D<
DE WATERSNOODLASTEN EN HET HOOGHEEMRAAD
SCHAP NOORDHOLLANDS NOORDERKWARTIER.
De beker van koningin
Elizabeth
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Een verzoek aan Ged. Staten om de wa-
tersnoodskosten geheel voor rekening der
provincie te nemen.
In antwoord op de door den heer P. Zeeman, hoofd
ingeland van het Hoogheemraadschap, gestelde vraag
of Dijkgraaf en Hoogheemraden het wenschelijk
achtten, ter verkrijging van belastingverlaging in het
belang van den land- en tuinbouw, dat het reglement
van bestuur van het Hoogheemraadschap werd ge
wijzigd in dier voege, dat voortaan niet de helft,
doch de geheele bijdrage, welke door het Rijk aan de
Provincie over eenig jaar in de rente en aflossing
der watersnoodsleeing wordt verleend, aan het Hoog
heemraadschap zou worden uitgekeerd, antwoordden
Dijkgraaf en Hoogheemraden in de vergadering van
15 Juli 1931, dat zij van een poging in die richting
geen succes verwachtten. Zij becijferden bovendien
dat door een dergelijken maatregel land- en tuin
bouw al zeer weinig zouden worden gebaat.
Nu de crisis in het land- en. tuinbouwbedrijf en
ook in het veehoudersbedrijf nadien nog dermate
in hevigheid toegenomen is, dat ten platten lande
langzamerhand een noodtoestand is ontstaan, die tot
het nemen van buitengewone maatregelen dwingt,
achten D. en H. het in deze omstandigheden nood
zakelijk, dat gestreefd wordt naar verlichting van
lasten en stellen zich voor bij de raming van de wer
ken voor het volgend dienstjaar de uiterste soberheid
te betrachten door de vernieuwingswerken tot het
hoogst noodzakelijke te beperken.
Dijkgraaf en Hoogheemraden hopen zoodoende het
heffingspercentage van den omslag voor 1933 met
0,6—0,8 te kunnen verlagen. Deze verlaging is ech
ter voor deze tijden van veel te geringe beteekenls
al staat geenszins »ast, dat zij voor volgende jaren
kan woraen gehandhaafd.
Daarnaast zal daarom naar hunne meoning moeten
worden getracht een aanmerkelijke verlaging der
watersnoocllasten te verkrijgen, wat alleen kan wor
den bereikt, indien de Provincie deze lasten geheel
voor hare rekening neemt, of althans de uit dien
hoofde van het Hoogheemraadschap gevorderde bij
drage sterk vermindert.
Ten einde mogelijk te maken, dat met een even-
tueele geheele of gedeeltelijke inwilliging van het
verzoeke rekening zal kunnen worden gehouden bij
het opmaken van de provinciale begrooting voor
1933, hebben zij gemeend niet te moeten wachten tot
de vergadering bijeen kwam, doch hebben zij zich
reeds eerder met een adres tot Gedeputeerde Staten
gewend.
Het adres.
In dit adres vestigen D. en II. de aandacht van
Ged. Staten op de bijdrage in de kosten van den wa
tersnood 1916, waarmede het waterschap krachtens
art. 5 avn het. reglement van bestuur, ten behoeve
van de Provincie is belast en welke bijdrage bedraagt
45 van het over eenig jaar door de provincie uit
hoofde van de in dat artikel genoemde som van
f20.000.000.— verschuldigd bedrag, onder aftrek van
de helft der bijdrage, welke door het Rijk aan de Pro
vincie over eenig jaar in de rente aflossing wordt
verleend.
Het op de begrooting van het waterschap voor 1932
uitgetrokken bedrag is gebaseerd op hetgeen de Pro
vincie over 1931 verschuldigd was. Aan rente en af
lossing moest worden betaald f 1.069.792.25, waarvan
45 is f 4S1.406.51.
De rijksbijdrage kan, volgons de verstrekte opga
ve, worden geraamd op f 309.084,25^, zoodat ten laste
van de begrooting voor 1932 werd gebracht
f 309.084,25/4
f481.406,51 f326.864,38.
O
Hierin wordt bijgedragen door de waterschappen
en afzonderlijke perceclcn. vermeld in staat B van
het bestuursreglement 26.169 of f85.538.61. Voor
de betaling van het restant, ad f241.325,77. moest het
percentage van den afzonderlijken omslag, welke
hiervoor wordt geheven, worden bepaald op 1.70.
Het grootste deel van den omslag van het water
schap wordt geheven van de ongebouwde eigendom
men. De lasten van het waterschap drukken dus
voornamelijk op land- en tuinbouw en veehouderij
Hoe slecht de financieele uitkomsten dezer bedrijven
zijn, achten zij te goed bij Ged. Staten bekend, om
daarover verder uit te weiden. Uiteraard onder
vindt het waterschap van deze ongunstige bedrijfs
resultaten reeds een terugslag. Van den omslag over
1931 is thans nog een bedrag van f7061.95 achter
stallig. terwijl anders om dezen tijd de omslag zoo
goed als geheel betaald was. Dat dit bedrag niet be
langrijk grooter is, vindt zijne verklaring in den
uiterst goeden wil der ingelanden om, zij het ook in
sommige gevallen door middel van van familie ge
leende gelden, aan hunne wettelijke verplichting te
voldoen, en in de vrees voor blijvend verlies van. het
FEUILLETON
ggggagggggggggBiSgggggBgg
Naar het Engelsch
FERGUS HUME.
25.
„Dat zijn moeilijke vragen, om een antwoord op te
vinden," verklaarde de jonker peinzend. „Maar we
moeten al onze krachten inspannen om het raadsel op te
lossen." Opeens veranderde hij van toon. „Anita", zei hij
vol warmte, terwijl hij het meisje in zijn armen nam en
naar zich toe trok, „ik ben toch zoo blij, dat je me
dit allemaal verteld hebt, en zelfs niet de afgesproken
drie dagen afgewacht. Wat je gedaan hebt, strekt je
tot eer. Hoe heb je een moment kunnen denken, dat
ik je verachten zou, als ik wist, hoe nobel en offer
vaardig je gehandeld hebt om te beletten, dat je vader
een ernstige misdaad zou plegen."
„Ik dachtik dacht," klonk het stamelend, „om
dat ik de dochter ben van zoo'n man
„Liefste, breek je daar het hoofd niet over. Je bent
niet de eerste hoogstaande vrouw, die een onmogelijken
vader heeft. Wat jij me verteld hebt, zullen we voor-
loopig voor ons houden en zien, wat we kunnen doen
om den beker te vinden."
„En de moordenaar?"
„Ja," zei Lionel aarzelend, „dat zal moeilijker zijn,
vrees ik. Ik moet alle bijzonderheden van de misdaad
nog eens goed overdenken. Maar om te beginnen, moet
je me één vraag beantwoorden, Anita."
„En die is?" Ze keek hem diep in de verlangende
oogen, terwijl ze deze woorden sprak.
„Wil je mijn vrouw worden?"
Ze sloeg de armen om zijn hals.
„Op den dag, dat je den beker aan de kerk van
Hurton kunt teruggeven, zal ik je vrouw worden. Dan
zal ik immers pas het gevoel hebben, dat er geen
vlekje op mijn eer kleeft en ik waardig ben je naam
te dragen, Lionel."
Voor de eerste maal noemde ze hem bij zijn naam.
eerder goed bestaansmiddel. Niettemin zullen hei
volgend jaar veelvuldige executies niet kunnen uit
blijven, wanneer niet alles er op gezet wordt om dit
te voorkomen.
Er dient daarom te worden gezocht naar middelen
om de voormelde bedrijven in stand te houden, zal
na deze crisis een opleving van het platteland van
Noordholland mogelijk zijn. Zij stellen zich voor bij
de raming van de werken voor het volgend dienst
jaar de uiterste soberheid te betrachten en het daar
heen te leiden, dat de uit te voeren vernieuwings
werken zich tot de hoogst noodzakelijke beperken.
Gelet op den toestand, waarin de werken van het
Hoogheemraadschap zich bevinden, verwachten D.
en H. daardoor het heffingspercentage van den om
slag met 0.6—0.8 te kunnen verlagen. Deze verla
ging is echter voor deze tijden van veel te geringe
beteckenis:
Het groote belang, dat de Provincie heeft bij de
instandhouding van voormelde bedrijven, geeft D.
en H. daarom de vrijheid zich tot Ged. Staten te
wenden met de vraag, of er thans geen aanleiding
bestaat de watersnoodkosten geheel voor rekening
van de Provincie te nemen, althans de uit dien hoof
de van het Hoogheemraadschap gevorderde bijdra
ge sterk te verminderen
Een noodtoestand.
Er is ten platten lande langzamerhand een nood
toestand ontstaan, die leidt tot wanhoop en die der
halve tot het nemen van buitengewone maatrege
len dwingt. Het is Ged. Staten bekend, dat de be
taling van het aandeel van het Noorderkwartier in
de watersnoodschuld aldaar nog steeds ernstige te
genkanting ondervindt. In hoeverre deze tegenkan
ting gerechtvaardigd is, meenen D. en H. buiten be
schouwing te moeten laten, maar wel meenen zij er
op te moeten wijzen, dat het vooral psychologisch
een zeer gunstige uitwerking zal hebben, wanneer in
dezen tijd een verlichting van de watersnoodlasten
plaats heeft.
Bijaldien Ged. Staten bereid mochten worden ge
vonden in deze hunne medewerking ie verleenen,
zullen daaruit voor de Provincie uitgaven voort
vloeien, waarmede hij do samenstelling van de be
grooting voor 1933 rekening zal moeten worden ge
houden.
Ged. Staten kunnen intusschen verzekerd zijn, dal
dit schrijven niet alleen de volle instemming der
algemcene vergadering heeft doch ook. dat, ging
dit verzoek thans niet uit. in die vergadering stellig
stemmen zouden opgaan om in deze richting staj>-
pen te doen.
D. en H. verzoeken dan ook dringend te willen be
vorderen, dat met ingang van 1933 een verlichting
van de lasten van het Hoogheemraadschap in den
hiervoren aangegeven zin vanwege de Provincie
worde mogelijk gemaakt.
Strafzitting van Vrijdag 17 Juni 1932.
DE VERONGELIJKTE WETHOUDER VAN
VOORHOUT PROTESTEERT.
De agent van politic Verbaan te Alkmaar had het
noodig geoordeeld op 31 Mei proces-verbaal op te
maken tegen een automobilist, die bij hot bekende
drukke kruispunt Ghoorstraat—LaatHeul, had na
gelaten signaal te geven. Deze overtreder bleek later
te zijn de heer Willem v. cl. Laan, wethouder te Voor
hout, welke heer, verschijn ?nde voor den Kantonalen
rechterstoel, momenteel bezet door mr. C. A. de Groot,
alstoen mededeelde, een geluid-signaal ter plaatse
niet noodig te hebben geacht. Indien zulks werd ver
langd, zou hij voor iedere zijstraat wel kunnen toe
teren. Dit verweer gaf aanleiding tot aanhouding, ten
einde den verbalisant te hooien. De voortgezette be
handeling had onder de auspiciën van mr. de Groot
dan plaats en eindigde met de nederlaag van den
Ed.Achtb. wethouder, die tot f2 boete of 2 dagen werd
veroordeeld.
Na deze zaak ruimde Mr. De Groot zijn zetel in voor
den inmiddels gelukkig weer herstelden kantonrech
ter Mr. Bastert.
EEN ONBEHOUWEN STUURKRAN'SDRAAIER.
De I7-jarige bierbottelaarsbediendc Jan D. te Alk
maar,werd op 10 Mei op zeer onzachte wijze op de
Koorstraat van zijn rijwiel gesmakt door een slordi
gen automobilist, die eensklaps de straat over stak om
„Hoera!" riep de Jonker opgewekt. „Laten we deze
overeenkomst bezegelen met een kus"
En dat deden ze.
Zoo was uit kwaad toch goed voortgekomen: de
moeilijkheden, waarin Anita verwikkeld was door haar
verlangen om haar vader te redden, hadden haar en
Lionel tot elkaar gebracht.
HOOFDSTUK XIV.
EEN NIEUW GEZICHTSPUNT.
Richard Gould kwam dien avond in een buitenge
woon slecht humeur thuis. Hij had Rose en Susan ge
sproken met het resultaat, dat de beide vrouwen hem
de ooren van het hoofd hadden geschreeuwd. De
kwaadsappige tante had Rose verweten, dat ze brieven
van efen heer uit Londen ontving en Rose had de be
schuldiging verontwaardigd en met veel stemverheffing
van zich geworpen door te verklaren, dat de brieven
in kwestie heelemaal niet van een heer afkomstig,
waren, maar van een Londensche vriendin van haar
tante in Desbyshire, welke vriendin bereid was haar
in huis te nemen, totdat ze ging trouwen.
„En ik vind, dat het het beste voor Rose is om maar
te gaan," zei Gould op beslisten toon tegen zijn neef,
toen hij dezen na het diner het relaas deed van zijn
bezoek aan het huisje van juffrouw Tollhurst.
„Susan is een akelig wijf en maakt dat arnfe kind
bet leven méér dan zuur met haar getreiter."
„Voor zoover ik Roce kan beoordeelen, is ze best in
staat om op zichzelf te passen," antwoordde Fanshaw
scherp. „Heeft ze je die brieven laten zien, Rocky?"
„Neen," klonk het somber. „Ze zei, dat ze, als ik haar
niet volkomen vertrouwde, niet met me wilde trouwen
en ze liet doorschemeren dat Thomas haar nog altijd
heel graag wilde hebben, ondanks alles, wat er ge
beurd is."
„Dan zou ik haar maar kalm met hem laten trou
wen, Ricky." adviseerde Lionel droog. „Rose is niet
van jouw stand, dat heb ik je al honderd keer aan het
verstand trachten te brengen, ën dat geeft op den
duur toch aanleiding tot ellende, al toil je dat nu niet
onder de oogen zien. Bovendien is er van den kant van
de Carr's krankzinnigheid in de familie, tenminste vol
gens Susan Tollhurst, en dat is ook een factor, om
rekening mede te houden. En naar wat ik van haar
gezien heb, is ze een humeurige, lastige, kleine kat, bij
wie je je plezier zult óp kunnen."
„Ik trouw met Rose en daarmee uit," hield Rlcky
op het Kerkpleintje zijn „draai" te nemen. De aange
reden bicrbottelaar bekwam een gekneusd, arm, van
welk letsel Dr. Kersemaker hem na eenige weken
wist te bevrijden. De ruwe autobestuurder II. L. uit
Enkhuizen, knapte men heden op met f30 boete of
30 dagen, ten einde hem duidelijk te maken, dat der
gelijke verwaarloozing der verkeersregels niet geto
lereerd kan worden. Het is wel mogelijk dat hij dit
niet „lekker" zal vinden, doch wie kaatst moet den
bal verwachten.
EEN CHAUFFEUR. DIE OOK NIET UITBLONK IN
VERKEERSBELEEF DHEID.
De melkrijder V. Huisman uit Heiloo, bedienende
zijn cliënten, volgens de cischen des -ijds met een
driewielige piotorfie^s, bekwam op 25 April op het
Ritsevoort nabij den Sigarenhandel van den heer G.
Blaauw, een krachtige aanrijding van een wild rij
denden vrachtautomobiel, die zich met grof geweld
door het drukke verkeer drong. De melkhandelaar
krabbelde overeind en wist tien chauffeur, zekeren
heer D. S. uit Oudorp nog te ereiken om hem over
zijn onbehoorlijk optreden tc onderhouden, doch ont
ving het weinig bemoedigende antwoord: Dat moet
je met mijn baas inaar regelen! De heer Huisman be
dankte voor die oer en wendde zich tot de politie,
met het resultaat, dat le vrachtautobestuurder heden
duchtig aan den ta. I werd gevoeld door het opleggen
van f 40 boete of 20 dagen en betaling der toegebrach
te schade ad f28.83.
DAAR KUNNEN DE LEZERS NOG EENS VAN
PROFITEEREN!
Een 48-jarige bankbediende, uit Amsterdam, de heer
Z. van O., reed op Mei met zijn knus wagentje in
de Koningstraat te Alkmaar en kwam op den Hoek
van de Korte Nieuwsloot in minder prettig contact
met een melkauto. bestuurd door den 18-jarigen A.
Kool van'Bergen. Het. Baby-autotje van den bankier
werd letterlijk beschadigd en omdat hij rechts had
moeten voorgeven, stond de bestuurder heden ook
nog terecht. Hij gaf alsnu de schuld van het ongeluk
aan het snelle rijden Van den chauffeur Kool, waarop
besloten werd de zaak nog eens verder uit te zoeken,
vooral wat betrof de chauffeurs-reputatie van den
melkrijder.
A.s. week dus voortzetting.
ZOETJES AAN, DAN BREEKT HET LIJNTJE NIET!
Pe 52-jarige heer Corn. H., rijwielhandelaar te Alk
maar, bereed op 1 Mei den Schermerdijk onder Scher
merhorn met zijn vier cylindertje van 142 c.M. breedte
cn meende nog ruimte genoeg te hebben om tusschen
een wielrijdster en een kettenkar door te rijden.
Helaas bleek echter zijn berekening te falen, want de
wielrijdster, zekere mejuffrouw Johanna v. d. Loc.
werd aangereden en kwam onzacht tegen een ijzeren
paal terecht. De ietwat onvoorzichtige automobilist
stond heden voor dit accident terecht en hoewel hij
met woord.en schetskaart trachtte te bewijzen, dat
hij zich geen schuld bewust was, dit verweer werd
niet geaccepteerd en de heer H. veroordeeld tot f30
boete of 30 dagen, benevens betaling van f 12.50 scha
devergoeding aan mej. v. d. Lee.
OP DESERTIE IS EEN ZWARE STRAF GESTELD!
Een puinrijdende chauffeur Jan v. H., uit St. Pan
cras, kwam G Mei met zijn weinig soepel rijtuig te
Heiloo op den Rijksstraatweg in aanrijding met een
aangespannen groentenwagentje, bestuurd door den
heer D. Mors, mot gevolg dat. dit voertuig werd be
schadigd. Dc chauffeur was heden uitgenoodigd te
dier zake te verschijnen, doch was niet te spreken.
Ook de getuige Morsch, hoewel tijdig present,^leek
toen het zijn heurt was, niet meer aanwezig te zijn.
Hij was 'm vermoedelijk „gesmeerd", om zich aan zijn
groentenzaak te wijden. Het zal echter nu zijn „beste"
beurt, niet worden, want vermoedelijk wordt tegen
hem procesverbaal opgemaakt wegens art. 444 Strafr.,
het niet verschijnen als getuige.
Voorts werd de zaak geschorst tot a.s. week en zal
de heer Morsch opnieuw worden gedagvaard.
OLYMPISCHE SPELEN IN DE ALKMAARSCHE
LANGESTRAAT.
Een tweetal aankomende landbouwers. Gerrit H.
uit Heiloo en Theo van der G., verblijfplaats te
Oudorp, hadden op 12 Mei een huishoudelijke wed
strijd op de fiels georganiseerd en als renbaan geko
zen de Langestraat. Zij peddelden met uiterste
krachtsinspanning, doch het kon niet worden uitgc
maakt of Heiloo of Oudorp met het overwinnings bos
rhabarher ging strijken, daar vóór het bereiken der
eindpaal een 14-jarice fietsende scholier, genaamd
Antoon Pels, tegen de vlakte werd gereden en dus
het snelheidsconcours onbeslist moest worden beëin
digd. De twee kampioenen stonden heden terecht,
werden gestreng vermaand en hadden het voorts in
hoofdzaak aan hun eerlijke schulderkenning en be
hoorlijke vergoeding der toegebrachte schade te dan
ken, dat zij ieder tot slechts f 8 boete of 8 dagen wer
den veroordeeld.
koppig vol. „Nu ze geld heeft, is er niets meer. dat me
weerhoudt."
„Alles bij elkaar duizend pond en die heb je nog niet
eens in handen!"
.Dat is een mooi bedrag om het een of ander mee te
beginnen," was het norsche antwoord. „De oude Toll
hurst heeft zijn overgespaard geld en de opbrengst
van de bezittingen van zijn vrouw, bij de bank in Tar-
haven gestort, dus er behoeven niet eerst effecten of
vaste goederen verkocht te worden. Trill heeft me
beloofd, dat hij de zaak zoo vlug als het kan zal af
wikkelen en hij is bereid om in afwachting daarvan
Rose vast vijfhonderd pond uit te betalen. Daarom lijkt
het mij de beste oplossing, dat Rose zoolang naar die
vriendin haar tante in Londen gaat; dan kunnen we
over een paar weken trouwen. Ik ga morgen al naar
Londen; Rose kan met een week ook komen, tenminste
als Susan haar ln dien tijd niet doodgetreiterd heeft",
voegde de jongeman er grimmig bij. „Dan trouwen we
uit het buis van juffrouw Quail."
„Juffrouw Quail?" viel Lionel hem op vragenden
toon in de rede.
„Zoo heet die vriendin van Rose's tante in Derby-
shire", legde Gould ongeduldig uit. „En als we ge
trouwd zijn, gaan we weg, waarsohijnlijk naar Canada,
maar in elk geval een heel eind uit de buurt., zoodat je
geen last meer van me zult hebben."
„Och," zei de jonker schouderophalend, „je bent je
eigen baas en wat mij betreft kan je je gang graan, of
schoon ik je keuze niet bepaald bewonder. Ik heb voor
je gedaan, wat ik kon en nu je je reputatie in Hurton
zoo grondig hebt bedorven, is het ook naar beter, dat je
hier vandaan gaat."
„Het is Susan, die mijn reputatie bedorven heeft."
klonk het norsch. „Aan haar lasterpraatjes heb ik een
einde gemaakt."
„Dat dacht je maar, jongenlief! Je kunt net zoo
goed probeeren. een hond tot vegetariër te bekeeren.
als Susan Tollhurst's leelijken kwaadsprekenden mond
te snoeren. Het is dwaas van me geweest, je te vragen,
naar baar toe te gaan, want ze stoort zich absoluut
niet aan wat je gezegd hebt. Het is maar goed, dat ik
verdwijn, Lionel, want die oude tang zou hier anders
den grond te warm voor mij maken."
„Als je een kerel bent. blijf je en ziet desnoods het
ergste moedig onder de oogen, Ricky. Ik zou niet voor
valsche beschuldigingen op den loop gaan!"
„Ik heb ook niets te vreezen, maar dat gezanik begint
me te vervelen. Ik ben niet debet aan den dood van
den ouden Tollhurst of de verdwijning van den beker;
je weet zelf, dat ik tegen tienen naar bed ben gegaan.
op geregelde tijden, en
□eem zoo noodig 's avonds
een Foster's Maagpil De
ontlasting geschiedt dan
volkomen normaal en
zonder krampen.
0.65 va flacon
ZE WAREN DE KLUTS KWIJT GERAAKT.
De rasechte Mokummer is verslingerd op de ta;
tioneele hengelsport. Geen uur is hem te vroeg,
weg te lang, geen zon te heet, geen water te diep;
geen vergunning te duur, om zich naar hartelust
dit vermaak te wijden. En zoo waren op 5 Juni ook
meubelmaker F. A. V. en de sigarensmid Herman!
er op uitgetrokken, om in den Elandspolder hun
luk te beproeven. Tien gulden elk hadden zc betai
voor een vergunning en achtten zij zich volkom
safe, doch helaas waren zij onbemerkt terecht gel
men in vischwater dat behoorde aan de gemoenU 1
De Rijp, werden alsnog door twee surveilleeret
veldwachters op de bon geslingerd en verschenen:
den voor den Kantonrechter. Het was duidelijk, i i
hier geen opzet in 't spel was en betrachtte de kant
rechter de meeste consideratie. De meubelmaker na
genoegen met dc opgelegde straf, f2 boete of 2 da;
en mocht zijn mooie hengel mee naar huis nem
doch de meer strijdlustige sigarenmaker was i f
content over de houding der verbalisanten en wens
te in hooger beroep te komen, maar moest nu j
hengeltje achterlaten.
EEN AMSTERDAMSCHE TAXI-CHAUFFEUH
SLACHTOFFER VAN DE SLORDIGE BEDIEND
AAN DE PROV. GRIFFIE.
In het nachtelijk uur werd te Graft aangehool
de 27-jarige taxi chauffeur M. C. B. W., uit Ams
dam en bleek hij niet in staat een geldig rijbewvg
vertoonen. Heden terecht staande, erkende de a;
strijder voor het dagelijksch brood inderdaad <j
tekortkoming, doch beweerde ter zijner verontschu
ging, het het aangevraagde vernieuwde rijbewijs
konlang onderweg bleef en ten slotte scheen te
zoek geraakt. Dc man, gehuwd en vader van li
kinderen, verdiende f7 per week en kon natuur:
op dit steeds uitblijvende rijbewijs niet wachten,
toonde thans een duplicaat, als bewijs dat hij i
stond te fantaseeren. Nota werd genomen van zelc
verzachtende omstandigheid en verdachte veroonk
tot f3 boete of 3 dagen.
ZE HEBBEN OOGEN EN ZIEN HET NIET!
RIJWIELPADEN EN BERIJDEN ZF. NIET!
KRANTEN EN LEZEN ZE NIET F.N ALS
MEN ZE LEEST, DOET MEN HET NIET!
De metaaldraaier J. R. te Alkmaar lette niet oj Gen
aanwijzing van eenrichtingverkeer bij gelegeul
van de verbreeding van den rijksstraatweg aldaar
moest, deze onachtzaamheid bezuren met f3 boek
3 dagen. Do kantoorbediende A. C. S., werd op
rijwiel gesnapt, terwijl hij te Limmen, met voor
ziening van het. rijwielpad, op den hoofdweg reed
fout, waarin ook de meer bejaarde slager J. B.
viel, hoewel hij heden op een schetsteekeningotjf ook
door ons vroeger gelanceerde waarschuwing ui:
courant had geplakt. Deze beide laatstgemelde<
treders worden tot meerdere activiteit opgewek;i
f6 boete of 6 dagen hechtenis.
I
D
pen
Lai
B
wai
jden
Bu i
S:
D
Lai
groi
alg;
ürai
AMOR IN DE EGMONDSCHE DUINEN!
maagd, de 20-jarige mej. Elisabeth V. uit Egmondi
Zee, welke jonge dame nog eenig relief gaf aar
droge rechtzitting en zich had te verantwoorden
zake overtreding van artikel 461 strafrecht, heti
delen over verboden grond in casu de Egmondi
duinen. Volgens haar verklaring had zij zich in
schap bevonden van een galanten ridder en he:
bedoeling geweest, zich daar gezellig neer te v.
om te luisteren naar het melodieus gezang van
nachtegaal. Nog meerdere paartjes waren met' nal
litf hal
Moi
Ir
zelfde intentie daar saamgekomen, doch de ni
rijksveldwachter Breedveld had dat onschuldig ge scli
gen wreed verstoord en speciaal tegen haar prc i
verbaal opgemaakt. De andere „stelletjes", xa
blonde Betsv hen noemde, had Breedveld oneen
gelaten, omdat hij bang was voor dc Egmondzee
jongens.
Natuurlijk werd aan die geïnsinueerde vreesadf 7101
heid wel eenige mate getwijfeld, doch rekeniw
houden met de poëzie van het jonge leven, die
geen artikel 461 is te weerhouden en de compan
veroordeeld tot f2 boete of 2 dagen.
G
D>
[Hen
Den
lonti
wan
H-
Lionel. Ik geloof overigens nog altijd, dat Arnolc
bij het rechte eind heeft en dat een rondzwerf
landlooper Tollhurst heeft vermoord om den bekt
kunnen stelen."
„Ik ben het met die theorie lang niet eens!'
klaarde Fanshaw.
Gould wierp een uitvorschenden blik op hem.
om niet?"
„Dat doet er niet toe," antwoordde dejonker.dk
den minsten lust voelde om zijn avontuurlijken,
betrouwbaren neef deelgenoot te maken van wat
dien middag van Anita had gehoord. „Ik heb een t
theorie, maar het oogenblik is nog niet gekomen der
daarover te spreken."
„Het kan me, eerlijk gezegd, ook niet heel veeljg(
len", viel Ricky ruw en onverschillig uit. „Morgei
dag vertrek ik met pak en zak en ik vermoed, i noo(
wel blij zult zijn, dat je me voorgoed kwijt bent!"
En nijdig een groote rookwolk uitblazend, verll
jongeman de kamer om zijn koffers te gaan PaU"lhonf
Fanshaw bleef in tamelijk neerslachtige steun
aan tafel zitten. Hoeveel ook op Gould's karakte
levenswijze mocht zijn af te dingen, hij had W
jaren, telkens onderbroken door zijn menigvuldig! hesp
zen, onder hetzelfde dak met hem gewoond, dit
ondanks alles een leegte zou laten, wanneer hü ir4gj
voorgoed heenging. En toch was dit de beste op!#
zoowel wegens zijn liefdesavonturen met Rose CiJ
dè praatjes van de boosaardige Susan Tollhuflt
met het oog op Lionel's aanstaand huwelijk,
dien tijd zou Richard toch een ander onderkomen
ben moeten zoeken, dat had de jonker zijn neef
den dag van zijn kennismaking met Anita aan? f
digd. Als hij getrouwd was met Anita... er kwtf
zachte glans in Lionel's oogen. Wat een geluk.
stille, onverstoorde zaligheid die achter haar
Alleen zij beiden niemand om hen heen.
schaduw kon werpen over de sfeer van zonnig*
Richard, met zijn eeuwige avonturen, weg:
Baxter, die voortdurende bedreiging van AniU'
moedsvrede, weg. Ldonel twijfelde er niet aan.
gevaarlijke heerschap was nu reeds op weg
midden-Amerikaansche republiek, waarin hij vtr- Desc
lijk beter paste dan in de geordende, Britsche Peni
leving, voorgoed verdwenen uit het leven
dochter, zooals Ricky morgen uit het zijne verf
zou
G
leri
der
V
lan
nis!
D<
zo <ïen
)esp
Üe
itilz
fcchi.
het
lion:
lacht
houi
ken.
het
voor
gen
hese
Wordt vfl
Ei
plaa
liaai
Ri
een
Ren
