Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
HELDEN
IN IJS EN SNEEUW, t
Het eerste werk van den nieuwen voorzitter is een
circulaire, inhoudende het plan om te komen tot een
instelling van Bondsdagen, bedoeld als een grootsche de
monstratie, te houden op de 9 H.A. groote ijsbaan te
Alkmaar. Spannende wedstrijden voor heel Holl. Noor
derkwartier moeten daar gehouden worden. Voor deel
name kan elke afdeeling 1 deelnemer boven 18 jaar aan
wijzen. Naast prijzen voor de rijders, worden geldprij
zen beschikbaar gesteld voor de uitzendende afdeeling.
Dit plan, grootsch van opzet, slaat aanvankelijk in,
doch bij de nu volgende bespreking, vreest de voorzitter
dat de reserve wel noodig is, en dat dit plan wel eens
tot gevolg kon hebben tweedracht tusschen N.S.B. en
IJ.H.N.
Zoo vreest de voorzitter ook, dat de goede rijders, die
bijna allen lid van den N.S.B. zijn, aan deze wedstrijden
geen deel zullen mogen nemen, en derhalve de rijders
van naam daar niet zullen verschijnen.
Andere leden juichen 't plan toe en zien daarin een
bondsbelang.
Verschillende besprekingen, ook in de districtsverga
deringen zuilen nog noodig zijn en daarvoor wordt aan
het bestuur vrij mandaat verleend.
De rondvraag levert niets op. Sluiting vöigt.
Tijdens den tweeden Kerstdag werd In het café van
den heer R. Laan een handicap-biljart-wedstrijd gehou
den, waarvan de uitslag was als volgt:
lste prijs de heer M. Fijnheer Wz., 2e pry's de heer
C. Honingh, 3e prijs de heer J. Blom, 4e prijs de heer J.
Bijhouwer.
Prijs voor de hoogste serie de heer P. Bart
De prijzen bestonden uit geldprijzen.
BARSINGERHORN
Politie: Verloren: een portemonnaie met inhoud. Inl.
ter secretarie
OUDE NIE D 0 RP
De arbeider N. Ursem alhier zou Maandagmorgen voor
zijn huisbaas den schoorsteen zijner woning boven op
het dak eens reinigen.
Op het dak gekomen klampte N. U. zich aan het bo
veneinde van den schoorsteen vast. wat te veel geeisoht
was van de hechtheid van het metselwerk, zoodat N. U.
imet het bovenstuk van den schoorsteen naar beneden
tuimelde
Gelukkigerwijze kwam N. U. eir best af, alleen kreeg
hij het afgebroken stuk steen op een zijner handen en
moest zich deswege onder behandeling van den dokter
stellen.
Het door bovenstaande veroorzaakte ongeval pleit niet
voor de soliditeit van het metselwerk, dat nog slechts 13
jaar oud was.
SINT MAARTEN
Maandagavond was een vergadering belegd, ten huize
van den heer S. Schrijver om aldaar verslag uit te bren
gen van de onlangs te Hoorn gehouden vergadering, uit
gaande van den boerenbond, waar was besproken: „De
nood der tuinders enz.", teneinde de belangstellenden
en -hebbenden van het aldaar besprokene op de hoogte
te brengen.
De vergadering bezocht door een 26-tal tuinders, werd
geleid door den heer C. Groet welke in zijn openings
woord de nadruk er op legde, dat de tijd van thansjvoor
den tuinder armoede en honger medebrengt en dat door
rijk, enz. weinig of niets wordt gedaan ter leniging hier
van en ons met de dooddoener van „er is geen geld"
met een kluitje in het riet stuurt Daar spr. er van
overtuigd is dat er geld te over is, maar men dit liever
voor andere doeleinden besteedt wekt bij de aanwezigen
op om met hun te strijden voor directe hulp aan de
tuinders.
Hierna was het de heer P. Slot, die verslag uitbracht
over de te Hoorn gehouden vergadering.
Na lezing was het de heer P. Breed, welke aldaar ter
vergadering was geweest, die mededeelde, den indruk
te hebben gekregen, dat de aangegeven strijdwijze op die
vergadering zijns inziens wel was om mede in op te gaan
De heer De Weert welbekend, deed ook op zijn beken
de welsprekende manier deze vergadering nog eens de
revue passeeren en knoopte hieraan nog een mooie rede
ter opwekking om ook hier te komen tot een öiobile afd.
der Boeren en Tuinderbond.
De heer De Weert heeft dan gezegevierd, daar alhier
zoo'n afd. met aanvankelijk 25 leden is opgericht, wiens
eerste werk zal zijn een comité te benoemen, hetwelk
met de eerste voorkomende werkzaamheden zal worden
belast. Dit waren de heeren P. S4ot, C. Groet F- Breed,
Jb. Tin en W. Bijpost Jz.
Besloten werd om mede te dem onstree ren in Den Haag
ten einde de regeering duidelijk te maken dat het de
menschen ernst wordt Daar dit een groote kosten met
zich brengt, zal men evenals elders, reiskassen vormen
en voor dit doel zal door het benoemde comité 1 keer
per week een buscollecte gehouden worden bij al de in
woners van hun wijk.
Voorts kwam in bespreking, het adres, door de tuin-
bouwvereeniging aan het gemeentebestuur gericht. Daar
men echter niet wist hoe dit door den secretaris dier
vereeniging geformuleerd was. besloot men nader te
informeeren om daarna te besluiten of men er zijn goed
keuring aan kon hechten of met een ander adres naar
voren zou komen.
Hierna sloot voorzitter de vergadering en ging de
commissie over tot regeling der huishoudelijke zaken.
4 K 0 E G R A S
JULIANADORP.
De uitslagen van de twee gespeelde partijen biljart
in het café „Prins Hendrik" van den heer A. Kossen
luiden al volgt:
J. J. Constant.
J. van der Laan.
Serie
Totaal
Beurt
Serie Totaal
7
7
1
0
0
3
10
2
0
0
2
12
3
47
47
7
19
4
0
47
7
26
5
0
47
11
37
6
8
55
14
51
7
20
75
15
66
8
5
80
5
71
9
70
150
32
103
10
7
157
10
113
11
33
190
6
119
12
0
190
0
119
13
19
209
20
139
14
17
226
6
145
15
89
315
0
145
16
18
333
4
149
17
0
333
0
149
18
76
409
1
150
19
Daar deze partij gespeeld werd 150—600 carambo
les, werd deze door J. J. Constant gewonnen. De vol
gende partij ging om hetzelfde aantal caramboles
als volgt:
A. Vader.
J. van der Laan.
Serie
Totaal
Beurt
Serie
Totaal
0
0
1
92
92
1
1
2
18
110
2
3
3
2
112
2
5
4
51
163
12
17
5
117
280
2
19
6
0
280
4
23
7
6
286
6
29
8
0
286
2
31
9
1
287
3
34
10
2
289
3
37
11
1
290
10
47
12
121
411
9
56
13
2
413
1
57
14
11
424
28
&5
15
40
464
15
100
16
1
465
20
120
17
99
564
10
130
18
36
600
Deze partij werd dus door Van der Laan gewonnen.
HEERHUGOWAARD
Benoeming buitengewoon veldwachter.
De heer Th. Voskuil, lijn werker bij het G.E.B. werd
door den Cornm. der Koningin in deze provincie be
noemd tot buitengewoon gemeenteveldwachter.
Waar thans door hem in handen van den burgemeester
de vereischte eeden zijn afgelegd, heeft deze benoeming
kracht gekregen en kunnen eventueele bekeuringen wor
den gedaan.
Maandagmiddag vond alhier in het gemeentehuls de
samenkomst plaats ter vorming van een crisiscomité.
Ongeveer 20 personen hadden aan den omroep gehoor
gegeven. Na een zeer geanimeerde bespreking, waarin de
verschillende manieren, waarop hulp kon worden gebo
den, naar voren werden gebracht, werd tot opriohting
besloten en een bestuur1 gekozen.
Dit benoemde later uit zijn midden tot voorzitter Dr.
Spierings, tot secretaris de heer H.' Hoogland, tot pen
ningmees teresse Mevr. Tromp—V. d. Pal.
Leden van het bestuur zijn bovendien mevr. Bommeztj
Schaak (Zuid) en de heeren C. v. Langen (Noord), J.
Leegwater (Basserweg) en C. Hartog (Kruis).
Of
254.
De vliegenier, een zeer moedig man,
Trok Pim dra op zijn machine,
En legde toen den verheugden knaap
Zacht in de kleine cabine.
„Mijn jongen," zei hij, „wij gaan weer voort,
De motor is blijven draaien.
Het is goed dat ik op tijd gekomen ben.
Je was anders voor de haaien".
255.
Wim, na zijn avontuur met de zeep,
Dacht aan nieuwe avonturen,
Toen hij al slenterend langs de vaart,
Door 't gat van den wand ging gluren,
Den slapenden man zag hij weldra,
Die suffend vasthield zijn hengel.
Met hem haal ik gauw een grapje uit,
Dacht Wim, die leelijke bengel.
C ALLANT SOOG
Onze lezers herinneren zich ongetwijfeld den stout-
moedigen kano vaarder Karl Schmidt, die op een pro-
paganda-reis voor het Esperanto uit Bochum (Duitscli-
land) over de Zuiderzee was gekanood en vervolgens
langs de Noordzeekust, op welken tocht hij ook eonige
dagen te Callantsoog vertoefde. De moed en handig
heid van den jongenman werden algemeen geprezen,
en toen het gerucht de ronde deed dat Karl Schmidt
verongelukt was, wekte dat diepe deernis. Intusschen
is dat gerucht nooit bevestigd en velen sloegen er
geen geloof aan.
Gisteren echter heeft men een levenstecken van
Karl Schmidt, te Schagen ontvangen, bij de familie
T., bij wie de kanovaarder bij zijn vertoeven te Cal
lantsoog veel gastvrijheid had ondervonden, aan nu
twijfel een einde gemaakt. Het was een NieuwW
felicitatie van den volgenden inhoud:
„Nach 5 monatiger Faltbootfahrt wieder
Hause, sende ich Ihnen in dankb&rer Erinn#-
rung an meinen Tagc in Callandsoog die hen.
lichsten Grüssc und wünsche Ihnen ein
lichcs ncues Jahr.
Ihr
KARL SCHMIDT.'
Deze attentie werd- door de familie T. zeer op prji.
gesteld, temeer omdat nu het gerucht van het ver!
ongelukken van den sympathieken kano-man ten du|!
delijkste ongegrond is gebleken.
Ook velen op Callantsoog zullen dit met genoegen
vernemen.
MEDISCHE PRAKTIJK IN NOORD-CANADA.
Door
Prof. VREDENDAAL.
Eenigen tijd geleden circuleerde door de pers het
bericht, dat een bekende specialiteit uit Montreal in
een vliegtuig honderden kilometers afgelegd had naar
een afgelegen politiepost in het uiterste Noorden van
Canada, waar men radiotelegrafisch zijn hulp had in
geroepen voor een ernstige zieke.
De dokter vloog er heen, verrichtte een moeilijke
operatie, liet de noodige medicamenten en voorschrif
ten achter en was na twaalf uur weer terug in Mon
treal.
En dan is het enkele jaren geleden nog veel moeilij
ker geweest. Afstanden, die een dokter nu in een uur
aflegt met een vliegtuig, kostten hem vroeger soms
weken. Toen reisde hij met hondensleden en leed
onderweg de grootste ontberingen om maar hulp tc
kunnen brengen aan de afgelegen posten der Hudson
Bay Company, die sinds eeuwen een handelsmono
polie in het Hooge Noorden bezit. Doch er werden
altijd artsen gevonden, die bereid waren om alle
moeite en gevaar te trotseeren om de eenzaamsten on
der de menschen, de politie ambtenaren en handels
agenten in de eeuwige ijswoestijn, te helpen. Er wer
den heldendaden volbracht, die nooit zijn bezongen
en menige dokter, die de vrocselijke reis over het ijs
begon, om een zieke te redden, kwam met bevroren
ledematen terug, wanneer hij niet geheel en al ver
loren ging in het onmetelijke gebied.
Een post van de Hndson Bay Company.
Dr. Fitzhugh Green, de leider van den gezondheids
dienst der Hudson Bay Company, heeft kortgeleden
de ontzaglijke moeilijkheden beschreven, welke een
medische expeditie heeft ondervonden op een reis
naar het Hooge Noorden. De afgelegde afstand was
niet grooter dan die, welke de specialist uit Montreal
per vliegtuig aflegde, doch inplaats van twaalf uur
in een comfortabel vliegtuig, waren de leden der
expeditie twaalf weken onderweg, temidden van de
ernstigste ontberingen. De uitrusting bestond uit vier
sleden, elk met twaalf honden bespannen en beladen
met gasoline, thee in dobbelsteentjes geperst, pemrai-
can (geconserveerd vleesch, dat zoowel menschen als
honden tot voedsel dient) en beschuit, verder een
extra voorraad van met bont gevoerde schoenen en
handschoenen, hondentuig en hooi om in de schoenen
te leggen en als wetenschappelijke uitrusting een sex
tant, kaarten, een thermometer, een barometer, ver
bandgaas, aether, eenigc instrumenten en medica
menten, w.o. cocaïne tegen sneeuwblindheid.
Het begin van de tocht doet niets onaangenaams
vermoeden. De honden springen overeind, de zweepen
knallen in de koude lucht met een scherp geluid als
van pistoolschoten en de eene slede na de andere
rijdt weg. Spoedig is elk span verdwenen in de
wolk, die door de uitwaseming van menschen en die
ren in de ijskoude lucht wordt gevormd. En in het be
gin is de reis ook niet onaangenaam. Menschen en
honden zijn nog krachtig genoeg en de bekoring van
het nieuwe ligt nog over de reis. De eerste vier we
ken van de tocht, welke door Dr. Green beschreven
wordt, verliepen dan ook zonder bijzondere moeilijk
heden.
Daarna werd het echter anders. De honden kun
nen nooit Hun wolfsaard verloochenen; hun flanken
zijn ingevallen en in hun oogen licht een onbestemde
haat. De menschen zijn stil geworden. Bijna mecha-
nich worden de noodige handgrepen gedaan. Een on
zichtbare lijkwade schijnt over de karavaan te lig
gen. Eiken avond wordt er in het vale schemerlicht
halt gehouden. De honden gaan liggen en de vier
menschen verrichten als automaten het werk om het
kamp te maken. Twee snijden met groote slagers
messen blokken sneeuw uit, een derde geeft de blok
ken aan en een vierde begint ze in een kring te leg
gen. Als er 50 blokken zijn uitgesneden en een uur
is gewerkt, is de sneeuwhut gereed. De man, die haar
binnenin staande heeft gebouwd, snijdt een 60 c.M
hoogo, ronde deur uit. er worden ski's door naar bin
nen gereikt en deze worden belegd met droge hui
den. Dan kruipen allen in de hut De kleine ïcachel,
die werkt volgens het principe van de steekvlam,
wordt aangedraaid. Het duurt lang, voordat de pan
met stukken ijs, welke erop is gezet, zich met water
Slechts zelden ontmoet de expeditie menschen
op haar weg.
vult. .Maar de blauwe vlam van de gasolinekache!
sist het eerste prettige geluid van den geheelen
dag. Een half uur lang blijven drie mannen stil zit.
ten en soezen voor zich heen, terwijl een vierde de
pan in het oog houdt, waarin langza.am het ijs van
30 graden onder nul verandert in kokend water!
Wanneer hij het deksel oplicht om er een blokje thee
in te werpen, vult een wolk van stoom de kleine hut,
totdat een der mannen een klein gaatje in den wand
stoot, zoodat de dampen kunnen wegtrekken.
De „kok van den dag" slaat met een bijl het Mik
met pemmican open en met een slagersmes en een
hamer snijdt hij vier stukken van een pond af tan
het steenhard, leverkleurig blok. De thee wordt in dt
blikken bekers gegoten, acht scheepsbeschuiten
worden verdeeld en men kan gaan eten. Er zijn
slechts twee maaltijden per dag en het eenige verschil
tusschen beide is, dat de eene gevolgd wordt dot*
werken en de andere door slapen. De mannen «en
zwijgend.De een doopt zijn bevroren pemmican in de
thee, de andere zijn beschuit; een derde bewaart een
gedeelte van zijn vleesch, om wat te eten te hebba,
als hij 's nachts wakker wordt.
Intusschen is de temperatuur in dc hut boven tet
vriespunt gestegen. Dat wil zeggen dat een nmtis
hij op den grond neerknielt, zijn bovenkleed iw
uittrekken om tc zoeken naar de kleine plaagpwtn,
die van de honden overgesprongen zijn naar bSbüq-
dergoed, dat hij in deze temperatuur nooit vems»
len kan. Den volgenden morgen wordt weer hetzellfo
maal van thee, pemmican en scheepsbeschuit pe-
bruikt en dan gaat men weer naar buiten in de snij
dende koude. Daar liggen de honden. Twee hellen
den kop op, de andere slechts dc oogon. De snuit
blijft onder den staart verborgen liggen. Drie honden
geven geen enkel teeken van leven; zij zijn verstijfd
en doodgevroren. Het duurt een vol uur, voordat ma
gereed is om weg te rijden, iets wat bij een normale
temperatuur nauwelijks tien minuten zou vereischen.
Dan gaat het weer verder, tien uren, die een kwelling
zijn en men komt weer eenige kilometers dichterbij
het doel, om weer in ©en andere sneeuwhut te over
nachten.
Ongeveer eens per week bereikt de expeditie een
handelsstation van de Hudson Bay Company. Dan
kunnen dc mannen weer eens slapen in de betrekke
lijke comfort van de stevige blokhutten. Zij hebben
geen gebrek aan warme, droge pelzen. Doch zij moe
ten dan ook zwaar en ingespannen werk verrichten.
De door de vorst gesprongen handen moeten het ope
raticmes hanteeren, want de Indianen van het Pool
gebied hebben hun angst voor den blanken arts over
wonnen en wachten geduldig weken lang op de komst
van de medische winterexpeditic. De kleine huisapo
theek, die zich in elke handelspost bevindt, wordt na
gekeken cn aangevuld. Gevallen van srorbut en
sneeuwblindheid moeten worden behandeld en de
doktere worden ook hun eigen patiënten, want op de
moeilijke tocht hebben zij huiduitslag en wonden door
de koude opgeloopen!
Na twee dagen rijden de sleden weer verder door,
den kouden wind over de onheilspellende witte,
woestijn, die slechts in den winter kan worden over-]
gestoken, omdat zij in korte zomermaandon verander
in een borrelend moeras, waarboven milliarden mu
kieten zweven. Op de lange tocht treft men in ell
zelfgebouwde sneeuwhut, in elke eenzame ham'
post weer hetzelfde tooneel aan. Eerst wanneer
sleden weer een Zuidelijke richting inslaan, woi
de zwijgende menschen opgewekter en komt er
nieuw leven in hun oogen. De vermoeienis wordt
makkelijker verdragen, want nu zal spoedig het
dergoed, dat door de leeren bovenklccren verteerd:
kunnen worden weggeworpen, nu zal de
worden vervangen door versch vleesch en het
uitzicht van een bad, een heerlijk, warm bad, s
een onbeschrijfelijke weelde. Eindelijk bereiken
sleden de rails van de Northern Pacific. Eiken»
rijdt hierover één trein naar het Westen en één 3
het Oosten. Men ziet in de sneeuw verscholen boff
huizen, waar de rook uit de schoorsteenen ops
Dat is een ontroerend, vertrouwd gezicht. De (W
van de Hudson Bay Company heeft van den K
zijn ronde gedaan.
Gaandeweg verzwakken ook de honden.
