SPORT.
De onheimelijke villa bij Aix.
Radioprogramma
Advocaat en moordenaar.
A t h 1 e t i e k-w edstrijden
te Edam.
Planten in
Kamer en Tuin.
Zuid-Afrika betreurt een
rhinoceros.
SLACHTOFFERS IN ZWAVELZUUR OPGELOST.
Verzekeringsxwcndel bi het groot.
MARSEILLE, HET OPERATIE-TERREIN.
DE villa In Gambais waar de gruwelijke Landru
elf vrouwen zoo grondig Het verdwenen dat men
slechta 180 gram verpoederde manschenbecnde-
rcn vond. ia wereldberoemd geworden. Amerl-
kaanschc verzamelaars hebben de Inrichting gekocht en
de kleine ijzeren kachel bevindt zich thans in het New-
Yorkschc curioslteltscablnet.
Thans heeft dit onheimelijke huis concurrentie ge
kregen In de villa bij Aix. waar de advocaat Sarret
uit Marseille met gezusters Schmld het duistere hand
werk beoefende. Maar Aix in de Provence bij Marseile
niet te verwisselen met de badplaats Aix ln Savoye
was niet de eenige plaats waar Sarrot opereerde.
Evenals Rey, de Maraeillaansche vrouwenwurger, die
tien vrouwen liet verdwijnen, maar in de gevangenis
stierf alvorens Delbler hem op het schavot kon bren
gen, had ook Sarret in do omgeving van de oudo
havenstad eenzaam gelegen landhuisjes onveilig ge
maakt. Hij ontving bezoek van vrouwen en dan bleef
hij weer langen tijd alleen en zyn buurlui weten te ver
tellen dat hij steeds weer zijn tuin omspitte.
Marseille, do stad der misdaad.
Sarret. wiens naam slechts aangenomen is. is op een
Grleksch eiland geboren en werd naar familie in Triest
gestuurd waar hij tot zijn tiende levensjaar bleef. Toen
werden in de Grieksche kolonie te Marseille milde land-
genooten bereid gevonden den wees op te nemen en
hem te laten studeeren. Hij promoveerde in de rechten,
werd advocaat in de reusaentige havenstad, die zich
trotsch een nederzetting van de Phoenlciërs noemt en
veel geheimzinniger, zondlger en misdadiger is dan Pa
rijs. De voorsteden aan de havens, de bijna onontwar
bare wirwar van bochtige alopjes, gangen, binnen
plaatsen, geheimzinnige onderaardsche gangen en kel
ders zijn bijna onvindbare schuilplaatsen voor de mls-
dadlgerswereld van Europa en Noord-Afrika. En het
graf van de tallooze slachtoffers is bereid, het is do
„Vieux Port", de reusachtige havenbassins, die zich vele
kilometers ver uitstrekken en die hun buit niet terug
geven. Want bij dit stilstaande wator komt niets naai
de oevers. Wte hen, met stconen verzwaard, wordt
toevertrouwd, blijft zeker in het slik liggen.
Een misdadiger ais klescandidaaL
Sarret werd spoedig een van de haaien van de Mar
aeillaansche onderwereld. Hij stond op de lijst der advo
caten en paradeerde ln de wandelgangen van het paleis
van Justitie in de fladderende, zwarte toga. met zijn
breed, vaal, gladgeschoren gezicht. Het duurde niet
lang of men begon over hem te fluisteren. Een van fijn
vrouwelijke cliënten kreeg van hem don raad haar in
den weg staanden man door een Arabier te laten
dooden. De aanslag ging door. maar de doodelijk ver
wonde echtgenoot schoot zijn aanvaller neer. De vrouw
pleegde den volgenden dag zelfmoord, doch niet eerder
voordat ze een vriendin had ingewijd. Maar do Justitie
kon Sarret niets maken, daar de beide hoofdgetuigen
dood waren. Men zal er waarschijnlijk nimmer in slagen
de gansche ketting van do misdaad te ontrollen, die
Sarret achter zich aansleepte. HU leidde een dubbel
leven, als advocaat stond hij in een kwaden reuk, was
tweemaal beschuldigd van bedrog en afpersing. In 1911
heeft hU twee maanden preventieve hechtenis onder
gaan, maar kendë alle mazen van de wet en werd vrij
gesproken. Zoo kwam het dat hij naar officioele ambten
kon meedingen. HU wilde gedeputeerde worden ln het
negende district, organiseerde verscheidene klesverga-
deringen en had veel aanhangers, die hU wist te boeien.
Er was echter een tweede Sarret. Dat was de Sarret
van de MarseiUaansche bars. de speelholen, de geheime
clubs. HU was de man, die tien woningen bezat, die
wist waar men dadelUk opium en cocaïne kon ver
schaffen en onder diegenen, die zich aan deze zonden
overgaven, de werktuigen, maar ook de offers vond
voor zjjn plannen. Deze Sarkct werd gehoorzaamd met
een bllndellngsche overgave, waarom sommigen waar-
echijnlUk terecht in hem een hypnotiseur meenden te
zien.
De zusters uit Beieren.
Tot zUn kring behoorden ook de gezusters Schmid.
Phllomene en Catherine, waarvan de oudste 8 Jaar, de
andere nauwelUka twintig was. Philomene Is thans een
uitgebloeide vrouw, maar zU was bekoorlUk toen zU in
1908 als kinderjuffrouw In den dienst trad bU een Pa-
rUsche diplomatcn-famlllo Catherine was echter een be-
tooverendc blondine met blauwe oogen en bloesem-witte
huid.
Phllomene voelde zich zeer goed thuis te ParUs. Dat
was daar heel wat anders dan het kleine stadje In
Beieren, waar zU was opgegroeid. Haar vader, een
gendarme, was gestorven. Phllomene nam de kleine
Catherine bU zich en daar zU kennis had gemaakt met
een invloedrUken man. kon zU gedurende den oorlog
in Frankryk blUven. Na den oorlog doken de gezusters
in Marseille op en het duurde niet lang of Philomene
had kennis gemaakt met Sarret. De duistere praktUken
begonnen.
Bedrog met verzekeringen.
Philomene zou graag Franqalse worden. Sarret weet
raad. Philomene wordt eerst zUn vriendin en trouwt
ln 1924 een zekers Vllstte. die «2 1«ar is. Maar VUette
werd zonder zUn medeweten voor een hoog bedrag
verzekerd Sarret nad een krachtlgen helper gevonden,
die als Vlllette met diens papleren door den verzeke
ringsdokter werd onderzocht. Vllette stierf In April
1925, de verzekering werd uitbetaald en Sarret streek
daarvan 100.000 frans op
Uit de bakvlsch Catherine was intusschen de schoone
,.Cat" gegroeid. ZU was nauwelUks zestien Jaar, toen
*U voor de plannen van Sarret werd dienstbaar ge
maakt. HU zocht voor haar een echtgenoot op. maar
daar hU op Cat verliefd was. moest het slechts een
echUnhuwelUk worden. ZU werd de vrouw van een ze
keren Seltreull. die eveneens de zestig naderde. daarbU
in hoogc mate tuberculose was. Ook hU werd verze
kerd. stierf eenige maanden later en de maatschappU
betaalde na een tevergeefech protest de verzekering uit.
Do eenzame- villa.
Intusschen had Sarret kennis gemaakt met een zeke
ren Chambou. die In Marseille een villa ln de Rue
Paradis bezat. Deze Chambou whijnt eveneens een
dubbelleven te hebben geleld. HU ontving brieven onder
den naam Buverger en Sarret had spoedig ontdekt,
dat hU een voormalig geestelUke was. die met een zeke
re dame Noeml Ballandrou samenleefde, die haar man
had verlaten, onder medename van een half mlUIoen
francs. Sarret werd de beheerder van het vermogen
van den ex-abbé. Dat was een zeer lucratief zaakje.
Maar er was daar nog veel meer te halen en Cat, die
Sarret gehoorzaamde, zou meehelpen.
In Juli 1923 gaf Sarret haar den opdracht ln de
omgeving van Marseille een villa te huren. ZU deed
het, maar Sarret was niet tevreden: „Er zUn veel te
veel honden in de buurt"
Cat zocht in de omgeving van Aix. Aan den weg, die
naar Bauvenargues leidt, vond zU een eenzame villa
„Batisdou", ln een vlakke stieek, waar slechts olUfstrul-
ken zijn en wijd en zUd geen hulzen zUn te bespeuren.
Ditmaal was Sarret tevreden.
De dubbele moord.
Het duurde niet lang of Cat kreeg een andere op
dracht Zij moest Duverger opzoeken, dien Sarret haar
ln Marseille had voorgesteld om hem tot een afspraakje
ln Batisdou te bewegen.
Het paar kwam tegen den middag ln de villa aan.
Alles was stil, uitgestorven. Cat liet den bezoeker
binnenkomen, sloot het portaal zorgvuldig af en bracht
hem naar de salon. Tcrwyl zü voorgaf wyn te halen,
kraakte achter een scherm een schot. Maar buiten kon
men den knal niet hooren, want Cat had de motor van
de auto laten loopen.
Na een oogenblik kwam Sarret uit de villa'en stapte
met Cat in de auto. Men keerde naar Marseille terug.
Cat zocht de vrienden van den ex-abb6 op, noodigde
haar op de villa uit. waar Duverger haar verwachtte.
Noeml Ballandroux ging vol vertrouwen naar Batisdou.
Cat bracht haar een glas limonade, ging dan weer
heen om den motor aan te slaan...
De twee lUkcn bleven voorloopig ln de villa achter.
Eerst moest de buit ln zekerheid gebracht worden, de
waardepapieren In bezit to nemen.
„Morgen zullen wU op Batisdou schoonmaak houden,"
verklaarde Sarret aan de gezusters.
Enkele maanden later kwam de bezitter van Batis
dou uit Rome terug, waar hU een tijdlang had ge
leefd. Het was een zekere Poncel. die voortdurend op
reis was. Sarret leverde de villa weer aan hem af.
„U ziet. dat alles onveranderd ls", zei hU- Poncel
nam de sleutels, sloot het portaal af en reisde den vol
genden dag af. Van Duverger en zyn vriendin Ballan
droux werd ln Marseille niet meer gesproken. Sarret
had het gerucht verspreid, dat zU in Londen leefden.
Aldus gingen drie jaar voorbij Men mag aannemen,
dat Sarret dezen tUd niet onbenut liet Thans zoekt
de MarseiUaansche politie naar menschen, die op raad
selachtige wUze zUn verdwenen en die men het laatste
In gezelschap van Sarret heeft gezien. Zal men ze ooit
vinden?
Nieuwe bult.
In 1928 probeerde Sarret wederom een verzekerlngs-
zwendel. Hy had een longpatlent. zekeren Lorenzo hoog
laten verzekeren door een bemiddelaar. Lorenzo stierf,
maar de maatschappij werd wantrouwend en gelastte
een onderzoek. Dit bleef echter tevergeefsch, maar dit
keer wist Sarret er geen profUt van te trekken. HU
vond het verstandiger de zaak maar te laten rusten.
Daarvoor stelde hU zich echter ln 1930 schadeloos.
Philomene had in een vUla in Beaumont-St.Julien een
tuberculeuse arbeidster opgenomen, Magall Herbln, die
zU met een roerende opoffering verpleegde. Sarret had
Intusschen Cat in Nice en Marseille laten verzekeren
voor 1.100,000 francs. Maart 1910 stierf Magall Herbln.
ZU stond in Beaumont als Catherine Seltreull inge
schreven. Men kon den autoriteiten de noodzakelUke
papleren toonen Catherine was ongetwUfeld dood en de
verzekeringsmaatechappUen moesten meer dan een mil-
lioen francs uitbetalen.
Ditmaal kon Cat zich een oponthoud aan de Riviera
veroorloven. ZU steeg in Nice In het Vlchy Hotel af,
later kwamen Sarret en Philome ook. Men leefde
heerlUk en vreugdevol. Het verleden ls dood!
De nieuwsgierig© villabeaitter.
Maar er was iemand, die helmelUk nasporingen had
gedaan. Dat was Poncel, de bezitter van de villa bij
Aix. Hij was eindolUk van zUn reizen teruggekeerd en
wilde ln Batisdou grondig uitrusten. Er viel hem aldaar
allerlei vreemds op, verdachte vlekken en vegen aan de
wanden van het salon, ln de keuken en in de eetkamer.
Hier ©n daar had men opnieuw geverfd. M$ar het
vreemdste van alles was de vondst ln den tuin toen
Poncel eenige groentebedden omspitte. Een zwarte
kleverige massa, gelatine gelUk. die een uitstekende
meststof bleek te zUn. HU stuurde een monster ervan
ln een metalen busje naar een ParUsch laboratorium
en het antwoord luidde: ..MenschelUke overblUfeelen."
Juist toen dit antwoord binnenkwam had men ln Nice
het trio gearresteerd. De verzekerlngszwendel was ont
dekt. Maar Sarret trachtte de gezusters te troosten.
..WU kunnen ons veroorloven den besten Paryschen
verdediger te nemen. Men zal ons vrijspreken!"
Men bracht de drie In de gevangenis Préaentines in
Marseille. Maar Poncel had niet stil gezeten. HU had
ervaren dat Sarret eerst een heer en later een dame
naar Batisdou had gebracht en dat mon het paar sinds
dien niet meer gezien had. Eenige dagen later was een
gerechtelUke commissie aanwezig om het een en ander
te onderzoeken.
De val bU het verhoor.
Toen begon het verhoor van de beklaagden. ZU werden
elk aan een kruisverhoor onderworpen, dat den geheelen
dag duurde. De gezusters wikkelden zich In tegenspraak,
maar Sarret bleek hardnekkig alles te loochenen. Men
probeerde het met allerlei strikvragen, men zei hem, dat
do vrouwen alles bekend hadden. En elndelUk toen hU
moe en uitgeput was van het kruisverhoor, stortte een
der inspecteurs op hem toe:
„Beken toch. je hebt een man omgebracht!"
„Dat is een leugen!"
„Men doet vaak zooiets uit Jaloezie... en het zal je je
hoofd niet koeten!"
.Waarom zou ik Jaloersch zijn? Cat hoeft mij lief."
Nu had men hem. Men toonde hem foto's, men ver-
duidelijkte hem.
„Domkop! Cat amuseerde zich. zie slechts!"
HU maakte den indruk zUn koelbloedigheid te verlie
zen. De Inspecteur sprak hem thans bijna vriendschap
pelijk toe:
„Ik geloof niet dat Je een moordenaar bent, JU hebt
niets meer gedaan dan jezelwen verdedigd."
„Ja, zoo is het," liep hU ln de val, „men wilde me af
persen, men bedreigde me, Ik moest me weren..."
„Waar ia het lUk?"
„Ik heb het laten verdwUnen... het ls vervluchtigd."
„Dat is toch onmogelUk!"
..O. ja," ging hU voort, tegen zUn wil pralerig geworden
„Ik kreeg een reuzen-idee. Ik verschafte mU honderd
liter zwavelzuur en begoot daarmee het lUk. Drie dagen
later was er niets meer dan een zwarte massa over, die
ln den tuin werd begraven."
In de kamer er naast telefoneerde reeds een Inspecteur
aan den rechter van instructie: „Sarret heeft bekend."
Bekentenis der gezusters.
Nu begon men weer bU Cat. En toen men haar de
bekentenis van Sarret voorlas, bekende zU in een uit
barsting van wanhoop. ..Nu Is mij alles hetzelfde. Ik wil
alles zeggen. Ik zal dan eindelijk eens rustig kunnen
slapen. Vijf Jaar lang vervolgt dit beeld mU in den droom
Ik zie alles weer duldelUk voor me en telkens word
ik wakker, met zweet bedekt en trillend."
Toen zU weer wat kalmer geworden was en Phllomene
naast haar zat, liet zij nog meer los. Er was niet één
lijk. er waren er twee. Sarret had alles voorbereid. HU
had de lichamen ontkleed en ze tot bundeltjes samenge-
snoeid, opdat zU 'n de badkuip belden plaats konden
vinden. Toen goot hU er zwavelzuur overheen. De bad
kuip was tot aan den rand met een kleverige substantie
gevuld. WU haalden schoppen en leegden de massa In
tonnen, die wij In den tuin leegschudden. En Phllomene
voegde er nog aan toe:
„Ik zweer u, dat ik en Cat er niets van begrepen, wat
Sarret van plan was. Maar hU hield ons gebcei'J. de
bandiet Als hU ons aankeek waren wU zoo tam als kip
pen."
In Marseille circuleert een lijst met de namen van 84
personen, die staan ingeschreven als spoorloos verdwe
nen. Zal Sarret over deze lUst opheldering kunnen geven?
Men heeft intusschen ook in den tuin van een villa te
Marseille, ln de Rue Schapelin, waar hU ook heeft ge
woond, menschelijke overblyfselen gevonden.
(Nadruk verboden).
Een goede dag voor Olympla te Wleringer-
waard; twee kampioenschappen op haar
Onder begunstiging van schitterend weer hebben Zon
dag j.1. te Edam Nationale Atletiekwedstrijden plaats
gehad, welke georganiseerd waren door den N.H.A
Was er veel publiek voor den wegwedstrUd, op het ter
rein had dit beter kunnen zijn. De deelname voor deze
wcdstrUden was uitstekend. Er waren niet minder dan
140 inschrijvingen. De geleverde prestaties waren over
het algemeen goed te noemen. Vermeld verdiend te wor
den het nummer polsstokhoogspringen (kampioenschap)
wat gewonnen werd door den heer K. Schenk van Olym-
pia, Wieringerwaard. met een fraaie sprong van 3.25 M.
We kregen hierbij den Indruk dat hU in dit nummer nog
beter kan worden. Mej. C. Rol van dezelfde vereeniging
wist het nummer kogelstooten (kampioenschap) te win
nen met een worp van 1.66*6 M.
Verdere uitslagen volgen hieronder:
200 M. hard loopen heeren N.H.A.B. klasse B: 1. W.
Bleeker, A.V.V.A.. Assendelft 28.4 sec.;
Polsstokverepringen heeren N.H.A.B. klasse B: 1. K.
Schenk, Olympla, Wieringerwaard 8.68 M.;
100 M. hardioopen heeren N.H.A.B. klasse C: 1. M.
Stiemer, persoonlyk lid NHAB. 12 sec. 2. K. Eveleens,
Olympia. Aalsmeer. 12 sec.; 3. K. de Boer 12,1 sec.; 4.
C. Meijer O.D.I.N., Amstelveen. 5. H. Byl, ld.;
1500 M. hardioopen heeren N.H.A.B., klasse C: 1. A.
Koppes, persoonlUk lid N.H.A.B.. 4 min. 45 sec., 2. J. Bak,
A.V.V.A., Aseendelft 4 min. 47.8 sec.. 3. G. bU 't Vuur,
4 min. 52.4 sec, 4. E. Jensma, Olympla, Zaandam, 5. E.
Coener, O.D.I.N.. Amstelveen;
400 M. hardioopen heeren. N.H.A.B., klasse C: 1. P.
Heiligers, Cratla-Plato, Velsen 58.1 sec.. 2. M. Schenk,
Olympla, Wieringerwaard 59.5 sec.. 3. J. Boot, M.D.I.W.-
V.O., Hoorn 61 sec.
Verspringen met aanloop heeren. N.H.A.B., klasse C:
1. T. Schaak, Olympla. Aalsmeer 5.85 M„ 2. L. Oostveen
A.V.V.A., Assendelft 5.81 M., 3. K. de Boer. 5.63 M„ 4.
J. Bak. A.V.V.A.. Assendelft 5.62 M.; 5. A. Kaan, Olym
pia. Wieringerwaard 5.53 M.
Polsstokhoogspringen heeren, kampioenschap N.H.A.B.
1 K. Schenk. Olympla. Wieringerwaard. 3.25 M.
Kogelstooten dames, kampioenschap N.H.A.B.: 1. C.
Rol, Olympla. Wieringerwaard 7.66*4 M. 2. J. v.d Berg
U.D.I.-W.V.O., Hoorn 7.44 M„ 3. H. v. WUk—Bosma. ld.,
7.35 M.
100 M. hardioopen dames. N.H.A.B.. alle klassen: 1. S.
Buisma, Olympla. Aalsmeer 14 sec.. 2. M. de Jong, O.D.-
Ï.V- Amstelveen 14.2 sec., 3. W. Mienes, LUnden, Haar
lemmermeer 14.3 b$c.
Hoogspringen met aanloop dames, N.H.A.B., alle klas
sen: 1. G. Buisma. Olympla. Aalsmeer 1.45 M„ 2. B. Bak
ker, Olympla, Wieringerwaard 1.40 M.. 3. T. Klein.
A.V.V.A., Assendelft 1.35 M., 4. L. de Boer, Olympia,
Zaandam 1.30 M.
4 x 100 M. Estafette heeren- 1. A.V.V.AAssendelft
48.2 sec., 2. Olympla, Wieringerwaard 49.9 sec., 3. Jahn,
Edam.
4 x 80 M. Estafette dames: 1. O.D.I.N., Amstelveen,
56 sec., 2. Olympia, Aalsmeer, 56.1 sec.
OUDKARSPEL.
Sportuitslagen.
E.V.C. aD.T.S. a. 2—3.
K.V.V. a—D.T.S. a. 3-0.
Bovenstaande wedstrijden werden te Alkmaar ge
speeld en werd door D.T.S. den 2en prijs gewonnen.
D.T.S. comb.—Succes 2. 53.
D.T.S. comb.—Petten I. 2—3.
De twee laatste wedstrijden werden te Petten ge
speeld.
AARTSWOUD.
Voetbalnieuws van Zondag. Het was een stille dag.
Alleen ging AII naar Kolhorn en speelde aldaar een
mooie wedstrijd met schitterend spel. De eindstand
was 2—2.
Donderdag Juli.
HILVERSUM (1875 M.)
A.V.R.O.
8.00 Tijdsein; 8.01—10.00 Gramofoonmuziek; 10.00 Tijd
sein; 10.0110.15 MorgenwUding; 10.15—10.30 Gramo
foonmuziek; 1030—11.30 AVRO-Kwartet o.l.v. Dick
Groeneveld; 11.3012.00 Voordracht; 12.00 TUdseln;
12.15—1.00 AVRO-Kwartet; 1.002.00 Gramofoonmu
ziek; 2.00—2.30 „Vacantiegangers... attentie!"; 2.30—8.00
Rustpoos voor den zender; 3.004.30 Concert door de
Stafmuziek van het 5de Reg. Infanterie o.l.v. J. R. v.
d. Glas; 4.305.30 Ziekenuur, 5.306.30 Het Omroep
orkest o.l.v. Nico Treep; 6.307.00 Sportpraatje door
H. Hollander; 7.00—7.30»0mroep-0rkest; 7.458.15 Radio
Volke-Universitelt. Cursus: Hedendaagsche stroomingen
in de Wijsbegeerte, door Dr. J. D. Bierena de Haan;
8.15—10.15 Aansluiting van het Concertgebouw te Am
sterdam. Concert door het Concertgebouw-Orkest. Diri
gent: Albert van Raalte; In de pauze: Voordracht door
Edusrd Verkedr; 10.1510.30 Nieuwsberichten van Vaz
Dias; 10.30—12.00 Kovacs Lajos en zUn Orkest.
HUIZEN («8 M.)
K.RO.
8.009.15 Morgenroncert
N.C.RV.
1000-10.15 Zang door h?t NCRV-Dameskoor; 10.15—
10.45 Korte Zlekendier.et; 10.15—11.00 Zang.
K.R.O.
11.00—11.30 Gramofoonmuziek; 11.30—12 00 Godsdienstig
Halfuurtje; 12.00 Tydsem; 12.01—1.30 K R.O.-Trio o.l.v.
Piet Lustenhouwer; 1.302,00 Gramofoonmuziek.
N.C.R.V.
2.00—2.15 Gramofoonmuziek; 2.15—3.15 Cursus fraaie
handwerken: 3,15—3.45 Vrouwenhalfuurtje; 3.45—4.00
Verzorging van den zender: 4,005.00 Ziekenuurtje;
5.005.45 Cursus handenarbeid; 5.45—6.45 Concert te ge
ven dopr .The Columbia Three"; 6.45—7.00 Cursus knip
pen en stofverslcren; 7,007.30 Vragenhalfuurtje; 7.30
—8.00 Gramofoonmuziek; 8.00—9.00 Concert door het
Chr. Radio-orkest; 9.0O—9.30 Lezing; 9.30—10.35 Concert;
ongeveer 10.00 Persberichtsn; 10.35—11.30 Gramofoonpl.
Vragen en mededeelingen deze rubriek betreffende,
in te zenden aan den heer K. van Keulen, Lootsstraat
24 Ile etage Amsterdam (West).
BLOEMEN IN WATER,
Er Is een eigenaardig verband tusschen de bloemen
en de vaas, waarin ze geplaatst worden.
Is de vaas in verhouding tot de bloemen te groot,
dan maakt dat de bloemen onaanzienlUk, verzonken en
treurig zien de bloemen er uit, die in te wijde of te
diepe vaas worden gezet
Iets minder fataal, maar toch ook erg ongelukkig, ziet
een tuil bloemen er uit die ln te kleine vaas geplaatst
is. Eerstens al het topzware aanzien ervan en ten tweede
de zekerheid, dat de bloemen in een te kleine vaas al
te spoedig verwelken, daar ze op den duur de kracht
missen om het water voldoende op te zuigen.
BU een vaas met bloemen moet het topzware aanzicht
vermeden worden en goede verhoudingen van vaas en
bloemen moet tot stand komen, echter is de kwestie van
het opzuigen van water en de daarmee in verband staan
de levensduur van de bloemen ook van het grootste be
lang en over deze kwestie moeten wij eens van gedachten
wisselen. We kunnen wel zeggen, dat de levensduur van
afgesneden bloemen van verschillende omstandigheden
afhangt
In de eerste plaats van de kwaliteit. Een sterke, goed
gekweekte bloem duurt veel langer dan zwakkere bloe
men of bloemen van minder goed gekweekte planten
afkomstig. Maar afgescheiden daarvan moet bij afge
sneden bloemen aan het vocht vraagstuk alle aandacht
gegeven worden. WU letten er vooral op of de bloem bij
het afsnijden van voldoende vocht voorzien is. De tyd
van het snijden is hierop van invloed. Des morgens heeft
de bloem gedurende den nacht alle gelegenheid gehad
om zich van vocht te voorzien, later op den dag vooral
als de zon sehUnt, heeft er sterke verdamping uit de
bladeren plaats en dan kan het gebeuren dat de bloem
ln stengel en bloemblad een tekort aan vocht krijgt en
zelfs slap gaat hangen. Maar ook, als het uitwendig niet
te zien is, kan men wel aannemen, dat midden op den
dag de bladeren minder van vocht voorzien zijn dan des
morgens vroeg.
Hieruit is gemakkelijk op te maken, dat de beste tfc'd
om bloemen te snijden ook des ochtends is. De vroegge-
sneden bloemen moeten toch zoo spoedig mogelyk in
water gezet worden en zUn dan gewoonlijk direct voor
het gebruik gereed.
Geheel anders is het met laat op den dag gesneden
bloemen, deze moeten voorloopig zeer diep, b.v. voor
tweederde van hun lengte ln het water gezet worden
en daar dit dikwUls nog niet voldoende is om de bloemen
het ontbrekende vocht te laten opnemen, moet men da
diep in het water gezette bloemen in een omgeving
plaatsen, waarin ze zich door koelte en vochtige lucht
nog spoediger kunnen herstellen, een frissche kelder
ruimte is voor dit doel dan ook vrijwel onmisbaar.
Ook voor bloemen, die van nature traag zyn in het op
nemen van vocht zooals grootbloemige chrysanten of
papavers en lange violierentakken is een voorverblUf
in diep water en in een kelder het eenige middel om te
voorkomen dat ze in de vazen plotseling en ontijdig slap
worden.
Hetzelfde moet ook betracht worden bij bloemen, dia
voor verzending bestemd zUn.
Amsterdam. K. VAN KEULEN.
Huberta, de rhinoceros, is dr cd. Het nationale lie
velingsbeestje van Zuid-Afrika zal niet langer van
stad tot stad trekken. In vele plaatsen heeft de vlag
halfstok gehangen, want dit dier genoot een popu
lariteit, waar slechts weinig menschen zich in mo
gen verheugen. Er is in het parlement gevraagd,
wie de dood van Huberta heeft veroorzaakt en de
Minister van Justitie heeft een onderzoek bevolen.
Huberta's levensgeschiedenis is zeer interessant.
Bijna twee en een half jaar geleden verliet zij haar
kleine kudde in Zoeloeland, misschien wegens on
aangenaamheden met haar familie. Toen begon zij
haar zwerftochten door Zuid-Afrika, waardoor zij
in het heele land bekend is geworden. Zij bezocht
vele steden en dorpen, die in geen eeuw een rhino
ceros hadden gezien. Tegenwoordig blijven hun kud
den ten Noorden van Transvaal en Huberta bevond
zich duizend mijlen ten Zuiden van de Zambesi.
Ze trok rond op haar doode gemak. De eerste groo-
te stad, waar zij kwam, was Durban. Daar bereikte
zij een der hoogtepunten van haar carrière. Op ze
keren avond wandelde zij in de West Street, een der
voornaamste wegen met gebouwen van vier en vijf
verdiepingen en met een druk verkeer van trams
en auto's. Met zachten drang wist men haar te
overreden, de stad te verlaten, en gedurende een
week hoorde men niets meer van haar.
Op een anderen keer woonde zij in Port St. Johns
een vergadering van den gemeenteraad bij; de vroe
de vaderen maakten, dat zij wegkwamen en lieten
het verder aan Huberta over om de raadskamer te
onderzoeken
Huberta was ongetwijfeld een geciviliseerde rhi
noceros. want de lichten van elke stad langs de ge-
heele kust trokken haar aan. Zij bezocht East Lon-
don tijdens het seizoen en kreeg toen behoefte aan de
buitenlucht. Ze trok daarom weer weg naar het
platteland, doch eerst deed zij zich nog eens te goed
aan de met goud bekroonde anterhiniums en dah
lia's van een bloemententoonstelling, die daar juist
gehouden werd. Het werd haar met liefde vergeven.
Huberta verzekerde de dagbladen wekelijks inte
ressante copie. Haar bewegingen werden gevolgd
met een belangstelling, die overigens alleen den
Prins van Wales ten deel valt. Als zij gedurende
eenigen tijd de groote centra vermeed, verdween zij
van de frontpagina, maar een goed plaatsje in de
krant werd er toch altijd nog voor haar uitgezocht.
Voor haar dood werd zij reeds beschouwd als een
soort patroonheilige van de kaffers, wel te verstaan.
De zwervende dikhuid werd meer dan een gezellige
oude dame dan als een beest uit het oerwoud be
schouwd en haar moeizaam afgelegde zooveel hon
derd mijlen maakten haar voor de inboorlingen der
Oostelijke provincies tot een symbool van hun eigen
streven naar onafhankelijkheid en gelijke rechten.
Op het platteland heeft Huberta nog meer leeren
kennen dan mooie velden en koele rivieren. Zij is er
ook eens gaan slapen op een spoorweg. Er kwam een
trein aan en de machinist, die iets op de rails zag
liggen, verminderde zijn snelheid. Naderbij gekomen,
herkende hij Huberta. Zij kreeg nog een onbedui-
denden stoot met den koevanger: toen stond de
trein stil. Iluberta stond op en keek den vijand eens
onderzoekend aan. Tenslotte erkende zij toch zijn
overmacht en wandelde weg. De trein kon doorrijden.
Maar als de machinist Huberta eens niet gezien had,
zou hij zichzelf tot den meest onpopulairen man van
Zuid Afrika gemaakt hebben
(Nadruk verboden.)
