De sprong in de nattigheid
Radioprogramma
Brieven over
Engeland. -
Minister Donner en
zijn zeven slachtoffers.
Uit onze omgeving.
12 November 1933.
HERINNERT U zich nog den llden Augustus van
dit jaar? Neen? Nu, ik wel. 't Was een Don
derdag en 't was heet.
Heet? Och, dat is er eigenlijk het woord niet
voor. Mogelijk was het op dien dag in Holland gewoon
heet, maar in Engeland was het bradend, kokend, tro
pisch, of te wel heet tot de derde macht.
Zeer waarschijnlijk zou dat feit zoo sterk tot me
doorgedrongen zijn, als ik niet toevallig dien dag had
uitgekozen voor een, in deze omstandigheden, eenigs-
zins domme krachtproef: een wandeling van vele
lange kilometers.
Het was niet mijn bepaalde wensch, dat dit een
wandeling zou zijn, en evenmin was het den wensch
van mijn oudsten zoon, die me vergezelde. Maar, we
hadden dit jaar onze fietsen in Holland gelaten, en er
waren bepaalde redenen, die het noodzakelijk maakten,
dat lk die vele lange kilometers op de een of andere
manier aflegde. Per auto, per fiets, of te voet. En aan
gezien we noch auto noch fiets bezaten, bleef alleen
over het vervoermiddel, dat mij dezer dagen door een
conducteur van de tram Amsterdam—Haarlem werd
aangeduid met den naam „lijn twee". Uit vrees voor
weinig bevattelijkheid van mijn kant, voegde hij ei
welwillend aan toe. dat hij daarmee de beenenwagen
bedoelde.
De noodzakelijkheid van het afleggen van het vele
kilometers lange traject werd veroorzaakt door het
feit, dat ik verscheidene foto's noodig had die dienen
moesten ter illustratie van een boek van Wells, The
Wheels of Chance. Wells laat zijn held den tocht per
rijwiel maken, maar lk kan uit ondervinding verzeke
ren, dat er heel wat meer heldhaftigheid voor noodig
is, het te voet te doen. In elk geval op den llden
Augustus 1932.
Denk nu niet, dat ik een oogenblik van plan was
geweest, bij ons vertrek naar Engeland, werkelijk zoo
veel kilometers wandelend af te leggen. Verre daarvan.
Maar met veel aplomb had ik aan mijn bij deze gele
genheid al te lichtgeloovige huisgenooten verzekerd,
dat er niet de minste moeite zou zijn, indien we dat
wenschten, een onbeperkt aantal fietsen te huren in
Engeland, zoodat we onze eigen rijwielen gerust thuis
konden laten.
Ik had me vergist. En heel stevig ook. Ik herinner
me nog als den dag van gister, hoe lk één of twee
dagen voor dien llden Augustus met het grootste zelf
vertrouwen een flinke fietsenzaak binnen stapte op de
drukke Chiswick High Road. Een vertrouwen, dat door
mijn vrouw niet gedeeld werd.
Want, ziet U, we hadden iets opgemerkt tijdens ons
verblijf in Engeland deze maal, dat we bij vorige ge
legenheden nooit hadden waargenomen. En dat, wat
we hadden opgemerkt, had mijn vrouw tot nadenken
gestemd. Mannen denken niet zoo diep, vooral niet in
vacanties.
We hadden geconstateerd, dat de Engelschman was
gaan fietsen. Voor den oorlog, tijdens den oorlog en de
eerste dertien jaren na den oorlog, tot verleden jaar
toe, was de Engelschman, en de Londenaar in elk ge
val, geen fietser. Hij ging per bus, per tram. per trein,
en als hij het missen kon per auto naar zijn werk. En
als hij op een vacantiereis in Amsterdam kwam, ver
baasde hij zich over de geweldige aantallen fietsen, die
in onafgebroken rijen 's morgens vóór negen, en 's mid
dags na vijf, langs de wegen naar en van het middel
punt vand e stad trekken. Hij noemde Amsterdam de
stad van de millioen fietsen, kwam terug in het eigen
land, en begaf zich als tevoren naar zijn werk per bus,
per tram, per trein, of, alshtj het betalen kon, per anto.
Wij kwamen in 1932, in Londen, en zagen, dat dit
veranderd was. Londen was nog geen stad van de
millioen fietsen geworden, maar de tientallen van
voorheen waren veranderd In honderdtallen, in duizend
en tienduizendtallen. En dit had mijn vrouw tot na
denken gestemd.
„Ik ga even afspreken, dat ik morgen of overmorgen
een paar fietsen wil huren," had ik gezegd. „Ik hoop,
dat je succes zult hebben," had ze geantwoord, met
iets twijfelachtigs in haar stem.
De fietsenman was begrijpend, welwillend, voorko-
mend, een in alle opzichten humaan mensch. Natuur-
lijk, hij zag volkomen in, dat ik twee fietsen noodig
had. Maar, hij was er op gesteld, dat ik ook zou inzien,
dat hij ze me niet leveren kon, hij niet, en niemand niet
„Fietsen huren, meneer? U zegt, dat U hier vroeger
gewoond heeft, maar ik kan wel merken, dat U hier op
't oogenblik een vreemdeling bent in Jeruzalem. Ja,
ziet U, als U nu hier was binnen gekomen, en U had
een paar goede tweedehandsch karretjes voor me te
koop gehad, dan hadden we zaken kunnen doen. Als lk
kon, kocht ik er honderd, maar ik kan ze niet krijeen.
Iedereen komt om tweedehandsch fietsen tegenwoordig.
En ze zijn er niet. Nieuwe, ja, die kun je nog wel
krijgen, maar die kosten nieuw geld. Ja, het spijt me
vnor tj. maar U kriigt nergens een fiets te huur."
En met deze boodschap kon ik beschaamd afdruipen.
Thuis stonden vier goede fietsen werkeloos, maar thuie
was Holland. Het zag er hopeloos uit
Ik dacht aan deze teleurstelling, toen ik een paar
weken geleden een stuk las in de Observer over de Bi-
cycle Boom. de plotselinge vraag, die in Engeland naar
fietsen is ontstaan. Wat in dit artikel stond, was ster
ker nog. dan wat de fietsenman op de Chiswick High
Road me verteld had.
Er is op het oogenblik. of in elk geval er was een
paar weken geleden een tentoonstelling in Londen, die
gewijd was aan de belangen van fietsers, kampeerders
en wandelaars. En op deze tentoonstelling kwam wel
heel duidelijk aan het licht, welk een recordjaar 1932
voor de fietsenfabrikanten is geworden.
..Nieuwe fietsen kan ik U wel leveren", had de han
delaar op de High Road gezegd in Augustus. Ik vraag
me af. of hij op dit oogenblik die bewering zou hand
haven.
Er zijn in den laatsten tijd In Engeland 500 nieuwe
fietsclubs opgericht. Geloof maar gerust, dat de leden
van die 500 clubs voor de volle honderd procent wer
kende. dat wil zeggen, fietsende leden zijn. De fabrieken
werken volle kracht, en kunnen aan de aanvragen niet
meer voldoen.
„Vijftien maanden geleden", vertelde een fabrikant
aan een verslaggever van de Observer. „zag ik mijn
faillissement voor de deur staan. Ik had al maatregelen
genomen, om. de fabriek stop te zetten, toen plotseling
deze vlucht begon. Drie maanden later had ik meer
werk, dan in de eerste zes maanden na den wapenstil
stand. En op het oogenblik heb ik dertig procent meer
werklieden aan het werk. dan op eenig tijdstip in de
afgeloopen vijf en twintig jaren."
..Het zal lente zijn voor we alle bestellingen van de
laatste weken hebben kunnen uitvoeren." verzekerd»
een andere fabrikant. Engeland schijnt op dit oogenblik
een paradijs voor allen, die bij de fietsenindustrie be
trokken zijn.
Zooals te begrijpen is, laat de tentoonstelling de al
lernieuwste snufjes zien op het gebied van fietsen. De
ernstige Engelsohe fietser, en de man, dit moet er bij
gezegd worden, die daar het geld voor heeft, laat zich
tegenwoordig een fiets aanmeten. „Confectiegoed" laat
hij over aan de met minder aardsche goederen gezegen
de collega's.
Natuurlijk verlangt hij zijn aangemeten fiets met
meer dan één versnelling. De tentoonstelling heeft ze
met zes. en zelfs met acht. En de allernieuwste model
len zyn doodgemakkelijk in het bedienen van die vele
versnellingen. Niet langer is het noodig een handeltje
te verzetten, dat Is aangebracht op den middenstang. en
evenmin is het noodig tijdens dit overhalen te free
wheelen. Een kleine beweging aan het handvat, en al
doortrappend kom je zonder eenige moeite van versnel
ling één op acht
Maar ondertusschen heb rk nog niets verteld ov«
dien tropischen wandeltocht van ons beiden, mijn zoon
en my. op den llden Augustus. Misschien daarover een
volgende maal.
Er bestaat een spreekwoord, ik weet niet direct of
het van Napoleon, Nero, Karei de Groote, Mussolini
of een anderen dictator afkomstig is, dat zegt: God
beware mij voor mijn vrienden, voor mijn vijanden
zal ik zelf wel oppassen!
De houding van Minister Donner in zake de ophef
fing der 7 rechtbanken is een eclatante bevestiging
van dit gevleugelde woord
Hij doet mij in dit opzicht denken aan den cen
sor Marcus Porcius Cato Senemor, Censor van
Rome in 184 j. v. Chr, wiens hartstochtelijke rede
voeringen onveranderlijk werden besloten met de
vriendelijke woorden: Ceterum senseo, Carthaginem
esse delen damEn overigens ben ik van mee
ning, dat Corthago noodwendig verwoest moet
worden.
En deze bewindsman, Mr. Donner, door het sla-
velijke kiezervolk van Nederland uitgeroepen als
Censor van het departement Justuia, blijft zich ge
lijk Cato krampachtig vastklemmen aan het door
hem gekoesterde idee fixe dat de 7 rechtbanken
noodwendig verwoest moeten worden, als een nood
zakelijke maatregel, door de reorganisatie der rech
terlijke macht!
Het is nu geen noodsprong me^r in 't belang van
's lands ontredderde financiën, maar nu is die op
heffing noodig voor de doelmatige reorganisatie!
Zie zoo, nu weten we precies wat wij van dezen, ik
mag niet zeggen, valschen vriend, dat zou misschien
als 'n beleediging kunnen worden aangemerkt,
maar dan toch in elk geval stijfhoofdigen Calvinist
hebben te wachten.
Hij blijft zonder wrikken of buigen hardnekkig
staan op zijn eenmaal ingenomen standpunt. Alle, laat
ons gerust maar zeggen, smeekachriften( ofschoon
het belachtelijk is) waarin werd aangedrongen om
niet tot dezen drastischen maatregel over te gaan,
requesten van gemeentebesturen, juristen. Burgers
en boeren, van handels- en landbouworganisaties,
hebben dezen onverstoorbaren hoogen mijnheer niet
uit zijn tent kunnen lokken, heeft hij, om 't maar
platweg te noemen, aan zijn mmisterieelen laars ge
lapt!
Van de ingrijpende voorstellen tot blijvende be
zuiniging met behoud van het bestaande, verwijde
ring van elke onnoodige luxe uit het milieu des
Justitie, zonder het huis zelf af te breken, neemt
deze minster (een woord: eigenlijk dienaar des
volks beteekent) niet de minste notie en legt hij
met een hautain gebaar naast zich neder.
Tot dusver had ik nog in de meening verkeerd,
dat de heer Donner zoon beetje liep aan den lei
band van de door den heer Aalberse op zoo raadsel
achtige wijze bewierookte Commissie-Weiter, doch
nu, na lezing van de memorie van antwoord, kom ik
tot de conclusie dat deze minister zelf die commissie
heeft geinstalleerd volgens zijn eigen opvattingen.
Hij is dus niet de spreekbuis van Weiter, maar Wei
ter het oraroepstation van den minister.
In ieder geval is het duidelijk, dat Alkmaar met
zijn kwart millioen justitiabelen, noch eenig ander
ter berooving aangeboden arrondissement ook maar
het minste van dezen bewindsman te wachten heeft.
Hij schijnt zelfs niet bereid tot eenige concessie en
maakt ons blij met de vage toezegging, dat maatre
gelen ter verbetering der politierecht3praak bij de
regeering in overweging zijn.
En als er iets door de regeering wordt overwo
gen, dan kan men overtuigd zijn, dat de zaak dik
in orde komt. Reken maar! Dat heeft de historie ons
geleerd!
Onze eenige hoop berust nu nog op het gezonde
ooordeel der Tweede Kamer die behalve met partij,
toch ook met het volksbelang rekening moest houden.
En als de meerderheid dan even welwillend en
soepel staat tegenover de belangen van dit arron
dissement, dan zal Donner, die al het licht in de
groote stad ontsteekt, en daarmede zonder blikken
of blozen het geheele platteland in donker wil zet
ten, zegepralen in zijn opzet om Barbertje ondanks
alles te laten hangen en delenda Corthago,
Corthago tot iederen prijs te verwoes
ten.
Alkmaar, 19-11- 32. L. H. O.
Na de Amerikaansche
presidentsverkiezing.
Wat wordt er van het alcoholverbod?
MET de onverwacht groote overwinning van
Roosevelt over Hoover hebben niet slechts
de Democraten over de Republikeinen geze
gevierd. maar ook de tegenstanders der Pro-
hibitio over de aanhangers van het alcoholverbod.
De kleine, snaaksche geschiedenis, die men elkaar
eenige dagen voor de verkiezingen in New York als
waar gebeurd vertelde, nl. dat een man, Roosevelt
genaamd, wegens dronkenschap door een agent van
politie, Hoover geheeten, was gearresteerd, heeft al
dus een concretcn achtergrond gekregen. En zoo heeft
zich met vernieuwde kracht de vraag opgeworpen:
„Wat wordt er van de Prohibitie'? Zal het thans mo
gelijk zijn, deze aangelegenheid uit de Amerikaan
sche grondwet geschrapt te krijgen? Is met de ge
weldige democratische verschuiving de noodzakelij
ke meerderheid aanwezig van 3/4 deel der staten en
2/3* van Senaat en Congres om deze wet. voor altijd
te begraven.0
Het is, niettegenstaanav <ie overwinningsroes der
Democraten buitengewoon moeJJijk om op dit oogen
blik op deze vraag een bevredigend antwoord te ge
ven. Het is juist, dat voor den ee~.ceer na twaalf
jaren een officieele gebeurtenis ook; door vooraan
staande, aan critiek blootstaande pei-sonen. openlijk
en ongegeneerd met alcohol is geviercL Even waar is
het, dat op de onwettige alcohol!eurs der gangsters
een geweldige paniek is ujtgehrok-.-r.. meermalen
tot verkoop van alcohol tegen spotprijzen leidde.
Maar de grondwet van een reusachtig rijk als de
Vereenigde Staten is nü eenmaal maar niet zonder
meer door een verkiezingsstrijd op zij te>. schuiven.
Want het zijn geen persoonlijke kwesties geweest,
die de Prohibitie tot wet en grondwetsartikel ge
maakt hebben, maar een langdurige ontwikkeling
van meer dan honderd jaar, een ontwik kei ;ng door
zekere factoren teweeg gebracht en gestadig gevoed
en aan welker macht de Amerikanen en in het bij
zonder de Democraten heden ten dage even weinig
kunnen verwrikken als tientallen jaren geleden.
Het ontstaan der Prohibitie,
Wanneer men de geschiedenis van het ontstaan
der Prohibitie nauwkeurig nagaat, komt men tot de
slotsom, dat drie factoren een beslissenden invloed
op haar wettelijke invoering hebben gehad. De eer
ste factor is wel de Kerk, speciaal de gemeenschap
der Methodisten. Toen deze Kerk voor meer dan hon
derd jaar zich den beslissenden invloed veroverde,
dien zij sindsdien in de Vereenigde Staten bezit, was
het reeds voor hare priesters een ongeschreven wet
geen alcohol te gebruiken. In de gemeenschap der
Methodisten kon eveneens slechts diegene opgeno
men worden, die niet uit hoofde van zijn beroep
geestrijke dranken tapte. Deze voorschriften der
Methodisten baarde bij de andere godsdienstige sec
ten zooveel opzien, dat zij de een voor, de ander na,
deze .clausule opnamen. Zoo ontstond in de Kerk
reeds in de eerste helft van de 19e eeuw die vijande
lijke stemming tegen de alcohol, zonder welke men
nooit tot Prohibitie zou zijn gekomen.
fn de Kerk ontstond tevens een strooming, die
langzamerhand een cultureele factor in de Ver
eenigde Staten zou worden: de vrouwenbeweging
Een van haar hoofdargumenten was van meet af
haar verklaarde tegenstand tegen bedwelmende
dranken, die voor alles uit de stichting der beroem
de „Anti-Saloon-Liga" bleek Hoe machtig ook tegen
woordig nog de vrouwenverenigingen in Amerika
zijn, blijkt niet slechts uit de Prohibitie, maar ook
uit tal van schandaal-affaires van beroemde lieden;
men denke slechts aan de echtscheidingszaak van
Charlie Chaplin.
Maar niet alleen door de Kerk, en de vrouwen: de
strijd tegen de alcohol werd ook gevoerd van de zij
de der grootkapitalisten In de negentiger jaren
maakte vooral het woord Edison opgeld: „Ik weet
wat beters met mijn hersenen aan te vangen, dan
ze te vergiftigen". Het is begrijpelijk, dat de groote
ondernemers, die zich tegelijkertijd als hervormers
van de arbeidersklasse opwierpen, zooals b.v. Henry
Ford, met beide handen naar dit argument grepen.
Langzamerhand werd de Prohibitie voor de overwe
gende meerderheid der Amerikaansche werknemers
tot een moreele plicht wien kan het verwonderen
dat deze moreele plicht later ook wettelijk bevestigd
werd? Op het uit religieuse motieven voortspruiten
de tapverbod van brandewijn op Zon- en feestdagen,
volgde de wet. die soldaten en negers heelemaal ver
bood geconcentreerde alcohol te gebruiken. De sport-
ücharaen der Vereenigde Staten deden voorts het
hunne om het alcoholverbod tot wet te maken. Na
dat in 1851 de staat Maine een mislukte poging had
gedaan, om gedeeltelijke Prohibitie in te voeren,
vaardigden omstreeks de eeuwwisseling verschillen
de staten een gezamenlijk drankverbod uit. Bij het
uitbreken van den oorlog was in meer dan tien sta
ten van Noord-Amerika, buiten talrijke koloniën,
officieel geen alcohol meer te krijgen.
Toen in de eerste twee jaren na den oorlog sta
tistisch kon worden vastgesteld, dat het alcoholge
bruik talrijke slachtoffers kostte, besloot de Ameri
kaansche Senaat in vereeniging met het Congres aan
de Brondwet art. 18 toe te voegen, waarin het tappen
van alle alcoholhoudende dranken met meer dan een
half procent alcohol verboden werd.
Twaalf jaren is dus de Prohibitie oud; in Januari
1920 werd zij tot wet. De schaduwzijden van haar re
geling toeneming van het aantal misdadieers.
duurder worden (maar geen afschaffing) van de al
cohol, zware economische schade zonder zichtbare
sociologische voordeelcn springen ook den naïef-
sten beschouwer in het oog. Het is waar, dat een
gansche generatie n.1. het kleinburgerdom in het ge
heel geen alcohol meer heeft lecren kennen en daar
door er ook weinig meer naar verlangt. Buitendien is
ongetwijfeld juist het argument, van de vrienden der
Prohibitie, dat in 12 jaren een maatregel van zoo ver
strekkende beteekenis. nog niet voor de helft zijn uit
werking kan hebben gehad. Maar het parool der De
mocraten tegen de Prohibitie is niet slechts een ver
kiezingsmanoeuvre ook door ernstige kenners van
het alcoholprobleem is meer dan eens betoogd, dat
met zulke methoden slechts het tegendeel, n.1. een
ziekelijke stijging van de behoefte naar alcohol te
bereiken valt.
Het moet zich dus uitwijzen, of dit inpopulaire pa
rool: „Tegen den alcohol!", dat reeds lang van zijn
kracht heeft ingeboet, in de toekomst door de nieuwe
bestuursleden van Amerika kan worden ingetrokken,
of dat het zoo vast in de Grondwet is geworteld, dat
zelfs het nieuwe Amerika daartegen niets vermag.
DONDERDAG 17 NOVEMBER.
HILVERSUM (296 M.)
A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek; 10.00 Morgenwijding
10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Solistenconcert; 11.00
Kook- en bakpraatje; 11.30 Voorzetting Concert; 12.00
Tijdsein en Concert door het Kamerorkest o.l.v. Louis
Schmïdt; 2.15 Rustpoos voor het verzorgen van den
zender; 2.30 Gramofoonmuziek; 3.00 Naaicursus; 3.45
Gramofoonmuziek; 4.00 Ziekenuur door Mevr. Ant, v.
Dijk; 5.00 Radio-kinderkoorzang o.l.v. Jacob Hamel;
5.30 Klein-orkest o.l.v. Nico Treep; 6.30 Sportpraatje
door H. Hollander; 7.00 Klein orkest o.l.v. Nico Treep;
7.25 Overschakeling van den zender; 7.30 Engelsche les
voor gevorderden; 8.00 Persberichten van Vaz Dias;
8.15 Aansluiting met het gebouw voor Kunsten en We
tenschappen te Rotterdam* Uitvoering va „Die Jahres-
zelten", oratorium van Joseph Haydn; 9.30 Concert
gebouw-orkest; 10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Kovace
Lajos en zijn orkest; 11.00 Vaz Dias; 11.05 Gramofoon
muziek; 11.15 Kovacs Lajos en zijn orkest.
HUIZEN (1875 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; N.C.R.V.: 10.00 Gramo
foonmuziek; 10.15 Morgendienst; 10.45 Gramofoonmu
ziek; K.R.O.: 11.00 Gramofoonmuziek; 11.30 Godsdien
stig halfuurtje; 12.00 Politieberichten; 12.15 Het Trio
Metzelaar; N.C.R.V.: 2.00 Cursus fraaie handwerken;
3.00 Vrouwenhalfuurtje; 3.30 Rustpoos zender; 4.00 Bij
bellezing; 5.00 Concert; 5.45 Causerie; 6.15 Lezing: „Het
Standbeeld van Piet Hein" 6.45 Knipcursus en stofver-
sleren; 7.00 „Wat er op de wereld gebeurt"; 7.30 Politie
berichten: 7.45 Persberichten van het Ned. Chr. Pers
bureau: 8.00 Dubbelmannenkwartet; 9.00 Lezing; 9.30
Vaz Dias; daarna gramofoonmuziek; 9.45 Lezing; 10.15
Utrechtsch Strijkorkest; 11.15 Gramofoonmuziek.
BRUSSEL (509 M.)
12.20 Concert; 1.30 Gramofoonmuziek: 5.20 Concert; 6.35
Gramofoonmuziek; 8.20 Concert; 9.20 Idem.
KAI.UNnBORG (115.1 M.)
11.20 Strijkorkest; 2.20 Harmonie-orkest; 7.30 Sympho-
nie-orkest; 9.50 Dansmuziek.
BERLIJN (419 M.)
3.50 Populair concert; 5.25 Liederen; 6.35 Concert.
HAMBURG (372 M.l
12.35 Gramofoonmuziek; 1.30 Gramofoonmuziek; 3.50
Concert; 5.45 Gramofoonmuziek; tTo0 Concert.
KONTGSWUSTERHAUSEN (1635 M.)
11.20 Gramofoonmuziek; 1.20 Idem; 5.20 Moderne mu
ziek; 9.50 Dansmuziek.
LANGENBERG (472 M.l
12.20 Concert; 4.20 Vesperconcert; 8.40 Luisterspel; 9.45
Populaire en dansmuziek.
DAVENTRY (1554 M
12.20 Pianorecital; 12.50 Orgelcon'cert; 1.35 Lunchcon
cert; 4.25 Concert; 10.00 Solistenconcert.
PARIJS EIFFEL (1446 M.i
7.50 Gramofoonmuziek.
PARIJS RADIO (1725 M.t
12.50 Concert; 1.55 Vervolg concert; 6.50 Concert; 9.50
Concert.
MTLAAN (331 M.)
6.50 Gramofoonmuziek; 7.50 Radiotooneel.
ROME (441 M.)
8.05 Opera-uitzending.
WEENEN (517 M.»
6.40 Lezing; 7.15 „De Rosenkavalier".
WARSCHAU (1412 M.)
5.20 Populair concert; 7.20 Idem; 10.25 Dansmuziek.
BEK OM UNSTER (460 M.)
7.35 Concert; 9.05 Populair concert.
De slang met het glazen oog.
In de Londensche Zoo houdt een Boa Constrictor
verblijf, afkomstig van Madagascar Dit dier had,
zooals een ander een „auto-ongeluk" heeft, eenigen
tijd geleden: een voerbak-ongeluk, hetwelk bijzonder
tragisch was, omdat het niet eens haar eigen voer
bak was, die zij op den kop kreeg, want slangen eten
niet van schoteltjes.
Zwaar beschadigd werd de onfortuinlijke Boa on
der den geramponeerden bak vandaan gedolven en
in bedenkelijken toestand naar den dierenarts ver
voerd. Deze zag, dat operalief ingrijpen noodzake
lijk was en de slang onderging een behandeling, die
haar een oog kostte: om haar leven te redden moest
dit worden verwijderd.
Daar nu het publiek niet graag tegen een één-
oogige slang opkeek, bsloot men het dier een kunst
oog aan te meten. Dit geschiedde en geen enkele
buitenstaander zou thans kunnen zeggen welke van
de twee oogen echt is en welke nagebootst. Slechts
bij de jaarlijksche verwisseling van huid moei het
kunstoog er een poosje uit, daar het nieuwe vel aan
vankelijk te week is om het te kunnen omsluiten.
Deze methode opent wijde mogelijkheden. Reeds
zien wij den kippig geworden leeuw met een goud-
gemonteerden bril op, zijn rauwe rib verslinden. De
orang-oetan met valsch ondergebit kijkt ons aan en
gooit ons zijn tanden naar het hoofd wanneer we
hem hinderen. Een Amerikaansche brulaap, wiens
staart bij ongeluk werd afgekneld, heeft daarvoor in
de plaats een gramophoonslinger gekregen. De oli
fant met het houten achterbeen zou ons welgemoed
toe-trompetten, terwijl de chimpansee met een pruik
van echt apenhaar zich de pindas wel zou laten sma
ken.
Wij willen niet eindigen zonder melding te maken
van den directeur-in-dwangbuis, die de leiding van
den aangeduiden dierentuin in handen zou hebben
en die zeker niet het minst zonderlinge exemplaar
in de collectie zou zijn.
WINKEL
Zondagavond trad voor het eerst voor het publiek
op. de arbeiderszangvereeniging „Picter Je)les", in
de tooneelzaal van den heer D. A. Bruijn. Voor het
eerst kwam deze vereeniging voor het voetlicht, en ge
zien haar kortstondig bestaan, heeft deze vereeniging
gegeven wat zij kon en zong zij vol goeden moed
haar liederen en ze deed dit onder ongunstige omstan
digheden, ten eerste was de belangstelling gering en
ons inziens had ze grootere belangstelling verdient,
waar zij blijk gaven van goed willen en ten tweede
werd de rust ernstig verstoord door eenige jongelui,
die door hun hinderlijk optreden ernstige aanstoot
veroorzaakten voor de goedwilligen en tan slotte
handtastelijkheden niet uitbleven.
Een aardige afwisseling was de opvoering van „Een
intermezzo", waarin de blinde moeder, die laat schrij
ven aan haar zoon, die in de mobilisatie is opgeroe
pen, een sympathieke rol vervulde.
Het is te betreuren, dat deze vereeniging bij haar
eerste optreden, een zoo ongunstig verloop te beurt
viel.
De stemming was broeiend en na de uitvoering op
het bal *.wam het ook tot een uitbarsting, waardoor
het genoegen verloren ging.
„Picter Jelles" had heter verdiend en we zouden
niet gaarne zien, dat deze uitvoering haar nadeel zou
berokkenen, dat neemt niet weg, dat we een ernstig
woord van protest moeten doen l.ooren aan hen, die
ten deele in een andere plaats lid zijn eener dergelijke
vereeniging, en zoo weinig besef hebben van orde
en regel, en een houding meenen te moeten aanne
men, een ander tot last en ergernis.
OUDE NIEDORP
Gedurende de maanden September en Octoher 1.1.
waren bij het Onderling Veefontls te Zijdewind
respectievelijk verzekerd 346 en 352 runderen voor
f37580 en f38295. De omslag werd voor die maanden
bepaald op f 0.20 en f 0.30 per verzekerd bedrag van
honderd gulden.
Tot Directeur der Zuivelfabriek „Niet Gedacht" te
't Veld is in de vergadering van aandeelhouders her
benoemd' de heer J. Wit Jr. en tot lid van den Raad
van Toezicht de heer P. Dekker.
In plaats van den heer J. G. Impink. die ontslag
heeft aangevraagd, is tot penningmeester van de afd.
't Veld van den R.K. landarb^idersbond St. Deus
Dedit benoemd de heer E. C. van Oorschot alhier.
Wegens niet-aanneming der benoeming door J.
Rootjes (vacature D. Kriller) is door den Voorzitter
van het Centraal Stembureau tot lid van den ge
meenteraad benoemd verklaard de heer G. de Heer.
Door den Minister van Binnenlandsche Zaken i«
machtiging verleend tot het in werkverschaffing doer
uitvoeren van „slooten" en baggeren Deze regeling
kan ook gelden voor tuinbouwers.
De Centraal Bioscoop, welke hier voor de eerste
maal een uitvoering gaf, heeft met „Het lied van de
Zuidzee" een goeden indruk achtergelaten, zoodat den
ondernemers gaarne een „tot weerziens' wordt toege
roepen. De opkomst was bij de namiddag- en avond
voorstelling, rekening houdende met de ongunstige
tijdsomstandigheden, bevredigend.
NIEUWE NIEDORP
Het Instituut voor Arbeiders Ontwikkeling geeft
Zondag a.s. een bonten avond in de zaal van den heer
Kossen.
Aan dezen avond werken mee de Arbeidc s Too-
neelvereeniging „Kunst na Arbeid", de Art 'Iers
Zangvereeniging „Pieter Jelles" en de Jeugd Mond
harmonicaclub en dansmuziek van Kos. Afgaande op
het programma kan het een mooien en genotvollen
avond worden. Zie adv. in ons blad van Donderdag
en Zaterdag.
W A R M E N H V I Z E N
Bij de Zondag jl. gehouden verkiezing tot leden
van het Kiescollege, wegens periodiek aftreden van
de heeren Jb. de Groot, W. Gutker. Jn. Gutker en
Jn. Vergaij. zijn voornoemden wederom allen her
koren. Tot Notabel is de heer C Gutker wederom
herkozen.
Z IJ P E
De Hoofdinspecteur van den Arbeid heeft aan den
graanmolenaar N. J. Zeeman te 't Zand een over-
werkvergunning ingevolge de Arbeidswet verleend
voor het tijdvak 14 November 1932 tot 1 Februari
1933.
langend ijk
NOORDSCHARWOUDE.
De gemeenteraad is bijeen geroepen op Donder
dagavond om 8 uur.
