AliEien Bims-
Hindenburg Overwinnaar
ilmtiilic- Luilinllii
Ruim 19 millioen Duitschers
achter hem.
13.4 millioen stemmen
op Hitier.
Stemmenverlies voor
de Communisten.
Dinsdag 12 April 1932.
lift
SCHAGER
75ste Jaargang No. 9052
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
-tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. vJb, TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno^
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend*
EERSTE BLAD
DIT NUWIMER BESTAAT UIT VIER BLADEN.
BERLIJN, 11 ApriL Blijkens den voorloo-
pigen offickelen uitslag zijn Zondag in
Dnitschland bij de herstemming van het rijks
presidentschap 36.491.694 stemmen uitge
bracht. Hiervan verkregen::
HINDENBURG
HITLER
THAELMAN
Verspreid
19.359.642
13.417.460
3.706.388
8.204
Hindenburg verkreeg dus ditmaal de vol
strekte meerderheid, ofschoon hij die overi
gens nu niet noodig had om gekozen te zijn.
Omstreeks 95.000 der uitgebrachte stem-
bleken ongeldig te zijn.
inBtlotaalC5?mtt,°emminp Gp 13 Maart jl' waren er
Daarvan geldige stemmen uitgebracht.
1 kregen:
HINDENBURG
HITLER
THaLMANN
DuSTERBERG
WINTER
Versnipperd
Ongeldig waren toen
stemmen.
18.650.730
11.339.285
4.983.197
2.557.590
111.432
4.881
242.521
burg nngevLÏ"J-,n^"Pnpc stemming is dus Hinden-
Hitier 2078nnn stemmen vooruitgegaan cn
stemmen ste™™en. terwijl Thalmann 1.277.000
nam af met totaal aantal geldige stemmen
nun at met ongeveer 1.155.000.
vanJdeVekl,effd0everkreeg Hindenburg 53
cent of de Sft ^men' 8 T°er ,dan,v ij f 11 p pr0"
derhoifl 7«! I meer dan de absolute mecr-
alleenll mv reeds «esegd; had hij ditmaal
dere canri?HaI^0ei stemmen noodig dan één der an-
%tttSt.Mk0Bn te vvorden <den v°-
manmo" f6,,?,1' "ltlar.36'8 (301 en Thai-
noe 7t de eerste stemming werd
uitgebracht, totaal op DüsterberS en Winter
De 85-jarige Staatsman voor de tweede
maal tot president van het Dnitsche rijk
gekozen.
Zoo is dan voor de tweede maal Paul von Benecken-
dorf und Hindenburg aldus is de volledige naam,
thans tot president van het Duitsche rijk gekozen. De
overwinning in den verkiezingsstrijd moet bij den 85-
jarige gemengde gevoelens wakker roepen, want
waarlijk, het negende decennium is in het menschelijk
leven niet het aangewezen tijdperk om een ambt,
met zoo zware verantwoordelijkheid als het presi
dentschap, in onrustige tijden te aanvaarden. Was ze
ven jaar geleden de aanneming van de candidatuur
een offer, dat Hindenburg in onbezweken plichtsbe
trachting het vaderland bracht, thans is zij dat nog
veel meer. In den kiesstrijd heeft de rijkskanselier
telkens en telkens herhaald dat de uitspraak van de
kiezers zou beslissen over het alternatief: orde of
chaos. Slechts do overtuiging dat deze tegenstelling
juist was en dat hij daarom niet mocht weigeren,
kan Hindenburg hebben bewogen zich nogmaals be
schikbaar te stellen.
In de zeven jaar van zijn presidentschap toch is
veel gebeurd, om hem dat. besluit moeilijk te maken.
In 1925 was hij door de partijen rechts van het cen
trum, onder leiding van de Duitsch-nationalen, over
gehaald zijn welverdiende rust vaarwel te zeggen, dit
maal heeft zijn candidatuur voornamelijk den steun
gehad van partijen en groepen die hem zeven jaar
geleden hebben bestreden. Dit moet, voor Hindenburg,
die met zijn sympathieën meer rechts dan links staat,
een bitteren bijsmaak hebben, al kan hij er ook de
voldoening uit putten dat de rcpublikeinsche par
tijen hiermede door de daad zelve erkennen dat hij
een onpartijdige, een eerlijke hoeder en beschermer
is geweest van de constitutie. Dit. feit en voorts het
besef dat ondanks alle legaliteitsverklaringen de
constitutie bij een verkiezing van Hitier gevaar zou
loopen zal de voorstanders van rust en orde in de
geheele wereld met voldoening vervullen over de
herkiezing van Hindenburg. Men mag het Duitsche
volk er dus mee gelukwenschen dat het onder de
huidige leiding blijft. Stellig is deze leiding niet
ideaal; ze leeft met feitelijke uitschakeling van
het parlement op noodverordeningen, waarvan de
rijkspresident in eigen persoon nog pas de vele ge
breken heeft erkend, maar ze is in ieder geval het
sterkste element van de nog bestaande orde.
In afwachting van den uitslag.
Ofschoon uit het resultaat van dc verkiezing van
13 Maart wel was komen vast te staan, hoe de uit
slag ditmaal zou wezen, verkeerde heel Duitschland
toch in spanning, hoe deze er uit zou zien. Rijkspre
sident Hindenburg heeft 4 weken geleden wel is waar
niet de volstrekte meerderheid bij de stemming be
haald, maar in elk geval toch zooveel stemmen, dat
kon worden vastgesteld dat hij 4 weken later als
overwinnaar uit den strijd zou komen, om het even
welk aantal stemmen zijn twee tegencandidaten
mochten behalen.
De Duitsche mannen en vrouwen, die Zondag naar
de stembus trokken, wisten al dat Hindenburg ge
kozen zou worden. Het is in deze omstandigheden
best te begrijpen dat menig kiezer de stemming als
geheel nutteloos beschouwde en dat het publiek van
het mooie weer dat Zondag de Berlijners kwam ver
rassen gebruik maffkte om naar buiten te gaan. De
kiezers die naar de stembus trokken, deden dat uit
trouw aan de een of andere politieke partij. Immers
de leiders der partijen hebben niet ten onrechte ge
proclameerd dat uit eventueele verschuivingen in
het resultaat van de stemming van Zondag bepaalde
conclusies van politieken aard te trekken zouden
zijn. Wint Hindenburg ook ditmaal stemmen, dan
zal dit worden uitgelegd als een verzwakking van
Hit Ier en stijgt het aantal stemmen der nationaal
socialistische kiezers, dan zullen de Hitlerianen daar
in weder een nieuwe aankondiging van het „derde
rijk" zien.
„Allen ter stembus", luidde het parool der drie
groepen, die ditmaal om de hoogste functie in den
staat streden maar voor zoover bekend hebben
lang niet alle kiezers gedaan wat hun politieke lei
ders van hen verlangden. Daar hebt ge b.v. de com
munistische voorman Thalmann, die (als er verkie
zingen aan de orde zijn steeds „transportarbeider"
van beroep is en dan met een pet staat afgebeeld, din
gen, die tot een grijs verleden behooren) ook ditmaal
weder candidaat was.
Waarom is eigenlijk een raadsel, want Thalmann
heeft niet de minste kans. Het geld dat zijn partij
voor zijn candidatuur heeft uitgegeven is wegge
gooid. Dat de discipline van dc sociaal-democratische
arl eiders hechter is dan ooit en dat zij niet luisteren
naar de lokstem van Moskou, heeft de 13de Maart
voldoende bewezen.
Er waren wel wat meer roode vlaggen en transpa
ranten dan 4 weken geleden net zooals er ook wat
meer swastika-vlaggen waren, maar het een was ver
moedelijk een reactie van het andere. In de stemlo
kalen in de arbeiderswijken is veel zwakker ge
stemd dan 4 weken geleden, klaarblijkelijk waren de
kiezers, die hier wonen, van meening, dat ze hun
Zondag eigenlijk beter konden besteden.
Zeer ijverig waren de nationaal socialisten. Re
kenden zij wellicht op een verrassing? Hoopten zij
dat van Hindenburgianen, in dc overtuiging dat de
veldmaarschalk het toch zou winnen, thuis zouden
blijven en dat hierdoor Hitier „regeeringsraad in
Brunswijkschen dienst" het wellicht toch nog zou ha
len? Het is moeilijk te zeggen. Waarschijnlijk is ech
ter, dat zij streden terwille van den strijd en dat hun
jeugdige aanhangers zeer teleurgesteld zouden zijn
geweest, indien men hun het advies had gegeven de
zen keer te gaan voetballen of naar de film te gaan
kijken.
Manifest van Hindenburg.
V.D. verneemt uit Berlijn:
Naar aanleiding van zijn herkiezing tot rijkspresident
heeft von Hindenburg het volgende manifest aan het
Duitsche volk uitgevaardigd:
..Met dank voor het door het Duitsche volk opnieuw
in mij uitgesproken vertrouwen en met de belofte ook
in de toekomst met al mijn kracht het vaderland en het
Duitsche volk te dienen, aanvaard ik de mij ten deel ge
vallen uitverkiezing tot rijkspresident.
Mijn eed getrouw, zal ik mijn ambt voortzetten in den
geest van onpartijdigheid en gerechtigheid met den bes
ten wil, om ons vaderland te leiden naar vrijheid en ge-
lijlvgerechtigheid naar buiten, tot eenheid en opgang
naar binnen.
Tot alle Duitsche mannen en vrouwen, zoowel tot de
genen, die mij hun stem gaven, als tot hen, die mij niet
gekozen hebben, richt ik de vermaning: Laat thans de
twist rusten en sluit de rijen!
Evenals bij mijn ambtsaanvaarding zeven jaar geleden
roep ik ook heden ons geheele Duitsche volk tot mede
werking op.
De samenvatting van alle krachten is noodig, om de
verwarring en nooden van onzen tijd meester te worden.
Slechts wanneer wij aaneengesloten blijven, zijn wij sterk
genoeg om ons lot te kunnen bepalen.
Daarom in eenheid voorwaarts met God!"
Anders dan bij de eerste verkiezingsronde heeft von
Hindenburg gisteravond gewacht tot de uitslag bekend
was. Deze heeft hem ten zeerste bevredigd, vooral om
het feit, dat hy een absolute meerderheid behaalde.
Proclamatie van Hitier.
Adolf Hitier heeft heden de volgende proclamaties
uitgevaardigd
Nationaal-aocialisten! Partijgenooten!
Een grooten en zwaren slag hebt gij geleverd. Ik wist,
dat uw trouw ongeschokt is. Toch moet ik u voor uw
voorbeeldig geloof, uw offervaardigheid en uw ijver dank
zeggen. Ondanks alle onderdrukkingen en vervolgingen
heeft uw beweging door u een nieuwe groote overwin
ning bevochten, die u het recht geeft, u te gevoelen als
vaandeldragers van de nationale vrijheid en daarmede
van de nationale toekomst.
Morgen begint de nieuwe strijd. Ik weet. dat gij ook
in de toekomst de beste garde zult zijn van het Duitsche
volk. Op 24 April zullen wy ons nogmaals meten met
onze tegenstanders en eenmaal moet en zal de dag ko
men, waarop gij onze vaandels tot de overwinning zult
voeren. Adolf Hitier.
Kalme verkiezingsdag.
BIJNA NERGENS TOT ERNSTIGE IN
CIDENTEN GEKOMEN. TOCH EENI-
GE DOODEN EN GEWONDEN.
Berlijn, 10 April (V.D.) De verkiezingszon
dag heeft volgens de uit het rijk ontvangen berichten,
een voor Duitschland buitengewoon rustig verloop
gehad. Voor zoover nog propaganda werd gemaakt.ge
schiedde zulks bijna uitsluitend door nat ionaal-socia
listen en communisten. In het algemeen heeft de Zon
dag in ieder geval een opmerkelijke ontspanning ge
bracht in de Zaterdag nog zeer ijverig gevoerde pro
pagandacampagne.
Tot ernstige incidenten is het bijna nergens geko
men. Te Hamburg echter zijn Zondagnamiddag, even
voor de stembussluiting, nog dooden en gewonden ge
vallen. Kort na vijf uur werd daar n.1. de Sa-man
Brandt op den Ausschlaegerweg door politieke tegen
standers neergeschoten. Een andere Sa-man, die ge
tuige was van het voorval, kreeg een beroerte, waar
aan hy is bezweken. Voorts werden nog drie nationaal
socialisten door schoten gewond. Zij werden naar het
ziekenhuis overgebracht.
Samenscholingen te Breslau.
Ook te Breslau is het in de middaguren in de Al-
senstrasse tot samenscholingen gekomen toen een
met nationaal-socialisten bezet motorrijwiel met zij-
spanwagen op weg was met een gewonde. Uit de me
nigte werd geschoten. De nationaal-socialisten over
meesterden den schutter en leverden hem over aan
de politie. Toen het motorrijtuig teruggekeerd was bij
het partylokaal in de Bunzlauer strasse, kwam het
opnieuw tot oploopjes. De politie trof op 't voertuig
een gummiknuppel en een ploertendooder aan. De 3
bij het rijtuig behoorende nazi's werden gearresteerd,
In de stad Brunswijk werd eveneens de Zondags
rust nu en dan even onderbroken door een kleine
vechtpartij, waarbij de politieke tegenstanders lichte
hoofdwonden opliepen.
Uit de stad Holzminden worden daarentegen ern
stiger incidenten geemld. Daar is in den nacht op
Zondag dapper gevochten tusschen nationaal-socialis
ten, communisten en aanhangers van het IJzeren
Front. Tot in de ochtenduren bleef het onrustig. Aan
beide zijden vielen gewonden.
In 's Rijks brandpunt. Berlijn is tegen de verwach
ting in, de verkiezingsdag eveneens rustig verloopen.
Toch moesten Zondagmorgen nog 107 nationaal-sociap
listen en 79 communisten door de politie worden ge
arresteerd en werden negen aanplakzuilen in brand
gestoken. De stad was echter heel den dag vol politie
patrouilles, die iedere poging tot samenscholing direct
verhinderden.
In de buurt der regeeringsgebouwen was de politie
bewaking ng uitgebreider dan op den eersten ver
kiezingsdag.
Rijkskanselier dr. Brüning die Zondagmorgen vroeg
uit Koningsbergen te Berlijn terugkeerde, begaf zich
reeds kort na zijn aankomst te Berlijn als een der
eersten zijn stemplicht te vervullen.
Vrij vroeg in den avond was het resultaat der ver
kiezingen bekend: Hindenburg was gekozen met
meer dan 50 pet. der uitgebrachte stemmen.