De tocht van prof. Piccard
Zaterdag 20 Augustus 1932.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9127
Bijna 17000 Meter
hoog geweest.
W. C. VAN GEELEN,
DE TEST-PILOOT.
Sensationeele ontsnappings
historie.
Neutrale Bond van B oer en-
La n d- en Tuinbouwers.
Twaalf uur In de lucht.
GOEDE REIS EN BEHOUDEN LANDING.
VREUGDE THUIS.
Voor de tweede maal heeft de Belgische geleerde,
professor Piccard, vergezeld van zijn assistent, ir.
Cosyns. dus de tocht naar de stratosfeer volbracht.
Zooals we reeds in ons nummer van Donderdag
konden melden, waren ze dien morgen om even 5
uur opgestegen.
Twaalf uur later, 's avonds om 5 uur 10, bijna op de
minuut af, zijn ze weer gedaald en wel in de nabijheid
van Monzambano in de Noord-I tal iaansche provincie
Mantua, ten zuiden van het Garda-meer en op om
streeks 30 K.M. ten Zuid-Westen van Verona gelegen.
Omtrent het verloop van de vlucht en de landing
kunnen nog de volgende bijzonderheden worden mee
gedeeld.
De belangstelling bij de opstijging.
Om half vijf in den morgen waren 30 a 40 duizend
belangstellenden op het terrein verzameld. Hieronder
bevond zich ook Dr. Eckener, Commandant der Graf
Zeppelin. Mede waren aanwezig Mevrouw Piccard en
de kinderen. Na een korte toespraak tot de journalis
ten hield prof. Piccard een laatste inspectie, waarbij
Hij de genie-soldaten voor hun hulp bedankte.
Ten slotte nam hij afscheid van zijn medewerkers
en van zijn familie, om om 4.52 uur in de gondel te
etappen.
Ir. Cosyns had reeds tevoren in de gondel plaats
1 genomen.
Bij den toegang tot de gondel keerde Piccard zich
nogeens om en zeide: „Hartelijk dank aan allen, die
geholpen hebben en tot weerziens", welke woorden met
een ,.Tot weerziens' uit duizenden kelen beantwoord
«werden.
Om 5.05 uur commandeerde prof. Piccard „langzaam
loslaten", waarop de ballons majestueus langzaam om
hoog steeg. Prof. Piccard wenkte zijn vrouw en kin
deren nog toe.
De ballon steeg eerst loodrecht op. doch op een
hoogte* van enkele honderden meters begon hij in
Noord-Westelijken koers af te drijven, terwijl het
scheen alsof hij niet meer steeg.
Op 1500 Meter hoogte ging de ballon In Zuidelijke
richting, dank zij een andere luchtstroomlng.
Ongeveer 20 minuten na den start had hij een
hoogte van 3 a 4 duizend meter bereikt.
De Zwitsersche vlieger Mittelholzer, die den ballon
met zijn vliegtuig na het vertrek begeleidde, moest
reeds tegen half zes terugkeeren. daar de ballon te dien
tijde een hoogte van ongeveer 4900 M. had bereikt en
de vlieger haar ofschoon hij met een vliegtuig met
drie motoren vloog niet verder kon volgen.
r>o bniion gfng over Thur, Sevelen aan den Rijn, in
de richting van Tirol.
Steeds hooger.
Volgens de schatting van deskundigen had de bal
lon om half zeven een hoogte van 10.000 M., dus de
grens van de stratosfeer, bereikt.
De ballon van prof. Piccard is om 8.45 uur boven
Landeck aan de Inn en om 9.08 uur bij St Anton
boven Arlberg gezien.
Van hier uit is de ballon op een hoogte van 13 15
duizend meter In Z.-Oostlijke rionting naar Meran in
Zuid-Tirol gevlogen.
De hoogt was toen reeds 14.000 Meter.
18.500 meter hoog.
Tegen elf uur zweefde de ballon boven het plaatsje
Poschlavo aan de spoorlijn St. Moritz-Tirano in de
richting van de Zwitsersche grens.
Zij was goed zichtbaar en had ongeveer de grootte
van de maanschijf.
Te ruim 12 uur seinde professor Piccard draadloos
dat hy met zijn ballon over Engadin had gekruist en
zich op een hoogte van 16.500 meter bevond.
Aan boord was alles wel, alleen de temperauur was
zeer koud.
De landing.
Om 13 uur 13 liet Piccard zich door Desenzano, aan
de Zuidkust van het Gardameer. plaatsopgave geven,
waarna hij tusschen 13 uur 30 en 16 uur 30 ongeveer
ten Zuiden van het Gardameer tusschen Desenzano en
Pozzlengo ronddreef. De commandant van de snel-
Vlucht-afdeeling van Desenzano, eerste luitenant Ber-
nasconi steeg met zijn vliegtuig op om Piccard den
eersten welkomstgroet te geven. Piccard opende een
luikje van den gondel en beantwoordde den groet.
Om 17 uur 10 is toen de ballon langzaam in de on
middellijke nabijheid van den straatweg op 6 K.M.
van Volta geland. Spoedig na de landing kwamen
manschappen der vliegertroepen van het naburige
vliegveld. Piccard en zijn begeleider schenen zeer ver
moeid. Het eerste wat ze deden, toen ze den gondel
hadden verlaten was drinken. Verder waren zij vooral
bezorgd voor het zoo spoedig mogelijk bergen van
hun instrumenten.
Het bericht van de landing verspreidde zich als een
loopend vuurtje door de streek ten zuiden van he*
Garda-meer. Duizenden hadden met groote belangstelling
den langzamen tocht van den ballon gevolgd, die zich
geruimen tijd boven Desenzano bewoog. Van deze plaats
uit nam hij zijn koers over Tastillione della Stiviere
en landde ten slotte In de nabijheid van Monzambano.
Een talrijke menigte begroette de moedige luchtvaar-
ders met groote geestdrift.
Gezinsvreugde.
Mevrouw Piccard was ten zeerste verheugd bij het
vernemen van de behouden landing van haar man. Zij
zeide nog niet te weten, of zij naar Italië zou gaan,
dan wel te Zurich op haar echtgenoot zou wachten.
In groote spanning had zij de 12 volle uren, waarin
haar man met zijn trouwen assistent naar de hoogere
luchtlagen was opgestegen, doorgébraoht. Geheel leeft
ze mede met de wetenschappelijke onderzoekingen van
haar man en vol vertrouwen zag zij hem ook nu weer
omhoog gaan. Vurig hoopt mevrouw Piccard dat haar
man belangrijke gegevens heeft kunnen verzamelen.
Mevrouw Piccard over haar man en zyn werk.
Mevr. Piccard heeft aan journalisten enkele bijzonder
heden verteld over de voorbereidende werkzaamheden,
die aan dezen tweeden tocht naar de stratosfeer voor
afgingen.
De vrouw, waarover op het oogenblik het meest ge
sproken wordt, heeft destijds van haar man de belofte
afgedwongen, dat hij zijn waaghalzig pogen nooit meer
zou herhalen en eerst in de laatste weken besloot zij.
na een langen en feilen strijd met zichzelf en haar
geweten om den professor andermaal toestemming te
geven.
De dappere vrouw vertelde ons daaromtrent:
„Het is waar, hij had het mij destijds beloofd, maar
ten slotte moest ik hem toch laten gaan. Hij heeft me
de overtuiging bijgebracht, dat een geleerde, die zijn
naam eer wil aandoen, voor zijn wetenschap allee moet
opofferen, zelfs zijn leven en zyn hulsgezin.
Mijn man heeft mij in lange verhalen en breedvoerig
uiteengezet, van hoeveel gewicht deze tocht naar de
stratosfeer Is voor de wetenschap en dat hij alle voor
zorgsmaatregelen genomen heeft, opdat het werk ook
zou gelukken. Ten slotte heb lk hem begrepen en ik
heb t als mijn plicht beschouwd, om hem in 't algemeen
belang te ontslaan van zijn belofte."
Uit de woorden van deze vastberaden vrouw klinkt
een stil maar sterk heroïsme. Zij stelt een groot ver
trouwen in haar man en zij doet al het mogelijke om
hem bij zijn voorbereidende werkzaamheden niet te
storen of met zorgen te overladen.
Mevrouw Piccard was er ook buitengewoon blij om,
dat ook haar twee oudste jongens, die natuurlijk ook
veel belangstellen in het werk van hun vader, zich
nergens ongerust over maakten en dat zij met spanning
uitzagen naar het oogenblik, waarop hun vader weer
voorspoedig zou landen.
Over het verblijf van haar man te Zurioh-Dubendorf,
vertelde mevrouw Piccard iets wat heel teekenend is
voor haar geleerden echtgenoot:
„Zijn grootste vreugde bestond hierin, dat er bij zijn
aankomst niemand tegenwoordig was, omdat hij een
voudig het uur van zijn komst had geheim gehouden.
Mijn man kan absoluut niet tegen den sensatielust van
het publiek, dat hem altijd tracht te storen bij zijn
wetenschappelijken arbeid."
Heeft U een BRIL noodig of is Uw Bril kapot?
Dan even naar
Gediplomeerd Opticiën V.V.O.
LAGEZIJDE B 40 Tel. 26 SCHAGEN,
want nergens vindt U grooter keuze Monturen,
Glazen, enz., enz. Uitsluitend de allerbeste kwaliteit
tegen lage prijzen, terwijl U bij ons alleen op
reparaties aan Uw bril kunt wachten.
Vliegers die hun leven voor 20 shilling
per keer wagen Ambulance
auto wacht beneden.
In Engeland is er een twaalftal mannen, die hon
derden meters boven den grond hun leven wagen
voor ongeveer twintig shilling per keer. terwijl een
aantal anderen in regeeringsdienst hetzelfde doet,
als een deel van hun gewone werk, voor iets minder
dan acht shilling.
Deze menschen. de z.g testpiloten, trachten na
melijk na te gaan, wanneer een vliegtuig in de lucht
breekt.
Uitgerust met een parachute en met de woten-
schap dat diep beneden hen het personeel van een
ambulance-auto en een brandweerbrigade hen gade
slaan. pogen zij hun vliegtuig in de lucht te doen
breken. Slagen zij hierin, dan vertrouwen zij op hun
valscherm.
Een piloot van de burgerlijke luchtvaart verdient
op deze wijze over het algemeen een salaris van 1500
pond per jaar, terwijl de piloten van de Royal Air
Force. die precies hetzelfde levensgevaarlijke werk
verrichten, zelden meer dan 500 pond per jaar ver
dienen.
De snelste vliegtuigen van de Engelsche luchtvloot
worden aan dergelijke proeven onderworpen Met
motor op het hoogste toerental draaiend, doen de
onverschrokken bestuurders hun machine van dui
zenden voeten hoogte met den neus omlaag duiken
en razen met een snelheid van vierhonderd Engelsche
mijlen per uur de aarde tegemoet.
Op een hoogte van duizend voet wordt het vlieg
tuig dan plotseling in horizontale richting gebracht
om te zien of de vleugels onder deze krachtproef
breken.
Het is voor deze piloten een deel van hun werk en
terwijl zij omlaag duiken, weten zij niet, of zij er.
zoo noodig. wel in zullen slagen, tijdig uit hun ma
chine te springen.
Luitenant vliegenier Schofield, de chef-piloot van
de General Aircraft. beproefd eenige weken geleden,
aldus meldt de ..Daily Herald", op deze wijze een
nieuw model vliegtuig.
Na een zestal spandraden van de vleugels te heb
ben doorgeknipt, steeg hij op deed de machine dui
ken en stelde pogingen in het werk om „iets te doen
breken."
De eenige reden, dat hij op het oogenblik nog chef
piloot van de Général Aircraft is. aldus het blad, is,
dat deze pogingen faalden
Belgische gevangene ontvlucht en over
de Nederlandsche o.rens gekomen. Rij
dende treinen en beken en sloten vormen
geen hindernis.
Een uit een Belgische strafgevangenis ontsnapte
Pool werd Woensdag door de marechaussee te Roo
sendaal op den Nispenschen weg aangehouden. De
man werd naar de marechaussee-kazerne overge
bracht. maar aangezien hij niet in het bezit was van
papieren, om 8.18 uur terug op den trein naar België
gezet. De man bleek echter nieJ veel zin te hebben
om terug te koeren naar het land, waar hij juist uit
de gevangenis was uitgebroken, en nauwelijks had
de trein het station verlaten of hij opende het por
tier en wilde uit den trein springen Deze had ech
ter reeds zooveel vaart gekregen, dat hij er schijn
baar niet goed durfde af springen De menschen, die
/n den coupé naast den zijne waren gezeten, wilden
hem naar binnen trekken Hierop was hij blijkbaar
niet gesteld, want hij verweerde zich hevig. De pas
sagiers trokken daarna aan de noodrem. Toen de
trein nabij de Badhuisstraat sterk in vaart vermin
derde slaagde de Pool erin op den grond te sprin
gen. Hij snelde over de lijn en door een sloot over het
hek de Badhuisstraat in. Hier verdween hij in der
gangen tusschen de aan deze straat gelegen huizen,
kwam achter in de tuinen terecht en stond daar
plotseling voor de breede Watermolenbeek. Dit bleek
NA VOLBRACHTEN TOCHT. Profes sor Piccard na zijn geslaagde vlucht
weer te midden van zijn vronw en kinderen.
echter geen liindernis. die in staat bleek hem tot
staan te brengen, want in een oogenblik tijd had hij
de beek doorwaad. Hij kwam toen op den Boulevard
Antwerpia terecht, doch liep daar regelrecht in de ar
men van een politieagent, die hem onder buitenge
wone belangstelling van het publiek naar het hoofd
bureau overbracht. Na den nacht in het politiebu
reau te hebben doorgebracht is hij Donderdagmor
gen vroeg opnieuw op den trein gezet naar België.
Donderdagavond hield de afd. Zuidscharwoude van
bovengenoemden bond een openbare vergadering, ter
bespreking der te houden demonstratie te Alkmaar.
Een 60-tal personen was aanwezig, waarvan ongeveer
de helft tuinbouwarbeiders.
De voorzitter, de beer J. Klingeier, opende de ver
gadering met een woord van welkom. Spr. vond het
treurig, dat zoo weinig menschen waren opgekomen.
Spreker deelde verder mede, dat door een misverstand
geen spreker is gekomen van den Bond van Arbeiders
iri het Land- en Tuinbouw- en Zuivelbedrijf.
Als spreker voor den Neutr Bond trad hierna op
de heer Jb. Kramer Sr., met het onderwerp „Waarom
demonstratie over geheel West-Friesland, met Alk
maar als meetingsterrein".
Spr. begon met het gedicht van den dichter Poot,
„Hoe genoeglijk rolt het leven des vlijtigen landmans
hoen". Hoe het vanaf 1914 is gegaangeeft wel een
beeld dat het genoeglijke er wel aan heeft onbbroken.
Eerst leek het wel of de zorgen van de schouders der
tuinders zouden worden afgewenteld, doch de Regee
ring had gauw een middel bedacht in den vorm van
de bekende N.U.M., om deze bron van inkomsten te
explolteeren en werden ons door de N.U.M. maximum
prijzen, door de Regeering vastgesteld, uitbetaald. Het
overige kwam in de schatkist. In 1918 was het niet
meer mogelijk om iets aan ons te verdienen en liet
men ons los. De N.U.M. werd opgeheven en wij wer
den aan ons lot overgelaten. Tot 1929 is het een suk
kelen geweest. Nu eens slechter, dan weer beter. Als
spr. op vergaderingen waarschuwde, dat een inzin
king zou komen, werd spr. voor gek verklaard. De
inzinking is echter gekomen en in nog ergere mate
als voorspeld. Vanaf 1929 zijn we in de weer om
hulp van regeeringswege te krijgen, doch steeds klop
pen we aan doovemansdeur. Dat komt, omdat men
niet gewoon is actie te voeren. Als de arbeiders het
doen, gaat het anders. De tuinder gaat evengoed naar
den akker al gaat het slecht en voor actie-voeren is
by 's avonds te vermoeid.
Ook de leiding is van het begin af niet goed ge
weest. Als men in de L.G.C.-vergaderlng sprak over
actie-voeren, werd direct geantwoord dat de L.G.C.
de plaats daar niet voor was. Toen men drie jaar gele
den voorstelde actie te voeren, werd geantwoord, dat
men de armoede niet de ramen moest uithangen, daar
het crediet hierdoor werd geschaad.
Er zal echter actie moeten worden gevoerd, anders
verdrinken we in de ellende. De boot, waarop wij
varen, verkeert In gevaar en geeft noodseinen. De
kleine schepen, de gemeenten, helpen wel, doch het
groote schip vergeet het. Spr. noemde als voorbeeld
de groote teruggang van den omzet der veilingen, zoo
als In de Streek, waar de omzet over één maan
millioen minder was dan verleden jaar. D. L.G.C. en
de Noordermarktbond moeten samen een omzet heb
ben van 6 millioen gulden, willen we een schamel
stukje brood hebben. Dit is echter de helft, zoodat we
drie millioen te kort komen. Ondanks dit alles blijft
de Regeering doof.
Door een der deelnemers aan de delegatie naar den
Minister is spr. medegedeeld, dat een geweldige actie
zal moeten worden gevoerd, daar anders niets zal
worden bereikt. Ook was hem gebleken, dat de Mi
nister eenzijdige voorlichting heeft gehad. Spr. wees
op de groote gemakzucht der tuinders, die enkelen de
kastanjes uit het vuur laten halen en alzoo op den
enkeling parasiteeren. Ze komen niet op de vergaderin
gen om te helpen strijden. Verleden jaar is de Neutr.
Bond opgericht, omdat de L.G.C. te laks was. in den
Neutr. Bond is dit ook weer het geval. Als we berus
ten, zullen we ondergaan in de maatschappelijke ellen
de. Deze toestand is volgens spr. niet meer terug te
winnen. Spr. wees er op, wat het lot van den tuinder
zal zijn, als hij straks uit zijn bedrijf Is gegooid en
weer in de gelederen der arbeiders zal zijn.
Ook de arbeiders zijn opgeroepen, omdat hun be
langen de onze en de onze de hunne zijn. Spr. wees op
het groote werk van het Hoofdbestuur en de kleine
medewerking der leden. Spr. zeide, dat als de demon
stratie 's nacht werd gehouden er wel meer zouden zijn,
doch nu het overdag is, willen de meesten het niet
voor hun fatsoen. Spr. hoopte, dat er een andere geest
onder de tuinders kwam. We weten, dat we niet ons
brood kunnen verdienen met alleen op het ïand te
werken. Staatshulp is in dezen crisistijd geboden. Spr.
wees op het groote gevaar, dat hypotheekboeren loo-
pen. Spr. drong aan, dat daarvoor maatregelen wer
den genomen. Spr. wekte allen op, als één man op te
trekken en mee te doen.
De voorzitter bracht den heer Kramer een woord
van dank.
HAAR ARM VERSTIJFD DOOR RHEUMATIEK.
Het juiste middel hielp weer.
„Jaren heb ik aan rheumatiek geleden. Er kwam
een tijd, dat ik haast niet meer loopen kon door de
pijn in mijn voeten. De duim van mijn linkerhand
was zoo stijf, dat ik hem alleen kon buigen met be-*
hulp van mijn rechterhand. Ik was te bang om naar.
bed te gaan, omdat mijn rechterhand en -arm tot d*
elleboog altijd verstijfd werden en de pijn was on
dragelijk, totdat ik weer circulatie in de arm kon
krijgen. Ik begon met voor het ontbijt een halven
theelepel Kruschen Salts te nemen in een glas warm
water en ik kan U verzekeren dat ik een heel an-:
dere vrouw geworden ben. Ik vertel aan iedereen
wat ik neem en hoe gelukkig ik daarmee ben."
Mevr. W. A. B.
Kruschen bevat zes minerale zouten, welke lever,
nieren en maag aansporen tot beter werken. Het ge
volg van deze inwendige gezondheid is een ver
sterkte en verfrischte bloedstroom. Giftig urinezuur
wordt verwijderd langs den natuurlijken weg en da
rheumatische pijnen stoppen. En wanneer U voort
gaat met Kruschen zal Uw gcheele wezen lichaam
en geest deze zuiverende werking ondergaan.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten -a f 0.90 en fl.60 per1 flaèon.
(Adv.)
De heer Jb. de Vries van Sint Panoras bracht den
heer Kramer een woord van hulde voor wat deze heeft
gedaan in het organisatorisch leven. Van teleurstellin
gen is hij niet vrij gebleven.
Spr. bracht de vergadering van 8 September 1930 in
herinnering, toen werd gewaarschuwd, dat deze tijd
komen zou. Ook werden toen voorstellen gedaan om
een toeslag van b.v. f 10.per snees te vragen. De
Prov. Commissie wist het echter beter en er moesten
credieten komen van de Provincie. En die zijn geko
men. De toen verstrekte f 130.000.met de bijgeschre-
rente moet nog worden betaald. Spr. heeft uitgerekend,
en er ook in de krant op gewezen, dat de Regeering
f 40.000.000.van ons heeft opgestreken, ten onrechte.
Spr. wees er op, dat nu de renteniers reeds om de
West staan te werken. Waarom wordt de tuinbouw niet
gesteund en de werkloozen met f 80.000.000.per jaar
vroeg spr. zich af. Omdat men van de tuinbouw niet
bang is en van de werkloozen wel. Spr. zeide, dat er
geld genoeg was. Het Nationaal vermogen is slechts
43 millioen gulden achteruit gegaan, terwijl het aantal
aangeslagenen in de vermogensbelasting nog met 5000
is toegenomen. Spr. vroeg zich af, waarom er van het
nationaal vermogen niets was te halen en van de
schuld wel was te betalen. De kapitalisten moeten wor
den gedwongen iets af te staan. Spr. noemde het een
schandaal, dat de Kamerleden met vacantie gaan, ter
wijl geheel West-Friesland in nood verkeert. Spreker
wees op de groote achteruitgang van de landprijzen,
waardoor de hypotheekboeren hun geld kwijt zijn ge
raakt. Spr. vroeg of de leden zioh wel genoeg met po
litiek hebben opgehouden. Men moet zijn eigen man
in de Kamer aanklampen, dat hij zich voor den tuin
bouw inspant. Moet het zoo worden als in Duitschland
en Japan?
Het wordt een uitziekingssysteem genoemd, doch het
is een uithongeringssysteem. Spr. herinnerde aan de
uitkeeringen van schadeloosstellingen aan scheepvaart
maatschappijen in oorlogstijd en aan de f 20 millioen
aan de Nederlandsche Bank voor Pondenverlies. En dat,
terwijl de aandeelhouders ieder jaar 11 pet. dividend
hebben gehad. Niets wordt van niets gemaakt en zal
tot niets wederkeeren, dat staat deze regeering te
wachten.
De heer A. Hoogland van Sint Pancras vond den heer
Kramer te pessimistisch ten opzichte van de schatting
van de deelname aan de demonstratie naar dit ver
gade rings bezoek. Als al de aanwezigen met hunne vrou
wen ook ieder nog een andere persoon meenemen, dan
zal de demonstratie zeker slagen. De gewone middelen
hebben niet gegeven, nu moet het met andere middelen
worden geprobeerd. Spr. hoopte, dat de demonstratie
in alle opzichten mooht slagen. Spr. deelde mede. dat
er een spreker zou optreden voor de radio op Woens
dag 24 Augustus des avonds ongeveer 6 uur.
De heer P. de Boer sprak namens de arbeiders en
wees er op, dat het- 40 jaar geleden niet alles was
voor de arbeiders, zoodra ze boven de band van hun
broek uit konden kijken ook uit werken moesten voor
f 1.per week. Spr. zeide, dat de stemming onder
de arbeiders niet zoo best is en niet zonder reden.
Men heeft tweemaal geconfereerd om een collectief
arbeidscontract te krijgen, doch nog steeds nul op het
request gekregen.
Spr. dringt aan op samenwerking van bouwers en
arbeiders. We moeten naast elkander staan en niet
tegenover elkaar en ons met pietluttige verschillen be
moeien. Spr. zeide, dat de regeeringsmachine langzaam
werkt, maar toch niet toen de arbeiders uit Broek
op Langendijk terugkwamen uit Overijssel. Er was spoe
dig bericht, dat de steunuitkeeringen moesten worden
stopgezet. Na nog eenige voorbeelden te hebben aan
gehaald drong spr. er op aan, dat men het eens werd.
De voorzitter sloot hierna de vergadering met een
woord van dank, er op wijzende, dat men het zonder
steun niet kon redden. Spr. hoopte, dat degene" die
nog geen lid zijn, het alsnog worden. De plaats van
samenkomst is vastgesteld bij het Raadhuis.
