RONDOM DE GROENE TAFEL.
J
Naar de Middellandsche Zee
De sterke indruk dien een mensch van een raads
vergadering van Schagen mee naar huis neemt, is en
blijft steeds: wat kunnen die menschen zwammen.
Het is een zeer oneerbiedig woord, maar 't is ons
met den besten wil van de wereld niet mogelijk om
een ander woord te vinden, dat duidelijk genoeg on
zen indruk weergeeft. Er zit abssoluut geen lijn in de
redeneeringen der heeren Men praat soms heel
knusjes met elkaar en in hoofdzaak blijft het zoo
als wij het dezer dagen zoo teekenend hoorden uit
drukken: „een praatje over tafel heen".
De raadsleden moeten eens probeeren, al worden
het dan geen goed verzorgde redevoeringen, hun
„speeches" wat minder onbeholpen naar voren te
brengen en vooral korter, veel korter.
Burgemeester Cornelissen laat ze praten, zijn vroe
de vaderen deze heeft van leiding niet het
minste benul en zoolang als hij Siberisch-koud blijft
tegenover alles wat een klein beetje lijkt op een
behoorlijke raadsvergadering, zal dat zoo wel blij
ven ook.
Er waren twee leden Vrijdagavond afwezig, n.1.
de heeren Blaauboer en Mr. Buiskool, maar toch
kletste men den avond vol tot 12 uur 's nachts, om
daarna nog een uur in comitiézitting na te boomen.
En was er uit zoo'n raadsdebat nog maar eens wat
van beteekenis op te diepen, maar dat lukt geen
sterveling mét den besten wil van de wereld niet
Probeer het maar eens met aandacht, wie wat ge
vonden heeft, mag het zeggen.
In het begin van de vergadering niet anders dan
klein goed en daarna „praten" over personen die nog
geen jaar in onze gemeente wonen en daardoor gedu
peerd worden met het verschaffen van werk en steun.
Zoo heel lang had men daarover toch niet te boomen.
De regeling in Schagen is immers „goedgekeurd"
door den Raad zelf en B. en W. passen ze zeer soe
pel en rechtvaardig toe. Ons dunkt, daarmee had het
edelachtbaar raadscollege tevreden kunnen zijn. Trou
wens, was dat ook, maar eerst nadat er een dosis
woorden over waren gewisseld.
De S.D.A.P.-fractie had gevraagd een commissie
voor maatschappelijk hulpbetoon en B. en W. kwa
men aan dezen wensch in zooverre tegemoet, dat het
zou dan een Algemeen Burgerlijk Armbestuur wor
den. De Raad wees het in groote meerderheid af. Ons
dunkt zeer terecht. Theoretisch is er over zoo'n com
missie voor maatschappelijk hulpbetoon veel moois
te zeggen, veel goeds aan te voeren. Hetzelfde is het
geval, al is het dan al weer in wat mindere mate.
van een Burgerlijk Armbestuur. Maar als men met
zijn beide beenen op den beganen grond blijft in een
klein plaatsje als Schagen en vooral in den tegen-
woordigen tijd, geven wij de voorkeur aan een klei
nere commissie (boven een van 7 leden), aan het col
lege van B. en W.
Of wij dan dit college speciaal zóó bij uitstek er
voor aangewezen achten? Och lieve hemel neen. De
pluimpjes die de Raad kwistig uitdeelde, waren ons
inziens misplaatst en zullen ook wel meer hebben
moeten dienen om de pil voor B. en W. wat te ver
gulden.
De activiteit der heeren wethouders in deze ken
nen wij nog te weinig, maar wat de Burgemeester
in deze uitvoert, staat niet heel hoog. De man heeft
zooals bekend, zijn „beroemde" blocnote Als nu
een steunbehoevende in „Burgemeesters kamer"
komt, wordt alles wat de aanvrager of aanvraagster
zegt, op die blocnote gekalkt. En gewapend met die
bijzonderheden komt onze schout in B. en W. En
dan? Ja dan??? Wel als men dan van de gegadigden
per ongeluk wat weet, wel nou dan loopt 't
maar een serieus onderzoek, dat stelt onze schout
niet in. Die is al reeds meer dan content over zich
zelf, als hij per week voor gemeenterekening een
Moor-potlood verslijt.
Dus niet omdat wij met de tegenwoordige wijze
zoo dwepen, maar dat zit 'm in de menschen die
het uitvoeren. Ons dunkt dat als het college van B.
en W. zich eenige moeite getroost in een kleine
plaats als de onze, ongeveer alles van de menschen
is te weten te komen. En dan geven wij aan een
klein-comité in Schagen de voorkeur, ten minste als
het op zijn tijd ook eens neen durft te zeggen.
Zoo'n commissie van 7 menschen wordt gekozen uit
alle „politieke" (want beroerd genoeg komt de po
litiek er direct bij) partijen en werkt onnoodig duur.
De heeren hebben allen hun aanhang en het is noo-
dig dat het duidelijk uit komt dat daarvoor steeds
met ambitie wordt gezorgd. Dat wordt zoo ongeveer
een concurrentie. En daarvoor willen wij liefst onze
gemeentekas, vooral in tijden als nu, bewaren. En
daarom juichen wij de beslissing van de raadsmeer
derheid toe, juist omdat Schagen zoo klein en zoo
arm is.
Lagedijk en Schagerbrug krijgen gas. Na jaren
strijd is eindelijk dit besluit gevallen, in den meest
ongunstigen tijd dien men zich maar denken kan.
Maar enfin, toch gelooven wü dat het wel goed is.
er zit tenminste nog wat -« n-tief in. En als er nu
maar geen uitbreiding van '\<onee! aan de gasfa
briek aan vastzit, of verhooging van salaris van
gasdirecteur etc., dan zal het nog wel rollen ook
Maar als de meerdere(lü) werkzaamheden aan
deze uitbreiding verbonden door de betrokkene-
huizenhoog worden uitgemeten en onze raad toon
voor de zooveelste maal geen ruggegraad te hebben
dan zijn wij zeer bevreesd voor de belastingcenten
onzer burgers.
De Nieuwstraat zal wat worden opgeknapt door de
onhewoonhaarverklaring van ettelijke woningen.
Prachtig. Niet al te toegevend heeren s.v.p., anders
zit je er nog jaren mee hoor!
En verder de rondvraag: een Sportpark! Dat idéé
komt zl vele malen omhoog, dat het er tenslotte wel
van zal komen, vreezen we.. Een pracht van een
werkobiect heet het weer te zijn. Als je dat argument
noemt t^genwoord g, ziin er altijd een paar raadsle
den die er vóór zijn. Zelfs bij de gaslevering aan
Schagerbrug deed di argument voor het te graven
geultje nog opgeld. Maar men zij toch voorzichtig en
stare zich niet blind op dergelijke argumenten en
men beoordeele de zaak los van 't argument van
werkverschaffing.
En dan moet men ons nog maar eens goed voor
rekenen welke voordeden er voor de gemeente aan
een Sportpark vast zitten, voor wij er enthousiast
voor kunnen worden. Laten de heeren eerst de be
grooting van 1933 naar afwachten en zien hoeveel of
de belastingen we r moeten worden verhoogd, daar
zit sport genoeg in. Cns dunkt, dat de burgerij zoo
langzamerhand wel voldoende springzat zal gehou
den worden, oi buiten een Sportpark evengoed wel
aanhangers van de slanke lijn te worden.
Onaangenaam heeft dunkt ons den Raad moeten
stemmen de opmerking des heeren Schoorl over het
kolenvervoer. Onda; ks het feR dat er een openbare
inschrijving is gehouden en eene gunning door B.
en W. heeft plaats gehad, kom dit raad lid een lans
breken voor iemand die het nu voor minder wil doen.
Elk mensch die op fatsoenlij'- zakendoen gesteld is,
zal een dergelijk aanbod hinderen en het deed ons
dan ook genoegen dat B. en W. het terzijde had
den gelegd.
Wij kunnen hierin dan ook niet anders zien dan
een opkomen voor eigen clientèleVerre van
fraai!
In comité hebben de heeren het druk gehad over
het aanbod van het P.E.N. om ons gemeentelijk elec-
ticiteitsbedrijf over te nemen. Het bod is nu bekend.
Er is een commissie benoemd om deze zaak verder
voor te bereiden.
Wij zijn zeer benieuwd hoe of deze zaak zich ver
der zal ontwikkelen, en of de burgerij er ter zijner
tijd nog wat van te weten komt.
De textielstaking
in Engeland.
200.000 arbeiders het werk neergelegd
LONDEN. 27 Aug. (V.D.) Hedenmorgen om 11 uur
30 precies hebben 200.000 wevers en weefsters in Lancas-
hire het werk neergelegd. Duizenden weefgetouwen staan
stil. Slechts op drie plaatsen ls de stakingsaankondiging
weer ingetrokken. De volle omvang van de staking zal
eerst in het begin van de volgende week blijken. Dat
men geen snel einde van de staking moet verwachten
blijkt uit de uitlating van den arbeidersleider Nalsmith:
„De waarschijnlijkheid, dat men tot overeenstemming
zal kunnen geraken tusschen fabrikanten en wevers
binnen korten tijd Is niet eens een kans van 1 op een
mlllloen."
De staking, die waarschijnlijk ontslagen op grooten
-ohaai in de aangesloten Industrieën ten gevolge zal
hebben beteekent voor de katoenindustrie van Lancas-
hire een wekelijksch verlies van 1.5 pond sterling aan
opdrachten en loonen.
Een leidend industrieel verklaarde, dat de staking op
'n oogenblik begon,waarop de Engelsche katoenindustrie
die het minst kon verdragen. Het is waarschijnlijk, dat
Lancashlre jaren noodlg zal hebben om dezen klap te
boven te komen.
Ook de spinnersorganisatie, waarbij 250.000 textielar
beiders zijn aangesloten, heeft heden besloten binnen de
eerstvolgende 10 dagen een stemming te houden over
staken of nlet-staken.
Botsingen te Arnhem.
Communisten en politie slaags. Een raads
lid gearresteerd.
Zaterdagavond heeft de fascistenbond van den heer
Baars in het gebouw .De Vereeniging" aan den Vel-
perweg een vergadering gehouden welke ten slotte
geleid heeft tot een botsing tusschen de politie en
communisten op den openbaren weg. Een groot aantal
communisten onder wie het gemeenteraadslid Brug
man had zich een aantal entréekaarten voor deze ver
gadering weten te verschaffen, doch toen zij de zaal
binnentraden, werden zij er met kracht uitgewerkt.
De communisten bleven toen op straat samenscholen,
doch intusschen was ook een groote politiemacht op
de been gekomen, die den Velperweg, onder leiding
van den commissaris van politie, vrij hield. Bij het
debat op de vergadering verliet een groep O.S.P.'ers
de zaal, die zich bij de communisten buiten voegden.
Later werd nog een communist de zaal uitgezet die
„Rood Front" had geroepen. Later op den avond,
omstreeks halelf, werden de op straat samenscholen-
den rumoerig en hieven zij de Internationale aan. De
commissaris van politie gelastte het raadslid Brugman
te zwijgen en ook aan de anderen te zeggen dat zij
zulks moesten doen. De heer Brugman echter voldeed
niet aan dit bevel en zette zijn geestverwanten aan
hun gezang voort te zetten. Daarop werd de heer B,
door de politie naar het hoofdbureau van politie over
gebracht, alwaar hij in arrest werd gesteld. Deze ar-
restatie leidde tot grooter rumoer, zoodat de politie
genoodzaakt was den wapenstok te trekken en daar
mede eenige charges uit te voeren, waarbij gevoelige
klappen vielen.
De stad in*
Later op den avond trokken de communisten c.s.
de stad in, waar de politie nogmaals genoodzaakt was
eenige malen met den wapenstok ruim baan te maken.
De heer Brugman is in den afgeloopen nacht uit zijn
arrest ontslagen. Er is proces-verbaal tegen hem op
gemaakt wegens opruiing. Tot omstreeks 1 u. 's nachts
.bleef het uiterst rumoerig in de stad, doch de politie
bleef het terrein meester. Zij kon evenwel niet ver
hinderen dat bij een der fascisten thuis door onb®»
kenden de ruiten werden ingegooid.
200.000 K.G. ijzer de lucht in.
Stagmatie bij het omhoogbrengen van d©
z.g. toog van de Barendrechtsche brug.
Een lier defect. Het verkeer gestremd.
Uit Dordrecht. Zondag werd een aanvang gemaakt
met de overbrenging van de z.g. toog van de Baren
drechtsehe brug. de verbouwde brug over de Oude
Maas. Voor dit gevaarlijke werk bestond van ingeni
eurs-zijde een groote belangstelling. De toog, die het
verbindingsstuk vormt tusschen de beide heftorens der
brug, weegt 190 ton. welk gewicht door vier elctrische
lieren werd opgetrokken, 's Morgens om vier uur be
gon men met hpt werk en alles had een vlot verloop,
toen om 10 uur één der trommels, waarop de kabels in
de lieren worden opgewonden, brak, waardoor het
werk moest gestaakt worden. Het gevaarte hing toen
17 meter boven de brug. De toog. die halverwege tus
schen de torens hing, leverde een gevaar op voor de
brug en het verkeer, waarom uitgebreide maatregelen
voor beveiling werden genomen.
De brug is den ganschen dag voor het verkeer ge
sleten gebleven en ook gister was dit het geval.
Men heeft zelfs aan de Rotterdamsche Tramwegmaat
schappij bericht, dat vóór Woensdag geen reizigers per
tram over de brug zullen mogen worden vervoerd. De
reizigers zullen dus In motorbootgn over de rivier moe
ten worden gebracht, zooals wk vandaag geschiedde,
hetgeen een vrij langdurig oponthoud beteekent.
Vrachtgoederen zullen misschien per tram over de
brug mogen worden vervoerd, maar voor al het an
der verkeer blijft de afsluiting van kracht. Dit ver
keer zal nu voornamelijk over Dordrecht moeten gaan.
Het scheepvaartverkeer zal niet gestremd worden,
omdat de draaibrug, die thans nog dienst doet, althans
voorloopig bulten de gevaarlijke zóne ligt.
Voorbejaarden
zijn inderdaad het meest
ideale middel ter bevorde
ring van een oormalen
stoelgang Gemakkeliik in
te nemen aaogename
smaak, verwekken geen
krampen.
f O 65 pet flacon.
HcJIandsche boeren-hulde!
Het onvergetelijke Wight.
Geef mij maar de Holl. potl
IN mijn eerste brief heb ik U de aankomst in de
haven van Southampton beschreven en de schitte
rende tocht langs 't eiland Wight. Ik zal u in dezen
tweeden brief een en ander vertellen van ons twee-
daagsch verblijf in Engeland en het vertrek vandaar.
Nadat de „Dempo" met behulp van eenige sleepbooten
aan de kade was gemeerd -(het was inmiddels circa 11.3G
uur v.m. geworden), kwamen terstond eenige „inspec-
tors" voor autobustochten aan boord. 'We hadden de
keus tusschen verscheidene tochten, welke allen zeer
werden geroemd. Uw briefschrijver koos tocht No. 5,
naar Salisbury en Stonehenge.
Om 2 uur vertrokken we in een groote touring-car met
32 personen. Van deze tochten werd druk gebruik ge
maakt, niettegenstaande ze nogal prijzig zijn. Velen
gingen naar Londen, anderen maakten een tocht langs
de Zuidkust, waar nogal veel kasteelen liggen. Wij pre
fereerden een tocht Noordwaarts, omdat we dan door
verscheidene stftden en dorpen kwamen en we beter een
Indruk van de levenswijze hier konden krijgen. En laat
ik U maar direct zeggen, dat de tocht niet meeviel. Wat
we te zien kregen, was niet3 bijzonders. De wegen zijn
goed (beter dan in en om Schagen), maar in ons Noor
derkwartier hebben we ook goede wegen. De huizen
zijn veel minder dan bij ons. Alles is erg stijf gebouwd
en biedt een verre van aardig aspect. De boerderijen
halen het niet bij onze Hollandsche. Alle lof voor onze
Hollandsche boeren! Ook op andere reizen in het bui
tenland is het mij opgevallen, dat de Hollandsche boer
derij haar gelijke niet vindt. Het land maakt een dorre
indruk. We zien vrijwel algemeen roodbont vee. Maar
waar drinken deze besten toch? Water is haast niet
te vinden, en toch zullen ze moeten drinken. Dat raadsel
heb ik niet kunnen oplossen, omdat ik geen gelegenheid
heb gehad mij op een boerderij zelf te begeven. De ste
den en dorpen, waar wij doorheen kwamen, hebben
nauwe straten. Herhaaldelijk hebben wij elkaar angstig
vastgegrepen, wanneer wij een auto of ander voertuig
passeerden. Men houdt hier namelijk links en niet zoo
als bij ons rechts. Dat heeft ons menig angstig oogenblik
bezorgd, omdat wij telkens meer angstwekkende botsin
gen meenden te moeten venvachten. Een Frangaise (In
Frankrijk houdt m enook „rechts') was op een gege
ven oogenblik totaal van streek, maar er gebeurde niets
Maar je went aan alles, net zoo goed aan linkshouden.
Als we er maar niet „links" van geworden zijn! In
Salisbury hebben wc de thee gebruikt in een hotel, fiij
onze hotels of café's vergeleken zouden we dit een ko
lenbergplaats noemen. Het was er niet bepaald aange
naam. We hebben ook nog de stad bezichtigd, met haar
bekend kathedraal, maar veel was er overigens niet te
zien. Wel bleven we eenige keeren stom verbaasd staan
op straat. En waarom? Wel lezer, omdat wij op straat
dames tegen kwamen, die hevige rookwolken uit een
cigaret bliezen! Zelfs dames van naar schatting 80 jaar
ziet men op straat loopen rooken, al of niet de cigaret in
een kortere of langere pijp. Ik vind 't geen gezicht en
't is blamage voor de vrouwelijke sexe. Er blijft op die
manier niets vrouwelijks meer over. Hier vindt men het
blijkbaar heel gewoon. Zoo heeft toch ieder land haar
gebruiken en haar eigen opvattingen van fatsoen.
Stonehenge viel ook erg tegen. Dat Is zooiets als bij
ons een hunnëbed in Drente. De terugtocht ging langs
vrij open wegen, en daar het geweldig warm was, werd
allerwege met zakdoeken geveegd en werden jassen uit
getrokken. Om circa half 7 waren we weer aan boord
en hebben den avond verder rustig op het dek doorge
bracht. Het was prachtig weer en konden we zonder
bezwaar tot laat in den avond op het promenadedek
blijven.
Vrijdag 19 Augustus zijn we, nae en rustige en ver
kwikkende nachtrust, om 8 uur 's morgens weer per
autocar erop uit getrokken. Thans was het doel van #e
tocht een bezoek aan het zooveel geprezen eiland Wight.
Laat ik U maar direct vertellen dat deze tocht al onze
verwachtingen overtrof. Het was in één woord een schit
terende rit. Dit eiland is werkelijk zoo mooi als men
algemeen zegt. Zeer heuvelachtig en boschrijk, en langji'
de kust strand en zeevermaak. Alles is hier even
grootsch ingericht, en ik kan mij best voorstellen, dat
een verblijf aan de Zuidkust van Wight zeer gezond
moet zijn. Het was ook dezen dag zeer warm, en volop
zomer, wat er niet weinig toe bijdroeg, dat we ook de
allerbeste indruk van dit lustoord konden krijgen.
Er bestond zeer veel liefhebberij voor dezen tocht,
zoodat we met zes touringscars, elk plaats biedende
aan circa 30 personen, het eiland hebben doorkruist.
De wegen, waarlangs wij reden, kronkelden zich als
slangen tusschen de heuvels; en bosschen door. Naar
boven en dan weer naar beneden, totdat wij ten slotte
ook 't hoogste punt bereikten, dat c.a. 900 voet boven
peil ligt. Van hier hadden wij een schitterend uitzicht
over het eiland en de zee, en dit panorama was zeer de
moeite waard. Wij hebben de drie bekende badplaat
sen Ryde, Sandown en Shanklin bezocht en kregen
hier reeds een indruk van de Rivièra in Zuid-Frank
rijk. Tennisbanen, golflinks, zeil- en roeivermaak aan
het strand ontelbare badkoetsjes. Gezien het mooie
weer, was het strand overal zeer druk bezocht. Men
liep op de boulevards in badtenue zonder badmantels.
Blijkbaar is men hier dus minder conservatief dan in
Bergen aan Zee en andere Hollandsche badplaatsen. In
Shanklin hebben we nog de Chineesche tuin bezocht.
Het klinkt vreemd, dat men een Chineesche tuin op een
eiland in de Noordzee heeft. Dat verwacht men eerder
in Zuidelijke of zeer Oostereche landen. Maar het is
waar, lezer, en dit pleit voor het klimaat van dit eiland.
En deze tuin mag er dan ook wezen.
In Ventnor gebruikten we de lunch. Het eten kon
de meeste Hollanders niet bekoren. We kregen o.a.
Spaghetti, lange slierten vermicelli zoudt u kunnen
zeggen, maar het smaakt heel anders Een dikke Hol
lander zei hardop: geef mij maar de Hollandsche pot,
en hij vond algemeen bijval in de Hollandsche hoeken
van de eetzaal. Maar als je honger hebt, eet je alles,
en Uw correspondent heeft zonder eenige aarzeling
deze lange slierten door zijn keelgat laten glijden.
Na een mooie terugrit arriveerden we weer aan de
havenplaats Cowes. vanwaar we per raderboot weer de
vaste wal bereikten. Om 5 uur zou onze boot vertrekken,
maar daar we 20 minuten te laat kwamen, werd het
half zes, vóórdat de krachtige stoomfluit aankondigde,
dat de sleepbooten hun laak weer konden aanvangen.
Begunstigd door prachtig weer stoomden we de haver
uit, en zetten koers naar volle zee tusschen het vaste
land en het eiland Wight door. Deze vaart door de vaar
geul van Wight was een lust. Links de schitterende
aanblik van het eiland en recht3 de even bezienswaar
dige Zuidkust van Engeland. Om 8 uur 's avonds be
reikten we het uiterste puntje van Engeland met de
vuurtoren en stoomden thans de groote Atlantische Oce
aan in. Een zeereis van 3 dagen, zonder land te zien,
was begonnen. Dit verblijf op de wijde watermassa
schenkt mij volop gelegenheid om U een indruk te ge
ven van het leven aan boord, en ik zal dezen brief dan
ook maar vervolgen met een beschrijving van het schip
en de wijze, waarop wij onzen tijd doorbrengen.
ZATERDAM. 20 Augustus. Het weer Is slecht. Het
regent en het ls zeer mistig. Een koude wind waait
over het dek, en maakt het onmogelijk om aan dek te
zitten. Er is niets te zien, mistige duisternis heerscht
rondom het schip. Er is veel deining, en het schip slin
gert meer dan de vorige dagen. De eerste zeezieken
worden gemeld, en aan het ontbijt zijn al verscheidene
open plaatsen aan tafel. Zullen wij het houden? Of zul
len ook wij vroeg of laat sneuvelen? Nog voelen wij
niets van die rare kriebelingen, welke een opkomende
zeeziekte aankondigen.
Aan boord is het echter zeer gezellig. Nu wij niet aan
dek kunnen ziin. zoeken wij onze troost in rooksalon en
conversatiezaal. lezen en doen allerlei gezelschapsspel
letjes. Er wordt om 11 uur bouillon geserveerd en om
12.15 uur gaat de gong voor de lunch. Dat gaat allemaal
op tijd. Tusschen 6 en 8 uur 's morgens bestaat er ge
legenheid om aan dek een kop koffie te drinken. Van
7.309.30 kan men ontbijten. Om 11 uur bouillon of
chocolade. Om 12.15 lunch. Om 4 uur thee met cake.
Om 6.30 uur diner, 's Avonds 8.30 uur thee met sand
wiches. Dit alles, lezer, krijgen we zonder bon, en be
hoort tot de passage. Verder genieten we lederen dag
van het orkestje. Den eenen dag is er dinermuziek, en
den volgenden dag 's avonds balmuziek. Er wordt dan
gedanst, bij gunstig weer op het dek, bij slecht weer
ln de salons. Zoo'n bal moet U hebben meegemaakt om
het te kunnen waardeeren! Denkt U eens in, lezer! Mid
den op die groote Oceaan, niets dan water om ons heen,
en daar drijft een schip, fantastisch verlicht en de tonen
van de muziek klinken over de eindelooze waterplas.
Dat effect ls niet te beschrijven. Het is een sprookje.
Er wordt veel tollet gemaakt voor het diner en voor het
bal nog meer. De dames smullen van de toiletjes, die ze
te zien krijgen. Maar ook de heeren laten zich niet on
betuigd. Veel heeren zijn In smoking-costuum. vooral de
buitenlanders houden zich nogal streng daaraan. Men
denkt in Carlton te zijn in plaats van op een schip, 't Is
ongelooflijk! En zoo hebben we om den anderen dag
bal. U ziet, dat men alles doet om de passagiers aange
naam te zijn, wanneer het schip eenige dagen achtereen
op zee is. Op het dek bestaat trouwens gelegenheid tot
tafeltennis, ringtennls, en allerlei andere spelen. Ook
hiervan wordt druk gebruik gemaakt. Het is waarlijk
niet moeilijk om den dag door te komen, want er is
volop afleiding. Voorts kan men rustig liggen in een
dekstoel. en uitrusten va nde vermoeienissen van den
gewonen dagelijkschen arbeid. En dat is ook veel waard.
Zaterdagavond was er bal en er was volop stemming.
Om half twaalf 's avonds sluiten de bar en de buffetten
en is er niets meer te krijgen, zoodat het vroeg naar
bed gaan daardoor bevorderd wordt. Een goede maat
regel, die het gezond varen bevordert, want vroeg op
staan Is aan boord zeer aan te bevelen, en dan moet
men ook tijdig naar bed. Uw verslaggever leeft dezen
scheepsregel trouw na en bevindt zich daar goed bij.
ZONDAG 21 Augustus. Deze dag onderscheidt zich
geenszins van de gewone weekdagen. Men merkt niet
dat het Zondag is. Aan boord bestaat iederen morgen
gelegenheid voor Roomsch Katholieken om hun kerke
lijke plichten te vervullen. We ontbijten, lunchen en di-
neeren als andere dagen, alleen zijn de menue's nog uit
gebreider dan andere dagen. De tafel is hier aan boord
voortreffelijk. Aan het ontbijt heeft men de keus uit
tien verschillende elerspijzenVoorts havermout of gort
toast, beschuit, jam, kaas, haring of sardines, ham,
worst, fruit en nog meer heerlijkheden. De lunch be
staat uit soep, vleesch of visch, aardappelen en groen
ten, toespijs, fruit en koffie en soms nog ijs. Het diner
heeft steeds 2 gangen, en bovendien nog een voorgerecht
als hors d'oeuvre of pasteitje! Het is waarlijk uitge
breid en steeds voortreffelijk bereid. De bediening ls
zeer goed. De Javaantjes bedienen en Hollandsche Hof
meesters houden het toezicht en grijpen In, waar het
noodig is. Het optreden van het personeel valt zeer te
roemen. Waar men ook komt aan boord, en met wie
men ook iets te maken heeft, iedereen is even beleefd en
behulpzaam. Het weer was Zondag ook niet best. We
bevonden ons toen in de Golf van Blscaye, de gevaarlijke
Golf, wel eens genoemd het zeemansgraf. Het kan hier
geducht spoken. Ook nu was er veel schommeling en
golfslag. Uw correspondent en zijn dierbare wederhelft
bleven echter vrij van zeeziekte.
Af en toe brak de zon door, maar het was niet blij
vend, en een enkele regenbul noodzaakte telkens weer
het dek te verlaten. Het was gelukkig niet koud en
daaraan was wel te merken, dat we steeds zuidelijker
kwamen. Van de kust was niets te zien. Het was 's
avonds acht uur toen de Spaansche kust in zicht kwam
en daarmee het afscheid van de Golf van Biscaye werd
aangekondigd. En terstond veranderde -het klimaat en
het weer. Het werd helder, de zee werd kalmer, het
werd warmer. En zoo eindigde deze Zondag ln een
prachtige avond, die het mogelijk maakte aan dek te
zijn. We passeerden 's morgens de .Slbajak", een zus
terschip van de „Dempo" van de Rotterdamsche Lloyd.
Dit moment was onvergetelijk. Op slechts enkele tien
tallen meters gingen deze twee zeereuzen elkaar voorbij.
Op beide schepen werd luid gejuicht en uit sommige
patrijspoorten zag me.n zelfs met pyama-jassen en
-broeken zwaaien. Men had het eerste het beste klee-
dingstuk gegrepen om maar te kunnen wuiven. De
beide schepen begroetten elkaar met de stoomfluit en
de vlag, en wij Hollanders waren een oogenblik stiL
Is dit niet onze nationale trots sinds eeuwen, deze
scheepvaart. Is ons landje niet altijd groot geweest,
waar het de zee betreft? Het was mooi, lezer, deze
ontmoeting op dien grooten Oceaan, en ik zal 't niet
licht vergeten.
We passeeren Kaap Finisterre, het baken in zee
voor iederen Oceaan-stoomer op deze route. We zien
gedurende eenige uren de Spaansche kust. Hoog rijst
de kust uit zee op. Uit zee gezien lijkt zij rotsachtig,
met breede baaien doorsneden. Het zijn de uitstekende
kustgedeelten, welke wij kunnen zien, want telkdtw*
weer wijkt de kust terug, en zijn we weer aan beide
zijden omringd door water. De zee heeft hier ook een
ar.dere kleur. Prachtig blauw ziet het water. Het wordt
nacht en we gaan naar bed. De maan werpt haar
schijnsel over het water en wij genieten van dit mooie
schouwspel. Het weer wordt steeds zachter. Zal het
Maandag mooi en warm weer zijn? Het ziet er wel
naar uit
MAANDAG 22 Augustus. Het was nog vroeg in den
morgen, toen we op dek kwamen. Onze verwachtingen
zijn niet beschaamd. Het is prachtig weer, en zelfs
zeer warm. Iedereen is al vroeg op. en op het dek zien
we luchtige toiletten en de heeren in witte broek en
overhemd. Jassen zijn in de hutten gelaten. Het is
heerlijk. Om 10 uur passeeren we Lissabon. We zijn te
ver af om goed te kunnen onderscheiden.
Kort daarna passeeren we Kaap Esplchel en stevenen
nu recht op Kaap Sint Vincent af. Ook deze kaap irf
zeer bekend. Reeds doemt in de verte land op. Het is
echter nog zeer ver weg, en we zullen vermoedelijk
eerst om 5 uur vanmiddag deze kaap passeeren. Naar
ik heb gehoord, gaan we rakelings om deze kaap heen,
en hoop ik deze op de plaat te kunnen vastleggen. En
nu lezer, zal lk dezen brief beëindigen. We blijven nog
den geheelen dag in volle zee en zullen on« verder
koesteren in de zon. Vanavond hebben we bal-champêtre
op 't dek. Dat belooft een schiterende avond te zullen
worden. Vannacht komen we op de reede van Tanger.
En zal ik U in mijn volgenden brief vertellen van Tan
ger en Gibraltar, Tanger de Afrlkaansche stad van
wonderbaarlijkheden en Gibraltar, de Engelsche vesting
op Spaansch gebied, de wachter aan den mond van de
Middellandsche Zee, Ik neem nu afscheid van U er
groet alle bekenden in onze lage Noordholla~
dreven.
