BLUE BAND
Het Pad langs
de Klip
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
BLUE BAND - Hollands beste
kwaliteit - is slechts „iets"
duurder dan andere soorten.
Versch gekarnd met 2570
allerfijnste Roomboter
onder Rijkscontrole.
Strafzitting van Vrijdag 5 Augustus 1932.
Aantal aangebrachte zaken 109.
STRENGE EN CONSEQUENTE TOEPASSING DER
VERORDENING GEWENSCHT.
Het traditioneele getal 3, dat geacht wordt in du-
bieuse gevallen den doorslag te geven, was thans ook
bereikt in de strafzaak tegen de heeren Hendr. K. en
Jan B., die zich op 10 Juni kinderlijk hadden ver
maakt door den walmuur bij de Egmondersluis als
wandelweg te kiezen, hoewel artikel 199 der Alkmaar-
schc politieverordening zulks verbied en strafbaar
heeft gesteld.
Niettemin waren bij de behandeling dezer sim
pele zaak moeilijkheden gerezen en de vraag gesteld,
of de desbetreffende steenen walmuur kon worden ge
acht te behooren tot de verboden plaatsen, waarvan
in het hierboven aangehaalde artikel wordt gespro
ken, een vraag die te meer klemde, omdat het ver
blijf op dezen walmuur aan stekeltjes visschende en
spelende kleuters oogluikend werd toegestaan. Een
faciliteit, waarop de heeren verdachten, in vrij
heid gedresseerde amateur-juristen, niet verzuimden
zich te beroepen. Op grond van dit verweer werd
door den Kantonrechter zelfs een onderzoek ter
plaatse des misdrijfs ingesteld cn daarna de finale
bepaald op heden Vrijdag 5 A" gustus.
Gevorderd werd als toen tegen ieder der thans
niet op tijd verschenen verdachten f2 boete of 2 da
gen. De uitspraak werd tot 19 Augustus in beraad
gehouden, doch ongeacht hoe dit vonnis ook mag
luiden, zouden wij het zeer noodig achten, dat aan
ieder onbevoegde en vooral aan visschende en spelen
de kinderen den toegang tot dit afgelegen en van
den openbaren wandelweg op de stadsvest niet
zichtbaar stuk walmuur ten strengste werd verboden.
Indien een spelende kleuter daar ongezien te water
valt, is de kans op verdrinken groot, terwijl even-
tueele toeschouwers op den Kennemer-singel buiten
staat zijn, hulp te bieden.
Voorkomen is beter dan genezen!
KERMIS EN BALVERMAAK IN T POLDERLAND.
De nood van den crisistijd ten spijt, onderscheidde
zich op 10 Juni de kermis aan de Swan te Heerhu-
gowaard in het welingerichte café van den heer
Wester, door een hoogst opgewekte viering. Het nieu-
,we dansnummer de. .,Blue Heron trott", een wonder
dood geslaagde creatie van de voorheen zoo poulaire
polka „De reiger in t Bosch", had een reuze-succes en
de onder dezen opwindende horlepijp ontstane knok
partij kon de emotie niet anders dan verhoogen. De
aanwezige veldwachters, echter, aan wie de streng
heid van hun ambt, alle appreciatie voor de poezie
des levens heeft ontzegd, konden met laatstgenoem
de variatie geen genoegen nemen en werden alzoo
de deelnemers meer radicaal dan zachtzinnig in de
buitenlucht gezet. Een jeugdige fabrikant van het
dagelijksch brood, de 22-jarige bakkersknecht Pieter
Sn., die zicli bij dit intermezzo bijzonderlijk onder
scheidde, werd bovendien nog vereerd met een pro
ces-verbaal, omdat hij in staat van dronkenschap de
orde zou hebben verstoord. Voor dit feit stond hij op
22 .Juli terecht, doch zijn protesten tegen dagvaar
ding waren talrijk en krachtig. Primo was hij niet
'dronken geweest. Welke rechtgeaarde bakker uit den
Blauwe Reijerpolder toch is er nu dronken van 2Vè
zegge twee en 'n lialven pot lager bier? Secundo
had hij de orde niet verstoord, maar zich tot de be
scheiden rol van belangstellend toeschouwer bepaald
en tertio, had hij, om zijn verweer de noödige kracht
hij te zetten, twee getuigen a decharge medegebracht
in de personen van de heeren J. v. Schagen en Maar
ten Beers, die na de gebruikelijke plechtigheden de
GD
i
FEUILLETON.
UIT HET ENGELSCH VAN
m J. S. FLETCHER.
16.
HOOFDSTUK X.
Meer dan één reden.
Een gemompel van verbazing steeg op uit het pu
bliek bij dit antwoord en Mr. Drayne, die de waarde
van een dramatisch effect maar al te goed kende, liet
het eerst wegsterven, voordat hij zijn ondervraging
voortzette.
„Mr. Lucas Etherton de textiel-fabrikant. U kent
hem natuurlijk goed?"
„Ik ben lange jaren zijn secretaris geweest." ant
woordde Pike.
„En u kon hem duidelijk herkennen in het donker?"
„Duidelijk. Het was een heldere avond, zooals ik zei."
„Zag hij u?"
„Neen. Hij liep langs me heen,'*
„In welke richting?"
„In de richting van de Zwarte Klip."
„En verdween toen uit het gezicht?"
„Er is een vrij sterke stijging in het terrein tusschen
de plaats waar ik zat en de Klip. Het is een soort
uitlooper van den heuvelrand. Meneer Etherton liep
erom heen en daardoor verloor ik hem natuurlijk uit
het oog."
„Wat deed u daarna?"
„Ik bleef in de holte zitten, een twintig minuten zoo
wat. De zaak is, dat ik in slaap viel," vervolgde Pike
met een soort vertrouwelijkheid in zijn toon. Dr. March-
mont heeft me aangeraden te slapen waar en wanneer
ik maar kan. Het was een warme nacht en ik zat daar
heel goed. Het had mij niets kunnen schelen, daar
desnoods den heelen nacht te blijven slapen. Maar ik
schrikte plotseling wakker, ik meende dat ik een ge
luid hoorde een schreeuw."
„Een schreeuw?"
„Dat meende ik. Maar ik ben er niet absoluut zeker
van, ik zou er geen eed op kunnen doen. Maar ik
verklaringen van den verdachte in alle opzichten be
vestigden en er bij voegden niet vijandig te zijn aan
de politiebeambten, doch hun optreden onredelijk
te achten.
De wending daardoor in dit uitvloeisel van dat
plattelands kennisamusement gebracht, gaf aanlei
ding tot uitstel der behandeling tot heden, ten einde
den verbalisant en uitwerper de brig, tit. der rijks-
veldwacht H. Visser als getuige te hooren.
Deze rijks pol.-ambtenaar verklaarde thans dat hij
ons bakkertje had aangepakt op 't moment, dat deze
zijn arm in gevechtspositie had opgegeven. Voorts
bleek dat Pietje Sn. op deze kermis zijn eerste proef
stuk niet had geleverd. In het dagelijksche leven
was hij aangenaam in den omgang en doodmak in
't tuig, doch bij feestelijke gelegenheden gebeurde het
wel eens dat hij dit lammeren-gewaad afwierp en
figuurlijk gesproken, zich hulde in de huid van den
wolf, die in een kwaad gerucht staat.
De kantonrechter hield echter rekening met zijn
zachtmoedigen aanleg en bepaalde zich tot het opleg
gen van f6 boete of 6 dagen. Het schijnt evenwel dat
de veroordeelde de gelegenheid om in hooger beroep
te komen, niet ongebruikt wil laten voorbij gaan.
MEER LICHT IN EEN LICHTLOOZE ZAAK
ONTSTOKEN.
De 18-jarige landbouwersdicipel Rijn de Gr. uit
Heemskerk, doorkliefde in den laten avond van 17
Juli op zijn rijwiel de reeds den slaap des onschulds
maffende gemeente Akersloot, alwaar door den nog
niet door Klaas Vaak bezochten gemeenteveldwach
ter Hoogland werd geconstateerd, dat de rijwiellan
taarn van jongenheer Rijndert niet die sterke licht
straal uitstraalde, zooals in art. 59 van het motor
en rijwielreglement wordt verlangd. Hij maakte dus
plichtsgetrouw proces-verbaal op, doch zijn rapport
kon blijkbaar de goedkeuring van den uitverkorene
niet voldoen. Althans werden zooveel bedenkingen
ontwikkeld, dat de voortzetting op heden gelast werd.
Uit het verhaal van den veldwachter Hoogland
bleek evenwel thans dat geen kwart, geen half, doch
heelemaal geen licht was gevoerd.
Resultaat 5 gulden boete of 5 dagen.
DE VERONGELIJKTE KANAALZWEMMER
OPNIEUW AAN HET WOORD.
Op de zitting van 22 Juli verscheen als aanwezige
comparant, dragende het juist niet onverdeeld gun
stig beoordeelde nummer 13, de 19-jarige heer Hendrik
P. J., een handelsman, wiens kantoren zich vermoe
delijk bevinden in de buurt van de Trompstraat,
welke Boulevard is gelegen in de onmiddellijke na
bijheid van het Noordholl. Kanaal en gezegde heer
J. dus een welkome gelegenheid bood op dien war
men en stoffigen Zondag een frisch bad te nemen.
Het scheen echter dat de stedelijke politie bezwaren
had tegen dit waterballet en derhalve proces-verbaal
opmaakte, met het hierboven gereleveerde resultaat.
De verbalisant, was niet gedagvaard en dat bleek een
groote fout. Het is prachtig om soberheid te beoefe
nen bij de oproeping van getuigen, maar een amb
tenaar weet nooit wat hem boven het hoofd hangt. In
ieder geval, deze Kanaal zwemmer liet zich niet zon
der protest om hals brengen oftewel kisten en op
grond van zijn oppositie, werd de zaak uitgesteld en
heden voortgezet met het hooren van den verbali
sant, den heer G. de Reus, agent van politie. De
verdachte heer J., overigens piender genoeg, begreep
of deed alsof hij niet begreep, dat het hier ging over
de rechtmatige toepassing van het desbetreffende ver
ordeningsartikel, maar werd, gelet op de betrekke
lijke onbeduidendheid der overtreding, met clemen
tie bejegend en veroordeeld tot slechts f 0.50 boete of
1 dag hechtenis.
ALS DE DRANK IS IN DEN MAN
UND SO WEITER.
De chauffeur Klaas S„ voorheen zand-expediteur
te Alkmaar, kreeg het in den laten avond van 13 Juni
kreeg den Indruk, dat Ik door 'n schreeuw wakker werd.
„Was het een menschelijke stem?"
„Ik kan niets met zekerheid zeggen. Maar het was
een stellige indruk een schreeuw een kreet."
„Hoe wist u, dat het twintig minuten was na het
oogenblik, dat u meneer Etherton had zien voorbij
komen?"
„Omdat ik net toen ik wakker werd, de kerkklok het
half uur hoorde slaan: half één."
„Juist. En toen?"
„Ik bleef nog een paar minuten zoo zitten en wilde
juist opstaan en naar huis gaan, toen ik weer iemand
hoorde aankomen. Nu van den anderen kant, van de
Zwarte Klip."
„Wachtte u om te zien wie die nachtelijke wandelaar
was?"
„Ja. Ik bleef in de holte zitten."
„En wie was het?"
„Mevrouw Stanbury."
„Weer steeg een gemompel uit de dicht-opeengepakte
toehoorders op sterker en opgewondener dan straks,
en weer wachtte Mr. Drayne om de mededeelingen van
den getuige ten volle tot hun recht te doen komen.
.Mevrouw Stanbury." herhaalde hij, toen het weer stil
was geworden. „Op de heide, bij de Zwarte Klip, om
half een 's nachts. Bent u er zeker van?"
„Volkomen zeker."
„Was zij alleen?"
„Ja, ze was alleen.'
„Liep ze in de richting van dit buiten, van de
„Grange"?"
„Ja, maar haar eigen huis ligt hier vlak achter."
„Zag Mevrouw Stanbury u?"
„Neen evenmin als meneer Etherton me zag. Ze
passeerde me en vervolgde haar weg langs het pad naar
de „Grange" en haar eigen huis.
„Merkte u iets aan haar? Iets eh Iets bijzon
ders?"
„Ja," antwoordde Pike en er was een glinstering In
zijn groene oogen. een flits, die hij als een pijl scheen
te richten op de persoon over wie hij sprak. „Zij had
iets in de hand, die het dichtst bij mij was het leken
me papieren documenten."
..U hebt u natuurlijk een indruk gevormd van wat zij
bij zich had", meende Mr. Drayne. „Ik zou die indruk
graag vernemen de vraag of hij juist of onjuist is,
komt eventueel later aan de orde."
„Ik zou zeggen, dat zij een paar groote brieven of zoo
iets in haar hand had. Iets van het formaat van lange
akten-enveloppen, twee of drie stuks. Ze had ze in haar
rechterhand."
„Wat gebeurde er daarna?"
„Zij liep haastig voort, zooals ik zei in de richting
van haar huis en ik stond op en ging den anderen
kant uit, langs de Zwarte Klip met de bedoeling naar
in zijn bol om in gezelschap van een vriend, den
chauffeur Willem Stoop, met zijn vrachtauto de ker
mis te Schoorl te bezoeken. Natuurlijk werd daar iets
meer prikkelends genoten dan komve thee en de heer
S. verkeerde dan ook bij het afrijden laat in den
nacht in een stadium, dat hij geen weg, geen bocht,
geen hoek, geen land en geen boom meer kon onder
scheiden en loodrecht op een massieve woudreus
aanstuurde. De funeste gevolgen lieten zich den
ken, de vrachtauto drukte in elkaar als een lekke
harmonica. Vriend de chauffeur Stoop tornde recht
vooruit door de voorruit en liep 14 dagen later nog
rond, omwikkeld met verband en beplakt met
pleisters, ter herinnering aan het gezellige nachtelijke
kermisbezoek, de bestuurder was er wonder boven
wonder, men zegt altijd, dat er een beschermende
hand bestaat voor dronken lui en kleine kinderen,
geheel ongedeerd afgekomen, doch toen hij heden
terecht stond, wegens de zonde tegen artikel SSB,
bij herhaling, kreeg hij het zwaar te verantwoorden
en werd dan ook veroordeeld tot f 50 boete of 50 da
gen en ontzegging rijbevoegdheid voor de:i tijd van
8 maanden.
EEN IEDER MEENT. DAT ZIJN EIGEN UIL
EEN VALK IS.
De heer F. K., 'n vrachtautobestuurder, in dienst
van een Alkmaarsche firma, is zonder twijfel diep
overtuigd van zijn bekwaamheid en vermeende op 5
Juli correct en met inachtneming van alle wettelijke
voorschriften den gevaarlijken hoek Z-en en Voordam
om te kunnen zwaaien, doch mr. Jozephus Jitta. die
hem daar veel te snel en te links in de bocht zag
scharrelen, benevens eenige wielrijdende stervelin
gen, welke zich door een algemeen souve qui peut,
in veiligheid moesten stellen, waren minder spontaan
in hun loftuitingen. Hun verklaringen droegen er al
thans niet weinig toe bij, dat de terechtstaande
chauffeur werd veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen.
HET EERSTE SCHAAPJE. DAT OVER DE BRUG
KWAM.
Het is een onaangenaam alternatief, als de maag-
vraag caramboleert met het heilig principe. En zoo
was het den heer Jb. G., een eerzame kruidenier te
Heerhugo waard, die aldaar een zaak drijft in de on
middellijke nabijheid van de kerk. de wet op de Zon
dagssluiting lang niet welgevallig. Want Zondags
verkoopt hij nogal wat aan de kerkgangers en beide
partijen zijn met elkander gebaat. Hij nam dus de
vrijheid deze nieuwe wet te sabotteeren. Maar een
andere winkelier, die werd gebeurd, vroeg, misschien
niet nobel, maar vergeeflijk menschelijk, waarom hij
wel en ik niet? En was toen oorzaak dat ook de krui
denier met gelijke veldwachtelijke maat werd geme
ten. Stond heden terecht, beklaagd door rechters en
kon de rekening voldoen door betaling van 50 ets.
boete. Waarlijk, hij had in harder handen kunnen
vallen!
EEN BOLLENDRAMA MET EEN ACHTERGROND.
Vader Willem T. met zijn beide zonen IJsbrand en
Simon, bloembollenspecialisten te Uitgeest, moesten
terecht staan wegens overtreding van art. 461 strafr.
het loopen over verboden grond, in casu het bollen
land van den her N. Mul. Aan dit geval zat nog een
geheele voorgeschiedenis vast, waaronder een faillis
sement met alle aankleve van dien, doch daarmede
zullen wij onze lezers in dezen komkommertijd maat
niet vervelen. Genoeg zij het gezegd, dat de heer W.
T., die heden de geheele firma vertegenwoordigde, be
weerde dat de kwestie inmiddels is bijgelegd. De
heer W. T. and sons werden veroordeeld ieder tot f 6
noete of 6 dagen.
DE STRIKKER ZELF GESTRIKT.
De Trollervisscher met groot verlof Klaas B. te Eg-
mond aan Zee, was betrapt in het jachtveld onder
huis te gaan. Ik ben in den kost op een hoeve op den
heuvelrand, voorbij Low Hall Maar ik was niet ver voor
bij de Klip, toen ik meneer Etherton vlak voor mij uit
zag loopen. Hij ging in de richting van zijn fabriek.
„Weet u heel zeker dat het Mr. Etherton was?"
„Volkomen zeker. Ik zou zijn figuur onder alle om
standigheden herkennen; vergeet u niet dat ik zooveel
jaren dag aan dag met hem omging. Bovendien ik volgde
hem op een afstand. Hij ging door den priveingang de
fabriek binnen en ik hield hem in het oog van achter
den tuinmuur. Ik hoorde hem de deur achter zich gren
delen; even later zag ik licht op zijn kantoor op de
eerste verdieping. Daarop ging ik naar huis en naar
bed."
„Is dat alles wat u van uw naohtelijke wandeling over
de heide hebt te vertellen?"
„Alles."
Mr. Drayne bleef even zwijgen en speelde weer met
zijn papieren een geliefkoosde beweging van hem als
hij nadacht. Toen richtte hij zich weer tot Pike op
nieuw een en al levendigheid.
„Maar ik meen gehoord te hebben dat u tegenwoordig
bent geweest bij een gesprek tusschen meneer Etherton
en Sir Oheville, dat Maandagmiddag in meneer Ether-
ton's privé-kantoor op zijn fabriek plaats had."
„Dat is inderdaad zoo", erkende Pike.
„Wilt u zoo goed zijn ons bijzonderheden van dat on
derhoud mee te deelen?"
..Zeker. Er is alleen maar een gordijn tusschen het
privé-kantóor van meneer Etherton en de werkkamer
van zijn secretaris. Ik kwam mijn kamer binnen en
hoorde dat meneer Etherton en Sir Cheville in gesprek
waren. Sir Cheville sprak heel luid. Ik kon er niets aan
doen. dat ik hoorde wat er gesproken werd. Sir Cheville
vroeg om vijf duizend pond, die meneer Etherton hem
volgens zijn zeggen schuldig was hij beweerde dat me
neer Etherton zich in deze kwestie onbehoorlijk gedragen
had. Meneer Etherton van zün kant verklaarde dat het
hem op het oogenblik niet convenieerde het geld terug
te betalen. Dat is wat ik hoorde toen ben ik wegge
gaan."
„Is er niemand die uw verklaring kan bevestigen?"
vroeg Mr. Drayne met een veelbeteekenenden blik.
„Zeker", antwoordde Pike met iets van enthousiasme.
„Juffrouw Etherton."
„Hoe weet u dat?"
„Omdat ik om een hoekje van het gordijn keek en
zag, dat jufrouw Etherton hetzelfde deed langs het gor
dijn tusschen haar vaders kantoor en de wachtkamer
waar zij stond."
„Hadden de beide heeren twist over dat geld?"
Pike dacht even na.
„Twist is niet het goede woord," meende hij. „Meneer
Etherton was buitengewoon kalm toen ik het gesprek
volgde. Maar Sir Cheville maakte zich heel erg boos."
Egmond Binnen, terwijl hij in 'i bezit was van eeJ
wildstrik. Hij beweerde thans dit ding alleen ter opT
luistering te hebben meegedragen. Aangezien Klaai
in de annalen niet als een „professeur de Bracon-
nis" bekend stond, werd hij geabsolveerd en hem als
penitentie opgelegd f 6 boete of 6 dagen.
EEN OVERLADEN AANVOER DRUKT OP DE
PRIJZEN.
De in dit saisoen abnormaal uitgebreide agenda,
de strafrol vermelde 109 zaken, is oorzaak, dat wij
van de serie verkeersovertredingen maar wat mixed
picles zullen maken.
Zoo hebben wij in de eerste plaats de heer Eleazar
Sch., 'n vriendelijk lachend chauffeurtje, uit dc stad
met de 3 kruisjes aan den balk. die op de grens van
Uitgeest de bocht had afgeknepen en een met werk
lieden beladen autobus uit Hoofddorp had aangere
den. Hij werd vereerd met f20 boete of 20 dagen en
uitgenoodigd f 35 materieele schade te betalen. Dit
vonnis stond hem kennelijk tegen, doch zijn charminj
smile bleef op zijn glimmend aangelaat plakken.
De 21-jarige landbouwer C. dc V., te Heerhugo
waard, die zoo mogelijk nog lieflijker lachte, wer
f3 boete of 3 dagen togedacht, omdat in den avon
van 6 Juni zijn achterlampje 'n oogje had geknip
tegen een bevallig wielrijdster.
Al bert Zw.. 'n bediende van den Minister van Wa
terstaat, gestationnerd te Egmond aan Zee. bad oj
19 Juli zijn verheven positie verschandaliseerd dooi
in Castricum op den verboden Zeeweg te fietsen.
gulden boete of 4 dagen.
Op den Helderschenweg te Alkmaar bleek het op
27 Juni, dat stuur en remmen v§in een door den heer
R. v. E. uit Haarlem bestuurden vrachtauto in deplo
rabelen toestand verkeerden. Dc arme man zong een
droevig lied van crisisleed en maatschappelijk ver
val, die hem dwongen in zulk een ruine zijn sober
stuk brood te verdienen. 2 maal f 15 boete of 2 maal
15 dagen.
De handelsreiziger Henri van A., uit Arnhem par
keerde op 20 Juni te Alkmaar in de Langestraat
Zuidzijde, inplaats Noordzijde. Hij werd vertegen
woordigd als gemachtigde door ecu lief dametje, maar
zóó zwaar verkouden, dat zij succesvol kon concur-
ree ren met de Whispering baryton, 2 gulden boete
of 2 dagen.
Mej. Trien K., *n 24-jarige dame de compagnie, had
op 21 Juni pagaaiende met één voet op het pedaal
door de beruchte Berger Tunnel gestept. Dit surro
gaat wordt echter als volwaardig strafbaar wielrijden
aangemerkt. Dc jonge dame was vandaag ten zeerste
gepikeerd over het ongalante gebaar van den ver
balisant om haar het receptje aan de deur van haar
mevrouw uit te reiken. 5 gulden boete of 5 dagen.
'n Vrachtautochauffeur uit Haarlem, dat heden
flink vertegenwoordigd was, de lieer Bas H., had op
den Helderschenweg waterleidingbuizen vervoerd van
onmetelijke lengte. Was thans in het bezit van een
vergunning, speciaal uit den Haag gearriveerd. Je
moet maar connecties hebben! 5 gulden boete of 5
dagen.
De 24-jarige kweeker Corn. K., geurde tc Bergen
met een motor, waaraan een geluiddemper ontbrak.
Chef Vermeulen nam daar aanstoot aan. f 4 boete
of 4 dagen.
'n 19-jarige koopman uit Bergen. Herm. O., waagde
zijn leven op een onberijdbaren motor zonder rij- of
nummerbewijs. Protesteerde, ingepekeld tot 12 Augus
tus.
De stopgezette machinist Hertens H. uit 's Rijks
hoofdstad, reed op 30 Juli te Alkmaar op den Ilcl-j
dórschcnweg zonder rijbewijs. Hij kon wel een diplo
ma voor voldoend rij-examen vertoonen, doch daar
neemt Jan de diender geen genoegen mee. f6 boete
of 6 dagen.
De 19-jarige slagersbediende Piet B. uit Heerhugo-
waard, reed in den avond van 20 Juli op den Frie«
schen weg zonder illuminatie, f2 boete of 2 dagen.
„Gebruikte hij krasse uitdrukkingen? Dreigde hij
met het een of ander?"
„Hij zei, dat hij. als meneer Etherton niet direct be
taalde. mr. Birch den volgenden dag zou opdragen hem
te dagvaarden. Dat was 't laatste, wat ik hoorde. Ik
wilde liever niet gezien worden en ging daarop weg.
z Mr. Drayne knikte tegen den getuige en zijn zetel
weer innemend, schoof hij nogmaals, nadenkend voor
zich uitstarend, de papieren voor zich heen en weer.
Maar juist toen hij opnieuw het woord wilde nemen,
sprong mevrouw Stanbury van haar stoel op, de hand,
die Marston op haar arm legde, om haar terug te huo-
den. afschuddend.
„Ik eisch als getuige te worden gehoord." riep zij
opgewonden. „Ik sta erop oogenblikkelijk gehoord te
worden."
Maar ook Mr. Sindal was inmiddels opgestaan en
wendde zich met een bijna-gebiedend handgebaar naar
de woedende dame.
„Een oogenblik, alsjublieft," verzocht hU
sussend. „Ik zal u dadelijk In de gelegenheid stellen
een verklaring af te leggen. Mevrouw Stanbury, maar
ik wil eerst deze getuige een paar vragen doen naar
aanleiding van wat hij verteld heeft."
Mevrouw Stanbury bleef nog een oogenblik staan, met
een paar booze, fonkelende ooken kijkend, eerst naar
Pike en toen naar Sindal. Maar Marston slaagde erin
haar weer op haar stoel te krijgen en Sindal begon zijn
ondervraging.
„Meneer Etherton heeft u gisterenmiddag uit zijn
dienst ontslagen, niet waar?" richtte hij zich tot den
mageren man ln de getuigenbank.
Pike knikte bevestigend.
„Hoewel u verscheidene jaren zijn secretaris bent ge
weest vervolgde de advocaat.
„Ja heel wat jaren."
„Toch ontsloeg hij u op staanden voet?"
„Ja. met drie maanden salaris als schadevergoeding,
omdat hij geen opzeggingstermijn in acht nam."
„En waarom ontsloeg hij u gistermiddag zoo plotse
ling?"
„Vraag het hem zelf." viel Pike met een onverschillig,
haast brutaal schouderophalen uit.
„Ik wilde het juist graag van u hooren. Was het
niet. omdat u zijn dochter dreigde?"
„Zoo noemt hij het misschien," bromde Pike norsch.
„Of zij, maar er was geen sprake van bedreiging. Ik
deed juffrouw Etherton een voorstel, dat ieder ander
ook had kunnen doen."
„Was het een huwelijksaanzoek?"
„Ja. dat was het. Mocht ik haar dat misschien niet
doen?"
Wordt vervolgd.
hcrij aêfijct %Sdspa\ furrds-poJye
