Schaper Courant ie rotterdam. Mlerhande. Vierde Blad. tjrie kinderen omgekomen. Brabantsche brieven. Zaterdag 3 October 1931. 74ste Jaargang. No. 8945 Noodlottige brand Onders in hopeloozen toestand. 1 Een ontzettende gebeurtenis heeft bij een brand, Donderdagavond in de Tweede Lombardstraat, te terdam woedde, plaats gehad. De brand op zich- jiad weinig te beteekenen,. doch de gevolgen jntegen zijn des te verschrikkelijker, omdat ij drie kinderen om het leven zijn gekomen, fl de twee ouders in hopeloozen toestand naar ziekenhuis aan den Coolsingel moesten worden id. De toedracht van deze tragische gebeur tenis. Jjy de toedracht van deze uiterst tragische ge- Ss, die zich in een minimum van tijd voor de in de hevig ontstelde toeschouwers afspeelde, de „Msb." van verschillende ooggetuigen het j fce over 9 uur werden menschen, die zich in de Sllinbardstraat bevonden, opgeschrikt door het "^el van glas, dat uit de 2e étage van pand 86 uigenoemde straat kwam. Direct daarop sloegen Sjde vlammen naar buiten, die opkropen langs den W en tot boven de zoldering uit in de donkere poodlucht lekten. De heele straat werd plotseling [net een rossigen schijn overgoten. l £en van de eersten die den brand ontdekte was de itmeester L! Meenhout van slangenwagen 19. die gé straat inrende en oogcnblikkelijk zijn spuitgasten ?meerde. Toen hij op de plaats des onheils kwam Qaren twee menschen reeds uit het brandende pand men. Het waren de 24-jarige J. Koenen en diens iw de 27-jarige C. Koenen—Wouters, wier kleeren het uitbreken van den brand onmiddellijk vlam ;]en gevat, en die in panischen schrik, brandend, straat opgevlucht waren. De man was op straat _iezegen. waar men zoo goed en zoo kwaad als fï»t op dat moment van vreeselijke verwarring ging, getracht had de brandende kleeren te dooven. De [ttouw was een logement binnengedragen, waar men baar de kleeren van het lijf had gescheurd en met t-aolp van dekens de vlammen had trachten te tsaren. Ook de man werd even later een naburig lo- ftaen'. binnengedragen. Xiemand vermoedde op dat oogenblik dat er nog toderen in het pand aanwezig waren. Tot die vree- «iijke ontdekking kwam men eerst toen de vrouw •tinïÜ kwam en zuchtte: .,0 God, mijn kinderen". Inmiddels hadden gasten van slw. 19 twee slangen uitgelegd, waarmee vanaf de straatzijde de 2e ver dieping bespoten werd. In 'n minimum van tijd was «en ladder naar deze verdieping opgesteld waar langs de brandweermannen de nog steeds brandende woning binnendrongen. Daar valt hun oog al spoe dig op de bedstede, waar twee kleine figuren onbe weeglijk lagen. Het waren de twee oudste kinderen, een meisje van 4 en een jongen van 3 jaar, bij wie de levensgeesten reeds geweken waren. De bedsteden waren slechts licht door het vuur aangetast en ook de lijkjes vertoonden geen noemenswaardige brand wonden. Deze twee kinderen zijn waarschijnlijk dooi den rook gestikt. Ken eindje verder lag echter een omgevallen ijze ren kinderwagen en daarnaast vond men het nage noeg verkoolde lijkje van het jongste kind van nog geen jaar. Dekens werden aangebracht en daarin werden de lijkjes langs de ladder op straat gebracht, waar de G. G. D., die met een auto gearriveerd was, ze over nam. De brand was ondertusschen reeds in hevigheid afgenomen. In de kamer hadden de brandweerlieden een omgevallen petroleumkachel en een pannetje brandende was aangetroffen, de oorzaak van den zoo noodlottigen brand. Te kwart over negen reeds was de brand geheel bedwongen. In een kwartier tijds had het geheele drama zich afgespeeld. De vermoedelijke oorzaak. Omtrent de vermoedelijke oorzaak van den brand zekerheid is nog niet verkregen wordt het vol gende vernomen: De man werkte voor een meubelfabriek, waarvoor hij poetsdoeken vervaardigde. Hij had een uitvin ding gedaan waardoor het mogelijk was met gebruik van zeer weinig was, goede en lang bruikbare doe ken te vervaardigen. Zeer waarschijnlijk berust deze. uitvinding hierop dat aan de was, waarin de doeken gedrenkt worden, de een of andere ontplofbare stof als benzine wordt toegevoegd. Donderdagavond is hij ook met de fabricage van deze doeken bezig geweest. Hij had dnartoe een pan netje met was op een petroleumstel gezet. Op een gegeven oogenblik is de vlam in de pan met was ge sprongen, waarop een ontploffing gevolgd is, die een uroote voorraad poetskatoen in dc kamer onmiddel lijk in lichten laaie zette. In een oogwenk stond de kamer in vlammen, die zich mededeelden aan de kleeren van de vrouw en den man. Er stond hun niets anders te doen dan de vlucht te, nemen. Of zij nog een poging hebben gedaan om de kinderen te redden is nog niet gebleken. De toestand van beiden was van dien aard dat het zeer onwaarschijnlijk lijkt dat zij daartoe de gelegenheid hebben gehad. Bij informatie, den daarop volgenden nacht te half één werd medegedeeld, dat hun toestand hoogst be denkelijk was. Waarschijnlijk zullen ook zij er het leven bij moeten inschieten. Zij worden in het zieken huis aan den Coolsingel verpleegd. Wat ooggetuigen vertelden. Enkele ooggetuigen konden niet veel meer vertellen dan hierboven reeds vermeld is. Alles is zoo gauw in zijn werk gegaan dat rustig handelen te eenen male uitgesloteen was. Daaruit valt het tc verklaren, dat toen de vrouw en de man, gehuld in een vlammenzee op straat kwamen ren nen. niemand eigenlijk precies wist wat te doen. Eerst na eenigen tijd hebben menschen. die hun zin nen bij elkander hadden, dekens gehaald om de on- gelukkigen daar in te wikkelen. Niemand heeft er in het begin aan gedacht dat er misschien nog wel an dere personen in het pand konden zijn en eerst de uitroep van de vrouw heeft de verschrikkelijke waar heid aan het licht gebracht. Enkele omstanders heb ben toen onmiddellijk getracht de woning binnen te dringen, hetgeen onmogelijk bleek. Eerst dc brandweer, die spoedig ter plaatse was is daarin geslaagd. Helaas te laat! Waarom noodeloos dag in, dag uit aan doffe, onop houdelijke rugpijn lijden met scherpe, stekende pijn bij bukken of zich oprichten?. Waarom die el lendige last van urinekwalen, hoofdpijn en duize ligheid? Deze kwalen wijzen maar al te vaak op nier zwakte, waardoor urinezuur en andere schadelijke onzuiverheden in het bloed achterblijven in plaats van er uit gefiltreerd te worden. Waarom? Als blijkens de ervaring van zoovelen Foster's Rugpijn Nieren Pillen in dergelijke geval len zoo weldadig kunnen werken: de verzwakte nie ren weder kunnen opwekken en versterken, en zoo doende zoowel rlieumatiek, jicht, waterzucht, spit en niergruis kunnen voorkomen als verbeteren. Verwaasloos geen kostbaren tijd! Grijp de kwaal onmiddellijk in haar wortels aan. Bij alle drogisten enz. f 1.75 p. flacon. Ulvenhout, 29 September 1931. Menier, ..Belofte mokt schuld", schrijft me 'nen Haarelmmer van d'n Schoterweg, die z'n eigen, da vuul ik wel. gin knollen veur citroenen in z'n kluiver, lot stoppen. Nie dat da m'n plan was. waant as ik da vak versting. was Ik in de pollitiek gegaan mee 'n Fordje en 'n stalen bak kes; maar d'n deuzen. dieën Haarelemmer. die mot nie olleen eltroenen emmen, maar de schoonste van d'n wagel. Hij knept 'r 's in. ruukt 'r 's aan. kwikt ze naar d'r zwaarte en as da-d-allegaar naar z'nen zin 5s, dan pas zee-t-ie „in orde!" Sodemekajer, da's 'n sjekuur merk! D'n dieën knipt m'n briefkes uit, lee zo prontjes op d'n datum en wit me dua persleskes te vertellen, da'k 9 Juni 1931 en 25 Augustus 1931 mee m'n protjo nog nie geried was in die brieven en da'k 't er maar stillekes bij eb laten zitten. As 'r zoow nog meer zijn, en keb 't gevuul asdat da zoow is, dan mot ik veul sjekuurder worren, amico, waant dan houwen ze me zóów scherp in de gaten, da- d-onzen Janus, onzen veldwachter, d'r nog wa van lee- ren kan. Da's gin toeval, da'k oew da zoow zeg. waant de af faire van dieën sjekuren Haarelemmeriaan lopt onder aandere over onzen Jaan. Maar ge mokt mee dieën pren tenboek zóóveul mee, da-ge-'t nie allegaar onthouwen kunt 't Gaat dan over da vertesseltje van die Zigeunders, die mee 'nen heelen stoet deur 't durp waren gekomen en die iedereen gezien had, zelfs d'n Janus z'nen hog- sten baas, d'n Burgemeester, die vernolle nog wel op reis was, (zoowas d'n Jaan docht!) die 't durp hadden platgerejen om zoow te zeggen zonder da-'d-onzen Sjer- lok d'r ok maar zieda van gemorken had. En toen ie d'r 's avonds report over moes uitbrengen bij z'nen patroon, lillek in d'n knoop zat, mee dieën zigeunders-optocht 't Was uitgekomen in „de Gouwe" waar d'n Tiest cn ikke wa stingen te stooten op de buljert, d'n Fielp was al weg mee Janus as „schrijver", en supporter. Net as bij 't voetbal. Hij kan glnnen bal maken, bij ma nier van spreken, „maarr..." zee-t-ie altij: „keb 'r 'n goei zicht op! Ik weet persies hoe ze gemokt motten worren" zee-t-ie: „al kan zeivers nie raken!" Daar motte nouw nie mee lachen amico. ok al is ditte nouw maar buljartspel, waant in de kunst is da toch eigenlijk nooit aanders, ee? De lui die d'r zeivers gin bal van maken kunnen, weten oew daar persies te vertellen, hoe of 'n aander. die 't wèl kan, t doen mot! As onzen Jaan dus net zoow goed de pen kon han- teeren as nouw z'nen degen, dan was ie 'nen verdaaid goeien kritiekus! Waant mee z'nen degen kan ie over weg jonk! Daar stikt ie alle verstopte gootsteenen van Ulvenhout mee deur; daar jast ie alle appeltjes en pirkes mee van de takken; daar leidt ie de koeien mee over d'n weg veur 'n stopke tabak en hakt 'r veur z'n wijf braandhout mee! Hij krabt 'r z'n pijp mee schoon, draait er schroeven mee in en uit, forceert 'r schuurdeuren mee die klemmen, haalt 'r è'rpels mee uit d'n akker, cn as ie kenijnen mot slachten, slaat le ze 'r d'n nek mee In. En... aan d'r twlet te zien. geleuf ik vast, dat ie 'r z'n vrouw polleka mee hakt. Neeë, zoowas d'n Jaan thuis is op z'nen degen virtuoos, amico! Maar laat ik weer nie van m'n sjapieterken afdwalen, aanders krijg Ut 'r oog meer aan m'nen nek en daar ia ie nie op gebouwd indertijd. Affijn, Tiest en ikke stingen dan te buljerten en d'n Janus deelde-n-ln de winst ('n piske veur d'n verliezer) toen z'nen „hoofdkommesaris". r"n vrouw, 'm kwam vertellen dat d'n Burgemeester 'm ieveraans zocht, om dat dlëen men6ch wa meer van die deurgetrokken 7.i geunders wouw weten. En dat d'n Jaan 'n oogenblikske later onder de buljert kroop, omdat ie 't fletsbelleke van z'nen baas heurde op den weg. GKS WANHOOP. In ou verddje van vandaag den dag gaat 't zonder «ng t«, et voj-dt ellende geleden, ontzettend veel el lende tn het einde i3 nog niet te zien. Toch is er geen reden om Wir.Uopig te worden, want de dingen, waarop bet aankomt hAben we niet verloren. De grond is er nog en zijn vruchtbaarheid eveneens, ^oor tosgerrnood hebben we niet te vreezen, want ook de menschen en de machines om de bodem te bewerken, beróiSctear. P* 25i;iien zijn niet uitgeput en grondstoffen zijn er te ereaais rappe handen om ze te bewerken. ™t,de fabrieken zijn bed rijf sva&rdig en de vervoer- tt-ixelen, schepen en treinen, staan als voorheen tot beschikking. "aar het op aan komt. dat is er, doch de organisatie ^dat alles, is grondig verstoord. Bg alle werk van eenige beteekenis komt het aan op KSol. Wij dienen precies te weten wat wij wil- bereiken en moeten dat doel nastreven op verstan de» wijze. .^°?r onze buishouding, voor ons bedrijf, voor gemeente. Provincie en staat erkennen wij dat grif en pogen er 16 handelen, maar voor de wereldhuishouding w? en wij er maar op los. «iemand ontkent meer dat wij wereldburgers zijn In ten t aarc*° meehelpt om in onze behoef- voorzien. Dit geschiedt echter niet planmatig. r*3® gegevens omtrent alles wat er noodig is, ontbre- riet <n voorzoover zij bekend zijn, richten wij ons er hoe- n?ar' **oeveel broodkoren er gebruikt wordt en li.h'te..sui'ter- is ongeveer bekend, doch niemand laat ks, h! d°°r dle wotep-scbap. Wij boeren er maar op e.r en olders en over de gansche aarde en als het w ,pl: is nl«t alleen Holland in last. doch heel E- L* door 'n tehort, maar door een te veel. kwestie van. dat de aarde niet in staat zou onze stoffelijke behoeften te voorzien. Met de 0M 8e*even 2Un. weten wij echter nog niet onvlrJn 'n den 7-in van bet woord. Wij zijn 5 ïr u C rentmeesters. Wij doen nog. alsof de fa f &®'<ien: leder voor zich en de duivel grUpc de door 's de 'es* die ons nu wordt Ingeprent, en ftw- hu *n 11-61160 heen moeten wij ervaren, dat het o»ïlCB*«wld owuriaati* m°et lnResleld worden op samenwerking, op «wieg. twW»lw «r ni.1 Mlli of OCRF. WEG. het komt zoo ver. oud#r« Amsterdam geeft aan schoolkinderen en *ijn om er voor te zorgen, klee- nen' koopt die rechtstreeks van de fa brikanten en is dan niet duur uit; zooals bij onderzoek is gebleken. Hier zijn een paar voorbeelden: Een manchester broek voor een jongen van 10 jaar kostte de gemeente f 1.9714, en dezelfde broek kostte In een volkswinkel f 3. Een jurk voor een meisje van 10 jaar kostte de ge meente f 2.50, en dezelfde jurk kostte in een volkswinkol f 3 90. Hier is iets niet in orde. Best mogelijk, dat die winke liers slechts een sober bestaan lijden ondanks hun be trekkelijk zeer hooge prijzen. Meestal zijn er te veel win kels en te veel tusschenpersonen. In Nederland zijn 30.000 kruideniers, één op elke 260 inwoners. Een kind kan begrijpen, dat zoo iets uitloopt op armoe lijden en onnoodige duurte. Bij een behoorlijke organisatie zou Amsterdam genoeg hebben aan 750 broodbezorgers. Er zijn er 1500. Er zijn Amsterdamsche straten waar 48 A 60 melkbe zorgers werden geteld. Het lied is oud: wij hebben de vrüheld, de dierbare vrijheid om dwaas en oneconomisch te handelen. Wel nu dan: leve die vryheld en wat ze kost en de narigheid die ze meebrengt, zullen we met blijmoedigheid dragen! Of toch maar niet? STAATSPENSIOEN. Wij hebben reeds enkele malen cijfers gepubliceerd van verblijdende en verwonderlijke groei in deze felle crisisdagen. Hier hebben wij er weer een paar. De Bond voor Staatspenslonneering telt 52.788 leden en zijn blad Dc NederL Pensioenpartij heeft een oplaag van 34.144 exemplaren. In en na den oorlog, zoo deelt het Hoofdbestuur mee, zakte het ledental tot 40.000. De winst bedraagt dus reeds bijna 13000 en In het Augustus-September-nummer stelt het H. B. de vraag: Zouden wij dezen winter de 60.000 niet kunne® halen? Elk voorstander van staatspensioen moet natuurlijk hopen, dat het antwoord straks bevestigend zal lulden. Dan zal er echter aangepakt moeten worden, want voor duizenden is een dubbeltje per week reeds een bedrag va beteekenis. LOGISCH. In het hierboven genoemde nummer van De Nederl. Pensioenpartij is een artikel overgenomen van den beer J. Munting, die in de Chriat HlsL Nederlander ojd. schreef: „Wanneer Staatspensioen in strijd is met het Chris telijk beginsel, dan kan men er, wanneer het toch wordt ingevoerd, van Christelijke zijde geen gebruik van ma ken. Maar omgekeerd, wanneer men bU Invoering van het Staatspensioen niet durft adviseeren aan de Chris telijke arbeiders om het te weigeren, dan erkent men daarmede, dat de vraag van Staatspensioen of verzeke ring met het Christelijk beginsel in geenerlei verband ftaat." Praktisch, zoo gaat de heer Munting verder, is de zaak reeds ten gunste van staatspensioen beslist, want: „Het zoogenaamde moraliteits- en opvoedings- of verantwoordelijkheidselement, dat men in het debat brengt ten gunste van verzekering is reeds in het hart aangetast door deze verzekering verplichtend te stellen, en zelfs geheel bulten geding gebracht doordat men de premie niet door den betrokkene zelf. maar door een ander laat betalen. Met dit laatste heeft men trouwens ook reeds uit 't verzeke rings-begrip de ziel uitgesneden, want een verzeke ring, waarvan de premie niet door den verzekerde zelf, maar door derden wordt betaald, is reeds geen verzekering meer, maar ia veranderd in pen sioen. Om dit pensioen om te zetten in Staatspensioen is nu nog maar alleen noodig. dat de premie (die thans betaald wordt door den werkgever), wordt overgebracht op den Staat Deze overgang van werk geverspensioen tot Staatspensioen is geen zaak van moraliteit of verantwoordelijkheid, maar meer een dubbeltjes-quaestie, een quaestie van tijd en van geld." Hiertegen is o.l. niets in te brengen, dat hout snijdt ALS DE SPARTANEN? Onlangs kwamen ons enkele getallen onder de oogen, welke nogal Indruk op ons maakten. In Engeland, zoo lazen we, besteedt men per jaar aan elk onvolwaardig kind f 1100 en aan een normaal kind niet moer dan f 144. In de Vereenigde Staten van Noord-Amerika elschen do verschillende sociale diensten voor do onvolwaar- digen jaarlijks niet minder dan 1100 millloen dollars, terwijl die voor de volwaardigen slechts bedragen 800 millioen dollars. Wij kunnen die getallen n iet controleeren. doch wij begrijpen, dat zij onwillekeurig leiden tot deze vraag: Wordt er ook te veel zorg besteed aan het zwakke? Een feit is het dat tegenwoordig duizenden in het leven worden gehouden, die vroeger onherroepelijk Jong gestorven zouden zijn. De wetenschap is enorm voor uitgegaan en de levensomstandigheden zijn verbeterd- Zoo zijn de levenskansen gestegen en daarmede de ge middelde leeftijd, die ons geslacht bereikt Of dat alles winst is? Veler leven, dat dank zij de wetenschap niet wordt afgebroken. Is één voortdurend lijden. Dit geldt voor lichamelijk én voor geestelijk zieken. Van de oude Spartanen vertelt men. dat zij de pas geboren kinderen, van wie zij dachten dat zij nooit volwaardige menschen zouden worden, van het leven beroofden. Was dat goed en moeten wij gaan doen als zjj? In de Telegraaf wees Prof. Caslmir er op. dat deze vraag reeds ter discussie is gesteld en dat twee En- gelsche geleorden geneigd schijnen te zijn om deze stelling te verdedigen: Dood de zwakzinnigen. Inderdaad schreven zij: „Voor de geheel hopelooze. idioot-Imbeciele vari- eteit van menschelyke monstruositeit is voorge D'r moest natuurlijk raad geschaft worren. D'n Jaan had heel d'n dag d'n mulder g*ollepen, ..en da kon ie nie reporteeren," zee-t-ie. „Wa komt dieën ouwe-n-ok zoow vruug van z'nen vekaansie", zuchtte d'n Jaan: „overmergen is z'nen tijd pas om!" „Da's gin werk," zee d'n Tiest „en da zouw ik in jouw plak 'm 's flink onder z'nen neus vrijven!" „Mokt nouw gin lollekes, Blaauwe," zee d'n Janus: „as ik nie kollesaal hij m'n possltleven blijf dan ben 'k d'n plezang. Vrekte zigeunders!" „Neeë. Blaauwe," zee ik: „laten me nouw 's verstaan- dig riddeneeren, Janus mot 'r uitgetrokken worren. Wij weten nouw wa m-n-emmen en nie wa me krijgen. As d'n Jaan z'nen portefullie van Juustisie mot neerleggen, dan krijgen me weer zo'nen aanderen degenakkrebaat en..." „Begrepen." viel d'n Tiest in m'n rede: „hij lopt ms niks in d'n weg. dus me zullen 'm nog 'n kaans geven, Dré!" „As ge nouw maar nie denkt" viel d'n Janus toen uit .da'k alles deur de vingers zie. hoor Blaauwe. as dit vuiligheidje uit m'nen weg Is. waant as k oew op hee-' terdaad betrap (z'n lijfwoord) doe ik m'n plicht. Plicht ga veur alles!" En toen wreef ie mee z'nen elleboog da klep van z'n pet blinkend. „As ge dus de kaans krijgt, dan harrestoerde mijn wéér?" vroeg d'n Tiest en toen doelde-n-le op dieën keer. dat d'n Jaan 'm op 'n radejoow-eigglement had ge- harresteerd. op dieën Zaterdagavond bij Gust Verhagen, d'n barbier en Janus de petoet was ingeschupt deur Tics- te. waar me-n-'m toen tot 's nachts twaalf uren hadden laten zitten. In docht da'k brook van d'n lach maar d'n Janus beet 's op z'nen snor en zee: „borst maar." „Dan is 't ln orde." zee d'n Blaauwe: „nouw kunnen me praten mee mekaar en nouw meugde veldwachter blijven op Ulvenhout." „Mokte gij da-d-uit?" vroeg Janus vuil. „Ikke", zee d'n Blaauwe. En toen kwam de stuip. „Kek "s". zee d'n Tiest droog: „Ik laat jouw. in 't bij zijn van d'n Burgemeester, de zigeunders op heeterdasd betrappen: kan 't mooier?" „Da nie". bromde d'n Jaan en hij vreef 's mee z'nen wijsvinger laanks z'n neus: „op hectcrdaad Is 't mooiste ln ons vak wat 'r is. maar gij het toch gin zigeundersop- tochtje-n-oew vestjeezakske ziten, Blaauwe?" 'k Vuulde dat 'r weer 'nen reuzenbak in de locht hong en 'k was nog nuuwsgicriger dan d'n Janus naar wa-d-er allegaar sting te gebeuren. „Kek 's." vroeg d'n Tiest: „kan jouw wijf 'n pijp rooken. Janus?" „As 't mot kan z'alles," zee d'n Jaan: „maar as ge ze'r bulten kon houwen, Blaauwe. was me da wel zoow lief!" .Da kan nie." mokte d'n Tiest ineens uit: „oew wijf mot meehelpen! Ze mot 'n pijp rooken cn mijnen kleinen Blaauwe aan de borst houwen, die leen ik oew dan zoowlaank!" „Lopt naar de schaans," vlei d'n Janus uit: „Is da nouw 'nen kammeraad helpen? Zestig is da merakei!" „Welk merakei?" „M'n vrouw," bond Janus In. „Da kunde in d'n donkerte nie zien." loste d'n Tiest 't geval op en ga ze nouw as d'n weerlicht halen cn komen guilie dan bij mijn thuis. „Dan za'k even leegdrinken.' zee Janus: „maar 't i« toch seerjeus. Tiest?" „Heb ik al 's 'nen vrind in d'n essetee laten zitten?" „Neeë," gaf d'n Jaan toe. „Smeert 'm dan en legt 't geval maar uit onderwege, dan hoef Ik alles weer nie oppernuuw te vertellen." zee d'n Blaauwe en toen d'n Janus weg was, toen hè'k ge lachen. gelachen amico, dat d'n knoop van m'n broe* afsprong. „Maak 't nie te bar. Tiest." zee ik op 't lest. ..Me zullen 'n nummer geven." beloofde-n-ie: .as za hier nog nie beleefd emmen kom maar mee, gij zij vau do partij. Dré!" En toen me b(j Aantjes aankwamen, zatten Janus en z'n ..Zigeunerin" al te wochten. „Ge wit," zee d'n Tiest toen teugen d'n „hoofdkom* mcrasis", ge wit zekers al, da-d-oewen vent op de nom- menasie staat, om van alle raadhuistrapkes tegei'jlc afgestaampt te worren. ee?" Junus kokte en z'n wijf zee: „m'n eigen woorden, Blaauwe!" „Da motten me nouw 's prontjea veurkomen," zes d'n Tiest toenvaderlijk! „Maar op heeterdaad, Blaauwe!" kommandeerde d'n Janus. „Zwijg!" zee de asplraant-zigeunerin. „Sjuust," knikte d'n Blaauwe, die Janus op alle ma nieren zoog: „gij mot oewen kop houwen! Hedde oew vrouw dieën reksdaalder al gege.cn, die ge bij d'n mulder verdient bedt?" „Die lee-l-in de laai," snoof 't „merakei". steld geworden, dat het vriendelijkste lot van alles zou zijn een te groote gift van morphine. toegediend onder alle wettige waarborgen die men zou ver langen." Prof. Casimlr teekt hierbij aan. dat het jammer :n, dat de schrijvers zich niet beperkt hebben. Hun eigen lijke stelling zou daarmee gebaat zijn geweest, deze n.L dat men de achterlijken naar eigen aard moet behande len, geen vruchtelooze moeite moet doen, ze te ontwik kelen in een richting, waarin ze geen succes zullen hebben, hun een passende, goede omgeving moet go- ven. waarin ze zooveel mogelijk nuttig werken. Dat men er op letten moet. dat in de zorg voor het zwakke niet de aandacht verloren gaat, die men moet wijden aan den uitnemende. En wie de ellende kent. die voor het gezin en h«% individu voortkomen uit de zwakzinnigheid en wie in ziet. welk een gevaar een groot aantal derzulken voor de gemeenschap beteekent. die is geneigd om tot ern stige eugenetische maatregelen over te gaan en niet licht een middel te kras achten mits het helpt. OORLOGSINDUSTRIE. Als u mocht meenen. vredelievende lezer, dat ons lieve landje geen particuliere oorlogsindustrie kent. darx moeten wij die zoete droom verstoren. Wij hebben bijv.: te Rotterdam een kanonnenfabrlek. een filiaal van de bekende Dultschc firma Krupp en bondgenooten; iit zaakje wordt beheerd door de HollandHehe Industrie- en Handelmaatschappij Siderlus ln den Haag; te Krimpen a. d. IJsel een wapendepót, waar kanonnen klaar liggen om afgeleverd te worden; de M E,A F. te Utrecht, die torpcdo-lanceerinrichtln< gen maakt; MInimax te Amsterdam, een gifgasfabriekje, en Elec- tro. waar om. onderdeden van gasmaskers gemaakt worden; de Dordtsche patronenfabrlek. een dochter van een Oostenrljksche onderneming: de Avrolanda te Papendracht, die militaire vliegtui gen levert aan leder die ze koopen wil: de revolver-leverancier Alard File en Co-, te Maas tricht; J krult-fabrleken oi te Mulden en Ouderkerk: In Hengelo een filiaal van de oorlogsindustrie Si*, mens en Halske: de afdeellng vaA de firma Hazemeije* en Co„ die in de militaire bladen prachtig geïllustreerds advertenties plaatst voor apparaten voor moderne vuur leiding. In 1928 stichtte zij een dochtermaatschappij in St. Quentin! (Frankrijk); In Venlo de fabriek der Nedlnsko die „alle optlscha Instrumenten voor leger en vloot" levert. Deze onder neming is een dochtermaatschappij van Zelss. Jena. In Den Haag zooiets als een granatenfabrlek van J» B. van Hcyst. die een filiaal l's van Vlckers Ltd. Deze gegevens, die we ontleenen aan De Prol. Vrouw, zullen wel niet volledig 2ijn. Voorlopig hebben we onze propaganda voor ontwapening dus nog niet stop 1% zetten! i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 11