gebruiker zou men er toe
komen om terug te verlangen naar den tijd van de
broodzetting, toen de overheid maximum-pryzen vast
stelde. Ook de bakker is zyn loon waardig, natuurlyk,
doch als hy te gauw rijk-wil worden, kan het een eisch
van algemeen belang zyn, dat hy binnen zekere gren
zen wordt gehouden.
EEN HARTEKREET.
Wat hieronder volgt, schreven wy over uit Oorlog
o f V r e d e, nr. 6. De schrijver is de jong-katholiek
André Edelman uit Eindhoven en zyn artikel heeft als
opschrift:
Katholieken voor!
Hy richt zich dus speciaal tot zyn geloofsgenooten en
roept hen toe:
„Katholieken in Nederland, ik weet heel goed dat ge
„allen „tegen den oorlog" zyt, maar denk toch in Gods
„naam aan 1914!
„Wie uit het volk, uit de massa, wilde ln 1914 den
„oorlog? De massa verlangde slechts vrede en orde
ning!
„Katholieken van Europa, wees op uw hoede! Wacht
,u voor een tweede 1914, toen ge vrede vroeg en oorlog
„ontving als antwoord op Uw vredesverlangen.
„Bedenkt:
„Van 2 tot 6 Augustus 1914: Internationaal Kerkelijk
„Vredescongres in Constant.
„Op 10 en 11 Augustus 1914: Internationaal Katholiek
„Vredescongres te Luik.
„Van 15 tot 19 September 1914: Wereldvredescongres
„te Weenen.
„Een pracht program!?!
„De gruwelen van Augustus 1914 geven echter een
„wel wat eigenaardig commentaar op deze congres-
„actie, op deze in redevoeringen, gezellige maaltyd en
„applaus, uit te leven vredeswil van duizenden.
„Katholieken van Europa, beseft deze waarschuwing
„der historie!
„Vecht voor den Vrede! Weigert deelname aan eiken
„oorlog!
Ofschoon het overbodig mag heeten, willen wy er
met nadruk op wyzen, dat wy het bovenstaande niet
hebben overgenomen uit leedvermaak, omdat de Katho
lieke vredespogingen in 1914 hebben gefaald.
ALLE pogingen hebben toen gefaald, onverschillig van
wie zU uitgingen Dat ia juist het verschrikkeiyke en als
niet alle vredesvrienden. katholiek of nlet-katholiek.
waakzaam zUn. dan staan wy gezameniyk voor een
herhaling van het gevloekte 1914, eer wU er op be
dacht zyn.
Wie anderen zou beschuldigen:
„GU hebt de misdaad van 1914 niet kunnen ver
hinderen",
beschuldigt ook zich zelf.
Wat voor nut zit daarin?
Laten wy liever allen onzen plicht doen in het heden
en trachten te voorkomen, dat dit jaar of een volgend
de hel opnieuw over de menschheid los barst.
SMAKELIJKE ACTIE!
Ook in de hoofstad des lands is de verkiezingsactie
reeds in vollen gang. Iedere party doet dat natuurlijk
op haar eigen wijze en naar de beschikbare middelen.
Eenig is echter de wijze, waarop de V.B. de zaak aan
pakte. Deze noodlgde n.1. zyn aanhangers uit tot een
eenvoudlgen maaltyd, waarby een der kopstukken een
politieke rede zou houden.
Een reuzen-idee, niet waar? Wie zou zich by zulke
etende propaganda onbetuigd laten?
Er was echter één maar.
Het eenvoudige maa: was n.1. niet gratis, doch kostte
per persoon 8 4 9 gulden.
Of er velen geweest zyn, die dit voor hun beginsel
over hadden, is ons niet bekend, doch vast staat, wie
er in geen geval aan konden deelnemen.
Apropos, hoeveel huismoeders zouden er in Neder
land zyn, die geen 8 4 9 gulden kunnen besteden om
haar heele gezin al de zeven dagen der week een een
voudig maal voor te zetten?
GROOTE BEDRIJVEN.
Voglens de Ongevallenatatistiek-1929 waren dit onz»
grootste ondernemingen ln genoemd jaar:
Aantal werklieden:)
41.0531
22.659
19.840
19.158
8.545
6.528
ruim 4.000
Naam:
Ned. Spoorwegen
Post en Telegrafie
Philips
Staatsmynen
Kunstzydefabrlek
Particuliere mUn
Fabriek v. werktuigen en spoorweg-
materiaal
Fabriek van scheep»- en werktuig
bouw ruim 4.000
Over het algemeen wordt ln deze grootbedrijven P®*
hoofd een grooter bedrag aan loon uitbetaald dan ia
het klein- en middelbedryf.
Het gemiddelde verzekerde dagloon was f 2.82 ln dé
bedrijfsgroep met minder dan 5 werklieden.
Het wordt hooger naarmate de omvang toeneemt
In de klasse 59 werklieden Is het f 3.74; 1049
werklieden f 4.20; 50199 werklieden f 4.25; 200499
werklieden f 4.33; 500—999 werklieden f 4.45; 1000 en
meer werklieden f 5.13.
LASTIGE VRAGEN.
Wy veroorloven ons uit Opvoeding en Moraal, het
orgaan van de Weezenkas, de volgende vragen over
te nemen
Een Brahmaansch leerling stelde zyn leermeester d»
vraag, wie toch de Aarde vasthoudt opdat zy niet
naar beneden valle.
De Brahmaan antwoordde:
„De Aarde wordt gedragen door een reusachtige»
olifant."
De leerling vroeg daarop zeer terecht
„Waarop steunt dan die olifant?"
De Brahmaan:
„Die staat op een reusachtlgen schildpad."
De leerling weer:
„En waarop staat dan dis schildpad?"
Wrevelig antwoordde hierop de Brahmaan:
„Daar vraagt een geloovige Brahmaan niet naar*
Aan Luther werd door een van zyn leerlingen f*
vraagd:
„Waar was God. vóór HU Hemel en Aarde schiep.
Meer snedig dan overtuigend antwoordde Luther:
„God zat toen ln een boach. waar Hij roeden sneed, o»
daarmee onbehoorlyke vragers af te straffen."
