De Toovenaar van het Noorden. Waarnaar men luistert 17 September 1932. OP den 21 September 1832, dus juist honderd jaar geleden, stierf Sir Walter Scott, de „Toovenaar van het Noorden". De sterfdag van den grooten schrijver wordt door de ge- heele beschaafde wereld herdacht. Herdacht op vele manieren. Nieuwe edities van Scotts werken zijn verschenen, nieuwe levensbe schrijvingen zijn gepubliceerd, honderden artikelen zijn over den schrijver van de YVaverley romans op genomen door kranten en tijdschriften, letterkundige en niet letterkundige. De grooie moeilijkheid is niet, om een lang artikel te schrijven over Scott. Daarvoor is te veel bekend %ver den grooten schrijver. Maar het is geweldig moeilijk in een kort artikel iets te vertellen, dat niet al te onvolledig is en tegelijkertijd, door een dorre opsomming van feiten, niet saai wordt. Scott werd geboren te Edinburgh, op den 15 Au gustus 1771. Zijn vader was procureur, zijn moeder een professors dochter. Op zeer jeugdigen leeftijd (Scott was anderhalf jaar, toen liet gebeurde) had de kleine Walter een koortsaanval, die drie dagen aanhield. Toen de hooge temperatuur afnam, bleek al spoedig, dat de kleine patiënt geen macht meer had over zijn rechterbeen, en hoewel een zeer ge leerde Engelsche dokter met heel veel en heel lange en onbegrijpelijke woorden duidelijk maakte (althans zichzelf duidelijk maakte), dat het veel erger had kunnen zijn. was het resultaat toch, dat Scott zijn leven lang kreupel is geweest. Op zijn levensloop is dat van heel grooten invloed geweest. Door zijn kreupelheid heeft Scott nooit de loopbaan kunnen kiezen, die hem het liefst geweest zou zijn, die van soldaat, lnplaats daarvan heeft hij zich moeten vergenoegen met die van dicht er-schrij ver. Het nageslacht heeft daar niet slecht bij gevaren. Niet dat Scott zoo maar begonnen is met schrij ver te worden. In overeenstemming met den wensch van zijn vader ging hij rechten studeeren aan de Universiteit te Edinburgh, doch, toen zijn studie tot een goed eind was gebracht, gaf de jonge advocaat er de voorkeur aan, zich met een paar met hel ge recht in verband staande betrekkingen te vergenoe gen, die zonder al te veel van zijn lijd te vergen, hem een voldoend salaris gouden opbrengen, inplaats van den meer ambitieusen weg te kiezen, en te trachten een groot pleiter te worden. Met dit plan had Scott succes. Hij kreeg twee aan stellingen, die, zooals zijn schoonzoon en levensbe schrijver, Lockhart, ons vertelt, volstrekt geen sine cure waren, want zij hielden Scott hard aan het werk, minstens 3 of 4 uur per dag, gedurende zes maanden van het jaar. Gelukkig werden deze zware werkzaamheden nogal redelijk beloond, met een in komen van 19200 gulden per jaar. En dat omstreeks het jaar 1800, toen, als ik het goed heb, een salaris van duizend gulden per jaar een ruim inkomen werd gevonden. Maar de drukke werkzaamheden, drie of vier uur per dag, en dat zes van de twaalf maanden van liet jaar, lieten Scott, en dat was juist de reden, waarom hij deze betrekkingen had verkozen, een flinken lijd over, om zich ie wijden aan zijn letterkundige werk zaamheden. Allereerst, want daarmee begon hij, op hel gebied van de dichtkunst. liet was in liet jaar 1805, dat Scott s eerste groote gedicht, de Zang van den Eaatsten Minstreel, ver scheen. Het was een oogenblikkelijk succes. Er wer den meer exemplaren van den Zang verkocht, dan ooit te voren van een Engelsch gedicht. Toen Scott, liet gedicht is -18 bladzijden lang, en met de aantee- keningen er bij 88. er 9G00 gulden voor ontving, be greep hij, dat de literatuur, ook als bron van in komen, volstrekt niet te versmaden viel. Drie jaar later, in 1808, verscheen Scotts tweede gedicht: Marmion. Het succes van Marmion was nog grooter dan dat van den Zang van den Laatsten Minstreel, ook financieel. Voor dit gedicht ontving Scott de som van 12000 gulden. En het twee jaar la ter verschijnende gedicht, The Lady of the Lake, over trof zoowel de Zang als Marmion. In 1810 was Wal ter Scott de meest gevierde dichter van zijn tijd. Het was kort daarna, dat de »oem van Byron be gon, en Scott, die ongetwijfeld inzag, dat Byron een grooter dichter was. dan hijzelf, sloeg meteen een andere richting in. Het was in het jaar 1814, dat liet eerste van de reeks boeken verscheen, die over de gcheele wereld beroemd zijn geworden als de Wa- verley romans. Zij danken dien naam aan dit eerste boek: Waverley. Zooals algemeen bekend is, zijn de meeste van de 32 Waverley romans historische romans. Een en twintig er van spelen in Schotland. Van do overige elf hebben er drie Schotten tot held van het ver haal. Heel eigenaardig is het, dat Scott niet wilde uit komen voor z'n auteurschap van de Waverley ro mans. Hoewel het ten slotte een publiek geheim was geworden, wie er de schrijver van was, duurde hel tot 1827 eer Scott openlijk bekende, dat de werken van zijn hand waren. Maar voor het zoover was, was er veel met hem gebeurd. Het behoeft niet gezegd te worden, dat Scott ge weldige sommen ontving voor zijn geestesarbeid na lSli. De cene roman volgde de andere en hefr salaris feest op haar buiten in Wimbledon. Het was de ver dachte zelf, die haar daartoe wist te bewegen." De officier wendde zich nu tot de jurie: „Mijne hee- ren, deze verklaring werpt toch wel een zeer duidelijk licht op de mentaliteit van de verdachte. Hoewel zij elk oogenblik door de politie kon worden gearresteerd, was zij lichtzinnig en gewetenloos genoeg lady Ostor over tc halen om een Venetiaansch feest te geven." Mc. Kendy, de verdediger, begreep, dat hij nu geen middel onbeproefd mocht laten om den ongunstigen in druk. die de verklaringen van Lord Davis ongetwijfeld hadden gewekt, weg te nemen. „De officier vergist zich, wanneer hij denkt, dat de verdachte op dien bewusten avond in Wimbledon in een- zorgelooze stemming verkeerde", zei hij malicieus. „In tegendeel. zij voelde zich bedrukt door haar schulden last en dat was dan ook de reden, waarom zij zich geen nieuw toilet durfde aanschaffen. Slechts door Lady As- tor te bewegen een gecostumeerd feest te geven, zou zij zich uit de impasse kunnen redden." Mc. Kendy wond zich op en ging thans tot den aan val over. Hij was secretaris van rie Iersche revolutio naire Boerenpartij, welker politieke beginselen be- heerscht worden door de antipathie van de Ieren je gens de Engelschen en door de haat, die de kleine pachters den Engelschen. in Ierland uitgestrekte lan derijen bezittenden adel toedraagt. „Het Julia-costuum van de dollarprinses," riep hij luid, „zóó zou men een klucht kunnen noemen, die in al haar walgelijkheid karakteristiek genoeg is voor de gedachten3feer van den Engelschen adel." De president hamerde om den verdediger tot de orde te roepen, maar deze liet zich in zijn peroratie niet stoo- ren. „Alles boog zich voor de macht van het geld, alles knielde voor den rijkdom van de vermeende Evelyn Ban- croft. Men maakte haar het hof, men vond haar aller aardigst, charmant! Maar nu, nu ze op de beklaagden bank zit, nu men weet, dat ze geen penny in haar be zit heeft, nu is zij een doortrapt geraffineerd creatuur en al die adellijke hanzen, die haar vroeger het hof maakten, zouden haar nu het liefst willen steenigen! En deze getuige, de verloofde van de gewaande dollar- erfgename, die haar misschien met duizend eeden eeuwige trouw en liefde gezworen heeft, is nu haar ver- bitterdsten vijand!" De president benutte een korte pauze In de rede van van Scott voor zijn twee betrekkingen was haast een onbeduidend iets. vergeleken -met zijn inkomsten uit andere bronnen. Maar hij deed, helaas, een stap, die hom heel duur te staan zou komen. Scott werd deel genoot in de firma, die zijn werken uitgaf. Het is een zeer ingewikkelde geschiedenis, uit te pluizen, wat er precies met deze firma is gebeurd. Heelemaal duidelijk zal dat wel nooit worden. Maar dit staat vast, dai, ze in 1825 failliet ging, en Scott aansprakelijk was voor een bedrag van ruim ander half millioen gulden. Natuurlijk had Scott. faillissement kunnen aanvra gen. Misschien had hij dan vijf procent moeten be talen, misschien tien. Maar daar dacht de schrijver van de Waverley romans niet aan. Hij verkoos de volle honderd procent tc voldoen, als zijn schuld- eischers hem den tijd wilden geven. En natuurlijk waren die daartoe volgaarne bereid. Zoo begon, in 1825, een van de geweldigste onder nemingen, die ooit door een mensch begonnen zijn. „Mijn eigen rophterhand zal het doen", zei Scott, en resoluut zette hij zich tot zijn taak. Woodstock was ZONDAG 25 SEPTEMBER. HILVERSUM (1875 M.l V. A. R. A.: 8.15 Lichaamsoefeningen onder leiding v. G. Kleerekoper; 9.00 Postduivenberichten en voetbal- mededeelingen; 9.05 Tuinbouwhal^uurtje; 9.30 Uitzending voor de mijnwerkers; 11.30 Zondagvnorgentoespraak door G. J. Zwertbroek; A.V.R.O. 12.00 Tijdsein en de Kon. Mi litaire kapel: tusschenspel van gramofoonmuziek2.00 Boekenhalfuurtje; 2.30 Avro-kamerorkest o.l.v. Louis Schmidt en gramofoonmuziek; 4.00 Gramofoonmuziek; 4.15 De Amsterdamsche Mandolineclub „Inter Nos"; 4.45 Gramofoonmuziek, daarna sportuitslagen Vaz Dias; V.A.- RA. 5.00 Dilettantenuurtje; V.P.R.O.: 6.00 Liturgische dienst ter herdenking van Gustaai Adolf uit de Groote kerk te Leeuwarden; A.V.R.O. 8.00 Nieuws en sportbe richten van Vaz Dias; 8.15 Operetteuitzending „De Vleer muis", in 3 bedrijven; 10.45 Gramofoonmuziek; 11.00 Ko- vacs Lajos en zijn orkest; HUIZEN (298 M.) K.R.O. Morgenwijding; N.C.R.V. Orgelbespeling; 9.50 Kerkdienst uit de Geref. kerk te Utrecht; K.R.O. 12.15 Lunchconcert door K.R.O.-orkest; 1.45 „Film" door A. van Domburg; 2.10 Boeken en schrijvers door Piet Vis ser; 2.30 Gramofoonmuziek; 3.00 Plechtig afscheid der Paters Missionarissen uit het Missiehuis Cadier en Keer 4.45 Gramofoonmuziek; N.C.R.V. 5.00 Zang door het Chr. Radiokoor; 5.50 Kerkdienst uit de Ned. Herv. Kerk te Scheveningen; K.R.O.: 7.45 Pastoor Elbersen: „Monar chie en Republiek"; 8.15 R.K.F. Voetbal; 8.15 Concert door K.R.O.-orkest o.l.v. Gerritsen; 8.50 Persberichten Vaz Dias; 10.40 Epiloog door het klein koor. BRUSSEL (509 M.) 5.20 Concert; 6.50 Gramofoonmuziek; 9.20 Concert. RALUNDBORG (1153 M.) 3.20 Omroeporkest; 8.20 Operettemuziek; 10.30 Om roeporkest; 11.15 Dansmuziek. BERLIJN (419 M.) 12.30 Concert; 4.20 Populair Concert; HAMBURG (372 51.» 12.25 Concert; 3.05 Kleine Noragorkest; 6.20 Pianore cital; 6.50 Vocaal concert; 10.40 Dansmuziek. KONIGSWüSTERHAUSEN (1635 »I.) 2.50 Concert; 4.20 Concert; 8.20 ld.; .LANGENBERG (472 M.) 1.20 Concert; 4.30 Vesper concert; 8.20 „Fatme", opera- comique; 9.55 Concert; 10.50 P<lpulaire en dansmuziek. DAVENTRY (1554 M.l 1.20 Concert; 2.35 Gramofoonmuziek; 3.35 Populair concert; 4.50 Concert; 5.50 Vocaal concert; 9.25 Concert. PARIJS EIFEL (1446 51.) 1.45 Concert; 8.50 gramofoonmuziek. PAKIJS RADIO (1725 M.) 8.05 Gramofoonmuziek; 7.45 Idem; 9.05 Concert; 11.10 Orgelmuziek. MILAAN (381 M.) 7.25 Gramofoonmuziek; 8.50 Opera in 3 bedr.; ROME (441 M.) 9.05 Operette in drie actes. den opgewonden verdediger om dezen opnieuw, maar thans nog nadrukkelijker tot de orde te roepen. Mc. Kendy beantwoordde deze poging met een hoo- nend lachje. „Meneer, de president, het spijt me van uw vermaning geen nota te kunnen nemen. U voelt zich door mijn woorden evenzeer gekrenk^ als vele van de da-mes en heeren, die daar op de gereserveerde tri bune zitten. U zelf was op 13 Februari eveneens de gast van Lady Astor en dien avond hebt u de verdachte meer dan eens de verzekering gegeven, dat het u een eer was met haar kennis te maken. U droeg dien avond het gewaad van een bedelmonnik, een eenvoudige, brui ne pij! En waarom, meneer de president, gaf u er dien avond de voorkeur aan in zaklinnen te verschijnen in plaats van in een elegant rokcostuum? Was dat mis schien om boete te doen. meneer de president...?" Op de tribune ontstond een tumult. Lady Astor ver hief zich doodsbleek van haar plaats en verliet de zaal. Dat vreeselijke Venetiaansche feest! Het maakte haar tot dc risée van de heele wereld. Zij zou Londen on middellijk verlaten! De zitting moest verdaagd worden, daar Mr. Elkins het presidium had neergelegd. De dolle aanval van den verdediger bracht dezen per soonlijk meer voordeel dan zijn cliënte want den vol genden dag stond zijn naam in alle nieuwsbladen. Het Julla-costuum van de dollarprinses. Het einde van een Venetiaansch feest. Een driest advocaat. Aldus luidden de sensationeele opschriften boven de verslagen van deze roemoerige rechtspraak. Twee dagen later werd het proces onder voorzitter schap van een anderen president voortgezet. Deze las onmiddellijk bij den aanvang van de zitting een attest voor. waarin de directeur van het gevangenishospitaal berichtte, dat Nicole Irvine aan zenuwkoortsen leed en daarom niet In staat was gehoord te worden. Daar geen nieuwe getuigen meer gedagvaard waren, werd slechts Dr. Stanhope, een beroemde, geleerde, do cent aan de universiteit te Edinburgh, als deskundige gehoord. Dr. Stanhope schilderde de psychologische beweegre denen, welke zijns inziens, de verdachte er toe gebracht hadden zich als erfgename van den Petroleummagnaat Bancroft uit te geven. het eerste boek, dat na 1825 verscheen. Scott had er drie maanden aan gewerkt, en ontving er 9873S gul den voor. Hij vervolgde terstond met een Leven van Napoleon, en kreeg 216000 gulden voor de eerste twee drukken. Andere verhalen volgden, en in twee jaar verdiende Scott met schrijven -ISO.OOO gulden. Geen wonder, dat zijn schuldeischers dankbaar wa ren. Maar de heldhaftige poging bleek te zwaar te zijn. De gezondheid van Scott begon te lijden. In Februari 1930 had hij zijn eerste aanval van beroerte, maar noch zijn vrienden, noch de dokters konden hem bewegen rust te nemen. Een tweede aanval volgde, maar desniettegenstaande kwamen nog weer twee romans gereed. Dit was in den herfst van 1831. Gelukkig, en het is treurig, dat we dit woord gebrui ken moeten, begonnen toen de geestvermogens van den grooten schrijver af te nemen. Plotseling vatte het idéé post bij hem, dat hij zijn heele schuld had afbetaald, en dus weer een vrij man was. En meteen gaf hij toe aan den wensch van allen om hem heen. Zoodra bekend werd, dat de doktoren een zeereis voorschreven, stelde de Engelsche regeering een fre gat ter beschikking van Scott. Hiermee kruiste hij door dc Middellandsche Zee, en bezocht Rome, Na pels en andere plaatsen. Maar zijn gezondheid ver minderde, inplaats van te verbeteren. Hij gaf den wensch te kennen naar Schotland terug te keeren, en stierf in Abbotsford, zijn geliefde woning, op den 21 September. WEEN EN (517 M.) 5.20 Populair concert; 7.20 Lotte Leonad zingt. WARSCHAU (1411 M.) 5.20 Pianorecital; 6.40 Dansmuziek; 8.20 Populair con- concert; 10.20 en 11.10 Dansmuziek. BEROMUNSTER (460 M.) 7.30 Gramofoonmuziek; 10.05 Concert. MAANDAG 26 SEPTEMBER. HILVERSUM (1875 M.) A.V.R.O. 8.00 Tijdsein en gramofoonmuziek; 10.00 Mor genwijding; 10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Marie Meu nier—Nagtegaal draagt voor; 11.00 Orgelconoert; 12.00 Concert door het ensemble Rentmeester, en gramofoon muziek; 2.00 Verzorging zender; 2.15 Gramofoonmuziek; 3.00 Vioolrecital; 3.30 Causerie door Max Tak; 4.30 Kin deruurtje; 5.30 Kovacs Lajos en zijn orkest: 6.30 Boeken halfuurtje; 7.00 Kovacs Lajos; 7.30 „Reisbeschouwing over Lugano door E. P. Weber; 8.00 Concert door om roeporkest oJ.v. Nico Treep; 8.45 Radiotooneel „Mina", hoorspel van Rösler; 9.00 Omroeporkest; 9.30 Radiotoo- neel „Het lot uit de loterij" van Rösler; 9.45 Omroepor kest; 10.00 Vaz Dias; 10.10 Omroeporkest; 11.00 Gramo foonmuziek. HUIZEN (296 M.) N.C.R.V. 8.00 Schriftlezing; 8.15 Morgenconcert; 10.30 Morgendienst; 11.00 Concert; 12.00 Politieberichten; 12.30 Orgelconcert door Jan Zwart; 2.00 Uitzending voor scho len, S. Stemerding: „Een doodgewone vertelling"; 2.35 Gramofoonmuziek; 3.15 Knipcursus: 3.30 Cursus stofver- sieren en hoedenmaken; 3.45 Verzorging Zender; 4.00 Bijbellezing door Ds. H. Ph. Ingwersen; 5.00 Concert door een kwintet, o.l.v. Piet v. d. Hurk; *6.30 Vragen uurtje; 7.30 Politieberichten; 7.45 Persberichten van Ned. Chr. Persbureau; 8.00 Kinderkoor „Lause Deo" te Zeist; 9.00 P. Keuning: „Christelijke kunst"; 9.30 H. Her- mann, viool; 10.05 Vaz Dias; 10.45 Gramofoonmuziek. BRUSSEL (509 M I 5.20 Concert; 6.20 Gramofoonmuziek; 6.50 Idem: 8.20 Concert door het Omroepsymphonie-orkest; 10.30 Gra mofoonmuziek. RALUNDBORG (1153 M.l 3.50 Instrumentaal ensemble; 8.35 Klassieke Engelsche muziek; 10.20 Omroeporkest. BERLIJN (419 M.» 5.10 Oude muziek; 7.00 Populair concert; 8.20 Concert; 11.05 Concert. HAMBURG (372 M.l 1.40 Gramofoonmuziek; 2.30 Idem: 8.20 Gevarieerd pro gramma; 9.35 Robert Schumann-programma. KONIGWUSTERHAUSEN (1635 M.) 12.50 Gramofoonmuziek; 12.50 Idem; 2.20 Gramofoon muziek; 4.50 Concert LANGENBERG (472 M.l 1.50 Concert; 5.20 Vesperconcert; 8.20 Concert; 11.05 ld. DAVENTRY (1554 M.» 12.20 Concert; 1.50 Concert; 3.20 Sonaterecital; 4.05 Concert; 10.35 Concert. PARIJS RADIO (1725 M.) 12.20 Gramofoonmuziek; 9.50 Recital. „De verdachte heeft zich, door levenshonger gedreven, zonder eenige terughoudendheid in de armen geworpen van een bedenkelijk avontuur,"' zeide hij. „Levenshon ger! Dit woord karakteriseert het best den gemoedstoe stand, waarin de verdachte zich op het oogenblik, dat zij haar misstap beging, bevond. Want levenshonger in zijn uitwerking wellicht het best te vergelijken met den kankerbacil laat de phantasie van jonge men- schen op ziekelijke wijze voortwoekeren. De grenzen tusschen droom en werkelijkheid bestaan bij deze jonge lieden niet meer en wanneer niet tijdig wordt ingegre pen kan dat catastrophale gevolgen hebben." De president stelde nu den deskundige een vraag, waarvan het lot van Nicole Irvine afhing. „Bent u van meening dr. Stanhope. datde daad van de verdachte slechts het gevolg is geweest van een on- weerstaanbaren drang, waaraan zij inderdaad geen weer stand vermocht te bieden?" Zonder een oogenblik te aarzelen beantwoordde Dr. Stanhope deze vraag ontkennend. De verdachte was toch reeds twintig jaar oud. Haar verstand was dus voldoende ontwikkeld om de consequenties van een strafbare daad als deze te kunnen overzien. Mr. Kendy moest tot zijn groote teleurstelling erken nen dat dr. Stanhope met zijn verklaring de positie van Nicole er niet beter op maakte. De deskundige verwierp immers de mogelijkheid van een onweerstaanbaren drang! Derhalve verhief de verdediger zich van zijn plaats om er den nadruk op te leggen dat Nicole Irvine, zijn cliënte, voor het eerst iemand had lief gehad. Hij wees er Dr. Stanhope op, dat wellicht juist deze liefde voor Lord Davis de eenige drijfveer kon zijn geweest. „Ja alleen uit liefde kwam zij met de wet in conflict, dr. Stanhope", riep hij opgewonden en ik vraag u, als des kundige: Kan niet deze liefde de onweerstaanbare drang zijn geweest, welke de verdachte van haar wil beroofde?" Doch dr. Stanhope meende ook deze vraag ontken nend te moeten beantwoorden. Hij had in zijn practijk bij zoo en zooveel gevallen ervaren, dat jonge menschen, die van den rechten weg afdwalen, daarvoor alle moge lijke motieven weten op te geven. Tenslotte bleek dan toch echter slechts levenshonger de oorzaak te zijn ge weest. „Wanneer wij bij alle jongelieden, die uit levens honger de wet overtreden, een en ander zouden toe schrijven aan een onweerstaanbaren drang", zei de grij ze geleerde bedaohtzaam, dan ware dat een vrijbrief. PARIJS EIFFEL (1446 M.) 8.50 Variété-programma. MILAAN (331 M.) 7.20 Populaire muziek; 8.50 Orkestconcert. ROME (441 M.) 9.05 Populaire muziek. 1VEENEN (517 M.) 5.20 Populair concert; 10.20 Dansmuziek. WARSCHAU (H12 M.l 5.20 Populair concert; 9.10 Solistenconcert; 10.20 Dans muziek. BEROMUNSTER (460 M.) 8.20 Concert door Omroeporkest. DINSDAG 27 SEPTEMBER. HILVERSUM (1875 M.) A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek: 10.00 Morgenwijding; 10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Volksliederen en dansen uit alle tijden; 11.00 Lezing: 11.30 Zangvoordracht: 12.00 Omroep-orkest o.l.v. Nico Treep; 2.15 Rustpoos zender; 2.30 Gramofoonmuziek: 2.45 Praatje over de a.s. knip- en naaicursussen; 3.00 Kamermuziek: 3.30 Hhtel-muziek 4.30 Radio-kinderkoorzang oJ.v. Jacob Hamel; 5.30 Ko vacs Lajos en zijn orkest; 7.00 Gramofoonmuziek; 7.30 Lezing: „De Grieksche Mythologie": 8.00 Orgelconcert uit het Kurhaus te Scheveningen; 9.00 Causerie over: Zonnestraalcollecte; 9,15 Omroeporkest o.l.v. Nico Treep; 9.45 Hawailn muziek; 10.00 Vaz Dias: 10.10 Omroep orkest; 11.00 Gramofoonmuziek. HUIZEN (296 M.) K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; 10.00 Gramofoonmuziek; 11-30 Godsdienstig halfuurtje: 12.15 Politieberichten; daarna trio o.l.v. Piet Lustenhouwer; 1.45 Gramofoon muziek; 2.00 Vrouwenuurtje, 3.00 Gramofoonmuziek. 3.30 Rustpoos zender; 4.00 Gramofoonmuziek. 5.00 Kunstensemble; 6.00 Onderwijsfonds voor de Binnen vaart; 6.30 Vervolg concert; 6.45 Causerie; 7.00 Gramo foonmuziek; 7.10 Causerie. 7.30 Politieberichten. 7.45 Verbondskwartiertje, 8.00 Orkest o.l.v. Johan Gerritsen, 9.00 Vaz Dias; 9.15 „De koningstijger van Blijdorp; 10 Vervolg concert, 11.00 Gramofoonmuziek. BRUSSET (509 M.) 1.30 Gramofoonmuziek, 5.20 Concert, 7.05 Gramofoon muziek, 8.20 Concert, 10.30 Gramofoonmuziek. RALUNDBORG (1153 M.) 3.20 Omroeporkest, 8.20 Idem, 9.50 Pianorecital, 10.55 Mexlcaansche liederen, 11.20 Dansmuziek. BERLIJN (419 M.) 7.30 Populair concert, 9.30 Concert. HAMBURG (372 M.) 2.30 Gramofoonmuziek, 4.50 Concert, 8.20 Concert, 10.30 Concert. KONTOWUSTERHACSEN (1635 M.) 2.20 Gramofoonmuziek; 10.50 Concert. LANGENBERG (472 M.) 12.20 Populair concert; 1.20 Concert: 11.00 Concert. DAVENTRY (1554 M.) 12.20 Orgelconcert. 1.05 Concert. 4.50 Concert, 7.40 Vau deville, 9.20 Gramofoonmuziek, 10.20 Vioolrecital. t PA RIJS-EIFFEL (1416 ML) 8.50 Kamermuziek. PARIJS-RADIO (1725 M.) 8.05 Gramofoonmuziek; 7.40 Idem; 9.05 Concert; 9.50 ld. MILAAN (331 BI.) 8.50 Operette-uitzending. ROME (441 RL) 9.05 Concert. WEENEN (517 M.) 5.25 Populair concert, 8.00 Idem, 10.10 Dansmuziek. WARSCHAU (1411 M.) 5.20 Symphonieconcert, 6.40 Dansmuziek. 8.20 Populair concert; 10.20 Dansmuziek. BERORIUNSTER (460 M.) 10.20 Concert door het Omroeporkest. Voor een goed mensch spreekt het goede altijd van zelf. „Zalig is 't kind, dat in latere jaren Blij zich herinnert zijn ;onnige jeugd, d' Innige liefde van vader en moeder, 't Ouderlijk huis met zijn leed en zijn vreugd.'* Een goed gedragen last wordt licht. Getuig in eigen leven, dat liefde edeler is dan haat, vrede beter dan oorlog. welke de oudere generatie de jongere zou geven, een blanco mandaat, waarvan in de practijk slechts mis bruik zou worden gemaakt." Er heersohte een ademlooze stilte in de rechtszaal. Dr. Stanhope had met zijn verklaring het „schuldig" over de verdachte uitgesproken. Het requisitoir van den officier en het pleidooi van den verdediger waren nu niet veel meer dan een formaliteit. Om drie uur in den namiddag werd het vonnis uitge sproken. De rechtbank verklaarde Nicole Irvine schuldig aan het haar ten laste gelegde. Zij werd tot tien maanden gevangenisstraf veroordeeld met aftrek van drie maan den, in voorloopige hechtenis doorgebracht. En nog dienzelfden avond werd Nicole Irvine, nr. 646 In de vrouwengevangenis te Wakefield. Savages consulteert Dr. Stanhope. In Jules Savage's villa, welke op ongeveer een uur afstand van de City aan den oever van de Theems lag, hadden zich zooveel gasten vereenigd, dat de garages bij lange niet groot genoeg bleken om alle auto's on derdak te kunnen verleenen. Op de welverzorgde golf en tennisbanen ging het al even vroolijk toe als in het aardige bootenhuis, dat temidden van een groep gewel dige eiken was gelegen. Toen als een der laatst aankomende gasten dr. Stan hope den tuin betrad, liep Savages haastig op hem toe, hem hartelijk beide handen toestekend. „U zult wel zeer verbaasd geweest zijn, dr. Stanhope", zeide hij. „dat ik u zoo dringend verzooht heb me eens te komen op zoeken, maar..." Hij aarzelde een oogenblik om dan plot seling snel te vervolgen: „Wat zegt u daar wel van ik heb gisteren uw college bezocht. Ik zat in de laatste bank. Een paar maal dacht lk, dat u mij herkende, toen u mijn ridhtlng uitkeek. Ik ben werkelijk zeer onder den indruk gekomen van uw voordracht." De grijze geleerde schudde glimlachend het hoofd. „Als ik daar boven op den katheder sta. krijg ik af en toe het gevoel, dat ik niet veel meer ben dan een char latan. Ik moet voor die jongelieden een voordracht hou den over de geheimen van de vrouwenziel, maar dit vraagstuk ls even ingewikkeld als een beschouwing over de kleur geel, die in de spektraalanalyse 350 verschil lende tinten vertoont." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 18