Geestes-Sport en Uersen-GymnasM
Brabantsche brieven.
VOOR ONZE DAMMERS
ff
|4K
iP
■1
iH
11
B
111
11
IIP
Jfi
Hl
i
tï
1!
i
ÜÜS
m
m
i§
li
fl
03
jU
EVENTJES DENKEN
VOOR ONZE SCHAKERS
FEUILLETON.
VERTELLINGEN.
Zooas ge ziet. hierboven
aan m'nen brief: ik zit 'r.
Lijk ik oew vleejen week
schreef. Keb 'r gin spierke
gras over laten groeien.
Toen 't eenmaal in m'nen
kop zat, da-d-Idee, ha'k gin
rust meer. En toch ee,
goeie idee's motte nie laten
beschimmelen, dan komen 'r
maar motgaten in! Kollesaal
zooas ik 't getroffen eb!
Prachtweer!
't Was 'n Zondag, toen
ben 'k er tusschenuit getrok
ken, gloeiend heet. M'nen
zwarten lakenschen jas plakte onder m'nen èrmen, maar
keb deurgezet. Vleejen week hè'k aangepakt amico, aan
gepakt da m'n naaien krokten. Wemmen gehooid, zoo
as ge wit en asof 't zoow zijn moest: zoogauw lag 't
gras nie plat gemaaid, of d'n hemel trok z'n eigen blaauw
en strak over de èèrde en gin vliegenvuiltje was er aan
te bespeuren, 'n Noordoosterwindeke schèèrde over do
velden en heele plumkes hooi zweefden as veugels deur
•t deurschijnend hemelsblauw. Of 't dus droogde! Onze-
lieveneerke was wèl mee z'n boeren en k'ad kunnen dan
sen van plazier. As zuiver zoow blonken de messen, waar
vonken licht van afketsten, die recht in oew oogen piek
ten. Ze gongen er deur as deur d'n botter, zoo maalsch
was 't gewas. Ze zógen 'r deurhenen, dèèr! En as ik
daar zoow sting te lachen van binnen, tusschen m'n
eteuvig volk, waar de d aam pen van afkrulden, tusschen
die bonkige kearels die de zware zeis deur 't dikke gras
sloeg op de maat van 'nen slèèpenden wals, hup, twee
drie; hup, twee drie; as ik de veugeltjes fluweelglaan-
zend In de kollesale zomerruimte, over d'r schouwers
zag vliegen 't broeiënd-geurige hooi in; as ik In de verte
t durpke zag drijven in 't onmetelijke moiré van licht,
da pèèrlmoerig wemelde; as de wind, zwaar van bosch-
en hooigeuren, teugen m'n bloote, kloppende borst aan
sloeg; as ik dan de krachten in m'n zielement vuulde
spoken, genogt om drie maalsche wefkes tegelijk in de
locht te gooien en op te vangen, en dan 't stiekum veur-
ultzicht van 'n lollig uitstapke naar Den Haag en de
zee, dan wel dan em ik alles tegelijk mee m'n oogen
vastgepakt en in de 's zomersche stilte, waar g'alleen de
zeizen heurden slissen deur 't gras, teugen Onzenlleveneer
gezeed: ,,'t is te veul bekaanst". Maar genogt, 'k zit
nouw bij d'n hèring en de zeenimfkes nouw nie hooien!
Zooas ik al zee: d'r wier aangepakt vleejen week, en
toen 't er mee 't werk naar uitgong zien, da 'k best effen
d'r uit kon, toen was 't moeilijk karwei aangebroken om
Trui veur m'n idee te winnen. Of liever gezeed: om heur
't teugen mijn idee te laten verliezen.
En laat ik oew nouw eerlijk opbiechten, Trui over
winnen veur zo'n simpel gevalletje, is veul mellijker as
(heel de Noordzee veroveren. Da wil zeggen: de zwem-
sterkes van de Noordzee.
Heel d'n Vrijdigmiddag, 't was 'nen dag om stukken
uit te bijten, maar... eh... d'r zat 'n lillijke pit in, Trui!
ha'k verzonnen, verzonnen naar 'n ordentelijk, 'n
pront smoesje, waant na vijf-en-dartig jaren rokte zo'n
bietje deur oewen veurraad smoesjes henen...
Trui", zee lk 's avonds, toen me zo'n bietje zatten te
bekomen onder d'n notelèèr, ik mee 'n krukske bruin
da-d-heel d'n dag in d'n waterput had gehangen en zoow
Ikoud was geworren, da-d-et gloske dof besloeg as ik in
schonk. „Trui, ik krijg zoo ineens 'n goei gedacht!" En
asof 't me nie zoow kollesaal interzeerde: „hè, wa-d-'n
kustelijk bierke is da" en 'k lekte 't schuim van m'n
lippen. „Kekt da maantje-n-'s, Truike dat daar achter de
hoornen haangt as 'nen oraanje laampion, 't is of 'r vlam.
men uit krullen, we zal 't mergen weer heet zijn... toe-
teloeriske!"
,,'t Gedacht", zee Trui.
,,'t Gedacht?" peinsde-n-ik haardop, almaar naar de
maan kijkend, zonder ze te zien.
,Ja, gij had zo'n wonderlijk goei gedacht, ommers
Toen keek lk ze aan en... daar hadde 't sodejabel!
M'nen mond beefde van d'n lach en m'n oogen schaterden.
Lachend wier ik nijdig op m'n eigen. En toen 'k zuchtend
nog 's naar de maan zag, 't was lijk 'nen gloeiend-rooien
bol van laaiend vuur, die as 'n wonder deur de schep
ping dreef, toen zee ik zoow: „daar schoot me te bin
nen da-d-et zoow gezellig zouw zijn as me nouw samen
Is 'n week op reis konnen gaan!"
„Samen", zee zij, op 'n manier, die beteekende: motte
mijn soms emmen.
„Nouwja" dee ik nonsjelaant: „of ik olleen"-
„Sjuust," snoof m'n aandere helft: „en da schiet nouw
peraies da ge naar de maan kekt, zoow in oewen kop...
kasjeweel."
„Kasjeweel, net as ge daar zegt", zee ik en mee gong
ik effen kwansuis aan d'n miestkuil staan waant 'k
wier blaauw van ing*ouwen lachen. In ieder geval was
d'n kogel deur de kerk, dus schoot 'k al aarig op.
Daar kwam d'n Blaauwe d'n erft opgebeend.
En veur ik nog „navend" zeggen kon, heurde-n-ik Trui
'm al vragen: „Ok naar de maan gekeken, Tiest en ok
*n goei gedacht gekregen, zoow ineens?"
Toen kwam ik 'er maar gaauw by veur d'r fouten ge
mokt zouwen worren, waant d'n Tiest en ik hadden 's
Zondagsmiddags in de „Gouwen Koei", na 't kaartspul de
reis al zo'n bietje in 't vat gegoten en nouw kwam ie 's
zien hoe da bruin bier schuimde.
D'n Tiest na z'n trouwen veul gladder geworren, zee
dus niks aanders as: „navend samen", en knipte 'n ogs-
ke mee da'k aan kwam stappen van d'n miestkuil.
„Ah, d'n Blaauwe," riep ik twèrm gewiest, Tiest"
„Kollesaal zee-t-ie: „ge zouw 't afpikken; goei weer
•m 't mee verlof te gaan, maar..." en toen trok ie z'n
schouwers op of ie zeggen wouw: maar da's veur ons
nie weggeleed.
,,Kek", schaamperde Trui: „keb 't toch goed gera&ien,
d'n dieën hee ok 'n idee van de maan gekregen!"
„Nimme nie kwalijk, Trui" zee d'n Tiest onnoozeikes:
„maar 'k ben 'n boon as ik snap wa gij deuzen avond
mee de maan te schaften het! Of wil ik 'n paar brokskes
ijs gaan halen in „de Gouwe", om op oew muts te leg
gen?"
„Ik ben verdijd goed bij m'n possetieven Blaauwe," viel
■e toen uit: hè-d-oewen trein al nagekeken?
Toen gong d'n Tiest naar den miestkuil
Trui nam me toen op van de teuten van m'n klompen
tot m'n wenkbrauwen, zee: „slaampaampers", gong naar
binnen en zoo stapten d'n Blaauwe en ikke Zondagmer-
gen na d'eerste mis, naar de stasie, mee 'n vol karbieske
mee zakdoeken, segapen en tabak, allegaar netjes klaar-
geleed deur m'n klapmuts.
D'n Tiest was nooit verder gewiest as Brussel, maar
fcij was ier gaauw gewend. „Schoone stad" zee-t-ie:
„maar de menschen daar zou 'k nie gaauw aan wennen.
Ze praten ier zoow zochtjes en ze loopen as wassen pop-
pekes mee 'n stalen virke aan 't achterènd van d'r rug-
gegraat" Ze zijn nie écht, houdt d'n Tiest maar vol, 't
is *n penopticum da-d-op z'n kuier is, volgens hum.
En toen me giesteravond ergens zatten, laanks de zee,
aan 'n smakelijk pilske, mee muziek toen zee-t-ie zoow
ineens: ze beginnen ons ier al te kennen, Dré. Keb al
'n paar van die prachtig-aangekleejde wefkes laanks zien
komen, die vrlndelijk teugen me knikken en 'n ogske
knipten.
,Ge mot naar de zee kijken, Blaauwe," zei Ut: „die is
veul schonder."
„Oh," zee-t-ie, „is 't in dieën tijd? Kad al 'n paar keer
m'n petje afgenomen en gezeed: navend juffrouw.
Keb me bedoold, amico! Waant ge wit soms nie of
ie oew vernikkelt of dat ie Beerjeus is.
In ons lozjement emmen ze radejoow. Toen me van
den middag thulskwampen gong ie nie en d'n Blaauwe,
die ginnen radioowman is vroeg hoopvol: „is ie naar de
kullekes, kastelein?"
Wie meneer?"
„Zèg maar Blaauwe; d'n radejoow!"
„Naar de wat, meneer de Blauw?"
„Blaauwe!! Naar de kullekus!"
„Oh, ohja, jaja u bedoelt of de radio naar Kulienkens
is?"
„Sjuust," zee d'n Tiest: „ik praat toch Ollaansch...!"
„Nee,1 zee de Kastelein: hij is thuis kijk daar staat
ie."
,Of ie kepot is," lichtte-n-ik toe, m'n eigen broerd
lachende.
O, bedoelt meheer dat? Nee er is nu verzorging van
den zender en dan staat Ie stil; maar over 'n kwartier
gaat ie weer. Hier heppu 't boekie."
Toen keek d'n Blaauwe in 't radejoowboekske en na
vijf menu ten wees ie 'n nommer aan en zee: „zet dan
as d'n zendert verzurgd is, ditte maar op!"
„Ik keek 's en daar sting... Verzurging van d'n hond,"
causerie deur Piet Jaansen."
„Da's 't programma van overmorgen meheer,' zee d'n
kastelein, houdt meheer van honden?"
„Kollesaal," zee d'n Tiest; „maar nog meer van stilte
en breng nouw twee donker asteblieft"
Me zijn al wiesten zwemmen ok. D'n Tiest z'n zwem
pak, da me gehuurd hadden, was 'ra te groot en te klein
tegelijk.
„Valt 't mooi in d'n rug, Dré?" vroeg ie toen ie
uit z'n hokske kwam: „van veuren sta-g-et geschilderd,
maar- van achteren kan 'k 't nie zien."
,,'n Juweel," zee ik: „of 't oew aangemeten is toen ge
van huis was." 't Was 'm 'n kèèr te wijd en veuls te
kort, zoowdat ie er uitzag as 'nen veugelverschrikkert die
'nen kwaajen kleermaker hee. Z'nen kop leek van ge-
pollitoerd magoniehout zoow as ie daar gong mee z'nen
afgetrokken rug en peezige ermen en z'n oraanje ste
kelharen stakken alle kaanten op.
Toen me bij 't water kwammen begonnen 'r 'n paar
wefkes te gillen en kalmkes zee d'n Tiest teugen me, mee
'n bietje minachting: „niks gewend ier, Dré."
„Gin sallemaander," zee ik: „maar ondertusschen brook
ik van d'n lach. Amico, as ge da gezien had, 'n fiest
veur oew oogen! 't Was net 'nen Battevier in pollitiek,
maar dan den lillekste die 'r ooit bestaan mot emmen.
Maar in 't water...!
As 'nen bruinvisch! Zwemmen kan de blauw merakel,
daar stade van te zien. En as ge nouw wit da ge daar
in Scheveningen nie verderes in 't water meugt as tot
d*h onderkaant van oew Zwemkestuum zooda ze daar
allegaar staen te zwemmen, dan hoefde niet te vragen
hoe die badknechten mee d'r rooie broeken aan, daar
al gaauw mee d'n Tiest overhoop laggen. Eerst hadden
ze 'm getoeterd en toen was ie d'r uit gekomen om te
infermeeren. „Wasteraandaand?" had ie gevraagd aan
zo'n roodbroek. Dieën kearel versting d'r niks van en
toen had ie mee ermgezwaai 'm duidelijk perbeeren te
maken, dat ie te ver gong. Maar de Tiest, die niks van
da doof stommen taaltje snapte, had geantwoord: „Ver-
nuktoewmallezus" en as 'nen snoek schoot ie de zee in en
liet die kearels d'r eigen 't lebber toeteren. Toen gong 't
protje al gaauw dat ie d'n een of aandere wilde was van
'nen onbekenden stam en omda ze toen dochten dat ie
van veul verder kwam as Ulvenhout, da ze ier daar-
veur al evenmin weten te vinden op de kaart toen
keken ze 'm allemaal aan mee heel veul ontzag.
Zoogaauw as z'oew ier niet verstaan dan emmen ze
respekt veur oew. Zoodoende-n-is d'n Blaauwe aan clo
Noordzee de grotste attractie van d'n Haag en 'n sjaans
as ie hee. Daar sta-de bij te gapen. Hij is erg vrien
delijk van aard, zooas ge wit en hij krijg 't gewoonweg
niet bij-geknipoogd.
Ollee, da witte weer.
Veul groeten van d'n Haagschen Wilde en as altij
gin horke minder van oewen toet a voe
DRé.
DE ZOLDERBRAND TE ARNHEM.
Een dei kinderen overleden.
Het jongste der kinderen van het gezin Pas is aan
de bekomen brandwonden overleden. De andere kinderen
maken het redelijk wel.
BANG VOOR EEN GEITJE.
Kindje door auto gedood.
Men méldt uit 's-Hertogenbosch:
Een vierjarig meisje, datbang werd voor een geiten
bokje en achteruit liep werd op den Graafschen weg
door een auto gegrepen en gedood. Den chauffeur treft
geen schuld.
onder leiding van GEO VAN DAM.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 767.
van D. Kleen, Winkel.
Dlagraimstand in cijfers: Zw. 17 sch. op 4, 5, 7, 8, 12—
14, 16, 17, 19, 21—23, 25, 26, 28, 45. Wit 14 sch. op 15, 24,
3032, 3437, 42, 44, 4749, en 1 dam op 50. Wit vrint
door de bijzonder moeilijke oplossing 1510, 2420, 32
27, 42—37, 48—43, 47—42, 34:43, 43—39, 49:18, 44—40, 50:39.
Een zwaar slagprobleem van den ouden stempel, dat
echter tot de struikelblokken in do oploswedstrijden be
hoort
Vraagstuk No. 771.
van Joh. B r e e, Amsterdam.
Zw. 9 sch. en 1 dam.
m
m
m
w.
wkï
'm
■j.
w-
m
üj
n
m
H
gmi
Wit 12 sch.
Diagramstand in cijfers: Zw. 9 sch. op 8, 9, 13, 17, 18,
2022, 24 en 1 dam op 12. Wit 12 sch. op 23, 28, 29, 31
34, 38, 40, 44, 48, 50. Wil speelt en wint
OPLOSSINGEN DER PUZZLES
uit ons vorig nummer.
No. 765. „EEN EIGENAARDIGE BREUK."
De gevraagde breuk is 240/253. Om tot dit antwoord te
komen, herleidt men 1 pond, 1 shilling en 1 penny alle
tot pennies en voegt dit tezamen. Het totaal is 240+12
en 1=253, geeft ons den noemer der vereischte breuk,
terwijl de waarde van 1 pohd in penniee (240) de teller
zal zijn. Als we de proef op de som nemen, dan zien
wij, dat 240/253 van een pond is 18 shilling en 11 169/523
penny. Voorts is 240/253 shilling 11 97/253 penny, terwijl
ten slotte 240/253 van 1 penny, hierbij geteld, tezamen
1 pond geeft
No. 766. „EEN BEDRIEGELIJKE OPGAVE."
Waar de kapitein stroomafwaarts 6 uur noodig heeft
en stroomopwaarts 8 uur, is men geneigd te zeggen, dat
hij in stitstaand water over denzelfden afstand het ge
middelde, of 7 uur zal doen, doch dat is niet juist. In
dien hij er 7 uur over doen zou, dan zou dit 1/6 van den
tijd stroomafwaarts meer zijn en 1/8 van den £ijd stroom
opwaarts minder. Hieruit blijkt duidelijk, dat 7 uur niet
het gemiddelde is, want Juist deae verhoudingsgetallen
moeten gelijk zijn, d.wz. dat getal is het gemiddelde, dat
naar verhouding evenveel meer is dan den afwaartschen
tijd als minder dan den opwaartscben tijd. Hoe zullen wij
dit gemiddelde vinden? Door het verschil tusschen den
op- en afwaartschen tijd (2 uur) te verdeelen in de ver
houding 6:8. De boot zal er langer dan 6 uur over doen:
6/14 x 2 uur of 6/7 uur (1/7 van den afwaartschen tijd)
en minder dan 8 uur: 8/14 x 2 uur of 8/7 resp. 1 1/7
uur (1/7 van den apwaartschen tijd) zoodat het antwoord
luidt: 6 en 6/7 uur. Een kortere methode om tot 'de op
lossing te geraken is de volgende: In 1 uur tijd stroom
afwaarts legt hij 1/6 van den afstand af, en in 1 uur
tijd stroomopwaarts 1/8 afstand. Door deze afstanden
bij elkaar op te tellen, krijgt men den af gelegden afstand
van 2 uur in stilstaand water, 1/6+1/8 of 7/24. Hij zal
dus over den geheelen afstand doen 24/7 x 2 uur of 6 6/7
uur.
NIEUWE OPGAVEN.
Vraagstuk No. 769.
„EEN DAMFARTIJ."
Twee spelers doen een zeker aantal zetten in het eerste
uur en in den volgenden tijd slechts 3/5 van dit aantal
zetten per uur en spelen daardoor 48 minuten langer,
dan wanneer zij de geheele partij met de snelheid van
zetten van het eerste uur hadden gespeeld. Indien zij
echter na het eerste uur nog 10 zetten met dezelfde snel
heid hadden gespeeld, dan zouden zij slechts 32 minuten
langer gespeeld hebben, inplaats van 48. Hoe lang duur
de deze partij en hoeveel zetten zijn er In het eerste uur
gedaan?
Vraagstuk No. 770.
„EEN CIJFER-PUZZLE."
Gevraagd, de cijfers van 0 tot en met 9 zoodanig te
plaatsen, dat hun som gelijk is aan Vz, ten tweede aan
1, ten derde aan 1% en ten vierde aan 2. Dus op vier
verschillende manieren te rangschikken.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 768.
van Dr. J. Dobrusky,
De diagramstand was: Wit Kb7, Dg4, Th2, pions a2,
d4, Pf4, Zwart Ke3, pions d5, d6, 67, Wit geeft mat in 3
zetten door de schitterende oplossing 1. Th4! op zw. Kd
(f)2 volgt De2; op zw. Kd4 volgt Pd5 en op zw. Ke4
antwoordt wit met Dg3. Een echt kunststukje.
Vraagstuk No. 772.
W. A.ShInkman.
Zw. 11 stukken.
Geen vriendelijke ontvangst.
Hoe oen rechtsehe burgemeester in een
linksche gemeente geïnstalleerd werd.
De nieuwe burgemeester van Franekeradeel, de
heer U. Elgersma, vroeger secretaris van Barradeel, is
Donderdag als zoodanig geinstalleerd. Bij deze plech
tigheid hield de loco-bugcmeester de heer v. d. Schaaf
een installatie-rede. Hij zeide o.m.:
'tZou mij een groote eer en een waar genoegen ge
weest zijn, wanneer ik hier in plaats van u een an
der had mogen installeeren als burgemeester onzer
gemeente. Iemand van erkende bekwaamheid, die
naar algemeen oordeel de rechte man op de rechte
plaats zou zijn geweest. Maar dit mocht niet zoo zijn.
(De spreker bedoelde den heer Steenhuisen van Fra
nekeradeel).
Maar, zult gij wellicht vragen, is dan de installatie
van dén heer Eigersma voor u niet een eer en genoe
gen? En dan moet ik daar volmondig op antwoorden
neen, want ik ben van meening, dat uw benoeming
mijnheer Eigersma, is een zuivere partijbenoeming
en, zooals ik u in mijn felicitatiebrief schreef, niet
een benoeming op grond van uwe capaciteiten. Wie
van ons had vooraf iets van u gehoord, dat ging bo
ven het middelmatige? Sommigen wisten zelfs van
uw bestaan niets af en vroegen mij wat voor man
gij waart. En dan heb ik steeds gezegd, dat gij christe-
lijk-hi5torisch was en dat dit zeer zeker wel de oor
zaak van uw benoeming zal zijn geweest. En voor
mij staat dan ook vast, en ik wil dit bij deze gelegen
heid herhalen, dat deze benoeming louter is een par
tijbenoeming.
Spreker liet een protest hooren tegen deze benoe
ming en hij was er zeker van, dat hij daarbij niet al
leen de meerderheid van den raad, maar ook van de
ingezetenen achter zich had staan.
Voortgaande zeide hij: De heer v. d. Mei. wethou
der van Barradeel, heeft u genoemd een Zondags
kind. Maar wordt men dit dan alleen omdat men C.-
H. is? Gij zijt secretaris van Barradeel geworden
doordat gij C.-H. waart en nu wordt gij burgemees
ter van Franekeradeel ook omdat gij C.-H. zijt. Eén
onzer raadsleden vertelde, dat er een achterstand
van C.-H. burgemeesters in Friesland was en dat
daarom uw benoeming hier af kwam. En u wordt
op een gemeente afgestuurd, waar de meerderheid
links was en zeker in eerstvolgende jaren ook links
zal blijven. Gij zult dus hier, in tegenstelling van uw
vorige gemeente, met een links college moeten sa
menwerken. En al is dit de eerste paar maanden
niet het geval, ik veronderstel, dat straks met 1,
September twee linksche wethouders zullen worden,
benoemd, 't Zou ook al te gek zijn een linksche raad,
met een in meerderheid rechts college van B. en W.j
Zult gij kunnen medewerken met deze menschen'
tot heil onzer gemeente? Of zult gij uw eigen weg
gaan en uw zin doordrijven? Dan zullen wij u moe
ten negeeren, zooals de regeering ons genegeerd
heeft bij uwe benoeming. Ik hoop echter, dat het
zoover niet zal behoeven te komen.
Spr. ontkende tenslotte niet de mogelijkheid, dat
ook met den heer Elgerona vruchtbaar kan worden'
gewerkt voor de gemeente. *j
De nieuwe burgemeester dankte voor de hartelij-;
ke(!) woorden, waarmee de locoburgemeester hem
had geinstalleerd en hield vervolgens de gebruike
lijke toespraak. j
Verscheidene radsleden voerden nog het woord/
De heer Bruinsma (a.-r.) protesteerde tegen de rede
van den heer v. d. Schaaf, waaruit een onbeschei
denheid en onbeschaafdheid sprak, die over heel
Nederland moet klinken.
De heer Wallinga (V. B.- was ook teleurgesteld, zoo
als de heer Anema (s.-d.), doch deze onderschreef
niet de woorden van den loco-burgemeester.
abcdefgh
Wit 3 stukken.
Diagram stand: Wit Kf3, Td5, Lc6; zw. Khl, DhS, LbS,
Lgl, Fbl, Pb7, en pions op c3, c4, c7, e6, h2, h4. Mat in
twee zetten.
De veiligheid op den weg.
Nieuwe plannen van den A.N.W.B. Groote
propagan da-campagne onder de jeugd.
Namens den A.N.W.B. schrijft men ons:
De toeneming van het aantal verkeers-ongevallen heeft
van allen kant een aandrang doen ontstaan tot beteu
geling van do verkeersgevaren.
Een belangrijke factor daarbij is de verkeersopvoeding
van de jeugd. Wanneer de kinderen al zoo vroeg mogelijk
bekend worden gemaakt met de gevaren van den weg,
met de regels van het verkeer en met alles wat zij in
acht moeten nemen om veilig op de steeds drukker
wordende wegen te kunnen verkeeren, dan kan daardoor
veel leed worden voorkomen en zal het aantal ongeluk
ken, waardoor zoo menig gezin in rouw wordt gedom
peld, kunnen verminderen.
De A.N.W.B. Toeristenbond voor Nederland, houdt zich
al sinds vele jaren bezig met de propaganda voor da
verkesrs-veiligheld onder de jeugd. Gedachtig aan de
spreuk: Jong geleerd uod gedaan, heeft de Bond ten
behoeve van het verkêersonderricht een reeks gekleurde
schoolplaten laten maken die in honderden scholen van
ons land bij het onderwijs worden gebruikt; hij heeft
een verkeersspel uitgegeven, in den trant van het aloude
en geliefde ganzenbord, dat de kinderen al spelende
onderricht in hetgeen ze van de verkeersregels moeten'
weten, en hij heeft een boekje verspreid: De regels voor
den Weg, dat het publiek met de regelen en voorschrif
ten van het verkeer vertrouwd maakt.
Bij dit propagandawerk heeft de Bond de medewer
king ondervonden van de regeering en van tal van ge
meentebesturen, onderw ijs-autoriteiten, schoolbesturen
enz.
De A.N.W.B. bereidt thans nieuwe, veel omvattende
plannen voor op dit gebied, welke bij den aanvang van
het nieuwe schooljaar, in September a_s. tot uitvoering
zullen komen, doch waarvoor nog eenige gegevens ont
breken welke de Bond door de medewerking van de ge
meentebesturen hoopt te ontvangen.
Daartoe heeft de A.N.W.B. een circulaire gericht aan
alle gemeentebesturen van ons land, met verzoek om
opgaaf van het aantal leerlingen van de openbare en
bijzondere scholen, gerangsohikt naar leeftijd, of klassen,
ten einde te kunnen berekenen, hoeveel drukwerken e.d.,
welke kosteloos verspreid zullen worden, noodig zullen
zijn om in iedere gemeente alle schoolkinderen van een
bepaalden leeftijd van een exemplaar te kunnen voor
zien. De inhoud van deze verkeerspropaganda-geschrif-
ten zal worden vastgesteld in' overleg met onderwijs-
autoriteiten en voor de verspreiding zal een beroep
worden gedaan op de medewerking en de bemiddeling
van de gemeentebesturen.
In verband met deze plannen voor een doeltreffende
verkeers-propaganda worden de schoolplaten herzien, het
boekje Regels voor den Weg wordt uitgebreid, en boven
dien wordt een handeling samengesteld die den onder-1
wijzer van dienst zal kunnen zijn, wanneer hij met zijn
leerlingen de schoolplaten, de gevaren van het verkeer
en do verkeersregels behandelt
Verwacht mag worden, dat deze propaganda onder de
jeugd er toe zal bijdragen, de veiligheid op den weg te
bevorderen. Een groot algemeen belang zal daarmede
worden gediend.
TRAGISCH EINDE.
Verdronken op den vooravond van jütk
huwelijk. j
In het Maas- en Waalkanaal bij Nijmegen lag Zondag
de kapitein D. B. uit Heel met zijn boot aan wal. De!
man zou Maandag gaan trouwen en ging Zondagavond
met eenige vrienden de stad in. Zondagavond 12 uur heeft
men hem nog gezl^p in een café aan het Kanaal onderj
Weurt. Maandagochtend werd hij vermist Men heeft het'
Kanaal af gedregd en niets gevonden, tot Donderdagmid
dag zijn lijk het Kanaal kwam afdrijven aan den Weurt-'
scben oever. De politie stelt een onderzoek in.
