SchagerCourant
Kantongerecht te Schagen.
HAAR ERFDEEL.
Vierde Blad.
Brief van Hindenburg
aan Hoover.
HEERENBAAI
Ongeregeldheden
te Kohorn.
Aanrijding op
den Schagerweg.
Zaterdag 19 December 1931.
74ste Jaargang. No. 8989
Waarin de grcote nood van het
Duitsche volk geschetst wordt.
lo het Huis van Afgevaardigden te Washington
^(t Donderdag de minister van Buitenlandsche Za-
ken, Stimson, tijdens het Moratoriumdebat den brief
I voorgelezen, dien de Duitsche rijkspresident von
Hindenburg op 20 Juni j.1. aan president Hoover
heeft geschreven on waarin hij op dezen ten behoeve
van Duitschland een beroep deed.
HINDENBURG.
Het W. B. ontleent aan de „Voss. Ztg". den inhoud
van Hindenburg's brief aan Hoover, welken Stimson
gisteren voorlas bij de discussie over het moratorium.
De groote nood van het Duitsche volk, zoo schrijft
Hindenburg, die thans tot het hoogste punt is ge
stegen, dwingt mij, mij tot u te wenden.
Het Duitsche volk heeft ontzettende moeilijke ja
ren achter den rug, waarvan de afgeloopen winter het
hooptepunt vormde. Ook de hoop, dat in dit voorjaar
in de zaken en de industrie verbetering zou komen,
heeft zich niet verwezenlijkt.
I Ik heb derhalve met de buitengewone volmachten,
I welke de rijksgrondwet inij verleent, maatregelen ten
uitvoer gelegd, welke de vervulling van de noodza
kelijkste taak van den Staat \vaarl>orgen en de be-
lansmogelijkheid voor onze werkloozen moet verzc-
ren.
Deze maatregelen zijn op economisch en sociaal ge
bied van zeer verstrekkende beteekenis. Zij eischen
He zwaarste offers van alle lagen onzer bevolking.
j^Elke mogelijkheid om onzen toestand door eigen
aatregelen, zonder hulp van buiten, te verbeteren,
uitgeput. De economische crisis, waaronder de hee-
le wereld ernstig lijdt, treft het Duitsche volk, dat
door do gevolgen van den oorlog van zijn kracht-
reserves is beroofd, bijzonder zwaar.
Wat de ontwikkeling der laatste dagen betreft, de
ereld heeft het vertrouwen verloren, dat het Duit-
che bedrijfsleven, met het oog op de lasten, die het
«rit te dragen, in staat is te arbeiden. Groote cre-
fieten, die het buitenland ons heeft verleend, zijn
truggenomen. Alleen in de laatste dagen is de Rijks
ank genoodzaakt geweest, een derde deel van haar
>ud- en deviezenreserves aan het buitenland af te
ivcn.
Het onvermijdelijk gevolg van deze gebeurtenissen
Boei een verdere ineenschrompeling van ons econo-
Bisch leven en een verdere toeneming van het aan-
al werkloozen zijn. dat reeds meer dan een derde
iel der arbeidersbevolking bedraagt.
De degelijkheid en de werklust van ons volk recht-
tardigen het vertrouwen, nat Duitschland zich op
Uil het Eugelsch van Joseph Hockina.
Ja moet me een exemplaar et' 'u van Je boek,
het meisje. of neen. ik weet wat beters, morgen
wt je het komen brengen.
Ik durf niet, zei hij heesch, ik zou alle zelfbeheer
sing verliezen, ik zou je vragen mijn vrouw te wor-
[*n. hoewel ik je niet eens een huis kan aanbieden,
als ik je ooit kan helpen, moot Je het zeggen,
Ik zou door het vuur voor je gaan. om Je een
»st te kunnen bewijzen... Ja. morgen zal ik het boek
maar zelf komen durf ik niot...
|HiJ ging haastig de kamer uit en Nancy keek hem
nt het venster na tot hij ui( het oog verdwenen was.
ging ze langzaam naar haar kamer.
flitsten honderd gedachten dcor haar hoofd. John
«efry*! liefdesverklaring had haar meer ontroerd dan
direct besefte. Arme, lieve, onpractlsche John! De
Tgen die altijd een droom er was geweest, zonder iets
bereiken... En toch was hij een gentleman. Wat een
met Ben Brigga of Jack Boel; er was geen
r van burgerlijkheid in hem... Ze was blij dat hU zoo
1 gesproken, ze was bl'J dat ze hem had aangespoord
I zijn werk. Hij begreep haar. hij begreep wat Treva-
Court voor haar beteekende, begreep hoe ze er naar
fug verlangde. Als ze van John het geld zou aanne-
zou ze niet het gevoel hebben, dat het een onwaar-
t geschenk was: integendeel, ze zou er trotsch op zijn.
L xat lang in gepeins verzonken. Zo wist niet. waarom
was blij om zijn bekent^Ls, al scheen de toestand
soo hopeloos.
JToen miss Judson terugkwam, was Nancy kalm en
"tig.
de jongen weg? vroeg Mary.
Ja
Hoe lang is hU nog gebleven?
Een half uurtje ongeveer.
Je zei dat hij electro-technicus was?
-Ja.
gewassen zal toonen tegen dit sterke Ingrijpen van
buiten en dat het zijn particuliere verplichtingen
zal nakomen, dio op ons drukken en niet kunnen
worden veranderd.
Om Duitschlands moed in den tegenwoordigen toe
stand en het vertrouwen der wereld in onzen goe
den wil te doen voortdurend, heeft Duitschland drin
gend hulp noodig. Dio hulp moet terstond komen,
zal niet een ongeluk ons en alle anderen treffen.
Aan ons volk moet de mogelijkheid worden gege
ven onder draaglijke voorwaarden te arbeiden.
De noodzakelijke hulp zou in haar uitwerking op
de crisis een weldaad voor alle landen zijn. zij zou
de toestanden in de andere landen verbeteren en aan
zienlijk het gevaar verminderen, dat Duitschland be
dreigt door nood en gebrek aan hoop.
Gij, mijnheer de president, hebt nis vertegenwoor
diger van het groote Amerikaansche volk de moge
lijkheid in handen, stappen te doen. waardoor een
onmiddellijke verandering in den toestand van het
Duitsche volk en voor de wereld kan worden tot
stand gebracht.
Voorlezing brief van Hindonbnrg.
Voordat Hoover in Juni 1.1. zijn moratorium aan
kondigde. had Hindenburg den president der Ver.
Staten een brief geschreven, waarin hij een beroep
deed op Hoovers steun.
De voorlezing van dezen brief door Stimson gedu
rende de discussie over het moratorium in het huis
van afgevaardigden, zoo meldt Reuter uit Washing
ton, was de clou van de zitting.
Uit de debatten in den Senaat en de verdere berich
ten uit Amerika, blijkt echter wel dat men daar niet
erg warm is voor een behoorlijke regeling der oor
logsschulden. Het verzet onder leiding van den Se
nator Heiram Johnson uit Californië, was tenminste
scherp en de Amerikaansche regeering heeft er dan
ook maar van afgezien om een definitieve regeling
in het leven te roepen.
Het geluid vooral van het congreslid Mac Fadden,
was verre van vriendelijk. Ilij ging zijn partijgenoot
president Hoover grof te lijf en beschuldigde Duitsch
land er van, dat het zich met opzet arm hield. Al
wat president Hoover in deze had gedaan en ook zijn
voorganger Coolidge, werd een schandelijke aalmoes
genoemd.
Hoover s voorstel om opnieuw te benoemen de com
missie tot fundeering der oorlogsschulden, met de be
doeling om nieuwe maatregelen ten opzichte der be
taling der oorlogsschulden te vergemakkelijken,
werd al heel onvriendelijk ontvangen en het zal wel
licht niet eens worden aangenomen.
De bekende Senator Borah was er vierkant tegen
en hij motiveerde dit door te zeggen, dat Europa voor
het moratorium geen partij heeft getrokken om die
zaken in orde te maken, die in orde moesten komen
voor het economisch herstel van Europa.
Ook de grief dat Europa niet ontwapent, werd geuit
en Senator Watson zcide, dat het Amerikaansche
volk er nooit iets voor zal voelen do oorlogsschuldcn
te verminderen, laat staan te schrappen, als Europa
geen neiging betoont tot vermindering der bewape
ning.
En zoo werden verschillende stemmen in den Se
naat gehooid en het gevolg is, dat de regcering aan
haar schuldenaars nu reeds heeft laten voelen, dat
van vermindering of schrapping der oorlogsschulden
geen sprake is, alleen van een vorder moratorium.
Het eenige standvastige in haar houding is, dat zij
zich dit moratorium niet uit handen heeft laten ne
men.
Een heel onaangenaam iets voor de Amerikaansche
regeering is het, dat het Congres de goedkeuring van
het moratorium vertraagt en daardoor ook het rechts
geldig worden daarvan. Dit is niet veel meer dan een
demonstratie, maar de regeering heeft niet den moed
om in deze op spoed aan te dringen.
De Europoesrhe regeeringen is meegedeeld, dat als
er op 15 December geen betalingen waren, dit niet zou
worden beschouwd dat men in gebreke was.
Uit alles blijkt, dat de Amerikaansche Regeering
het Congres met alle voorzichtigheid behandelt om
niet alles te bederven.
Maar uit alles is toch wel dit vast te concludee-
ren, dat als er een nieuwe conferentie bijeen komt,
voor een nieuwe regeling der oorlogsscbulden. dat
Amerika teen opzichte van de schrapping der oor
logsschulden. dan niet thuis zal geven. Als de ont
wapeningsconferentie straks eenig resultaat van be
teekenis zou kunnen geven, is Amerika misschien
wat toeschietelijker.
Veel perspectief is er dus voor een afdoende rege
ling nog niet. Frankrijk blijft betaling van Duitsch
land eischen. als Amerika geen afstand doet van
zijn vorderingen op Frankrijk. Mar het is juist in
hoofdzaak deze vasthoudendheid van Frankrijk dat
Amerika onhandelbaar wordt, met weer als gevolg
dat Frnnkijk bevreesd wordt om te ontwapenen nu
er zoon onrustige atmosfeer heerscht in Europa
tegen haar. waardoor Amerika op haar beurt weer al
les afwijst.
Wij draaien in deze precies in een cirkel rond.
Hoe komen wij er uit???
Het Hoover moratorium naar een p.un-
stige beslissing.
Uit Washington:
De commissie van het representanten-huis heeft
het Hoovermoratorium aangenomen.
Heeft hU een goede betrekking?
Ik denk dat hU drie pond per week verdient
Daar kan hij ook geen kapitalist van worden.
HU is heel knap. vertelde Nancy, hU heeft een
boek geschreven over electriciteit
Nooit van gehoord. Heeft het succes gehad?
Ik ben bang van niet
Ah... de. vrouw zweeg eenige seconden, toen ging
ze voort: wat jammer... alle menschen schUnen te
mislukken Sn de wereld...
Maar hU zal niet mislukken, riep Nancy uit Je
kunt toch slagen zonder er geld bij te verdienen.
Zonder geld Jirijg Je je oud tehuis niet terug, zei
Mary somber.
Gedurende de twee volgende dagen wachtte Nancy
ongeduldig het bezoek van John Trefry af, maar LU
stelde haar opnieuw teleur. Eindelijk bracht de post
bode haar een bock. Het was maar klein en dun en het
was Grleksoh voor Nancy; ze wist niet zoo heel veel van
eicctricitelt en ze zuchtte toen ze de bladen omsloeg.
Maar het deed haar plezier te zien, dat het al een tweede
editie was en dat de uitgevers er uittreksels hadden bU-
gevoegd van gunstige crltiekcn.
Daar heeft hU mij niets van gezegd, dacht het
meisje.
Ze liep den heclen dag met het boek rond en toen ze
slapen ging. legde ze het onder haar hoofdkussen.
Nancy. ze! Mary den derden dag, ben je van
plan met dien boerenjongen te trouwen?
Waarom?
Omdat je dan zijn hond niet mag houden. HU zal
het als een aanmoediging beschouwen, en als Je toch
niet met hem trouwen wilt, moet je den hond terug stu
ren.
Maar het ie mijn hond.
Dat is hU niet en Je hebt geen (echt hem al die
dagen hier te houden.
Zonder een woord te zeggen, ging Nancy het huis uit.
gevolgd door John. Bijna zonder te denken sloeg ze den
weg in naar Trevanion Court. Ze vroeg den hond.
Hou je van de vrouw, John?
Het dier kwispelstaartte cn sprong tegen haar op.
Je wilt zeker terug naar dat huis. niet?
John keek haar aan, hij begreep niet wat ze bedoelde.
Bent u daar. miss Nancy?
Jonge Jack had haar staan opwachten, toen hU haar
het veld had zien oversteken.
Ja, ik breng den hond terug, antwoordde het meisje
Nader uit New-York:
De voorzitter van de democratische senaatsfractie.
Robinson. verklaarde Donderdag in den senaat, dat
de democratische partij in het belang van het Ame
rikaansche volk nog steeds bereid is gehoor te ge
ven aan het beroep van president Hoover tot na
tionale samenwerking der partijen om de malaise en
den nood te doen verminderen.
Zijn partij zal daarom voor de ratificatie vin het
moratorium stemmen.
Latere berichten melden, dat de commissie voor de
financiën van het Huis van Afgevaardigden een
amendement op het voorstel tot ratificatie van het
moratorium van Hoover heeft aangenomen. Dit amen
dement luidt:
Hierdoor wordt uitdrukkelijk verklaard, dat het to-
gen de politiek van het. Congres is, dat eenige schuld
van een vreemd land aan de Ver. Staten op eenige
ZekerTriesche Hee/vtbaai, maar dm j
ECHTE FRIESCHE
gQ-SOrt 71RONS
wijze geannuleerd of verminderd wordt en «lat niets
in het in behandeling zijnde voorstel tot ratificatie
van het moratorium mag opge\nt worden als een
aanwijzing van een tegenovergestelde politiek, noch
als beteckcnend, dat op eenig tijdstip een wijziging
van de tegenwoordige politiek welwillend overwogen
zal worden.
Zitting van Donderdag 17 December.
Het geval met rijksveldwachter Mars
kamp.
Hedenmorgen dient voor den kantonrechter het eerst
de zaak teeen S. K., eafe.houder te Kolhorn. wlen ten
laste gelegd is. dat hij in staat van dronkenschap do
orde heeft verstoord. Men zal zich het geval herinneren
dat in den nacht van Zondag 8 op Maandag 9 Maart
heeft plaats gevonden, tijdens een uitvoering bij de
wed. Jonker. waarbU het op straat tot ongeregeldheden
Is gekomen, en waarbU do avond een min of meer sen
sationeel einde heeft gekregen, doordat de rijksveldwach
ter Marskamp, met een mes een ernstige snede over zijn
gelaat gekregen heeft. Opgemerkt zU- dat dit laatste
met deze zaak niets te maken heeft, ofschoon hel
tijdens de behandeling de«zer verscheidene malen is ge
noemd.
Voor verdachte, die niet verschenen ls. treedt als ge
machtigde op Mr. J. A. E. Buiskool, die namens zijn
cliënt het ten laste gelegde ontkent.
Marskamp, voor wien een lang lidteeken over zijn ge-
laAt deze gebeurtenis een levenslange herinnering zal
blijven, wordt daarop als getuige gehoord. Getuige was
voor dien avond niet gerequlreerd. De gemeenteveld
wachter Kaper deed dienst
Op den laten avond, aldus getuige, kwam verdachte
S. aan mijn wening. om mijn hulp in te roepen, daar er
gevochten werd. Verdachte stond midden op den weg en
ging hevig to keer. zoodat eon volksoploop werd veroor
zaakt. Volgens getuige was het K. er om te deen om
hem (Marskamp) naar buiten te krUgen. Toen hij later
buiten kwam. heeft hü van iemand met een mes een
snede over zijn gelaat gekregen, en het is voor getuige
een uitgemaakte zaak dat niemand anders dan ver
dachte S. dit kan hebben gedaan.
Mr. Buiskool: Dat mag U zoo maar niet zeggen.
Kantonrechter wijst er op. dat dit op het oogenblik
Inderdaad met deze zaak niet* te maken heeft
Dan vraagt de kantonrechter aan Marskamp, of deze
goed was met Kaper, den gemeenteveldwachter, en uit
het antwoord blijkt, dat de verhouding nu niet bepaald
Ideaal was.
Mr. Buiskool bestrijdt dan het ten loste gelegde, als
zou verdachte obstructie gevoerd hebben op den open
baren weg. daar hU zich in den tuin van Marskamp be
vond. en op de stoep van diens woning gestaan heeft
Marskamp houdt echter vol, dat verdachte wel dege
lijk op den weg stond en later geprobeerd heeft getuige's
woning binnen te dringen.
Kantonrechter vraagt, waarom verdachte S. toch naar
Marskamp toegegaan was. om diens hulp ln te roepen,
terwijl hij toch alles behalve een goed vriend van hem
was.
Volgens het zeggen zou Kaper verdachte naar Mars
kemp gestuurd hebben, maar de laatste beweert dat
verdachte den ganschen avond al had getracht den boel
..op stang te helpen", en het volk had opgehitst waarbij
hij ze op bier had getracteerd.
Majoor Bood is m uur na het gebeurde door een
auto, waarin gezeten waren Kaper, Zeeman en Kuiper
(de verdachte) gehaald geworden, zoodat hU van het
clgenlUke feit niets afweet. Wel kan hU verklaren, dat
verdachte toen nog in staat van dronkenschap verkeer
de en daardoor bUv. niet in staat was om te chauffee-
ren.
Wel had hij (verdachte) direct na het geval zijn auto
ter beschikking gesteld, om Marskamp naar den dokter
te rijden, en mede ook door het feit, dat hU eerst zijn
mes uit zijn zak gelegd had. zooals hü aan majoor K«>od
verklaarde, om geen vermoedens op te wekken, doet bU
den kantonrechter de vraag rijzen, of verda«Atc dit al
les niet gedaan heeft om de verdenking van zich af te
wenden.
Ook heeft hU Marskamp, tijdens dat deze door de ver
wonding hulsarrest had, nog willen bezoeken, en zou do
vrouw van verdachte gezegd hebben, dat ze wel f 1000
had willen geven, als hü er maar niet bü geweest was.
Maar het is uw hond, verzekerde Jack haar, en
u moet hem houden.
Ik heb in Leeds geen plaats voor hem.
Houdt hem dan zoolang u hier bent. Zie maar, hoe
hU van u houdt!
Nancy streelde het dier, dat haar handen likte.
Waarom moet u teruggaan naar Leeds, mis Noncy?
Ik weet dat ik u niet waardig ben; U bent een lady.
een Trevanion. en ik ben alleen maar Jack Bccl; maar
ik aanbid u. Er is niets dat ik nJet voor u zou doen. Ik
zal 't heerlijk vinden om al uw wenschen te voorkomen.
Jack's stem beefde van ontroering.
Eiken dag had hU naar haar uitgezien. Hij wist zeker,
dat ze den hond zou terugbrengen, en dat zou een goede
gelegenheid zijn om opnieuw met haar te spreken. El-
ken dag had hij zijn beste pak aangedaan om er behoor
lijk uit te zien. als zU kwam.
Nancy was onder den indruk van zijn eerlijke bedoe
ling. En zoo dicht bU het oude huls ontroerde het haar
dubbel. Weliswaar was hij maar Jack Beel. de zoon van
den ouden Beel. maar hU was toch geen onaardige jon
gen. Bovendien zou hü zijn naam veranderen... Zo zou
mrs. Jack Trevanion worden...
Ze rilde bU de gedachte. Maar welke andere mogelük-
held was er. behalve Ben Briggs.
Kom. drong de Jongeman aan. ik zou de gelukkig
ste man ter wereld zijn...
HIJ keek haar smeekend aan. Haar hart klopte wild.
Waarom zou ze niet ..Ja" zeggen? Voor haar lag het te
huis van haar kinderjaren, ze zag de lanen en tuinen,
waarin zo had gespeeld, zo erkende eiken boom... meer
dan ooit verlangde ze er naar terug.
Luister, miss Nancy. ging hij voort. Ais u met me
trouwen wilt. zullen we het huis nieuw inrichten. We
zuilen naar Londen gaan en daar kur.t u alles uitzoeken
wat u mooi vindt Zeg nu ja, miss Nancy, kom nu
Opnieuw was ze in tweestrijd. Ze behoorde tot die
vrouwen, die een bijzonder goede smaak bezitten, die
van mooie meubels en artistieke dingen houden, ze wist
hoe heerlijk het was over veel geld te beschikken en
alles voor het oude huis te koopen om het in zun vroe
gere glorie in te richten... Waarom zei ze niet Ja? De
laatste twee jaar had ze ln een moderne handelsstad ge
leefd. waar oude namen geen waarde hadden. NatuurlUk
moest zij haar trots overboord gooien, maar zou ze er
geen vergoeding voor krijgen? En als zij zich geven zou
aan dezen landbouwer, zou ze de belofte aan haar vader
vervuil»n ea hst liefste terugkrijgen, ln haar bezit...
Mr. Buiskool vraagt nogmaals om de stcekparty nu
buiten beschouwing te laten, omdat hü zich daarover
niet nader kan uitlaten, ofschoon h{j wel kan zeggen, dat
er misschien wel getuigen zouden zijn aan te wijzen, dio
kunnen verklaren wie het gedaan heeft.
Kantonrechter blüft echter het een en ander erg be
zwarend voor verdachte vinden.
Mr. B.: Ik zeg over dio hcele geschiedenis niets meer.
Nadat nog tusschen kantonrechter cn ambtenaar eener-
zijds. en den verdediger anderzijds een mecningsversch":!
is ontstaan over het al of niet toestaan van een schik
king, waarbij ze het niet eens kunnen werden, komt da
ambtenaar an.» het woord voor het nemen van zijn re
quisitoir.
Spr. acht het wettig cn overtuigend bewüs van het
ten laste gelegde absoluut bewezen. waarbU hü doet uit*
komen, dat deze zaak een heel diepen achtergrond heeft,
maar over de verdere mcrltec daarvan zal hU zich nletf
uitlaten. Wc] wil hü nog opmerken, dat op het oogenblik
door gemachtigde meer wordt ontkend dan vcdachte op
het parket wel heeft bekend, waar de laatste maar steeds
heeft aangedrongen op een schikking, maar daarop is
niet ingegaan, omdat hij niet volledig wilde bekennen*
Tegen verdachte, wiens houding &l zeer vreemd is,
omdat hü om assistentie komt en dan begint to razen
en te tieren, zal de ambtenaar de hoogst mogelijke boet®
eischen. die hü ln dit geval kan vragen en wel f 25 of
22 dagen.
Mr. Buiskool blijft ontkennen, dat verdachte door zijn
optreden een volksoploop zou hebben veroorzaakt. Da
kwestie is alleen, deze. dat Marskamp na de waarschu
wing van S. gezegd heeft: ik kom!, maar volgens S. ge
weigerd zou hebben om to komen. Spr. vraagt dan oo'<
voor zijn cliënt vrijspraak, subsidiair een minder hoogo
boete, bü de bepaling waarvan spr. er op aandringt,
hierop niet van invloed te doen zün het feit, dat er op
dien avond gestoken is.
Na nog eenige re- en dupliek zegt de kantonrechter
wel te mogen aannemen, dat het bewüs geleverd is. waar
bij niet aan de betrouwbaarheid van rüksveldwachter
behoeft te worden getwijfeld:
ZUnc Edelachtbare is het echter met den verdediger
eens. dat bij het bepalen van do strafmaat het ern
stige feit van die stekorü buiten beschouwing moet blij
ven.
Uitspraak doende veroordeelt hij verdachte tot f 15
boete of 16 dagen hechtenis.
Aan vier getuigen nog niet genoeg*
C. B., aannemer te Schagen. moet vervolgens terecht
staan terzake, dat hü op den 5den Juli des avonds om
streeks een uur of tien op den Schagerweg tusschen
Schngerbrug en do coupure met zün auto een paar jon
gelui zou hebben aangereden, die daar liepen to wande-'
len.
Verdachte, die verdedigd wordt door Mr. Buiskool,
ontkent, dat hü door onvoorzichtig rijden deze aanrij
ding zou hebben veroorzaakt
Als eerste getuige wordt gehoord de aangereden 17-
jarige Maria Baas van Logedük. ZU vertelt dat zc met
Jan Leek van 't Zand innig gear ld (o. zoete herinne
ring. die kort daarop zoo wreed verstoord zou worden
In de richting van Lagedük liep en dat ze toen plotse
ling van achteren werden aangereden, zoodat ze tegen
den grond kwamen te vallen. Zijzelf had. behoudens een
paar schrammetjes, geen letsel bekomen. Haar minnaar
WBs er erger aan toe. Bewusteloos lag hü aan den kant.
Door den heer B. is deze naar Dr. Oterdoom te "t Zar.d
gebracht Verder Is ook alle geleden schade vergoed,
wat den kantonrechter in zulke gevallen steeds weer
sympathiek stemt tegenover den verdachte.
Op een desbetreffende vraag van den verdediger zegt
getuige Baas, dat ze in het gras terecht gekomen is.
maar dat de steentjes in haar haar zaten en haar g. richt
geschaafd was. Volgens het zeggen van getuige hadden
ze rechts van den weg geloopen
Tot op het oogenblik dat getuige Joh. H. Leek bewus-
Zeg dat ©ene woord. Nancy. smeekte jonge Jack,
voor de eerste maal het woord „miss" vergetend. Toe,
zeg dat eene woord toch...
HOOFDSTUK XXI.
XancyV» oogen gaan open.
Het noodlottige ja-woord lag op haar lippen. Onder
den indruk van het oogenblik was ze bereid den jon
geman haar ja-woord te geven. Maar plotseling kwam
het beeld van John Trefry haar voor den geest. Ze
dacht aan zün gezicht toen hü ln mrs. Uren's kamertje
had gestaan, ze herdacht leder woord dat hü gezegd
had. Arme. onpractische. lieve John, die van haar was
wcggeloopcn. omdat hü haar niet wilde vragen waar
naar zijn hart verlangde cn die toch een gentleman
was tot ln de toppen van zün vingers.
John zou wel nooit succes hebben ln zün werk en
altüd arm blijven, zooals nu.
Kom nu. drong Jack aan. beloof het me. Nancy.
Door haar zwijgen aangemoedigd, kwam hü dichter
bü haar staan en legde zijn hand op haar schouder. Z«
droeg een laag-uitgesncden zomerjapon zonder mouwen.
Geef mtj een kus en verloof me met Je. zei hij.
dichter bU haar komend.
Maar alsof ze door een wesp gestoken was. sprong ze
opzij. De aanraking van z-jn hand op haar vle^sch gaf
haar zoo'n gevoel van wRlging. dat ze wel hardop kon
schreeuwen, en in dat oogenblik werd ze zich bewuH.
wat het beteckcncn zou om met hem te trouwen. Deze
kerel zou haar met lichaam en ziel bezitten, hf] rou
récht op haar hebben. Goede hemel, ze wist wat het
beteekende. ze wist dat ze afschuw had van dezen
jongen, cn het werd baar tegelük duidelijk, dat ze John
Trefry, al zou hü nooit een cent bezitten, lief had.
dat hü de eenige was. wiens vrouw ze wilde zün.
Daarom leek Jack Bcels aanwezigheid haar plotseling
iets afschuwelijks en rijn liefkoozing een be'.eedlging.
Hoe durf Je? riep ze uit. met welk recht noem
je me bü mij naam? Hoe durf je mij aan te raken?
JU. J«. JU!
Ze sprak zooals een Trevanion uit vroegere d-rgen
tot een stalknecht gesproken zou hebben. Elk van haar
gebaren getuigde dat ze hem haatte. Jonge Jack voelde
het. hü zag hoe ze hem aankeek, bü begreep haar
houding.
Kom nu, vergoelijkte bü, ik bedoelde er nieto
