KLEEOING°MrGAHZIJHFJACNZOGMERDIJK
De stam der Roealahs.
Uit onze omgeving.
Vanaf heden geschiedt de verkoop
tegen ELK AANNEMELIJK BOD.
30 JULI BESLIST LAATSTEN DAG.
DE BEDOEÏNEN. DE JEUGDIGE VADER VAN
VEERTIGDUIZEND NOMADEN. DE VORST
DER WOESTIJN. SLAVEN. EEN
OUDE ENGEL8CHMAN OVER
THEORIE EN PRAC-
TIJK IN AZI&
(Van onzen reizenden correspondent)
DAMASCUS, 14 Juli 1931.
Zelfs voor de bewoners van het oude Damascus ztjn
ze vreemd en raadselachtig, de Bedoelnen, die, rondzwer
vend met hun tenten en kameolen, de woestijn bewonen
Nu en dan ziet men er enkele door de stad dwalen om
inkoopen te doen; groote. sterkgebouwde kerels met
donkere oogon, waarin wreedheid en wellust sluimeren,
en een huidskleur, die varieert van Europeesch blank tot
negerzwart, trotsch en ongenaakbaar ln hun wijde, ka
meelharen mantels, die ze ook 's zomers niet afleggen-
boven het gedeeltelijk verhulde gelaat de „agaal", den
hoofddoek. Teruggetrokken houden zich deze nomaden
van de „gehuisveste" bevolking ln deze streken, maar
aan den invloed der Franschen. die hier In naam van
den Volkenbond hecrachcn, kunnen ze niet geheel ont
komen.
Do Bedoelnen leven vereenigd ln stammen, die vroeger
als zoover berucht waren en ook onderling niet steeds
vrede hielden. De Franschen hebben eenige orde ge
bracht. Een aanval van Bedoeïnen op reizigers wordt
zwaar gestraft, en dank zU de vliegmachines zijn d»
Bedoelnen nergens in do woestijn meer veilig voor den
Wrok enden arm der gerechtigheid. Een soort geregelde
politiedienst In de woestijn is toevertrouwd aan troe
pen op kameelen, de z.g.n. „meharisten". Aan de oor
logen tusschen de stammen onderling hebben de
Franschen zoo goed als een olnde gemaakt. Aan eiken
stam is een Fransch officier toegewezen, de „vader"
van den stam. Bestaat er oneenlgheid tuaschen twee
stammen, dan komen de twee „vaders", de twee Fran-
sche officieren, met de hoofden der twee stammen
tezamen om de aanhangige geschillen te regelen. Wil
dit niet golukken en dreigt een gewapende botsing,
dan trekken Franschc troepen een demarcatielijn tus
schen de elkander vijandige nomadengroepen en ge
woonlijk wordt dan bloedvergieten verhinderd.
In den Raad van den Volkenbond heeft het vorige
Jaar een der leden het denkbeeld geopperd de Bedoeïnen
te ontwapenen, een denkbeeld, dat het duidelijkste
bewijs gaf van een absolute onwetendheid betreffende
de toestanden. Ten eerste zou men zich moeten afvra
gen of een strijd op messen en bijlen (deze werk
tuigen zou men den Bedoeïnen toch niet kunnen ont
nemen zonder hun het bestaan onmogelijk te maken)
tusschen twee horden nomaden minder bloedig en
wreed zou zijn dan een strijd met geweren en revol
vers. Dan echter vergat het lid van den Raad van den
Volkenbond, dat er nog immer tot aan de tanden ge
wapende kleine rooverbenden ln de woestijn zwerven,
en van elders over de grens komen, die den Bedoeïnen
indien dezen geen geweer bezaten, van al hun hebben
en houden zouden berooven. En tenslotte zouden de
Bedoeïnen zich niet laten ontwapenen. Nog Immer
leven er zes- zevenhonderdduizend nomaden ln het
Fransche mandaatgebied en natuurlijk heeft Frankrijk
geen neiging ln de woestijn tienduizenden van zijn
landszonen te offeren, teneinde te trachten eenige op
zichzelf nobele theorieën door te voeren. Het middel
zou erger zijn dan de kwaal.
Een waas van geheimzinnigheid omgeeft ook thans
nog de Woestijn-Bcdoeïnen. Ik sprak erover met den
Franschen kapitein Chauvln van het persbureau te
Damascus en deze zeide me: „Ik zal u voorstellen aan
den „vader' van den grootcn stam der „Roealahs", den
luitenant de Savagnac, die dezer dagen de woestijn in
trekt. Misschien kunt u mede".
De „vader" der Roealahs bleek een jong Fransch
officier. Het oppertioofd der Roealahs, Noery Chalay,
ln kameelharen mantel met „agaal" en half verhuld
gelaat, bevond zich juist op bezoek bij den Franschen
luitenant, die den volgenden morgen tezamen met den
„emir" naar den stam zou vertrekken. Er werd niet
lang gepraat en besloten, dat ik den volgenden morgen
vroeg te vijf uur, om de warmte zooveel mogelijk te
ontgaan, per automobiel mede zou vertrekken.
„Hoe ver weg is het kamp der Roealahs", vroeg ik.
Ja, dat was met volkomen zekerheid niet te zeggen.
Het moest zich bevinden ongeveer halfweg van de
groote oase Palmira. Het kon 120, maar ook 170 K.M.
ver zijn. Met nauwkeurigheid was dat niet te zeggen,
daar de Bedoeïnen zich met hun hebben en houden
telkens verplaatsen.
„De chef van den stam blijft heden te Damascus,,'
zeide me luitenant de Savangnac en gaat morgen te
gelijk met ons op weg ln zijn eigen automobiel."
Ik was eenigszins verbaasd. „Heeft Noery Chalay
dan een eigen automobiel", vroeg ik.
De Franschc officier lachte even om mijn verwonde
ring en antwoordde: „Persoonlijk heeft de chef der
Roealahs zes automobielen en niet van de goedkoopste
merken. In het geheel bezit de stam elf automobielen."
„Maar lieve hemel, dan moeten die menschen ta
melijk rijk zijn," merkte ik op.
door een sub een sub van 't een of ander, ik weet
niet meer, hoe 't heet Dan moet Je in de getuigenbank
gaan zitten."
„Ik ln de getuigenbank!" stamelde hij ontzet
„Ja," zei ze. „Ik zou 't vreeselijk vinden voor je. Maar
Je zou er een nieuw pak voor noodig hebben. Ik ben
blij, dat je 't besteld hebt Wanneer ga je 't passen?"
HOOFDSTUK XL
Ontsnapt
Op zekeren nacht ln Juni gingen Alicc en Prlam niet
naar bod. Alles dommelde een uurtje op de sofa en
Prlam zat ln een leunstoel naast haar te lezen en om
twee uur,, even voor 't aanbreken van den dag. maakten
ze zich met koortsachtige haast gereed om hun plan
te volvoeren.
Alice maakte thee. boterhammen en eieren klaar en
liep ijverig in en uit de kamers. Alice snelde naar bo
ven. wierp nog enkele voorwerpen in een valies en een
Uisch, die al gedeeltelijk gepakt stonden, sloot beide voor-
Worpen en bracht ze naar beneden. Ondertuaschen wijd
te Prlam al zijn krachten aan 't nemen van een bad
tn aan zijn scheerplichten. Er werd bloed gestort in dat
onuitsprekelijke uur, wat niet meer dan natuurlijk was.
Terwijl Pruim het voedsel gebruikte, dat zij had klaar
gezet, liep Alle© onophoudelijk hier en daar rond. Nadat
zo even de kamer uitgeweest was, kwam ze plotseling
binnen gestormd met haar mond vol hoedeapelden; even
later snelde ze do gang ln, om zich te overtuigen, dat
de onmisbar© sleutels van de tasch en 't valies, met haar
beurs op den parapluistandaard lagen. Onder 't heen
en weer loopen dronk ze een paar droppels thee.
„Nu. Priem", zei ze eindelijk, "t water is warm. Ben
Je nog niet klaar? Het wordt zoo dadelijk licht"
„Water warm?" vroeg hU. niet begrijpend.
„Ja," zei ze, „om do boel om te wasscben, natuurlijk.
„J© denkt toch niet dat ik alles zoo maar vuil laat
staan? Terwijl ik afwasch, kun jij de adressen aan de
bagage binden."
„Dat hoeft niet" weerlegde hij. „We nemen de Na-
liezen bij ons in het net"
„Hè. Priam." riep ze uit „wat ben Je vervelend."
„Ik heb meer gereisd dan Jij!" Hij probeerde te lachen
„Ja. en 't zal een aardige manier van reizen geweest
zijn, dat geloof ik wel! Maar. ais 't jou niet schelen kan.
als ons goed zoek raakt is 't mij goed!"
Onder 't praten zette ze 't gebruikte servies op een
blad, waarmee t de kamer uit liep. Binnen tien mlnu-
„Rijk? Ja, zooals u dat noemen wilt," deelde de
Fransche luitenant me mede. „De stam bestaat uit
tienduizend tenten, dus ongeveer veertig- a vijftig
duizend personen. Er zijn vijftienduizend geweerdra-
genden, d.w.z. krijgslieden. O.a. bezitten de Roealahs
ruim 120-000 kameelen, die men ongeveer door elkaar
kan schatten op honderd Syrische pond (f 200) per
stuk. Noery Chalay heeft persoonlijk tweehonderd sla
ven, die zijn lijfwacht vormen."
.Slaven? Maar de slavernij is toch afgeschaft?" kon
ik me niet weerhouden te zeggen. „Heeft hij die slaven
dan gekocht?"
„Vermoedelijk wel," antwoordde de Fransche officier
lachend. „Dat vertelt hij ons echter niet. In elk geval
hebben die slaven alle gelegenheid weg te loopen en
noch wij, Franschen, noch de Syrische politie zullen
ze dan voor Noery Chalay opvangen. Die slaven loo
pen echter niet wog, daar ze in den stam een zeer
bevoorrechte positie innemen. Enfin, u zult dat morgen
zelf op kunnen merken."
„Maar deze Bedoeïjienchef is dan toch meester over
leven en dood van zijn slaven," uitte ik een beetje
bedremmeld.
„Meester over leven en dood is hij van alle Roealahs.
Noery Chalay is „emir", prins, vorst der woestijn, on
beperkt heerscher over zijn sfam en zijn macht wordt
alleen gematigd door den invloed van ons, Franschen,
die hier in naam van den Volkenbond toezicht uitoefe
nen. Met de inwendige aangelegenheden van den stam
bemoeien we ons echter niet. Dat zou aanleiding geven
tot bloedvergieten op groote schaal en dat willen en
moeten we vermijden."
Dit gesprek wilde me niet uit de gedachten gaan
en 's avonds bracht ik hetzelfde onderwerp, voorname
lijk de kwestie der slaven, te berde, toen lk in den
heerlijk koelen schemer van een tooverachtig schoonen
tuin tezamen zat en ijswatet dronk met een bejaarden
Engelschman, die den Oriënt uit een ervaring van tien
tallen jaren grondig kent. „Wat wilt u?" vroeg hij op
mijn aanmerkingen. „Moet men die menschen ons recht
opdringen dat voor hen onrecht is en daarvoor vele
tienduizenden menschen opofferen? Er is reeds zeer
veel veranderd en verbeterd en eiken dag schrijdt de
ontwikkeling voort. Doch dat gaat natuurlijk lang
zaam. Ik weet wel, dat vele in Europa er anders over
denken, maar deze idealistische theoretici zouden, als
ze hier iets te zeggen hadden, veel meer kwaad dan
goed doen en de oorzaak worden van ontzettend bloed
vergieten."
Daarop nam de Engelschman rustig een slok van zijn
IJswater en ging op een ander onderwerp van gesprek
over.
Ik liet hem evenwel spoedig alleen, want den vol
genden morgen zeer vroeg zou ik immers op weg gaan
naar de woestijn en haar nomaden.
J. K. BREDERODE.
I) E N HELDER
VAKSCHOOL VOOR MEISJES VOOR DEN HELDER
EN OMSTREKEN.
S-jarige voorbereidende cursus:
Bevorderd van het le naar het 2e leerjaar:, A. Bak
ker, J. de Beurs. J. Blaauboer, Anna, Paulowna, J.
Boendermaker, A. de Boer, B. ter Bruggen, F. de Bruin,
A. Bruijn, D. Citteur. T. Claus. R. Dito, S. van Dok,
N. Fokke. N. van Garderen, J. Geerligs, A. Gerssen,
J. Geus, M. de Groot, M. de Haan, T. van Ham, Wie-
ringerwaard, D. Harder. Anna Paulowna, E. Heydanus,
K. Hoornsman, J. Huijbers, A. Huurman, E. de Jong,
J. Jongman, J. Kater, Wicringerwaard, E. Kerckhoff,
T. v. d Kolk, Wieringcrwaard, C. v. d. Laaken, R.
Lomans, C. London. J Meijer, G. Mlnneboo, A. Moor
man, D. Muntjewerf, Anna Paulowna, D. Pauli, T. Post
mus, R. Reinders, J. Riedeman, J. Rooker. M. Scher
mer, J. Schmidt, R. Smak, E. Smid. C. Smink, G.
Speyer, H. Steegers, G. Swlerts. B. Timmerman, T.
Vlam, G. van Vliet, C. de Vries, A. Walboer, Anna
Paulowna. A. Welp. Niet bevorderd: 2.
Bevorderd van het 2e naar het 3e leerjaar: G. Age-
ma, J. Agema, M. Bak. F. Been. W. v. d. Berg. T.
Esseveld, C. de la Fonteyne, L. Greeuw, N. Groot, M.
Gaakeer, S. Guyken, N. v. d. Hert. A. Heyblok. T.
Heynstman, J. Hoveling, C. Kruk, A. Krul, J. Mater-
num, J. Meinderink, C. Minnes, Wieringen, D. Schoo-
nenwolff, W. Smit, A. Stenekes. L. Veldman, N. van
Wolferen, J. Wijker. Niet bevorderd: 2.
Het getuigschrift werd behaald door: Neclie Bakker,
Niesje Bakker, E. Beek, C. Bels. C. Borcherding, A.
Bruin, J. Burger, N. Dekker, H. Dito, A. Geerllng, M.
Greuter, W. Groen. C. de Groot, M. de Groot, C. Ham,
D. Hollander, G. Hollander, A. Hoppe, C. Keyser, Texel,
A"1 Kelderman, C. Kokelaar, J. v. d. Leek, G. Minne
ten kwam ze met haar hoed op, zwaar gesluierd en met
handschoenen aan, beneden, deed zacht de voordeur open
en keek behoedzaam naar buiten in de door lantaarns
verlichte straat. Ze speurde naar links en rechts. Toen
liep ze naar 't tuinhek en gluurde weer rond.
„Ls 't veilig?" fluisterde Priam achter haar.
„Ja, ik geloof het wel," fluisterde ze terug.
Priam kwam naar buiten. In de cene hand droeg hij
't valies, in de andere de tasch; hij had een pijp in zijn
mond, een stok onder zijn arm en zijn overjas hing over
zijn schouder. Alice ging nog even naar boven, keek het
huis rond, trok toen de deur zacht achtor zich dicht
en deed haar op slot Toen haastten zij en Priam zich
voort door den zomernacht, alsof hun bagage gestolen
goed bevatte. Ze snelden Wester Road uit, en voelden
zich pas veilig, toen ze bij Oxford Road den hoek om
waren geslagen. Ze waren ontsnapt.
Dit was hun tweede poging. De eerste, die ze bij dag
licht gewaagd hadden, was volkomen mislukt. Hun rij
tuig was naar 't Paddingstation gevolgd door drie andere
rijtuigen, waarin de vertegenwoordigers en fotografen
zaten van drie Zondagsbladen. Een journalist was Priam
gevolgd naar 't kaartjesloket, had hem twee plaatsen
hooren vragen naar Weymouth en had zelf ook een
kaartje naar Weymouth genomen. Ze waren naar Wey
mouth gegaan, maar daar na twee uur Weymouth nog
onmogelijker voor hen geworden was dan Wester Road.
waren ze smadelijk, maar hoogst verstandig naar huis
teruggekeerd,
Wester Road was de beroemdste straat in Londen ge
worden. Een afbeelding er van was in twintigtallen
nieuwsbladen verschenen, en een huls duidde de woning
van Priam en Alice aan. De straat u-as bezet en verpest
door journalisten van verschillende nationaliteiten, dit
lastigste ongedierte van onzen tijd. Camera's waren er
evenveel te zien als lantaarnpalen. En een beroemde re
porter van de „Sunday News" had voor een groote som
kamers gehuurd vlak tegenover no. 29. Prlam en Allee
konden niets doen, zonder dat 't opgewerkt werd. En al9
't overdreven zijn zou te beweren, dat de avondbladen
als Laatste Nieuws vermeldden: „5.40. Mevrouw Leek
ging boodschappen doen." zou de overdrijving niet groot
zijn. Veertien dagen lang wa* Priam niet de deur uit
geweest bij daglicht Het was Allee geweest, die het plan
had bedacht te vluchten vóór 't aanbreken van den
dag; Priam's bleeko wangen en overspannen zenuwen
hadden haar verontrust
Ze hadden 't Oost Putney station bereikt nog vóór de
eerste arbeidstrein binnen was. Het station was nog ge
sloten. En daar stonden ze. Geen ander menschelijk we
Ver
raar.
irine
lijnli
1UW8
.and
rord
Ben
iloed
J3 V
Ve
ruil
|W c
oek
boo. M. Minneboo, A. Moorman, T. Ox, A. Paans, M.
Polts, T. Schraa, H. Tiemes, A. Thijssen, G. Venema,
J. Verschoor, H. Vill, M. Wolters.
Opleiding Costuumnaalster:
Bevorderd van het le naar het 2e leerjaar: L. Boo
gaard, T. Kromhout v. d. Meer, I. Nauta, D. Schermer,
M. Sieben. C. Speyer, A. Valkhoff. Niet bevorderd: 1.
Het diploma werd uitgereikt aan: A, Meinderink, T.
Mens, C. de Meulder, A. Polier, G. Reus, J. Schenkius.
Opleiding Hulshoudster:
Bevorderd van het le naar het 2e leerjaar: C. Annes,
D. Griek, A. Kootstra, H. Polak, T. v. d. Roost, T. Stoll,
J. Tauber, Anna Paulowna, A. de Vos, Van Ewijcksluis.
Het diploma Huishoudster, behaalden: K. P. Klimp en
S. K. Klimp, Texel, J. A Kloos, R. E. H. van Knaape,
J. D. Krijnen, G. Langedijk, C. C. J. van Mierlo, J.
Smit, G. Smit E. P. Vellekoop, Voorburg, J. J. Verfaille.
H 00 OW Op T)
Onze vroegere plaatsgenoot R. de Boer Pz„ thans on
derwijzer te Enkhulzen slaagde dezer dagen te Den Haag
voor de akte Handelskennis.
Door den Hoofdinspecteur van den Arbeid is aan de
voorloopige Directie van den Wieringermeerpolder, ten
behoeve van het verrichten van werkzaamheden ln den
Wieringermeerpolder te Hoogwoud, e.a. tot 15 November
1931 vergunning verleend de mannen (18 jaar en ouder)
arbeid te lpten verrichten tot 50 uur per week.
Onze vroegere plaatsgenoot A. L. van de Weel werd
toegelaten tot de af deeling Bouw- en Weg- en Water
bouwkunde, eerste studiejaar, theoretici van de Middel
bare Technische school te Haarlem.
BARSINGERHORN
Onze vroegere plaatsgenoote Mej. M. Schouten, thans
leerling verpleegster in het academisch ziekenhuis te
Leiden, is geslaagd voor 't eindexamen voor diploma a.
WIERINGEN
Voor rekening van den heer D. Verfaille zal door den
aannemer W. Hermans aan den Gas thuisweg een winkel
huis worden gebouwd.
De zomervacantSe voor de openbare lagere scholen al
hier zal, te beginnen reeds met dit jaar, verlengd wor
den van 3 tot ruim 4 weken (31 dagen) beginnende op
den laatsten Zaterdag voor de kermis.
Op Maandag 27 Juli a.s. zal het Hoofdbestuur van den
Ned. Bond van Arbeiders i.h. Landbouw-, Tuinbouw- en
Zuivelbedrijf (moderne Land arbeidersbond) te Hlppoly-
tushoef een vergadering houden, om te komen tot de op
richting van een afdeeling.
De levering van cokes ten behoeve van de centrale
verwarming in de O. L. sohool te H'hoef is door B. en
W. na gehouden inschrijving opgedragen aan den heer
S. P. de Vries alhier.
De a_s. kermis alhier zal o.m. bezocht worden door
zweefmolen en luchtschommel (van Bos), kinderdraai
molen (Ooms) schouwburgtent (Delmonte), Turksohe
schop, specialiteitentheater (Mullens), verder de bekende
inrichting ais Minervatent, schiet- en werptent, hoofd
van Jut, vliegbomsport en consumptie tenten.
De Generale Commissie Zuiderzeesteunwet heeft be
kend gemaakt, dat in de tweede helft van Augustus voor
zoons van belanghebbenden gelegenheid zal bestaan om
toelatingsexamen af te leggen voor de Zeevaartschool te
Schiermonnikoog. Tevens heeft de Commissie weer de
gelegenheid opengesteld om opgeleid te worden tot steen
zetter bij de Zuiderzeewerken.
zen was er op straat te zien. Alleen de klokken van de
St Budekerk luidden elk kwartier om elk schepsel, bin
nen een straal van tweehonderd meter, te wekken.
Toen kwam er een man, die de deuren open deed
't was nog heel vroeg en Priam nam triomfantelijk
twee kaartjes naar Waterloo.
„O. Hemel!" riep Alice uit, toen ze de trap op gingen,
„ik heb vergeten vóór de blinden open te doen." En
ze bleef staan.
„Waarom moeten die open zijn?"
„Als ze gesloten zijn, weet iedereen dadelijk, dat we
uit zijn. En als ik
Ze begon de trappen af te loopen.
„Alice!" riep hij scherp, met een vreemde stem. Zijn
gezicht was bleek en vertrokken.
„Wat?"
„Laat die vervloekte blinden! Ga mee, andera bega
ik een moord, waarachtig!"
Ze zag, dat zijn zenuwen heelemaal overatuur waren,
en dat een kleinigheid de regeering ten val kon bren
gen.
„O, best!" Ze braoht hem tot kalmte door haar vrien
delijke inschikkelijkheid.
Binnen een kwartier waren ze veilig in 't Waterloo
station en de krantentreln voerde hen voor eenige dagen
ontspanning naar Bournemouth.
De nieuwsgierigheid van de natie.
De belangstelling van 't Vereenigd Koninkrijk ln 't
merkwaardige proces van Wltt contra Parfitts had blijk
baar den hoogsten graad van spanning bereikt En er
was reden voor de hartstochtelijke nieuwsgierigheid van
't koninkrijk. Witney Witt, de elscher. was naar Enge
land gekomen met zijn zonderlingheden, zijn gevolg, zijn
grooten rijkdom en zijn half blinde oogen, alleen om
Parfitts te bestrijden. Een pathetische figuur, die oude
man, die vroeger een kenner geweest was en die, enkel
uit gewoonte, voortging, schilderijen te koopen, die hij
niet meer zien kon! Whitney Witt was onverzoenlijk
gebeten op Parfitts, omdat hij er van overtuigd was, dat
meneer Oxford getracht had, partij te trekken van zijn
blindheid. Hier was hij nu en voerde zijn proces zonder
zich om de onkosten te bekommeren. Ztjn vertrekken en
zijn vorstelijk leven alleen in 't Grand Babyion Hotel
kostten een fabelachtige som, zooals men uit de platen
en mededeelingen In do geïllustreerde bladen kon op
maken. Ook meneer Oxford, de jonge Jood, de eigenaar
van Parfitts. die Parfitts zelf was. was een schilderach
tige verschijning voor het Londensche publiek. Ook hij
Bi]
OI
De dienstpl. J. v. d. Wal van de lichting 1929 is ou v(
roepen om op 20 October te Assen bij het 9e Reg. fc.
op te komen voor het vervullen van de eerste oefent p
Door de gymnastlekvereeniging Wloringen zal, ^V°C
toestemming van het gemeentebestuur, het terrein ..7,
de O. L. school te Hippolytushoef worden ingeriohtn J
athletiekoefeningen, o.a. door plaatsing van een zandi
Aan de Voorloopige Directie van den Wieringerme
polder is door den Hoofdinspecteur van den Arbeid n'
gunning verleend om in den polder de ambachtslui
(monteurs, timmerlieden en 6meden), vallende onder
reglement op de arbeidsvoorwaarden voor de landaft
ders, tot 15 November 1931 50 uur per week te latend
beiden, onder voorwaarde o.a. dat in het tijdvak 15),
vember1 Februari door de betrokken arbeiders
langer dan 44% uur per week zal worden gewerkt [j
Door den Hoofdinspecteur van den arbeid was
werkvergunning geweigerd aan de aannemers H. W.
te Baarn en H. M. Muskens Jz. te Arnhem voor
aanleg en bestratingswerk in den Wieringermeei
In beroep heeft de Minister van Arbeid, Handel en
verheid de gevraagde vergunning alsnog verleend.
De Burgemeester van deze gemeente, zal met ver>
afwezig zijn van 25 Juli tot en met 18 Augustus as,
Ten nadeele van een Rotterdamsche firma, bezig
schilderwerk aan de sïuiswerken te Den Oever, is «j
bus van 40 kilo verf ontvreemd ter waarde van ongen
40 gulden.
Gedurende de maand Juni zijn 23 perceelen aan I
waterleiding aangesloten.
Z IJ P
SCHAGERBRUG.
Wegens vertrek van den voorzitter der harddravc
vereeniging „Voorwaarts" nam de heer J. de Moor
de Dinsdagavond gehouden aigemeene vergadering
leiding op zich.
In zijn openingswoord betreurde hij de geringe
komst, slechts een 10-tal personen was aanwezig
wees spr. op de zeer weinige belangstelling die de t
gerij in het wel en wee, «n .(Voorwaarts" blb*it
hebben.
Door ongesteldheid is de secretaris, de heer W. E*
afwezig en wordt het lezen der notulen uitgesteld t
iden
bkx
E
•et
Au
de volgende vergadering. In hoofdzaak is de vergal
ring belegd tot voorziening in de vacature die in fc
bestuur is ontstaan door het vertrek van den voorzitt
den heer K. Kant
Tot bestuurslid wordt gekozen de heer P. Vries.
Met de beste wenschen voor het welslagen van de i
harddraverij sluit de voorzitter de vergadering.
Uw
ten
de j
ben
ver!
bui
doe
pub
rog
tod
Mu;
bro
ven
»pr.
mei
D
to!i;
VOO
mo
•gen
ja
wee
C ALLA NT S OOI i.
De jaarlijksche strandfeesten van de V.V.V. alhk c'
zullen worden gehouden op de Zondagen 2, 9 en 16 i.
gustua.
De Schager Harmoniekapel zal alhier een uitvoert)
geven op Zondagmiddag 9 Augustus a.s.
Door Burgemeester en Wethouders dezer gem«
zal aan den Raad worden voorgedragen ter voorzien!
in de vacature F. X. Veul, lid van het Algemeen An
stuur: L J. G. van Graas, 2. P. van piepen.
Politie. Gevonden te Callantsoog: een portemoi
Inlichtingen bij het weeshuis te Schagen. Verloren:
pakje. Inlichtingen ter secretarie.
gaf het geld met volle handen uit, want Parfitts sta
op 't spel. De laatste persoon, die het meest de gemoed
ren in beroering bracht, was de man, die geheimzin* gc
op den achtergrond bleef, de onbegrijpelijke man, die
Wester Road woonde en wiens identiteit bewezen 2
worden door de rechtbank in 't proces van Witt coat
Parfitts. Als Wltt zijn eisch zag toegewezen, kon Pr
fitts zich gerust uit de zaken terugtrekken. Meneer Cs
ford zon waarschijnlijk in de gevangenis komen, ter zsi
van goederen verkocht te hebben onder valsche vw
wendsels, en de naam van Henry Leek, den bediende,
gevoegd worden bij de lijst van avonturiers, die getras
hadden voor hun meesters door te gaan. Maar als V
verloor wat een ingewikkeld probleem en welk t
raadsels moesten er dan opgelost worden! Als Witt
loor, was de staatsbegrafenis van Priam Farll een
driegelijke grap geweest. Een gewone knecht lag er
onder de gewijde steencn van de Abbey en Europa
tevergeefs getreurd!
Als Witt verloor, zou er een kolossaal, nooit v<
komen bedrog gepleegd zijn tegenover de natie. Dan
de vraag geopperd worden „waarom?" Daarom wa»
niet verwonderlijk, dat de populaire belangstelling,
voed door een onvermoeibare en buitengewone on<
mende pers, zoo hoog gestegen was. dat niemand dat
dat ze hooger zou kunnen stijgen. Maar de ontspanijii
op dien Junimorgen had de spanning nog sterk do
toenemen. Natuurlijk verklapten de gesloten blinden
spoedig, wat er gebeurd was en de bloedhonden der Zo
dagsche bladen spuffelden de perrons van alle stations
Londen af. Priams vertrek deed veel schade aan mem
Oxford's zaak. vooral toen de bloedhonden In hun pog«
faalden en Priam onzichtbaar bleef. Als hij een eerS
man was, waarom moest hij dan vluchten voor
medemenschen. en nog wel in den nacht? Er lag
één stap tusschen het stellen van deze vraag en de «i Au
vermijdelijke gevolgtrekking, dat meneer Oxford's rr
dedigingsmgthode werkelijk te fantastisch was om P
loofwaardig te zijn. Enkele veclverspreidc bladen bi
den reeds het geding besproken in hunne onpartljW
kolommen, en ze spraken er weer hun oordeel over
met 't publiek als jury. hoewel ze tevens verklaard»
dat ze geen oordeel wilde uitspreken, daar 't geding
hangende was. En in drie dagen tijds was Priam MM
oogen van 't publiek misdadiger geworden, een m)&
diger, die voor het recht gevlucht was. Het baatte nfc
dat anderen verzekerden, dat hij eenvoudig een
was, die gedagvaard was, met strafbedreiging
niet verscheen!
Wordt vervflH»
itta
