Vischwedstrijd H.S.V. „De Baars"
te Valkkoog.
De dame
die zich Bancroft noemde
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
DRABMvanVALKEMBURGV"
e i ••iLËV£RTRAAi1 -
Schagen.
Zeer slechte vangst. J. van Stipriaan uit
Barstngerhorn wint den eersten prijs.
Spanning om den eersten prijs.
Ook deze wedstrijd werd onder niet al te mooie weers
omstandigheden gehouden. Van de 34 ingeschreven
deelnemers lieten er 6 verstek gaan. De overige wa
ren sportlui in hart en nieren, om met dit weer een
heelen morgen te visschen. Het is zooals de voorzitter
van de Hengelsportvereeniging De Baars in zijn
openingswoord bij de prijsuitreiking zeide: ..Goede
vissehers zijn niet bang van regen en wind." Toen
dan ook om S.15 de bussen van de HABO voorkwa
men, waren slechts 28 vissehers aanwezig. Het begin
der reis was reeds goed. Na ons eerst een plaatsje in
de bus verzekerd te hebben, ons welwillend afge
staan door het bestuur der bovengenoemde verceni-
ging, gingen we op reis. We waren nog niet ver bui
ten onze gemeente gekomen, of Pluvius kwam weer
eens naar beneden zetten. Ook nu weer regen. De
stemming zakte danig. Maar toen we het vischwater
hadden bereikt, zond het zonnetje haar koesterende
stralen naar benden. Een troosteloozen aanblik le
verde alles op. Water en nog eens water. Het water
der slooten stond tot aan de kruin van den weg. Men
hoorde toen reeds van oude hengelaars: „hier is het
niets". Toch moest hier begonnen worden en wel
zou hier gevischt worden van het eerste tot het derde
half uur. De groepen werden verdeeld en werd ver
volgens opgesteld.
De hoofdcontroleur.
A. de Jong Sr. deed zijn plicht en zorgde er voor
dat alles in de puntjes verzorgd was.
Groep I. Controleur J. de Graaf. F. Grootes, P. Kok,
J. Kok, J. v. Stipriaan, v. d. Loo, N. Biesboer, A.
Struijf.
Groep II. Controleur M. de Graaf: J. H. Lutjeharms,
P. Bakker, B. Visser, B. Zoer, R. Prins, N. Spierdijk,
W. Kuiper.
Groep II. Controleur A. de Jong Jr.: J. Koeman, T.
Brantenaar Sr., C. J. Pronk, Jaap de Jong, P. Keuris,
A. Jonkman, M. Boersen.
Groep IV7. Controleur T. Koordes: F. Wiechmann,
M. Roggeveen, P. Brantenaar, C. Wit, Hopman, J.
Lingeman, J. Holtz.
Het begin.
Weldra klinkt het signaal van beginnen en dalen
de versche wormpjes in het zilte nat. De baars geeft
echter niet thuis en laat het aanlokkelijk hapje in
den vorm van het wormpje om een stalen haakje voor
wat ze is. Alles wordt geprobeerd, doch niets baat.
De heer Grootes krijgt tenslotte toch nog leven. Lang
zaam verdwijnt z'n reeks dobbers naar beneden, slaat
op en jawel hoor, een goede vangst, geen baars
of andere visch, maar een oude schemerlamp.
De eerste baars
laat. dan niet lang op zich wachten. Het is weer de
heer F. Grootes. maar nu heeft hij toch baars. Na 25
minuten in het eerste half uur verschalkt de heer v.
d. Loo een mooi baarsje van 14*4 c.M., waardoor hij
meteen no. 1 van de ranglijst staat.
Het einde le half uur
breekt aan met den volgenden stand: 1. v. d. Loo. 2.
F. Grootes.
Het tweede half uur
vangt aan met controle van den gemeenteveldwachter
van Harenkarspel, die dacht dat het Amsterdammers
waren zonder vergunning, 't Werd echter door het be
stuur der H.S.V. op hogen prijs gesteld, v. d. Loo loopt
dan even uit door een baarsje te vangen van 17V£ c.M.
Onmiddellijk daarna neemt Jn. Lingeman echter de
leiding over met een van 18 c.M. Na 2 half uren de
eerste maatbaars. Het einde breekt aan met den vol
genden stand: 1. J. Lingeman, 2. v. d. Loo, 3. F.
Grootes.
Derde half uur.
F. Wiegman waagt in dit half uur een poging om
de leiding te veroveren Het baat echter niet en als
het einde van het derde half uur daar is, is de stand
als volgt:
1. J. Lingeman, 2 v. d. Loo, 3. F. Wiechmann en 3.
F. Grootes.
Onderwijl begint het te stortregenen. Maar niette
genstaande dit slechte weer wordt doorgevisch. Er
wordt weer verplaatst, wat een verbetering blijkt te
zijn.
Vierde halfuur.
P. Kok an Jaap de Jong maken een aanval om aan
den kop te komen, maar moeten dit alsnog aan Lin
geman laten. A. Jonkman staat dan gespannen naar
z'n dobber te turen. Weg zijn ze, haalop en jawel
hoor. Hij heeft de leiding van den heer Lingeman
overgenomen met een baars van 18.2 c.M. lang. Ple
zier heeft hij er echter niet van, want kort daarop
verdringt J. Kok hem door er een te verschalken van
18.5 c.M Er is nog 3 minuten te visschen in het vier-
feuilleton.
Roman van Norberfc Garal.
24
Mr. Savages had juist een belangrijke zakenconferen-
tie met eenige heeren uit Amsterdam, toen Haynes, die
ook bierbij tegenwoordig was, aan de telefoon geroepen
werd. De tijding, welke hij daar in ontvangst nam, wek
te zoozeer zijn verbazing op, dat hij zonder een woord
van explicatie. Savages den- hoorn toereikte.
Mr. Glenister informeerde belangstellend, wat Lady
Nicole Davis aanleiding had gegeven zoo plotseling als
lid van den raad van toezicht in de Safety Trade Com-
jpany te bedanken. Het was toch waarlijk niet in het
belang van het concern, een vrouw met zulke capaci
teiten te verliezen.
„Maar dat moet een vergissing zijn, Mr. Glenister",
riep Savages onthutst. .,Ik zal me onmiddellijk met
Lady Nicole Davis in verbinding stellen. Weest u zoo
goed voorloopig van dit sohrijven niet officieel nota te
nemen."
Hij verzocht de heeren uit Amsterdam hem een oogen-
blik te willen verontschuldigen en haastte zich daarop,
gevolgd door Haynes, naar het kantoor van Nicole.
Maar deze was niet aanwezig. Onmiddellijk werd naar
alle zijden geïnformeerd, maar men kon Mr. Savages
tenslotte niets anders meedeelen dan dat Lady Nicole
Davis zich den geheelen dag nog niet op het kantoor
had laten »en.
Het koperen plaatje op de deur met het opschrift:
Lady Nicole Davis, lid van den raad van toezicht der
Safety Trade Oompany, was verwijderd, zonder dat
iemand kon zeggen door wien. En op een telefonische
informatie bij de afdeeling „registratie" kreeg Savages
ten antwoord, dat Nicole alle acten. welke haar als
studiemateriaal ter hand waren gesteld, weer had terug
bezorgd.
„Vrouwen zijn inderdaad onberekenbaar", zei Sava
ges mismoedig tot Haynes.
de halfuur. W. Kuiper waagt een aanval op de bo
venste plaats. Het gelukt hem werkelijk deze te herij
ken door een baars van 20,3 c.M. Weldra klinkt het
eindsignaal voor het verplaatsen en is de stand: 1.
VV. Kuiper, 2. v. d. Loo, 3, 4, 5, 6, 7 en 8 Wiechmann,
F. Grootes, P. Kok, Jaap de Jong, A Jonkman, J.
Kok.
Vijfde en laatste halluur.
Vol spaninng wordt nu begonnen. Intusschen is
weder een knap buitje den hengelaars eens op komen
frisschen. v. Stipriaan probeert de bovenste plaats te
bereiken, maar vooralsnog slaat hij mis. Dan weer
een poging, welke hij nu met succes bekroond ziet
door een baars te vangen van 21.8 c.M. Hiermede is
Willem Kuiper van de eerste plaats, verdrongen. Deze
probeert al het mogelijke om het verloren terrein te
heroveren, maar het kan niet baten, en als het eind
signaal voor den geheelen wedstrijd klinkt, is de
stand als volgt:
I. J. v. Stipriaan, Barsingerhorn.
II. A. v. d. Loo, Lutjewinkel.
Slechts een vangst van 23 baarsjes.
Bij het opmaken der staten bleek, dat er slechts een
vangst van 23 stuks te noteeren viel. Deze zijn bijna
allen in de twee laatste half uren gevangen.
De terugreis
geschiedde weder per H.A.B O. bussen, die allen weer
spoedig huiswaarts bracht, waar menigeen zich wel
van droge spullen heeft moeten voorzien.
De prijsuitreiking
werd in het clublokaal gehouden des namiddags 6
uur. De voorzitter, de beer v. Stralen, opent met een
toepasselijk woord deze prijsuitreiking. Het spijt
voorzitter voorts dat hij zelf wegens zijn per
soonlijke gesteldheid niet aan dezen wedstrijd heeft
kunnen meedoen. Zeer gaarne had ik, aldus voorzit
ter, ook een kansje gewaagd. Spreker brengt hulde
aan de buitenleden van Warmenhuizen, Lutjewinkel,
Barsingerhorn, welke allen present waren. Dat ge
tuigt van medeleven en zeer sportieven geest. Spre
ker zegt dan: goede vissehers zijn niet bang voor re
gen. Jammer is dat van de 34 ingeschreven deelne
mers er 6 verstek lieten gaan. Een en ander zal wel
in de weersgesteldheid gezeten hebben. Vervolgens
wordt overgegaan tot de prijsuitreiking:
le prijs J v. Stipriaan, Barsingerhorn, 4-deelige
snoekhengel; 2e prijs W. v. d. Loo, Lutjewinkel, 4-
deeligc baarsstok; 3e prijs J. Holtz, Schagen, een
snoekemmer; 4e prijs J. Lingeman, Schagen, 3-deeligc
baarshengel; 5e prijs Jaap de Jong, Schagen tafel-
schemerlampje; 6e prijs C. Wit, Valkoog, scheerétui;
7e prijs Hopman, Warmenhuizen, een paar handbe-
scherraers; 8e prijs P. Kok, Schagen, een kistje siga
ren; 9e prijs M. Boersen, Schagen, een kistje siga
ren; 10e prijs P. Keuris, Schagen, een vischnet; 11e
prijs; M. Roggeveen, Schagen, snoekemmertje; 12e
prijs J. Kok, Schagen, 1 flesch vruchtensap.
Vervolgens reikt de voorzitter de controleursprij-
zen uit. De heer T Koordes heeft in z'n ploeg de mees
te visch en ontvangt daarvoor et-n aandenken.
Nogmaals betuigt voorzitter zijn spijt dat hij niet
mee heeft kunnen gaan. Voorts wordt den leden ver
zocht om allen zooveel mogelijk leden te winnen.
Thans zijn er ongeveer 110 en sureker hoopt, dat als
de eerstvolgende vischwedstrijd gehouden zal wor
den, dit aantal is verdubbeld. Onder applaus sluiting.
Strafzitting van Vrijdag 28 October.
DE OVERVOLLE HARINGTON. MET GROOTE
CONSIDERATIE BEHANDELD.
De geachte jusitiabelen waren heden in zóó groote
getale opgecommandeerd, dat het bescheiden zaaltje
hen lang niet kon bevatten. De eerste compasant, G.
P. G., 'n jeugdig vrachtautochauffeur, te Castricum,
viel al direct met zijn neus in de boter, aangezien hij
zich in den middag van 21 September aldaar aan
een ernstige aanrijding van een wielrijder had schul
dig emaakt. Het slachtoffer, de heer M. H., werkzaam
bij de Ned. Heide Maatschappij, werd leelijk geraakt
en kon zich ook nu nog niet zonder hulp van een ge
distingeerde verpleegster voortbewegen De delin
quent maakte overigens een zeer goeden indruk en
had het aan deze gunstige omstandigheid te danken,
dat hij slechts tot f 30 boete of 30 dagen werd veroor
deeld.
DE BOOZE SNOEPWINKELTJES.
Twee allerkleinste winkeliers van alle kleine win
keliertjes te Noordscharwoude, de werkman A. H. en
de weduwe Trijntje S-, hadden op Zondag 16 October
hun winkeltjes voor het publiek geopend en waren
als toen bekeurd door den rijksveldwachter S. Rood.
In hun belang trad op Mr. Eecen, die vol lof was over
de winkelsluiting op Zondag, doch het bejammerde
dat deze schoone wetgeving in zoo'n benarden tijd
in werking was gesteld. Overigens betoogde de ge
machtigde,- dat het hier betrof zaakjes, waar in
De juistheid van deze bewering werd opnieuw beves
tigd, toen een bediende hem op een der gangen aanhield
met de mededeeling, dat de directeur overal gezocht
werd, daar Ms. Savages hem dringend wenschte te spre
ken.
„Vraag mijn vrouw, wat het doel van haar bezoek is,
Haynes", zei hij kort, zich tot zijn secretaris wendend.
„Ik heb op het oogenblik geen tijd; de heeren uit Am
sterdam zitten nog steeds te wachten."
Maar nauwelijks was de strijd met Amsterdam op
nieuw ontbrand men vocht om 1/25 pence per pond
scheerwol cif Amsterdam toen Savages wederom
aan de telefoon geroepen werd. Mr. Haynes deelde hem
mede, dat Lary Nicole Davis een betrekking ln Indië
had aangenomen. Zij koesterde 't voornemen morgen te
vertrekken. Een en ander was hem verteld door Mrs.
Savages.
„Het spijt me ontzettend", wendde Savages zich nu
weer tot de heeren uit Amsterdam, maar ik moet u
nogmaals vriendelijk verzoeken mij voor eenige minu
ten te excuseeren."
In een toestand van groote opgewondenheid begaf hij
zich naar zijn privékantoor. Hij vermoedde, dat een of
andere beleediging door Elis, Nicole tot dezen overijl
den stap had doen besluiten en dit was oorzaak, dat hij
zijn vrouw op scherpen toon vroeg, hoe het kwam, dat
juist zij zoo goed over Nicole's plannen bleek te zijn
ingelicht
„Zij heeft mij een bezoek gebracht", antwoordde Elis.
opgewonden, „en zij heeft mij verteld, dat zij morgen
naar Indië vertrekt."
„Maar hoe komt het dan. dat zij juist jou als haar
vertrouwde heeft gekozen?" informeerde Savages. nog
steeds wantrouwend, verder. En zonder haar antwoord
af te wachten, liet hij er, zich nu tot Haynes wendend,
óp volgen: „Ik moet onmiddellijk Lady Davis spreken.
Ik wil weten wat er gebeurd is. Je zult haar zeker wel
bij Lord Berry Davis kunnen bereiken."
Binnen enkele seconden was de telefonische verbin
ding tot stand gebracht. Maar Haynes kreeg slechts
Tommy aan de telefoon, die hem stotterend meedeelde,
dat Mylady een uur geleden haar koffer had gepakt.
Zij was vertrokken. Waarheen? Ja, dat wist hij tot zijn
spijt ook niet.
„Dat heeft veel weg van een vlucht", zei Savages
peinzend, toen hem de teleurstellende tijding werd me
degedeeld. „Haynes, die heeren uit Amsterdam moeten
wachten. Zeg hun maar, dat zij nog eenige minuten
geduld moeten hebben. Ik kom onmiddellijk."
- -LEEUWARDEN-
hoofdzaak koek, banket, en chocolade werd ver
kocht, eigenlijk snoepwinkeltjes, waarop de uitzonde
ringsbepaling van art. 4 sub D zou kunnen gelden. Be
sloten werd tot aanhouding, teneinde den verbalisant
te hooren.
DE ONNOOZELE SCHAAPJES WAREN NIET
AANWEZIG.
De H.H. gebr J. en A de Graaf te Castricum, die
hadden ontkend te hebben geloopcn in de Prov. dui
nen en wier zaak was aangehouden, bleken nu ab
sent te zijn. De jachtopziener Stet wist echter te ver
tellen, dat de heeren op stroopen uit geweest waren
en zelfs in gezelschap van 'n hond. om de konijntjes
te snappen. Ieder 10 gulden boete of 10 dagen, beslist
mr. Bastert nijdig.
ZIJN REIS WAS MET VRUCHTELOOS GEWEEST.
De arbeider G. L., die de vorige week heel van Am
sterdam kwam gepeddeld, om te vertellen, dat hij ten
onrechte was bekeurd, wegens het visschen in den
Elandspolder, te De Rijp, bleek die reis niet ver-
geefsch te hebben gemaakt, aangezien deze vervol
ging op een administratieve fout. waar de veldwach
ter buiten stond, bleek te berusten. Gerrit werd dan
ook onmiddellijk ontslagen van alle rechtsvervol
ging.
VEEL GESCHREEUW. MAAR WEINIG WOL.
De vee-expediteur Corn. Sp uit N. en Z Schermer,
stond terecht wegens aanrijding met. zijn volumineu-
zen 6 wieligen transportauto van een armzalig ket-
tenkarretje, dat 5 April jl. te De Rijp op het West
einde onbeheerd, terwijl de oude, kipmakke. niets
ziende, ket, blij dat ze het leven had, evenals de baas.
zooals de eigenaar, den groentenventer G J. van Hool-
werf. het expliceerde, aan een hek stond vastgezet.
De heer Sp. beweerde echter, dat hij het voertuig
zonder ongemakken was gepasseerd, toen eensklaps
de ket schrok en 'n bokkesprong maakte en toen had
je de poppen aan 't dansen. Deze met vele lawaai op
geschroefde oudbakken strafzaak draaide echter op
niets uit, aangezien de chauffeur werd vrijgespro
ken door bewijsgebrek.
EEN MINDER AANGENAAM SOUVENIR AAN ZIJN
ALKMAARSCHE REIS.
De handelsreiziger II. A. B., afkomstig heel uit
Grave, 'n gevaarlijke kerel, noemde de kantonrechter
hem. wilde op 28 Juni met grof geweld het normale
verkeer forceeren en reed bij het oprijden van de on
gelukkige Friesche brug. het onnoozelheidsbrevet van
Waterstaat, met zooveel geweld een door den heer
S. Kopjes bestuurde kleine vrachtford aan. dat wel
f48 98 schade werd toegebracht. De veroorzaker van
al dat kwaad werd echter heden flink op zijn num
mer geplaatst met f40 boete of 40 dagen, alsmede be
taling der toegebrachte en gevorderde schade.
EEN ONVOORDEELIG VISCHPARTIJTJE.
Een drietal werkelooze arbeiders uit Oudorp J. S.t
Sim. M. en nog eens J S., hielden zich op 14 Sept.
aangenaam bezig met visschen in een palingrijko
sloot, het eigendom van den heer Pieter Groot, land
bouwer en opperbrandmeester van den Omval, wo
nende aan den Kanaaldijk ondei Alkmaar. Mcj. Ma-
rie. de aanvallige dochter des landbouwers, die heden
in het. kantongerecht diverse veroveringen maakte,
ontdekte dezen aanslag op vaders paling-depot en
belde subiet de Alkmaarsche politie op, die dan ook
direct met groot materiaal uitrukte. De drie arme
zondaars stonden heden terecht en beleefden weinig
plezier van het uitstapje, aangezien zij ieder tot 2
maal f 6 boete of 2 maal 3 dagen werden veroordeeld.
VOOR HET EERST DIGGELEN GF.MAAKT!
EEN KOSTBAAR DEBUUT!
De bekende medicus van .Warmenhuizen, Dr v. H.,
met zijn respectabele Jack Dempsey-figuur. werd op
18 Aug. gedurende zijn spreekuur opgebeld door den
pastoor van Schoorl. teneinde hulp te verleenen aan
een badgast, die een ernstig ongeval was overkomen.
De dokter moest zijn patiënten in den steek laten en
begaf zich spoedig in zijn ford op weg. Die haast was
oorzaak, dat hij zich met al te groote snelheid tus-
schen een voor hem rijdend motorrijtuig en 'n aan
den weg staande handkar doorwurmde, waarbij hij
den auto, bestuurd door den directeur der chauffeurs-
school A. Balder te Alkmar. nogal tamelijk aanreed.
De dokter reed door, wat niet verstandig was, zooals
hij, thans terecht staande, zelf royaal toegaf.
De kantonrechter sprak zijn weinige ingenomen
heid uit over het woeste rijden van H.H. doktoren in
't algemeen, hoewel hem wat Dr. v. H. betreft, dien
aangaande nog niets was gebleken en veroordeelde
Haynes maakte een lichte buiging en verliet het ver
trek.
En nu was de beurt aan Elis om te vertellen. Het ver
ging haar evenals Nicole. Ook haar kostte het moeite
te spreken en de juiste woorden te vinden.
Nicole, zoo kwam het aarzelend over haar lippen, was
bij baar gekomen om haar te verzoeken Berry vrij te
geven.
Wat had dat nu weer te beteekenen?
Savages staarde haar verbaasd aan. Nicole voelde
toch niets meer voor Berry. Dat had zij hem toch zelf
verteld... nog geen twee dagen geleden! Die ellendige
vrouwenkwesties. Daar was nu nooit een touw aan vast
te knoopen!
„Heeft Nicole jou verzocht Berry vrij te geven?"
vroeg hij eindelijk twijfelend. „Dat geloof ik niet, Elis.
Dat moet je' verkeerd begrepen hebben."
„Neen," antwoordde Elis gedecideerd. „Een vergis
sing is uitgesloten. Nicole heeft mij uitdrukkelijk ver
klaard, dat zij Berry lief heeft en dat zij naar Indië
wilde gaan, omdat ik haar in den weg stond."
Tevergeefs trachtte Savages een oplossing te vinden
voor dit nieuwe raadsel, maar eindelijk gaf hij het op.
Tenslotte was het hem ook totaal onverschillig, of Ni
cole Berry lief had of niet. De relatie uit Amsterdam
wachtte nog steeds. Hij werd ongeduldig. Nerveus trom
melde hij met zijn vingers een marsch op het blad van
den schrijftafel.
„Enfin", besloot hij eindelijk, „laten we aannemen,
dat je gelijk hebt, Elis, maar permitteer me dan nog
één vraag: ik begrijp nog altijd niet goed, wat jou heeft
bewogen hierheen te komen."
„Ik ben gekomen." antwoordde zij nu rustig, „omdat
ik je wilde verzoeken Nicole mee te deelen, dat ik
bereid ben van Berry afstand te doen."
Het was niet alleen deze verrassende mededeeling.
welke thans Savages stom verbaasd deed opzien. Iets
in haar leek hem veranderd. Was het haar stem, die
zachter klonk dan anders, of haar gelaat, dat niet meer
die hoogmoedige, gesloten trek had, welke er den laat-
sten tijd steeds op had gelegen, als zij met hem sprak?
Ja, hij kor», het nauwelijks gelooven, maar Elis zat daar
tegenover hem met een schroomvalligheid, die wel zeer
sterk contrasteerde met de zekerheid, welke haar op-
trdeen vroeger kenmerkte.
Elis scheen met bijzondere belangstelling het patroon
van het Perzische tapijt te bestudeeren.
„Ik vond. de gedachte Nicole uit Engeland te hebben
verdreven,' niet prettig," zei zij, bijna fluisterend. „Laat
den medicus tot f30 boete of 30 dagen, benevens tot
betaling van f22.95, zijnde het gevraagde schadebe
drag. Dr. v H. was tot dusver nog nimmer veroor
deeld!
EEN TAMELIJK FLAUWE GRAPPEMAKERIJ.
De heer Corn. H„ 'n arbeider, wonende op het Woud
gemeente Bergen, die al reeds den aanvalligen leef
tijd van 29 jaren heeft bereikt, schijnt zijn prille
jeugdperiode nog niet te kunnen vergeten en stond
heden terecht, tot 2 maal toe zelfs, wegens baldadig
heden. die zijn 3 kruisjes heelemyal niet pasten. Zoo
had hij einde Augustus aan den Heerenweg te Eg-
mond a. d. Hoef, 'n paal, waaraan bevestigd 'n huur-
bordje, uitgerukt en op 4 Sept. op den Driohuizerweg
met een steen schade toegebracht aan de electrici-
teitswerken. Deze kinderachtigheden kwamen hem
heden duur te staan en werd hij veroordeeld tot in
totaal f17 boete of 17 dagen.
EEN REUZECHAUFFEUR MET GEHEUGEN
VERLIES.
fn den nacht van 21 Sept. omtrent kwart over 12
uur, flaneerden op het Kerkplein te Alkmaar een
tweetal vrienden uit het Snaarmanslaankwartier. de
H.H Bruin, caféhouder en de journalist Muijlaart,
met het doel zich huiswaarts te begeven, toen de heer
Bruin, die links van de rechter wegzijde wandelde,
eensklaps werd aangereden door een achterop ko
mende en zeer onbehoorlijk zwierende roode auto.
De vrienden grepen elkander vast om op den been
te blijven, terwijl de auto door zwabberde. Het door
de politie naar den onhandigen chauffeur ingestelde
onderzoek had tot resultaat, dat heden terecht stond
de 31-jarige ex-caféhouder, thans koopman, Antoon
de M., ter zake het besturen van een auto onder in
vloed van sterken drank, nogwel zonder rijbewijs!
De heer de M. comparecrende in persoon, ontkende
iets van de aanrijding te weten. Wie de auto in casu
had bestuurd, wist hij evenmin. Hem werd echter
tijd tot nadenken geschonken en de zaak aangehou
den in verband met nog andere strafvervolgingen.
OOK WEER 'N CHAUFFEUR. DIE DE MOOIE
AUTOSPORT IN DISCREDIET BRACHT.
De heer P. B Langbeek, Theologisch Candidaat te
Castricum, bereed op 19 September aldaar per rijwiel
de Meint en werd alstoen allesbehalve aangenaam
verrast door de aanrijding met een luxe auto, die
bedenkelijk over den weg slingerde en waarvan de
bestuurder formeel beschonken bleek te zijn. Het
slachtoffer van dezen dronken autobestuurder be
kwam niet minder dan f230 schade, die door den
automobilist Willem C. uit Bakkum. dan ook behoor
lijk werden voldaan. Waar echter deze man zich her
haaldelijk aan drankmisbruik schuldig maakt, werd
heden zijn verwijdering achter het stuur noodzake
lijk geacht en gezegden W C. veroordeeld tot f25
boete of 25 dagen, terwijl zijn rijbewijs voor den tijd
van 1 jaar werd ingetrokken.
NUTTELOOZE OPPOSITIE!
De heer J. W. te Alkmaar, dezer dagen bij verstek
veroordeeld tot f 50 boete of 50 dagen en ontzegging
rijbevoegdheid voor den tijd van 8 maanden, was tegen
dit gepeperde vonnis ln verzet gekomen, welk verzet
heden werd behandeld. Het betrof hier een ernstige
aanrijding van den heer C. N. Ket. -winkelbediende te
Alkmaar, te Bergen op 25 Augustus. De opposant ont
kende thans roekeloos snel te hebben gereden en ver
zocht een minder strenge straf.
De kantonrechter bleek echter niet genegen, verande
ring ln het gewezen vonnis te brengen en werd dit ln
zijn geheel bekrachtigd.
TUTTI FRUTTI TOT DESSERT.
In de reserve kas gedeponeerd. De melkrijder Plet
D. te Schoorl reed op 19 Augustus met zijn vrachtauto
den luxen wagen, bestuurd door den heer A. Lucaeeen.
te Harenkarspel, aan. De meUtrtjder •tribbelde..J:eff'n•
zoodat het bewijs niet wordt versterkt. Krgro; aange
houden.
De man zonder smoesjes. De heeren Klaas en Gerrit
Sch.. vader en zoon. en werklooze vissehers, hadden in
de Berger duinen geloopen. met het doel om te stroo
pen. Het Is een gezin van 9 kinderen en weinig te bik
ken. Vader erkende ruiterlijk en kwam clementie vra
gen. Ieder f 4 boete of 4 dagen, 't is bijna te geef:!
Menschen, die de duisternis niet schuwen. Ter zaka
rijden zonder licht werden veroordeeld de fietsers J. C.
G. te Heiloo, M. B. te Limmen. ieder tot f 2 boete of 2
dagen.
Kijk waar je rijdt. De 18-jarige C. J. V.. los arbei
der te Uitgeest, die een racekar berijdt en dus voor de
verkeersteekenen geen attentie heeft, bereed den ver
boden zeeweg te Castricum. f 3 boete of 3 dagen.
Nog 'n gezelligen morgen ln 't verschiet. Onze stad
genoot, de heer Q. R., zou in den avond van 21 October
nabil de buste van „Truitje" links van den weg gereden
en rechts geen voorrang hebben geschonken. Aangehou
den om den verbalisant te consulteeren.
Voor 'n koopje klaar! De noodgedwongen leegloo-
pende vlsscher W. W. te Egmond aan zee had de stroo-
perslantaarn weer beetgepakt. Weinig gevangen, maar
veel verspeeld. De lantaarn foetsie en heden veroordeeld
tot f 25 boete of 25 dagen, -wat de heeren nog 'n koopje
durfden noemen.
zij maar met Berry trouwen. Ik wensch haar van harte
alles goeds."
Savages sprong van zijn stoel op. Zoowel de heeren uit
Amsterdam als den hardnekkigen strijd om de zeven-
en-twintigste pence elf Amsterdam scheen hU plotseling
geheel te hebben vergeten.
„Elis, zou je...?" Hij beëindigde zijn vraag niet. On
derzoekend keek hij haar aan. „En hoe denk je je dan
eigenlijk de toekomst?" liet hij er, na een korte pauze,
min of meer onzeker op volgen.
„Tja", antwoordde zij, eveneens aarzelend, „wat zal
ik daarvan zeggen, Jules?... Ik had gedacht, zie je...
die 50.000 pond... Ik weet eigenlijk niet goed, wat ik met
al dat geld doen moet. Als je er niets op tegen hebt, zou
ik met dat bedrag eigenlijk wel graag in je zaken deel
nemen. Wat zou je daarvan zeggen, Jules?"
Savages gaf geen antwoord. Deze onverwachte wen
ding in den loop der gebeurtenissen verbaasde hem zoo
zeer, dat hij niet in staat was een woord uit te bren
gen. Zij bracht hem de 50.000 pond terug? Ruimde zij
nu zelf de hindernis op, die. oorzaak was geworden van-
de verwijdering, die tusschen hen beiden was ontstaan?
Daarvoor bestond toch eigenlijk maar één enkele ver
klaring...
Hij keek haar aan, nog steeds niet geheel overtuigd
van de juistheid van zijn eigen gedachtengang; zij blooa-
de onder zijn vorschenden blik. Toen nam hij met een
resoluut gebaar de telefoon van de haak en liet zich
met dr. Harrison verbinden, den advocaat, die zijn be
langen in het scheidingsproces behartigde.
„M'n waarde Harrison", zei hij, toen deze zich met
een kort „hallo" aan het andere einde van den lijn
meldde, „ik heb zoojuist een onderhoud gehad met m'n
vrouw en als ik mij niet vergis, schijnt zij er ernstig
over te denken haar verzoek om echtscheiding in te
trekken."
Er lag in zijn stem Iets van met moeite bedwongen
emotie, toen hij vervolgde: „Het zou mij- natuurlijk een
buitengewoon genoegen doen, als mijn vrouw er werke
lijk zoo over dacht, maar, zooals ik reeds zei, ben ik
daarvan nog niet geheel zeker. Je weet zelf wel, Harri
son, dat het lang niet gemakkelijk is een juist inzicht
te krijgen in de gevoelens van het zwakke geslacht. Ec
denk, dat m'n vrouw je zelf wel binnen eenige minuten
zal opbellen..." Hij w^erp Elis een vragend en blik toe.
„...Ach Harrison, doe me een plezier en stel me onmid
dellijk erven telefonisch op de hoogte van het resultaat
van jullie besprekingen... Tot straks dus."
Wordt vervolgd.
