Uit de Langendijker Tuinbouwstreek
Raad
Heerhugowaard.
Dinsdag 23 Februari 1932.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9025
{en verzoek aan den Raad.
DAPPER MEISJE
WEGEN
IN NOORDHOLLAND.
m Vt
f sooo:
Hel cii-
voor d{
Srootinj
'erkendè
niet
eilde i
kUn.
ia
aa&
gegeven
ncipiee!(
1 zaak,
werd
Ar®.
Het
dat fej
•gng yj
lijk
crisis ij
een
even. ij
over kt
Pe afdeellng Ondkarspel van den Neutr.
Bond van Boeren, Land- en Tuin
bouwers bijeen.
?Clpie( BÜ
1 c°mi Kr,
te lei
Ze
rder
die
werd
en. Voor
wai n
Win. BO!
OUDKARSPEL. Zaterdagavond vergaderde de af
deellng Oudkarspel van den Neutr. Bond van Boeren,
I^nd- en Tuinbouwers ten huize van den heer C. Vis,
ilhier. Ongeveer een 60-tal leden was opgekomen. De
mrgemeester en raasdelden waren allen voor deze ver-
Udering uitgenoodigd, doch van den Burgemeester was
lerickt van verhindering ingekomen, evenals van den
,r jjaagman. De heer Kostelijk was verhinderd we
gens riskte.
Oevoorzitter, de heer K. Kaan, opende de vergadering
je: een woord van welkom, er zijn blijdschap over uit-
mrtltende, dat zoo velen aan den oproep gehoor hadden
- j «„ren. Dat bijna alle leden eener vereeniging van
jinbouwers aanwezig zijn, is wel een bewijs, dat er
- r bijzonders aan den gang is. Er is dan ook wel een
te nasco gronde reden, dat de tuinders zoo veel op de verga
ai- erlngen komen. Spr. wilde niet uitweiden over den toe-
[and, daar deze wel algemeen bekend is. Omdat de
akbelangen niet bevredigend konden worden behartigd
de gewone tuinbouwvereenigingen, is deze Neutrale
ind opgericht. De Bond beoogt de bevorderdering der
pn Kllhïstere s°ciale aangelegenheden der tuinders. Voorzitter
aan jemoreerde de grondbedoeling van den Bond en wees
r' f verder op, dat de tuinders in d druk zijn, terwijl
jderen, die vroeger, toen ze nog niet georganiseerd
taren in hetzelfde schuitje zaten en nu door organi-
een betere positie hebben verkregen. Daarom heeft
gedacht, dat de organisatie den aangewezen weg
ook voor de tuinders is om een beter bestaan te krijgen.
Voorzitter heette de aanwezige raadsleden in het bij-
londer hartelijk welkom en sprak er zijn spijt over uit,
dat de Burgemeester was verhinderd. Spr. hoopte op
jkelijke en aangename besprekingen.
Voorzitter deelde mede. dat in het bestuur de functies
lis volgt zijn verdeeld: N. Kaan. voorzitter, Goorst Pz.,
«cretaris en L. Kalverdijk, penningmeester; ck LTff en
Wonder leden.
:on proY Ver<*er deelde voorzitter mede, dat gepoogd was in
oen. Ais Harenkarspel een afdeeling van den Bond op te rich-
?ekeur< ten. wat is gelukt.
Als het Het bestuur had een onderhoud gehad met burge-
diret meester en wethouders en als gevolg van dat onder-
princi- boud heeft men een verzoek aan den raad gericht een
r is Vii steunregeling 'i het leven te roepen, zoodat men het
nvrasct leven kan rekaen tot de credieten worden gegeven,
n mai' Op verzoek der raadsleden zal eerst punt 4 der
spoedi: agertia, bespreking van den plaatselijken toestand, wor-
:1 zwas?. den behandeld.
litgavn Voorzitter zeide, dat, gezien den toestand en gezien de
de vp 1 geringe opbrengst der producten, het bestuur van
veria! zetting is, dat van Overheidswege maatregelen dienen
len. Be temden getroffen, welke ook in verschillende om-
schotïc liggende gemeenten zijn getroffen. Deze zijn direct niet
>od/.ai» (daal, doch men kan zich dan toch voorzien van het
eeleken
er rechL
scomitt
roeven!
wel
spr. wü
dat k
be
wacfc-
tiger es
ordt#
en i
iet m«
mishi
scomrt
Irag ai
en ovk
t werkt
rag bui
Voorzi-
?t Rur?.
lit twei
Neutr.
w
2 stem-
s leden
Bom-
SCOl
Spr. zou gaarne de meening der leden wen-
edwn te hooren, Er wordt verschillend geoordeeld, som
mige burgemeesters zeggen, dat er geen steun mag
len gegeven en weer andere dat het wel mag. In
voë ïarenkarspel heeft men f 3000 beschikbaar gesteld;
geld is op en evengoed gaat men door. Spr. vroeg
ïieh af, hoe dit mogelijk was.
Het verzoek van den Bond luidt als volgt:
Het bestuur van de afd. Oudkarspel van den Neu-
itralen Bond van Boeren, Land- en Tuinbouwers, gezien
de groote urgentie van het oogenblik, verzoekt Uw ge-
:acht College van gemeentewege een steunregeling in
het leven te willen roepen, in dien zin, dat tot het tijd
stip dat de regeeringscredieten afkomen, er gelden aan
den noodlijdenden tuinbouw worden verstrekt, daar het
onverantwoordelijk is in deze langer te wachten. Bo
vengenoemd Bestuur verzoekt Uw college, mocht een
iteunregeling irt het leven worden geroepen, een Com-
ttissie van vijf personen te benoemen, bestaande uit
inen uit verschillende corporaties, die naast ge
nante of armbestuur deze regeling uit kan voeren.
Dit verzoek was vervolgd van een toelichting, waarin
ift bestuur een onderhoud verzocht met B. en W., tijd
tt plaats door B. en W. te bepalen.
Voorzitter hoopte dat de heeren raadsleden doordron
gen zullen zijn van de noodzakelijkheid, dat hulp moet
worden geboden, al zal er wel verschil van meening zijn
over de manier, waarop dit zal geschieden. Er wordt wel
F F. V I T T E T 0 N
Naar het Engelsch van
CH. GARVICE.
..Ik denk dat ik de laatste keer, dat u hier was, op
itschool was; en zelfs al hadden we in hetzelfde huis
zoond, dan zouden we elkaar toch niet ontmoet heb-
i. want de Abbey is in twee deelen verdeeld. Als u
'hitr niet toevallig vandaag gekomen was, zouden we el-
misschien nooit gesproken hebben. Deze vleugel is
1 ons gebouwd en wij wonen hier, alsof het ons eigen
was- Hebt u wel eens gehoord van den klooster-
1 tuin?»
...Veen," gaf hij ten antwoord en keek door het raam,
«at uitzag op het terras en de tuinen. Lela 'volgde zijn
blik en lachte welluidend.
..Neen, daar zult u hem niet vinden. Als u het niet
weet, kunt u het onmogelijk ontdekken! Het is onze
tuin uet als de bibliotheek is hij zoo goed als van
?nS- Alleen grootvader, de tuinman en ikzelf komen er
in."
..Ik zou hem graag eens zien," riep hij impulsief uit;
oen bloosde hij beschaamd. „Ik bedoel neemt u mij
niet kwalijk
Ze keek hem een oogenblik met een onschuldigen blik
..Werkelijk? Wilt u dan met mij meegaan? Ik vind
et er heerlijk, maar misschien zult u er niet veel aan
vinden."
- -0 antwoordde hij gretig,
ter6 ,en maakte een deur open, die eveneens ach-
i een gordijn verborgen was. Verbaasd staarde hij naar
tem erl<anten tuin, zooals men ze wel bij oude kloos-
De v*er muren waren bedekt met wingerd
de n ,mrozen,: Hel,, gekleurde bloembedden lagen langs
hief vü 6n *n ^et midden van het kleine grasveld ver
met K 6en fontein- He13 stond naast hem en keek
aderlijke verrukking naar zijn verbaasd gezicht,
lijk?,,a scll^tereikl"» riep hij uit. „Waar zijn we eigen-
'f2ier had u nooit kunnen ontdekken, al deze ra-
en 2«n van onze kamer.
eens op het crisiscomité gewezen als de plaats waar men
heen moet, doch voorz. weet niet, of de vergadering
het hier mee eens is en is zelf van andere meening.
We moeten trachten voor de toekomsteen betere
rechtspositie te verkrijgen en. van den voortdurenden
broodzorg worden ontslagen. Daarvoor moeten de on
derlinge geschillen weggevaagd worden en moet saam-
hoorigheid heerschen. Er is door het crisiscomité f 1000
subsidie aangevraagd en spr. vroeg hiervan eenige toe
lichting der aanwezige leden van dit comité.
De heer P. Wijn dankte voor de activiteit van het
Bestuur en deelde mede, dat het geld van het crisis-
comité in hoofdzaak bestemd wordt voor het lenigen
van den nood der tuinders. Spr. wees er echter op, om
dat men gebonden is aan het Nat. Crisis-Comité, alleen
steun kan worden gegeven In natura en niet In geld,
waaraan hier gebrek is. Ook wees spr. er nog op, dat
het den menschen veel uitmaakt, op welke manier ze
worden geholpen. Dat eergevoel moet men waarderen.
Doch men bedriegt zichzelf, als men door dat eergevoel
armoede gaat lijden.
Voorzitter onderstreepte dit laatste. Het is voor de
menschen, die zich altijd door te werken zelf hebben
kunnen redden, moeilijk om steun te ontvangen. Men
ziet het jammer genoeg nog zoo veel, dat menschen die
hard werken weinig" hebben en die weinig werken soms
zoo veel
Hierna werd door den heer wethouder Bakker het
woord gevoerd, doch met het oog op de a.s. raadsverga
dering werd ons verzocht diens rede niet te publiceeren.
Tot slot sprak voorzitter den wensch uit. dat de raads
leden hunne conclusies hebben kunnen trekken. Spr.
deed een bijzonder beroep op den heer Bakker, die
steeds zoo voor de verdrukten werkt.
Steun van het gemeentebestuur is gewenscht, al gaat
het ook over het armbestuur. De gemeente dient het
moreel recht der tuinders op de nog aanwezige gemeen-
tefinanciën te erkennen. In Zuidscharwoude wordt geen
steun over het crisiscomité geaccepteerd.
De heer Wonder merkte op. dat de Neutr. bond wel
eens communistisch wordt genoemd,, doch hij gaat hier
juist tegenin. Het doel is dat de tuinders worden ge
waardeerd als mensch. (Daverend applaus).
Voorzitter merkte op. dat het lang zal duren voor een
tuinder communist wordt. Dan komt men niet naast de
put, doch heelemaal onder op den bodem. De menschen
zullen echter anders moeten worden, er moet niet meer
gezegd worden: die krijgt steenkool enz.
De heer De Boer, raadslid zeide dat men alles voor
den tuinbouw voelt, het zal echter moeilijk zijn. een
steunregeling te maken, waarbij de menschen niet wor
den gekwetst. Spr. vraagt een weg aan te wijzen.
Hierna werd de steunregeling nog door verschillende
heeren besproken, waarbij bezwaren werden geuit tegen
een steun met een maximum van f 16. daar de aanvoer
aan de veiling er zeer door zou verminderen. Men kwam
tenslotte tot de conclusie, dat de regeling zooals die
voor 1 Januari werd toegepast, de beste zal zijn. Hier
mee werd door applaus ingestemd.
De Voorzitter dankte de raadsleden voor hunne te
genwoordigheid, waarop deze de vergadering verlaten.
De voorzitter dankte de raadsleden voor hunne tegen
woordigheid, waarop deze de vergadering verlaten.
Hierna werd de beschrijvingsbrief der algem. verg. te
Hoorn behandeld.
Voorzitter lichtte voorstel 6 van het bestuur, om het
bestuur naast de reis- en verblijfkosten een presentie
geld te geven van f 3 per eendagvergadering en f 2 per
middagvergadering, toe, er op wijzende, dat het allemaal
broodvechters zijn. De vergadering ging ermee accoord.
Bij het voorstel hoofdbestuursverkiezing werd beslo
ten. de candidatuur van den heer Vennik, den tegen-
woordigen secretaris, te steunen.
Bij het punt contributieregeling, voorstel Beemster,
om deze op f 1.50 per jaar te stellen, merkte de heer G.
TJff op, dat dit wel te weinig zal zijn, als men wat wil
bereiken.
Voorstel 4 van de afd. Beemster om samenwerking te
zoeken met het Boerencomité werd door den voorzitter
toegelicht. De overgroote meerderheid van het H. B. is
niet geneigd, samen te werken met dit comité, omdat
't op communistischen grondslag is.Als men metmiddelen
buiten de wet begint, is men direct al veroordeeld.
De afd. Oudkar9pel stelde voor dat iedere afd. uit
hare leden 1 H.-B.-lid benoemt. E n de H.-B.-leden uit
hun midden een dagelijksch bestuur, waarop het hoofd
bestuur adviseerde, dat dit te kostbaar zal zijn. Voorz.
lichtte dit voorstel toe en zeide, dat met hand en tand
te zullen verdedigen.
De opmerking werd gemaakt, dat het voor do afdee-
lingen wel eens bezwaarlijk kan zijn.
Bij het voorstel ter verkrijging van lagere pachten wees
de heer G. IJff op de verwerping der pachtwet in de
Eerste Kamer. De V. D. zal het ontwerp echter weer
ongewijzigd in de Tweede Kamer aanhangig maken.
De afd. Benningbroek—Sijbekarspèl stelde voor een
reiskas te vormen, voor een event. demonstratie. Van
„Het is het mooiste plekje van het heele kasteel", ver
klaarde hij enthousiast
Ze wierp plotseling een angstigen blik op hem. „U
zult het toch niet Toen zweeg ze beschaamd.
„Dacht u. dat ik het iemand zou vertellen?" zei hij,
onmiddellijk de ooi-zaak van haar angst begrijpend.
„Natuurlijk niet. Ik heb zelf het gevoel, a.lsof ik ver
boden grond betreed
„Gaat u eens mee naar de fontein?"
Hij volgde haar en ze zetten zich op de bank. die te
gen den Oostelijken muur stond, terwijl de honden aan
hun voeten gingen liggen.
De bekoring van den tijd en de omgeving lag over
hen beiden.
„Leeft u hier altijd zoo?" vroeg hij, meer tot zichzelf
dan tot haar.
Ze glimlachte. „Ja, altijd. De eene dag volgt op den
anderen, de eenc maand op de andere en behalve, dat
de bladeren groen worden en weer afvallen, verandert
er niets.'
„Voelt u zich gelukkig?" vroeg hij blozend.
„Gelukkig ja, ik voel me volmaakt gelukkig", ant
woordde ze en lachte zachtjes; het klonk als de echo
van de fontein.
Haar lachje gaf hem den moed om nog een vraag te
doen.
„Zou het vind u het goed, als ik hier eens kom,
om naar u" wilde hij zeggen, maar de vage verwonde
ring in haar oogen ziende, zei hij: den tuin te kij
ken?"
„Natuurlijk", riep ze lachend uit. „Daar heeft groot
vader niets op tegen. Bovendien merkte ze op, „het
is immers onze tuin niet; hij is van den markies, of van
u, dat is hetzelfde. Dat had ik bijna vergeten!"
„Ik wou, dat u het vergeten had. Ik zou het zoo aardig
vinden om dezen tuin als uw bezit te mogen beschouwen
en en dat ik zoo nu en dan eens komen rtiocht."
„U bent heel vriendelijk! Zeker, ik geef u mijn toe
stemming, om hier te komen wanneer u wilt, mylord! Is
dat niet aardig van me?"
„Heel aardig", stemde hij gretig toe. „Maar ik zou
graag willen dat u mij niet mylord noemde. Dat deed u
eerst ook niet."
„O, nee, zei ik het eerst niet? Maar waarom zou ik het
niet zeggen?"
„Omdat" hij aarzelde en groef met zijn hak tus-
schen de steenen „omdat het het eenige woord is, dat
leelijk klinkt uit uw mond."
Ze lachte. „Heel goed, my maar hoe moet ik u dan
noemen
Warmenhuizen was hierover een schrijven ontvangen,
met mededeeling, dat de kosten van een gezamenlijk bil
jet heen en terug naar Den Haag op f 2.34 per persoon
Homt, Het moet een demonstratie worden en geen rel
letje, zegt voorzitter, een demonstratie van doelbewuste
menschen.
Er gingen stemmen op, om samenwerking met den
L.T.B. te zoeken. Men kan niet alleen demonstreeren.
Het moet slagen, anders lijdt men een fiasco.
Den heeren afgevaardigden werd vrij mandaat gege
ven.
Bij de rondvraag stelde de heer G. IJff voor om met
de a.s. raadsvergadering een demonstratie voor het
raadhuis te houden. En het bestuur op de publieke tri
bune te laten luisteren.
De heer P. Eecen Pz. zegt, dat het jarig koolzaad
slecht ontkiemt en raadde aan eerst een proef te nemen.
Door den heer J. Kalverdijk werd de wenschelijkheid
geuit, dat voor diegenen, die het nog wel een tijdje kun
nen uithouden een regeling wordt getroffen, dat de ge
meente de helft van het arbeidsloon betaalt, doch de
voorzitter zeide, dat dit zeer bezwaarlijk zal gaan. Men
zal voor eigenaardige dingen komen te staan.
Verder sprak de heer Kalverdijk er zijn verontwaar
diging over uit, dat, toen, een audiëntie bij den minister
is aangevraagd en deze berichtte, dat men dien dag kon
komen, men den minister niet thuis vond.
Voorzitter deelde nog mede. dat men den secretaris
die men inplaats van den minister heeft gesproken, ter
nauwernood van den nood kon overtuigen. Ook de voor
zitter van het Nat. Crisiscomité heeft voor de radio ge
zegd, dat het op het platteland nog niet zoo erg slecht
was, omdat het daar zoo rustig was.
Nadat werd besloten, dat ieder, die kan, voor het raad
huis zal komen, sloot voorzitter de vergadering met een
woord van dank en sprak den wensch uit, dat de be
sprekingen een gunstig gevolg mogen hebben.
De Bond van Bedrijfsautohouders in Ne
derland, heeft een onderzoek ingesteld naar den toe
stand van verschillende wegen in Noord-Holland.
Deze toestand laat veel of zeer veel te wcnschen
over.
De weg Alkmaar-Eginond a. d. Hoef is al gertii-
men tijd slecht. Langs den weg bevinden zich op af
standen van 30 50 M. opslagplaatsen van basalt,
die ongeveer 0.50 1 M. diep zijn en omgeven door
grindvalletjes, welke pl.m. 30 c.M. boven den berm
uitsteken.
Tengevolge van de geringe breedte van den weg
kunnen twee vrachtauto's elkaar niet voorbijrijden
door de aanwezigheid van de basa.ltkisten. Om elkaar
te kunnen passeeren, moet oen van de auto's op den
berm rijden en stoppen, om de andere gelegenheid te
geven voorbij te rijden.
Ook komt. het voor, dat het uitwijken en stoppen
op den berm niet. altijd even gemakkelijk is en de
op den berm uitwijkende auto in een basaltdepot, te
recht komt, waarbij vooral als het depot geleegd is
en de bodem ervan zooveel lager ligt, ongelukken
kunnen gebeuren en zich ook, naar men ons meldt,
hebben voorgedaan.
Slecht zijn ook de wegen Oosterdijk, Dirkshorn, het
Oost en den Middenweg Schagerwaard. De klachten
luiden, dat de weg zeer smal is en het wegdek van
dien aard. dat abnormale slijtage aan banden en
automnterieel daarvan het gevolg is.
In de gemeente Warmenhuizen wordt geklaagd
over den toestand van den Ouden Wal, en den Dorps
weg, die veel te smal zijn en een onvoldoend dek
hebben
Vele klachten kwamen in over den minder goeden
staat, waarin de wegen Langereis, Ollobrandsakker
en een deel van den Lagen Dijk verkeeren. De klacht
luidt, dat. ook deze wegen zeer smal zijn, dat het, weg
dek va.n dien aard is, dat de weggebruikers aanzien
lijke schade lijden.
Het is bekend, dat op het Provinciaal Wegenplan
een geheel nieuwe verbinding tusschen Oude Nie-
dorp en Opmeer voorkomt.
Aangezien het nog gemimen tijd ka.n duren voor
dezen weg tot stand komt. is het ongetwijfeld noo-
dig, dat in afwachting daarvan de bestaande ver
binding in goed berijdbaren staat gehouden wordt.
Len algemeene klacht geldt ook den Middenweg en
den Grfeneveldenveg in de gemeente Harenkarspel.
Ook die zijn te smal en hebben een slecht wegdek,
zoodat de autobanden veel schade lijden.
Ook de toestand va.n den Westlangereis laat alles
te wenschen over. Op het Provinciaal Wegenpla.n
komt dezen weg voor. maar het zal nog wel langen
tijd duren, oer herstelling volgt. In afwachting daar
van is verbetering dringend noodig.
De verbindingsweg va.n Oudkarspel met Alkmaar,
met name wat betreft de wegen Westdijk, Heerhugo-
waarstdijk, de Boterweg, de Broekhornderdijk en de
Huigend ijk.
„Noem me „Edgar" wilde hij zeggen, toen een
zachte stap achter hen klonk en meneer Temple ver
scheen.
„Lela." klonk het, „heb je Lord Fane ook gezien?"
De jongeman sprong onstuimig op, de honden begon
nen te blaffen en de rust was verstoord.
„Hier ben ik", riep hij.
Meneer Temple keek hem aan en trachtte zich iets te
herinneren. „O. ja, mylord, de markies laat u roepen!"
„Mijn vader!" hernam Lord Fane, meer verrast dan
verheugd. „Ja, dan moet ik wel gaan. Goeden morgen",
zei hij tot Lela
„Ik u zult toch niet vergeten, dat ik hier mag ko
men, juffrouw Temple?"
„Neen", antwoordde ze eenvoudig. „Goeden morgen,
my..."
Hij keek haar bijna boos aan, riep de honden en liep
naar de deur.
Lela keek hem peinzend na
„Gelukkig, dat hij weg is!" mompelde de oude man
„Hij zal wel niet spoedig terug komen. Hij zou van de
biblotheek een hondenhok maken en van jouw mooie
tuin een een Ik hoop, dat we hem niet meer zul
len zien."
Lela staarde in het water van de fontein en zuchtte,
waarom wist ze zelf niet
HOOFDSTUK H.
Lord Fane, die het gevoel had, alsof hij pas uit een
droom ontwaakt was, liep door de biblotheek en begaf
zich naar de deur, die toegang gaf tot de vertrekken
van den markies. Palmer, de butler stond hem daar op
te wachten.
„En Palmer. wa.t is er aan de hand?" vroeg Lord Fane.
„Lord Farintosch verzoekt u, bij hem te komen."
„O, uitstekend. Wacht hij al lang op mij?"
„Bijna een half uur. mylord,"
„Dan zal ik er maar dadelijk heengaan. Ik had me
eerst willen verkleeden. Wil je een knecht roepen om de
honden weg te brengen?"
Het laatste onderhoud van Lord Fane met zijn vader
had drie jaar geleden plaats gehad en het had tien mi
nuten geduurd. Edgar, die de warme, onstuimige natuur
van zijn moeder bezat, wist veel te goed, dat hij den kou
den, hooghai^%en markies steeds ergerde.
Hij klopte op de met ijzer beslagen deur en trad, na
dat er „binnen" geroepen werd, in de kamer.
Het was hier even donker als in de biblotheek, maar
het vertrek was smaakvol en rijk gemeubileerd. De mar
Eveneens wordt geklaagd over den Laanderweg
tot aan het viaduct in de spoorbaan Alkmaar-Scha-
gen. Tengevolge van den toestand van den weg, in
het bijzonder ook de voortdurende aanwezigheid van
losse basalt, lijden de weggebruikers aanzienlijke
schade aan hun banden en materieel dnor abnormale
slijtage.
Nog bleek verbetering dringend gewenscht van ae
wegen: den Voorweg in Ouddorp; de Galgenkade in
St. Maarten; den Bovenweg bij Alkmaar, de Dom
straat en een deel van den Geestmerambachtsdijk.
De klachten zijn, dat het verkeer door de geringe
breedte van en de aanwezigheid van voetgangers,
wielrijders en spelende kinderen op den weg veel
hinder ondervindt. Als regel is het niet mogelijk, dat
twee autobussen elkaar kunnen voorbijgaan, zonder
dat één dezer stoppen moet; op enkele gedeelten is
de breedte zoo gering, dat zelfs voor het passeèren
van twee auto's één ervan moet stilhouden.
De B.B.N. heeft zich naar aanleiding van dat on
derzoek tot diverse Gemeentebesturen en Polderbe
sturen gewend om op spoedige verbetering aan te
dringen.
Spoedeischende vergadering op Zaterdag '20 Fe
bruari.
Om half vier opent Voorzitter, Burgemeester Van
Slooten, onder mededeeling, dat naar aanleiding van
zijn den vorigen dag plaats gehad hebbend verzoek,
aan Ged. Staten deze vergadering was bijeengeroe
pen.
Na voorlezing der notulen volgt mededeeling, dat
gistermiddag, ingevolge het Donderdag genomen
raadsbesluit weder met de uitkeering van steun aan
de kleine tuinders is begonnen.
Voldoende was hem gebleken, dat op eenigerlei
steun van de provincie niet te rekenen viel, wat bo-
vengenoemden steun betrof en men dus alleen had te
rekenen op tegemoetkoming van het Rijk, welke hij
naar aanleiding van het gehoorde, op 40 meende
te moeten schatten, eenzelfde bedrag als ook Koedijk,
had genoten.
Ook zou op geen medewerking van het Bijk gere
kend kunnen worden op het verzoek, gedaan door
verschillende gemeenten om de gemeentelijke bijdra
gen in de tuinderscredieten te verlagen tot minder
dan 30 en eventueele verstrekking van voorschot
ten tegen zeer verlaagden rentekoers door het Rijk
aan de gemeenten, zoodat deze verplicht zouden zijn
voor deze credieten leeningen op de geldmarkt te
sluiten.
Deze meening was dezen morgen bevestigd door
een schrijven van den Minister van Binnenlandsche
Zaken en Landbouw, hedenmorgen ontvangen.
Voorzitter leest dit voor. Er blijkt uit, dat het Rijk
niet af zal wijken van de eerst genomen besluiten,
waarmee beoogd werd de medewerking van de ge
meenten effectief te maken. Bovendien was uit een
ingesteld onderzoek gebleken, dat de financieele toe
stand der betrokken gemeenten een dergelijk verzoek
niet wettigde.
Ook deelt Voorzitter mede, dat de aanvragen om
crediet uit een bepaalde gemeente niet door de cen
trale commissie zullen worden onderzocht, voordat
bij die commissie een afschrift van het desbetreffen
de geldleeningsbesluit is ingekomen.
Wethouder Tromp zegt, dat. men dus uit het me
degedeelde de conclusie kan trekken, dat de minis
ter van meening is, dat de gemeenten financieel
krachtig genoeg zijn om geld uit leeningen te krij
gen. De naaste toekomst zal ondertusschen uitwij
zen voor iedere betrokken gemeente of men er op de
geldmarkt ook zoo over denkt.
Practisch komt het dus hier op neer, dat een ge
meente pas bij den minister kan aankloppen, als zij
geen leening geplaatst ka.n krijgen.
Over het voorstel om B. en W. te machtigen een
geldleening ad f 40.0TKT.aan te gaan tegen een ren
tevoet van ten hoogste 5^2 ontspint zich eenige
discussie. Tenslotte wordt het ongewijzigd aangeno
men, nadat is bepaald dat gedurende de eerste 5 ja
ren een minimum aflossing van f2.000.— zal wor
den gesteld, d'aarna zooveel meer als door de betrok
ken tuinders mocht worden afgedragen.
Voorzitter is van meening, dat om aan de ver
plichtingen te kummen voldoen, de belastingen wel
verhoogd zullen dienen te worden, dit acht hij voor
de vrijheid der gemeente echter beter, dan wanneer
men gedwongen zou worden gelden van het Rijk te
nemen onder allerlei bindende voorwaarden.
Opgemaakt is een suppl. begrooting, waarin deze
leening is opgenomen, henevens een bedrag ad f6000
uit den gewonen dienst te betrekken voor de te ver
kies zat op een lagen stoel; voor hem stond een tafeltje,
waarop een karaf met ijswater en een schotel biscuits.
Hij was onberispelijk gekleed; toen zijn zoon binnen
kwam. hief hij langzaam het hoofd op, richtte zijn staal
blauwe oogen op hem en zei op koelen toon: „Hoe maak
je. het. Edgar?"
„Goed, dank u; ik hoop, dat u het ook goed maakt",
antwoordde Lord Fnae, terwijl hij een plaats zocht om
te gaan zitten.
„Zeker, dank je. Daar staat een stoel.' en hij weer
naar een fauteuil, die op een behoorlijken afstand van
de züne stond.
„Ja, ik maak het goed", zei de markies, terwijl hij zijn
blik liet rusten op het rijcostuum van zijn zoon. „Mag ik
misschien, zonder onbescheiden te zijn, vragen, waarom
je dat wonderbaarlijke costuum draagt? Ik vraag dit
zuiver uit belangstelling. Ik hoop niet, dat je me deze
vraag kwalijk neemt."
„Bedoelt u dit pak?" vroeg zijn zoon blozend. „Och
het is gemakkelijk bij het rijden, en
„O, verontschuldig je maar niet", viel de markies hem
in de rede. „Ik dacht, dat je er een bepaalde reden voor
had, maar het doet er niets toe. Ik hoop, dat je het in
Oxford naar je zin hebt gehad."
„Zeker, dank u. Ik heb een reuze tijd gehad."
„Een reuze O, ja, ik begrijp het. Neem me niet
kwalijk, als ik niet onmiddellijk je bedoeling snap. Je
gebruikt termen, die mij eenigszins vreemd in de ooren
klinken. Je wilt me wel vergeven, als ik niet zoo scherp
zinnig ben. Ik zal maar niet vragen, of je er ook wat
geleerd hebt, want ik weet, dat dat voor jou bijzaak is.
Het komt er ook niet op aan. Ik zal me niet met de ver
onderstelling vleien, dat de wetenschap je belangstelling
heeft"
„Ik vrees van niet. Ik ben geen boekenwurm; ik houd
meer van booten en dat soort van dingen."
„Dat soort van dingen bestaat uit paarden, kaarten een
collectie juweelen, en een verzameling honden he? Ik
leid deze opsomming af uit een stapel rekeningen, die
de butler mij zoo juist uitgegeven heeft."
„Het spijt mij, als ik te veel geld uitgegeven heb."
„Volstrekt niet", antwoordde de markies hoffelijk .„Het
komt er volstrekt niet op aan, hoewel ik, wanneer je het
over uitgeven hebt, moet opmerken, dat je een verkeerd
woord gebruikt. „Jij hebt die dingen gekocht, en ik
nu, ik het geld uitgegeven. Dat is een klein verschil,
hoewel het van weinig belang is. Ik heb gezien, dat je
gedurende het laatste halfjaar vierduizend pond bij mijn
bankier hebt opgenomen."
.Wordt vervolgd.
