De financieele moeilijkheden van de
gemeente Sleen.
AHijd
een mooie en
zachte huid
De aanslag op den
Haagschen notaris.
Landbouwconflict in Drente.
Remarque en Rusland.
vaa rlijlc vond, f 15 boete of 15 dagen hechtenis
eischen.
Ufi ruiterlijke bekentenis van verdachte was oor
zaak dat de kantonrechter de straf veriaegde tot f6
of 6 dagen.
Het in beslag genomen geweer, dat onder den ken
nersblik van den kantonrechter als niet veel soeps
werd gekwalificeerd, werd verbeurd verklaard.
WAT AL TE VEEL LINKS GEORIëNTEERD.
De niet-verschenen melkrijder H. BI. had op den
28sten Mei te Harenkarspel op den Dorpsweg met
rijn auto te veel den linkerkant van den weg gehou
den, toen hij rechts een rijweg wilde indraaien. Het
gevolg was, dat Jan Huiberts op zijn motorfiets te
gen hem opreed, die een flinke schade aan zijn kar
retje had te noteeren. Schilder Bes kon het een en
ander bevestigen, zoodat op grond van deze getui
genverklaringen de melkrijder werd veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen hechtenis eri tot betaling van
de toegebrachte schade ad f22.32.
KOEIEN TE. GAST.
Als koeien uit de gast gaan kun je er van op aan,
dat ze altijd"belanden op terrein, waar ze niet mo
gen komen.
Zoo ook weer drie van die beestjes van Jan K. aan
de Langereis te Nieuwe Niedorp. die ,.de spat" had-,
den opgenomen en het aardappelveld van huurman
Van Roselaar een beetje gingen omploegen, iets waar
deze laatste natuurlijk allerminst op gesteld was.
Mede door de minder goede verstandhouding tus
schen de buren wilde de schaderegeling maar niet tot
stand komen en hoorde verdachte K. heienmorgen
f10 boete of 10 dagen hechtenjs tegen zich eischen
en de verplichting zich opleggen om aan Van R. f 15
schadevergoeding te betalen.
Een van de kooien van Corn. O. te Oudkarspel was
ook al niet tevreden ln eigen „home" en verscheen
achtereenvolgens drie maal in den houw van Ver-
kroost. Daar zou tenslotte ledereen zijn geduld bij
verliezen en de heer ambtenaar vindt, dat het toch
maar niet opgaat, dat de eene boer koeien houdt
ten koste van een ander.
F 10 boete of 10 dagen hechtenis voor O. en de ver
plichting om aan Verkroost twee rijksdaalders scha
devergoeding te betalen.
ERNSTIGE AANRIJDING OP DEN AFSLUITDIJK.
De 62-jarige dokter Dirk T., arts te Oegstgeest,
heeft door zijn onverantwoordelijk rijden den 28sten
Mei een vrij ernstige aanrending op den afsluitdijk
naar Wieringen veroorzaakt.
Feitelijk zat de dokter naast den bestuurder, zijn
17-jarigen zoon die dus nog niet. achter het rad
mocht zitten doch zoo. dat hij elk oogenblik het
stuur kan overnemen, zooals dat heet.
Vóór hem reed F. H. Wilms van Den Haukes, die met
zijn Ford op weg was naar Wijk aan Zee. Rij het
voorbijrijden heeft de wagen van den dokter de Ford
aangereden, zoodat deze aan den wegkant in den
greppel terecht kwam en ernstig beschadigd werd.
De kantonrechter merkt op. dat hij ln. zijn jaren
lange praktijk nu al long de wetenschap'heeft opgo
daan. dat. doktoren altijd heel erg hard en onvoor
zichtig rijden.
Wilms verklaart nog. dat zij den wagen wel ach
ter zich gezien hadden( maar aanvankelijk hadden
gedacht, dat hij achter zou blijven. Toen was de wa
gen toch voorbijgegaan, maar ondanks dat getuige
zelfs rechts in den graskant had gereden, was hij
door den dokter geraakt, met het bovenvermelde ge
volg.
Hij had nog voorgesteld de schade in der minne
te regelen en daarover aan den dokter geschreven
maar nooit eenig taal of teeken op zijn schrijven
ontvangen.
De dokter zegt. dat zijn zoon goed links reed,
toen hij voorbij wilde halen, zoo zelfs dat hij in het
zand roed en-dat hij (da dokter) toen het «tuur had
gegrepen en wat meer rechts had aangehouden.
Andere getuigen hadden echter gezieii, hoe ze met
z'n tweeën aan het stuur hadden zitten trekken en
dat de auto gevaarlijk heen en weer had geslingerd.
De ambtenaar van het O. M. is wel tot de overtui
ging gekomen dat de verdachte hier een zeer ernstige
overtreding van de Motor- en Rijwielwet heeft begaan
en ook zeer onverantwoordelijk is opgetreden door
'zijn nog geen 18-jarige zoon het stuur in handen te
geven, die daarenboven nog bewezen heeft, er abso
luut niets van te kennen. Hij elscht twee geldboeten
van f 60 en f 40 en 60 en 40 dagen hechtenis, en hoopt
dat de schade spoedig geregeld zal worden.
De uitspraak luidt f 40 en f 30 of 40 en 30 dagen.
EEN GOED TOKPLAATSJE.
Een in keurig blauw kamgaren costuum goklcede
locomotiefpoetscr uit Amsterdam verschijnt nu voor
de heeren rechters. Hij was, evenals zoovele van zijn
stadgenootcn, naar Schagen gekomen om te vlsschcn
en voor dat doel was hij zonder toestemming het wei
land van W, Broekhuizen opgeloopen, om naar „het-
zclfde plekkic" te gaan, waar hij altijd zat. En dat
was een £ocd plckkie.
..Moet je mij ook eens wijzen!", zegt de Kanton
rechter.
Het gevolg was echter dat de hoofdstadbewoner een
proces verbaal opliep en hedenmorgen zich hoorde
veroordeelen tot f2.boete of 2 dagen hechtenis.
meneer Oxford, met zijn sigaar ln den mond, een oheque
van vijfhonderd pond en overhandigde dien aan Prlam.
die probeerde hem met een onverschillig gezicht aan te
nemen, wat hem niet gelukte. Hij was geteekend „Par-
litts"
„U hebt zeker gehoord, dat Ik nu de eonlge eigenaar
van dit huis ben." zei Oxford, al rookende.
„Werkelijk?" zei Prlam. die zich zoo zenuwachtig voel
de als een onervaren nieuweling.
Toen ging meneer Oxford, Priam voor. over mollige
tapijten, naar een vertrek, waar het electrisch licht door
middel van reflectors weerkaatst werd op een' kleinen,
maar onvergetelljken groep schilderijen. Meneer Oxford
had niet overdreven. Zulke schilderijen zag men niet
eiken dag. zelfs niet leder Jaar. Daar was de schitteren
ds Delaerolx die Priam ooit gezien had: ook een Ver
meer. die een bezoek aan 't Rijksmuseum overbodig
maakte. En aan den veraten wand. dien meneer Oxford
Voor 't laatste bewaard had. op de oereplaats. een avond
landschap. uit Valterra, een stadje in de bergen, in
•Italië. Het diepste van Prlam's ziel werd beroerd, toen
hU die schilderij zag. Aan den onderrand van de rijke
omlijsting stonden twee woorden ln zwarte letters: ..Pri
am Farll". Hoe goed herinnerde hij zich, dat hij 't schil
derde! En wst was 't «en meesterlijk stuk!
..Dat Is." zei meneer Oxford, „volgens mijn bescheiden
meening, een van de mooiste Farlls, die er bestaan. Wat
vindt u. meneer Leek?"
Prlam zweeg even. „Dat ben lk met u eens," zei hij.
„Farll," zei de heer Oxford, „Is ongeveer de eenlgo
moderne schilder, die het gezelschap verdragen kan.
waarin die achllderij zich ln dit vertrek bevindt, niet
waar?"
Prlam kleurde. „Ja", zei hU.
Er bestaat in verschillende opzichten een belangrijk
verschil tuaschen Putney en Valterra: maar de schil
derij van Valterra en die van de Hoogstraat in Putney
waren opvallend duidelijk, onloochenbaar, van dezelfde
hand: het was onmogelijk niet dezelfde wijze van schil
deren te zien. denzelfden kijk en dezelfde opvatting, in
44n woord, dezelfde strenge en toch schitterende vertol
king vsn de natuur. De overeenkomst drong zich aan u
op en greep u vast Zij kon zelfs aan een afslager niet
ontgaan zijn. Toch maakte meneer Oxford er geen toe
speling op. Hij scheen er blind voor te zijn- Alles wat hij
zei. torn ze de kamer uitgingen cn Priam zijn oordeel
in enkele woorden uitgesproken had. was: „Ja. dit is de
klcino verzameling die Ik Juist bij elkaar gekregen heb
en ik ben er trotsch op, ze u getoond te hebben. Nu moet
ENKELE KLEINE VERKEERSOVERTREDINGEN.
Piet K. te Dirkshorn had zonder licht gereden,
maar waar hij ontkende zal de volgende keer zijn
zaak nogmaals dienen.
Da's goed! vond Piet.
Jan B., een 28-jarige reiziger uit Alkmaar, had te
snel gereden in do gemeente Oudkarspel,, maar waar
in zijn oproeping de geconstateerde snelheid niet
was opgenomen, werd deze ingetrokken en zal hjj
opnieuw worden gedagvaard.
Gerrit B. te Burgerbrug had zijn nummerbewijs niet
bij zich f 2 of 2 dagen.
Jon E., eveneens te Burgerbrug, kon het op een
zeker oogenblik ook niet toonen, evenmin als zijn rij
bewijs voor hem 2 X f 2.— of 2 X 2 dagen.
A. Gr., winkelier in de Zijpc, was uitgereden zon
der verlichte nummerplaat. Hij moest in den nacht
voor een spoedgeval naar veearts De Boer te Scha
gen f 1.— of 1 dag.
EEN ONGELUKKIGE GREEP VAN DEN
WETGEVER.
Bakker Van E. t< Zijpe was wat te vroeg begonnen,
d.w.z. hijzelf als patroon.
Eén van die gevallen, meent de «mbtenaar, die
moeilijk zijn te begrijpen iemand die voor zijn
werk opkomt.
„Een ongelukkige greep van den wetgever", voegt
de Kantonrechter hieraan toe.
Met zooveel antipathie-betuigingen voor dit geval,
is het te begrijpen, dat verdachte maar tot 50 cent
boete of 1 dag hechtenis veroordeeld wordt.
Een voorloopige oplossing.
Omtrent de financieele moeilijkheden der gemeente
Sleen,verne omt de N.R.Ct., «lat de burgemeester een
voorloopige regeling getroffen heeft met de regeering,
waardoor voor het oogenblik de voornaamste bezwa
ren zijn overwonnen. De rc- geling komt hierop neer,
dot aan de gemeente betalingen worden gedaan van
gelden uit het gemeentefonds, die feitelijk pas aan
merkelijk later zouden hehoeven te worden gedaan.
Hierdoor is het de gemeente mogelijk dé loonen en
uitkeeringen aan behoeftigen gedurende de eerste, we
ken te blijven verzorgen, terwijl in dezen tijd gezocht
kan worden naar een definitieve oplossing der moei
lijkheden. Vooral ook in verband met het feit, dat ten
opzichte der gemeente Emmen de regeering haar hou
ding in dezelfde quaer.tie nog moet bepalen, valt nog
niet te zeggen in hoeverre het raadsbesluit van j.1.
Dinsdag verdere gevolgen na zich zal sleepen. Hei
gemeentebestuur van Sleen heeft in Den Haag op den
meest mogelijken spoed aangedrongen, omdat een
goede gang van zaken vereischt, dat de verschillen
van merning in deze belangrijke quaestie zoo spoe
dig mogelijk tot een oplossing worden gebracht.
IIET VISSCHERIJBEPRIJF TE IJMUIDEN-
Een commissie van onderzoek ingesteld-
De minister van staat, minister van binnenlandscha
zaken en landbouw heeft een commissie ingesteld, aaq
welke wordt opgedragen een onderzoek in te stellen
naar de oorzaken, van den ongunstigen toestand,
waarin het trawlorvisscherijbedrljf te IJmujden ver»
keert, omtrent de uitkomsten van dat onderzoek od
korten termijn verslag uit te brengen cn daarbij zoo
mogoljjk de middelen aan te geven, welk» zouipij
kunnen worden aangewend tot. verbetering van het bel
drijf.
heb ondervonden dat het|
Jgoed is om een ol twee maali
r per week des avonds het ge-/
Maat een oaar minuten metj
rPurol te masseeren, waarna J
ik de gewoonte heb de niet/
fin de huid gedrongen Purol/
fmet een zacht doekje af te/
/vegen. Deze eenvoudige be-J
'handeling geeft op den duur/
faan de huid een bijzonder/
f zachte en mooie teint.
u met mij meegaan en op mijn club met mij lunchen.
Doe 't. om mij genoegen te doen. Ik zou ontroostbaar
zijn. als u weigerde."
Het kon Prlam geen zier schelen, of meneer Oxford
ontroostbaar was; en hij had er ernstig op tegen, in me
neer Oxford'a club den lunch te gebruiken. Maar hij zei
„Ja", omdat zijn bedeesdheid dat 't gemakkelijkst vond,
daar meneer Oxford een volhoudend man was. Priam
was bang er heen te gaan. Hij was verward, ongerust,
bevreesd over 't geheimzinnig zwijgen van meneer Ox
ford. Met den wagen reden ze naar de club.
D« club.
Prlam was nooit te voren In een club geweest Die
verzekering moge Iemand verbazen, zelfs ongelooflijk
voorkomen, maar 't was een feit Hij had het land van
de clubs op Jeugdigen leeftijd verlaten. Engelsche clubs
in Europeesche steden kende hij wel van bulten, en hij
was ook bekend met 't gezellig gekout van hunne le
den aan verschillende tables d'hotes, maar hU had niet
de behoefte gevoeld er nader kennis mee te maken.
De club van den heer Oxford verontrustte en intimi
deerde hem: 't was er zoo groot cn zoo donker. Van bui
ten zag zij er uit als een stadhuis van een groote indus
triestad. Als ge aan den voet stond van do trap met
reuzetreden. die voerdo naar de eerste tweo draaideuren,
was uw hoofd stellig lager dan de voeten van 't wezen,
dat u streng aankeek van do andere zijde van de ruit
Uw hoofd was ook veel lager dan de vensterbank van
de machtige ramen op do eerste verdieping. Er waren
twee verdiepingen boven den beganen grond, en daar
boven stak een vooruitspringende dakrand van gebecld-
bouwden steen uit. welke dreigend overhing. Het tien
de deel van een lel. het kleinste stukje hout, dat van die
hoogte neerviel, zou in staat geweest zijn, een olifant te
doe den. En de heele voorgevel was zwart, zwart van
ouderdom en kolenaanslag. Het denkbeeld, dat het ge
bouw een stadhuis was. dat in onbruik en verval geraakt
was. verliet u langzamerhand, als ge wat nauwkeuriger
keekt Dan werd eene vergissing u duidelijk en ge bo-
greept, dat meneer Oxford's club een monument was, een
overblijfsel uit den tijd. toen er nog reuzen waren op
aarde; dat 't ongeschonden was overgegaan op een volk
van dwergen, die 't zoo goed mogelijk gebruikten. De
eenige afstammeling van de reuzen was de portier ach
ter de deur. Toen meneer Oxford cn Priam de trap op
liepen. rukte deze eenlg overgebleven reus met reuzo-
krachten do reusachtigo deur open en meneer Oxford
De aanleiding van den moordaanslag.
„Do Avondpost" meent, dat de aanleiding van den
moordaanslag op notaris Morra o.a. zou moeten ge
tocht worden in het feit. dat de dader, de accoun
tant V„ eenigen tijd geleden het perceel Hooistraat
no. 1 had gekocht, waarvan de exploitatie hem niet
moeliep.
V. had dit pand, aldus het blad. ongeveer 4 maan
den geleden gekocht, met de bedoeling het in ge
deelten voor kantoorlokalen te verhuren. Dit plan
mislukte, zoodat de heer V. reeds maanden vrijwel
geen huur ontving. Ook nadat hij vrij groote bedra
gen aan het pand ten koste had gelegd, gelukte het
hem niet het bezit rendabel te maken.
Dit gevoegd bij andere omstandigheden maakte
hem eGnigszins zwaarmoedig, hoewel van eigenlijke
financieele moeilijkheden geen sprake was. Gedu
rende de laatste weken was het zijn huisgenooten
meermalen opgevallen, dat V eenigszins afwezig
was. hoewel hij nimmer over eenige moeilijkheden
repte.
Hij is Dinsdagmorgen gewoon de deur uitgegaan,
zonder dat er iets bijzonder aan hem te bespeuren
viel. Ook in den aanvang van het onderhoud met no
taris Morra was hij zeer normaal. Na eenige oogen-
blikken vertrok echter plotseling zijn gezicht en be
gon hij verschrikkelijk met de oogen ie draaien,
terwijl alles aan hem trilde. Daarop trok hij zijn re
volver en vuurde op den notaris.
Deze is niet, zooals aanvankelijk gemeld, door
twee. doch door drie schoten getroffen en wel een in
het linkeroor, een in den rechterschouder en een in
den linkerpols.
De kogel in schouder en pols zijn in het Roode
Kruisziekenhuis door dr Exalto verwijderd. Tot ver
wijdering van den kogel in het hoofd durfde deze
chirurg echter nog niet over te gaan.
Deze uiterst gevaarlijke operatie zal na het nemen
van Röntgenfoto's geschieden door een speciaal daar
voor overkomenden Duitschen chirurg, welke door
zijn ervaring, in den oorlog opgedaan, een zekere
vermaardheid bezit in het verwijderen van kogels
uit het hoofd.
DOOR UITSTROOM F.ND GAS BEDWELMD.
Tengevolge van een lek in de gasleiding zijn in een
perceel aan den Buiksloterweg te Amsterdam een 75-
Jarige man en zijn 77-jarige vrouw door het uitstroo
mend gas bewusteloos geraakt Een zoon die thuis
kwam, trof zijn ouders in dezen toestand aan. Hij
bracht hen onmiddellijk naar buiten, waar zij gelukkig
vanzelf weer bijkwamen. De inmiddels ontboden G.G.
D. achtte opneming niet noodzakelijk.
De landarbeldersbonden stellen een ulti
matum aan de landbouwers in Oostelijk
Drente.
De samenwerkende landarbeidersbonden hebben
aan de werkgeversorganisaties in het landbouwbe
drijf in geheel Oostelijk Drente alsmede te Nieuwer-
oord medegedeeld, dat hunne leden de van werkge
verszijde aangeboden loonen en tarieven niet hebben
aanvaard en dat, indien deze week geene overeen
stemming wordt verkregen, van arbeiderszijde met
ingang van Maandag 20 Juli de staking zal worden
afgekondigd. Voor Oostelijk Drente omvat het ge
stelde ultimatum de landbouwers in de dorpen Erica,
Oranjedorp. Nieuw-Amsterdam, F.mmer-Erfscheiden-
veen, Munsterscheveld. Roswinkel, Buinen. Nieuw-
Weerdlhge;'lG Kxloörmond. 2e Exloërmond; Drou-
wenermoml en Valthermond Voor een aantal andere
dorpen zijn de onderhandelingen tusschen de bestu
ren der werkgevers- en werknemersbonden nog
gaande.
GEEN DANSMUZIEK-
In verbond met den ernstlgen toestand.
Het W. B. meldt, dat na de radiorede van minister
Dietrlch, over de beteekenis van de jongste financieele
noodverordeningen (opgenomen ln ons nummer van
Donderdag werd medegedeeld, dat de nummers dans
muziek, welke verder op het program stonden, niet
zouden worden uitgevoerd, teneinde het publiek in de
gelegenheid te stellen den ernst van den toestand te be
seffen en daarnaar te handelen. Tevens werd verzocht
het slot van het program, n.1. het Duitschland-lied,
met groote toewijding aan te hooren.
MACDONALD'S REIS UITGESTELD-
Wolff meldt uit Berlijn, dat het bezoek der Engel-
scho minister aldaar wegens de bijeenkomst op Maan
dag van de Commissie van deskundigen over de uit
voering van het voorstel Hoover te Londen, is uitge
steld. Zooals vanzelf spreekt werden de ministers dus
gister niet op Waalhaven te Rotterdam verwacht
en Priam gingen naar binnen; de deur rwaaide dicht
met een sterke luchtverplaatsing. Priam bevond zich
ln een onmetelijke ruimte, onder een gebeeldhouwde zol
dering, die zoo ver weg was, dat 't den hemel leek. Hij
zag. dat meneer Oxford zijn naam zette in een reusach
tig boek, onder een reusachtige klok. Toen hll daarmee
klaar was, voerdo meneer Oxford hem langs uitgestrekte
vergezichten ter linker- en rechterzijde, naar een lange
kamer, waarvan de lange muren bezet waren met dui
zenden en duizenden stevige haken en hier en daar
hing aan een haak een zijden hoef of een overjas.
Meneer Oxford zocht een paar haken uit en toen zij
hun goed afgedaan hadden, bracht hij Prlam naar een
ander groot vertrek, dat blijkbaar bestemd was, om hen
aan de baden van Carcalla te herinneren. In reusachtige
kommen, uitgebeiteld In stevig graniet, borstelde Priam
zUn nagels met een borstel, die grooter was dan hij ooit
gezien had. zelfs in een nachtmerrie, en een bediende
borstelde zijn jas af met een voorwerp, dat een verde
digingswapen geleek van Anak.
„Zullen we dadelijk naar de eetzaal gaan." vroeg me
neer Oxford, „of wilt u eerst een bittertje?"
Priam bedankte voor het bittertje en ze gingen een
overweldigend breede trap op van somber marmer er.
door andere vertrekken naar de eetzaal, die uitmuntend
geweest zou zijn voor manege. Hier waren zes reusacn
tige ramen naast elkaar, elk raam voorzien van gordij
nen. die in zware plooien van uit *t onzienlijke in 't zich-
bare nedervielen. Waarschijnlijk was er wel een plafond.
Aan eiken wand hingen reusachtigo schilderijen in zware
vergulde lijsten cn tusschen de ramen stonden heldhaf
tige marmeren borstbeelden op zuilen van bnzalt. De
stoelen zouden niet te verwrikken geweest zijn, als ze
niet geioopen hadden op rolletjes van een soort buiten
gewoon hard metaal, maar bij de tafels vergeleken sche
nen ze kinderspeelgoed. Aan 't eene eind van do kamer
stond een buffet, dat gemakkelijk een heelen os had
kunnen dragon en aan "t andere zag Priam onder een
schoorsteenmantel, waarop Goliath niet zou hebben kun
nen leunen met zijn ellebogen, een haardvuur, waarboven
men een heeie koe makkelijk zou kunnen braden.
Alles was stil en plechtig: de vloeren waren overal
bedekt met zware tapijten, die elk geluid dempten. Er
was niet 't minste gedruisch. Geluid was Iets, waartegen
ernstige bezwaren schenen te bestaan.
Priam was reeds een onmetelijk vertrek doorgeloopen,
welks muren in reusachtige letters de vermaning droe
gen: „Stilte". En hij had opgemerkt, dat alle stoelen en
banken dik opgevuld waren en overtrokken met zacht
HAAR KLEEREN WAREN ZELFS TOT LAST
Was levensmoede.
Nu weer gezond en opgewekt.
Wat een verandering heeft er in liet leven van de:
Leidsche vrouw plaats gevonden!
Van de diepste moedeloosheid was zij weer tot d
waardeering van de levensvreugde gekomen. Vroege
had zij na de maaltijden een gevoel van wanhooj
nu kan zij alles eten zonder eenig bezwaar.
En dit alles is "t resultaat van „de kleine, dagelijfc
sche dosis" Kruschen Salis!
Leest U eens haar brief:
„Ik voel me verplicht U de heilzame uitwerkiq
van Kruschen Salts mede te deelen. De pijn in mij
lichaam, een pijnlijke maag en stijfheid in mijn li
maten, was zoodanig, dat ik geen kleeren aan
lichaam verdragen kon!
Na de maaltijden voelde ik mij ellendig, alsof ik
veel gegeten had. hoewel ik geen eetlust had gehi
Nu gevoel ik mij gezond en frisch. Geen indigesf
geen zwaarmoedigheid en ik eet alles zonder eei
bezwaar. In een woord ik voel mij 10 jaar joni
en geniet van 't leven."
Mej. v. E. te Leidei
Kwelt U toch niet langer met hoofdpijn en die nai
geestige toestanden; al deze kleine hinderlijke k
len vergallen Uw leven!
De meeste van die kwalen ontstaan, doordat
lever en nieren niet behoorlijk werken en vergiftig
stoffen in Uw bloedsomloop laten doordringen. Ot
der den geneeskrachtigen invloed van de zes leveni
krachtige zouten in Kruschen gaan Uw lever en nii
ren weer normaal en regelmatig werken, zoodat i
ieder spoor van giftige stoffen doen verdwijnen. Ut
bloedsomloop wordt frisch en zuiver. Uw geheel
lichaam wordt versterkt en herleeft.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij all
apothekers en drogisten f 0.90 en f 1.60 per flacon
Hollandsche verpakking waarborgt echtheid. (Adv,
SPRINKHANENPLAAG IN PALESTINA-
Groote schade
Uit Jeruzalem. Wolken van sprinkhanen zijl
Zuid-Transjordanië binnengedrongen en hebben teng»
volge van gebrek aan voedsel zelfs kudden schape
aangevallen.
Naar het schijnt heeft de regeering onvoldoende vooi
zorgsmaatregelen genomen tegen de sprinkhaanovi
vallen, want het meerendeel van de oogst zou zij
vernietigd.
Een tooneelstuk van „lm Westen nichh
Neues".
De Russische medewerker van het „Hsbl." schrijd
Te Petersburg wordt de voorstelling voorberei
van een tooneelstuk, naar Remarque's „lm Westei
nichts Neues". De bewerker, Zagorsky, geeft de vol
gende uiteenzetting van zijn taak: „Het geheel
systeem van het zoogenaamde „pacifisme" is in mij
tooneelstuk aan een vernietigende critiek onderwoi
pen. Het gaat natuurlijk niet om Remarque. maa
om het lot van die maatschappelijke tusschengroe
welke met den naam „kleinburgerlijke intelleciues
lenaangeduid wordt en die tusschen de twee strij
dende partijen het kapitaal en het proletaria*
een onbepaalde plaats inneemt. In het tooneelstul
is naast de leus: „Denk aan den oorlog van 1914
een andere leus ingelascht, nl.: „Denk aan den ia
perialistischen oorlog van 1931" (De bolsjewiki beaV
ren nl dat het „internatioaale knpitaal" in 1931 ce?
oorlog zal beginnen tegen de Sovjet-Unie).
Er wasteen tijd, dat Remarque in
zeer populair, is geweest. Die tijd is voorbij. De Sovj^
regeering beschouwt nu zijn denkbeelden a
vaarlijk en heeft den critici gedwongen hem zoo'
mogelijk belachelijk te maken. De Rijksuitgevei
heeft indertijd Remarque's boek in een goedkoo]
editie uitgegeven. Nu wordt de directie daarom g
laakt. De Sovjets-criticus A. Winogradow schrijft ovi
dezen „bok" van de Rijksuitgeverij en verkondigt, i'
Remarque slechts een heel klein beetje meer tali
bezit dan de overige Westersche auteurs van o
logsromans. maar daarentegen is hij „een volraaal
pacifist, d.w.z. een mensch die het mepst bespot!»
lijke standpunt inneemt, dat maar denkbaar i
iemand die zich bezig houdt met het verspreid»
van absoluut steriele ideeën".
„Zijn opvattingen deelen staat gelijk met het te
weren, dat onder het communistische regiem kies
pijn zou verdwijnen. Maar aangezien kiespijn (d.wi
de oorlog) eeuwig is, zoo is het veel verstandiger Ik
marqué niet te lezen. Wij moeten onze nieuwe gen»
ratie opvoeden als standvastige strijders, zij moet ee
voorbeeld nemen aan de roode soldaten". Overigen
zegt Winogradow. is de bewering van Remarque oi
houdbaar: aan het Westelijke front hebben verandi
ringen plaats gevonden, die onze geheele aandacl
eischen (bedoeld is de revolutionnaire stemming o:
der de arbeiders in het Wesien, welke, volgons
bolsjewistische schrijvers, binnen afzienbaren tij
tot een communistische revolutie in het Westen v
leiden).
D<
Hjke
slag
ling<
en v
uitg<
«tan
dit
te k
«rich
volg
per
over
gesc
D<
geld
een
zien.
V(
Krul
ben,
nen
weg
ding
te n
nora
f 12.
aan
D
BtUU
D<
fcasg
dig
N<
de
cieri
V«
men
mee
D<
ling
V<
doel
de v
al h
Ni
heer
Jani
veel
nog
u
me
ko:
leng
op
van
*en<
te b
D
leer, zoodat 't onmogelijk was onder 't zitten het mins
gekraak te veroorzaken. Oppervlakkig bekeken schei
de zaal leeg te zijn, maar als men nauwkeuriger lcee
zag men dwergen rondkruipen, of in armstoelen zitte
die blijkbaar gemaakt waren om twee van hen te b«
gen; die dwergen waren de leden van de club, die ti
poppen waren teruggebracht door haar ontstellende aj
metingen. Een vreemd en onheilspellend ras! Ze zage^ jlaa:
er uit. alsof ze in 't laatste stadium van verval verketf V001
den, en waar hun hoofden rustten, was een wit klee
uitgespreid, opdat hun hoofden de plekken niet zoudi
beroeren, die geheiligd waren door de hoofden van i
machtigen, die heengegaan waren. Zij spraken zeldc
met elkaar, maar wisselden blikken van wederkeer
wantrouwen en misnoegen; en als ze toevallig eens m
elkaar spraken, was 't op een toon van vermoeide oi
choogeilng. Ze konden elkaar slechts onduidelijk ondi
scheiden in de heerschende schemering een scheo
ring, waarop de electrische lampen, die dofgeel sche»
in hun groote kronen, bijna geen Invloed hadden.
geheele gebouw leefde in 't verleden, in de dagen
olim, toen er nog reuzen waren, die in die leuningst*
ien pasten en hun voeten konden steken onder ft
sohoors teenman tela
In zulk een omgeving liet meneer Oxford, Prlam e!
en drinken uit gewone borden en kleine glazen. Ge
.1
«blij
..I
«wil
J
tMl
Jiai
J
«te
«bo
A
CU uiTuiiBU uit (jcnrouD oonrelRiïr^ïltï.~~ ffinj
enkele aanduiding over den onheugelijken ouderdi
van de club in dien uiterst modernen en uitmuntend 1
den
R
l*te:
U!
korl
vrai
Zt
V,
IC
»er!
maaltijd behalve in de Stiltonkaas, dio scheen
stammen uit de dagen van Homerus, een kaas, die lUi
sus voor 't eerst kon geproefd hebben. Ik behoef na*fl
lijks te zeggen, dat de geheele uitwerking op Priai
stemming noodlottig werkte. Maar hoe kon de dipl"*
tleke meneer Oxford gissen, dat Priam nooit in I
club geweest was? Hij verkeerde In onuitspreke'iji
angst, en hij zou graag een som gegeven hebben,
even reusachtig was als de club hij zou zelfs
wissel ln zijn zak gegeven hebben, als hij meneer (W
nooit ontmoet had. Hij was een veel te gevoelig
voor een club en zijn stemmingen waren onbertkenï*
Stellig had meneer Oxford de uitwerking van zijn ft
op Prlam's stemming verkeerd beoordeeld; weldra
hij zUn fout ln!
„Zullen we een kop koffie drinken in de rookkaa*
stelde hU voor.
Wordt vervolli
GOI
E,
de t
gebi
v«rt
Volg
Ni
lk n
tlek.