De toestand in den tuinbouw.
De Sklareks.
Rentelooze voorschotten van het Rijk!
Wijziging van de handelspolitiek!
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Dinsdagmiddag had in het Landbouwhuis een druk
herochte vergadering plaats, uitgeschreven door de
provinciale Commissie uit de Veilingen, ter bespre
king van den toestand in den tuinbouw.
Voorzitter de heer P. Slot, burgemeester van Broek
on Langendijk, secretaris de heer J. Glas.
Naast een zeer groot aantal afgevaardigden van
tuinbouwvereenigingen, zijn ter vergadering aanwe
zig de leden van Ged. Staten de heeren Gerhard, Mr.
Bomans en A. W. Michels, de heer Valstar, voorzitter
van het Centraal Bureau der Veilingen, Mr. Niemöller,
jecteiaris van het Centraal Bureau, de heer Rarendse,
voorzitter van den Bond „Westland".
Do Voorzitter heet in zijn openingswoord iu het bij-
ionder welkom de aanwezige leden van Ged. Staten
en wijst er op dat het college meermalen blijk heeft
«geven met den tuinbouw mee te leven. Voorts heet
|pr. de aanwezige bestuursleden van het Centraal
Bureau welkom, benevens de heer Ritscma, tuinbouw-
(pnsulent.
Helaas staat deze vergadering in het teeken van
den nood in den tuinbouw, waarom een extra buiten
gewone vergadering is uitgeschreven om den bijzon
deren nood te bespreken en mede veroorzaakt door de
gehouden vergadering op initiatief van de tuinbouw-
vereeniging „De West". De Prov. Commissie achtte
een eigen vergadering beter om te hespreken wat ten
epzichte van de moeilijke tijden te doen.
Spr. geeft dan in een korte inleiding een overzicht
nn den nood in den tuinbouw. Vorig jaar was ge
dopt, dat evenals in 1923 een tijdelijke geldverlee-
c;ng voldoende zou zijn om den toestand te verbete-
,10, doch helaas zit de tuinbouw dieper in den put
öjooit te voren en de vraag gesteld kan worden of
:0e bedrijven bestaan kunnen blijven. Ook al had
l« aardappelziekte niet geheerscht, wellicht zou de
d nog slechter geweest zijn, want onze pro-
kunnen niet geplaatst worden. Met vrees
t dan ook tegenwoordig de rijping van onze pro-
•q tegemoet gezien.
cijfers is de vermindering van den omzet aan
toonen, waarvoor spr. de omzetcijfers van 12 vei-
-■n heeft genomen over de 4 laatste jaren. Van die
fi veilingen bedroeg de omzet in 1928 f 16.941.000, in
JK9 f 14.687.000, in 1930 f 10.316.000, in 1931 f8.862.000.
In 1931 bedroeg de omzet 52.31 van den omzet in
m.
Spr. wijst dan op de hooge invoertarieven, die een
belemmering vormen voor den uitvoer onzer produc-
'wn en de vraag doen stellen of onze regeering zoo
:t doorgaan met hare handelspolitiek. Als de re-
ring prijs stelt op de instandhouding van onzen
bouw, clan dient de tuinbouw te worden geholpen.
01 de overheid geroepen is den tuinbouw ter hulp te
liomen? Spr. herinnert er aan hoe in de jaren 1915
1919 de overheid heeft ingegrepen in het particuliere
(Wrijf en in het bezit van den tuinbouwer. De voed-
telvoorziening eischte dit, maar daaruit is tevens ge
bleken, welke plaats de tuinbouw in ons leven in
neemt. Voor het volksbestaan is de tuinbouw noodig,
maar dan is de regcering ook verplicht thans de
helpende hand uit te steken. Want spr. wijst er op dat
het niet tot de onmogelijkheid behoort dat of weer
jorlog komt of een rampspoed in anderen vorm. Men
tcet niet hoe de ontknooping van het tegenwoordige
warnet zal zijn. Daarom kan noch mag de regeering
óch van den tuinbouw losmaken. Het is niet ge
makkelijk om te zeggen wat er dan moet gebeuren,
maar de Provinciale Commissie acht het niet ge-
wenscht een lange lijst van verlangens aan de regce
ring voor te leggen, doch te trachten dat wij ons op
«n bepaald punt concentreeren. Het bestuur van de
Prov. Commissie heeft na ernstige overweging ge
mand bij de regeeringe te moeten aandringen op ren-
ttbos geldverstrekken en voorts aan te dringen op
wijziging van do handelspolitiek. Het eerste dient om
ii tuinbouwbedrijven staande te houden en wat het
t-.v.?ede punt betreft, de handelspolitiek moet erop ge
richt zijn dat de tuinbouwbedrijven een loonend be-
Kaan opleveren.
Als de vergadering met deze beide voorstellen ac
toord gaat, is het de bedoeling om op korten termijn
ten bespreking met den Minister aan te vragen. Spr.
hoopt op algemeene samenwerking, opdat daardoor
wordt bereikt wat noodig is voor ons bestaansleven.
De beteekenis van den tuinbouw.
Van den heer Ir. Hazeloop, rijkstuinbouwconsulent
bericht ingekomen dat hij de vergadering niet
te bijwonen omdat hij door het Departement voor
«bespreking was opgeroepen.
j Dtheer Hazeloop achtte het echter zeer gewenscht
kregeering door cijfers een inzicht te gevow van den
ipnstigen toestand in den tuinbouw en gaf in over
weeg om in een request mededeeling te doen van
•terenest, zulks ter vergelijking van het normale
>•1028. Het is gewenscht op de groote economische
totenis van den tuinbouw te wijzen en op den wei-
n.rtf jivoer van tuinbouwproducten en in tegenstel-
aarvan op den beteekenisvollen uitvoer, in 1928
«tëö gemiddeld 145 millioen. Een uitvoercijfer dat
Mchfcs overtroffen wordt cloor onze allervoornaam-
producten, nl. zuivel in 1928 222 millioen, in 1929
♦19 millioen, akkerbouw respectievelijk 162 en 138
fcllioen. De uitvoer van vleesch bedroeg in de jaren
en 1929 respectievelijk 96 en 85 millioen, van
«ren respect. 62 en 70 millioen, van vetten 93 en 90
pUioen. En deze uitvoer is noodig om de handels
dans in evenwicht te houden. Het betreft hier een
-itionaal belang en daarom mag steun van rijkswege
•orden gevraagd.
D« discussiën.
heer P. Kostelijk, Heerhugowaard, verheugt
t-ö over de voorstellen van het Bestuur en wijst er
°P. dat het verstrekken van rentelooze voorschotten
groote beteekenis is. Het is een herhaling van
*•1 de L.T.B. organisatie inzake den aardappelver-
wuw poogt te verkrijgen en spr. wordt herhaaldelijk
Mor de menschen gevraagd, hoe het met de rente
nare voorschotten staat. En spr. wijst er vooral op
wt directe hulp noodig is. Daarom moet gevraagd
«orden wat vonvezenlijkt kan worden. Wat de han-
flfcispolitiek betreft, als tuinder zitten we dagelijks
®«t onzo producten in de knel, we moeten uitvoer
Mbben en daarvoor hebben we Amerika noodig. Door
fl* nooge invoerrechten is handel met Duitschland
««neens onmogelijk. Is dus in dit opzicht wijziging
«n onze handelspolitiek gewonscht, een andere zaak
*oi de politiek zoo ver doorgevoerd moet worden
wt ze een gevaar voor de natie wordt. Onze regee-
i? T061 met alle 8roePen rekening houden,
ue heer S. de Boer. Zuidscharwoude, gaat ook ac-
|2? .tnei de 2 genoemde punten. Het eenig hoognoo-
»s geld. Als de tuinders niet zeer spoedig aan
PJ worden geholpen, vreest spr. dat groote werk
hand zaj ontstaan. Maar spr. wil ook dat de re-
5nn6- door een noodwetje te maken, zal kunnen in-
fiJPen wanneer verschillende hypotheken ontijdig
te« Wordcn opgezegd. By tuinders bestaat daar
af een groote vrees, liet is gewenscht dat via de
da» -1Salie Sczamenlijk wordt opgetrokken. Gebeurt
1 niet. dan zal het gevolg zijn dat de geheele tuin-
n?* mobiliseert.
been» r Jon«?. Grootebroek, hangt een treurig
tan? i°^ Van den te8enwoordigen toestand wat den
♦en m- in b'ocmk°ol betreft. Op het vaststellen van
Minimumprijs ad 3 cent per stuk is aangedron-
r,.,v raaar van den minister is nog geen antwoord
angen. Voor derde kwaliteit bloemkool was door
de veiling een minimumprijs bepaald van 75 cent,
maar het is reeds zoo ver, dat de eerste kwaliteit
dien prijs nauwelijks kan gelden en 75000 stuks eer
ste kwaliteit bloemkool is onverkocht naar de vuil
nisbelt vervoerd. Deze toestand dient den minister
medegedeeld te worden en op ingrijpen aangedron
gen.
De heer Ham, Wijdenes, wijst ook op het gevaar
van ontijdige opzegging van hypotheken en wü voor
inkomens beneden f 1200, f 1300 of f 1400 vrijstelling
Van sociale lasten, wijst op de grondbelasting en wil
dat op de uit te voeren producten het regeerings-
stempel komt. Spr. noemt het een rampzalige distri
butie, waar de producten aan den eenen kant ver
nietigd worden, terwijl er aan den anderen kant be
hoefte aan bestaat. De organisaties zullen den sociaal-
economischen toestand onaer de oogen moeten zien.
De heer De Weert, Nederhorst don Berg, waar
schuwt er tegen, dat er van de rentelooze voorschot
ten niets terecht zal komen. Die voorschotten zullen
terugbetaald moeten worden, waarbij de Ned. regee
ring geen medelijden zal kennen. Op directen steun
moet worden aangedrongen. Spr. is overtuigd, dat na
deze crisisvergadering nog een crisisvergadering zal
komen en dan het water over de lippen zal zijn geko
men. Wij moeten geld hebben dat niet terugbetaald
behoeft te worden en aJs bronnen noemt spr. de in
komstenbelasting en mindere uitgaaf voor leger en
vloot. In wijziging van de handelspolitiek ziet spr.
geen verbetering. De tolmuren worden steeds hooger
door den economische» nood waarin de landen ver-
keeren. Er is geen koopkracht en daardoor is met
of zonder wijziging van de handelspolitiek, niets uit
te voeren. Het is de concurrentie tusschen de landen
onderling die de chaos maakt en zouden wij er dan
nog een schepje op doen? Het is het maatschappelijk
stelsel dat hier de oorzaak is, de N'ederlandsche re
geering moet daarvoor verantwoordelijk worden ge
steld en daarom moet als eisch worden gesteld dat de
tuinders met geld worden geholpen. Het benoemen
van een groote commissie die de zaak met den mi
nister zal bespreken, is een wissel op de eeuwigheid.
Waar men te Grootebroek nog geen antwoord van den
Minister heeft ontvangen, zegt spr., dat men er ook
geen antwoord zal krijgen, immers er is al gezegd, dat
deze crisis maar moet uitzieken, met andere woorden,
wie niet sterk is, moet maar ten gronde gaan. Met
een commissie bereiken we niets. Strijd en nog eens
strijd zullen we moeten voeren, elke betaling, land-
huur, belasting, enz. weigeren en als klap op de
vuurpijl een demonstratieve betoaging op touw zet
ten. L)at is onze eenige weg.
De heer J. Groen Az., Zuidscharwoude, behandelt meer
in 't bijzonder de handelspolitiek en wijst erop, dat
reeds 5 jaren lang op het groote gevaar onzer handels
politiek is gewezen. Het gevaar voor de natie is er
reeds, immers voor land- en tuinbouw is elke uitvoer
stopgezet. Bij de regeering dient er juist op gewezen
te worden, dat door de huidige handelspolitiek de natie
in gevaar is. Spontaan dient op de uitvoerbelangen ge
wezen te worden. Spr. meent ook dat de menschen zoo
spoedig mogelijk aan geld geholpen moeten worden.
De heer Hoogland, St. Pancras, had de voorstellen
die de Prov. Commissie doet, verwacht, en hem vallen
de voorstellen niet mee. Als deze vergadering niet een
was van voormannen, maar van tuinders zelf, zou men
wel een ander geluid hooren. Spr. meent ook dat de
tuinders met nog meerdere credleten niet geholpen
zijn en den minister is voldoende bekend, hoe wij er
met onze schulden bij zitten. Hoewel spr. er een andere
levensbeschouwing op na houdt als de heer De Weert,
Is spr. het met hem eens, dat we geen crediet noodig
hebben. Spr. wil ook directe hulp, zonder terugbetaling
of op zeer langen termijn en becijfert dat de tegen
woordige exploitatiekosten ongeveer f 250 per HJL. min
der bedragen dan 10 jaren geleden. Daaruit concludeert
spr. dat als de bedrijven thans worden geholpen, ze ren
dabel zullen zijn.
De Voorzitter protesteert tegen de woorden van den
heer Hoogland, als zou de waarde van deze vergadering
minder beteekenen dan een van de tuinders. Dat is een
beleediging. Wij allen zijn als afgevaardigden hier om
ons best te doen, het juk dat de tuinders hebben te
torsen, te verlichten. In deze vergadering leeft de
meening van den tuinbouw, immers de afgevaardigden
zijn op organisatorische wijze gekozen. Wat de socia
le lasten betreft, spr. wijst op het verschil van mee
ning dat hieromtrent bestaat en wijst op een door Prof.
Minderhout uitgebracht prae-advies, waarbij opgemerkt
wordt dat de bewering als zouden de sociale lasten op
de bedrijfsuitkomsten drukken, tot het rijk der fabelen
moet worden gerekend. Spr. wijst dan op de moeilijk
heid om geen voorschotten maar geld te geven, het
geven van toeslag op een product is onrechtvaardig,
terwijl toeslag op bebouwden grond ook moeilijk is, im
mers, de een gebruikt het land veel Intensiever dan
de ander.
Spr. beantwoordt dan nog enkele gestelde vragen en
meent, dat in dezen tijd geen bank er aan zal denken
om een bedrijf aan den balk te slaan.
De heer Valstar, voorzitter van het Centraal Bestuur,
oordeelt dat op sympathieke wijze de voorstellen van
de Prov. Commissie zijn behandeld. De geluiden die uit
Noordholland doordrongen, waren niet altijd even sym
pathiek en spr. dacht dat de woorden van den heer
Hoogland er nog een klein staaltje van waren. Spr. kan
het zich indenken, dat men zich in dien geest uit, maar
het is niet de goede weg om het doel te bereiken.
Spr. noemt het betoog van den heer De Weert een
soort sterrenplukkertj en vraagt zich af wat bereikt zal
worden met strijd en nog eens strijd, zooals de heer
De Weert wil. Men zal er geen boterham meer door
krijgen. We zijn tuinders en we willen tuinders blijven.
Het verleenen van steun is buitengewoon moeilijk, er
drukt een geweldige last over de geheele wereld. De
regeering zit voor ontzaglijke moeilijkheden en zal het
geld moeten weten te voteeren. Daarom moet op een
eenvoudige hulpverleening aangedrongen worden. Het is
spr. bekend dat aan de wenschen van den L.T.B. ge
werkt wordt, al bekent spr. dat de departementale mo
len langzaam maalt Hoewel onze organisatie een vel-
lings-organisatie Is. zal zij haar volle medewerking ver
leenen aan de pogingen om voor den noodlijdenden
tuinbouwer steun te verwerven. Wat de kwestie der
handelspolitiek betreft die zou ons thans niet helpen,
immers zelfs zonder Invoerrechten zou thans niet aan
Duitschland kunnen worden geleverd.
Maar als oorzaak van de misère noemt spr. dat de
boer den tuinbouwer op do schouders zit Spr. wijst
op de geweldige uitbreiding van den tuinbouw, ook in
Duitschland, maar gelooft dat we den boer over een
paer jaar weer kwijt zijn en juicht den regeerlngssteun
aan de tarwebouwers en suikerbietenbouw toe
Spr. dringt er vooral aan. één geluid te doen hoo
ren en niet allerlei dingen te noemen, Wat de Prov.
Commlsie voorstelt aal de landelijke organisatie van
harte steunen. Deze zou niet steunen die heele w&sch-
lijst, we moeten uitzien naar wat practisch bereikbaar
is.
De heer J. Groen Az., Zuidscharwoude. heeft gehoord
dat in de Telegraaf het bericht heeft gestaan, dat de
rentelooze voorschotten wat den aardappelverbouw be
trof. is afgedaan, maar spr. is als secretaris der com
missie niets bekend. Officieus is hem medegedeeld, dat
de regeering nog geen belissing heeft genomen.
De heer De Weert herhaalt overtuigd te zijn dat de
regeering niet zal steunon en het noodig zal zijn dat de
tuinders hun tanden laten zien. Spr. wijst op de groote
bedragen die nog onafgelost zijn van de in 1923 ver
strekte credieten. En als bron waar de regeering het
geld vandaan kan halen noemt spr. do 600 millioen in
komen. waarvan maar 45 millioen aan belasting wordt
geheven en de reet verdwijnt In de zakken van niet
onder de crisis lijdende Nederlandera
De heer P. Kostelijk zegt dat er in tuinderskringen
een bepaalde ontstemming heerscht De steun moet die
nen voor de tuinders die 't meest in de knel zitten. Spr.
erkent dat het verleenen van crediet beteekent opschui
ven naar normaler tijd en spr. wijst op den mooien steun
die de tarwebouwers krijgen. Maar het tarweproduct
is niet een tuinbouwproduct. De tarwe Is uitsluitend voor
het binnenland, de tuinbouwproducten zijn voor uitvoer
bestemd.
De heer J. Groen Az. wijst er nog op dat we t.a.v. do
handelspolitiek niet alleen moeten letten op Duitsch
land, maar op het afzetgebied van Amerika, een afzet
die in één slag verdween door de f 1000 invoerrechten
die op een wagon kool en uien werd gelegd, terwijl wij
alle Amerikaansche artikelen maar vrij inlaten. En zoo
heeft Duitschland ook een ontzaglijk groot belang In
Nederland als afzetgebied.
De heer Hoogland, St. Pancras, ls blij met hot standje
dat hij heeft gekregen, het is een bewijs dat hij zicrj
duidelijk had uitgedrukt Spr. deelt mede hoe toen de
heer De Weert te St Pancras een spreekbeurt vervulde,
spr. door een groot gedeelte dier vergadering werd ver
weten te veel waarde te hechten aan de Prov. Commis
sie. Dat was de meening van 70 pet. der aan'. ..gen en
daarom heeft spr. straks zoo gesproken. Over i alge
meen bestaat het bestuur uit oude menschen. die beter
gesitueerde tuinders kunnen worden genoemd. Maar men
moet niet uit het oog verliezen dat wij tuinders thans
helaas tot de allerarmsten behooren. We behoeven ons
niet te schamen om geldelijken steun te vragen, en spr.
zou als die steun werd verleend, strenge selectie door
een plaatselijke commissie willen zien toegepast.
De Voorzitter bepleit steun om de bedrijven in stand
te houden, maar is tegen het verleenen van steun In
den vorm van een bon voor levensmiddelen. Het mag
waar zijn dat er onder ons zijn van bejaarden leeftijd,
maar daar zit een goeden kant aan, n.1. een rijke er
varing. In 1923 zijn voorschotten verleend aan 450 tuin
ders, tot 3% ton en daarvan is nu circa f 70.000 nog te
betalen .terwijl er f 40.000 ten nadeele van de provincie
la
De heer Hoogland wijst er nog op, dat de tuinders
reeds tot hun schouders in de credieten rusten en 'a
nachts er niet van kunnen rusten.
De heer Valstar wijst er den heer Groen op dat het
vandaag niet de dag is om over de handelspolitiek te
praten, evenmin als over andere zaken, die ons na aan
het hart liggen, wordt gesproken. Het gaat er nu om,
den winter door, de zaken op gang te houden. Onze or
ganisatie is aotlef genoeg ten opzichte van de handels
politiek. We staan ook aan den vooravond van een be
spreking over een nieuw verdrag met Duitschland. Den
heer De Weert merkt spr. op, dat dit geen vergadering
ls om zijn politieke wereldbeschouwing uit te dragen.
De heer De Weert protesteert
De heer Kennedy, geen afgevaardigde zijnde, geeft in
overweging om als eisch te stellen dat de voorschotten
niet opvorderbaar zullen zijn bij een inkomen van be
neden f 1500 per jaar. Spr. acht het dringend noodig
om met man en macht een kracht te ontwikkelen.
De besprekingen worden In dezen geest nog wat voort-
DE STAD BERLIJN VOOR MILLIOENEN
OPGELICHT.
Gister het proces begonnen.
Berlijn, October 1931.
„De Sklareks".
Deze twee woorden kunnen dienen als opschrift
van de zwartste bladzijde der geschiedenis van de
stad Berlijn. En op deze bladzij zou men niet alleen
het geval Sklarek moeten noemen, maar ook: het ge
val Böss met de onverkwikkelijke pels-affaire, met de
aanvallen tegen den burgemeester en zijn bescha
mende „afgaan" van het tooneel der gebeurtenissen
van dezen tijd:
het geval Busch in het middelpunt waarvan het ge
storven gemeenteraadslid Busch stond, „van buiten
gezien", een keurige beambte, die echter betrokken
was bij alle „vuile zaakjes" van de stad (en er wa
ren veel van zulke zaakjes in den loop der jaren) en
groote winsten had opgestoken;
het geval Gabel, dat evenals het geval Degener en
Bcnecke met het ontslag van het gemeenteraadslid
en tot dit proces leidde;
de politieke hetze van allen tegen allen die haar
vreeselijkste en meest afstootende uiting vond in die
„scène" op het station toen Böss als een geslagen,
sidderend mensch uit Amerika terugkwam;
de tallooze onderzoekingen in parlement»- en an
dere officieele gebouwen, die telkens weer opnieuw
malversatie- en corruptieschandalen aan het licht
brachten.
„De Sklareks".
De donkerste en meest oneervolle bladzijde uit de
geschiedenis van Berlijn
Gister heeft Dr. Kestner eindelijke het pro
ces tegen de dertien beklaagden „Sklarek en tra
wanten" in de groote rechtszaal in Moabit geopend. 13
beklaagdenhet proces begint op den dertien
deneen aanklacht van meer dan 1300 getikte
vellende bijgeloovigen schudden het hoofd: wat
een eigenaardige verzameling van het cijfer dertien!
Als dat maar goed afloopt
Neen...... „goed" afloopen zal dit „monster" proces
zeer waarschijnlijk niet! De dertien beklaagden: Max,
I.eo en Willy Sklarek. de boekhouders Lehmann en
Tuch, de gemeenteraadsleden Gabel, Degener en Be-
necke, de burgemeesters Schneider en Kohl, de be-
amtbten van de stadsbank Schmidt, Hoffmann en
Ludwig, zijn besloten zich met alle kracht die ze be
zitten, te verdedigen en ook andere beambten van
de stad Berlijn,, er bij te lappen" als dat hun eigen
schuld misschien wat kan verlichten. Misschien
krijgt men ook hier (Dr. Julius Meyer van de recht
bank heeft daarover reeds gesproken) toch nog ver
rassingen......?
Het Openbaar Ministerie in dit proces, dat begrijpe
lijkerwijs door geheel Duitschland met de grootste
spanning zal worden gevolgd, wordt gevormd door
de heeren: Jhr. Mr van Steinücker en Mr. Dr. Wcis-
senberg. Zeer waarschijnlijk echter zal ook Mr. Wilde
aan alle gewichtige zittingen deelnemen. Opgeroepen
zijn voor deze zaak 521 getuigen en 23 deskundigen.
De duur van het proces is voorloopig nog niet te
berekenen; men hóópt echter dat men nog van het
jaar klaar komt
De Sklareks schonkenen allen namen!
Deze drie menschen. zonen van een Russischen
kleermaker, die voor langen tijd emigreerde en in
„Berlijn Westend" prachtige villa's bezit, hebben met
bewonderenswaardig overleg zich „connectie" weten
et verschaffen. Ze werden omgeven door een zwerm
van hooggeplaatste personen: als Gemeenteraadsle
den, Bankdirecteuren, grondbezitters, Politici van
alle richtingen, kunstenaars, beambten en sportlui.
En van allen, ja letterlijk van al deze lieden van di
verse pluimage hebben de Sklareks wat gewild; al
deze menschen hebben zij in hun dienst gedwon
gen, al deze menschen hebben ze uitgenut en ge
ëxploiteerd met een brutaliteit die zonder voorbeeld
is.
Hoe ze dat dan wel deden?
Met groote bedragen, die weggeschonken werden
voor „liefdadige doeleinden" ving het geregeld aan.
Dan volgde uitnoodigingen voor diners, en kregen de
betrokken personen geschenken (meest alle „aandee-
len in de winst' van zaken of wedden op renpaarden.
gezet cn tenslotte worden de voorstellen van het bestuur
aangenomen, zoodat bij de regeering zal worden aange
drongen op het
verstrekken van rentelooze voorschotten,
maar dan op langen termijn en op wyriglng
der handelspolitiek.
Na aandrang van den heer S. de Boer zegt de Voor
zitter toe dat bij het mondeling onderhoud des Ministers
aandacht zal worden gevraagd voor het ontijdig opzeg
gen van hypotheken.
Door den heer Valstar werd medegedeeld dat de
Zeeuwsche boeren deze quaestie reeds onder do aan
dacht had gebraoht en de regeering deze zaak In ern
stige overweging heeft, en spr. persoonlijk hoeft mede
gedeeld, dat het gewenscht zou zijn dat de regecring
klaar was met haar voorzorgsmaatregelen, wanneer het
noodig bleek. De Prov. Comm. zal, gesteund door het
Centraal Bestuur spoedig een onderhoud met den Mi
nister aanvragen en overleg zal worden gepleegd met
de z.g. aardappel commissie.
Do heer Valstar zegt toe, morgen (Woensdag) de ver
nietiging van de bloemkool by den minister ter 6proke
te brengen.
Den heer S. Brugman, oud-voorzitter van den Noor-
dermarktbond. had het getroffen dat gesproken was
over oude heeren, maar spr. wijst op wat deze men
schen tot stand hadden gebracht, ten opzichte van de
tuinbouwvereeniging, het veillngswezen, de provinciale
en daarna de landelijke organisatie. Maar nauwte maakt
grauwte, zegt spr., doch laten we ln 's hemelsnaam hoog
houden de organisatie.
In zijn sluitingsrede onderstreept de Voorzitter deze
waarschuwing.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Uitspraken van Dinsdag 13 October.
Hylke de Vr., Enkhuizen, thans gedetineerd, zeden
misdrijf art. 247 Wetb. Strafrecht, 10 maanden gev.
met 6 maanden voorwaardelijke aftrek voorarrest met
3 proefjaren.
Gerrit G., Hoorn, voorheen Alkmaar, mishandeling
5 maanden gev. voorwaardelijk met 3 proefjaren en
bijz. voorwaarden.
Adr. Petr. Gr., Heiloo, valschheid in geschrifte, f 100
boete of 1 maand hechtenis.
Lambertus St., Staphorst, onbevoegd uitoefenen
der geneeskunde (hooger beroepzaak), vonnis vernie
tigd en opgelegd f 400 boete of 30 dagen.
Lambertus St., Staphorst, als voren, 1 maand prin-
cipale hechtenis.
Dr. G. S., Alkmaar, hooger beroep vonnis overtr. art.
3 Motor- en Rijwielwet, vrijgesproken.
die de Sklareks uit eigen zak betaalden).
Het scheen dat geld bij de gebroeders geen rol
speelde; de duurste geschenken. de schoonste siera
den in goud en platina, de prachtigste meubelstuk
ken, ja zelfs lijfrenten van 300—5000 Mark waren
voor de vrienden der Sklareks nauwelijks goed ge
noeg.
Op deze manier zou gemeenteraadslid Degener on
geveer 63.000 Mark van hen hebben gekregen. Ook
een woninginrichting van circa 15.000 Mark en een
badkamer, die alleen reeds 2.800 Markt kostte, waren
van de Sklareks afkomstig. Gabel kreeg een weke-
lijksche rente van 300 Mark, die hem ook werd uitbe
taald als hij zich in Parijs bevond. Toen met Gabel's
hulp een groot leveringscontract tusschen de stad
Berlijn en de Sklareks werd gesloten, wees Leo Skla
rek op een wand in Gabel s woning en sprak: Daar
moet een grootere hoekenkast staan".
Kort daarop arriveerde deze kast en kostte maar
16.000 Mark.
De directeur van de stadsbank Schmidt kreeg een
koffieservies dat een waarde had van 700 Mark en
buitendien „won hij op do renbaan" een bedrag van
3000 Mark. Dat natuurlijk door de Sklareks op zijn
bankrekening werd gestort.
De bankdirecteur Hoffman, (schuilnaam- „Ham
mei") kreeg 9000 Mark op deze manier, behalve nog
vele kostbare geschenken. Aan het gemeenteraads
lid Benecke schonken de gebroeders Sklarek 5000
Mark voor provisie, omdat hij als bemiddelaar was
opgetreden bij het aankoopen van een auto. Toen hij
naar Parijs vertrok, werd hem nog een duizendmark-
biljet in den zak gestopt.
Bekend is de manier waarop Max Sklarek zijn
vrienden billijke kleeren verschafte. De maat werd
genomen door.een goedkoope firma, de uitvoering
echter werd aan eerste klas Berlijnsche kleermakers
opgedragen. De Sklareks betaalden daarvoor 300 A
400 Mark en nog meer en vroegen slechts 80 n 90
Mark per stuk. Zoo ging het precies eender bij het
bezorgen van pelzen, auto's, meubelen, tapijten, enz.
De Sklareks schonken en allen namen.
Maar Max, Leo en Willy Sklarek hebben geen cent,
geen halfje „zoo maar" weggegeven. Ze verlangden
en ontvingen ook „tegenprestaties".
De een moest het crediet bezorgen en bij het ver
krijgen van de noodige onderpand behulpzaam zijn.
De ander moest hen leveringscontracten met de
stad Berlijn of met andere grooie lichamen verschaf
fen, waarbij het veelal om millioenen ging.
De derde moest de Sklareks in kennis brengen met
invloedrijke personen, met lieden althans, die de
Sklareks voor hun transacties noodig hadden, etc.,
etc.
Op deze manier is de stad Berlijn benadeeld voor
een bedrag van meer dan 10 millioen Mark. De on
derpanden werden vervalscht, er werden minderwaar
dige artikelen aan de stad geleverd, terwijl er voor
eerste klas werk moest worden betaald. Materiaal,
dat een waarde had van 12 of 15 Mark per stuk, werd
voor 30 Mark op de rekening gezet. Inschrijvingen
die lager waren dan die van de Sklareks „verdwe
nen" plotseling. Maar altijd wist men zich te ver
schuilen achter officieele hooggeplaatste personen,
zoodat het bedrog niet uitkwam.
Het was een dolle handel.
De drie Sklareks en hune vrienden zwommen In
het geld. De renstal van de gebroeders had een waar
de van ongeveer 1.000.000 Mark. Ze maakten groote,
zoer dure reizen, ze waren de beste klanten van de
meest luxieuze vermaaksinrichtingen, waar ze ver
mogens stuksloegen. Ze waren graaggezicne gasten in
de Berlijnsche „uitgaande wereld" en hun vriendin
nen waren de elegantste vrouwen van Duitschland.
Tot dan eindelijk op 28 September 1929 een
einde aan de kwestie kwam. Bij afwezigheid van
burgemeester Böss, stelde burgemeester Scholz een
onderzoek in en de Sklareks werden „ontmaskerd".
En toen volgden de publicaties weken en maanden
achtereen. De „front page" van de bladen stond vol.
De transaties der Sklareks werden beschreven, de
geschenken werden opgesomd, de leveringscontrac
ten met de stad Berlijn werden bekend gemaaxt en
aan een scherpe critiek onderworpen. De banken die
rnet de Sklareks hadden gehandeld, ontdekten groo
te malversaties, een geweldig aantal beamhten werd
zonder vorm van proces op straat gezet. Het grootste
corruptieschandaal van Berlijn was ontdekt.
En laten wij nu hopen, dat het grondig wordt onder»
zocht! Niemand moet, ja mèg gspnard worden, in
tegendeel: het geheele Duitsche volk wacht op een
verklaring en eischt een voorbeeldige straf voor
ieder die heeft meegedaan aan deze malversaties.
Te lang hebben de Sklareks geheerscht.
Nu moet het recht zegevieren.
(Voor de behandeling van het prccts -i-4 men el
ders in dit nummer.)
