De godsdienst der Druzen.
Het Zwakke Punt.
bedrag van 5.58, dat zij op verschillende tijdstippen zou
hebben verduisterd.
De verdachte in persoon tegenwoordig en verdedigd
door Mr. Scholten. ontkende deze wederrechtelijke toe-
eigendng en beweerde deze bedragen te hebben uitgege
ven in het belang van het huishouden.
De heer Balder, blijkbaar een secuur broekje, had in
een huishoudboek de uitgaven doen noteeren en de be
dragen zorgvuldig gecontroleerd, waarbij hij tot de con
clusie kwam, dat die uitgaven niet klopten.
Het huishoudboek werd door de strafkamer mlnitieus
geverifieerd. Hierbij waren verschillende bedragen
varieerende van 21 tot 60 cent op de rekening van bak
ker Vreeken in het nadeel van den heer Balder.
De verdachte erkende zulks wel, dooh beweerde, dat
zij deze verschillende ten behoeve van de huishouding
had besteed. Uitgaven voor 'n stukje zeep of band bracht
zij onder de uitgaaf van den bakker, wat de president
een onverstandige taktiek noemde.
Verschillende leveranciers, bovengenoemde bakker, de
aardappelenleverancier Aarde ma, benevens de heer Bal
der Senior, welke laatste getuige verklaarde, dat ver
dachte de verduisteringen in zijn tegenwoordigheid had
toegegeven, werden gehoord.
Verdachte bleef echter ontkennen.
De heer Balder had nog gezegd: Hoe heb je dat nu
zoo kunnen doen? Toen had verdachte geantwoord: Ik
moest geld hebben! De moeder van den heer C. Balder
Mej. E. BalderVisser had met verdachte gesproken
en alstoen had het meisje toegegeven dat de rekening
niet sloot. Ook waren kleederen vermist Verdachte had
na aandringen van den man van getuige gezegd: Ja, ik
heb het gedaan; ik wil me wei vernederen, ik moest
geld hebben.
Verdachte ontkende zich in dezen zin te hebben uitge
laten.
Verdediger meende dat op verdachte een sterke pres
sie is uitgeoefend.
De heer Corn. Smit grossier in groenten en aardap
pelen werd gehoord, op verzoek van verdediger. Ver-
daohte had 4 jaar bij hem gediend en zich stipt eerlijk
getoond. Het bleek nu dat verdachte ook geruimen tijd
had gediend bij de oude Mej. Balder en dat deze patro
nes nimmer oneerlijkheden had opgemerkt
De officier merkte in zijn requisitoir op, dat de oor
spronkelijke tenlastelegging breeder was opgezet dan de
dagvaarding thans aangaf en zette de oorzaak daarvan
nader uiteen. Voorts een en ander nog eens nader be
sprekende, ook wat betrof de verzwarende verklaringen
van de fqamilie Balder, kwam de officier tot zijn spijt
tot de overtuiging, dat het aan verdachte ten laste ge
legde bewezen was en requireerde spreker f 35 boete of
35. das-en.
Verdachte verklaarde nog in zoovele woorden, dat zij
de 15 gulden huishoudgeld ook geheel in de huishouding
had besteed. Zij was weggegaan omdat Balder leelijke
taal tot haar had gesproken, die zij niet had willen hoo-
ren. Ook had men bewerkt, dat haar huwelijk niet in
de kerk was gesloten, dit was de waarheid.
De heer Balder verklaarde daarop, dat niets van dien
aard was voorgevallen. Eenmaal had hij onaangenaam
heden met haar gehad. Tweemaal was ze weggebleven
en liet zij de kinderen aan hun lot over.
Mr. Scholten kwam daarop aan het woord om in een
uitvoerig pleidooi vrijspraak te bepleiten. Verdediger
achtte noch verduistering, noch wederrechtelijke toe-
ei ge ning bewezen.
Vervolgens hield de jonge vrouw eveneens nog een
voortreffelijk gestelde verdediging in haar eigen zaak.
ONDER DEN INVLOED VERKEEREND MELK
HANDELAAR RIJDT WIELRIJDER AAN.
De 36-jarige melkhandelaar Ger. R .te Santpoort stond
m de middagzitting terecht ter zake een hem ten laste
gelegde aanrijding, gepleegd te Limmen, in den nacht
v&n Zondag 4 op 5 October j.1.
Verdachte was op 4 -October in een kleine vrachtauto
gereden naar Alkmaar en had onderweg een jongmensch
met name H. Kout, bakkersknecht te Velzen, die in Alk
maar zijn meisje wilde bezoeken, opgenomen en in zijn
gezelschap had de melkhandelaar den avond recht ge-
noegelijk doorgebracht in verschillende café's en dans
gelegenheden bezocht Er was een stevig potje bier ver
werkt en omstreeks 12 uür werd den terugtocht aan
vaard. Onder Limmen echter had een leelijk ongeval
plaats en werd een rechts op het rijwielpad rijdend wiel-
Het zwakke punt voor mannen en vrouwen vor
men de lendenen, welke zoo licht worden aangedaan
door overspanning en zorgen, door kouvatten en tal
van andere oorzaken.
Dientengevolge komen scherpe, stekende pijnen in
den rug, urinestoornissen, waterzuchtige zwellingen,
hoofdpijn, duizeligheid en rheumatiche pijnen ook
zoo vaak voor.
Plaatselijke behandeling kan tijdelijk verlichting
geven voor sommige dezer ongemakken, doch de
eènige wijze om gezond te worden en te blijven is
door het versterken der verzwakte organen met Fos-
ter's Rugpijn Pillen. Dit speciale middel behaalde
reeds jaren lang een ongeëvenaard succes tegen
rheumatiek, spit, ischias, waterzucht, urinestoornis
sen, lendenpijn en blaasstoornissen.
Bij alle drogisten enz. a f 1.75 per flacon.
Maar hij mag ze niet verkoopen, riep Nancy uit,
dat staat in het koop-contract.
Wat ik gehoord heb is, dat do oude Beel die Ame
rikanen êen optie voor anderhalf jaar heeft aangeboden
zei Ben.
Die ellendeling! riep Nancy uit. Hij zal het nooit
probeeren!
Maar je kunt er niets tegen doen, ging Ben voort,
als je ten minste zelf die optie niet aanvaarden kunt
Het zou zonde en sohande zijn. Zulke oude gebouwen
zijn zeldzaam en die paneelen door een Amerikaan te
laten wegsnijden en ze in een afschuwelijk huis in New
York over te brengen, is heiligschennis.
Er moest een wet bestaan om dat te verbieden,
zuchtte het meisje
Maar met je eigendom kun je alles doen, zei Ben.
Ik heb ook gehoord, dat de oude Beel die groote oprij
laan zou laten omhakken.
Omhakken? Waarom? waarom?... ze kon niet spre-
ken van ontroering.
Ik denk dat het een zeldzame boomsoort is en dat
hij er veel voor kan maken. Natuurlijk kunnen het
praatjes zijn, maar de oude Beel is er best toe in staat
Hebt u hem gesproken?
Ja, vader en zoon. Toen ze wisten dat ik je kende,
waren ze heel vriendelijk.
Hebt u gezegd, dat ik u kende?
Ja, ik zei dat je een vriendin van mijn zuster bent
Niets anders? vroeg het meisje haastig.
Neen, antwoordde Ben. Toen, haar vast aanziende:
ik zei, dat je hoopte het eens terug te koopen.
Wat antwoordde hij daarop?
Hij lachte. Hij beschouwde het als een grap, De
jonge kerel keek woedend. Maar het is een schande,
voegde Ben er aan toe, dat menschen als de Beels eige
naars zijn van zulk een huis. Wat is het prachtig ge
legen! Een sprookje!
Er is niets mooiers op de wereld, zei Nancy.
Ben had zijn plan zorgvuldig voorbereid. Hij had ge
leerd dat hij de vorige keeren niet op de juiste manier
met Nancy gesproken had. Hij wilde nu diplomatiek zijn.
Hij dacht aan het gezegde: Ben Briggs krijgt alles wat
hij wil en hij had nooit zijn plan opgegeven om met
Nancy te trouwen. Daarom was hij naar Cornwall ge
gaan om nu zoo met haar te kunnen spreken. Hij had
het juiste oogenblik ervoor berekend. Ze moest nu moe
en teleurgesteld zijn en ze zou het ellendig vinden om
alleen ln het stille huisje te zitten. Sarah Ellen had dien
avond vrij-af en zoo konden ze ongestoord met elkaar
praten.
rijder, de heer A. J. Struwe. fabrieksarbeider te Bever
wijk, zoodanig aangereden, dat de man viel en daarbij
zijn linkerbovenarm brak, terwijl zijn onderarm werd
gekneusd, en wel zoo hevig, dat hij thans, nu hij als
getuige moest optreden, nog steeds niet geheel hersteld
as.
De brigadier de Koekkoek te Limmen werd dien nacht
opgeklopt en ging in gezelschap van den burgemeester
direct op onderzoek uit met het gelukkig resultaat, dat
bovengemelde verdachte werd opgespoord, en tegen hem
een strafvervolging kon worden ingesteld.
De verdachte, verdedigd door Mr. D. Vis uit Amster
dam, gaf toe 9 glazen bier te hebben geconsumeerd, doch
ontkende dat dit quantum eenigen invloed op zijn
stuurvaardigheid zou hebben uitgeoefend.
De aangereden heer Struve, was door een luxe auto
van den weg opgenomen en vervoerd naar de Witte
Kruisinrichting te Beverwijk. Hij deelde thans mede, dat
hij was geraakt door een gele vrachtauto, die bedenkelijk
slingerde. De dokter had verklaard dat zijn gekwetste
arm wel terecht zou komen. De rekening van den ge
neesheer was door verdachte voldaan, volgens diens ver
klaring.
De aangered ene had 11 weken arbeidsverzuim a f 28
te reclameeren, welk bedrag het maximum bedrag, f 150
ver overschreedt
Mr. Vis merkte op, dat zijn cliënt gaarne bereid was
alle risico op zich te nemen cn was verdediger bereids
met den advocaat van getuige over een en ander in on-
EEN ZONDERLING GELOOF-. ZIELSVERHUIZING
NAAR CHINA. BEPROEVINGEN DER „INGE
WIJDEN" G ES MIN KT E KRIJGSLIEDEN.
(Van onzen reizenden correspondent).
SOEëIDA, 8 December 1931.
EEN vreemd, geheimzinnig volk zijn de Druzen
met hun lange, wijde gewaden en hun. aparten
godsdienst, waartoe men zich niet kan bekee-
ren, als men geen Druus van afkomst is. Geen
vreemdeling kan, onder welke omstandigheden ook, in
de gemeenschap der Druzen worden opgenomen. Het
komt nog wel eens (echter zeer zeldzaam) voor, dat
een Druus een Mohamedaansche vrouw huwt, doch
nimmer mag een Druzische vrouw, waar ze zich ook
bevindt, in het huwelijk treden met een niet-Druus.
Overtreedt ze dit verbod, dan is ze nergens veilig voor
de wraak harer verwanten. Dezen reizen haar zoo noo-
dig na naar Europa, naar Amerika, Daar wordt dan
een geheimzinnige, onverklaarbare moord gepleegd,
waarvan de politie gewoonlijk nimmer de daders vindt,
daar ze immers zelfs niet eens de drijfveer tot den
moord kan vermoeden en dus volkomen in het duister
tast. Bekend is de geschiedenis van een Druzisch meis
je, in dienst bij een familie te Beyrouth, dat met een
Franschen onderofficier zou huwen, maar slechts enkele
dagen vóór het huwelijk werd nedergestoken. Daar. de
politie hier natuurlijk de gewoonten en wetten der Dru
zen wèl kent, was het geval zeer snel opgehelderd. De
rechters hier straffen (terecht? ten onrechte?) de moor
denaars, die volgens eeuwenoude tradities handelen en
zich niet bewust zijn daarmede kwaad te doen, gewoon
lijk licht. Het is nog geen twee maanden geleden, dat
zeer toevallig weder zulk een moord aan het licht kwam.
De moordenaars waren broeders van het slachtoffer.
Zeer geheim is de godsdienst der Druzen, waarover ze
niet spreken met vreemden. Zij gelooven o.a. aan ziels
verhuizingen en daarover zijn ze minder terughoudend.
Deze leer der zielsverhuizing hebben zij vermoedelijk
uit Indië overgenomen, doch in den loop der eeuwen
is hun leer ten zeerste van de oude Indische leer der
zielsverhuizing afgeweken. De Druzen gelooven name
lijk. dat de ziel van een gestorven Druus komt in het
lichaam van een pasgeboren Druzisch kind. De ziel van
een edel, dapper mensch kan dan echter worden opge
nomen in het lichaam van een dief, een verrader, een
lafaard. Dit is een soort beproeving van de ziel en deze
beproevingen duren tot de wereld ten einde gaat. Alle
zielen hebben, daar ze in verschillende menschen, schur
ken, edelen, moedigen, lafhartigen moeten leven, de
zelfde kansen toch nog het hemelrijk te verdienen. Cp
den dag des oordeels velt dan de Almachtige het vonnis
naar „het gemiddelde resultaat".
In tijden van oorlog, van epidemlën, sterven er êoö-
vele Druzen, dat er geen kinderen genoeg worden ge
boren, om- al de zielen der gestorvenen op te nemen.
De vrij gekomen zielen vliegen dan naar een berg in
China, waar zij worden herboren in Chineesch-D^uzi-
kinderen, een apart ras, dat nog door niemand aan
schouwd werd. Dit ras zal eenmaal komen om de Druzen
te bevrijden en hen te helpen Arabië en heel de wereld
te veroveren.
Gedurende de laatste jaren onder Fransch bestuur
zijn epidemiën zoo goed als niet meer voorgekomen,
oorlogen worden niet meer gevoerd en het geboorte
overschot is, niettegenstaande een aanzienlijke kinder
sterfte, zeer groot. Hoe komen nu deze talrijke jonge
kinderen aan zielen? Er komen (daar het aantal ge
boorten veel grooter is dan het aantal gevallen van
overlijden) niet voldoende zielen van gestorven Druzen
vrij. Op deze vraag wilde of kon niemand me antwoord
geven.
Wonderlijke verhalen doen onder de Druzen de rondte
over mannen van hun volk, die zich feiten uit hun
vorige leven herinnerden en b.v. als jonge man een
schat gingen opgraven, dien ze meer dan een halve
eeuw vroeger gedurende een vorig leven ergens hadden
verborgen. Of b.v. van Druzen, die wraak namen op
mannen, die hen in een vorig leven zouden hebben
vermoord. Een zonderling land is het hier en een zon
derling volk.
De mannelijke bevolking der Druzen is verdeeld in
„aklls" (ingewijden) en „jahils" (krijgslieden). De
Weet je welk plan ik heb gemaakt? vroeg Ben.
Nancy schudde het hoofd.
Jou het recht vragen om het huis terug te koopen.
Ik heb de documenten doorgekeken en gezien, dat jij het
recht hebt het huis binnen vijf jaar na den dag van
verkoop terug te koopen. Maar dat is makkelijk in orde
te brengen: je moet er met je advocaat over spreken en
mij het recht van optie overdragen. Dan schrijf ik je een
cheque van tienduizend pond uit en zoo kun je dan...
Maar dan moet ik het later aan jou overdragen!
riep Nancy uit.
Niet als je dat niet wilt, Nancy, en Ben's stem
trilde. Mijn gevoelens zijn hetzelfde gebleven. Niets zou
my een grooter vreugde zijn dan je het oude huis terug
te geven. Maar dan is er nog iets. Het is een geheim, je
mag er met niemand over spreken... Een van de redenen
waarom ik naar Cornwall ging was. dat ik lid van het
parlement kan worden.
Bedoel je, dat je gekozen kunt worden?
Ja, ik heb groote kans.
Wat leuk! En neem je het aan?
- Ik beloofde binnen eenige dagen antwoord te ge
ven. Trevanion Court hoort bij mijn arrondissement, ver
volgde hij en hèt zou goed staan voor een lid van het
parlement daar te wonen, is het niet?
Nancy's hart klopte wild. Nooit had ze aan zoo iets
gedacht, Ben's aanbod maakte niet alleen de liefde voor
haar huis, maar ook die voor haar landstreek wakker.
e vrouw zijn vaon een lid van het parlement te ïeven
in Trevanion Court, tusschen haar geliefd volk!
Iedere zenuw van haar lichaam stond gespannen, haar
trots werd gestreeld en alles in haar verlangde om ja
te zeggen. Waarom ook niet? Dan zou haar harte-
wensch in vervulling gaan; een andere kans was er niet
John Trefry scheen niet werkelijk van haar te houden;
hij had haar niet eens de gelegenheid gegeven hem te
schrijven en als hij met haar trouwde, zou ze armoede
met hem Hjden. Het gesprek met Ben had haar tot in
haar binnenste geschokt.
Ik moet mijn besluit binnen een week meedeelcn,
zei Ben, terwijl hij opstond, en je zult er nog eens
over nadenken, nietwaar, Nancy?
Ja, ik zal er over denken, antwoordde ze. Maar
laat me nu alsjeblieft alleen- Ik ben overspannen en ze
nuwachtig en wil er graag rustig over denken.
En mag ik over drie dagen je besluit hooren? vroeg
Ben.
Ja. Als je tot Vrijdag niets van me hebt gehoord,
ben ik dien avond thuis.
Toen Ben was weggegaan, zuchtte Nancy diep. Zo
„akils" (ingewijden) worden al jong voor hun latere be-
steming opgevoed. Ze gaan naar een school
waar ze Arabisch leeren lezen en schrijven, den Koran,
maar vooral één hunner geheime boeken (het boek der
wijsheid) bestudeeren. De knapen die „jahil" (krijgsman)
moeten worden, genoten vroeger in het geheel geen en
derwijs, doch sedert de komst der Franschen is dit an
ders geworden. Ruim vijftig procent der daarvoor in
ernmerking komende kinderen bezoeken de door de
Franschen gestichte scholen. Een leerplichtwet is er
niet, maar als zoodanig fungeeren min of meer de
barsche stem en het barsche gezicht van generaal Cle
ment Grandcourt, gouverneur van het Bergland der
Druzen. Als de generaal van een Druus hoort, dat deze
zijn kinderen niet naar school stuurt, ls hij zeer boos
en dat helpt.
De kinderen, die bestemd zijn „akil" (ingewijde" te
worden, moeten eer zij in den kring der „ingewijden"
worden opgenomen, als volwassene eerst nog enkele
zware proeven van zelfbeheersching afleggen. Drie dagen
en twee nachten moet de aanstaande „akll" vasten. Op
den avond van den derden dag wordt een groot feest
maal aangericht, waar de heerlijkste spijzen worden
opgediend. De uitgehongerde zit mede aan. moet de
pr-ij?en aanroeren, doch mag niets ervan nuttigen. Daar
na sluit men hem den geheelen nacht met een keur
van lekkernijen op. Eet hij ervan, dan is hij onwaardig
onder de „akils" te worden opgenomen en den volgenden
morgen zeggen de reeds „ingewijden" hem troostend:
..Het ls niet gering een leeuw onder de krijgslieden te
zijn".
Doorstaat hij de proef laat hij in zijn uitgehongerden
toestand dien derden nacht de spijzen onbenut, dan is
hij nog geen „akil". Na enkele dagen om weder aan te
sterken, volgt een tweede proef. Drie dagen en twee
nachten blijft de „akil"-candldaat zonder eenigen drank.
Overdag moet hij op een kameel in de brandende zon
rijden, maar hij mag geen druppel water tot zich nemen.
Den avond van den derden dag is er weder een feest.
Geurige, verkoelende dranken worden gereikt Hij krijgt
in zijn hand een gevulden beker, maar mag er zijn
mond n iet aanzetten. Dien nacht wordt hij weder alleen
gelaten, nu met frlsch, koel water bij zich, maar hij
mag er niet van drinken. Houdt hij dit uit, dan wordt
nog op geraffineerde wijze zijn kuischheld op de proef
gesteld.
Heeft hij al de drie proeven met succes doorstaan, dan
is hij „akil" en worden hem de diepere geheimen van
den goedsdienst geopenbaard en mag hij ook de andere,
voor de profane Druzen niet bestemde heilige boeken
lezen.
Onversaagde krijgslieden waren steeds de Druzen en
dit vergemakkelijkt (hoe vreemd dit op het eerste gezicht
ook schijnen moge) de verhouding tusschen de bevol
king én den gouverneur, de generaal Clément Grand
court. Deze immere is evenals de Druzen een krijgs
man. Hij heeft tegen hen gevochten, goed gevochten en
was later edelmoedig, wat de Druzen eigenlijk vreemd
vinden, want edelmoedigheid, zooals wij d!e begrijnen,
ligt niet in hun natuur. Maar de generaal ls ln hun
oogen toch een groot krijgsman. Van den wereldoorlog
draagt hij nog een litteeken en dit alles wekt bij de Dru
zen eerbied en bewondering, zooal geen sympathie. Bij
de Druzen geldt namelijk moed bij den man als
hoogste deugd, lafhartigheid als de verachtelijkste on
deugd. Toont een Druus in den strijd angst, dan vordt
hem dit niet verweten, maar als hij met andere krijgs
lieden van zijn volk tezamen zit en koffie drinkt, reikt
een hem een kopje koffie, maar voordat de van lafheid
beschuldigde het kan aannemen, werpt de andere hem
de koffie over de kleederen. Dit is een duidelijk '.eeken.
Bij een volgend gevecht moet de lafhartige zijn eer her
stellen. Indien hij dan vecht als een held. Is dat nog
niet voldoende. Hij moet vallen, niet meer terugkeeren,
anders is hij met zijn heele familie voor eeuwig ge
schandvlekt en dood verklaard door de anderen.
Maar eigenaardig: deze moedige krijgslieden sminken
zich als vrouwen en verven haren, wenkbrauwen en
oogwimpers als moesten zij in een schouwburg voor
stellingen geven. Ook de Druzen, die als vrijwilligers
dienst hebben genomen bij de Franschen, houden zich
aan deze oude gewoonte.
J. K. BREDERODE.
wist dat, als Ben langer ha-d aangedrongen, ze voor het
verleidelijk voorstel zou zijn gezwicht
Ik moet er rustig over denken, zei het meisje in
zichzelf. Ik moet het met mezelf uitvechten.
HOOFDSTUK XXIX.
Sarah Ellen in het nauw.
Nooit had Ben's voorstel Nancy zoo aanlokkelijk toe
geschenen. Ze moest, wilde ze haar plan ten uitvoer bren
gen, ze wilde Trevanion Court terugkoopen. Maar hoe?
John Trefry was uit het gezicht verdwenen, boven
dien had hij haar teleurgesteld en gekwetst; hU had
haar eigenliefde beleedigd! In een uur van zwakheid
had ze hem verteld dat ze alles zou willen opofferen
en in armoede met hem zou willen leven omdat ze hem
liefhad, maar John was weggegaan zonder zelfs te zeg
gen waarheen! Bovendien was hij een onpractische droo-
mer, iemand, die wel nooit zou slagen in het leven. Over
den jongen Jack dacht ze niet eens meer. Na de scène
bij het oude huis kon ze niet zonder walging aan hem
denken, dat was onmogelijk. Maar met Ben Briggs was
het heel anders. Hij was tenminste een man van be
schaving, het was een sterke, prachtige, jonge kerel en
in veel opzichten een gentleman. Hij hield van haar, al
jaren, en dat streelde haar ijdelheid, Ben was erop voor
uitgegaan in dien tijd. Hij was niet langer de zelfzuchtige
eigenwijze jongen van vroeger, hij was bescheidener en
sympathieker geworden. Bovendien zou het heerlijk zijn
om op Trevanion Court terug te komen; Jack Beel zou
eruit verdreven worden en ze was terug in het land waar
ze zooveel van hield. Maar ze voelde zich niet voldaan.
Nancy hield niet van Ben Briggs. Ze vond aardige
dingen in hem, maar van hem houden... neen. Kon ze
de gedachte verdragen, om haar heele leven aan Ben
Briggs zijde te slijten? Was het niet beter alleen te zijn,
met haar werk voor John Chawcross en in Leeds te
blijven? Ze dacht aan Mary Judson en aan het doel dat
de vrouw jaren had nagestreefd. Maar Mary was ge
storven zonder haar hoop te verwezenlijken; als zij, Nan
cy Trevanion, die formule maar kon vinden...
En de gedachte aan Mary nam een grooter plaats in
haar geest in dan die aan Ben Briggs. Ze herinnerde
zich brokstukken van een gesprek met Mary, ze herin
nerde zich hun experimenten in het laboratorium. Er
moest een formule bestaan, anders had ze nooit rubber
kunnen maken. Het was waar dat het niet altijd even
goed was uitgevallen, maar ze had het voor Nancy's
oogen gemaakt; het moest mogelijk zijn. En iemand
derhandeling getreden. Van het instellen dezer 14]
werd dus afgezien.
De verdachte had veel belangstelling getoond na i»
ongeval, waarvoor hij door den president werd gepr
Hij had de aanrijding absoluut niet opgemerkt, asdö
was hij zeer zeker niet doorgereden.
De heer Kruk. als getuige gehoord, gaf verslag y
de feestelijkheden op dien Zondagavond. Er war 5
danst, getrakteerd en een vischje geconsumeerd
bierconsumptie bedroeg zooals gezegd: 9 glazen. Hij i*~
op den terugtocht wel eenig lawaai gehoord en ook 4
wielrijder opgemerkt, dooh van een aanrijding niets vtit-
genomen. Er werd gedurende den rit niet geslicgat
verklaarde getuige. De chauffeur was niet beschonk
ook niet onder den invloed. Te Castrtcum ls ook rq
„opgestoken".
De heer L. A. v. Vliet, chauffeur te Haarlem had 1
den bewusten nacht in een oude ford onder Castrie*
gereden en was voorbij gereden door een vrachtford, 4
pl.m. 50 K.M. reed en zig-zag op den weg reed. D»
getuige had den heer Struwe gevonden en naar
wijk gebracht
De heer C. J. A. Prins, chauffeur te Heemstede, 1»!
als passagier medegereden met den heer v. Vliet en ooi
gezien dat de auto die hen passeerde slingerde. H
wagen was aangehouden met de mededeeling dat
wielrijder was aangereden en aan den weg lag.
Daarop word gehoord de brigadier de Koekkoek, d
verslag gaf van zijn welgeslaagde recherche tot
ring van den verdachte. Deze politieman had een 1
sche schram ontdekt aan de cabine van de auto.
Vervolgens werden nog gehoord 2 getuigen a decharpl
In de eerste plaats do caféhouder P. Castricum te V4|
zen had met verdachte gereden en geen blijken fo.
speurd dat verdachte onder den invloed was. Wel hii
verdachte bij het keeren van den wagen tegen
boompje gereden.
Ten slotte de heer J. J. Jak. garagehouder te ZsaJ.
voort, die verdachte kende als chauffeur, cn gunstig et
trent zijn betrouwbaarheid kon getuigen. Het verbasjè
getuige dat verdachte dien avond 9 glazen bier had p.
consumeerd.
De heer officier memoreerde de aanrijding met m
en nagesohiedenis en noemde het gedrag van den w
dachte niet toelaatbaar. Met de meest mogelijke p.
strengheid moet men optreden tegen dergelijke
inseoten, die den rijweg onveilig maken. Een chauflec
die 9 glazen bier heeft gedronken, behoort achte L
stuur niet thuis. Krachtig fulmineerde de officier te)
dergelijk automobilisme, met de bedreiging dat hij i
tegen geduchte maatregelen dacht te nemen. Een s
held van 50 kilometer gereden door een chauffeur 4
overmatig veel alcohol heeft genoten en dus zün caia
niet genoegzaam meester is. achtte de officier onvena:-
woordelijk. Op grond van al die verzwarende om
heden requireerde de officier 2 maanden hechtwlii
ontzegging rUbevoegdhe'd voor den tijd van een ju
Mr. D. Vis refereerde, wat het materieele feit bef
zioh aan het oordcel van het collega, behandeld»!»
de blerconsumptie en concludeerde tót "slot' vfe's I
onorm schriftelijk pleidooi een voorw. straf, ook ta*
trof de intrekking van het rijbewijs.
De officier zag met het oog op het late uur vjaiji
voorgenomen repliek af. Uitspraak 5 Januari.
DE VERDWENE HOED.
De heer Izaak R„ te 't Zand gem. Zijpe, niet in
bare gedaante verschenen, had zich ln den nacht vu H
op 12 October schromelijk vergeten door zich la
lanslocaal meester te maken van een hoofddeksel to-
behoorendo aan den getuige A. Brulnswoud aldaar. 0»
danks alle pogingen om zich weer in het bezit vso nj
■^hapeau to stellen. Ten einde raad deed de beroofd!
3rulnewoud aangifte bij de politie. De hoed kwam toe
weer in zijn bezit en bleek het den eigenaar, dat Iwl
vermoedelijk het hoofdtooisel had gedragen, aangoifl
hij ln den rand een krant had gefrummeld, tentaii
het hoedje aan zijn kleiner hoofd pasklaar te mak»
De heer officier achtte alzoo het oogmerk der
duistering wettig en overtuigend bewezen en requira:
de f 30 boete of 30 dagen, 'n som die wel nooit VW
een heerenhoedje betaald zal zijn.
Mijnhardt's
Laxeertabletten
regelen zonder Kramp of Pijn.
Doos 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
moest de formule gestolen hebben. Ze wist het zoo
ker als ooit tevoren. Maar wie zou de dief kunnen
Plotseling dacht ze aan den allereersten keer dat
haar had meegenomen en het geheim had verteld'
ze had zich verbeeld buiten voetstappen te hoort:]
den duisteren nacht... En het was nog eens v
korten tijd daarop. Het was middernacht; iedereen
er was één persoon, die van hun werk afwist Wie]
het! Sarah Ellen!
Die gedachte flitste als een bliksemstraal door;
heen. Waarom zou Sarah Ellen niet aan de deur
terd hebben om het geheim te weten te komen?
Een andere herinnering: Mary had haar rubber]
zien op den dag, dat John Shawcross bij haar
komen met het contract. Die avond was ze r.aar
Briggs gegaan om raad te vragen. Ze herini
Ben's vreemde manier van doen en dat hü het
uitgegaan, zocdra zij gekomen was... meer dan
ze Ben met Sarab Ellen zien praten... wat konil
teekenen? En Langham?... Had ze niet gehoon!
Langham en Ben Briggs met elkaar in relatiij
den? Duizend dingen schoten haar te binnen. Zei"
nerde zich den morgen van Mary's dood. Sarei
was het eerst de kamer binnen gekomen en
„getrouwe" wist waarschijnlijk waar de formule
dc»i was... en ook waar Mary de sleutel be1
het mogelijk zijn, dat...? Alle3 klopte precies,
son had haar den avond vóór haar dood verteld
formule in de brandkast naast haar bed lag
Nancy de cluis opende was de formule plotseling1
nen. Wie was in de kamer geweest? Een of twee
de menschen, die niets van het bestaan wisteft'
Sarah Ellen wist er wèl van, dus... dus...
Nancy reconstrueerde de heele situatie. Ze
graag Een Briggs met haar trouwen wilde.,
hoe ze van Trevanion Court hield; hjj wist evn
het haar nooit lukken zou tienduizend pond
te krijgen als het niet op een bijzondere manier!
de. Hij stond in relatie met Sarah Ellen, dal'
Zou hij bang zijn dat ze zou slagen? 1
In enkele seconden schoot haar dit alles door
en ze was hoe langer hoe meer van de juist#
haar theorie overtuigd. Ze kende Ben door ea»
bovendien...
Het eten is klaar, miss Nancy, kwam SU*
zeggen, ik zal direct cpdoen.
Wordt ver*
Ke
dei
ln
Bo
kei
ln
klli
ber
Je*
levi
de
nog
Gri
test
sen
ook
wija
mei
«ike
één
toet
L
