SchagerCourant
1
1
I
HAAR ERFDEEL.
iFRISO
BAAI
Tweede Blad.
Ingezonden Stukken.
jet verkeer langs den weg
«o de Westfriesche Kanalen.
int
ben
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Donderdag 10 December 1931.
74ste Jaargang. No. 8984
^1 In
jaar.
In een der plaatselijke bladen van ons District iazen
onlangs een ingezonden stuk, waarbij van een con-
ult het Leidsch Dagblad van 21 November ge-
ik werd gemaakt om te ageeren voor uitstel of af-
1*1 van de Westfriesche Kanaalplannen. Wij zonden
tatuk aan de Kamer van Koophandel te Leiden ter
nderzoek, waarop wij heden de onderstaande beschou-
41 hebben ontvangen van den heer J. H. A. Manders
den Provincialen Waterstaat van Zuid-Ho'land.
ten wij U beleefd verzoeken tevens In Uw blad te
ükn opnemen.
Alkmaar, 8 December 1931.
Voor het Secretariaat van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Hollands Noorderkwartier:
D. J. SCHEFFEL, secretaris.
5 BESOHOEIINGSWERKEN ONDER ALPHEN—
KOUDEKERK—HAZERSWOUDE. GROOTE
VERBETERING VOOR TOENEMEND
SNELVERKEER.
towege de Kamer van Koophandel en Fabrieken
r Rijnland werd, omdat ik er ten nauwste bij be
tken ben, mijn aandacht gevestigd op een artikel,
rkomende in het Leidsch Dagblad van 12 November
onder bovenstaand hoofd en voorzien van een foto
hierin genoemde werken. Deze Kamer nad boven-
van de Kamer van Koophandel voor Hollands
irderkwartier te Alkmaar een schrijven ontvangen,
irin deze verwees naar een terzake gezonden stuk
een in haar District verschijnende courant
redacteur van het Leidsch Dagblad schrijft o.a.
vernieuwing der beschoeiing, wat de Hooge
lijk betreft, houdt uitsluitend verband met de ver-
ling van den Rijksstraatweg ter plaatse", en ver-
,Het gevolg van deze nieuwe beschoeiing is, dat
Rijn en het vaarwater op tal van plaatsen beiang-
jjk smaller wordt, waaruit wij zeker kunnen afleiden,
lt ook vanwege den Provincialen Rijkswaterstaat
rdege rekening wordt gehouden met het toenemend
tlverkeer langs den weg en het langzamerhand
Mds meer en meer te niet gaande verkeer te water."
)e groote onjuistheden hierin verzoek lk even in Uw
ld te mogen recht zetten, ik laat dan gaarne de
rerige rusten.
Vooreerst nu is de beschoeiing langs den Hoogen
indijk tsluitend ontworpen in het belang van de
evers en dus van het scheepvaartverkeer. Toen
iter het plan daartoe gereed was, zag de Provin-
ale Waterstaat in, dat deze voorziening mede dienst
baar kon worden gemaakt aan de verbetering van den
Igkweg en lichtte dienaangaande den Rijkswaterstaat
Deze greep de geboden gelegenheid gaarne aan,
het gevolg, dat de beschoeiing, welke om de oevers
ormaliseeren reeds 4 4 6 M. in den Rijn zou voor-
sbracht worden, op een enkele plaats nog 2 M.
er Rijnwaarts werd geprojecteerd. Maar dit deed
de breedte van het vaarwater niets af of toe. Deze
ite bedraagt toch op die plaatsen nog van* 50 tot 55
htegendeel men zou zeggen, dat door deze normali-
het vaarwater verbreed ls, daar op de vooruit-
Bgende punten nog ongeveer 2 M. van den oever
it afgenomen, waardoor op de eene plaats de
dte van 51 op 53 M., op de andere van 53 op 55
«ordt gebracht. Doch men voelt wel, dat bij die
D!e breedte van het vaarwater deze paar meter
r of minder geen gewicht in de schaal leggen, voor-
«lat andere plaatsen de Rijn beduidend smailer
meen hiermede duidelijk te hebben gemaakt, dat
dus zeer verkeerd gezien is den Rijks- en den Pro-
üalen Waterstaat toe te dichten, dat het rekening
dt met het langzamerhand steeds meer en mesr te
gaande verkeer te water. Mijn persoonlijke over-
ing is, dat de scheepvaart een zeer groote plaats
blijven innemen en nooit gemist zal kunnen wor-
voor het vervoer en wel om de doodeenvoudige
en. dat het vervoer per schip enorm veel goed-
per is dan het vervoer per as. Ziet men dit niet in,
ral men daardoor in zijn handel en industrie, voor-
aden
er
Pold#
rd,
FEUILLETON
Vit het Engelsch van Joseph Hockitw
af i
OUDE
ndi
ave
d.gafl
W
wr de eerste keer sinds een maand gebruikte Mary
«maak haar maaltijd. Het vooruitzicht voor een
uit Leeds weg te gaan en Nancy's oude huis en
liike geboortestreek te zien, stemde haar gelukkig,
begon zelfs over haar kleeren te spreken en vroeg
of er in Cornwall bioscopen bestonden.
ossesOjf Bioscopen? Geen denken aan! Ik zal je het land
o zien zooals het werkelijk la met de groote rot-
«o de zee.
Het zal heerlijk zijn! zei Mary zacht
zag ze er tien jaar jonger uit toen ze Nan-
het eind van den avond goeden nacht wenschtc.
yjl een half uur later scheen ze weer van stemming
boderd, want Nancy hoorde haar, toen ze al in bed
op een klagelijke toon sreken.
kan eigenlijk niet gaan.
Waarom niet?
Het schoot mij opeens te binnen. Wat moeten we
de formule doen, Nancy? Ik durf die niet ln huis
kun
Maar nen de formule tooh naar een bank-
h brengen
Nooit van mijn leven! riep Mary uit. Ik durf
ln een kluis te laten.
dat is even veilig als de Bank van Engeland!
nu geen minuut rust hebben, als het niet vei-
°W*borgen was.
i ^aal het dan door de Bank bewaren. Dat is toch
'vertrouwd?
"Dat misschien wel. was het antwoord.
a dan gauw naar bed en wel te rusten!
dagen later waren Nancy en Mary Judson op
CornwaJI- Nancy was bang geweest, dat Mary
reis niet zou kunnen verdragen, maar ze zag
te** blijdschap, dat ze er absoluut geen hinder van
lA&f hebben.
roe of ik een nieuw leven begin, zei ze;
^keljjk heerlijk, ik geloof dat ik nog blijer ben
al thans bij de zeer scherpe concurrentie, moeten boeten
Mogen kleinere vrachten al eens om de snellere be
zorging per auto vervoerd worden, voor grootere blijft
het schip het aangewezen vervoermiddel. Ik behoef
trouwens om de onjuistheden der conclusie van den
verslaggever te bevestigen, slechts te verwijzen naar
Rotterdam. Liggen daar niet vele zeebooten stil? Komt
dit door het toenemend snelverkeer iangs den weg?
Toch zeer zeker niet! Er zijn andere oorzaken.
Ook een paar honderd jaar geleden, bü de opkomst
der diligences en wagenveren deed hetzelfde verhaaltje
opgeld. En ook weer een tachtig jaar geleden, toen het
spoor kwam. Maar 't schip bleef, niettegenstaande er
toen zelfs geen beweegkracht door stoommachine of
motor voor bestond.
Mijnheer de Hoofdredacteur, ik dank U voor de
gastvrijheid in Uw blad en na nog even geconstateerd
te hebben, dat door een dankbare samenwerking tus-
schen Rijk en Provincie bij de oeverwerken onder Ha-
zerswoude èn het scheepvaartverkeer èn het rijverkeer
gediend is, zou ik graag willen eindigen met ie ver
ontschuldiging. dat ik reeds te veel plaatsruimte van
U gevraagd heb, doch ik vind het vraagstuk te belang
rijk om U niet te verzoeken er nog aan toe te willen
voegen onderstaand staatje van het scheepvaartverkeer
over eenige jaren sinds 1880, waaruit toch wel zeer
duidelijk de toename spreekt. Eenige toelichting ver
dient dit staatje nog wel, namelijk deze, dat het aantal
vaartuigen beduidend ls toegenomen, niettegenstaande
in de laatste jaren ongeveer alle passagiersbooten en
ook vele kleinere vaartuigen vervailén zijn. De kleinere
vaartuigen worden toch alle door grootere vervangen,
alle vaartuigen worden grooter.
Jammer genoeg kan ik thans niet de gegevens over
de tonnenmaat verstrekken. Daaruit zou de toename van
het scheepvaartverkeer nog sterker blijken. Terwijl het
aantal toch in 1930 het 10-voudige van 1880 bedroeg,
heeft de tonnenmaat zeer zeker het 15- 4 20-voud'ge
bedragen.
Scheepvaartverkeer op den Ryn door de
Alphensche brug.
Jaar 1880 1915 1922 1928 1829 1930
Aantal vaartuigen 7661 43645 43410 67229 61086 75452
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 8 November.
EEN VEROORDEELDE, DIE DE DEUGD VAN
BERUSTING MISTE.
Op 18 Sept. had zich voor den Kantonalen Rechters-
zetel te verantwoorden de heer Martinus Aldegondus
Johannes Marie B., koopman en automobilist te Haar
lem, die zich op 27 Juni te Heiloo zou hebben ver
grepen aan Qe regelen des verkeers, door met zijn
motorwagen op den Rijksstraatweg, gemeente Heiloo,
een voor hem rijdenden auto zoo rakelings te passeeren,
dat daardoor de vrijheid en veiligheid in gevaar werd
gebracht Er had echter geen aanrijding plaats en zou
dus de manoeuvre van den heer B. vermoedelijk geen
strafrechterlijke gevolgen hebben gehad, doch het
andeïe rijtuig, bestuurd dooi4 den elgehaar, den heer
Schaap van Krommenie, deed dienst ten behoeve van de
vrijwillige verkeerspolitie, terwijl Brig.-Titulair Tjipke
Muilender uit Krommenie nevens den bestuurder had
plaats genomen, om zoo rioodig als wrekende Nemesis,
men vergeve ons deze eenigszlns wankele beeld
spraak tegen de zondaren in het verkeer op te tre
den. De brigadier achtte althans deze wijze van rijden
roekeloos en maakte proces-verbaal op met het resul
taat, dat de heer B. werd veroordeeld tot f 25 boete of
25 dagen, wegens overtreding van het geheele motor
en rijwielwet beheerschende artikel 22.
Met welke veroordeeling de heer B., die absoluut de
aanwezigheid van gevaar of roekeloosheid loochende,
zich niet kon vereenigen, weshalve hij in hooger icroep
kwam, hetwelk heden werd behandeld, als eerste zaak
van de nieuwe rol.
De appellant had zijnerzijds heden 2 getuigen 4 dé
charge.
Brigadier Mullender verklaarde als Ir eerste instan
tie. Verdachte had zeer onvoorzichtig het verkeer afge
sneden, tusschen den wagen, waain getuige plaats had
genomen en de auto's die van de andere zijde kwamen.
Voorts reed hij met een snelheid van 90 kilometer.
De appèllant quallficeerde deze waarneming als on
juist zooals hij nader trachtte aan te toonen.
De heer Schaap, Commissionnair te Krommenie, was
van meening dat verdachte op gevaarlijke wijze de
Maar Nancy was ook gelukkig. Het was twee jaar
geleden dat ze naar Leeds was gekomen en de gedachte
dat ze het oude huis zou zien. was haast te heerlijk. Ze
sprak weinig, maax er ging des te meer in haar om.
En toch ging ze terug naar Trevanion Court als een
vreemde: het was haar eigendom niet meer. Ze wist wel,
dat de jonge Jack Beel haar met open armen zou ont
vangen, 'dat als ze het zou vragen, alles opnieuw haar
eigendom kon worden; maar ze was niet in staat die
vraag uit te spreken. Aan één kant vond ze het even
pijnlijk als plezierig om Trevanion Court terug te zien.
Ze had bijna geen bericht uit Cornwall ontvangen den
laatsten tijd. De jonge Jack Beel had haar drie keer
geschreven, dat zijn gevoelens voor haar onveranderd
gebleven waren. Ze had de brieven vriendelijk beant
woord, meer niet.
Ook John Trefry had geschreven, maar zijn brieven
waren zooals hijzelf, kortaf, en een beetje teruggetrok
ken. Verder had ze niets gehoord. Ze voelde niets voor de
meisjes die ze daar had gekend: de meesten waren ge
trouwd. Dit alles stemde haar mistroostig. Ze had een
gevoel of de goede dagen van vroeger nooit meer zouden
komen. En tegelijkertijd voelde ze zich opgewonden en
gelukkig. Leeds, met zijn stampende machines, met zijn
berookte huizen en mistige lucht, had ze achter zich ge
laten en ze kwam terug in het land van schoonheid en
zon.
Zijn we al in Cornwall? vreog Mary, toen de trein
Plymouth passeerde.
Nog niet, antwoordde het meisje. Eerst komt
Saltash Bridge.
De trein stopte Bij Devonport en bereikte eindelijk
Saltash Bridge, en het kleine stadje aan de overzijde.
We zijn in Cornwall! riep Nancy.
Het ls erg mooi. antwoordde Mary.
Mooi! riep het meisje uit Het is thuis. Nu voel lk
pas weer. dat ik leef!
Ja. het ls mooi, bevestigde Mary. Het is heel
anders dan in Yorkshire, maar ik houd toch meer van
Leeds. Wat ls hier alles groen! voegde ze er aan toe.
Na een langen rit door een van de mooiste deelen van
Engeland, bereikte de trein het kleine stationnetje. Ze
had getelegrafeerd naar den eigenaar van een kleine cot
tage. die alles voor haar in orde zou brengen.
De zon ging onder; Mary gaf blijken van vermoeienis.
Zijn we er nog ver vandaan, kind? vroeg ze. De
ben doodmoe-
Nog een kwartiertje, stelde Nancy gerust. Daar
staat de auto al te wachten.
De wagen reed door de bekende dreven. Nancy, hoorde
voor hem rijdende wagens voorbijgereden was en het
verkeer had gecoupeerd.
De snelheidsmeters zijn gewoonlijk niet al te be
trouwbaar. decreteerde de heer Schaap niet onjuist. Hij
schatte de snelheid, waarmede appèllant reed. op pl.m.
70 Kilometer en bij het voorbijrijden misschien 50 60
K.M., wat de heer Schaap niettemin toch gevaarlijk
achtte.
De heer A. L. Schoof, chauffeur in dienst van den
heer C. de Bruijn. dienst AlkmaarLimmen. gehoord
als getuige a decharge, had destijds niets bijzonders op
gemerkt en evenmin geremd, zooals get. Mullender
meende geconstateerd te hebben. Getuige Mullender be
weerde echter, dat het deze bestuurder niet was ge
weest omdat het door hem genoteerde uur niet klopte.
Ten slotte werd gehoord de heer Van Balen te Haar
lem, die verklaarde, dat de maximum-snelheid door den
Ford. waarmede de verdachte had gereden, ontwikkeld,
bedroeg 70 a 72 kilometer.
De heer Officier vestigde de aandacht op het ver
schil ln de verklaring van de getuigen. Wat echter niet
wegnam, dat het coupeeren of parasiteeren op den ver
keersweg. door den ter zake kundigen spreker, ten
strengste werd veroordeeld en hij te dier zake vor
derde f 25 boete of 25 dagen.
EEN INTERNATIONALE ZAKKENROLLER VOOR
DE STRAFKAMER.
Voor de variatie kregen we nu eens 'n Belg op de
zondaarsbank. de 44-jarige Guillaume Fannoy. 'n zich
noemende koopman uit Brussel, we?ken mijnheer echter
geen Hollandsch verstond, aan welk bezwaar echter
door Mevr. Monner—Wacker als beëedigd tolk, werd
tegemoet gekomen. Deze verdachte, reeds eerder ver
oordeeld. was op 3 November op de koemarkt te Alk
maar opgetreden en had .den bejaarden heer P. Honing
te Z.- en N.-Schermer een portefeuille, inhoudende
pl.m. f 163 aan bankpapier ontfutseld. Hij werd echter
gelukkig op heeterdaad betrapt en beleefde niet veel
genoegen van zijn coup de maln, want hij werd a la
mlnute ingerekend en in de prison gedeponeerd. De
verdachte deelde echter als buitenlander gelijk op n et
de voorrechten van nationale zakkenrollers en hem was
als verdediger en raadsman toegevoegd mr. A. Prins.
De oude heer Honig had een druk gevoeld, 'n hand
vluchtig gezien en was zijn portefeuille verdwenen;
foetsie, zooals de jongens zeggen.
De beroofde was echter zeer actief en vroeg den
nabij staanden persoon, toevallig den verdachte, op
forschen toon: Heb jij het? De man verstond echter
deze vraag niet, maar pakte toch maar zijn oiezen,
doch werd nagezet en gegrepen, terwijl bleek, 1at hij
de portefeuille nog in zijn bezit had.
De heer Officier releveerde, dat de vereeniglng voor
het Vreemdelingenverkeer te Alkmaar, niet de Ledoe-
llng heeft gehad met haar krachtige propaganda om
personen als verdachte daarheen te lokken. Verdachte
was het echter vermoedelijk, niet te doen om de schoon
heden der stad te bewonderen, doch met een auto uit
Brussel gekomen, ln gezelschap van eenige handlan
gers om op een drukke markt, waar veel geld worJt
gewisseld, zijn slag te slaan.
De heer Officier bracht ook nog hulde aan de Acti
viteit en cordaatheid van den ouden heer Honig.
In het voordeel van verdachte pleitte, dat hij na
genoeg het feit erkend had.
Hij was voorts eenige malen wegens vermogens
delicten veroordeeld. Zijn komst in Nederland was tij
dens de Olympische spelen, ook al gesignaleerd.
Eisch ten slotte 9 maanden gevangenisstraf.
Mr. Prins wees op de erkentenis van den verdachte
en ook op de omstandigheid dat onze reeds ontredderde
staatskas ook nog zal hebben zorg te dragen voor
kost. inwoning en verpleging van den verdachte. Daar
om zou pleiter uit een economisch oogpunt willen
voorstellen een voorw. straf met als bijzondere voor
waarde, dat verdachte zich gedurende zijn proeftijd niet
op Nederlandsch grondgebied mocht bevinden.
De heer Officier kon zich met deze oplossing niet
"verccnigen, met bat oog op de handhaving van het
Strafrecht en de MceUijkheden bij het toezicht op een
dergelijken reclassant en persisteerde bij zijn genomen
requisitoir.
Mr. Prins dupliceerde met enkele woorden, bleak de
zaak niet zoo donker in' te zien en wees nog op de
mogelijkheid een onvoorwaardelijke straf aan een dcflj
niticve te verbinden.
Uitspraak a.s. week.
Wonden
huiduitslag, springen-
de handen, kloven, win-
I terteenen, dadelijk ver-
l zachten en verzorgen met I
AKKER'*
KLOOSTER BALSEM A
bijt niet!
ln de verte al het ruischen van de zee. De heggen wa
ren bedekt met bloemen, de vogels tjilpten in de boo-
men, de lammetjes sprongen rond in de wei. Eindelijk
was ze terug in haar land Aan den anderen kant der
heuvels lag Trevanion Court Ze vergat bijna Mary*s
bestaan, zo vergat alles behalve de gedachte, dat ze
„thuis" was en haar hart bonsde.
-- Eh... eh... maar dat is werkelijk prachtig, stamel
de Mary Jud9on eindelijk.
De auto stopte voor een klein granietsteenen land
huisje. in de verte waren de ruwe rotskust en de wijde
zee zichtbaar. Zelfs voor Nancy, die dit honderden koe
ren gezien had. scheen het een openbaring.
Is het niet prachtig?
Blackpcol is er niets bij. ?r»f Mary toe en Ccarl-
borough gewoonweg een gat. Maar toch ben ik doodmoe;
ik zou het liefst naar bed willen na een kop thee.
Je bent toch niet moer zoo vermoeid als in den
trein, hè?
Neen. die autorit heeft me opgefrischt. Maar het
is toch een lange dag geweest
Morgen blijf je den heclen dag in je bed, zei Nancy.
En wat ga jij doen?
Nancy gaf geen antwoord, maar Mary Judson begreep
heel goed, wat ze van plan was.
HOOFDSTUK XVIDL
De jonge Jack Bed
Ik ben erg blij u terug te zien. miss Nancy. Toen
ik uw telegram ontving, was lk zoo blij alsof lk een ca
deau gekregen had. Ik hoop. dat u een goede reis ge
had hebt en uw vriendin ook. voegde ze erbij, zich naar
Mary wendend. U bent niet heelemaal gezond op het
oogenbllk, nietwaar miss?
Mrs. Uren had Nancy heel critisch bekeken. Ze had
zich afgevraagd, wat Squire Trevanion's dochter, want
zoo noemde het volk maar nog altijd, ln die lange af
wezigheid had uitgevoerd, en zo keek opmerkzaam naar
Nancy's kleeren. Ook Mary moest zich aan een onder
zoek onderwerpen, want ze had niet naar het oordeel
van de vrouw het voorkomen van een échte lady.
Want by het eenvoudige volk van Cornwall bestaat
nog altijd het respect voor de „oude families". En al was
Squire Trevanion een eenvoudige farmer geweest en
zonder een cent gestorven, zoodat het oude huis ver
kocht moest worden om zijn schulden te betalen, hij
was en bleef een Trevanion. terwijl Jack Beel. die het
huis gekocht had, zonder eenige onderscheiding werd
GEEL 30 Ct.
GROEN 35 Ct.
ROOD 40 Cf.
per pond
LfvcJc en
(jvedkoope (Tabak.
EEN OUD STADGENOOT IN HOOGER BEROEP.
De 53-jarige heer Jacob W, fruithandelaar te Den
Helder, voorheen te Alkmaar, was door den Kanton
rechter te Schagen veroordeeld tot f 30 boete of 30
dagen, ter zake dat hij op 8 Mei op den ryksweg to
Zijpe met een door hom bestuurden vrachtauto oen
aanrijding had veroorzaakt met een driewlelige aange
spannen wagen, met zand beladen, en bestuurd door den
heer J. Commandeur. Deze werd van de kar gescho'tt en
bekwam zoodanige verwondingen aan rechterarm en
-been, dat hij vermoedelijk wel levenslang Invalide zal
blijven. De man bewog zich dan ook nu nog zeep
moeilijk.
De heer W. was tegen het vonnis in hooger beroep
gekomen en werd juridisch bijgestaan door mr. Lan-
geveld, advocaat te Alkmaar.
Door den heer Commandeur werd verklaard, dat
verdachte hem n a het ongeval, toen getuige in het
ziekenhuis vertoefde, wel belangstelling had betoond.
Behalve de aangeredene werden nog een drietal ge
tuigen gehoord. Drie dezer heeren hadden zich in den
auto van appellant bevonden. De oorzaak van de aan
rijding werd door onvoldoende werking der voatrem
veroorzaakt, terwijl appellant geen gebruik van de
handrem had gemaakt. Gevorderd werd thans f 60 boete
of 60 dagen.
Mr. Langeveld pleitte een geringe straf en bracht
eenige woorden van deernis uit met het slachtoffer
Commandeur.
APPELLANT UIT GELDGEBREK.
De 43-jarige landarbeider Corn. K., voorheen wonende
te Texel, thans te Den Helder, was door den Kanton
rechter te Den Helder veroordeeld tot f 30 boete of 30
dagen, omdat hy op 1 Maart te Texel was aangetrof
fen op openbare wegen, terwyi hij in 't bezit was var*
oen tweeloops-jachtgeweer.
De appellant van dit vonnis, in hooger beroep geko
men, beweerde niet over de middelen te beschikken ora
die hooge boete te voldoen. Voorts gaf hy te kennen, ia
't bezit te zyn geweest van een acte. die hem vergun
ning gaf tot het jagen op schadelijk gedierte, doch zijn
weggeloopen vrouw had al die paperassen meegenomen.
Gevorderd werd bevestiging van het vonnis.
Mr. v .d. Loos. verdediger van appellant, bracht!
eenige motieven tot verzachting der opgelegde straf
naar voren en stelde ln het licht op welke schande-
lyke wyze de man was behandeld. Pleiter verzocht voor
hem een voorw. straf.
DE VERONGELIJKTE CAFéHOUDER IN APPèL.
De verlof- en caféhouder C. J. V. te Den Helder,
was door den kantonrechter te Den Heldor veroordeeld
in de etrste plaats, omdat hij na sluitingstijd !n zi;n
inrichting bezoekers aanwezig zou hebben gehad. Én
secundo. dat in strtjd met het voorschrift vnn'B. en W,
vrouwelijke personen in zijn lokaliteit hadden vertoefd.
De appellant beweerde dat de ten lastcleggingen niet
juist waren. Hy exploiteerde een hotel en bedoelde
bezoekers waren logée's. die hy had ingesenreven.
Dat geen vrouwelijke wezens in zyn inrichting moch
ten vertoeven, was hem niet bekend. Hy was nog maar
kort ln het vak opgenomen. De heeren-logée's waren
reeds om half twee 's nachts vertrokken en de presi
dent. mr. Ledeboer, vond het een vreemd logement. Do
president koesterde de gedachte, dat zij elkander by do
ondervraging zoo'n beetje voor den gek stonden to
houdèn. De appellant wist heel goed waar het om ging
en het was kinderachtig van verdachte om het niet
te erkennen.
De heer H. Brink, caféhouder te Den Helder, had in
den bewusten Februari-nacht vertoefd als logé. Hy bad
een dik glas bier geconsumeerd, achtte het beter niet
thuis te komen en was in gezelschap van een vriend
naar het hotel van V. getrokken met het doel daar te
logeeren.
De 29-jarlge mej. C. J. Hoeflaken had met zekero
juffr. Passenier in de verloflokaliteit doorgebracht,
Verdere toelichting overbodig.
De Officier verzoekt bevestiging van het vonnis,
waarbij appellant was veroordeeld, tot f 40 boete of 23
dagen en f 10 boete of 5 dagen. Hierna sluiting.
behandeld en altijd Jack Beel gebleven was, Geld of
geen geld. een Trevanion was een Trevanion en een Jack
Beel. al bezat hij millioenen. bleef Jack Beel.
Mary Judson begreep niet, waarom de vrouw Nancy
met zooveel onderscheiding behandelde. In Leeds was
er maar één begTip: geld maken. Hier gold een andere
maatstaf. Daarom kwam het, dat Mary zich een beetje
verongelijkt voelde.
Is Mrs. Uren geen schat? vroeg Nancy, zoodra ze
alleen waren.
Als je de koningin van Engeland was, zou ze je niet
met meer onderscheiding behandelen.
Wat bedoel je?
Wel. ze maakt mi] te veel buigingen en complimen
ten. Daar houd ik niet van.
Ze is een schat hield Nancy vol. Ze diende bij
ons. toen ik nog een baby was en daarom houdt ze zoo
veel van me.
Je zou denken dat Je van ander vleesch en bloed
gemaakt was. als je haar boorde praten. Maar lk ben
blij dat je je gelukkig voelt en het zal me hier best be
vallen, dat voel lk nu al.
Direct na het eenvoudige eten ging Mary naar bed,
maar Nancy voelde, dat ze geen oog zou kunnen dicht
doen in weerwil van de lange reis. Ze wenschte haar
vriendin goeden nacht en ging de deur uit. De wereld
scheen hier anders dan in Leeds en toen ze de heer
lijke zeelucht inademde, geleken de twee jaren ln York
shire haar een booze droom. Ze werd wakker na twee
afschuwelijke jaren, wakker in haar eigen landstreek.
En toch wist ze. dat het oude leven nooit zou terugko
men. Ze herinnerde zich de voorwaarden van den koop
en hoe de oude Jack Beel haar er om had uitgelachen,
Tien duizend pond!
Onmogelijk? Als ze met Ben Briggs wilde trouwen, zou
het niet onmogeiyk zijn. Ze had hem nog geen week ge
leden gezien, en aan de uitdrukking van zyn oogen be
merkt. dat hij de hoop niet had opgegeven.
Wat was 't hier prachtig! De maan scheen heldor aan
den wolkeloozen hemel. Ze hoorde de golven breken te
gen de mooiste kust van de wereld. Honderd keer had
ze hier een bad genomen; het strand was zoo hard, dat
men er tennis kon spelen. Ze hoorde de vogels in de
boomen van de opryiaan, de bladeren ritselden. Mooier
land bestond er niet op de aarde!
Ze snikte als een kind, terwijl de tranen langs haar
wangen drupten. Maar het waren geen tranen van ver
driet, ze had zich nooit zoo gelukkig gevoeld als dezen
avond......
Wordt vervolgd.
