„Wij willen vergeten"...
De Siafu's komen.
Radioprogramma
I GELUI
wor<
De eerste cocainisten
van P a r ij s.
rden Morfine en cocaïne.... de duivel en de
Vaikd overste der duivelen.
eluk
lij ovei
weer een van de „zegeningen- van
den oorlog!
Levendige cocaine-handelzelfs op straat.
i heeft a
de i
Door Dr. H. GLASER.
.and er. Reeds eenige jaren voor den oorlog viel het den Ame-
van li»; ftaanschen officier van gezondheid Meister bij ma-
noeuvres op,dat enkele soldaten meed dan eens niet voort
e schi'i kooden, hoewel het krachtige mannen waren. Dit scheen
teen vreemd toe; In ieder geval achtte hij het de moeite
yc waard, de zaak nader te onderzoeken. Het resultaat was
>egeaa~- voor de Vereenigde Staten van dien tijd een verrassing
van 34 D» soldaten waren verslaafd aan cocaine; in één der
giiptalen vond men het centrum van het misbruik en
ken. éi daar was het weer één enkele soldaat, die de kleine
i; «pidetriie op zijn geweten had en als zijn verleidster een
ehoiid! prostituee aanwees. De gebeurtenissen bij de manoeuvres
gege
•re opt
daardoor volkomen opgehelderd; men verwon
derde er zich alleen over, omdat cocainisme in dien tijd
BOg ;ets zeldzaams was in de Vereenigde Staten. Europa
vu in dit opzicht de eerste geweest Europa, dat wil
hier «eggen Parijs. Daar werd toen reeds op groote
aelu*1 en bi3 talrijke personen misbruik van cocaine op-
ook gemerkt en nog voor den oorlog zijn daar vele razzia's
over gehouden, die zich in de eerste plaats tegen de wijk van
oken -si Jfontmartre richtten en den smokkelhandel trachtten
in de te bedwingen, die de „coco" in het land bracht, bene-
yras de personen, die cocainisten waren en anderen tot
e cocainisten maakten. Er waren studenten en prostitu-
is we! éee, keUners en bohémiens onder, een zeer gemengd ge-
die ir.aW-'sdHiP menschen, die met het hoofd of met de
bestuur tanden werkten en ook vaak niet werkten, die aan lager
wal waren geraakt of pas kort op het hellende vlak het
de haal afglijden naar den afgrond waren begonnen. Er waren
ïg bee»*te'«n bij en menschen, die voorloopig althans nog ge-
dat rr. waren, armen en anderen, die spoedig arm zouden
lijn en alln vormden zij één gemeenschap, ais een ge-
erieend N01* bond, waarvan de leden bevriend met elkaar wa-
wn of elkaar haatten, doch waarin zij allen éénzelfde
en clrc aanbaden, het witte poeder in een doosje of een
nders focderpapiertje, het geluk van een oogenhlik, dat met
oor w:< geheele verdere leven moest worden betaald. Dat
en i: waren de eerste cocainisten van Parijs, de eersten, die
itn de groote besmetting ten prooi vielen en die op hun
al het iNurt de geosel van het cocainisme over de geheele we
vi verbreidden.
moeö
dat
jre opfc
deze
iemi
d is
deded
jkerd
Morfine en Cocaïne.
Het feit, dat cocaine nog wat anders is dan een pijn-
middel, werd uit den aard der zaak ontdekt door
iten, aan wie cocaine in opgelosten toestand of
fa poedervorm was voorgeschreven tegen een pijnlijk
gerwoj of een aangetaste kies. Verder waren er de mor-
llnlsten, die men van hun slechte gewoonte wilde gene-
3zaak Kn door cocaine: den duivel uitdrijven met den over-
en bij der duivelen. Dat alles was om zoo te zeggen de
ondeni^631 7831 bet cocainisme, waaruit de groote woeker-
ver Pbnt opgroeide, die de menschen deed vergeten, waar
belan? cocaine oorspronkelijk werd gebruikt en hen slechts
denken aa,n het genot. Heel anders dus dan bij
1 ze hif Worflne- Daar is het bijna altijd een razende pijn, die
w>or het eerst kennis doet maken met het dan nog ze
ilrijke vergift, een kennismaking, die dan weieens kan
uitgroeien tot een vriendschap, die het leven langzamer
hand verwoest. Doch zij, die cooainist worden, grijpen
gw>c®lijk slechts uit nieuwsgierigheid, uit zucht naar
e aardi
oonlljk
sten b*
zij
rtj
13 ki
«ensatie, door een ander ertoe verleid, naar het witte
poeder, op dezelfde wijze als een jongen een sigaret
tracht te bemachtigen, omdat hij anderen -ziet robken.
Die eerste sigaret smaakt hem in het geheel niet, hij
wordt er zelfs misselijk van; zoo gaat het ook den eer-
'lk> 'ten keer dat men cocaine neemt Doch dat weerhoudt
regel de menschen niet, cocainisten te worden.
Een Gcesel der Menschheid.
den
I dnL_
Tijdens den wereldoorlog en in de eerste jaren daarna
het cocainisme uit tot een geesel der mensch-
nen een internationale plaag. Naar de reden da&r-
;ren I nn behoeft men niet lang te zoeken. In die jaren moes-
rtscht **n de zenuwen meer doorstaan dan zij verdragen kon-
zichv d',n; nsest de zielenood maakte de lichamelijke ellende
een 1 VeJen weerstandsloon tegen het snel in de mode gekomen
hebba bulpimMdel, dat door geldgierige smokkelaars altijd in
elde i hoeveelheden verkrijgbaar werd gesteld. Daar
wijdlf bij. dat uit oude legervoorraden door deskun-
op handen het witte poeder werd meegenomen, dat
was- Het ging er toen om, geld te maken,
nel bï waren bereid, de cocaine te koopen, en hon-
est i rdtn waren in staat cocaine te leveren, maar voor geld,
Zuid T°°r vwl 8*M- De oorlog was voorbij, maar niet de tijd,
r»,rB ffieB het leven van zijn medemenschen vernietigde
zkbxif
roekeloos aan levensgevaar blootstelde.
ofeel
d en
lf cc*
ar hffl
röea.
de?
imerr:
.•«el
de
Een levendige handel.
Zoo werd ook Berlijn een centrum van het oocalnlsme
^aserfeld was de eerste, die dat in 1920 bemerkte, en
j**" kwam spoedig aan het licht, dat hij gelijk had. dat
drogisten en zelfs straathandelaars de „Koks"
?,;<7r^bandelden. Het was een levendig bedrijf, een smok-
de* met woekerwinsten, gewoonlijk werd het üen-
"J" de handelswaarde door de gebruikers be-
vaaid. rekenen wij nog niet eens het bedrog en de
ervaIschingen mee; gewoonlijk kreeg men eetbare so
X •alicyl, boorzuur en andere stoffen, waaronder slechts
0 tuhh**40'8 cocalne was gemengd. Behalve Parijs en
Het i «enijn ontwikkelden ook New-York en Chicago als cen-
1 a f Y^n bet m'3bruik en de andere groote steden volg
en «1 spoedig.
lr« internationale karakter van het nieuwe
kwam, hoe meer de staten onder-
door midd<d van den Volkenbond, gezamenlijke
meihv* CD tracbl^en nemen. Het komt er voorna-
/c op aan den smokkelhandel te bestrijden, en het
jten worden, dat de samenwerking der sta-
V*
ite te
•el
Vermindering van het kwaad
5?n verm,ndering van het misbruik ten ge-
N,atuuriyk 38 de verspreiding van het co-
«iin Ha :in c|Jfers neergelegd, doch met dat al
het WiM j ®31 tamelijk goed van den omvang van
1924 d* hoo^e hechte tijd van 1920 tot
lal mImli, b°«wd het vermoedelijk wel niet meer
den 7e'f« wereld van het cocainisme te bevrij-
gen *ii! verbod, om cocaine te vervaard!-
8<wo,'« ku'l~" "ebben.
cainis'en rL. weg van de cocabladeren tot de co-
Mnnt^rnzza publleeert. In 1859
keuwen »an coetólederen d»t
kroond u ""uvvt:u van cocabladeren, dat zelfs be-
«iriat voorstand pr^8, Daar'n betoonde hij zich enthou-
ianeohs ikdian1" dCZe K®woonte der Zuid-Ameri-
cn, die d« aangename werking ervan
wisten te waardeeren. In dezen vorm is cocaine natuur
lijk veel minder schadelijk dan het geconcentreerde
vergift in het witte poeder. Dit laatste heeft dezelfde
aangename gevolgen, die zelfs gewezen cocainisen, welke
hun op den duur doodelijke ondeugd hebben afgelegd,
nog dikwijls bespreken. Het schijnt trouwens, dat de
aangename gevolgen, die zelfs gewezen cocainisten, die
1 ijker onder woorden gebracht kunnen worden dan die
van andere aan verdoovende middelen verslaagde per
sonen. Zelfs de behoefte aan alcohol of aan rooken
schijnt niet gemakkelijk in bijzonderheden te kunnen
worden beschreven. Bij cocaïne is dit anders en daarom
kan men van de gebruikers daarvan nauwkeuriger me-
dedeelingen verkrijgen.
Afgezien van de eerste pogingen, die gewoonlijk den
betrokkene slechts onwel maken, treedt binnen enkele
minuten na het opsnuiven der cocaine de vurig begeerde
werking op: een intenser gevoel van leven, een geluk
kige stemming, een wegvallen van alle zorgen en ver
moeidheid. De patiënt heeft het gevoel dat hij nu alles
kan, dat hij van elke lichamelijke en geestelijke belem
mering is bevrijd; hij kan werken met een gemak als
nooit tevoren, hij is gelukzalig. Dat duurt twintig, soms
zelfs veertig minuten, en dan begint de ontnuchtering
een of twee slapelooze nachten, soms zelfs storingen
van het geheugen. Als de cocaine roes langer duurt, uren
of zelfs dagen, dan is het zeker niet bij dat eene snuifje
gebleven en dan zijn er vermoedelijk ook onverantwoor
delijke groote hoeveelheden genomen. In zulke gevallen
komt het dikwijls tot excessen, tot opwinding en soms
zelfs tot een beneveling van het verstand, tot een roes.
die in menig opzicht lijkt op een aanval van hysterie of
dronkenschap tengevolge van alcohol. Dan duurt 't eeni
ge dagen, voordat de patiënt weer normaal is.
Uitzonderingsgevallen.
Er 7.-ja. ook menschen, die zich eenmaal in hun le
ven door de cocaine laten betooveren. eenmaal proefden
van de verboden vrucht, en er verder afblijven. Doch
dat zijn de uitzonderingen; de meesten raken eraan ver
slaafd. Er zijn anderen, die slechts bij bijzondere gele
genheden naar de cocaïne grijpen, tooneelspelers die
last hebben van plankenkoorts of redenaars die hun ver
legenheid niet kunnen overiwnnen. Ze nemen cocaïne,
zooals een ander zich moed indrinkt met een borrel. Zij
zijn de minst gevaarlijke cocainisten, doch ook bij hen
heeft men te doen met een chronische gewoonte hoe
wel zij geenszins aan het vergift verslaafd zijn en er
met eenige zelfoverwinning geheel buiten kunnen, voor
al wanneer zij een minder schadelijk opwekkingsmiddel
hebben gevonden.
Waanvoorstellingen.
Het grootste deel der cocainisten is er echter volko
men aan verslaafd en biedt den medicus voorbeelden van
alle stadia en symptonen der chronische kwaal. Het zijn
bleeke menschen, zwak van lichaam, zonder wilskracht,
geplaagd door waanvoorstellingen. Zijn zij onder den in
vloed der cocaine, dan treden de vergiftigingsverschijn
selen op den voorgrond; anders lijden zij aan het gebrek
aan vergif, waarop hun lichaam eenmaal is ingesteld.
Slapeloosheid en hartkloppingen kwellen hen, totdat zij
weer eens cocaine weten te bemachtigen en de eene
plaag door de andere kunnen aflossen. De afwezigheid
van elke moreelen rem is een typisch kenmerk der co
cainisten; dat blijkt vooral, wanneer het erom gaat, aan
cocaine te komen. Elk vergrijp, elke misdaad begaan zij
daarvoor, zelfs een moord, wanneer slechts hun voor
raad cocaine verbruikt is en zij lijden onder de ontbe
ring.
Acute en Chronische cocainisten.
De door het acute cocainisme verhoogde prestaties van
lichaam en geest zijn bij het chronische cocainisme niet
langer te bespeuren. Eerder ziet men het tegendeel, en
zinneloos nietsdoen, dat hoogstens door schijnbaar bc-
zigzijn een tijdlang verborgen kan worden; spoedig be
merkt men echter, dat de betrokkene tot geen geregeld
werk meer in staat is. Ook de gelukkige stemming, het
gevoel van volop leven is allang voorbij. Inplaats daar
van le een neerslachtige stemming, een algemeene af
keer gekomen- slechts het verlangen naar het vergif is
hetzelfde gebleven.
Ook het lichaam ondervindt op den duur de schadelijke
gevolgen, die zich meestal uiten door verlammingen en
ook door een eigenaardige neuszlekte, waarbij een pijn
loos gezwel ontstaat In het neustusschenschot, dat ten
slotte doorbreekt, zoodat er een gat in die tusschenwand
onstaat Dit hangt natuurlijk samen met de wijze, waarop
de cocaine wordt gebruikt; door het opsnuiven wordt
de slijmhuid van de neus ongevoelig en daardoor bijzon
der vatbaar voor allerlei infecties.
Hallucinaties!
De psychische gevolgen van het chronische cocainisme,
de geestelijke storingen, die ermee gepaard gaan, zijn
echter het belangrijkste. Het aantal hallucinaties, die den
patiënt omzweven en verschrikken is onbeperkt Zij zien
kleine dingen, bekende gezichten, soms sterk verkleind,
gekleurde voorwerpen, fantastische vormen, een man.
die zich plotseling in een dier verandert schello lichfen;
zij zien de kamer draaien en allee waaraan zij denken,
doemt dadelijk voor hen op; zij voelen mieren onder de
huid. wormen onder de tong, luizen, vlooien en alle mo
gelijke insecten; zij hooren stemmen, die hun toeroepen,
muziek, revolverschoten, scheldwoorden en dreigende
uitroepen. Zij krijgen aanvallen van razernij, scheuren
zich de kleeren van het lichaam, vallen vreemden aan,
schieten en raken helaas dikwijls genoeg, want al
thans in hun eerste aanvallen beeft hun hand niet In
het minst In deze stemmingen zijn zij jaloersch. haat
dragend, gereed om anderen en zichzelf te dooden. Waan
voorstellingen vormen den inhoud van hun leven. Zij be
schouwen zichzelf als uitvinders, vervolgden of helden.
Zij vergeten alles: wat een uur geleden gebeurd is, wat
zijzelf gedaan hebben, wie zij zijn. Zelfs als hun geest
niet geheel verduisterd is, als er nog iets van critiek en
zelfkennis is overgebleven, zijn zij niet in staat hun be
tere nzicht te volgen, doch luisteren zij naar de andere
stem. die hen lokt en roept, zelfs al weten zij, dat die
hun bedriegt Zij kunnen geen weerstand meer bieden.
Zij behooren nog slechts thuis in een krankzinnigenge
sticht
Dikwijls genezing.
Tal van deze ongelukkigen, die deze hel hebben moe
ten doormaken, worden als genezen aan het leven te
ruggegeven. Doch voor de meesten blijft het gevaar van
een nieuwen val bestaan en Is het genoeg, dat een ver
leider met den vinger wenkt, om hen opnieuw in het
drijfzand van het cocainisme te laten verzinken. Het
spreekt dus vanzelf, dat iedereen, die door zijn beroep
of anderszins In dit opzicht een verantwoordelijkheid
draagt zijn uiterste best moet doen, om deze geesel der
menschheid te overwinnen. De vreeselijke ervaringen met
de patiënten, de onvergetelijke indruk van hun jammer
en ellende, het ongeluk van afzonderlijke personen en
geheele gezinnen maken dit tot een plicht Want althans
op onze breedten bestaat er niets waarvan de verwoes
tende kracht zoo groot is als van dit witte poeder. Na
tuurlijk, alle verdoovende middelen zijn schadelijk, elk
ervan vertegenwoordigt een wereld van ongeluk op zich
zelf. Doch niets is te vergelijken met de hel van het co-
caiulsme en men zou de stof kunnen vervloeken, die
eens de bestemming had, den wensoh van pijn te verlos
sen en Indirect bij te dragen tot genezing. Het was een
hemelsche gave, doch zij werd geschonken aan men
schen
(Nadruk verboden)
De gevreesde oorlogs
mieren in Afrika.
hardnekkige vechtjassen!
Zij leveren gevaar op voor kinderen-
door
HANS KOUDENHOVEN.
De Siafu's komen!!!!
De eerste indruk door dezen kreet verwekt, zal een
buitenstaander doen denken aan den gevreesd en komt
van een troep opstandige Inboorlingen die den strijdbijl
hebben opgegraven. Deze gedachte is nog niet zoo on
juist, alleen moet men de inboorlingen verwisselen voor
dieren en nog wel heel kleine diertjes, rU. de beruchte
Afrikaansche oorlogsmieren.
In Centraal-Afrika kan het vaak gebeuren dat men
voor het huis of op de waranda zit en plotseling wordt
verrast door den ordeloozen vlucht van een troep on
schadelijke bruine mieren, waarvan vele de zuigelingen
of poppen nog aan den borst gedrukt houden. Indien
men door een dergelijk schouwspel wordt verrast kan
men er zeker van zijn dat de Siafu's. zoo hebben de
inboorlingen de wilde mieren genoemd, die op 't oorlogs
pad zijn, Een buitenstaander die niet bepaald een ento
moloog Is zou aan den verderen loop van omstandighe
den niet veel aandacht schenken doch voor den ouden
ervaren Afrikaan gelden hier andere wetten en voor-
echriften. Wanneer hij getuige Is van den overhaasten
vlucht der onschuldige mieren zal hij, al naar gelang zyn
temperament, snel of minder snel overeind springen en
zijn bedienden toeroepende: De Siafu's komen!! Overal
zoeken!! Snel!! Ze tegenhouden voor het te laat is!!
En geen tweemaal laten de bedienden zich zoo Iets
toeroepen, binnen enkele seconden hebben zij het huis
omcirkeld en zoeken ijverig tot een van hen roept: Daar
komen ze!! In dat geval heeft hij de voorhoede van
het aanrukkende leger in het oog gekregen.
„Siafu's" noemt men in de Swahilitaal de kleinste
van de twee soorten landmieren die in Centraal-Afrika
leven. De groote geldt ondanks de scherpte van haar
beet als ongevaarlijk tenminste in vergelijking met haar
kleinere soortgenoote wier moed en doorzettingsvermo
gen ongelooflijk zijn. Hun beet ia heel pijnlijk, vooral
die der z.g. ..soldaten" met hun naar verhouding groote
sterk ontwikkelde ka'-en en hun bloeddorst is zoo sterk
dat zij zich liever den kop van het lichaam laten
scheiden dan dat zij een slachtoffer dat zich eenmaal
tusschen hun kaken bevindt, zullen loslaten. Gelukkig
is hun beet niet vergiftig en verwekt, wanneer de aan
valler is verwijderd, geen onaangename gevolgen. Dit
neemt echter toch niet weg dat de Slafus voor verschil
lende levende wezens niet te onderschatten vijanden
zijn. Vogels en zoog.lieren, die !n kooien zijn opgesloten,
vallen wanneer z\j niet tijdig bevrijd worden, vaak als
slachtoffer der moordende kaken van de ontelbare be
lagers. Ik kan mij nog herinneren dat zij eens op zeke
ren nacht een wilde kat, die zich in een kooi bevond,
hebben gedood. En Ik weet stellig dat zij varkens In
hun hokken dooden; voorts is het een enkele keer voor
gekomen, dat kleine kinderen die door hun moeders
op den grond waren gelegd als slachtoffers van de mon
sters zijn gevallen.
Onder de Inboorlingen worden zij een enkele maal
benut als folterwerktulgen en wel bij de bestraffing van
bepaalde misdaden. Gedurende den Poolschen opstand
in het jaar 1863/61 ls het zelfs wel voorgekomen, dat
gevangenen met het hoofd naar beneden werden opga-
hangen, terwijl zich onder het hoofd een mierenhoop
bevond zoodat de slachtoffers onder ware folteringen
langzaam werden doodgemarteld.
De snelheid waarmee de Siafu's zich over de lichamen
der slachtoffers verspreiden grenst, aan het ongelooflij
ke. Zonder dat men er erg in heeft is men door 'n mie-
renleger overvallen en binnen enkele seconden is het
slachtoffer met kleine bruine beestjes overdekt. Het is
dus zeer begrijpelijk dat velen onder dergelijke om
standigheden het hoofd verliezen en in hun angst vaak
in de eerste oogenblikken niet weten wat zij moeten
aanvangen.
Mijn eerste ontmoeting met Siafu's vond plaats in
Zanzibar. Ik was met een vriend aan het wandelen toen
deze plotseling riep: Mieren! Mieren!!
Bijten ze? vroeg ik onschuldig
Dat zul je spoedig gewaar worden" was het ant
woord en werkelijk... binnen enkele seconden was Ik een
ervaring rijker.
Het gevaarlijkst zijn de mieren vlak voor den zomer
tijd, wanneer zij na een langdurige droogte water zoe
ken en later wanneer in den regentijd hun onderaardsche
gangen worden overstroomd. Gedurende den «waren
regenval gaan zij gewoonlijk niet op pad en hun komst
kondigt vaak regen aan.
Afweermiddelen-
Ia men tijdig van hun nabijheid op de hoogte gesteld,
dan bestaan er verschillende middelen om hen uit het
huis te weren. Het meest bekende middel, dat echter
heel langzaam werkt, is wel het bestrooien van den weg
met aach en het verdelgen van de voorhoede der colon
ne. Doch de moed en de vastbeslotenheid der Siafu's
zijn zoo groot dat de nakomelingen over de lijken der
voorsten verder mareheeren en eerst wanneer men een
groot aantal mieren heeft weten te verdelgen kan men
de nakomenden er soms toe brengen van route te ver
anderen.
Het ls voor de menschheid gelukkig dat deze woeste
lingen die voor den dood geen vrees hebben, toch op
enkele manleren in hun zwak aangetast kunnen wor
den. Aan eiken Inboorling is b.v. bekend dat zij den reuk
van een menschelijk kleedingstuk niet kunnen verdra
gen en wanneer men oude kleedingstukken dan nog in
brand steekt kan men er zeker van zijn. dat het mid
del probaat zal helpen. De lappen, meestal zijn 't vod
den, worden om een touw gebonden en op de plaatsen
rondom het huis gelegd, waar men vermoedt dat de
mieren voorbijtrekken. Vervolgens worden de vodden in
brand gestoken. Wanneer de walmende lappen in een
kring om het huls liggen, loopt vaak een inboorling van
de eene naar de anderez ijde en trekt dipee groeven in
den grond. Het doel van deze ceremonie is niet be
paald duidelijk, doch vele inboorlingen beschouwen dit
als een belangrijk onderdeel van de verdediging.
De inboorlingen van het Livlngstone-gebied bedienen
zich van een plant, die Kirago wordt genoemd en in
ultgekauwden toestand op den aanrukkenden vijand
wordt gespuwd. Ook dit middel heeft in de meeste ge
vallen baat De inboorlingen die zich van Kirago be
dienen, veronderstellen dat de mieren nimmer Klrago-
aanplantingen zullen passeeren, doch ik heb nog nim
mer de juistheid van deae veronderstelling kunnen
constatteren.
Al deze afweermaatregelen maken het In dergelijke
gevallen mogelijk dat men niet overdag door mieren
kan worden overvallen.
De vijand in huis-
Veel moeilijker ls echter de vraag op te lossen wat
men moet doen wanneer het den vijand is gelukt om 's
nachts in huls door te dringen. Inboorlingen die 's
nachts door deze vijanden worden overvallen, verlaten
onmlddelltjk hun hulzen en brengen den nacht ergens
anders door. Europeanen die ln den regel een ander
toevluchtsoord hebben, blijft niets anders over dan met
hulp van hun bedienden de vijanden te lijf te gaan of
een nachtelijke wandeling te ondernemen. Het laatste
ls tijdens den regentijd minder prettig. Zich binnenshuis
van de Siafu's te ontdoen is heel moeilijk, behalve wan-
neer men in een stKek woont waar Kirafo groeit en
de Inboorlingen met het gebruik ervan bekend zijn.
Heeft het huls een atroodak dan moet men met fakkels
en asch uiterst voorzichtig te werk gaan. Het is geluk
kig een voordeel dat de mieren nimmer in grooten ge
tale de hulzen binnendringen, dit geschiedt als het
ware troep voor troep zoodat men In 'staat Is de aan
dacht op een betrekkelijk klein aantal te concentreeren.
Toch valt het niet altijd gemakkelijk de indringers ts
dooden, Ik heb eens een keer een fleach met 300 cent*
^ram zwavelzuur over de voorhoede van een Slafuleger
'tgestort zonder de geringste uitwerking te bereiken.
Bevindt men zich in een tent dan verdient het aanbe
veling om den mieren alles uit den weg te ruimen wat
hen op hun doortocht kan belemmeren. Komen zij, wat
vaak het geval ls. door een slechts betegelden vloer naar
boven, dan is er heel geinig meer aan te doen dan dag
en nacht voor de ongenoode gasten op Uw hoede te zijn.
Ternauwernood gered.
Vaak klimt een heel legfcr of een gedeelte ervan langs'
de buitenmuren van het huls omhoog en nestelt zich
in een stroodak. Hiertegen is heel weinig te doen en
met moet geduldig afwachten tot zij het verkiezen om
af te mareheeren. Het eenige wat men kan bewerkstel
ligen is de Indringers vernietigen die langs de binnen
muren naar beneden kruipen.
In een periode van een Slafu invasie bezat Ik eens
een kat die met haar drie Jongen onder een dak huisde
welke plaats zij slechts kon bereiken, wanneer zij ln een
boom klom en vanuit den top op het dak oversprong.
Ondanks de aanwezigheid der mieren wist zij haar kin
deren een voor een naar beneden te dragen en redde
hun daardoor het leven. Na de redding moest Ik echter
de Siafus uit het lichaam van de moeder trekken.
Aanval op bet nest
Alle middelen, die ik hier heb opgesomd, zijn slechts
nood- en afweermaatregelen en helpen aleen voor korten
duur daar de mieren op de plaatsen, die zij een keer
bezocht hebben, regelmatig terugkomen. Om dit t®
vermijden is er maar één radicaal middel en dat ls, hun
tocht tot op hun uitgangspunt volgen en hun nest ver
nietigen. Deze nesten bevinden zich ln den regel tue*
schen boomstammen enkele meters onder de aarde. Zijn
deze plaatsen ontdekt dan worden emmers kokend water
op het nest geworpen en. indien er geen gevaar voor
ls, worden de nesten uitgebrand. Vele mieren vallen
bij deze methoden ten slachtoffer en al weten er mis
schien ook nog vele te ontkomen, in leder geval heeft
men bereikt dat het nest ontruimd ls en wanneer dit het
eenige in den omtrek ls kan men er zeker van zijn,
dat men jaren lang van hun bezoek verschoond blijft.
Vrijdag 7 Agustus.
HILVERSUM (1875 M)
VA-R-A*
6.45—7.00 en 7.30—7.45 Ochtendgymnastiek; 800 Gra-
mofoonmuziek.
V-P-R-O*
10.00 Morgenwijding.
V-A-IbA*
10.15 Voordracht; 1CL30 Voor de Zieken; 11.30—12.00 Gra-
mofoomnuziek.
A-V-R-O.
12.00 Tijdsein; 12.01—1.30 Het AVRO-Octet o.l.v. Louis
Schmidt; 1.30—2.00 J. Vrlends: „Met de Brabantsche
bijen de zomer door"; 2.003.00 AVRO-Kwartet o.l.v.
Dlck Groeneveld; 3.004.00 Orgelconcert door Plerre
Palla op het Orgel In het Kurhaus te Scheveningen.
V-A-R-A*
4.00 Tijdsein; 4.01 Orgelspel door Fr. Uyttenbogaard; 4.30
Voor de kinderen; 515 Vooravondconcert door het
VARA-Orkcst o.l.v. Harry Wlggelaar; 6 00 Tijdsein; 6 01
Toespraak; 6.15 Vervolg Concert; 6.45 Actueel allerlei uit
de Arbeidersbeweging; 7.0(5 Zang en piano; 7.30 Vervolg
vooravondconcert.
VP-R-O.
8.00 Tijdsein; 8.01 Spreker: P. van der Lijn. Onderwerp:
„Op reis meer contact met de natuur"; 8.30 Concert;
9.00 Spreker: Ds. E. D. Spelberg. Onderwerp: Reisver
halen; 9.30 Concert; 10.00 Persberichten van het Vrijz.
Godsd. Persbureau; 1005 Vaz Dlas; 10.15 Concert.
V-A-R-A*
11.00 G-ramofoonmuzlek; 12.00 Tijdsein en Sluiting.
HUIZEN (298 M-)
N-C-R-V.
8.00—8.15 Schriftlezing; 8 15—9 45 Gramofoonmuzlek;
10.30—11.00 Korte Zlekendienst; 11.00—12.00 Gramofoon
muzlek; 12.00-12.15 Politieberichten; 12.15—12.30 Gra^
mofoonmuziek; 12.80—2.00 Concert door het Trio van
der Horst; 2.003.00 Gramofoonplaten3 004.30 Con
cert; 4.304 45 Gramofoonmuzlek; 4.45—5.00 Verzorging
zender; 5-005.30 Gramofoonmuzlek; 5.306.30 Orgel
concert uit de Ned. Herv. Kerk te Naarden, door
Valentijn Schoonderbeek; 6.30—7.00 Bezoek van den
Radiodokter; 7.00—7.30 „Iets over de voeding van tuin
en kamerplanten" door A. J. Herwig; 7.307.45 Politie
berichten; 7.458-00 Gramofoonmuziek; 8-00—10.15 Con
cert door het Chr. Radio Orkest, o.l.v. George Stam;
10.05—10.15 Persberichten; 10.45—11.30 Gramofoonplaten.
Zaterdag 8 Angnstns.
HILVERSUH (1875 M-)
V-A-R-A*
6.45—7.00 en 7 30—7.15 Ochtendgymnastiek; 800 Tijd
sein; 8.01 Gramofoonmuzlek.
V-P-R-O*
10.00 Morgenwijding.
V-AR-A*
10.15 Uitzending voor Arbeiders in de Continu-bedrijven;
12.00 Tijdsein; 12.01 VARA-Septet o.l.v. Is. Eyl; 1.15 On-
derbreking voor verzorging van den zender; 1.45 Kwar
tiertje v. h. Instituut v. Arbeidersontwikkeling; 2.00
Concert door een ensemble uit het V ARA-O r k est o.l.v.
Harry Wlggelaar; 2.45 Lezing; 300 Orkest; 330 Indisch
kwartiertje. Spreker: de heer Vleming; 3.& Orkest;
4.15 S.DA..P.-Kwartlertje4.30 Gramofoonmuzlek; 4 45
Cursus Esperanto; 5.05 Radlo-Volke-Unlversiteit. Otto
van Tussenbroek: „Reizen en Trekken"; 5.35 Het VA-
RA-Mandollne-«nsembie o.l.v. Joh. B. Kok; 630 Lezing
door A. F. Muller: „Arbeid en Sport"; 645 VARA-Sep
tet; 645 „De Nieuwe Leus1', Haagsche kluchtspel ln
één bedrijf, op te voeren door het Groot Volkstooneel;
8-30 VARA-Orkest o.l.v. Harry Wlggelaar; 9.15 Voor
dracht door Martien Beversluis; 9.30 Orkest; 10.00
Voordracht; 1015 Persberichten van Vaz Dlas; 10.30
Orkest; 11.00—12.00 Gramofoonmuziek.
HUIZEN (298 M)
K-RA
8.00—9.15 Morgenconcert; 1000—11.30 Gramofoonmuzlek;
11.301200 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijdsein; 12.01
—12.15 Politieberichten: 1215—1.45 K.RO-8extet o.l.v
Piet Lustenhouwer; 1.45—1.50 Postdulvenberichten; 150
—2.30 Gramofoonmuziek; 2303.00 Vragenhalf uurtje
voor Jeugdige personen; 3.004.30 Kinderuurtje; 4.30
5.00 Verzorging van den zender; 5.00—7.15 K.R.O. Kunst-
ensemble o.l.v. Piet Lustenhouwer; 6.016.15 Lezing
over „Hengelsport"; 6.15--6.35 Journalistiek weekover
zicht; 6.357.15 Gramofoonplaten; 7.157.45 Lezing:
„De veiligheid der Waddenscheepvaart"; 7.458-00 Po
litieberichten; 8.00 Tijdsein; 8.00—8.30 Wester's Harmo
nie Korps; 830—8.50 Geert Dils (lultzanger); 8-50—0.05
John Meijer (accordeon); 9.069.15 Nieuwsberichten van
Van Dlas; 9-1510.00 Wester's Harmonie Korps; 10.00
10.20 Geert Dlls (luitzanger)10.20—10.40 John Meijer
(accordeon); 10.40—12.00 VrooliJke gramofoonmuzlek.
