Schager Courant
Mitlw
kiievetuw
Speelbal
Wind en Golven
Tweede Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Het Staphorster Boertje.
FEUILLETON
van
Ethel M. Dell
Donderdag 8 October 1931.
74ste Jaargang. No. 8948
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 6 October.
EEN' HOOGE BOETE EN TWEE MAANDEN
GEVANGENISSTRAF TEGEN DEN
WONDERDOKTER GEëlSCHT-
De 63-jarige heer Lambertus S., de genezer van zle-
l>.z en lijdenden, zonder diploma, die met succes in de
toesstappen trad van zijn, zooal niet wereld- dan toch
jj ieder geval nationaal beroemden vader Petrus „Het
L orster Boertje", is zoo voor het uiterlijk een uiterst
voudig mensch en maakt niet den minsten indruk,
man van wetenschap en ontwikkeling te zijn. Juist
?r dit boersche aspect is zijn grootste kracht, om-
jtt het vertrouwen schenkt aan de zieken, die op hem
ts hoop gesteld hebben.
Gemelde heer Lambertus St., was ook thans in per-
m aanwezig, evenals mr. Buiskool van Schagen, die
raadsman van verdediger opponeerde.
Het betrof hier een voortgezette zaak in hooger be-
ntp, ingesteld door den heer St., tegen een veroordee
ld vis den Kantonrechter te Den Helder, ter zake
ttn gepleegde onbevoegde uitoefening der ge-
xtghode.
<£«Boek van verdediger werd gehoord zekere mej.
PkcuA gehuwd met den heer Quak, aan de West-
pcit te Den Helder, ten wier huize appellant zijn
-eekuur hield. Deze dame verklaarde dat steeds een
f-seeiheer bij de consulten tegenwoordig was. Indien
t: geen dokter was, moest zij de patiënten onherroe-
jeljjk wegzenden.
De patiënte, waarover het ging, was door appellant
u\ behandeld, doch naar de Keizerstraat 33 gezonden,
Mtr zij de medicijnen kon halen, haar door den dok-
v Toorgeschreven.
•in compromitteerend briefje, deze patiënte door
gptllant geschreven, kon niet door hem definitief her-
fesd worden, althans herinnerde hij zich niet, dit
fcisfje te hebben geschreven.
De president, mr. Ledeboer, moedigde den wonder
dokter krachtig aan, 'n royale houding aan te nemen,
die niet anders dan in zijn voordeel kon pleiten.
Daarop verklaarde de diplomatieke heer S., dat het
briefje er wel wat op leek.
Dan weet de rechtbank wel, waaraan zij zich heeft
U bonden, concludeerde de president.
dt getuige, mej. Zon geboren Schuitemaker, uit Anna
Paafcnma, kwam 'n half uur te laat de zaal binnen
randden, maar glimlachte zóó lief, dat de strenge ver
maning den president in de keel bleef steken. Haar ver
klaring klopte niet geheel met die van mej. Quak,
welke disharmonie de gebruikelijke bezwaren by den
president verwekte.
Bij deze gelegenheid werd aan den heer St. op zijn
verzoek een glas water uitgereikt. Vermoedelijk had
bij vergeten zijn zakapotheek mede te nemen.
Mej. van Zon gaf verslag van het door appellant ge
houden onderzoek, waarop haar een doos met poeders
werd uitgereikt Dit doosje was helaas zoek geraakt
en kon dus niet als S.V.O. (stuk van overtuiging)
dienen.
Bedoelde poeders (om in te nemen) kostten f 3;
voorts ontving zij nog zalf tegen den civielen prijs van
f 5 per portie.
De appellant bleef bij zijn ontkentenis. Hij had die
juffrouw niets gegeven of ter hand gesteld.
De heer G. de Haan, agent van politie te Den Hel
der. «as speciaal belast om het spreekuur van den
wonderdokter in de gaten te houden. Hij had mej. v.
Zon destijds niet aangehouden, voor zoover hij zich
kon herinneren. In het perceel Binnenhaven werkte
het Suphorster Boertje zonder medisch toezicht, ver-
klurde getuige nog. Een keer kwam het voor, dat een
piUta; *erd teruggestuurd, omdat er geen dokter was.
De tppêüant had succescievelijk gewerkt met den stok
ouden dr. Taverne, dr. Ronge en dr. Barns. Varlatio
dllectat!
De heer Officier hield ^een requisitoir, dat niet be
paald in het voordeel van den appellant geacht kon
worden en achtte het bekende briefje, dat in het pro
ces een rol speelde, van veel beteekenis. Ten slotte vor
derde spreker bevestiging van het gewezen vonnis,
waarbij de wonderdokter was veroordeeld tot f 400
boete of 30 dagen hechtenis.
Mr. Buiskool lanceerde daarop een van zijn beken
de geestdriftige pleidooien, waarin hij zich veel moeite
gaf om aan te toonen. dat appellant op geneeskundig
gebied een zekere reputatie genoot en het in casu niet
wettig en overtuigend was bewezen, dat verdachte zich
aan het geïncrimineerde feit had schuldig gemaakt en
vrijspraak moest volgen, subsidiair een belangrijke ver
mindering in de opgeiegde boete.
De officier van justitie wil een einde heb
ben aan deze kwakzalverij.
De in de vorige zaak aangeduide heer Lambertus 3t.
was nog niet klaar met zijn gerechtelijke besognes en
kon dus voorioopig de door hem ingenomen plaats niet
verlaten. Zulks naar aanleiding van de omstandigheid
dat hij thans nog in hooger beroep terecht stond terzake
het onbevoegd uitoefenen der geneeskunde op verschil
lende tijdstippen gepleegd, in 1930 te Heider en Wicrin-
gen en te dier zake door den kantonrechter te Helder
tot 1 maand principale hechtenis was veroordeeld.
Het Staphorster boertje had bij die gelegenheid behan
deld een dochter uit h<gezin A. Böls te Wierlngen. A!-
manda genaamd, w- i3je leed aan „geelzucht" en
haar voorgeschreven Iers en druppeltjes, een en an
der medicament tegen den standaardprijs van 3 gulden
nominaal. De druppeltjes kostten f 3.50. Bijna te geef!
De heer St. had deze patiente op eigen kracht, dus
zonder doctoralen bijstand bewerkt en als diagnose ge
steld dat het meisje aan „bloedarmoede" leed. Haar wer
kelijke ziekte ressorteerde echter meer onder de baker,
doch dat blijft onder ons hoor! Hij keek het meisje steeds
in de oogen, doch bleek, zooals later aan het lloht kwam,
zich bU deze patiente toêh leelijk te hebben „verkeken"
Volgens appellant was bij elk consult een dokter aan
wezig, wat door mej. Böls, de moeder van de patiënte,
heftig werd bestreden.
Had je dien dokter dan in je vestjeezakje zitten? In
sinueerde de president sarcastisch.
Het verhoor van mej. Almanda zullen we uit een oog
punt van welvoegelijkheid liever maar uitschakelen. Het
meiuje had poeders en druppels geslikt. Poeders voor de
geelzucht en druppels voor de bloedarmoede, 's avonds
voor het naar bed gaan. De getuigen verklaarden nog:
„Op bet spreekuur liep wel een oude man rond in zijn
hemdsmouwen. (Dr. Ronge had een burgerlijk voorko
men, rookte een pijp en had 'n pet op!) 'n lastige man,
zei de agent de Haan zuchtend.
Ook dc getuige mej. de Groot, 'n gehuwde dame had
het Staphors terboertje geconsulteerd wegens hoofdpijn.
Deze sou kruiden sturen, doch vergat zijn belofte. Had
hij misschien een visioen van den speurenden agent do
Haan gezien!
Ee» andere dame, mej. Driesen, was bezocht met een
ziekte aan de galblaas en had den wonderdokter geraad
pleegd. doch ook hier werd de patiente glad vergeten,
misschien weer een visioen?
Gcrequireerd werd wegens een Informaliteit, de deur
waarder Biersteker was onbevoegd opgetreden ais raads
man, vomleuging van het vonnis en opnieuw veroordee-
ling tot 2 maanden principale hechtenis. De officier
wensohte nu aan die kwakzalverij definiüef een eind te
maken.
Pleiter, Mr. Buiskool bestreed de waarde van sommi
ge getuigen en concludeerde vrijspraak, subsidiair een
voorw. straf, of geldboete voor dezen reeds bejaarden
man.
DE RECLA SS EERINGS AMBTEN AAR IN
VOLLE ACTIE.
Op de zitting van 15 September stond met gesloten
deuren terecht de 63-jarige Hijlke de Vr.. een ingeze
tene van Enkhuizen en thans verblijf houdende in het
Huis van bewaring, welk onopvallend mannetje zich
U zult een dezer dagen een exemplaar
der nieuwe prijsvraag - welke U slechts
behoeft in te vullen - ontvangen.
Vraag meerdere gratis-exemplaren voor
deelname bij Uw winkelier. Iedere kooper
van een pond Sanella, kan door deel
name den hoofdprijs"of één der andere
1190 geldprijzen winnen. Bovendien ont
vangt iederedeelnemerin Decembereen
Verkeerskalender.
had te verantwoorden ter zake bij art 247 strafbaar
gestelde zede-vergrijpen.
Als verdediger was hem toegewezen mr. Scholten. die
in het belang van zijn cliënt niets onbeproefd liet en
dan ook met voldoening kon terugzien op het voor
ioopig gunstig resultaat zijner medewerking, dat een
nader reclassceringsonderzoek werd gelast.
De heer Wiggers, aan wien deze taak „ex offlcls"
krachtens zijn ambt was opgedragen, ging de levens
omstandigheden van den verdachte punctueel na en
kon thans deze zaak weder worden voortgezet Op
grond van den aard van het misdrijf, met gesloten
deuren. Uitspraak as. Dinsdag.
EEN PLANK. WAARAAN HEEL WAT TE
SCHAVEN VALT!
Van den heer Gerrit G-, voorheen ingezetene van
Alkmaar en bewoner van de aldaar aanwezige „Liefde-
laan" (met dien verstande dat bij allen wèl de Laan,
maar niet de liefde steeds aanwezig is) en thans de
gemeente Hoorn met zijn gewaardeerde persoonlyjt-
heid vcreerende. kan niet worden getuigd, dat hij bij de
verschillende rechterlijke autoriteiten onopgemerkt !s
gebleven. Dc Kantonrechter te Alkmaar heeft zich met
hem geoccupeerd, de politierechter schonk hem zijn
at. en ook de meervoudige strafkamer bleek van
zy.. n niet onbewust, ook naar aanleiding van
het u&t hij op 8 SepL voor dit edelachtbaar col
lege teiecnt stond wegens bloedige mishandeling van
een andcicn Liefdelaan-bewoner, welke heer hij onder
de tamelijk duidelijke bedreiging: Kom hier, dan zal
ik je vermoorden, met een mes of daarop gelijkend
voorwei p aanviel en hem eenige steken van niet ta
grootcn omvang toebracht. De aanvaller kon echter zijn
onvriendelijk voornemen niet in vollen omvang vol
tooien, omdat zijn toekomstig slachtoffer zoo gelukkig
was, hem met een welgemikten vuistslag buiten gevecht
te stellen, alvorens er groote brokken gemaakt konden
worden.
Bij de behandeling dezer zaak voor dc meerv. straf
kamer werden echter termen gevonden een reclassee-
ringsonderzoek in te stellen en hadden de verdere be
sprekingen over het actueele onderwerp: Waar kunnen
we de maatschappij zoowel als dezen jongeman het
beste van dienst mede zijn, heden plaats, waarbij werd
gehoord de heer Wiggers. rcclassceringsambtcnaar en
het Vademecum voor den Alkmaarschen strafrechter
in reclasseeringsaangelegenheden.
Keurig gccostumeerd was de verdachte heden in
hoogst deszei fs eigen persoon aanwezig.
Desniettegenstaande achtte de heer Wiggers de re-
cl&sseeringskansen niet gunstig, op gronden door hem
nader ontwikkeld. De moeilijkheid bevond zich in hui
selijke omstandigheden, waarover wy niet nader wen-
schen uit te wijden.
De verdachte had zich, volgens zijn opgaaf, aangeslo
ten bij een geheelonthoudersvereeniglng. teneinde zijn
goeden wil tot medewerking aan zijn zedelijke opheffing
te demonstreeren.
De heer Offici ermccnde alsnu terug te moeten ko
men op zijn aanvankelijk gerequireerden eisch tot ver
oordeeling tot 5 maanden definitieve gevangenisstraf
en vorderde thans na ontwikkeling zijner motleven, wa
gende het experiment. 5 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk met 3 proefjaren en opleggen van bijzondere
voorwaarden.
I.
EEN „VERDACHTE BANKHOUDER". DIE NIET
KAN ZEGGEN. DAT HIJ MET ONVERSCHILLIG
HEID WERD BEJEGEND.
Op 15 September stond terecht de 20-jarige ex-com-
raissionnalr in zuived product en. thans zonder eenlg .u-
cratief beroep. Adr. Petr. Gr., wonende te Hciloo, al»
verdacht van valschheld in geschrifte, met opzettelijke
gebruikmaking van dit vervalschte geschrift
Heel gelukkig was dit flink uit de kluiten gewassen
Jongmensch in zijn zulvelzaken niet geweest. Eenmaal
zelfs geraakte hij met zijn boter-auto op een onbewaak-
ten overweg onder Helloo onder een sneltrein, met
gevolg dat hij zelf wel ongedeerd dit huiveringwekkend
avontuur doorstond, doch zyn botermagazijn werd ver
pletterd en zijn fijne melange de grove wielen van de
locomatief stevig in 't vet zette. De stoker-olieman had
gedurende vele weken een lichte taak!
Doch met den zuivelhandel in 't algemeen ging het
lang niet zoo „gesmeerd", zooals kon worden gedistil
leerd uit de omstandigheid, dat de boteragent leelijk In
de schuld geraakte bij zijn leveranciers en toen. om
zich voor een dreigenden ondergang te redden, helaas
overging tot daden, die hem In ernstig conflict brach
ten met den strafrechter. Hij stelde namelijk een val-
sche borgstelling van f 1000 op en onderteekende die
niet minder valschelijk met de namen van zijn vader en
grootvader. De valschheid van dit document kwam
door de ontkenning der zoogenaamde bndcrtcekenaars
natuurlijk ai spoedig aan het licht, met het hierboven
gereleveerde, voor den heer A. P. G. zeer onaangename
resultaat.
Bij de eerste behandeling requireerde de Officier een
strenge poenitentle en wel 1 jaar gevangenisstraf, doch
de strafkamer scheen huiverig te zijn, om al dadelijk
zoo krachtig in te grijpen en dit Jonge leven tusschen
de enge celmuren te begraven, reden waarom den heer
Wiggers werd opgedragen, alsnog een nader onderzoek
naar de levensomstandigheden van den voormallgen
NAAR HET ENGELSCH VAN
17.
HOOFDSTUK XV.
DE TOOVENAAR.
mew v**eemd dat de hernieuwde kennismaking
ezen c'senaardigen man iets moest benaderen, wat
soo e.J£lendscllaP zeer nabij kwam. En toch was het
mi n er l^*ee daken verstreken, voordat Harvey
hi' de Zieke verscheen- Gedurende die twee dagen
enk»! ^^e! onzichtbaar, en zelfs Tiggie zag hem
zirv, .*n 11,0611 lö de kleine bar van het hotel voordat hij
TtaÜ nWte 200 **eeven.
•n nam ^®rtnoe<3de dat hij zwaar aan het drinken was
ten» u h VCOf hem <len vo,kenden morgen daarover
fc-orz* ondorh°nden. Harvey verscheen dien bewusten
o* aiI\eVenWe' nlet aan het ontbÜt, zoodat hij hem
^*°nderilRnden kon nemen.
zonnlke dagen maakten plaata voor kille
5d: de Zuidenwind draaide hard naar het Wes
06 Penny kaf te kennen dat het niet lang meer
62 kwam verandering. De maan beviel hem
er aan toe&evoegd, en de mogelijk-
t« 04 dat er vooreerst geen zonnetje viel waar
twT"*'
ee-iH h^rde zijn beweringen beleefd, doch zonder
aan' daar niettegenstaande alle voor-
te Jan Joc de 200 den volgenden dag stralend
dat verscheen, al viel het niet te ontkennen
zóó stralend blauw was, dat er on-
0> 4J 011 bet w^r waa te vertrouwen.
van den tweeden dag was het echter
t<*s gjQ. -0r*baar dat er verandering op til was, en
met haar rustbed in den tuin had ge-
ftba u HoIen strenge orders de temperatuur
tel ai«t ka uden- Hij zou de pleegzuster, wier diens-
008 teao.5**, ^8 waren, dien morgen naar het sta-
daar ze naar Londen terugkeerde.
Zooal3 gewoonlijk las Tiggie de courant voor het rust
bed van Viola gezeten en hij voelde zich volmaakt ge
lukkig. Viola had al een paar maal te kennen gegeven
dat ze geweldig lui was om niets uit te voeren, en Tiggie
maakte haar er telkens op attent dat Spot haar voorge
schreven had dit te wezen, zoodat luiheid een werkelijke
deugd genoemd kon worden volgens hem. Hoewel ze het
elkander nimmer bekenden, genoten ze beiden van die
wondermooie dagen met een gevoel van verlichting dat
eigenlijk niet in woorden was om te zetten.
Niets te doen te hebben, nergens tegen te hoeven strij
den, was voor Viola, evenals voor Tiggie. een paradijs
op aarde. Evenmih spraken ze met eikander over ds
toekomst Daarvoor was nog voldoende tijd over, oorde al-
de Tiggie.
„Ze moet eerst heelemaal beter wezen", was zijn stop
woord geweest, en voor geen geld ter wereld had hij
iets gedaan wat dit herstel op de een of andere wijze
kon vertragen. Hij begreep dat het vredige van haar
omgeving er ten zeerste toe bijdroeg zoowel haar lichaam
als haar ziel te heelen. Het was verrukkelijk 's morgens
den lieven welkomstbiik van haar oogen te zien, en cr
waren dagen dat hij zich nergens meer ongerust over
maakte.
Het feit dat Spot zelfs een heelen dag afwezig zou
zijn, zei ai genoeg, vond hij. Dit was nimmer gebeurd,
indien de dokter niet zeker had geweten dat Viola hard
vooruitging. Hij had Jack plus een hengel met toebe-
hooren meegenomen en door hun afwezigheid was het
ongewoon stil in de cottage. De twee kleintje» speelden
aan het strand met de kinderjuffrouw, cn Joyce hielp
haar moeder in het huishouden.
Tegen elf uur verscheen het kind met een glas melk
voor Viola en bleef even zachtjes praten, terwijl de zieke
dronk.
„Mams wil ons vandaag niet in zee laten gaan," gaf
ze te kennen. „Zij denkt dat er storm zal komen."
„Dan heeft Mams vermoedelijk wel gelijk", zei Tiggie.
„Is het misschienniet beter ais u nog gauw in zee
gaat, voordat het boos weer wordt?" informeerde het
kind.
,Jk weet het niet Ja. misschien is het wei verstan
diger." Hij wierp een blik op zijn horloge. „Moet Ik
vandaag werkelijk gewasschen worden, Joyce-klnd?"
„Ik denk van wel", zei het meisje met het ernstigste
gezicht van de wereld. „Het is erg warm."
Hij lachte. „Je bent altijd even practisch. Ga mams
vragen of ik je mee mag nemen, en ik beloof plechtig
goed voor je te zullen zorgen."
Joyce's oogen begonnen te schitteren. Alleen met oom
Tiggie in het water te zijn was een tractatle die niet
makkelijk vergeten zou worden.
Ze rende naar binnen om de toestemming van haar
moeder te vragen.
„Het is erg lief van Je." zei Viola, terwijl ze het kind
nakeek. „Ze is zulk een echt moedertje voor de andere
kinderen, dat ik meermalen denk hoe weinig pretjes
ze eigenlijk in haar kinderjaren heeft."
,JZe is een kleine schat, en het is allerminst lief van
me, want het is puur egoisme," protesteerde Tiggie
lachend.
„Ja. dat is juist zoo aardig van je. Je geniet er van
vriendelijkheden te bewijzen."
,Als je maar weet dat ik nu verlegen word", zei Tig
gie, terwijl hij zijn courant voor het gezicht hield.
„En ai vindt je het zelf soms niet aardig, dan wek je
toch altijd den indruk alsof het zoo la," ging ze kalm
voort „Het spijt me dat ik je verlegen maak, maar het
ia toch zoo."
„Door welke kleur bril kijk Je?" vroeg hij met een
verhoogden blos.
„Een bril heeft er niets mee te maken," antwoordde
ze. „Ik kijk alleen maar met oogen die rien."
Tiggie schudde met het hoofd. „Ik ben er niet zoo ze
ker van dat je van je oogen op aan kunt Je hebt me
nog niet in onaardige, en hoogst zelfzuchtige oogenblik-
ken meegemaakt. En dan zul je wel anders over me
denken."
„Ik geloof niet dat dit het geval zal wezen," «el ze
droomerig.
Op dat oogen blik kwam Joyce weer uit de cottage te
voorschijn. ..Ik mag mee, oom Tiggie. Ik ga nu gauw
mijn badpak aandoen."
„In orde. Ik volg je voorbeeld. Ik zie je straks wel op
het strand."
Bij de laatste woorden stond hij op. doch boog zich
eerst over het rustbed heen. Een eigenaardig gevoel van
verlegenheid had zich van hem meester gemaakt ten
gevoel dat hij niet precies had kunnen ontleden.
„Ik hoop van harte dat Je Je niet zult gaan verbeel
den dat ik een bijzonder menschcnkind ben", zei bij
zacht „Doe dat alsjeblieft niet, Viola."
Hij keek haar niet aan terwij! hij dit vroeg, en hij
waa dan ook verbaasd haar te hooren lachen. Het vol
gende moment kroop haar handje in de zijne en hij was
weer tevreden.
„Beote, beate Tiggie." fluisterde ze. „Vergeet niet dat
geen sterveling je kan zien zooals ik. Maak nu dat je
wegkomt anders moet Joyce op je wachten
Ze trok haar handje terug en hij begreep intiutief dat
re om de een of andere reden liever had dat hij nu ging.
HU begaf zich naar hot kleine hotel, waar hij logeerde,
en onderweg waa hij boos op zichzelf omdat hij werkelijk
niet wist op welke wijze hij haar aan het verstand koa
brengen dat hij inderdaad geen bijzondere man was. zoo
als zij scheen te denken.
In het koele water van dc baal kreeg hij zijn zolfbe-
heersching terug en hij hield zich voor oogen dat ze al
les maar als een grapje had bedoeld en hij een groo'e
dwaas was geweest haar gezegde voor ernst op te ne
men. Hij was in werkelijkheid een veel te eenvoudig
mensch om door iemand geïdealiseerd te worden, en
volgens zijn eigen opvattingen bestond er ook geen ster
veling die zooiets minder verdiende dan hij. Hetgeen hij
gedaan had was alleen geschied omdat hij haar liefhad.
Hij was er als het ware toe gedreven, en kon zich ruet
voorstellen dat hij ooit een anderen weg had kunnen
inslaan. Maar dat moest hij haar natuurlijk niet vertel
len, oordeelde hij. Een dergelijke mededeeling zou haar
verdrietig kunnen maken en dan kon ze nog méér het
gevoel krijgen, dat ze eigenlijk heel wat aan hem ver
plicht was
De mogelijkheid bestond dét ze zelfs al zoo oordeelde,
en dat mocht niet Die gedachte kwelde Tiggie en hij
wilde deze liefst zoo gauw mogelijk verjagen en met
Joyce afleiding zoeken. Het kind slingerde zich als een
lenige poes om zijn hals heen. en vood het een genot als
ze samen met hem mocht duiken.
Na verloop van een kwartier liet hij haar een poosje
alleen, daar hij een flink eind wilde zwemmen. Voordat
hij echter aan dit voornemen kon toegeven, had Joyce
zijn aandacht op iets gevestigd.
„Kijk eens. oom Tiggie Oom Puck zit in onzen
tuin bij tante Viola. Wat doet hij?"
Tiggie keerde zich haastig om en voordat hij kon ant
woorden had Joyce al te kennen gegeven, dat hij bezig
was tante Viola te schilderen. En hij zag er zoc grap
pig uit, vond het kind.
„Laten we ons maar gauw aankleeden," stelde Tiggie
voor.
Het kind verdween In de richting van de cottage en
Tiggie begaf zich regelrecht naar bet hotel. Een eigen
aardig gevoel van onrust had zich van hem meester ge
maakt, een gevoel dat hij niet kon verklaren.
Wordt vervolgd.
