Geestes-Sport en Hersen-Gymnastiek
Het moeras dat zich niet temmen laaU
VOOR ONZE DAMMERS
VOOR ONZE SCHAKERS
EVENTJES DENKEN
Vraagstuk No. 853.
Vraagstuk No. 854.
m n
Vraagstuk No. 855.
Vraagstuk No. 856.
Geknipt
Zeven jaren lang communist.
Uw zenuwen
Alle pogingen om het productief te maken
falen.
N.
INI
onder leiding van GEO VAN DAM.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 844.
van A. A. Polman, Almelo.
De diagramstand ln cijfers was: Zwart 10 schijven op
7. 11. 13. 14. 16. 19. 20, 21 30 en 40. Wit 10 schijven op
22. 27—29. 31, 39, 41—43 en 50. Wit speelt 50—44!! (Zwart
moet de mccsten slaan met 40 X 36), 3934!! (Zwart Is
weer gedwongen meerslag te nemen met 21X23), wit nu
29X9. zwart 36X18, wit 34X25 en thans komt ruit 14 open,
het doorgangsvcld voor den slag naar 1, met zwart'3 14X
8, waarna wit wint door 25X1. Een brillante compositie!
van Dr. M. J. Bellnfante, Amsterdam.
Zwart: 6.
Wit: 6.
De diagramstand ln cijfers behoort te zijn: Zwart 6
•ehijven op 79, 19, 30 en 37. Wit 6 schijven op 28, 32,
89. 41, 44 en 49. Wit speelt en wint!
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 845.
van W. Green wood.
De diagramstand was: Wit Kf6, Te2, Te4. Pd5 en Lf3.
Zwart Kd3 en pion op d7. Wit speelt hier heel verrassend
Lf3hl en op zwart d7—d6. volgt wit Te2g2. Een zeer
aardig x.g. Indisch probleempje met een geprononceerd
w 11 thema.
van Geo van Dam, Wassenaar.
Zwart: 6.
c d c
Wit: 6.
De diagramstand behoort te lulden: Wit Ka2, Dd2. Pa7,
Pd7, Le5 en pion b3. Zwart Ka5, Dd8. Pa3, Lb4 en twee
pionnen op a6 en c7. Wit speelt en geeft mat ln twee
zetten
EEN BELANGRIJKE EINDSTAND.
In een wedstrijd van den Sakslschen Schaakbond,
eenlge Jaren geleden gehouden, kwam het bij het eind
spel in een der partijen tusschen de heeren Riemann
(met wit) en Stumm (met zwart) tot de volgende posi
tie: Wit Kg2, Th6 en pion g3. Zwart Kf5, Tb3 en twee
pionnen op h5 en b4.
-:?v*.
abcdefgh
Naar het scheen moest zwart de party verliezen, want
hy kon den pion h5 niet behouden. Op 1 Kf5—g4 zou
nameiyk volgen 2 Tg6t. KI5. 3. Wit Tg5t en daarna
Th5. Zwart vond echter den moolen zet Tb3b5ü en
daarna geschiedde 2. Th5t, Kg4ü Neemt wit nu het
kasteel dan is zwart pat, neemt wit nu het kasteel niet
dan verovert zwart de witte pion! In belde gevallen
Jeeft hy zich o pschltterende wyze weten te redden.
ACHT VIERKANTEN IN ééN VIERKANT-
Gevraagd wordt om van acht vierkantjes één groot,
eveneens zuiver vierkant te construeeren. De vierkant
jes mogen wel verdeeld worden, doch slechts aie op
lossingen zijn goed, waarin met het kleinst mogeiyk
aantal gedeelten is gewerkt. De acht vierkantjes moe
ten echter allemaal zy'n gebruikt, zoodat er geen ge
deelten mogen overbiyven, die onbenut zyn, waaruit
tevens volgt, dat op of onder elkaar schuiven niet
geoorloofd Is. De stukjes moeten precies tegen elkaar
aansluiten.
Hoe dit klaar te spelen? De oplossing kan worden
kenbaar gemaakt door middel van een teekening. waar
in door ïynen is aangegeven, hoe de stukjes gelegd zyn
en waaruit dan tevens de verdeeling blokt
WIE WAS DE BEZOEKER?
Men vroeg een zieke, wie het was die hem toch steeds
zoo trouw kwam bezoeken. De zieke antwoordde:
„Broers en zusters bezit ik niet en todh is de vader van
dien man de zoon van myn vader."
De vrager vond niets raadselachtigs in dit curieuse
antwoord. Waarom niet?
OPLOSSING VRAAGSTUK No- 846.
„Nul".
Het oorspronkeiyke getal is 118, hetgeen biykt uit de
volgende redeneering: Van den vierkantswortel 18 af
trekkende geeft 0. Ergo is de vierkantswortel 18. En 18*
=324. Dit product was ontstaan door een vermenig
vuldiging met 3, dus nu deelen we door 3 met tot uit
komst 324:3 108. Van het oorspronkeiyke getal was
toen reeds 10 afgetrokken, zoodat we nu tot resultaat
krygen 108 10 118.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 847.
„De Buitengewone Boekhouder".
Dit is mogeiyk doordat hy het woordje „noch" lezen
en schryven kan, d.w.z. dit woordje en ook alle a n—
d e r e woordjes! Een aardige woordspeling, die velen
niet hebben vermoed, zoodat deze dubbelzinnigheM*-s^s
etrlkvraag goede diensten bewees. Men zy op zyn hoede
voor de volgenden!
Hij gedroeg zich als een gentleman.
Onze lezers zullen zich nog wel herinneren den ju
weelendiefstal te Dieppe en het was met groote ijver
dat de. politie zocht naar Serge de Lenz. die van de
zen diefstal werd verdacht Zijn aanhouding is
thans gelukt en hij is in Brussel gepakt
Het Journal des Débats weet over zijn aanhoudin
gen enkele bijzonderheden mee te deelen.
Maandagavond is De Lenz. in gezelschap van een
jonge, Belgische vrouw in een groot hotel te Brussel
aangekomen. Een kelner uit het restaurant van het
hotel, blijkbaar een trouw krantenlezer, heeft De
Lenz herkend uit de beschrijvingen en foto's, die
dagbladen van dezen hebben gegeven. De kelner
waarschuwde den directeur van het hotel, deze de
politie en even later klopte een inspecteur, vergezeld
door eenige agenten, in burgerkleeding, aan de deur
van de kamer, die De Lenz in het hotel had betrok
ken, waar de gezochte zich had ingeschreven onder
den naam Serge de Chavrec.
Bent u meneer De Chavrec? vroeg de inspecteur
nadat hem op zijn kloppen was open gedaan
Zeker, en bent u van de Fransche politie?
Neen, van de Belgische.
Alle hulde, heeren; u doet het. beter dan de
Fransche politie. Laat ons er dan ook maar niet om
heen draaien. Ik ben er bij.
Serge de Lenz, een diamanten ring aan de hand
en een juweelen speld in zijn das, droeg zijn neder
laag elegant, stak zijn handen uit om zich door de
agenten rle boeien te laten aandoen.
Maak je niet ongerust, zeide hij tot zijn gezellin
op het oogenblik. dat de politie hem wegvoerde, jij
hebt met deze heele kwestie niets te maken.
In het politie-bureau zeide De Lenz: Laat <jns ter
zake komen! Alsublieft en hij legde op den lessenaar
van den commissaris de juweelen neer. die hij in zijn
verschillende zakken had. „In mijn bagage heb ik er
ook nog", zeide hij.
Bij zijn verhoor heeft hij gezegd inderdaad Serge
De Lenz te heeten en van goeden huize te zijn. Moor
denaar. zeide hij. ben ik nooit geweest en ik heb dik
wijls genoeg getracht op een fatsoenlijke wijze mijn
brood te verdienen, maar 't is me niet gelukt. Hij be
kende volmondig de inbraak te Dieppe te hebben ge
pleegd en vertelde alles met evel gemak.
De Lenz bleek bij zijn aanhouding in het bezit te
zijn van 25.000 frank en van het grootste deel der te
Dieppe gestolen sieraden: een briljanten collier, een
gouden armband, een gouden horlogeketting, aller
lei ringen. De rest is ergens in Frankrijk; waar, wil
de hij niet zeggen.
In een Brusselsch blad lezen wij. dat Serge de Lenz
die den 30en October de inbraak te Dieppe heeft ge
pleegd, tot 4 November te Parijs heeft vertoefd, in
drie eerste-rangs-hotels. Den 4en November is hij per
vliegtuig te Brussel aangekomen, waar hij zijn in
trek heeft genomen in het hotel aan den Boulevard
Max, waar hij in hechtenis is genomen na er onge
veer veertien dagen te hebben doorgebracht.
DE POLITIE SCHIET THANS OOK.
Een politieagent tc Chicago, die twee inbrekers be
trapte bij het berooven van een bontmagazijn, geraak
te met hen in gevecht cn schoot beide inbrekers neer.
Het totaal aantal roovers en bandieten dat te Chicago
door de politic werd gedood, is hiermede sinds Jan.
gestegen tot zestig.
In werkelijkheid een kittige militair.
Dezer dagen hebben te Toronto in Ontario een ne
gental communisten terecht gestaan. Zij zetten groo
te oogen op toen als eerste getuige een kittige mili
tair in de roode uniform van de bereden politie ver-
schen inwien zij 'n oud-secretaris van de communis
tische partij in West-Canada herkenden, die J. W.
Esselwaith genaamd was. Dit mocht juist zijn uit
hun oogpunt, maar voor het openbaar ministerie
hadden zij te doen met John Leopold, sergeant van
de bereden politie. Uit Leopold's getuigenverklaring
bleek, dat hij meer dan zeven jaar lang schijnbaar
zijn uiterste krachten had ingespannen voor het
communisme, terwijl hij al dien tijd een ijverig lid
van de politiemacht was gebleven. Leopold wist dan
ook van de beklaagden de heele doopceel te lichten.
Hef komt vaker voor dat politiemannen weten door
te dringen in geheime of semi-geheime organisaties,
maar dat iemand deze rol zeven jaar lang volhoudt,
behoort wel tot de bijzonderheden.
VERKEERDE WISSELSTAND.
20 reizigers gewond.
Woensdagmiddag is op het station Eger ten ge
volge van een verkeerden wisselstand 'n locomotief
ingereden op een tot vertrek gereedstaanden passa-
gierstrein. Twintig reizigers werden gewond, waar
van vier ernstig. Een vrouw is aan de verwondin
gen overleden.
VAN EEN STEIGER GEVALLEN.
Van 10 meter hoogte.
Donderdagmiddag is op de flesschenfabriek te Zwijn-
drecht de autogeen-lasscher Spits, van de firma Penn
en Bauduin uit Dordrecht, van een tien meter hoo-
gen steiger gevallen en naar het Diaconessen-zie"ken-
huis te Dordrecht overgebracht, waar hij aan de ge
volgen is overleden.
komen tot rust; slaap, kalmte, zelfbeheer^
arbeidslust en levensvreugde keeren
het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
KLEINE OORZAKEN.
In den nacht van Woensdag op Donderdag j. i ||f|
brand de boerderij van C. Winkel, staande
Wijzend, gemeente Benningbroek. De oorzaal
den brand schijnt gezocht te moeten worden h j
petroleumstel, waarop een pannetje met peren,
te koken, dat met een kleedje was afgedekt. Meti A»n
te hebben de bewoners zich kunnen redden.
DE TILBURGSCHE INBRAKEN.
Een der aangehoudenen b*
De van een reeks inbraken te Tilburg verd&j
van Kr. en H., zijn door den rechter-commiss*j
Breda in verhoor genomen.
Ofschoon zij aanvankelijk weigerden inlichting
geven omtrent de op hen gevonden en in hui
ningen in beslag genomen voorwerpen, her?
Duitscher H. Donderdag aan den rechter-comml
bekent, zich zoowel alleen als in vereeniging 3
Kr. schuldig tc hebben gemaakt aan een groot?
van de in Tilburg gepleegde inbraken.
DOOR HONGERSNOOD BEDREIGD.
r:
Z01
Wl)
Op het eilandje Foula, dat behoort tot de
eilanden ten Noorden van de Schotsche kust,1
de ongeveer honderd inwoners door hongersnoet
dreigd, aangezien tengevolge van hevige stom»
dert twee maanden geen levensmiddelen op la
land zijn aangevoerd. Er zijn maatregelen getn
om de ongelukkigen naar een van de hoofdei^
over te brengen.
DE NATUUR WINT HET VAN DE TECHNIEK.
Het werk van Mizell.
Bloeiende flora en fauna ln het moeras.
Door Dr. S. L. TAYLOR.
N E W-Y O R K
In een algelegen gedeelte van Amerika, in het Z. O.
van den staat Georgia, ligt temidden van uitgestrekte
laagvlakten met oerwoud, kreupelhout en rivieren met
langzaam stroomend -water, het groote Okefenokl-moe-
- ras. Het strekt zich over een lengte van 90 K.M. in de
Richting Noord-Beid uit en is 30 50 K.M. breed. „Het
moeras is ontembaar", zeggen de bewoners van dezeti
staat en tot dusverre hebben de feiten hen in het ge
lijk gesteld.
Eerste pogingen.
Het heeft nimmer aan pogingen ontbroken om dit
groote terrein op de een of andere wyze productief te
maken. Reeds de Indianen en de eerste blanke kolonis
ten hebben dit beproefd. Sindsdien zyn groote maat
schappijen opgericht om het droog te leggen, om het
daarin groeiende hout te benutten, om er terpentin te
winnen, doch men had geen succes. Thans heeft de
mensch deze pogingen voorgoed opgegeven; de regee
ring der Vereenigde Staten heeft verklaard, dat het
moeras tot natuurmonument zou worden verheven, aan
gezien het blijkbaar onmogeiyk was, het productief te
maken. De talryke, daar levende dieren, vooral visschen
en vogels, worden nu tevens beschermd tegen uitroeiing
Deze beslissing is te danken aan de actie van een aan
tal natuurvrienden, die grooten invloed te Washington
hebben. Dit natuurmonument zal alle andere Ameri
kaans che „reeervationa" in oppervlakte overtreffen.
Weggezakt ln het moeras.
De naam beteekent „trillende aarde" en is inderdaad
zeer goed gekozen. De aarde trilt er niet alleen, doch
begeeft zich meermalen onder de voeten van een oner
varen 100per, zoodat hy wegzinkt ln de modder. De
laatste Indianen van deze streek hebben ln dit moeras
den blanken weerstaan, jaren nadat hun stamgenooten
naar het Zuiden, naar Florida, waren weggetrokken. De
Jongste zoon van het stamhoofd bleef echter met een
kleine groep achter. Deze Indianen waren Semtnolen
en de naam van het nieuwe stamhoofd was Konifatko,
wat zooveel beteekent ais „O-been". Hy trok zich met
zyn aanhangers terug in het moeras en vestigde zich
op een eiland ongeveer 25 K.M. van de kust. Het was
voor de blanken onmogeiyk, zyn schuilplaats te ontdek
ken. In 1838 voerde hy zijn mannen aan bij een bloedi-
gen aanval op de afgelegen boerderyen; dit lokte echter
een strafexpeditie uit, die de Indianen In de moerassen
achtervolgde en ln een aldaar gehouden veldslag zoo
zware verliezen toebracht, dat zü het geraden achtten,
eveneens naar Florida uit te wUken.
Een kanaal door het moeras?
In 1877 besloot het Amerikaansche departement van
oorlog het moeras te benutten om op gemakkeiyke wijze
een kanaal te kunnen aanleggen tusschen den Golf van
Mexico en den Atlantischen Oceaan. De deskundigen
achtten zich echter niet opgewassen tegen hun taak en
het plan werd niet uitgevoerd. Toen besloten in 1890
eenige rUke Amerikanen een kanaal door het moeras
te laten graven om het te draineeren. Van vele zyden
werd het hun afgeraden; doch zy zetten door. Van twee
kanten werd het werk begonnen, doch toen aan de
eene zijde 10 en aan de andere 13 K.M. gereed waren
en vele millloenen waren uitgegeven, ontdekte men dat
het water niet wegvloeide uit het moeras, doch dat het
kanaal integendeel steeds meer water naar het moeras
toevoerde. Het kostbare werk werd stoptgezet, de bag
germolens werden achtergelaten en vervielen en de bewo
ners van de omgeving zelden voor de zooveelste maal:
„Het moeras is ontembaar."
In kaart gebracht.
Kort na deze mislukking kochten eenige houthande
laars het moeras ln zyn geheel, op en stelden Hamp Mi
zell, een jonge man, die In de omgeving van het moe
ras was opgegroeid, aan om het in kaart tc brengen.
Dit werk deed hy zeer grondig met behulp van twee
assistenten, doch het duurde 4'.4 jaar. De eilanden, ri
vieren en algemeene gesteldheid van het moeras kende
hy reeds tevoren, maar nu ging het om de karteering
met compaa en meetlint. Het werd de eerste kaart van
het moeras en zij diende tot basis voor alle latere op
metingen. De ontberingen van Mizell zyn haast ondenk
baar. Met schuitjes kon slechts een gedeelte van het
1 ond
moeras doorkruist worden; de rest werd te voti
daan, waarby de mannen tot de knieën en soms td
middel ln den modder stonden en zich meermakt
lianen en wortels moesten vastgrijpen om niet 1
zakken als de „trillende aarde" zich begaf. Zi;
peerden op eilandjes, waar de bodem wat vaster «1
nomen gewoonlijk voor vijf dagen proviand mee:
namelijk aardappelen en spek. Water behoefden z;
te dragen, want vrijwel overal in het moeras ku ia de
een kommetje zuiver water verkrygen door
voet van een boom een gat in den grond te gn
Relangryke ree
Hun werk is van groote beteekenis geweest to
grafische kennis van dit gebied, zij hebben er
dien de bronnen van de bekende Swanee-rivier
de St Mary gevonden. Doch de houthandelaar» K
er niet veel van geprofiteerd. Wel hedden zjj k
uitvoerige kaart, doch nu duurde het nog drj
voordat men een spoorweg had aangelegd na-
rand van het moeras en daar werktuigen had
om de boomen te kappen en te verzagen. Toenïïl
weliswaar jarenlang werken en het prachtigst»,
hout leveren, dat de wereld ooit gezien had, marl
mate men dieper in het moeras moest d<
werden de productiekosten steeds hoogej,_j^
bedrijf niet meer rendabel was. Nogmaals
groote moeras den mensch overwonnen. Er
nog slechts af en toe een cypres geveld en
wet, waarby het moeras tot natuurmonument1
verklaard, binnenkort in werking treedt, zal ocki
tot het verleden behooren.
Bloeiende flora ecli
Als natuurmonument zal het echter geheel ecj
zyn soort zijn. Het Is een paradijs voor wilde dk»
vogels. Er zyn 21 eilanden van noemenswaartip
meting in, die ten allen tijde boven het water
ken, begroeid met cypressen, dennen, eiken, pa
men, magnolia en een overvloed van kleinere
Er zyn diepe en ondiepe meren en uitgestrekt»
sen ln den eigenlijken zin des woords, vlakk» e
die juist onder water staan en met wilde lelie»
cinten begroeid zijn. Met uitzondering van is
vindt men er nog alle wilde dieren, die er ln dei
der eerste blanke emigranten huisden en ondii
pogingen van regeering en particulieren niet 1
roeid konden worden. Eenige soorten zyn weiisrt
slechts door enkele exemplaren vertegenwoordig
wanneer deze eieren werkelijk beschermd 1
wacht men dat zy spoedig weer in aantal
nemen. Men vindt er nu nog veel herten, wlldil
en panters. De Jacht op wilde katten is hier tt
vermaak en er is veel moed en behendigheid
om zoo'n dier te vangen. In de omgeving vas «t
ras ziet men dikwijls een wilde kat met treurige 1
kijken tusschen de tralies van een zelfgemuW
waarin zy is opgesloten door een jongen, dl» br~
behulp van een hond levend heeft gevangen.
Moordlustige
De panters worden door de bewoners deit:
meer als vyanden beschouwd; zij sluipen bifl»
dooden zelfs volwassen koeien enkel uit moortüi
beren zijn ook allesbehalve populair. Er zijn h
ten: een groote en een veel kleinere. Beide
en belde vermoorden de varkens der boeren,
ras is voor hen ideaal. Zij vinden er ailer-tl
vruchtjes in overvloed; zij ontdekken nog w<
nest met schildpadeieren; zy kunnen jong»
eten, zooveel zij willen, als zjj de moeite
klimmen ervoor over hebben, want het krio»8
büen in het moeras. Men zegt, dat zij altijd
gen krijgen, een mannetje en een wyfje en
opvoeden door slaan! Het schijnt ook, dat
de aanwezigheid der beren bemerken en dafl^
rand van het moeras naar de huizen der *"~4
keeren.
Er zijn ook otters, wezels, waschberen,
bunzings en muskusratten in het moeras,
vacht werden zy diwyis in grooten getal* r
met behulp van stalen klemmen, doch ditJ*
verboden worden. Verder zijn er niet
soorten vogels ln het moeras. Machtige area®"
er overheen, de zoo zeldzame kraanvogels *tP
lang niet uitgestorven en de vele rel8er0
aan het landschap. Onder deze vogels bebï<C£|
dan een dozijn soorten wilde eenden, die
maanden uit Noordeiyker streken hierheen
de geheele fauna is nog niets vergeleken
loofiyken rykdom aan visch. Ik heb
man uit de buurt ln enkele uren meer dan
pracht-exemplaren ophaalde. Men denkt tt
over, om zelfs na het instellen van het
ment het visschen ln het moeras niet g
worden. De grootste vijand van de vissen w
gator- Hy «et veel visschen op, doch is
kant een groote hulp voor hen. want 03^
in den bodem der meren, waarin de vis*»"
afzakken in koel water.
(Nadruk verboden).
