Aan de andere zijde van de Pyreneeën,
BANNE HOOGWOUD EN
AARTSWOUD.
Zaterdag 3 September 1932.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9135
In de Spaansche
hoofdstad.
De recordvangst.
Paniek in de
New-Yorksche Subway.
Het zondige zeebad.
Een puzzle voor de post
Uit jalouzie.
Noodweer in Pommeren.
P'anten in
Kamer en Tuin.
F
Na een rit door een wild fantastisch rots
gebergte en een dorre, troostelooze
hoogvlakte.
Hoe we met onzen motor in een bioscoop
voorstelling verzeilden.
(Van onzen reizenden correspondent.)
MADRID, Augustus.
EENt kleine honderd kilometer vóór de Spaan
sche hoofdstad voert de weg door een wild
fantastisch rotsgebergte, daarna daalt hij in
de lichtgolvende beruchte vlakten, waarin
Madrid ligt. Waterarm en bijna boomloos is hier het
land, dat vroeger voor reizigers een hel was. Nergens
vonden ze schaduw, bijna nergens water. Ik herinner
me van onze reis een hoogen stadstoren, die aan het
einde van een kaarsrechten, hoomloozen weg, reeds
op vele. vele kilometers zichtbaar was. Voor voetgan
gers, zelfs voor ruiters moet deze toren, die hen uit
de verte scheen te tarten en niet nader kwam, als
een marteling zijn geweest. Voor ons was het minder
erg. Onze vièr-cylinder suisde met een snelheid van
tachtig, soms van meer dan honderd kilometer over
den uitstekenden, broeden, rechten weg. Grauw, stof
fig. kleurloos is hier het landschap, maar bij het ge
bruik van een snel vervoermiddel heeft men deze
troosteloosheid spoedig#achter zich.
Ons voornemen was eigenlijk geweest nog vóór
Madrid ergens nachtverblijf te zoeken, maar toen we
na de dorre hoogvlakte weder in bewoonder streken
kwamen, vonden we geen hotel, dat er aanlokkelijk
genoeg uitzag en zoo besloten we door te rijden naar
Madrid, waar we eonieen tijd wilden blijven, ik om er
te werken, want gedurende de reis komt men er
*s avonds na een tocht van honderden kilometers in
een zijspan niet zoo gemakkelijk toe zich rustig aan
een schrijftafel te zetten.
I)e duisternis was reeds lang gevallen, toen we
Madrid binnen reden. De Spaansche hoofdstad is niet
middeleeuwsch en in droomen voHoren als zoovele
Spaansche provinciesteden; ze is levendig en grootsch
als een moderne wereldstad. Op breede, hel verlichte
boulevards kwamen we, waar een gewoel van duizen
den heerscht. Opvallend druk was het verkeer van
automobielen en trams en zelfs zagen we stations van
een ondergrond-spoorweg. Lichtreclames vlamden op
aan den nachtelijken hemel en hier en daar verhie
ven zich gebouwen, welke aan wolkenkrabbers deden
denken. Voor groote café's zaten aan tafeltjes men-
sehen, die na den hreten dag genoten van de avond
koelte. mnar at deze levendige, kleurige drukte, liet
ons op dat oogenbiik volkomen onverschillig. We wa
ren hongerig en moede en we verlangden naar een
goeden maaltijd en een bed.
Het monumentale postkantoor te Madrid,
waar bij de laatste poging tot revolutie
het sein tot den opstand werd gegeven.
Langzaam reden we daarom door het gewoel, ter
wijl ik uitkeek naar een hotel, of nog liever, daar we
cenigen tijd te Madrid zouden blijven, naar een pen
sion. Blijkbaar waren we niet in de goede wijk en we
vonden niets. Spaansch kennen we geen van beiden
en de kennis van vreemde talen is in Spanje niet zeer
verbreid, zooals me bleek, toen ik enkele menschen
in liet Fransch, het Engelsch en het Duitsch aan
sprak. We volgden een drukke verkeersstraat, do
„Callc San Bernardo", maar plotseling konden wo
niet verder, daar het plaveisel was opgebroken. Mijn
makker stuurde ons voertuig rechts een smalle, da
lende straat in. Het was voor ons tenslotte hetzelfde,
welke straat we namen. We reden slechts op goed ge
luk. Eensklaps was de straat ten einde en bevonden
we ons op een onbestraat, vaag Verlicht terrein, waar
op zich vele menschen bevonden, mannen, vrouwen,
kinderen. Wat deden die menschen daar? We begre
pen er niets van. We hielden stil voor een hooge,
witte hindernis, die ons den weg versperde. Het bleek
een wit laken, dat er over een afstand van vele me
ters was gespannen. Mijn makker zette, om beter te
kunnen zien, zijn sterken reflector aan, waarop ach
ter het witte laken menschen begonnen te schreue-
wen. Het was als in een beangstigenden droom. Een
heftige windstoot deed het laken op- en over ons heen
wapperen en in het licht van onzen schijnwerper za
gen we voor ons een menigte menschen, die onver
staanbaar, maar blijkbaar minder viendelijke woor
den tot ons schreeuwden. Wat dit alles beduidde, be
grepen we niet, maar wel beseften we, dat we daar
om de een of andeiv reden niet behoorden. Later
werd het ons duidelijk, dat we waren terecht geko
men in een openlucht-bioscope-vertooning, zooals men
er te Madrid 's c vonds zoovele vindt.
We hadden nog ruimte om ons te wenden; we
werkten ons onder het laken uit en bevonden ons bui
ten de afgesloten ruimte tusschen menschen, die
lachten en ons toeklaptun. Wij echter haduen slechts
één verlangen: weg te komen van deze plaats. Mijn
makker zette den motor weer aan en over steenen
ging het, door kuilen. We botsten en hotsten en na
een kleine honderd meter stonden we d een straat
met slechts aan één zijde huizen. Rechts bogen we af
en kwamen op een plein met een park, waar onder
donkere boomen vele menschen aan tafeltjes zaten
en limonde slurpten, vruchtenijs aten.
Toen zag ik het reddende opsch.ift, het woord „pen
sion". „Stop", riep ik mijn makker toe. Ik steeg uit
en kwam terecht bij den braven signor Carlos in
het pension Espana, ora den hoek van de Plaza de
Espana en de Calle (straat) Leganitos. Ik vroeg om
pension en naar den prijs. Het woord „quantobale"
(hoeveel kost dat?) had ik reeds geleerd. Signor
Carlo verlangde acht peteta (f 1.60) per dag en per
persoon, maar bij langer verblijf raf hij ook voor ze
ven peseta (f 1.-40) kamer .net volledig pension. Een
garage met boxen bevond zich in de nabijheid en
dus waren we ooi. zeker van ee,. goed onderkomen
voor den motor. We waren gered.
Eenigszins nieuwsgierig waren we naar het pu
bliek. dat in dat naar onze meening buitengewoon
goedkoope pension woonde. Juist toen we binnen
kwamen werd het avondeten opgediend en we kon
den dadelijk aan tafel gaan. Onder de bewoners van
ons pension bevinden zich o.a. een medicus, een in
genieur. een artillerie- en een genie-officier. De prijs
van zeven en acht peseta's per dag is een gewone
prijs in de pensions te Madrid. Meer naar het zuiden
is het nog veertig vijftig procent goedkooper, zoo
vertelde men mij. In de pensions, die meer in het
-bijzonder voor vreemdelingen zijn bestemd, worden
natuurlijk hoogere prijzen berekend, zoaals dit vrij
wel overal in de wereld het geval is.
Bij signor Carlos eet men natuurlijk Spaansche
gerechten, die niet slecht, alleen soms eenigszins ver
rassend zijn. Gedurende mijn vele reizen in verschil
lende landen en werelddeelen heb ik evenwel ge
leerd. me door zulke kleinigheden niet af te laten
schrikken. Een eenigszins zonderlinge combinatie,
die me door signor Carlos werd voorgezet, was een
schotel rijst met visch. waar kleine mosselen door
heen waren gemengd. Intusschen smaakt dit lang
niet slecht, wat de hoofdzaak was.
Laat was het, toen het avondmaal ten einde ging,
maar niemand toonde de minste neiging te gaan sla
pen. Op straat bleef het levendig, ook nog lang na
middernacht. Om vier uur 's morgens hoorden we
nog de trams rijden. De volgende dagen werd het
ons evenwel duidelijk: de Madrileezen slapen
's nacht-s weinig, ten minste in den zomer. Dan ge
nieten ze zooveel mogelijk van de avondkoelte en
den friaschen nachtwind. Overdag, echter halen ze
het "s nachts verzuimde weder in. Dan zijn van
's middags één uur, half twee, zoo goed als alle win
kels en kantoren gesloten en houden de menschen
hun siësta en eerst om vier. vijf uur, als het iets
koeler wordt, komt er weder eenige beweging in de
stad, die in de eerste namiddaguren zoo goed als uit
gestorven ligt.
J. K. BREDERODE.
Verslag vergadering van het Dagelijksch Bestuur met
Hoofdingelanden van de Banne Hoogwoud en Aartswoud
gehouden op Woensdag, den 31 Augustus 1932 ten Raad-
tiuize te Hoogwoud.
Allen aanwezig.
De Voorzitter, de heer K. Slagter opent met een
woord van welkom de vergadering en verzoekt den
secretaris de notulen te lezen der voorgaande vergade
ring, welke onveranderd worden goedgekeurd en vast
gesteld.
Naar aanleiding der notulen deelt de heer D. Koorn
mede, dat de watertoestand bij de voormalige trambaan
aan de Mienakker nog slecht is.
Zal bij de schouw worden nagezien en slooten worden
uitgekeurd.
De Voorzitter deelt mede. dat de toestand van het
water aan de Gouwe naar Hoogwoud bij de keersohut-
ten op het oogenbiik goed is. doch dat het water in het
Wabbes zeer laag is. De keursloot was niet l^st ruim.
doch is nu opnieuw gehakt en gekroosd en zal het wa-
£er nu ook wel weer op peil komen.
ingekomen stukken.
1. Een schrijven van het Bestuur der Vier Noorder
Koggen om over te gaan tot stemming voor 2 Hoofd
ingelanden uit deze Banne voor de Vier Noorder Koggen
wegens periodieke aftreding van den heer D. Koorn Jz.
en het aanvullen der vacature ontstaan door het be
noemen van den Hoofdingeland P. Donker Jz. tot Heem
raad. De stemming wordt bepaald op Maandag 26 Sep
tember 1932. Tot. leden van het stembureau worden be
noemd de heeren K. Slagter, voorzitter en P. Donker
Jz. en Jb. Helder, leden met als plaatsvervangers de
heeren A. Rood en D. Koorn Jz.
DE OPHEFFING DER BANNES.
2. Van het Provinciaal Bestuur van Noordholland ver
slag van de bijeenkomst gehouden op Vrijdag, 5 Augus
tus j.1. te Haarlem met vertegenwoordigers van het
Bestuur der Vier Noorder Koggen en Bannes daarin en
van Gedeputeerde Staten van Noord-Holland over op
heffing der Bannes in de Vier Noorder Koggen.
Daar de Voorzitter die bijeenkomst heeft bezocht wordt
door hem nog het een en ander nader toegelicht. De
■bedoeling van het voorstel van Ged. Staten is. dat de
Banne's als waterschappen met rechtspersoonlijkheid
zullen worden opgeheven en dat dit zal overgaan aan
het Bestuur der Vier Noorder Koggen. Dit bestuur zal
dan benoemen in elke Banne schouwmeesters. die de
zaken der Banne zullen regelen onder toezicht van de
Hoofdingelanden der Vier Noorder Koggen, dus worden
dit dan ambtenaren der Vier Noorder Ko-ggen, welke
ook door dat bestuur zullen worden betaald.
De lasten zullen rechtstreeks geheven worden door
de Vier Noorder Koggen. Door verschillende heeren
wordt hierover het woord gevoerd en allen zijn met
den Voorzitter van meening dat het te betreuren is,
dat de Bannes op voorstel van Gedeputeerde Staten
van Noordholland moeten verdwijnen, daar zij hier niet
een bezuiniging in bekijken doch een verplaatsing van
werkzaamheden en het kweeken van nog meer ambte
naren.
Volgt verslag schouw van wilde karwij, stekelen en
brandnetels langs de wegen in de Banne. Behoudens een
enkel perceel werd alles in de beste orde bevonden en
dankt de Voorzitter de heeren voor de moeite.
Wordt aangeboden door het Dag. Bestuur de lijst
van stemgerechtigden welke wordt vastgesteld en ge
durende 14 dagen ter visie gelegd voor de Ingelan
den ten huize van den secretaris.
Door den penningweester wordt ln bespreking ge
bracht het betalen der achterstallige lasten over 1931.
Nog 7 ingelanden hebben de lasten niet betaald. Wordt
besloten dat de penningmeester deze ingelanden nog eens
persoonlijk zal bezoeken en aan te dringen op betaling.
Mocht dit niet baten, dan wordt den penningmeester
opgedragen te vervolgen, desnoods door verkoop van
perceelen, daar de wet dit recht geeft en het Bestuur
de wet ten slotte zal moeten topassen, ook ln het be
lang van alle ingelanden.
De kroosschouw voor de Banne wordt bepaald op
Vrijdag 21 October 1932.
Rondvraag. De heer A. Zijp Cz. merkt op. dat de
boomen aan den weg bij de kerk te Lambertschaag
te hoog opgroeien. Tevens wijst heer Zijp op de ver
vuiling van de sloot bij de wed. D. Koning in de Weere
door het daarin gooien van emmers enz. Zal door den
heer A. Rood in worden voorzien. De heer A. Rood
deelt mede, dat er een kuil is in den weg in de Trop-
weere bij J. Schouten. Zal aan den Hoofdopzichter
Mantel der Vier Noorder Koggen worden bericht om
hierin te voorzien. De heer P. Donker Jz. bespreekt
den toestand van de Weere in verband met waterafvoer
van den weg aldaar en het steeds smaller worden van
de bermen van den weg, doordat de erfscheldlngen
steeds meer naar den weg komen. Daar dit meer een
zaak is van de gemeente wordt hier verder niet op
ingegaan, doch wel komt naar voren dat door het
dichten der greppels langs den weg aldaar en het uit
breiden der heggen de toestand daar niet beter wordt
voor waterafvoer, verkeer, enz.
Niets meer aan de orde, wordt de vergadering door
den voorzitter onder dank gesloten.
Op de Engelsche kast.
Er worden dit jaar, met zijn prachtigen warmen zo
mer. op de Engelsche kust bijzonder veel tonijnen
srevangen. Eiken dag brengen de Engelsche couran
ten verhalen van weer een grootere visch, die aan
den haak geslagen is en nu is. gelijk reeds met een
onkel woord gemeld, kolonel E. T. Peel er te Scar-
borough zolfs in geslaagd het wereldrecord te slaan,
door een visch te vangen van 798 Eng. ponden. 2 me
ter 80 lang en 1.95 dik. Het kostte hem 48 minuten
om den colossus uit het water te halen, doch de vis-
scher had geen oogenbiik de gedachte, dat hij het
record, tot dusver staande op naam van den Ameri-
kaanschen romanschrijver Zane Grey, met 40 pond
'ou slaan. In een andere boot, naast den kolonel,
iceft Lord Egerton een strijd van zeven uur gevoerd
net een visch. die ten slotte wist te ontsnappen. De
visch had Lord Egerton's boot mi-er dan 30 K.M. ver
weg gesleept. Wat zuilen de kolonel en de lord dezen
winter op hun clubs veel te vertellen hebben. Ka
mers en armen zullen te klein zijn om aan te geven
hoe ci'oot ..ze" wel waren.
Bloemenmagazijn „CORONA",
KONINGSTRAAT 67 - - DEN HELDER,
levert U alle moderne bloemstukken
Telefoon 216. Postgiro 99555.
John Dus kalmeert de reizigers en brengt
ze in veiligheid.
Wij lezen in de Tabakskoerier:
Tot de honderden die op 8 Augustus ontsnapt zijn
aan den verstikkingsdood -in een ondergrondschen
trein te New-York, behoort de op onze tabaksmarkt
welbekende heer John Duys Hij kwam juist van
Cuba en was aan de halte der Twee-en-veertigste
straat in den „subway" gestapt om naar zijn kantoor
te gaan. Even voor City Hall stond de trein plotse
ling stil, alle lichten gingen uit en de wagens vul
den zich met een dikken rook. Door kortsluiting was
in den trein brand ontstaan.
„Tien minuten langer in dien trein en wij waren
allen gestikt" vertelde de heer Duys. Een hevige
paniek brak uit onder de reizigers, maar John Duys
behield zijn tegenwoordigheid van geest. Hij wist de
menschen in zijn wagen, waaronder vele vrouwen
en kinderen, te kalmeeren, trok aan den noodbeu-
gel. waardoor alle portieren automatisch worden ge
opend en hielp de reizigers uitstappen. Door de pik
donkere en vol rook staande tunnel voerde hij het
verschrikte gezelschap naar een plaats, waar een lift
was en daar kropen allen, één voor één, door een
nauw gat, naar boven op straat
De New-Y'orksche dagbladen waren vol lof over
het kordate optreden van den heer Duys.
Op Zondag.
In den gemeenteraad van Zoutelande is aan de
orde gekomen een verzoek van Vreemdelingenver
keer om een bijdrage in de kosten van aanschaffing
van reddingsmiddelen. B. en W. stelden voor f25 te
verleenen.
Een der leden was van meening, dat de zee te
Zoutelande niet gevaarlijk is. Bovendien kon de ver-
eeniging zelf best de kosten betalen.
Merkwaardig was de redeneering van een der an
dere leden. Hij had principieel bezwaar tegen inwil
liging van het verzoek. Omdat de Zondag op het
strand ontheiligd wordt had hij geen vrijmoedigheid
B. en W. in dezen te volgen.
De burgemeester (Staatk. Geref.) liet echter een an
der geluid hooren. Het ging volgens hem niet aan
zulk een standpunt in te nemen. Ook op Zondagen
moet hulp worden verleend aan menschen, die in
nood verkeeren, al zijn ze langs een zondigen weg in
den nood geraakt.
Toch staakten over het voorstel van B. en W. de
stemmen, zoodat de zaak in de volgende vergadering
weer aan de orde komt
Een moeilijkheid, welke kranig werd op
gelost
Uit Britsch Guiana arriveerde in ons land een brief
waarvan het adres als v lgt luidde:
Messrs J. P. v. Jonker
Cigar Manufact res
115A Franstraat
Holland."
Zooals men ziet ontbrak de naam van de gemeente,
waar de firma Jonker gevestigd moest zijn. Maar de
Nederlandsche Posterijen zijn voor geen klein ge
ruchtje vervaard, als het er op aan komt dergelijke
raadsels op te lossen. De scherpzinnige puzzelaar
kwam op de gedachte, dat de slordige briefschrijver
niet alleen den plaatsnaam vergeten had, maar ook
wel eens met den naam van de straat en met dien
van de firma geknoeid kon hebben. Hij combineerde
heide namen en vond toen: de firma J. P. van
Sigarenhandel, Jonkerfransstraat 115A, Holland. Hij
wist, dat er in Rotterdam een Jonkerfransstraat was
en schreef met rood potlood op het couvert Rotter*
dam met een vraagteeken. Zoo kwam de brief te de*
zer stede terecht, waar men spoedig had vastgesteld,'
dat op het adres inderdaad een sigarenzaak is ge
vestigd. Bij onderzoek bleek de brief voor de daar ge*
vestigde firma J. P. van Waasdijk bestemd te zijn.
Zijn vrouw de ooren afgebeten. Is een
vrouw privé recht.
Een jonge Servische boer uit het district Krische-
watz, zoo meldt „de Telegraaf", moest tot zijn woede
constateeren, dat zijn vrouw naar zijn smaak te veel
de aandacht van andere jonge mannen trok. Hij werd
ontzettend jaloersch en zon op een middel om aan]
het geflirt een eind te maken. Het middel, dat hij'
vond, was nog al barbaarsch: hij beet zijn mooie;
echtgenoote beide ooren af en zei de toen tevreden:!
Ziezoo, nu ben je leelijk en zal geen andere man be«'
halve ik je nog aankijken. j
Natuurlijk mengde de politie zich in de zaak, doch;
hierover was de boer ten hoogste verontwaardigd. ,,Is|
er dan in Servië geen persoonlijke vrijheid meer?'*)
kreet hij. „Mijn vrouw is toch mijn vrouw en daar;
kan ik toch mee doen wat ik wil Inderdaad,
schijnt er in Servië geen persoonlijke vrijheid meer
te bestaan, althans niet zooals de boer dat begreep,
want hij is gearresteerd.
Zware wolkbreuken. De oogst vernield*
Een trein blijft steken.
i
Boven Pommeren (Duitschland) heeft een waar
noodweer geheerscht. Diverse districten weiden
Woensdagavond getroffen door ongekend zware wolk
breuken, die op de velden groote schade hebben aan
gericht. Vooral in het district Rummelsburg viel in
twee uur tyds een geweldige hoeveelheid regen-
Langs de spoorlijn BütowZolbrück werden in een
acht meter hooge helling meter-diepe geulen gegra
ven. Het weggespoelde zand hoopte zich op de spoor
lijn op in een laag van een meter dikte. Een trein,
die hierin was blijven steken, kon eerst, na drie kwar
tier zwaren arbeid worden vrijgemaakt en zijn weg
vervolgen. Veldeu en weiden gelijken op onmetelijke
zeeën. De schade is aanzienlijk.
(Vragen en mededeelingen, deze rubriek betreffende,
hi te zenden aan den heer K. van Keulen, Lootsstraat
24; Amsterdam.
HET GIETEN.
Een van de moeilijkste handelingen, zoo niet het moei
lijkste werk, is voor den liefhebber zeker wel het gieten
der potgewassen. Hij, die hiermede goed overweg kan.
mag zich gerust een eenigszins ervaren plantenkweeker
noemen. In de meeste gevallen worden de kamerplanten
ziek. door de lichtvaardigheid waarmede ze gegoten
worden- In plaats dat de liefhebber dan plezier heeft
van zijn planten, ze ziet groeien, in omvang toenemen en
ten slotte ziet bloeien, gebeurt juist het tegenoverge
stelde. Hij ziet het eene blad na het andere verwelken
en afvallen, hü ziet de twijgjes verdrogen en de wortels
ziek worden, totdat ten laatste zijn kweekelingen ster-,
ven en de eigenlijke oorzaak daarvan kan hij haar niet
bevroeden
Den minsten last heeft men. wat gieten betreft, met
die planten, welke het minst in de kamer worden ge
kweekt. namelijk met de water- en moerasplanten. Bij
de waterplanten vervallen alle moeilijkheden dienaan
gaande. daar men slechts behoeft te zorgen, dat zij vol
doende diep in het water staan en .dus nu en dan voo«|
het verdampte water versch behoeft bij te vulen. Moeras-
planten, die niet direct in water, doch ln een moeras-
sigen en dus zeer waterrijken bodem groeien, behoeft
men sleohts in schaaltjes of schoteltjes te zetten en er
voor te zorgen, dat deze steeds voldoende met water
gevuld zijn.
Voor alle overige planten is het gieten lang zoo een
voudig niet.
Men moet hierbij rekening houden met het jaargetijde,
zoowel als met den gezondheidstoestand der planten en
de groei. Ook moet de grootte der potten of kuipjes in
het oog gehouden worden en ook of men met pas ver
potte gewassen te doen heeft, of niet. In de eerste plaats
moet men er op rekenen, dat bij alle planten op een
periode van flinken groei een periode van rust volgt.
Tijdperken, welke niet sterk begrensd zijn, maar lang
zaam in elkander overgaan.
Talrijke planten zijn er. die gedurende haar groeitijd
bijna niet genoeg water kunnen krijgen, terwijl dezelfde
planten ln den rusttijd zeer gevoelig voor te veel water
zijn. In de groeiperiode komt het vaak voor. dat planten,
die des morgens flink gegoten zijn, des avonds weer
behoefte hebben aan water. Dit wil nu niet zeggen, dat
de planten gedurende dezen korten tijd al dit water
verbruikt hebben, doch men moet niet vergeten, dat
vooral gedurende den zomer, de zon en de heerschende
droge lucht de aarde der potten ook niet weinig doet
uitdrogen. Voordat men een plant giet, moet men zich
overtuigen of zij wel water noodig heeft. Er zijn ver
scheidene kenteekenen. waaraan de leek de behoefte
aan water kan waarnemen.
Planten, die teer van bouw zijn, laten, zoodra zij ge
brek aan water krijgen, al spoedig de bladeren hangen,
maar ook planten van krachtiger bouw krijgen, wan
neer zij gebrek aan water hebben, een matte tint en
gaan daarop slap hangen. Een plant, die slap hangt,
moet natuurlijk dadelijk gegoten worden. Het is echter
zeer gewenscht dat men niet wacht met gieten, totdat
de planten slap gaan hangen, zoodat het kennen van
andere kenmerken zeer noodig is. Een eenvoudig ken-
teeken is de eigenschap die allen aardsoorten, ook den
zwarten eigen is, namelijk om in drogen toestand lich
ter gekleurd te zijn dan in vochtigen. Zware leemach-
tige aardsoorten bersten ook nog als ze droog zijn.
(Wordt voortzazatl-
