Mager Courant oh *n Tweede Blad. lier wordt met dynamiet gespeeld! De uitvinder van de oorlogstank. LLES TE KOOP. Ctp gevallen van omkoopbaarheid. Woensdag II November 1931. 74ste Jaargang. No. 8967 5 wonderen van het technisch-schei- kundig rijksinstituut herlijn. Door Dr. KRAAL 1. diep verscholen in het bosch, onder den rook 37 geweldige, ruatelooee Duitsche hoofdstad, ligt der hechts te steunpilaren van de huldigo Weten van wier werken wij zelden of nooit iets hooren den burger, die In het Westen van Berlijn woont, jen heele reis, naar dit gebouw. Eerst komt men in do zoogenaamde „Jungfernheide", een der wijken met hooge huurhuizen en sombere fa- luwen, die langzamerhand plaats maakt voor |«erige tuintjes en stukjes land, bedekt met stapels en rommel. Daarna komt een gordel van .bui waar schommels en draaimolens .des Zon iet paradijs vormen voor bleeke, tengero arbei- lertjes. Is dit tenslotte ook achter den rug, dan »n in een prachtig bosch, waar de zware, forsehe >n lust voor het door vuil cn ellende vermoeide ien. Eindelijk blinkt een kanaal door de blade- aan de kade staat het gebouw, waar wij rnce- oegere militaire laboratorium, waaraan de Vre- Versailles o.a. ook een eind heeft gemaakt, is jestrekt gebouwencomplex van rooden steen, om- loor een ouden, verwaarloosden tuin, waarin 's de nachtegalen hun lied doen hooren en waar- winters de ijzige stem van den wind klinkt. Hier 144 menschen met de allergevaarlijkste spring- ter wereld. Wijd en zijd is er ^ïiets dan water men, een gordel Niemansland scheldt de se man na de wereld. Midden in het bosch spelen zij met dlot zoo rustig alsof al deze hoogst gevaarlijke m niets anders zijn. dan dagelijksche beslommerin- pe niet 'de moeite waard zijn. zen als „buitenstaander" tegenover een afdee- fcdtr staat want het Instituut bezit verschlllen- feelingen, w.o. algemeene chemie, springstoffen, ichemie. metaalbescherming, natuurkunde, mecha- ■uehnische onderzoekingen, enz. dan verwondert ia eerst over het feit, dat men nergens een zoo- ede „vloermat" tegenkomt. Voor menschen, die at weten, voor welk voorwerp „vloermat" de vak- b, lij hier vermeld, dat -wij daarmede de lange bedoelen, waarmede haast elke geleerde versierd schilders Sohillerkraagjes en lange haren Iets daarvan treft men hier aan: overal jonge ven" gezichten, een ras van moderne geleer den, van wier scherpe ingenieurskoppen niet het phleg- ma der zuivere theorie, doch het heilige vuur der prak tijk afstraalt. Slechts de smalle, beheerschte lippen spre ken van het bijna onbegrijpelijke geduld, waarmede zij jaar na jaar leven verdeelen tusschen schrijftafel en la boratorium. Wat presteeren deze hedendaagsohe adepten nu eigen lijk voor de samenleving? Wat geschiedt er in deze laboratoria, in de afdeelingen 16 met hun geniaal uit gedachte onderzoekingstoestellen...? Wat verlaat er aan wetenschappelijke, sociale, öoodendo of leven verwekken de resultaten deze roocle. eenzaam aan het water lig gende stad? Waarom dit dagelijksche spel met net grooi.e gevaar. In de eerste plaats is het het groote, meerdere hon derdduizenden tellende gilde der bergwerkers, die de zegen van het cheml3ch-techniscr.e werk van dit Rijks instituut aan den lijve voelt. Heeft men in een duizend tal experimenten en berekeningen eindelijk een geheel nieuwe springstof ontdekt of heeft men een oude springstof tot in hart en nieren ontleed, dan bespeurt men dit al heel spoedig tot in de laatste hoeken van een bergwerk of een ander bedrijf, waarin explosies een groote rol spelen. En toch kan de ongevallenstatistiek in het instituut trotsch zijn op eer. laagte-record. Geen springstof, geen kruitsoort, al ziet deze er nog zoo Proefinstallatie voor de vaststelling der ongevoeligheid van zekere springstoffen voor bliksemslag of koolstofexplosies. onschuldig uit, verlaat deze dikke muren, verborgen werkplaatsen en eigenaardige laboratoria, zonder haar geheimen tot de laatste hebben afgestaan. „Zeg mij onder welken druk of bij welke warmtegraad gij ont ploft, en ik zeg U. wie gij zijt" luidt met een kleine variatie op een bekend thema, de leuze van het insti tuut Met welke geweldige machten hier wordt gestre den, bewijzen de volgende cijfers wel: De explosie-snel heid van sommige springstoffen bedraagt 10000 M. per seconde, het tienvoudige van de snelheid van een ko gel (circa 750 M.) Verschillende toestellen, daar aaa- wezig, kunnen op het te beproeven materiaal een druk uitoefenen van 100.000 KG. en meer. Behalve de Rijksweer is ook de mijnbouw de grootste klant der afdeellng springstoffen. Uit de temperatuur- staten van een springstof en uit nog verschillende an dere gegevens verkrijgt men zekere aanknoopingspun- ten om aan de hand daarvan een beoordeeling te kun nen geven van het sprlngvermogen en de kracht ervan. Ook andere factoren, die een rol spelen, worden hie* uitgewerkt Zoo verkrijgt men een indruk van den duur en de grootte van een explosie-vlam door photograflsche opname van het oogenblik v^n explosie of een film strook. In de afdeeling natuurkunde heeft men gewich tige theoriëën opgesteld omtrent het verloop van ex plosies en de daarbij ontstaande stootgolven en haar uitbreiding. De zuivere bestudeering van deze golven maakt het mogelijk bepaalde veiligheldsgrenzen voor springstoffabieken en -opslagplaatsen met grootere nauwkeurigheid vast te stellen, dan tot nu toe. In geval van een eisch tot- schadevergoeding kunnen de Ingeni eurs van het instituut uitmaken of een bepaald ge bouw van de explosie te lijden hebben gehad, dan wel door andere oorzaak schade hebben opgeloopen. Dat is van veel belang, als men bedenkt, dat nog niet lang geleden de boeren er een sport van maakten het Rijk geweldige sommen als schadevergoeding uit de zak te kloppen, voor schade, die volgens hen veroorzaakt was door het maoeuvreschleten van de vloot op de Noord of Oostzee. Dat duurde zoolang .totdat het Rijksinsti tuut te huip werd geroepen en bewees, dat de boeren ln verreweg de meeste gevallen eenvoudig bedrog had den gepleegd om de jaarlijksche reparaties aan dak en huis minder drukkend te doen zijn. Van jaar tot jaar stijgt het aantal binnenkomende orders, die niet alleen door het Rijk, doch ook door industrieelen worden opgegeven. Heeft er ergens een misdaad plaats, waarbij springstof een rol speelt, dan worden de geleerden van het Rijksinstituut tot Sherlock Holmes gepromoveerd en verwacht men van hen, dat zij uit misschien microscopisch kleine resten van een springstof, die op de plaats des onhells ach terbleven, de geheele scene van begin tot eind opbou wen en reconstrueeren. Vindt de een of andere fabri kant een nieuw soort slaghoedje uit, dan vraagt hij bij het Rijksinstituut een beoordecling hiervan aan. Het aantal jaarlijksche onderzoekingen beloopt de duizen den en de wetenschappelijke arbeid, die op papier en qua experiment hier tot stand komt is meer dan gewel dig. En tóch... als de bezoeker na urenlange vermooir ende explicaties van den gids weer in de mcnschen- wereid terug komt, is hij een beetje... teleurgesteld! Alles is daarbinnen zoo nuchter, niets is er meer over van de romantiek der oude adepten... En dan ont waakt men uit den droom en denkt: „Nóg meer ro mantiek? Is het dan toch eigenlijk niet romantisch dit nuchtere, dagelijksche spel met den dood? (Nadruk verboden). miskend en in armoede gestorven. Door OVERSTE STARKOWITSCH. In Berlijn stierf in de grootste armoede de machinebouwer en uitvinder Friedrlch Wil helm Goebel, die zeer waarschijnlijk de uit vinder van de oorlogstank is... Berlijn-Schöneberg, Grünewaldstrasse: een hooggele gen tusschenbouw, grijs en kaal, vier trappen hoog: hier hebben zij Friedrlch Wilhelm Goebel opgebaard, de ge wezen machinebouwer en uitvinder... Op hooge kandelaars branden ter weerszijden van zijn hoofd twee flakkerende waskaarsen. Zwijgend staan twee, drie menschen in de armelijke kamer, ver-verwij derde bloedverwanten, voor wien de dood van dezen man niets beteekent dan een last. „Wie zal dat alles moeten betalen?" staat onuitgesproken op hun gezichten te le zen Op het portaal, kleintjes in een hoek gedrukt, huilt een kind, met de vuistjes tegen de oogen geperst... Wie zal dat betalen? Begrafenis, kist en graf? Ik weet het niet: misschien de stad, de kas van de Ar menzorg. Misschien een onbekend blijvenden geldman, die zich nu eerst veel te laat den kleinen, onaan- zienlijken man herinnert, die geboren was geweest om een rol te spelen in de oorlogsjaren, een rol, die een geweldigen invloed had kunnen hebben op den loop der wereldgeschiedenissen. ...als de doode hier, deze man met zijn Ingevallen, bleek oudemannengezicht, een strijder was geweest, een mensch met vuisten en ellebogen, die zich zijn weg kon banen, dan... ja, dan! Maar Goebel was geen strijder, hij was „maar" een uitvinder. En daarom is hij thans op deze wijze gestorven: in de bitterste armoede, onbe kend, zonder vrienden... Of was het misschien dat kindje op het portaal? H. Een visioen uit de dagen van bloed en gruwel... uit Duitschland's zwaarste oogenblikken, doemt voor ons op. Op 15 December 1916 kropen door de nevelige, koude morgendampen een vijftigtal grijze, ratelende monsters, als voorwereldlijke dieren, op de Dultsohe stellingen toe, vuur en dood sproeiende uit staal en ijzer, onkwetsbaar en angstaanjagend. Geen Fransche of Engelsche soldaat, die deze morgen over de barricade klom om de storm loop op zijn Duitsche tegenstanders te openen. Zij ble ven, waar zij waren, maar voor hen uit schoven de vree- selijke grijze staalklompen, die langzaam, langzaam op de Dultschers afkwamen, pver loopgraveq en trechters, door draadversperringen, door de met artiljlerievuur om woelden bodem van Niemandsland. In de onderkomens der sectiecommandanten ratelden de telefoons, brulden de leiders hun stafcommandanten ln de achterste linies woedend toe: „De Franschen val len aan met tanks. En wij...?" Maar... Duitschland had geen tanks! Wel dook er bij de divisies hier en daar een „arme idioot" op, die reeds ln 1914 met een „land-pantserkruiser" op de proppen was gekomen, doch men had hem uitgelachen, hem de finan- cieele steun geweigerd, die hij noodig had, en zich ver der niet meer om zijn uitvinding bekommerd. „Hadden wij nu ook maar...!" riepen op dien 15den September de sectiecommandanten in den microfoon van de veldtelefoons, terwijl voor hen uit de vijftig Fransche tanks dreigend en donderend In de Duitsche stelling schoven. „De beslissing in 1918 is vooral te dan ken geweest aan de tankafdeelingen der Entente, wier uitwerking men bij de Duitsche legerleiding helaas steeds onderschat had!" schrijft een der Duitsche leger aanvoerders woordelijk ln zijn herinneringen. „De beslissing in 1918..."!! Bij het uitroepen van den wapenstilstand tegen het einde van 1918 beschikten de geallieerde troepen over 5000 tanks, de Duitsche troe pen over... 4* tanks! irr. De „arme idioot" waaraan de oudere Duitsche stafof ficieren op dien gedenkwaardlgen 15den September 1926 een vage herinnering hadden, was Friedrlch Wilhelm Goebel. de man. de op 30 October 1931 arm en verlaten is gestorven. In 1914 reeds had deze man een „land- pantserkruiser" geconstrueerd, een moderne, gevechts- klare strijdtank, met rupsbanden in plaats van wielen, met een zwaargopantserd motorenblok en een buiten- gewono voortstuwende kracht. Evenals de oude graaf Zeppelin Is ook Goebel maan denlang, jarenlang van de eene autoriteit naar do andere geloopen en daar zijn plannen besproken cn in herin nering gebracht. Het hielp niet. De afdeelingen die deze uitvinding moesten behandelen, de Opperbevelhebber (OHL), het Mnisterie van Oorlog, de Generalen Staf, hebben de geweldige strategische waarde van Goebels uitvinding volkomen onderschat. Toen ik hem cn dat is bijna een jaar geleden eens sprak leefde alle verbittering, alle teleurstelling uit die jaren weer In hem op: „Geloof mij," zei hij. hadden de Duitsche troepen ln 1914 slechts 20 of 50 tanks gehad dan zou de beslissing in het Westen zeer spoedig gevallen zijn. Denk maar eens in Frankrijk en Engeland was er immers nie mand, die toen aan brisantgranaten of tankafweerge- schut dacht! Mijn pantserwagens waren dus bijna vol komen onverwoestbaar, onoverwinnelijk geweest en al leen het verschijnen van een aantal dier wagens had reeds een paniek onder de tegenstanders veroorzaakt!" En dan grabbelde hij zenuwachtig, en met schitterende oogen in een lade en liaalde platen te voorschijn, photo's die reeds geel geworden waren van ouderdom. „Hier deze photografie is uit het jaar 1914. Toen had ik nog een eigen werkplaats en laboratorium te Peine in Saksen. De wagen hier (een vormloos, zwaarge- pantserd monster met een sterke, dikke, ketting-zonder- eind inplaats van wielen, die onder de wagen doorliep) was met 1200 Kilogram zand beladen bij twee man be diening en kroop desondanks zonder moeite tegen een berg op met een helling van 35 graden. De zandbelas- ting van den „land-pantserkruiser", zooals ik dc wagen, toen noemde, was ongeveer gelijk aan het gewicht van twee kleine stukken geschut, met de daarbij behooren- de bedieningsmanschappen. Kinow. mijn vriend en ik, hebben wel honderdmaal voor de oogen van talrijke ge tuigen oen tocht met de „kruiser" gemaakt! Wij hebben deskundigen, artillerie-officieren^ inge nieurs der Krupp-werkcn, enz., medegenomen, niets hielp! Het Ministerie van Oorlog, heeft mij slechts één keer eenig geld gegeven, maar slechts zoo weinig, dat ik een nieuwe, tot in alle onderdeelen volmaakte wagen, met bijzonderen sterken motor, onmogelijk kon bou wen! En toer. het ongeluk op :den eersten Pinksterdag 1914: Ik wilde de Jand-paotscrkruisor" in het publiek demonstreeren. Het geheele stadion te Berlijn was tot in de nokken toe bezet. Generaals, officieren, en tech nici ln alle loges, terwijl tal van autoriteiten aanwezig waren. De wagen startte en rolde over het veld. maar aan de voet van de kunstmatige. 30 Meter hooge heuvel bleef de tank staan en was niet meer op gang te krijgen. En toen was het heele maal afgeloopen..." IV. Toen was het heelemaal afgeloopen! Want nu, na dit fiasco en nadat een paar groote fabrieken Goebel on geveer 300.000 Mark hadden gegeven, was er nergens meer een financier te vinden. Toen de wagen na een grondig onderzoek en na het inbouwen van een nieuwen motor weer liep, had het Ministerie van Oorlog alle Amerlkaansch „recht". elv.lt] Schandelijke praktijken. door Dr. I. J. DEGRAZIA (New York). lande schetsen uit het Amerikaansche le- f slechts enkele voorbeelden van de onbe dacht, die het geld juist in dit land bezit, nu nog gemakkelijker wordt verdiend K ook ter wereld. Hoewel de corruptie van P| niets onbekends meer is heeft de buiten af toch nog altijd den indruk van een be- r khd. De wijze waarop er in Amerika om macht wordt gestreden, doet echter denken "trnstigBte misbruiken der Middeleeuwen. De rechter als zakenman. fc» j^Wtenrijksch boerenfeest" maakte ik Ihüi een rechter, wiens verschijnen &al werd vermeld als de tweede sensatie. Op ■MWgte sci nsatie te worden genoemd, had Ma- aanspraak gemaakt. In dien tijd had ik 'turopeesch idealisme en was er natuurlijk overtuigd, dat X. een eerbiedwaardig man V* eerlijkheid boven allen twijfel verheven f„*Vas l''i spoedig door een aantal leege fles- doch dat viel mij niet bijzonder op, omdat ik geen voorstander van de droogleg- ten tweede omdat van de betrokken auto- el®lCf »r dtt 11 winkel#*» toÖïwéi I. j. f j i was verkregen, op dit feest alco- J*» d«en feestavond cvirculeerden er echter Uil PericiUen- die mijn aandacht zooveel te melden. Ik las, dat Judge X. zich in zijn hield met den verkoop van aandee- '^bouwmaatschappij, en dat hij daar tfromdat zijn hooge ambt voor de «airwVBirt)org scheen voor de soliditeit der a h*f waa ^hter een valsche schijn en zij a«erogen uit. De maatschappij was een de aandeelhouders waren hun geld kwijt. Door de aanklacht van een weduwe, die hier door al haar spaarpenningen verloren had, kwam de zaak uit. Van een villa en een benoeming. In dien tijd bleek mij ook de diepere beteekenis van het gevleugelde woord: „Amerika heeft de beste rechters, die de dollar koopen kan". Met de bovenge noemde zwendelzaak kwam n.1. meteen aan het licht hoe Judge X. zijn ambt had verkregen. Toen indertijd zijn benoeming door den democratischen districts leider in overweging was genomen, zorgde zijn vrouw er onmiddellijk voor, door het in onderpand geven van effecten, een bedrag van 10.000 dollar in handen te krijgen. Zij had n.1. van een tusschenpersoon, iemand met een bekenden naam, gehoord dat hij zoo dolgraag een bepaalde vill ate Blue Point zou koopen, die juist 10.000 dollar kostte. De vrouw van den rechter was zoo teerhartig, dat zij dit onvervul de verlangen niet kon aanzien. Het was natuurlijk louter toevai, dat de heer X. zijn benoeming tot rech ter ontving op denzelfden dag. waarop zijn vrouw de bank verliet met een chèque voor 10.000 dollar in haar taschje. Ambten op afbetaling. Judge X. betaalde dus cash down. Doch men kan ook tot rechter worden benoemd op afbetaling, mits men geregeld betaalt. Anders wordt het gevaarlijk, zooals het geval van Judge Andrew McCreary be wijst, dat zich twee jaar geleden heeft voorgedaan. Deze rechter werd uitgenoodigd tot een conferentie met eonige machtigen van Tammany Hall. de burcht der democratische partij. Toen hij vertrok naar de conferentie met deze personen, aan wie hij zijn be noeming tot rechter te danken had. was hij vol maakt gezond. Bij het einde der conferentie was hij een lijk. Volgens een gerucht, dat in vertrouwen aan eonige millioenen menschen verder verteld werd. was hij vermoord, omdat hij slechts de eerste afbetaling had gestort, doch verder weigerde over de brug te komen. Mon gaf de moeste uiteenloopende lezingen over de wijze, waarop hij vermoord zou zijn, o.a. dat hij bij de conferentie doodgeknuppeld was. Meer waarschijnlijk leek mij een ander gerucht, nd. dat MacCreary een plotselingen. doch natuurlijken dood gestorven was en dat het eerste gerucht slechts door de democratische partij was verspreid om andere rechters, wier afbetalingstermijnen ongeregeld bin nenkwamen, angst aan te jagen, In ieder geval gaf Tammany Hall MacCreary een prachtige begrafenis. Was het toevallige of opzettelijke ironie, dat hel kerkkoor daarbij het bekende Amerikaansche lied zong: „The end of a perfect day". De stiefdochter van den fabrikant. Op 8 Juni van dit jaar werd dicht bij Long Beach, een van de chique Amerikaansche badplaatsen, aan de kust van Long Island, het lijk van een opvallend mooi meisje gevonden, dat blijkbaar door den vloed aan land was gespoeld. Volgens het medisch onder zoek kon het lijk nauwelijks -48 uur in het water heb ben gelegen en was de dood door verdrinking ver oorzaakt. De hals vertoonde sporen van een worging en het lichaam had op vele plaatsen schaafwonden, zoodat aan moord moest worden gedacht, waarbij de toedracht zeer waarschijnlijk deze zou zijn, dat het bewustelooze meisje in zee geworpen en daar hulpe loos verdronken. De identiteit der doode kon spoedig worden vast gesteld. Twee dagen tevoren had de groot-industrieel Stanley E. Faithfull te New-York nl. kennis gegeven van de verdwijning zijner stiefdochter Starr. Zoodra het lijk gevonden was. haastte hij zich vol angstige vermoedens naar Long Beach (een afstand van onge veer 100 K.M.), waar hij het lijk herkende als dat van zijn stiefdochter De heer Faithfull deelde aan de politie mee. dat zijn stiefdochter op 5 Juni 's morgens het ouderlijke huis had verlaten en dat zij dienzelfden avond een soirée bij een filmster zou bijwonen. Toen zij in den loop van den volgenden dag niet thuisgekomen bleek te zijn, had hij tevergeefs bij verschillende kennissen geinformeerd en toen van de vermissing kennis gege ven aan de politie. Op de vraag, of wellicht aan zelf moord kon worden gedacht (de wonden op het lijk konden ook door de sterke branding zijn veroorzaakt) antwoordde hij positief ontkennend, omdat zijn doch ter het ouderlijk huis in de beste stemming had ver laten en een veel te levenslustigen aard had om aan zelfmoord te denken. Van een roofmoord kon ook geen sprake zijn. omdat op het lijk alle voorwerpen van waarde werden aangetroffen, die het meisje bij haar leven placht te dragen. Zeer vreemd was ook, dat het lijk zoo ver van New York werd gevonden in een streek, waar Starr Faithfull nooit tevoren ge weest was. Het lijk was slechts gekleed in een lichte zomerjurk; voor de afwezigheid van het ondergoed was géén verklaring te vinden. De beroemde politicus. De geheimzinnige dood van het mooie meisje, dat in de beste kringen van de wereldstad had verkeerd, veroorzaakte in New York een groote opwinding. Het eerste resultaat van het politioneel onderzoek was de ontdekking van een dagboek der overledene, waar in zij de gebeurtenissen uit den laaisten tijd van haar leven zorgvuldig had neergeschreven. Nadere bijzonderheden over dit dagboek werden echter niet gepubliceerd. Ondanks dat circuleerde echter spoe dig daarop door de pers het bericht, dat een politi cus, die door zijn hoogen rang niet voor een gerech telijk onderzoek behoefde te vreozen, iets met den dood van het meisje had uit te staan. De politie had intusschen vastgesteld, dat het meisje inderdaad op de soirée van de filmactrice was geweest, terwijl zij den volgenden dag een afscheidsfeest op het stoom schip „Franconia" had bijgewoond, waar zij voort durend in gezelschap van den scheepsdokter, Dr. Jameson Carr, was gezien. Van de havenautoriteiten werd vernomen, dat zij na het wegvaren van het schip met een stoombarkas aan land werd gezet en niet geheel nuchter meer was. Van dit oogenblik af was zij niet meer gezien. Nu was het bekend, dat zij wel eens vaker onvoorzichtig was bij bet gebruik van sterken drank, dat door de Amerikaansche jeugd als een sport wordt beschouwd. Van den scheepsdokter hoopte men, als hij weer terug was, nadere inlichtingen te vernemen. 20.000 dollar zwijggeld. Intusschen trachtte de politie van den stiefvader der overledene nadere bijzonderheden te weten te komen. Langen tijd gelukte dit niet. lTit de nantee- keningen van een New-Yorksch hospitaal kwam ech ter aan het licht, dat het meisje vele jaren tevoren met een ambulance uit een New Yorksch hotel afge haald was. waar men haar half verdoofd en zwaar gewond aangetroffen had. In haar gezelschap be vond zich een oudere heer, die zich voor haar echt genoot uitgaf, doch plotseling de plaat poetste. Nu vertelden eindelijk de ouders, de ware toedracht der zaak. De oude heer was dezelfde politicus, dien de bladen hadden verdacht. Jaren lang wns hij hij de familie Faithfull aan huis gekomen en met de heide kinderen Starr had nog een zusje was hij altijd heel aardig omgegaan. Toen Starr echter volwassen werd. bleef hij niet precies de vaderlijke vriend, die hij altijd geweest was. Tenslotte kwam het toen tot bovengenoemd voorval, waardoor het meisje naar het hospitaal moest worden vervoerd. Haar ouders hadden den „vaderlijken vriend", die getrouwd was en volwassen dochters had. het liefst laten vervolgen, doch het schandaal zou tevens hun dochter treffen. Daarom zagen zij van een vervolging af. mits de politicus tenminste de langdurige behan deling, eerst in het ziekenhuis en later in een sana torium, betaalde. Zij ontvingen van hem daarop een bedrag van 20.000 dollar, op voorwaarde dat alle betrokkenen het gebeurde zorgvuldig geheim hielden. Wanneer deze dingen aan het licht kwamen, zou het met de politieke carrière van den „vaderlijken vriend" gedaan zijn. De heer Faithfull was nu van meening, dat zijn dochter wellicht zonder het te we ten. bij een der gelegenheden, dat zij teveel gedron ken had. toch iets losgelaten had en dat de politicus hierdoor ongerust was geworden. Een minder waar schijnlijke lezing is. dat Miss Faithfull van zijn posi tie misbruik zou hebben gemaakt om hem nog meer geld af te persen: waar zij zelf gefortuneerd was, is dit niet aannemelijk. In ieder geval blijft ook dan de bewering van haar vader van kracht, dat de poli ticus de eonige persoon op de geheele wvreld is, die bij haar dood belang kon hebben. Hij zei dan ook open lijk. dat naar zijn overtuiging deze politicus in den moord op zijn stiefdochter de hand gehad had.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 5