Het PIN. in 1931.
£8
Het Pad langs
de Klip
Waarnaar men
luistert
Bevredigende resultaten. In de
12 jaren van zijn bestaan, ver
toont het bedrijf nog elk
jaar vooruitgang.
DE ABONNEMENTSPRIJS DER KUIP
BADEN MET f 3.OMLAAG.
OVERIGENS VOORLOOPIG NOG GEEN-
VERLAGING VAN HET TARIEF.
Het Provinciaal Waterleidingbedrijf Noord-Holland
Vertoont van de oprichting af een merkwaardig gelijk
matige ontwikkeling, waarop het twaalfde boekjaar
1931 geen uitzondering maakt.
De afgeleverde hoeveelheid water bedroeg 11.632.790
M3. tegen 11.099.520 M3. in 1930 en vertoonde der
halve een stijging van 533.270 M3. (dus van 4.8 het
aantal aansluitingen steeg van 83.120 tot 87.512 (dus
met 4.392 of 5.28 de opbrengst ging vooruit van
f 2.173.218.87 tot f 2.280.795.61 (dus met f 107.576.74),
zijnde 4.95
De in den loop van het verslagjaar slechter wordende
economische omstandigheden hebben zich nog niet, al
thans niet in beduidende mate, afgeteekend in de uit
komsten van het Bedrijf, zij het dan ook, dat de
inning der watergelden minder vlot verliep.
De bestudeering van het verzoetingsproces van het
toekomstige IJsselmeer werd voortgezet. Symptomen,
die duiden op een voortschrijding van dit proces, werden
geconstateerd.
Omtrent de voorziening van den Wieringermeer-
polder werden met de Directie van dien polder en haar
adviseur, den Directeur van het Rijksbureau voor
Drinkwatervoorziening, onderhandelingen gevoerd. Over
de grondslagen, waarop een en ander zou geschieden,
was bij het einde van het verslagjaar met genoemde
Directie overeenstemming verkregen, zoodat deze laat
ste de desbetreffende overeenkomst aan den Minister
ter goedkeuring kon voorleggen. Die goedkeuring
was ultimo December nog niet verkregen.
Was over het geheel genomen de toeneming van het
aantal aansluitingen, ook over 1931, bevredigend te
noemen, in enkele gemeenten bleef men belangrijk
achter bij de verwachtingen, die te dien aanzien
mochten worden gekoesterd. Deze achterstand noopte
Gedeputeerde Staten een zestal gemeenten op zijn ver
plichtingen ten deze opmerkzaam te maken.
Op 31 December 1931 was van het totaal onder den
aansluitingsplicht vallende perceelen 95 (vorige jaar
94.3 aangesloten. Naarmate de 100 dichter
wordt benaderd, kan uiteraard een minder krachtige
toeneming van het percentage worden verwacht.
Op het einde van het verslagjaar waren in het ver
zorgingsgebied aanwezig 87.896 (vorig jaar 84.375) onder
den aansluitplicht vallende perceelen; voor zoover be
kend was door verschillende gemeentebesturen in 324
(vorig jaar 326) gevallen ontheffing van de verplich
ting tot aansluiting verleend.
Einde December 1931 waren van bedoelde perceelen
er 83.647 (vorig jaar 79.590) aangesloten.
Bovendien waren einde 1931 nog 3.865 (vorig jaar
3.530) niet aansluitplichtige perceelen (grootendeels
niet als woning in gebruik) aangesloten.
Het aantal op 31 December 1931 aan het leidingnet
aangesloten zuivelfabrieken steeg van 80 ten vorige
jare tot 87. Deze stijging teekende zich ook af in het
aantal M3. water, dat door de zuivelfabrieken is afge
nomen, n.1. 194.715 tegen 150.333 in 1930.
Met Marken mee omvat het verzorgingsgebied van
het P.W.N. thans 10Ö gemeenten en 2 gedeeltelijk.
Het hoofdbuizennet had eind 1931 een lengte van
1.846.501 M.
De z.g.n. N. R. U.-regeling (Regeling inzake het van
provinciewege verstrekken van bijdragen tot dekking
van de kosten, rechtstreeks verbonden aan het aan
sluiten van niet-rendabele gebieden aan het buizennet
van het Provinciaal Waterleidingbedrijf) vond ook in
1931 veervuldige toepassing. Bedroeg op het einde van
1930 het aantal gevallen, waarin de Provincie een bij
drage had toegezegd, 20, waardoor werken tot een
totaal- bedrag van f 223.765 (met een directe aanslui
tingsmogelijkheid van 487 perceelen) werden mogelijk
gemaakt, in 1931 is het aantal gevallen geklommen tot
37 en het bedrag tot f 575.475. Het aantal perceelen,
dat dientengevolge kon aangesloten worden, steeg
tot 1405.
Het tarief bleef vrijwel ongewijzigd. e
Ten einde in het belang der hygiëne een ruimere
toepassing van baden in het verzorgingsgebied te be
vorderen, is besloten met ingang van 1 Januari 1932
op den abonnementsprijs van een kuipbad een reductie
van f 3 te verleenen, waardoor die prijs f 12 komt te
bedragen.
De financieele resultaten acht de Directie bevredi
gend.
Behalve de gewone bedrijfslasten, konden rente en
.afschrijvingen worden opgebracht, terwijl nog, nadat
eenige vrij belangrijke bedragen waren aangewend voor
extra afschrijvingen op buiten gebruikgestelde- en an
dere activa, gereserveerd kon worden voor vernieuwing
FEUILLETON.
UIT HET ENGELSCH VAN
J. S. F L E T C H E R.
30.
Om verschillende redenen vond Pike het moeilijk,
deze vraag te beantwoorden. Maar hij toonde dit toch
niet
„Dat kan ik u niet zeggen", antwoordde hij.
„U weet dat dus niet!" riep de commissaris. „U weet
toch zeker wel. of" u ze zag of niet?"
„Neen, dat weet ik juist niet!" hield Pike vol. ..Ik zat
daar een poos in een greppel, en even voordat Ether-
ton voorbij ging, zag ik twee figuren langs den heu
vel onder me bewegen. Maar ik kan niet zeggen of het
imenschen waren of schapen, dus ik kan niet met ze
kerheid zeggen dat ik ze nog eens gezien heb."
„En wat u ons verteld hebt namelijk dat u ze achter
na gegaan bent en ze in die spleet bij de Zwarte Klip
ihebt zien gaan is dat alles wat u nog kunt vertellen?"
vroeg de commissaris.
„Alles!" bevestigde Pike.
„En waarom hebt u dat niet bij het onderzoek ver
klaard?"
„Ik heb u gezegd, waarom ik dat niet gedaan heb.
Omdat er een vrouw bij betrokken is, M'lle de Coulan-
ges. Ik nu, ik wilde haar niet in moeilijkheden bren
gen."
„En dat bezwaar gold niet voor mevrouw Stanbury?"
„Mevrouw Stanbury is wat anders. Ze is niet jong
meer en bovendien dacht ik eerst werkelijk, dat ze
van brandkranen en voor pensioenen, waarna een be
drag van rond f 200.000 extra werd afgeschreven op den
post „Uitkeering Gemeenten".
Door een bedrag van f 110.000 toe te voegen aan
de reserve voor bijzondre afschrijvingen, werd deze
reserve gebracht op een totaal van f 450.168, terwijl
het restant ad f 56.298.78 ten goede kwam aan de ex
ploitatie-reserve, die thans beadraagt f 756.413.74.
Geregeld is er een flink batig saldo. Gelukkig wordt
er niet van „winst" gesproken en aan een uitkeering
aan de provinciale kas denkt zelfs niemand. Zijn de re
serves eenmaal groot genoeg, dan komt natuurlijk ta
riefsverlaging in overweging. Misschien zelfs wel eer
der!
't P.W.N. heeft van de Provincie geleend f 17.437.376.77
plus een wisselend bedrag aan kasgeld.
VRIJDAG 2 SEPTEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 6.45 Lichaamsoefeningen o.l.v. G. Kleereko-
per; 7.30 Idem; 8.00 Tijdsein en Gramofoonmuziek;
9.00 VARA-Septet o.l.v. Is. Eyl. V.P.R.O.: 10.00 Morgen
wijding. V.A.R.A.: 10.15 Voordracht door Rollen Nu-
man; 10.30 Septet; 11.00 Kwartiertje voor den bond
van Sociaal Democratische Vrouwenclubs; 11.15 Septet;
A.V.R.O.: 12.00 Tijdsein; 12.01 Klein-orkest oJ.v. Nico
Treep; 2.00 B. den Besten Jr.: De Unitates en bonden
in het Nederlandsche Studentenleven"; 2.30 Het Ka
merorkest o.l.v. Louis Schmldt, V.A.R.A.: 4.00 Tijdsein
en Gramofoonmuziek; 4.30 Na schooltijd; 5.00 VARA-
Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 5.45 Voordracht door
Carel Rijken; 6.00 Orgelspel door Joh. Jong; 6.30
Voordracht door Carel Rijken; 6.45 Orgelspel; 7.00 Gra
mofoonmuziek; 7.10 VARA-Orkest. A.V.R.O.: 8.15 Aan
sluiting met het Kurhaus te Schevenlngen: Het resi
dentie-orkest o.l.v. Carl Schuricht. Solisten: Jo Vincent,
Suze Luger, Louis van Tulder en Willem Ravelll; 9.45
V.P.R.O.-programma. V.P.R.O.: 8.00 Vryz. Godsd. Pers
bureau; 8.0» Vaz Dias; 9.45 Cursus: „Religie in het
hedendaagsche gezin"; 10.00 Cursus. Spreker: Ds. P. D.
Tjalsma. V.A.R.A.: 11.00 Gramofoonmuziek... 12.00 Tijd
sein en Sluiting.
HUIZEN (296 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Tijdsein en Schriftlezing; 8.15 Gramo
foonmuziek; 10.30 Korte ZIekendienst; 11.00 Harmonl-
umbespeling; 11.30 Concert door H. Hermann, viool;
12.00 Politieberichten; 12.15 Trio v. d. Horst; 2.00 Ver
zorging zender; 2.30 Concert; 4.30 Gramofoonmuziek;
5.00 Idem; 5.30 Halfuurtje voor jeugdige amateur-foto
grafen, 6.00 Causerie door H. J. Steinvoort; 6.30 A. J.
Herwig: „Oogsten en bewaren van appel en peer"; 7.00
Bezoek van den radiodokter; 7.30 Politieberichten,
7.45 A. C. de Wit: Bloemen en planten op de tentoon
stelling; 8.00 Tijdsein. De Haarlemsche Orkestvereni
ging oJ.v. Frits Schuurman; 9.50 Persbureau Vaz Dlas;
10.30 Vroolijke gramofoonplaten.
BRUSSEL (509 M
5.20 Concert; 6.50 Gramofoonmuziek; 8.20 Concert; 9.20
Concert uit de Kurzaal te Ostende.
KALUNDBORG (1153 M.)
3.20 Omroeporkest; 10.20 Omroepsymphonie-orkest.
BERLIJN (419 M.)
9.35 Berlijnsche Omroeporkest.
HAMBURG (372 M.;
1.35 Gramofoonmuziek; 2.30 Idem; 4.50 Concert; 10.40
Concert.
KONIGWUSTEHHAUSEN (1635 M.)
2.20 Concert.
LANGENBERG (472 M.)
12.20 Concert; 5.35 Vesperconcert; 8.40 Concert.
DAVENTRY (1554 M.)
1.20 Orgelrecital; 1.50 Gramofoonmuziek; 4.20 Concert;
7.50 Concert; 10.35 Concert, 11.20 Dansmuziek.
PARIJS EIFFEL (1446 M.)
8.50 Concert o.l.v. Ed. Flament.
PARIJ3 RADIO (1725 M.l
12.20 Gramofoonmuziek; 7.20 Populaire gramofoonmu
ziek; 9.05 Concert; 9.50 Concert.
MILAAN (331 M.)
9.05 Concert.
ROME (441 M.)
9.05 Concert.
WEENEN (517 M.)
10.50 Dansmuziek uit Londen.
WARSCHAU (1412 M.)
5.20 Mandolinemuziek; 6.40 Populaire en dansmuziek;
8.20 Philharmonisch Orkest van Warschau; 9.30 Voort
zetting concert; 10.20 Dansmuziek.
BEROMÜNSTER (466 M.)
10.20 Concert door het Omroeporkest.
er iets mee te maken had. vanwege het huwelijk van
den ouden heer. En, zooals ik zei, ik wilde me er verder
niet mee bemoeien ik dacht dat u, vóórdat het onder
zoek heropend zou worden, de waarheid wel zoudt weten
en dat ik don niet meer hoefde te komen."
„U wilde de familie van den kolonel niet in onrust
brengen, veronderstel ik?" opperde de commissaris.
„Och 't is niet plezierig om een jonge vrouw in
zoo'n zaak te halen, hè?" vroeg Pike op zijn onschuldig
ste manier.
De commissaris keek hem lang aan.
„U hebt er haar nu tóch ingehaald!" merkte hij op.
..Daaraan valt nu niets meer te veranderen. Het beste
wat u doen kunt, is nu maar alles op te biechten. Waar
om bent u vanmiddag bij Birch op kantoor geweest?"
vroeg hij plotseling. „Ik moet daar alles van weten."
„Ik wilde het u net vertellen", zei Pike. Hij voelde
intuitief, dat hij nu aan het gevaarlijkste en onveiligste
deel van het gesprek gekomen was en hij begreep, dat
hij uiterst voorzichtig moest zijn. ..Ik had een heel een
voudige reden om naar Birch te gaan. Ik heb aldoor over
wat ik gezien had. loopen piekeren en het begon op mijn
zenuwen te werken ik ben erg gevoelig op dat punt
En tenslotte besloot ik Birch op te zoeken en hem te
vertellen wat ik wist over hem en Maderaolselle en
dat ik ze daar Maandagavond gezien had. Dat heb ik
gedaan. En och," voegde hij er hoofdschuddend aan toe.
„Ik ben bang dat ik een fout begaan heb, door me door
Birch te laten overhalen."
„Hoezoo?" vroeg de commissaris.
„Birch schrok geweldig, toen ik hem vertelde wat ik
wist" verklaarde Pike. ..Hij vond het verschrikkelijk.
En hij begon mij te bewerken mijn mond te houden,
wat geld van hem aan te nemen en rechtstreeks naar
Amerika te verdwijnen. Hij beweerde dat ik een prach
tige reden had, juist nu te gaan, omdat ik bij Etherton
weg ben. Hij beloofde dat hij me, als ik gaan wilde, da
delijk een zeker bedrag wilde geven en me later meer
zou zenden."
„En", zei de commissaris laconiek. „Verder?"
„Ik ben arm, ziet u", zei Pike. ..En achteraf beschouwd,
gaat het mij niet aan, wie Sir Cheville vermoord heeft
als dat tenminste gebeurd is En ik had er schoon
genoeg van."
„En", vroeg de commissaris weer. „Hoeveel gaf Birch
In 1931 bedroeg de aflossing f 550.033 en de rente
f 814.551. Dat zijn nog eens bedragen.
De Provincie haalt haar bedrijf niet het vel over de
ooren. Het P.W.N. betaalt dezelfde rente, welke de Pro
vincie aan haar geldschieters is verschuldigd.
De schuld van het P.W.N. bestaat uit de hieronder
genoemde posten, welke zijn verstrekt uit leeningen, die
tegen den daarachter vermelden rentevoet zijn ge
plaatst:
f 2.444.559.— ad 4
1 205.492.77 ad 4%
f 1.115.346.— ad 4%
t 13.671.979.— ad 4H
f 17.437.876.77 totaal
ZATERDAG 3 SEPTEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
VA.RA.: 6.45 Lichaamsoefeningen o.l.v. G. Kleere-
koper; 7.30 Idem; 8.00 Gramofoonmuziek; 9.00 VARA-
Septet o.l.v. Is. Eyl: V.PJR.O.: 10.00 Morgenwijding;
V.AHA: 10.15 Uitzending voor arbeiders in de Con
tinubedrijven; 12.00 VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; afgewisseld door gramofoonmuziek; 1.45 Rusfc-
pooe voor het verzorgen van den zender; 2.00 LV.A.O.-
kwartiertje; 2.15 Mandoline-ensemble; 2.30 Arbeiders-
sport; 2.45 Mandoline-ensemble; 3.00 S. S. Lantinga:
..De bloemententoonstelling in het R.A.I.-gebouw te Am
sterdam; 3.20 Mandoline-ensemble; 3.30 Uit de Roode
Jeugdbeweging; 3.35^ Gramofoonmuziek; 4.30 S.D.A.P.-
kwartiertje; 4.45 Orgel, viool en cello; 5.30 „De
vrouw die nooit te laat komt", zeven tafreelen van
Lichtenberg; 5.45 Orgel, cello en piano; 6.15 Kinder
uurtje; 7.00 Vrijdenkers Radio Omroepvereeniglng;
8.00 Bonte avond m.m.v. het VARA-Orkest o.l.v. Hugo
de Groot; 11.00 Vaz Dlas. Daarna gramofoonmuziek.
HUIZEN (236 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; 10.00 Chopln-programma;
11.30 Godsdienstig halfuurtje door Pastoor L. H. Per-
quin; 12.00 Politieberichten; 12.15 Sextet o.l.v. Piet
Lustenhouwer; 1.45 Verzorging zender; 2.00 Gramo
foonmuziek; 2.30 Kinderuurtje; HJ.R.O.: 4.00 Uitzen
ding voor den Algemeenen Ned. Vrouwenbond; 4.30
Uitzending voor de Theosofische Vereeniging. K.R.O.:
5.00 Gramofoonmuziek: 5.15 Sportpraatje; 5.30 Gramo
foonmuziek; 6.10 Journalistiek weekoverzicht door
Paul de Waart; 6.30 Gramofoonmuziek; 7.10 Lezing;
7.30 Politieberichten; 7.45 Gramofoonmuziek; 8.00 Sa
lon-orkest o.l.v. Marinua van 't Woud; 9.00 Microfoon
feuilleton door E. Hoornlk; 9.15 Vaz Dias; 9.30 Salon
orkest o.l.v. Marinus van 't Woud; 11.00 Gramofoon
muziek.
BRUSSEL (509 M.)
5.20 Concert door het Omroepsymphonie-orkeat; 6.20
Gramofoonmuziek; 6.50 Idem; 9.20 Concert.
KALUNDBORG (1I5S M.)
2.50 Gramofoonmuziek; 3.50 Omroeporkest; 9.05 Popu
lair programma; 11.20 Moderne dansmuziek.
BERLIJN (419 M.)
10.20 Dansmuziek.
FIAMBURO (372 M.)
12.05 Concert; 1.35 Gramofoonmuziek; 2.30 Idem; 4.50
Concert door het Noragorkest; 10.40 Dansmuziek.
KONIGSWUSTERHAUSEN (1635 M.)
2.20 Concert
LANGENBERG (472 M.)
1.50 Concert; 2.55 Gramofoonmuziek; 5.20 Vespercon
cert; 10.40 Concert.
DAVENTRY (1554 M.)
I.20 Orgelconcert; 1.50 Concert; 7.50 Gramofoonmuziek;
8.20 Promenadeconcert; 10.35 Dansmuziek.
PARIJS RADIO (1725 M l
8.05 Gramofoonmuziek; 12.20 Populaire gramofoonmu
ziek.
MILAAN (331 M.)
10.20 Dansmuziek uit het Lunapark te Milaan.
ROME (441 M.)
9.05 Opera-uitzending.
WEENEN (517 M.)
II.50 Silvester Scheider en zijn orkest.
WARSCHAU (1411 M.)
5.20 Omroeporkest; 8.20 Populair concert; 10.25 Piano
recital; 11.10 Dansmuziek.
BEROMÜNSTER (460 M.)
7.50 Gramofoonmuziek; 8.20 Concert.
u. om uw mond te stoppen?"
„Duizend pond." antwoordde Pike.
..Waar zijn die?"
Pike tikte op zijn borst
..In mijn portefeuille." verklaarde hij. „Banknoten".
„Was het zijn voorstel?" vroeg de commissaris.
„Zeker, zijn voorstel", erkende Pike. „Natuurlijk! Ik
had geen flauw idee van zoo'n transactie, toen ik naar
hem toe ging. Maar ik wilde graag weg. Moet ik het
nu terug geven?" vroeg hij. „Maar ik heb u inlichtingen
gegeven, heb ik dus nu geen recht op de belooning van
vijfduizend pond, die Sir Marston uitloofde? Ik hoop
dat u me zult helpen, die te krijgen."
Inplaats van te antwoorden op deze brutale vraag,
keek de commissaris Pike met een vreemde blik aan.
6tond op. en wenkte Calvert hem naar buiten te volgen.
„Hoeveel van wat die kerel vertelt moeten we geloo-
ven?" vroeg hij, toen ze in de gang stonden. „Wat vindt u
er van?"
„Wel, één ding is zeker," merkte Calvert op. Birch
heeft hem duizend pond gegeven dat valt niet te ont
kennen. En men betaalt geen duizend pond voor niets.
Maar wat ik wel eens zou willen weten, is, of het laatste
deel van Pike's verhaal waar is. Het eerste deel vermoe
delijk wel maar het laatste? Deed Birch het voorstel
om Pike's zwijgen te koopen, of ging Pike naar hem toe
met het plan tot chantage? Want weet u wel dat hij
dat spelletje ook met juffrouw Etherton probeerde?
Mijns inziens liegt hij wat die trasactie van dezen mid
dag betreft. Hij heeft Birch geld afgeperst en nu Birch
daarop is ingegaan..."
„Luister." zei de commissaris, „ga even naar het
kantoor van Birch en vraag hen even bij me te komen.
We zullen ze confronteeren."
Hij liep peinzend de gang op en neer. terwijl Calvert
weg was, doch deze kwam spoedig weer terug-alleen.
„Niet thuis!" zei hij. „Zijn bedienden gelooven dat hij
naar het huls van den kolonel is."
„In dat geval zullen we hem aanstonds achterna gaan"
verklaarde de commissaris. „Ga nu mee terug naar dien
kerel."
Inmiddels had Pike getracht de detective uit te hoo-
ren, toen de commissaris en Calvert de kamer uit waren
Maar dat was hem treurig mislukt. Hij begon onge
duldig te worden de zaken liepen niet zooals hij ge
Het vergif in de geschiedenis.
DE OUDHEID WAS ER KWISTIG MEE.
Hoe ver men ook in het groote boek der geschiedenis
terugbladert, altijd weer vindt men sporen van gif,
herinneringen aan drama's, die zich in het grijs verleden
afspeelden. Waar de kennis der vergiften het geringst
was en de menschelijke haat- en wraakgevoelens 't he
vigst tot uiting kwamen, waarde ook altijd het bleeke
giftspook rond.
De Grieken vertellen ons over Hecate. de koningin
der macht, dat zy giftige kruiden placht te zoeken en
haar dochters het gebruik daarvan bijbracht. Hercules
zag er niet 9egen op, zijn pijlen in het slangengif te
doopen. Euripedes vertelt in een van z'n tragedies, dat
Medea, de sohoone daemonische dochter van den koning
van Colchis op vreeselijke wijze wraak nam. Eerst
hielp zij haar geliefde Jason bij de verovering van het
gulden vlies.
Toen Jason later de voorkeur gaf aan een andere ko
ningsdochter, Oreusa, schonk Medea haar schoone rivaal
een prachtig gewaad. Creuaa trok de japon aan en werd
vergiftigd door de bijtende en brandende substantie,
waarmee het cadeau van binnen was besmeerd.
Haar vader, koning Greoon, deed een poging om zijn
dochter te redden, maar de fatale uitwerking van het
venijn was zoo hevig, dat ook de vader dood ter aarde
zonk. Om den trouweloozen Jason nog dieper te treffen,
vermoordde zij bovendien zijn twee zonen, die zij een
drank liet drinken, die oolohicun bevatte. Andere midde
len om in die dagen iemand zonder „aanvalswapenen"
uit dei^ weg te ruimen, waren Aconiet en Licuta. Soera-
tes werd gedwongen een beker vol licuta naar binnen
te slaan en Plato's beschrijving over de werking van 't
git bewijst, dat de acteur de materie volkomen be-
heersohte. Zelfs in den tegenwoordigen tijd wordt Plato
in de medische werken nog geciteerd.
Aristotelee paste een andere methode toe. Hij bediende
zioh van aconiet, toen hij met vertwijfeling inzag, dat hij
het verschijnsel van ©b en vloed niet zou kunnen ver
klaren.
Plutarcus deelt mee. dat Demosthenes steeds een kleine
hoeveelheid in zijn vingerring meedroeg én Hannibal
zorgde ook, dat hij steeds een fleschje met een doode-
Hjke substantie bij zich had.
Den Perzischen koningen was een middel bekend,
dat een snellen en pljnloozen dood veroorzaakte. De gift-
mengerij werd In Perzië zoo druk beoefend, dat Xeno-
phon zioh genoodzaakt zag te verklaren: de meeste
sterfgevallen ln hofkringen zijn het gevolg van geraffi
neerde pogingen tot vergiftiging."
De inwoners van Marseille, dat toondertijd Massillla
heette, benoemden een raad van zeshonderd, die erover
moest beslissen, op welke wijze levensmoede burgers
een einde aan hun aardsch bestaan konden maken.
Meestal werd in zoo'n geval vergif voorgeschreven.
Ook de Joden kenden tal van giftsoorten en gebruik
ten ze o.a. ter verzachting van pijnen. Vele geleerden
zijn van meening, dat de drank, die Jezus aan *t kruis
werd gegeven, geen azijn met water was, maar een
soort verdoovingsmiddel, dat de pijn verminderde.
De zuster van koning Xerxes wist zich op elegante
wijze van gehate gasten te ontslaan. Bij het middagmaal
liet ze hen het vleesch snijden met een mes, waarvan
het lemmet was vergiftigd.
Aldus te werk gaande, kon ze zelf van het vleesch
meeeten en een onschuldig gezicht trekken.
In de hand van den machthebber was vergift dikwijls
een sterker wapen dan het zwaard of de lans. De laatste
koning van Pergamon, Attalus 11, ruimde verscheidene
keeren lastige hovelingen uit den weg. Het was geen
pretje in zijn rijk een hoog- positie In te nemen. Zoodra
de koning in een nerveuze stemming geraakte, stierven
er ambtenaren.
In de geschiedenis van het oude Rome speelde het gif
eveneens een hoofdrol. De meest beruchte giftmengster is
Locusta. Vooral Keizer Nero heeft zij groote diens*611
bewezen. Zij was het, die de dood veroorzaakte van Brit-
tannlcus, den lieveling des volks, dien Nero zeer vreesde
Locusta was een voorzichtige dame en behandelde de
zaken zeer nauwgezet. Ze nam om een iewat vreemd
beeld te gebruiken honden als proefkonijnen. Verliep
alles naar wensch, m.a.w. stierf de hond overeenkomstig
de verwachtingen, dan wreef Locusta zich in de handen
en een paar uur later werd het volk bekend gemaakt,
dat de een of andere vooraanstaande Romein tot de va
deren was verzameld.
Tijdens den fatalen maaltijd was Brittanicus voor
zichtig genoeg den wijn door zijn eigen dieanar te laten
inschenken. Nero gaf echter bevel den beker zoo heet
te laten maken, dat Brittannlcus zich de lippen zou
branden. De beker moest toen worden afgekoeld en het
water, dat hiervoor werd gebruikt, was vergiftigd. Aldus
werd de concurrent uit den weg geruimd.
In de middeleeuwen nam de giftmengerij ongewone
vormen aan. We herinneren aan de familie Borgla.
Ten slotte willen wij nog melding maken van do meest
doortrapt i gifstmengster, die ooit geleefd heeft. Het t*
de vrouw, die in het jaar 1701 een schandaal veroor
zaakte. dat geheel Europa in beroering bracht. Mejuf-
frouw Tofania werd ervan beschuldigd zeshonderd men-
schen van het leven te hebben beroofd. In dien tijd ge
loofde het volk. dat er uit het graf van den Heiligen
Nicolaus ©en vloeistof stroomde, die een bovennatuur
lijke geneeskracht bezat. Het doodelijke product, dat
onder den naam „Aqua Tofana" aan de patiënten werd
verkocht, werd verzonden in fleschjes, voorzien van ee*
etiket met S. N. (San Nicolo) erop. De geloovige slacht
offers dronken de inhoud rustig leeg en stierven.
Met een variant op het bekende spreekwoord, zouden
wij bijna zeggen: „De wereld wil vergiftigd worden!"
hoopt had. Hij had gedacht, dat de politie zijn verkla
ring zou opnemen op dezelfde openhartige manier, waar
op hij deze had uitgesproken en hem hartelijk voor zijn
medewerking zou bedanken. Inplaats daarvan begon hij
een koude, klamme atmosfeer van verdenking om zich
heen te speuren en dat gevoel nam toe. toen de deur
weer openging en Calvert en de commissaris binnen
kwamen.
Hij durfde hen haast niet aan te zien.
„Nu, meneer Pike", begon de commissaris. „Ik vrees
dat u hier een poosje zult moeten blijven. Ik kan u niet
laten gaan, voordat ik uw verklaring geverifieerd heb."
Pike toonde teekenen van angst de angst va»
iemand die zich machteloos weet.
„Met welk recht wilt u me hier houden?" vroeg hl>
„Er is niets op me te zeggen! Ik héb u allej verteld
wat ik wist"
„Wat u ons verteld heeft, maakt ons buitengewoon
wantrouwend omtrent u!" viel de commissaris hem in
de rede. „En voordat u hier vandaan gaat. wensch ik
te weten wat meneer Birch op uw verhaal te zeggen
heeft. U zult het hier goed hebben en er zal u niets ge
beuren. Zorgt voor hem," en hij wendde zich tot de
beide detectives. „Als ik soms wat laat terug ben. geef
hem dan zijn avondeten en wat hij verder noodig heeft.
U mag gerust rooken, meneer Pike."
„Ik rook niet!" snauwde Pike. „En ik protesteer er
tegen..."
Maar de commissaris en Calvert gingen de kamer uit
en liepen naar een ander deel van het gebouw, waar ze
een bespreking hadden met eenige andere beambten;
daarna lieten ze een taxi komen en reden naar Lithers-
dale. En toen Garrett dien avond aan tafel zat, zag
hij het tweetal tot zijn verbazing den tuin in komen, en
zijn verbazing was nog grooter, toen ze zijn huis binnen
kwamen en vragen stelden. Garrett geloofde, dat Sir
Marston hen had gezonden en hij deelde hun alles mede,
wat hij zijn jongen meester verteld had. Na een ge
sprek van een half uur gingen ze weg en keken elkaar
ln den tuin veelbeteekenend aan.
„Pike's verhaal is tot hiertoe waar", merkte de com
missaris op. „Kom nu mee, er is nog één ding te doen",
hij wenkte den wachtenden chauffeur. „Naar het huis
van den kolonel."
Wordt vervol
