STOUT
Schoonmaak
ALS
oud
Het Zwakke Punt.
KANTONGERECHT
SCHAGEN.
ZOO ZUIVER
een bekend feit dat Scboorl nooit de werkloozen in den
steek heeft gelaten. Spr. meent dat er voor Schoorl zelf
betere werkobjeeten zijn. In het belang van Schoorl,
wat natuurschoon betreft, acht spr. het dan ook goed,
dat de raad vorig maal het rijwielpad heeft afgestemd.
De heer Kaag zegt dat zijn standpunt nog niet is
veranderd. Met het oog op het natuurschoon acht spr.
een pad in het noordelijk gedeelte beter.
De Voorzitter zegt dat de heer Duin over leugens
beeft gesproken, doch spr. heeft de stukken op deze
zaak zelf gezien. Als Schoorl zorgt voor f 6000 a f7000
zal Kennemerland moeten probeeren de overige f 30000
te verkrijgen en spr. herinnert eraan, dat in Egmond
aan Zee dan ook niet over de bijzonderheden is ge
sproken. Spr. verwondert zich over de bezorgdheid die
men heeft en hoewel de rijwielpadvereeniging die be
zorgdheid op prijs zal stellen, heeft de vraag of zij voor
den aanleg al of niet vergunning heeft, geen zin. Spr.
heeft trouwens zelf de handteekenlng van mijnheer
Steijn en de roode lijn gezien. Maar bovendien, de ge
meente geeft toch geen cent op tafel voor het plan Is
goedgekeurd. Spr. blijft betreuren, dat de raad vorig
maal dat standpunt heeft Ingenomen; in de toekomst
zal blijken wie gelijk heeft gehad. Spr. wijst er den
heer Duin op, dat wat spr. vorig maal naar voren
heeft gebracht, hij dat niet doet voor zijn kliekje of
zijn persoon, doch geheel onbaatzuchtig en vaar de
heer Duin blijkbaar geen vertrouwen meer in spr. stelt,
verklaart spr dat hij gehandeld heeft volgens eed en
gewoonte en spr. zal dat blijven.doen.
De heer Duin zegt met dit antwoord tevreden te zijn.
Of spr. zit hier te liegen of een ander, maar spr. wil
een bewijs hebben.
De Voorzitter zegt herhaalde malen gezegd te heb
ben. dat de vergunning er was.
De heer Duin zegt dat dit juist een leugen is, de me
dewerking is toegezegd.
De Voorzitter zegt het hier niet te kunnen bewijzen,
men zal spr 's verklaring moeten aannemen, de brief is
bjj de Schoorlsche rijwielpadvereeniging.
De heer Duin herhaalt dat de Voorzitter het In de
vorige raadsvergadering wist dat het anders was en
de Secretaris wist het 2 dagen later.
De Voorzitter zegt den brief van den Minister gezien
te hebben, waarin deze de toestemming verleende en spr.
voelt voor een dergelijke verklaring meer dan voor de
mededeeling van een ander.
De heer Duin zegt dat het een leugen was dat Staats-
boschbeheer bereid was het werk voor f 30.000 zelf - uit
te voeren .(Dit werd vorig maal in ccmitézittlng mede
gedeeld, om aan te toonen dat Staatsboscbbeheer geheel
accoord ging met de geraamde kosten).
De Secretaris verkrijgt, nu zijn naam in het debat
wordt genoemd, verlof om te verklaren, dat spr. na af
loop van de vorige vergadering een andere indruk heeft
gekregen en dat de vergunning van Staatsboscbbeheer
niet in dermate was verleend als was medegedeeld. Er
ia hier blijkbaar een misverstand ontstaan en het zou
wel aardig wezen, terwille van de waarheid, als inzage
van de betreffende stukken van de rijwielpadvereeniging
kon worden verkregen.
Door den heer Schormer wordt nu een kaart overge
legd en deze geraadpleegd en nu blijkt inderdaad dat
de vergunning van Staatsboscbbeheer niet zoover strek
te als reeds was medegedeeld.
De heer Duin zegt dat we op onze leiders behooren
te kunnen vertrouwen. Spr. had den heer Bosman
nooit eercdr ontmoet dan In de vorige vergadering en
de heer Bosman deed zich voor als de eerlijkheid zelve,
doch al zal de heer Bosman op zijn kop staan, spr. blijft
van oordeel, dat de waarheid gezegd dient te worden.
Spr. laat zich hier niet bedonderen.
De Voorzitter verzoekt den heer Duin parlementair
te blijven, waarop de heer Duin zegt, geen mooie woor
den te spreken, welke opmerking door den Voorzitter
weer wordt beantwoord met te wijzen op den weg tus
schen mooie woorden en den woorden door den heer
Duin gesproken.
Het voorstel van de meerderheid van B. en W., dus
geen subsidie voor het rijwielpad,, wordt aangenomen
met 6 tegen 1 stem, die van den heer Gutter.
Na dezen uitslag verlaat een vijftal arbeiders-belang
stellenden, verbolgen de vergadering.
Voordracht van B. en W. om in afwijzenden zin te
beschikken op het verzoek van J. C. Lieuwen te Delf
zijl om op een door hem te stichten woning te Camper
duin een asbest-dakbedekking te mogen bezigen van ge
golfd eterniet.
(B. en W. verleenden op grond van het bepaalde
bij art 15 lid 3 der bouwverordening geen vergunning
Lv.m. de welstandsbepaling vcor dit gebouw en bij in
williging de daaraan verbonden concequenties ten op
zichte van andere aanvragen).
Allen voor.
Prae-advies van B. en W. Inzake het adres van G.
Duinmeijer te Camperduin waarbij, onder overlegging
van een plan van bebouwing van een hem toebehoorend
bouwterrein aldaar (kad. sectie A 569) een openbare
weg te mogen aanleggen waarbij het in de bedoeling ligt
deze tz.t in beheer en onderhoud bij de gemeente over
te dragen.
B. en W. adviseerden afwijzend te beschikken, het
plan wordt te klein geacht en het maken van dood-
loopende wegen behoort niet te worden gesteund.
De heer Duin zegt dat ook lintbebouwing niet zoo
mooi genoemd wordt en als het verzoek wordt afge
wezen, zal er nooit een kombebouwlng komen.
De heer Bijl wijst op den weg achter bij Breed om
waar wel gebouwd kan worden;
„Het meisje," zei Nagle, „is zij een goed meisje, hem
waardig, al is zij niet van ziln stand?"
Clifford Revel trok zijn schouders op. „Dat denk ik
wel. Ik weet het niet Ik heb haar nooit gezien. Goed
och, ja, dat zal wel en slim is ze ook; anders zou ze
hem niet zoo mooi ingepalmd hebben."
„En jij jij ontziet je niet het leven van dit Jonge
meisje te verwoesten", barstte Nagle uit.
„Je hebt beslist een onaangename manier om de din
gen te zeggen, beste kerel."
„Als je neef echt trouwt, dan sta jij zeker verder van
den titel aX dan op het oogcnblik?" vroeg hij.
„Kom, nu toon je, dat je verstand hebt", zei Clifford
Revel. .Juist".
„Ik begrijp het", mompelde Nagle. Toen, na een
oogenblik zwijgen, sprak hij: „een vraag. Geloof je, dat
ze van elkaar houden?"
„Ze zijn ten minste zoo verliefd als tortelduiven!'
„En wanneer moet dit schijnhuwelijk, waardoor je
neei bedrogen en dit jonge onschuldige meisje ongeluk
kig gemaakt wordt, plaats vinden?" vroeg Nagle lang
zaam.
Clifford Revel*s oogen begonnen te glinsteren van
voldoening.
„Aha, lk zie, dat Je de rol op je neemt, beste Nagle.
Wanneer? Dat weet lk nog niet zeker. Spoedig, heel
spoedig, maar ik zal je waarschuwen. Kom. je verricht
er een goede daad mee en dat is niet iedereen gegeven.
Over een punt wilde ik je nag spreken; dacht je. dat
mijn vriend die jou dien avond geld gaf, je zou her
kennen?"
„Wat?" riep hij uit „Is h« het?"
>Ja. dat was lord Fane, de eenlge zoon en erfgenaam
van den markies van Farintosh! Wat scheelt er aan?"
„Niets! Niets!" hijgde Nagle. maar zijn gelaat was
er^lt en zÜn hand beefde toen hij ermee op tafel
s eunde... „En hij is het! De man, die mij voor gebrek
en voor den dood behoedde!"
v ff' Clifford Revel. „Toevallig, he? Je behoorde
het noodlot dankbaar te zijn. dat je gelegenheid krijgt
hem voor zijn goedheid te beloonen. Hij redde jou van
den dood, jij redt hem van maatschappelijken onder
gang. Begrijp je het?"
„Houd op! Zwijg! Laat me nadenken!" riep Nagle
taeaseh uit en h(J liep de kamer op en neer met de hand
tegen het voorhoofd.
De heer Duin zegt dat tegen bebouwing daar ook
bezwaar wordt gemaakt.
De Voorzitter ontraadt het nemen van partieele be
sluiten en wel het uitbreidingsplan afwachten. Er zijn
plannen tot het doen maken van een villapark in de
duinen te Camperduin Al jaren lang geleden had
Schoorl de lintbebouwing moeten tegengaan.
De heer Duin meent dat er land genoeg is om te be
bouwen; spr. blijft voor de plannen van de Adviescom
missie nog niet zoo enthousiast te zijn.
De heer Schermer juicht het toe dat er plannen aan
hangig zijn tot het maken van een uitbreidingsplan voor
de geheele gemeente.
Het voorstel van B. en W. wordt zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Hel aantal leerkrachten aan de openbaro
school in de kom-schooL
Voorstel B. en W. om, gezien het feit dat krachtens
het wettelijk voorgeschreven maximum aantal leerlin
gen, per 1 Januari j.1. een vacature bestaat aan de O.
L. school (kom) te Schoorl, op grond van het bepaal
de bij art. 59, sub 2 der Lager Onderwijswet, voor het
jaar 1932 aan de Kroon ontheffing te verzoeken van de
verplichting tot aanstelling van een vierde lee'rkracht.
Van do oudercommissie was het verzoek ingekomen
om, in het belang van het onderwijs, het voorstel van
B. en W. niet te aanvaarden, doch een tijdelijke leer
kracht aan te stellen.
Door den Voorzitter wordt toegelicht dat het aan
tal leerlingen van dien aard is dat aanspraak kan worden
gemaakt op een vierden leerkracht, doch dat er geen
lokaal beschikbaar is. Verschillende oplossingen zijn on
der de oogen gezien o.a. of een ledig leslokaal te Groet
kan worden gebruikt, doch dan zijn er de kosten van
het autovervoer en bovendien hangt het ontwerp-Terp-
stra in de lucht. Ook is grensverlegging overwogen, doch
dit zou niet tot gevolg hebben dat van Groet een meer
dere leerkracht kan worden aangesteld. Door den In
specteur was nu aanbevolen een tijdelijke leerkracht
aan te stellen. B. en W. stellen voor geheele ontheffing
te vragen voor het aanstellen van een vierde leerkracht,
terwijl de Inspecteur dus in zooverre ontheffing wil
vragen, dat een tijdelijke leerkracht kan worden aan
gesteld. In dat geval zou een barak achter de bestaande
sohool kunnen worden geplaatst
De heer Schermer blijkt voor deze laatste oplossing te
zijn, terwijl de heer Gutter deze kosten weggegooid geld
acht. omdat de gemeente toch aanstonds een nieuwe
school zal moeten bouwen. Spr. wil dat B. en W. dus
maar met een ontwerp-plan komen.
De Voorzitter meent dat dit nog wel een paar jaar
zal duren, noemt als ko3ten een bedrag van f 30.000 en
f 40.000 en het rijk helpt niet.
De heer Gutter schat de waarde van de oude school
op f 10.000, en meent dat de gemeente nog f 6000 a f 7000
heeft uitstaan, terwijl de secretaris toelicht dat dit be
drag f 700 is.
De heer Schermer heeft een 4-klassige nieuwe school
gezien van f 24000.
De heer Duin vindt, waar het aantal leerlingen dat
momenteel boven het voorgeschreven klasse aantal is,
slechts 7 bedraagt, een barak niet noodzakelijk.
Het voorstel van B. en W. geheele ontheffing vragen,
wordt aangenomen, met 5 tegen 2 stemmen, die van de
heeren Schermer en Gutter.
Wijziging voorwaarde G.E.B.
Voordracht van B. en W.:
a. te wijzigen, de verordening, regelende de voorwaar
den en het tarief voor de levering van electriciteit, in
dien zin, dat op een aanvrage tot plaatsing van een
dubbel-tariefmeter slechts dan gunstig wordt beschikt,
indien afname van tenminste 60 K.W.U. laagtarlef per
jaar wordt gewaarborgd;
b. goedkeuring te verleenen aan uitbreiding van het
laagspanningsnet vanaf hoek Wagenmakersweg, langs
het Achterpad te Groet, westwaarts voorlooplg tot de
aldaar nieuw gebouwde woning, waarvan de kosten zul
len bedragen, naar raming f 220. (De electriciteitscom-
missie adviseerde voor beide punten in gunstlgen zin).
De heer Duin merkt op. dat de afname van 60 K.W.U.
veilig is genomen.
De heer Kaag merkt op dat het onder a voorgestelde
ook betrekking heeft op de verbruikers, die reeds een
dubbel tariefmeter hebben.
De voordracht van B. en W. wordt met deze bepaling
aangevuld.
De heer Bijl had beter gevonden de garantie op 50
KLW.U. te stellen en dan de meterhuur met 10 cent
verhoogen. Als de gegarandeerde afname niet wordt ver
bruikt. zou spr. het tekort met een bedrag van 5 cent
betaald willen zien en niet met 8 cent
Uit de besprekingen blijkt dat de thans geldende me
terhuur niet dekt de rente en afschrijving van de me
ters. wat veroorzaakt ls door de plaatsing van meerdere
dubbel-tariefmeters.
„Nu?" zei Clifford Revel, die ongeduldig begon te
Nagle laohte wild. „De som het bloedgeld, hoeveel
zal het zijn?" vroeg hij.
„Twee honderd pond, uit te betalen op den dag van
het huwelijk, en als je er in toestemt zal lk je een
extra honorarium geven." Hij haalde zijn portefeuille
te voorschijn en legde een biljet van tien pond op tafel.
„Koim, zeg ja, en wees dankbaar, dat Je wat verdienen
gaat. Kijk eens hier, ik zal er nog vijftig bijleggen. Met
die som kan een man met Jouw begaafdheid buitens
lands zijn weg wel vinden. Het is werkelijk veel te veel
voor een half uurtje geostelijke-spelen, maar omdat wo
zulke oude kennissen zijn, moet ik edelmoedig wezen.
Kom. is het ja of neen?"
Nagle schrikte op. „Wat zou Iemand als ik op zoo'n
voorstel antwoorden?" zei hij heesch. „Ik zit zonder een
stuiver. Als ik die tien pond niet aanneem, weet ik niet,
waar ik geld zal vinden, om aan eten 'te komen. Wat
kan ik anders zeggen dan „ja?"
,Jn orde." zei Clifford Revel. terwijl hij opstond en
op zijn horloge keek, en als Je verstandig was geweest,
zou je dat al 'n half uur geleden gezegd hebben. Daar is
het bankbiljet. Berg het weg voor dat vuile dienstmeisje
of je bent het kwijt."
Nagle nam het op en verfrommelde het in zijn hand
palm, en Clifford Revel knikte voldaan.
„Gegroet, beste kerel. Geef die tien pond niet aan
brandewijn uit en wees bereid, als ik je laat roepen. Ik
zal de „reauisieten" aan jou overlaten. Goedendag!"
Nadat Clifford Revel verdwenen was, bleef Nagle een
oogenblik voor zich uit staren, toen nam hij het biljet
met een gebaar van walging op, stak een kaars aan en
wilde het in de vlam houden; maar plotseling scheen
hij een idee te krijgen en hij scheurde het stuk. dat
vlam gevat had, af en stak het bankbiljet in zijn zak.
HOOFDSTUK XXIL
Lord Fane had een brief ontvangen van Clifford Re
vel. waarvan de inhoud hem zeer getroffen had. In een
hevige gemoedsbeweging begaf hij zich naar Lakworthy
en bereikte de oude kerkhofpoort een half uur te vroeg.
Eindelijk zag hij Lela aankomen en een oogenblik
later lag ze In zUn armen.
„Luister eens, liefste, ik moet iets met je bespreken."
„Wat is er, Edgar. Is er iets gebeurd?" vroeg Lela
angstig.
Het voorstel BUI garantie 50 K.W.U. doch de meter-
huur met 10 cent verhoogen wordt verworpen, waarna
het voorstel van B. en W. wordt aangenomen. Inwer
kingtreding 1 Januari 1932.
De rondvraag.
Op verzoek van den heer Gutter zal het Duinwegpad
verder met puin worden behard.
De heer Dapper vraagt verschillende Jnllohtingen en
de heer Schermer deelt op één dier vragen mede dat
het hotel te Camperduin dit jaar wel zal worden ge
bouwd. doch nog niet in exploitatie zal worden genomen.
De heer Duin dringt er op aan, dat waar de dieren,
die In de noodslachtplaats terecht komen, zoo goed als
waardeloos zUn, de hangkosten en de keurloonen met
50 pet. worden verlaagd.
B. en W. zullen dit onder de oogen zien.
De heer Duin vraagt verder of doorgewerkt wordt met
de quaestie-Zwaan afsluiting weg.
De Voorzitter deelt mede, dat de ambtenaar van het
openbaar Ministerie zich aan de zUde van het gemeen
tebestuur heeft geschaard en middelen heeft gevonden
tegen de beslissing van den kantonrechter in cassatie
te gaan bU den Hoogen Raad. Daarna zal de kwestie
desnoods civiel-rechtelijk worden uitgemaakt.
Hierna sluiting.
Het zwakke puut voor mannen en vrouwen vor
men de lendenen, welke zoo licht worden aangedaan
door overspanning en zorgen, door kouvatten en tal
van andere oorzaken.
Dientengevolge komen scherpe, stekende pijnen in
den rug, urinestoornissen, waterzuchtige zwellingen,
hoofdpijn, duizeligheid en rheumatische pijnen ook
zoo vaak voor.
Plaatselijke behandeling kan tijdelijk verlichting
geven voor sommige dezer ongemakken, doch de
ecnige wijze om gezond te worden, en te blijven is
door het versterken der verzwakte organen met
Foster's Rugpijn Pillen. Dit speciale middel behaal
de reeds jaren lang een ongcövenaard succes tegen
rheuraatiek, spit, ischias, waterzucht, urinestoornis
sen. lendenpijn en blaasstoornissen.
Bij alle drogisten enz. a fl.75 per flacon.
Zitting van Donderdag 17 Maart
Een heele onaardige grap.
In den nacht van den 7den op den 8sten Februari
lag het gezin van den heer Alb. Spaans te J.utje
winkel in diepen rust verzonken, toen eensklaps
iemand voor het venster van de slaapkamer ver
scheen en met beide vuisten op de ruiten begon te
timmeren.
De heer Spaans stapte snel uit bed. schoof het
raam open, doch kon den laffen grappenmaker niet
herkennen, die hem dit geleverd had.
Toen vrouw en kinderen gerust gesteld waren
de aardigheid(?) was des te misselijker daar bin
nen enkele dagen het gezin vermeerderd zou wor
den legde men zich opnieuw ter ruste. Doch dit
zou niet lang duren, want na vijf minuten herhaalde
zich het goheuk op de rnmen. De heer Spaans, nu
werkelijk heel boos geworden, schoof andermaal h?t
raam open. maar tegelijk hij zeif er door en op zijn
bloote voeten achter den dader aan. Na een wedren
van bijna 200 meter haalde hij den man in en toen
hij op diens rug wat zat uit te blazen, ontdekte hij
tot zijn verbazing dat het een jongen bij hem uit de
buurt was. epn zekere Piet K.. schippersknecht van
zijn ambacht. Dit weerhield hem echter niet om dit
iongemcnsch den dageraad toe te zweren. En aldus
geschiedde. Aangifte volgde, maar Pieter was heden
morgen niet verschenen, om verantwoording van
zijn misselijke grappenmakerij af te leggen.
Inmiddels schijnt er wel iets meer achter te zitten
en een wraakneming tegenover den heer Spaans
hier niet aan vreemd, waarbij verdachte als de wre
ker optreedt» Dit is echter een duur baantje, want
conform den eisch wordt verdachte tot de hoogste
boete, f 15 boete of 15 dagen veroordeeld.
Voor het onvervaard en kordaat optreden van den
heer Spaans had de Kantonrechter alle respect.
„Neen, meisje, maar toen ik van jou wegging, heb lk
mijn neef Clifford Revel opgezocht, om hem te vertellen,
dat lk je gevonden had. Hij vond, dat de toestand niet
zoo kon blijven! En dan zijn er wel honderd dingen, dio
ons samenzijn zouden kunnen verhinderen. Hij vroeg,
of we niet konden trouwen, dan zijn we altijd bij elkaar!"
„Trouwen?" zei ze bijna onhoorbaar; „nu? Maar
grootvader zou er nooit ln toestemmen nooit!'
„Dan moeten we zonder zijn toestemming trouwen!"
antwoordde hij.
„Zonder..." Dat kwam haar zoo onmogelijk voor, dat
zij geen woorden kon vinden.
„Waarom niet?" drong hij aan. „Als we op de toe
stemming van je grootvader wachten, na de manier,
waarop mijn vader hem beleedigde, zouden we jaren
kunnen wachten en dat zou ik niet kunnen! Toe. zeg ja,
lieveling!" drong hij aan. terwijl hij het zachte, zijde
achtige, haar uit haar gezicht wegstreek en haar kuste.
„Mijn neef zegt. dat we het huwelijk den eersten tijd
geheim konden houden en hij ls werkelijk heel verstan
dig en hij is erg aan mij gehecht. Je zult vast van hem
gaan houden, als je hem ziet. Hij is ontzaggelijk vrien
delijk geweest. Hij heeft alles geregeld."
„Geregeld?" zei ze, met een ongerusten blik ln haar
oogen.
,Ja, Clifford is er niet de man naar om de dingen
half te doen! Of zou jij het kunnen verdragen, als we
weer gescheiden werden?"
„Neen", mompelde ze. „Ik zou alles kunnen verdra
gen, behalve dat!"
„Je begrijpt," hernam hij, „dat als we maar eenmaal
getrouwd zijn, niets ons kan scheiden! Denk toch eens
hoe gelukkig we zullen zijn! We zullen altijd bjj elkaar
zijn en jij bent dan mijn vrouw. En we zullen in de
stad kamers nemen of bijvoorbeeld in Richmond. Wan
neer alles afgeloopen is, zullen we naar den professor
gaan en zeggen: „Vergeef ons!" En we zullen hem bij
ons in laten wonen..."
„Och Edgar!"
,Ja. en we zullen de drie gelukkigste menschen op de
wereld zijn!"
„Ben je er heelemaal zeker van, dat je gelukkig zult
zijn, Edgar, en dat je er geen berouw van zult hebben?"
„Hoe kan je me dat vragen, Lela? Toe, zeg dat kleine
woordje, het ls niet zoo moeilijk. Lela Temple, wil je
overmorgen met me trouwen?"
WONDER GOED AFGELOOPEN.
Het gebeurde den 2<jsten December van het vorige
jaar op de Lange Snevert te Schagen in den namid
dag omstreeks 4 uur. dus zoo ongeveer tusschen
licht en donker in. Daar reuen toen op eenigen af
stand van elkaar een viertal wielrijders en daarach
ter in een luxe auto* de heer P. Zeeman, expediteur
van Kolhorn. En tenslutte achter dezen laatste de
21-jarige bloemist D. Kr. uit Schagen, eveneens in
een auto.
Op een gegeven moment, toen de heer Zeeman
het voorste tweetal fietsers voorbij zou gaan en daar
bij blijkbaar vaart geminderd heeft, kwam Kr. aan
zetten en ging links, dus aan den verkeerden kant,
tusschen auto en fietsers door, voorbij. Deze, tegen
alle werkeersregels in druischende manoeuvre ver
oorzaakte wonder hoven wonder geen ernstige onge
lukken. Autobestuurder en fietsers Kr. was door
gereden die daarna het gebeurde bespraken, meen
den toch, dat zooiets niet ongestraft mocht passee-
ren en derhalve stond Kr. hedenmorgen wegens roe
keloos rijden terecht.
De heer A. Vader, ambtenaar ter Secretarie, te Bar-
singerhorn, en een der fietsers had het een en ander
goed kunnen waarnemen, zoodat na zijn verklaring
veilig kon worden aangenomen, dat Kr. had behoo
ren te stoppen. Deze laatste gaf wel een eenigszins
andere lezing van het geval en volgens hem zou
Zeeman door bij het passoeren te remmen en dit door
geen rood stoplicht kenbaar maakte hetgeen ech
ter door Zeeman ontkent werd, want den volgenden
dag was de boel nog in orde de oorzaak zijn, dat
hij (verdachte) niet vroegtijdig genoeg kon stoppen
en geen anderen weg zag dan aan den verkeerden
kant te passeeren.
De ambtenaar kan echter maar één manier, en dat
is stoppen. Voor spr. is komen vast te staan, dat
verdachte op ergerlijke wijze maar raak gereden
heeft en waar hij bovendien bekend staat als iemand
die nogal hard rijut, eischt hij tegen Kr. f 40 boete of
40 dagen hechtenis.
Na nog een heftige verdediging van verdachte be
paalt de Kantonrechter de uitspraak op f25 of 25
dagen.
WERK IN DE ZUURKOOLFABRIEK.
De heer Matth. H., fabrikant te üudkarspel, had
zijn arbeiders in de zuurkoolfabriek te lang laten
werken.
Verdachte beroept zich er op, dat op een gegeven
moment een partij kool verwerkt moest worden en
waar dit vlug moest gebeuren, waren een 20-tal ar
beiders iets vroeger begonnen. Ook het feit, dat ver
dachte krachtig meehielp, door tewerkstelling in
zijn fabriek, de werkloosheid in zijn gemeente te
bestrijden, vermocht niet de heeren rechters te ont
roeren en de ambtenaar, die opmerkte, dat het niet
voor den eersten keer was. dat verdachte deze over
treding beging, eischte tegen hem 20 maal f 4 boete
of 20 maal 4 dagen hechtenis. De uitspraak luidde
20 maal f3 of 20 maal 3 dagen.
VOOR DE VEILIGHEID.
J. v. Sch., autobushouder te Callantsoog, had in
Schagen een proces-verbaal opgeloopen, omdat hij
de werkkaart niet bij zich had. Een chauffeur van
hem was een week van te voren hetzelfde overko
men. Deze kaart dient om daarop aan te teekenen
hoeveel uren een chauffeur in dienst is en om daar
door te voorkomen dat hij door te veel diensturen
vermoeid zou raken en zoodoende een .gevaar voor
het verkeer zou kunnen opleveren.
Eenigszins vreemd doet het aan dat een inspecteur
belast met het toezicht op de spoorwegen, deze
bekeuring kan geven.- (Wijst dit misschien eenigs
zins op concurrentiestrijd?)
Verdachte wordt veroordeeld tot 2 maal f5 boete
of 2 maal 5 dagen hechtenis.
LIEVER BLOó JAN DAN DOó JAN.
Den 21sten Januari j.1., 's morgens om 7 uur, het
was mistig weer, leidde de 28-jarige landbouwer A.
D. St. te Barsingerhorn zij» niet paard bespanhen
wagen aan de hand langs den dorpsweg, terwijl hij
met een zaklantaarn de duisternis trachtte te „door
boren", iets wat in verband met de geringe licht
sterkte, vermoedelijk weinig resultaat opgeleverd
zal hebben. De chauffeur, D Leeuwenkamp, van de
bus SchagenKolhorn, zag tenminste niets en toen
hij zich op het allerlaatste moment tegenover paard
en wagen geplaatst zag, moest hij krachtig remmen
om een botsing te voorkomen, doch door de gladheid
\an den weg had deze botsing evengoed plaats, maar
niet met het paard of met St. maar met een boom.
Met St zou overigens ook moeilijk gegaan zijn, want
die was, toen hij het gevaar zag aankomen, pardoes
in de sloot naast den weg gesprongen. Hij vond.
dat je beter een nat pak kon hebben, dan dat je
werd doodgereden. Geef hem ongelijk?! Het is bij hel
doenen van het vaderland af: het is heerlijk(?) om
er voor te sterven, maar nog heerlijker om voor te
leven.
Enfin, de Kantonrechter ziet blijkbaar liever een
beetje meer heldhaftigheid en veroordeelde St. afge
scheiden natuurlijk van zijn heldhaftigheid, tot fö
bopte nf 5 dagen hechtenis, omdat hij geen helder
wit licht, dat naar voren uitstraalt, aan zijn wagen
bevestigd had.
geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe
en roode werkhanden. Deze worden weder
om spoedig gaaf, zacht en blank door Purol.
Ze was aan het eind van al haar argumenten en te
genwerpingen en daarom fluisterde ze, terwijl ze haar
oogen naar de zijne opsloeg: ,Ja."
Ze omhelsden elkaar en stonden enkele oogenblikken,
verdiept in hun eigen geluk, „Nu moet je gaan", fluis
terde zij.
„Ja," antwoordde hij. „Ik zal ln Kingston de trein
nemen. Ik heb morgen genoeg te doen. Waarachtig, ik
zal het gevoel hebben van een uitgelaten schooljongen
met het vooruitzicht van een jaar lang vacantle. Morgen
zal ik alle voorbereidingen treffen. Den dag daarop zal
ik om negen uur hierheen gaan en dan moet jij bij me
komen!"
HOOFDSTUK XXIII.
Op den afgesproken tijd vond lord Fane Lela op hem
waohten. Zij was erg bleek, maar er was een blik van
vastberadenheid en half-onderdrukte vreugde ln haar
oogen, die zijn hart deed opspringen. Hij had een auto
in de laan staan en er werd geen woord gezegd, tot zij
er in gezeten waren en naar het station reden; toen
trachtte hij, terwijl hij haar beide handen in de zijne
hield, haar te vertellen hoe dankbaar hij was voor dit
bewijs van haar liefde voor hem.
„Alles is klaar, lieveling", zei hij. „we zijn binnen een
uur in Londen. Vertel me eens. hoe je wegkwam, Lela."
„Het ging heel gemakkelijk," antwoordde zij met zach
te stem. „Grootvader..." haar oogen vulden zich met
tranen, „was naar school en er was niemand, die me
zou missen. Ik heb een brief voor hem ln mijn zak, die
kunnen we vandaag posten, he Edgar?"
„Ja, zeker," riep hij uit, „En je hebt geen spijt, Lela?"
„Alleen maar, omdat lk hem verlaten njoest." sprak
zij zachtjes, terwijl ze zich ln zijn armen nestelde.
Gedurende de treinreis praatte hij over het heerlijke
leven, dat ze nu samen zouden beginnen, en voor ze het
wisten, reden ze het station binnen.
Edgar nam een taxi en spoedig kwamen ze in de
Albany aan.
„Thuis!" fluisterde hij haar in het oor, toen hü haar
hielp uitstijgen. Een zwak blosje kleurde haar wangen.
Zij gingen naar boven en Lovel, de huisknecht, die
eenlgermate voorbereid was, opende de deur.
Wordt vervolgd.
