H
5 Speelbal van Wind en Golven
SchagerCourant
stil
Tweede Blad.
Uit onze Omgeving.
Ethel M. Dell.
Donderdag 6 Augustus 1931.
74stè Jaargang. No. 8912
faar de Dood niet
jjn waar hij wel dirigeerde.
jlet Groot-Hoofdkwartier der Engelschen en van
Duitschers enz. zal het wel niet anders zijn ge-
t het G.H.K. had het aanzien van een offi-
rs-casino. Een orkest speelde 's middags tijdens het
ner lichte muziek en onder al die officieren met
un glimmende laarzen, keurig gepoetste knoopen
D goedzittende uniformen, klonk gelach en gesprek
en gekruid met anecdotes. De oorlog daar in Mon
iuil, waar oude Generaals hun wandelritjes maak-
m na de lunch en jonge officieren een partij tennis
langenamer vonden dan te sterven voor hun land,
wat jets heel anders dan in de loopgraven. Daar
fcttitthjg groote luchthartigheid, terwijl verder weg
di bloem van ons volk aan flarden gescheurd, in
jfltukken gereten, gegast, voor hun leven verminkt
en Wind gemaakt werden en waarvan het gekerm
Biet werd gehoord tijdens het opgewekte diner.
De slachting waaraan men de troepen blootstelde
Honden in geen verhouding tot de bereikte resultaten
en er kwam verzet en wrok in de harten van al die
mannen, die de jeugd van een land zagen opofferen
j aan schijnbelangen. Er kwam bitterheid in den troep
r tegen al die generaals en stafofficieren, die maar lie
ten moorden zonder reden. Vooral was dit het geval
(*ea fa den tijd, dat de Duitsche artillerie nog sterk over-
feeerschend was en alle aanvallen die gelast werden,
aid de minste kans van slagen hadden.
Die bitterheid steeg tot zulk een hoogte, dat het
ebt van een stafofficier op den troep werkte als
roode lap op een stier. Het was niet veilig voor
in om met hun keurig gepolijste laarzen in de loop-
best
vu
u
i>r
len o
wraven te komen en daar af te geven hun bundel pa-
aat
Helde
pieren met tegenstrijdige bevelen en aanvalsorders op
ammngeliike en onbelangrijke posities, waarvoor de
troep een zeer leelijken naam had gevonden.
De mannen in de loopgraven begonnen te denken
ji te praten en al heel gauw zagen zij in, dat hun
ijanden in de andere loopgraven in precies dezelfde
Au nstandigheden verkeerden en in den val zaten zoo-
Is zij. En langzaam stierf de haat in hun hart en
laqjite plaats voor meer menschelijke gevoelens.
Er zijn talrijke gevallen bekend op alle fronten,
irmarifiat de menschen zich verbroederd hébben en elkaar
even waar zij behoefte aan hadden.
Op een avond hadden de Engelschen in de loop-
raven voor Loos een concert georganiseerd met
lofldharmonica's, fluitjes en stukjes papier. Zij speel-,
en oude Engelsche melodieën met veel gevoel en
tchnisch niet zoo kwaad. De Duitschers kropen in
Breei 1 voorste lin*e en applaudiseerden na elk stuk.
lotseling hoorden zij uit een Duitschen loopgraaf
anstem, die in volmaakt zuiver Engelsdi riep: Speel
ngen: bnnie Laurie" en ik zal het zingen. En zij speelden
i Annie Laurie" en een Duitsch officier stond boven
|Q|6| op de borstwering, verlicht door de ondergaande zon,
lUIU^tntong dat oude" bekende lied op zeldzame wijze
i 15.1;€n groote teederheid en een luid applaus volgde
lett. Hl.uit dl loopgraven van beide kanten.
Geel ons morgenavond nog een concert riepen de
•uitschers.
Jawel, cr was een concert den volgenden avond,
laar met loopgraafmortieren, handgranaten en an-
ire moordinstrumenten op last van hooger hand
in plaats van applaus klonk het gekerm van ge-
londen en kreten van doodsangst.
Het geheimzinnige woord
op de wolken.
Wat was Fama?
SnCKY MOUSE HUPPELT IN DE LUCHT.
Een sensationeele uitvinding.
(Berlynsche correspondentie).
BERLIJN, Juli 1931.
Op een binnenplaats in het Schleslsche Viertel (Z.O.
Berlijn) kwamen wij om tien uur 's avonds bij elkaar.
Enkele technici en reclame-deskundigen, en als altijd
een paar journalisten.Geduldig wachtte 't kleine groep
je, tot het donker genoeg zou zijn voor de demonstratie
met het projectietoestel ..Fama", zoo genoemd door zijn
uitvinder Dr. Mannheimer.
WE LEZEN OP DE WOLKEN
Eindelijk geeft deze een teeken en begint er een
dynamo te snorren. Vandaar leiden kabels naar hel ap
paraat op de binnenplaats, dat 1 M. breed en 2 M. lang
is en op een onderstel met wielen staat. In een rechten
hoek op elkaar staan er twee tonvormlge dingen op; in
het eene bevindt zich een booglamp, die na een kleine
handbeweging van den monteur zacht begint te sissen
en op hetzelfde oogenblik staat het woord Fama boven
ons hoofd aan den hemel geschreven, even duidelijk
als een reclame op het witte doek, met zeer scherp af-
geteekende contouren. Het moet vele kilometers in den
omtrek nog leesbaar zijn! Dan een tweede handgreep
en het schrift draait rond langs den geheelen horizon.
FAMA!
Koning Belsazar kan over het in vlammen geschreven
Mene Tekel niet verbaasder zijn geweest dan de reclame
deskundigen op deze binnenplaats, hoe onverschillig zij
als regel ook tegenover verrassingen staan. Een kwar
tier lang men kan de projectie vrijwel onbeperkt laten
voortduren staat het woord Fama aan den hemel en
de Berlijners zullen er zioh allicht het hoofd over ge
broken hebben. Niet over de vraag, hoe het daar komt
de techniek wekt slechts zelden meer de verbazing
van het publiek maar over de beteekenis van het
woord.
Nadat Dr. Mannheimer met een paar korte handbe
wegingen nog andere woorden en letters op de wolken
had geprojecteerd, iet hij ons zijn toestel nauwkeurig
bekijken. Het is haast niet te begrijpen, op welk een
eenvoudige wijze dit ingewikkelde probleem is opgelost
Alles wordt gedaan met een sterke booglamp en slechts
enkele centimeters lange schabionen van de letters, die
geprojecteerd moeten worden. Maar het geheim ligt
in een aantal verschillend gebogen spiegels, die in be
paalde hoeken op elkaar staan, zoodat het licht met
onverminderde kracht uit het toestel treedt. Dat is het
eenige geheim van den uitvinder en wij kunnen het
DE UITVINDER.
hem niet kwalijk nemen, dat hij het ons niet verraadt.
Voor de letters, die wij op de wolken zagen, werd met
een stroom van slechts 70 Volt en 110 Ampère gewerkt,
doch daarentegen met een lichtsterkte van 500 mlllloen
kaarsen. De wolken bevonden zich op ongeveer 800 M.
hoogte en de geprojecteerde letters hadden een lengte
van 70 M. Door verstellen van het apparaat kan men
echter werken op wolken van elke soort, zelfs op de
hoogste, de fijne cirkuswolken, die 10 K.M. boven den
aardbodem zweven. In dit geval kunnen de letters nog
steed3 even gemakkelijk en duidelijk worden geprojec
teerd.
Dat alles is nog maar een begin. De uitvinding van
Dr. Mannheimer zal dingen mogelijk maken, waarvan
nog niemand heeft gedroomd, dingen, die wij zelfs
met deze resultaten voor oogen nog niet kunnen bo
denken. Natuurlijk zal het toestel in zijn tegenwoordi-
gen vorm allereerst worden gebruikt voor de reclame,
doch er kunnen ook beelden worden geprojecteerd, en
dat met zoodanige snelheid, dat zij voor ons oog gaan
bewegen, dat er een film wordt geprojecteerd op de
wolken! Op het oogenblik is Dr. Mannheimer nog bezig,
zijn uitvinding in dit opzicht te volmaken, want hij wil
pas met de wolkenfilm te voorschijn komen, als hij even
goede beelden kan leveren als waaraan het publiek ge
wend is in de bioscopen. Er is slechts één beperking:
er kunnen voorloopig uitsluitend zwart-witte beelden
zonder tusschenschakeeringen worden geprojecteerd,
dus alleen z.g. geteekende films. En het filmbeeld moet
worden uitgeslagen ln een metalen band, die voor de
booglamp passeert, want een gewone film van celluloid
zou dadelijk verbranden. Mickey Mouse op de wolken is
echter geen utopie meer over ongeveer twee maanden
kunnen wij de opvoering van de eerste geteekende film
op de wolken verwachten.
VERBETERINGEN-
Dien tijd heeft Dr. Mannheimer .noodlg voor een
paar belangrijke verbeteringen, die hij nog van plan is.
Hij vertelde ons o.a. dat de kracht van het geprojec
teerde licht viermaal zoo groot zal worden. Dat betee-
kent dus een lichtsterkte van 2 milliard kaarsen, Iets
wat men zich haast niet voor kan stellen, als men ziet
met welk een buitengewone lichtsterkte reeds thans de
letters worden geprojecteerd. Dr. Mannheimer wil een
massa-aanval doen op de wereld: op platte daken, boo
ten en vrachtauto's moeten zijn apparaten staan en
films, loopende opschriften, stilstaande beelden en af
zonderlijke woorden over den hemel strooien. Dat alles
za nog 20 K.M. ln den omtrek zichtbaar zijn. Eerst
komt Berlijn aan de beurt en dan wil hij een boot
met Fama-Projeotors langs den Rijn laten varen.
Aan den anderen kant moeten wij deze uitvinding, hoe
wij haar ook bewonderen als technisch succes, toch be
treuren. De reclame is, niet het minst door de pers
met haar steeds beter verzorgde advertentiepagina's,
meer en meer op den voorgrond gekomen en niemand
kan ontkennen, dat wij dezen factor in het moderne
handelsverkeer niet meer kunnen missen. Doch helaas
heeft de reclame ook meer en meer haar toevlucht ge
nomen tot methodes, waarbij zij zich met geweld aan
het publiek opdringt En het ergste zijn wel de ge
vallen, waarin zelfs de natuur niet veilig meer is. Be
halve voor reclame kan dit projectie-toestel nog voor
verschillende doeleinden gebruikt worden: snellere ver
spreiding van berichten, die niet meer in de dagbladen
konden worden opgenomen, dienst doen als wegwijzer
voor vliegtuigen, enz. Dr. Manhenimer zal zijn apparaat
ook inderdaad ter beschikking stellen voor wetenschap
pelijke doeleinden; het voornaamste, dat er thans reeds
meej, kan worden bereikt, Is dat men met behulp daar
van de dichtheid en de hoogte der wolken kan bepalen,
iets wat tot dusver van de aarde uit slechts met de
grootste moeite en niet al te nauwkeurig kan geschie
den, hoewel deze gegevens och voor de meteorologie
van zeer groote beteekenis zijn.
Doch het is al meer gebleken en wü vreezen, dat
het ook nu weer blijkt dat de reclame toch het
voornaamste terrein is, waarop van deze uitvinding
gebruik zal worden gemaakt. En dan zal ongestoord
genieten van de schoone natuur tot het verleden be-
hooren, althans wanneer men zioh niet al te ver van
de bewoonde wereld wil verwijderen. Als men vermoeid
is van het leven in de groote stad, van het lawaai en de
lichtreclames, van de drukte en de gejaagdheid, en men
gaat naar bulten, hopende daar eens bevrijd te zijn van
alles, wat in de stad de zenuwen langzaam, maar ge
stadig ondermijnt, dan vindt men daar misschien wel de
stilte, de rust, doch niet het volop genieten van de on
gerepte natuur, waarvan men zich zooveel had voorge
steld. Alleen bij een volmaakt wolkeloozen hemel zou
dat mogelijk zijn. Doch wanneer is de hemel geheel vrij
van wolken? En zijn ook de wolken niet een van de
wonderen der natuur, waarvan wij bewonderend willen
genieten?
(Nadruk verboden).
hlAPIIAIIC en oversPannen> onrustig
llviVvlId en slapeloos. Men gebruike
hiertegen de zenuwstillende en zenuwsterkende
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
II E E RH V G OW A A R D
GEMEENTE HEERHUGOWAARD.
Burgerlijke stand over de maand Juli 193L
Geboren: Cornelia Maria, dochter van P. J. Haaker
en C. Zoon; Johannes, zoon van J. Kieft en J. Beers;
Leonardus NI col aas, zoon van A. C. v. Leeuwen en M.
Kapteijn; Cornelia Geertruida, dochter van H. Rood en
C. Wester; Johanna Anna, dochter van F. Hink en E.
M. BroereenCornelia Petrus, zoon van J. Beera en A,
Tamis; Maria, dochter van A. Besseling en C. Beemster;
Bregitta Geertruida, d. v. J. W. Beers en A. C. Mooij;
Alida Maria, dochter van J. W. Beers en A. Mooij; Ma
ria Af ra, dochter van N. Schouten en M. Sachs; Af ra
Anna, dochter van N. Weel en Petronella Strooper.
Ondertrouwd: B. A. Pel. 2ö Jaar, Baarn en P. M. v«
d. Berg, 23 Jaar; A. Rooee, 21 jaar en E, A. Kaptein,
20 jaar; G. Reus, 27 jaar, Gouda en C. Laan, 23 jaar.
Getrouwd: H. H. Haakman en Cornelia Ledermann-
Overleden: Grietje Hinke, echtgen. van C. W. Offeringa
60 Jaar; Jaoob Rootjes, echtgenoot van A. Winkel, 52
jaar (overl. te Alkmaar); Johanna Putten, wed. A. Blee-
ker, 64 jaar (over!, te Oudkarspel); Pieter Kranenburg,
echtgenoot van W. J. Roobol, 56 jaar; Aaitje Winkel,
wed. van Jb. Rootjes, 52 jaar.
R C H 0 0 R E
GEMEENTE SCHOORL.
Burgerlijke stand over de maand Juli 1931.
Geboren: Jan, zoon van Jacob Hart en van Marijtje
van Lente; Anna Maria, dochter van Cornelis Dekker
en van Barbara Maria de Lange; Catharina Cornelia,
dochter van Maarten Cornelis Cornelisee en van Elisa-
beth Slaats.
Ondertrouwd en getrouwd: Geene.
Overl.: Wllhelmina Petr. Kazenbroot, oud 24 jr., doch-
ter van Bancnas Kazenbroot en van Jannetje Schouten;
Pieter Bakker, oud 39 jaren, zoon van jacob Bakker en
van Cobisje van LIenen; een levenloos aangegeven kind
van het mannelijk geslacht van Arie Hoogvorst en van
Marijtje Petje.
Ingekomen personen: D. G. W. MW en gezin van Bloe
men daal; W. S. de Jong van Lemsterland; T. Steen van
Amsterdam; G. Erlks van Alkmaar; F. Lof fel man van
Alkmaar; G. Smit van Borger; P. de Regt van Haarlem;'
W. P. de Vries van Alkmaar; L. Lak e man en echtge-
noote van Purmerend en van WarmenhuizenJ. van der
Wal van Warmenhuizen; R. Mink en eohtgenoote van
Sohoterland en van Doniawerstal.
Vertrokken personen: M. W. van de Garde naar En
schede; R. van Dijk en gezin naar Diemen.
Politie. - Verloren voorwerpen: 1 bruin lederen hand-
tasch; 1 geruite dames-regenjasceintuur; 1 paars tricot
jasje; 1 dun gouden damesarmband, 2 olieleidingen van
motorfiets; 1 lorgnet, 1 bruin lederen portefeuille, 1
fototoestel (Kodak); 1 heerenarmbandhorloge (zilver); 1
dameeportemonnaie; 1 Jongensjekkertje (blauw).
Gevonden voorworpen1 padvinderaportemonnaie; 1
sleutelbos, 1 portefeuille, 3 bad ceinturen (2 witte en 1
blauwe); 2 badschoentjes; 1 dop van radiator van Che
vrolet, 1 zwart lederen damestasch. 1 nikkelen horloge
met ketting, 1 vulpenhouder, 1 kinderportemonnale, 1
wollen beige sjaal, 1 dames-ceintuur van gabberdine re
genjas.
FEUILLETON
NAAR HET ENGELSCH VAN
*erx.
«e.nv.
*«ronderstelde Tiggie dat mevrouw Norman den
Üj VS0 2i^n antw°ord moest begrijpen en hierdoor
werd de zaak niet gemakkelijker voor hem. Hy gaf haar
«eavoudfg en ronduit de waarheid te kennen
H- -Nee. Hij is niet aan boord en heeft geen biljet ge
nen.
i Keen biljet genomen?"
ij hoe ze haar hand naar haar 'hart bracht en
ensxlapa maakte een gevoel van woede zich van hem
r^ter. Niettemin stond hij bewegingloos tegenover
0*®* en keek haar aan, terwijl vanuit de verte het ge-
r*®P der machines tot hen doordrong,
i I 51 hem heel lang toe voordat ze weer sprak,
I ,~|cn wachttijd zag hij een andere richting uit. Dat
pcwedds opzettelijk, want hij wist dat dit de eenige
er was. om zich zooveel mogelijk te beheerschen.
Ein5V<?° kleln* ten8er en J°nS-
_!r c 04 eca tijd die hem een eeuwigheid toeleek,
ze weer en hierdoor kwam er een zeker gevoel
oplichting over hem. Alles was beter dan die leege,
"•cos stilte.
dM de-i hij het opzettelijk htj wee
paan me alleen achter te laten." Opnieuw stilte, en
klonk het kreunend:
TitLT^v"10*1 lk hestonen?"
tj 2'ch toans omgewend en keek haar aan
d'. el 261 f *®®r eigenaardig, dat het hem Juist
^'MenÏÏ m0°*1 °Pval,en. hoe fijn haar huid
roi had Had Sel>ogen vorm haar wenkbrau-
n tin 1<K,er geval had hij het haar nu verteld,
li evenmin0 met fiauw lc zullen vallen. Hij hoopte dat
ip?" iij noe nip.2011 gaan hullen, maar van dit laatste was
Hn had leker
'aardoor hm'».**00 mo8elijkheid iets kunnen bedenken,
iün t"°h troo,te„. e„ d^rom »pmk hU
..Hctt u u,t w»t gwiaohWn
F Z« KhrtT S. th"* kodronken?"
Het was alsof er hi de
..Thee? Nee lk sware stecn r.eerplonste.
lied acht. Waarom?" niet Ik heb er niet aan
„Ik zal er voor zorgen als u met me mee wilt gaan,"
gaf Tiggie vriendelijk te kennen.
Gedurende eenige oogenblikken staarde ze hem aan,
alsof hij een uiterst eigenaardig voorstel had gedaan.
Daarna zei ze: ,.Ik heb geen behoefte aan thee. Ik
lk geloof dat het het beste ie ads ik nu naar mijn hut
terug ga."
Ze wendde zich om en er was een uitdrukking van
wanhoop ln haar oogen, maar Tiggie hield haar tegen.
Hij had met geen mogelijkheid kunnen verklaren waarom
dit eigenlijk geschiedde. Later, veel later hield hij zich
voor, dat het beter was geweest, indien hij haar had
laten gaan. Het was echter zijn aard niet iemand die in
moeilijkheden verkeerde kalm aan zijn lot over*te laten.
„In uw plaats zou ik dat niet doen." zei hij. „Het" zou
niet zoo soed voor u wezen. Gaat u maar met me mee
naar het salon en laat me u een kopje thee geven."
Ze stond stil zooals iemand kan doen, die gewend
is te gehoorzamen, en hoe het kwam wist Tiggie zelf
niet goed te verklaren, maar door die houding werd
hij opnieuw boos. Ze maakte zulk een zieiigen. kinder
lijken indruk een klein meisje, dat verdwaald raakte.
„Het is buitengewoon vriendelijk van u", zei ze. .Maar
lk geloof niet ik weet het niet of ik het wel doen
kan. U moet namelijk weten dat ik heelemaal geen ken
nissen aan boord heb."
„Dat komt er niets op aan," zei Tiggie zacht „Ik
ken hier ook slechts bitter weinig menschen. Oude Spot,
de dokter, is een vriend van me. en dan zijn er neg een
paar andere. Nu we echter onderweg zijn moeten we ons
maar houden alsof we tot één groote familie hooren. En
daarom kunt u heel goed thee met me gaan drinken.
Ik snak naar een kopje, dat verzeker ik u"
„O. heeft u geen thee gehad?" riep ze uit „Dat is alle
maal mijn schuld."
„Volstrekt niet." zei Tiggie. „Ik ben er van overtuigd
dat we beter kunnen nadenken wanneer we wat ge
bruikt hebben."
„Wilt u me dan maar voorgaan?" vroeg ze onderwor
pen.
Dat gebeurde onmiddellijk. Her ergste was nu zonder
twijfel achter den rug, veronderstelde hy. Hy dankte
den hemel dat ze het zoo rustig opnam. Het was afschu
welijk geweest, wanneer ze een flauwte had gekregen
of een zenuwtoeval! Maar niettegenstaande dergelijke
gedachten in hem omgingen, kwam opnieuw een zeker
gevoel van verontwaardiging bij hem boven. Hoe kwam
het toch dat ze hem aan een mishandeld dier deed den
ken, hetwelk niet luid durfde kreunen? Was het wel
licht door die groote, verschrikte, blauwe oogen of haar
heesche, kinderlijke stem?
Onverschillig wat het ook mocht wezen, het viel niet
te ontkennen, dat een bijna onweerstaanbaar verlangen
zich van hem meester maakte eens te kunnen bulderen;
lnplaats daarvan balde hij evenwel zijn vuisten en knars
te op zijn tanden allemaal dingen die alleen gebeur
den, wanneer hij diep in zijn ziel door iets getroffen
werd.
HOOFDSTUK II
HET NOODLOT
Ze dronken tezamen thee in de eetzaal, welk vertrek
op dat uur zoo goed als leeg was. In het aangrenzende
salon werden er foxtrotts op een piano ten beste gege
ven en echos van praten en lachen drongen tot hen
door. Het zou klaarblijkelijk een verre van saaie reis
worden, want er heerschte voldoende vroolijkheid aan
boord.
Ze at en dronk werktuigelijk, doch de doodsbleeks
kleur van haar gezicht had plaats gemaakt voor een
uiatuurlijker tint, welke heel veel aan een witte bloem
deed denken. Zoolang ze haar oogen neergeslagen had,
kon haar gelaat niet bijster opvallend genoemd worden
Het eenige wat er van te zeggen viel was dat het smal
en goedgevormd was en de kin vertoonde een bekoorlijke
ronding. Tiggie was echter geen voldoende kenner om
deze dingen te bemerken. Terwijl hij zijn thee dronk en
toast nuttigde, kwam hij tot de conclusie, dat ze er niet
veel ouder dan zestien jaar uitzag, hetgeen volkomen
juist wasf. Haar schoonheid als die er tenminste was
was nog volkomen onontwikkeld.
Eensklaps begon ze te praten en de blauwe oogen
met de lange, donkere wimpers werden opgeslagen.
„Denkt u moet lk het aan den kapitein vertellen?"
vroeg ze.
„Ik weet het niet." zei Tiggie. „Het hangt er van af,
hoe u het zelf beschouwt."
„Hoe ik het beschouw!" Hij zag dat de hand waar
mede ze den theepot vasthield, heftig trilde. „Het lijkt
me toe, alsof ik op het oogenblik niet denken en niet
voelen kan. Ik weet niet wat er zal gebeuren. Hij
moet het werkelijk gemeend hebben gelooft u niet
omdat hij geen biljet nam?"
Tiggie leunde met zijn ellebogen op de tafel en keek
haar recht in de oogen. Hij had nog steeds neiging eenige
krachttermen te laten hooren, doch hy wist aan deze
pogingen echter om dit te bereiken, veroorzaakten dat
hy er geweldig grimmig uitzag."
„Als hy u tenminste te kennen gaf een biljet te hebben
genomen, is het de eenige conclusie die inderdaad ge
trokken kan worden," zei hy.
Ze hield haar handen ln haar sohoot gevouwen en zat
voor zich uit te staren. „Ik dacht niet dat hij me op
zou geven", zei ze. .Hij hij had het me kunnen zeg
gen. maar misschien wilde hy liever geen afscheid
„Hoe lang Is u getrouwd geweest?" vroeg Tiggie.
Ze schrok even en keek naar haar samengevouwen
handen. „Ongeveer drie jaar," antwoordde ze.
„En was u al dien' tijd ln Indië?"
„Nee, niet aldoor. In het begin waren we ln Birma
op een theeplantage." Ze sprak op lusteloozen toon, en
het leek er heel vee! op, alsof ze alleen maar iets zei
omdat hij een antwoord wilde hebben. .Met was daar erg
eenzaam Soms denk ik dat hy daardoor zenuwziek
werd. Hy had hy sprak vaak in weken niet tegen
ma"
„En wat deed u dan?" Tlggic's stem klonk thans e»ven
zacht en heesch als de hare. Onbewust spraken ze bei
den alsof ze bang waren afgeluisterd te kunnen worden.
„Ik? Ik deed niets. Ik wachtte alleen maar." In dit
antwoord lag een wereld van een eenzaamheid en smart.
„Ik wist niet het drong niet tot me door dat hy
zich tegen me gekant had. Ik dacht dat mannen nu
eenmaal zoo waren."
Tiggie schoof zijn stoel luidruchtig achteruit, waarna
ze hem angstig aankeek.
„Natuurlijk weet ik nu beter," zei ze ale verontschul
digend. „Misschien hoef ik u niet te vertellen, hoe ik
dat ontdekte."
.Misschien is het beter van niet," gaf Tiggie toe. Ze
zuchtte en vervolgde: „Ongeveer zes maanden geleden
vertrokken we uit Birma. Ik geloaf dat hy de thee
plantage verkocht Hy vertelde me echter niets, zoodat
ik het alleen maar vermoedde. Ik dacht toen dat we
naar Engeland zouden terugkeeren, maar we trokken
naar een plaats. Budhpore geheeten, en woonden daar
ln een bungalow. Ik ontmoette zoo goed als niemand,
omdat hy nooit met me uitging, en ik was te verlegen
om alléén menschen te bezoeken."
Ze sprak deze woorden volstrekt niet op verwijtende
toon uit het was een nuchter opsommen van feiten.
„En daarna?" vroeg Tigeie.
Weer keek ze naar haar handen. ,HU liet me daar heel
dikwijls alleen. Ik wist nooit waarheen hy ging of wat
hy deed. Tenslotte zei hy op een dag tegen me dat ik
de koffers moest pakken, want we gingen naar Bombay.
We kwamen daar twee dagen geleden aan. Gisteravond
gaf hy me mijn passagebiljet en 's morgens moest ik voor
hem aan boord gaan en in de hut op h«n wachten. En
dat deed lk. De rest is u bekend."
Wordt vervolgd.
