Philippme.
De warme pantoffels
van Einstein
Ingezonden Stukken.
en andere Amerikaansche
reclame«ideeën.
INDRUKKEN OP EEN REIS DOOR AMERIKA.
NEW-YORK, November 1932.
In Europa is men van meening, dat komische recla
mes slechts in bepaalde gevallen op hun plaats zijn,
doch een Amerikaan denkt daar geheel anders over.
Hij houdt het op Chaplin, Buster Keaton en Harold
Lloyd, die hun publiek door en door kennen en het niet
hooger aanslaan dan het verdient De Amerikaan heeft
weliswaar minder algemeene ontwikkeling, maar hij
heeft meer gevoel voor humor dan de menschen aan
den overkant van den grooten haringvijver. Verder
zoekt men in Europa gewoonlijk het humoristische,
terwijl in Amerika als regel het komische aan het
woord komt en dat op een zeer plastische, dikwijls
zeer primitieve, maar dan ook voor allen begrijpelijke
manier. Iedereen moet erover kunnen lachen en ieder
een moet daardoor aangetrokken worden tot het arti
kel, waarvoor reclame wordt gemaakt. Terwijl van
onze geïllustreerde reclames hoogstens 5 pet. humoris
tisch is, bedraagt dit percentage in Amerika wel 40.
Dit verschil valt in elk jaargetijde en in elke branche
op. Bovendien spreken de Amerikaansche reclames
meer, doordat daarbij veel gebruik wordt gemaakt van
bewegende figuren.
Zelfs bij zeer ernstige onderwerpen laat men het ko
mische spreken. Ik verbaasde mij b.v. over een adver
tentie van een school, waar tusschen de aanbevelingen
van haar leerplan een foto stond van een jongen, die
zijn tong ver uitstak tegen het publiek. Moet daarmee
bewezen, hoe levenslustig de jongen is? Neen, doch de
Amerikaan denkt bij zichzelf, dat de vluchtige voorbij
ganger slechts door het komische wordt aangetrokken.
De foto is dus niets anders dan een lokmiddel; zij
moet de oogen tot zich trekken, zoodat men vanzelf
ook de advertentie te lezen krijgt. Dit trucje is eenigs-
zins grotesk, doch in Amerika beantwoordt het aan
zijn doel. Wij zouden daarentegen huiverig zijn om
onze kinderen naar een school te sturen, waarvan de
eigenaar werkt met een dergelijke „paedagogiek".
Indruk maken, de aandacht trekken, dat is altijd
het doel. Ik heb te New-York een aanplakbiljet gezien,
dat een middel tegen griep aanprees, en zag er een
lijk op met daarnaast de woorden: „Als U niet dadelijk
oris middel inneemt, kan het U evenzoo gaan". Ook
levensverzekeringen worden op de meest krasse wijze
aanbevolen. Hoe dikwijls krijgt de Amerikaan geen ge-
illustreerde reclamebnefjes in huis, die niets minder
'dan afschrikwekkend zijn!
Op een prospectus ziet men b.v. tegenover elkaar een
gezin, -dat als skelet rondwandelt en een gezin aan een
rijk voorziene tafel, vrooiijk glimlachend. Daaronder
staat dan: „Als u zich niet laat verzekeren, zullen uw
nabestaanden u spoedig in het graf volgen; doet u dit
echter wel, dan zal het hun goed gaan."
De aanschouwelijkheid der reclames is verrassend en
dat is ook de bedoeling, want iedereen moet erdoor „ge
fascineerd" worden. Ook de politieke propaganda maakt
er gebruik van bij verkiezingen, In Europa krijgen we
op dat gebied niet veel plaatjes te zien. doch bij de
Amerikaansche presidentsverkiezingen kwam zeer dui
delijk de neiging voor het groteske tot uiting, die ten
slotte niet alleen in den Amerikaan, doch in elk mensch
aanwezig is. In de Spaansch-Amerikaansche republieken
is het trouwens nog erger. De candidaten der tegen
partij worden op alle mogelijke manieren bespottelijk
gemaakt én het gebeele dierenrijk moet stof leveren
voor de karikaturen, om toch maar goed het licht te
Bij ons ondenkbaar. Een reclame voor versch fruit.
Wat hebben de meisjes in badcostuum en de
olifanten tanden ermee te maken?
Kort verhaal
Door Willy Corsari.
Dit is een verhaal, dat ro'n oude oom Johan ons, zijn
vijf logé's deed op een namiddag, dat we thee dronken
in de hall. Het was naar aanleiding van de flirtation
tusschen de jonge Fred. B. en het aardige vrouwtje van
den natuurkundige C. Ik had het spelletje al een tijdje
gadegeslagen, geamuseerd en met 'n stille hoop, in die
diepte van m'n egoiste schrijvershart, dat er 'n roman
netje uit zou groeien. Maar ik had opgemerkt dat het
mijn oom misnoegde en dat hij dikwijls met zeker on
geduld den goedigen maar vrij sulligen echtgenoot
trachtte wakker te schudden. Doch deze scheen zich
absoluut niet te interesseeren voor de fllrtations van
zijn vrouw en dat maakte die beiden nog overmoediger
Dien middag aan tafel, hadden zij een philippme aan
gegaan. „Om een doos bonbons of een zoen", had Fred
brutaal geroepen en zij dreigde hem met den vinger en
stemde toe. Naar aanleiding daarvan merkte mijn oom
plotseling op :„Fhilippine's worden gevaarlijke dingen,
als ze om zulke hooge prijzen gaan."
„Hoog?" lachte het vrouwtje. „Ik vind dat een on
schuldige kus net is als een klein muntstuk: je kunt
het weggeven zonder rijk te maken of arm te worden."
Mijn oom èlimlachte, het vluchtige, ironische lachje
dat hem eigen was.
„Maar als nu Uw laten we zeggen Uw „Bankier"
eens niet hield van verspiling, ook niet in kleine munt
stukken?
En dan een „onschuldige" kus! Wel dit doet me
denken aan een geval, dat ik eens meemaakte en dat
als waarschuwing kon dienen voor alle vrouwtjes die
enfin verspillend zijn."
„Een verhaal met een morAal!" riep ik uit. „Vertellen
alsjeblieft, dat is iets voor mij."
laten vallen op de minderwaardigheid van den candi-
daat. Voor geen spot, hoe scherp ook, schrikt de teeke
naar terug, want de buitensporigste invallen worden
het beste betaald. Alleen langs dien weg kan men im
mers de tegenpartij belachelijk maken?
Een jaar geleden deed zich zoo'n geval ook voor in
de Vereenigde Staten, maar dan tusschen twee concur-
reerende fabrikanten van puddingpoeder. De eerste zei.
dat ziin concurrent zijn hersens had vermalen tot pud
dingpoeder, waarop de concurrent ontwoordde. dat zijn
aanvaller niet eens hersens had en daarom den inhoud
van een ganzenmaag had vermalen. Het onverwachte
en ongewenschte succes van deze campagne was, dat
de menschen er niet om lachten, doch er vies van wer
den en geen der beide merken wilden gebruiken.
Onze eerbied voor de mannen der wetenschap wordt
ongetwijfeld door de Amerikanen gedeeld, maar alweer
op een heel andere manier. Ze ontzien zich niet, octn de
geleerden te gebruiken voor hun reclame. Tijdens zijn
verblijf in Amerika kocht Einstein een paar pantoffels,
met het gevolg dat de fabriek welke die pantoffels had
gemaakt, een foto van hem publiceerde met de woor
den: „Alles is betrekkelijk, maar Finstein's pantoffels
zijn beslist warm!" Naast het portret zag men een
afbeelding van een paar pantoffels. Zooiets vindt men
in Amerika buitengewoon. En men is er in ernst van
overtuigd, dat een zoo geslaagde reclame zeker moet
bijdragen tot Einstein's populariteit.
(Nadruk verboden)
Een Bier-zondvloed.
Acht menschen omgekomen!
Naar aanleiding van Roosevelts verkiezing tot presi
dent van de Vereenigde Staten, waardoor vermoedelijk
aan het alcohol- en bierverbod een einde zal komen,
hebben we ons licht opgestoken bij... het Verleden en
hebben met schrik ervaren wat de gevolgen zijn van te
veel bier.
In het jaar 1814 werd Londen gestraft met een bier-
overstrooming, die behoort tot de merkwaardigste ram
pen. welke ooit een stad hebben getroffen. Het leek er
op, of de Londenaren op dezelfde wijze werden bezocht
als het Oude Volk tijdens de omzwervingen: „Jullie
dringen bier? Goed, je zult zoo veel krijgen, dat je er
in verdrinkt!"
Omstreeks zes uur 's avonds sprong een groot reser
voir uit elkaar in Bankurystreet. Bloomsbury. Het be
vatte 3.555 fusten, die in den vorm van een ontzaglijke
golf Great Russelstreet binnenvielen. Deze straat bene
vens Georgestreet en Newstreet stonden ln een paar se
conden niet alleen geheel blank, maar bovendien werden
twee woningen in Newstreet als kaartenhuizen wegge
maaid.
Op de eerste etage bevonden zich een moeder en een
dochter, die aan de middagthee zaten. De bier-banjir
slingerde de moeder het raam uit, terwijl het kind bijna
op slag werd gedood.
De perceelen 22 en 25 Great Russelstreet waarin een
poelierszaak was gevesffgd werden zwaar beschadigd.
Een dienstmeisje, dat op de eerste verdieping woonde,
kwam om.
Ongeveer een uur vóór de ramp plaats had, was een
der hoepels van het reuzenvat gebarsten. Dit was, zoo
als de opzichter verklaarde, wel vaker gebeurd, zonder
dat er verder iets bijzonders was geschied. De man
schreef juist een briefje aan een vriend betreffende de
te verfiohten reparatie, toen de catastrophe zich begon
te voltrekken. Het vat was twee en twintig voeten hoog
Er zaten twee en twintig hoepels aan. Een daarvan
sloeg een opening in een tweede reservoir, dat 2400 fus
ten Inhield. Tezamen stroomden er dus 6000 fusten weg.
Toen de bron begon leeg te loopen, stond de houder
der vergunning Mr. Hawes in de gelagkamer. In een
ommezien was de heele localiteit met bier gevuld. Het
reikte tot aan de kin. Muren stortten Ineen. Een schui
menden bier-vloed stuwde voort door Great Russelstreet
Kreten van verschrikte bewoners en voorbijgangers, die
in doodsangst verkeerden, vervulden de lucht Men
schen, die zich in geen weken een glas bier hadden
kunnen permitteeren, behoefden hun monden maar open
te houden om er meer van naar binnen te krijgen dan
goed voor hen was.
Het aantal dooden bedroeg acht Talrijke personen
werden gewond. De brouwers hadden een verlies van
15.000 te boeken. Nog weken daarna stonden talrijke
kelders in de buurt onder bier.
ZUIDSCHARWOUUDE, 14 Nov. 1932.
Waarde Red.,
Vergun mij een plaatsje in Uw veelgelezen blad; bij
vcorbaat mijn dank.
Ik wilde graag iets schrijven over den toestand hier
aan den Langendijk. Ten eerste over de werkverschaf
fing, het z.g. baggeren. Dat zou dan nu betaald wor
den met 53 cent per driekwart praam, met een kleine
vergoeding voor laarzen, schop, beugel, enz. Maar
wanneer wij nu een schuit moeten huren, kost dat
ongeveer een dubbeltje per dag. Nu kan een ervaren
baggeraar er vier schuiten per dag verwerken, en
heeft dan ruim twee gulden verdiend. Maar een an
deren werkman, die dien arbeid nog nooit gedaan
„Wel het was zooals ik zei. eenige jaren geleden. Ik
logeerde met nog verscheidene andere gasten bij een
ouden vriend van me, die eerst kort tevoren getrouwd
was. Z'n huwelijk had mij verbaasd. Hij was altijd een
stil, teruggetrokken mensch geweest, opgaande in z'n
studie der oude talen en ik had nooit gedacht dat hij
zou trouwen, en wel 't allerminst met 'n meisje, dat z'n
dochter kon wezen, een mooi, ijdel schepseltje. Toch
scheen hij gelukkig. Hij hield van haar met een passie,
die misschien alleen ik in hem vermoedde. Uiterlijk was
hij een goedig, bedaard echtgenoot. Of zij hem liefhad?
Ik betwijfel het. Waarschijnlijk nam ze hem, omdat hij
een „goeie partij" was en ze liet zich zijn rustige tee-
derheid aanleunen, zonder ooit verder iets te zoeken
onder zijn schijnbare kalmte. Zij wist niets van de
kracht in zijn karakter en hoe iedere eigenschap in hein
buitengewoon sterk ontwikkeld was, wellicht juist door
dat hij ze zelden tot uiting liet komen. Ik herinnerde
mij van Henri uitbarstingen van drift, daden van edel
moedigheid of haat. die ongelooflijk leken als men in
het koele, magere gezicht keek. Voor de meeste men
schen, zijn vrouw niet uitgezonderd, was hij „die goeie
Hein", 'n Knappe vent zeker, maar in den omgang
een beetje saai. En van dat standpunt bezien was het
geen wonder, dat zijn levenslustig, coquet vrouwtje haar
amusement bij anderen zocht en, wat erger was, al zeer
spoedig bij „een ander". Het was een jonge, knappe
vent z'n naam doet er niet toe laten we hem Leo
noemen, en hij was het die in mijn vriend een jaloezie
deed ontwaken, die noodlottig zou worden. Schijnbaar
bleef hij even bedaard en vriendelijk, maar ik zag hoe
hij die beiden gadesloeg. Er werd veel gefotografeerd
en zijn vrouw placht met haar aanbidder de kiekjes die
zij genomen had. te ontwikkelen, waarbij ze wel eens
langer in de donkere kamer bleven dan hun bezigheid
verklaarde.Soms zag ik Henry dan in de buurt van
die kamer rondloopen met de uitdrukking in zijn oogen
van een hond, die bang is voor slaag: angst en dreiging.
Toch zou alles misschien nog goed zijn afgeloopen zon
der die beroerde philippine. Ja mevrouwtje, d e philip-
pine! Op een middag sprak de jonge vrouw een philip
pine af heel onschuldig! Maar later op den avond,
toen het vrouwtje beweerde zéker te zullen overwinnen
zei Leo overmoedig: „Laten we dan zeggen, als Ik win,
krijg ik een kus. U is immers zoo zeker, dat U tooh
heeft, heeft er aan twee de eerste dagen genoeg. Dan
geloof Ik, dat ik aan den veiligen kant ben, wanneer
ik zeg dat wij hoogstens vier of vijf dagen per week
kunnen baggeren van weer en wind en ijs, en2.
Wanneer men nu bedenkt, dat de hoogste prijs f 1.50
geweest is per drie-kwart praam, en er tegen 5 procent
loonsverlaging soms werd gestaakt en terecht, dan kunt
u denken, hoe blij wij met dit werk zijn. Maar doen
wij het niet, dan laten zich de gevolgen gewoonlijk niet
lang wachten. Toch zullen wij ons verzetten. Bou
wers aan den Langendijk, nu doen wij een beroep op
uw hulp. Wij hebben met u vergaderd en gedemon
streerd; laat u nu niet toe, dat er voor dat schande-
loon voor u gebaggerd wordt. Misschien dat Minister
Ruys het er wel voor kan doen, die strijkt
elke week 500 gulden in het laadje. Maar van ons
hongerloon kan werkelijk niets meer af en ik zeg hier
hartelijk dank aan dien flinken kerel, die in de
Schager Courant onder meer schreef: voorwaar
een karig loon voor zulk zwaar werk.
Dan nog iets over de zuurkoolfabrieken aan den
YRJJDAG 18 NOVEVMBER.
HILVERSUM (296 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gzamofoonmuziek; VJ.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; VARA: 10.15 Gramofoonmuzlek; 11.15
Onze Keuken door P. J. Kors Jr.; 11.45 Voordracht;
A.V.R.O.: 12.00 Tijdsein en Klein-orkest o.l.v. Nico
Treep; 2.00 Causerie door Mr. J. de Vries: „Indrukken
uit Columbla"; 2.30 Kamerorkest o.l.v. Louis Schmidt;
VA.RA.: 4.00 Gramofoonmuzlek; 4.50 Voor de kinde
ren; 5.30 Kleln-Orkest o.l.v. Paul Duchant; 6.10 Gra
mofoonmuzlek; 6.15 Orgelspel door J. B. Mac Carthy:
6.40 Van leed en strijd; 7.00 Orgelspel door Johan Jong:
7.45 Klein-Orkest o.l.v. Paul Duchant; V.P.R.O.: 8.00
Catechisatie; 8.30 Concert; 9.00 Cursus; 9.30 Concert;
10.00 Persberichten Vrijz. Godsd. Perbureau; 10.05 Vaz
Diaz; 10.15 Fragmenten en verhalen door Ds. E. D.
Spelberg; V.A.R.A.: 11.00 Orgelspel door Johan Jong;
11.30 Gramofoonmuzlek.
HUIZEN (1875 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; 10.00 Gramofoonmuzlek;
11.30 Halfuurtje voor zieken en ouden van dagen; 12.00
Politieberichten; 12.15 Sextet o.l.v. Piet Lustenhouwer;
1.45 Rustpoos zender; 2.00 Gramofoonmuzlek; 3.00
Orgelconcert door Evert Haak; 4.00 Gramofoonmuzlek;
5.00 Land- en tulnbouwhalfuurtje; 5.30 Gramofoonmu-
ziek; 5.45 Vioolrecital; 6.15 „Welsprekendheid" door
Albert Vogel; 6.45 Vervolg vioolrecital; 7.10 Van
vreemde landen en volken, door H. J. Donker: 7.30 Po
litieberichten; 7.45 K.R.O.-orkest o.l.v. Johan Gerrit
sen; 8.30 Hoorspel; 9.15 Vaz Dias; 9.30 Lezing; 9.40
Orkest; 10.30 Aansluiting met het R.A.I.-gebouw te
Amsterdam, voor reportage van de opening van den
Zeedaagschen Wielerwedstrijd.
BRUSSEL (509 M.»
12.20 Gramofoonmuzlek; 1.30 Concert; 6.35 Gramofoon
muzlek; 6.50 Concert; 8.20 Concert; 10.30 Gramofoon
muzlek.
KAT.UNDBORG (1153 M.)
12.05 Strijkorkest; 2.50 Orkest; 7.20 Instrumentaal en-
emble; 9.15 Dansmuziek.
BERLIJN (419 M.)
5.40-Pianoconcert; 7.00 Concert; 9.20 Concert.
HAMBURG (372 M.»
12.35 Gramofoonmuzlek; 1.30 Idem; 3.50 Concert; 7.20
Operette-avond; 9.50 Kamermuziek.
KONIGSWUSTERHAUSEN (1635 M.)
1.20 Gramofoonmuzlek; 3.50 Concert; 8.50 Concert.
LANOENBERG (472 M
12.20 Concert; 4.20 Vesperconcert; 9.40 Concert; 10.05
Concert.
DAVENTRY (1554 MA
12.20 Orgelrecital; 1.05 Concert; 3.20 Schoolconcert; 4.15
Concert; 8.20 Idem; 11.25 Dansmuziek.
PARIJS EIFFEL (1446 M.)
7.50 Concert o.l.v. Ed. Flament; 9.00 Idem.
PARIJS RADIO (1725 M
8.05 Concert; 7.40 Concert; 9.50 Pianorecital; 10.20
Gramofoonmuziek.
MILAAN (331 M.)
8.05 Concert.
ROME (441 M.)
7.50 Programma van Milaan.
WEENEN (517 M.)
7.20 Concert; 8.20 Olympiafeest; 9.35 Gram.-muziek.
WARSCHAU (1411 M.)
7.35 Concert; 10.20 Dansmuziek.
BEROMUNSTER (460 M-)
9.00 Dansmuziek.
wint!" Zij stribbelde lachend tegen, voor den schijn, en
ik wierp een onrustigen blik naar Henry, maar hij had
niets gehoord.
Zij verloor de philippine en hij elschte natuurlijk zijn
belooning op. Het was in den tuin na 't ontbijt en ik
zag vanuit de tuinkamer hoe ze hem lachend haar
wang aanbood. Het was op zichzelf onschuldig genoeg,
maar op hetzelfde oogenblik zag lk tusschen de boom en
het bleeke gezicht van Henry, die naar hen keek. Had
hij het gezien? Hij verdween weer dadelijk en ik vroeg
me af of het niet beter zou wezen hem even te vertellen
van de philippine.
Hij zou zich dan niet minder ergeren, maar toch be
grijpen, dat het geval op zichzelf onschuldig was. Maar
lk was niet overtuigd, dat hij de kus gezien had en ik
wensohte geen slapende honden wakker te maken.
Daarbij suste ik mezelf met de gedachte, dat hij zich
wel gerust gesteld moest voelen door de argelooze wijze,
waarop zij elkaar gekust hadden, vlak bij het huis, waar
hen iedereen zien kon. En toch er bleef een vage
angst ln me, die niet stillen wilde. Het was een wannen
dag.
Ik had geen lust me veel te bewegen en bleef lui in
de veranda zitten met nog een paar gemakzuchtigen,
terwijl de anderen, waaronder Henry en Leo, het bosch
Ingingen. Dien heelen middag was ik vreemd nerveus.
Het voorgevoel van een naderend onheil drukte en mijn
angst groeide aan toen de wandelaars terugkwamen
zonder Leo en Henry. „Waar is Uw man?" vroeg ik de
jonge vrouw.
„O, hij had Leo iets te vragen efi toen zijn ze wat
afgedwaald", antwoordde zij bedaard. „Ze zullen dade
lijk wel komen."
Een half uur later kwam Henry alleen. Hij deed
ongewoon druk en vrooiijk, maar zijn gelaat scheen
me wonderlijk veranderd, ontdaan en misvormd.
„Waar is Leo?" vroeg ik en de angst laaide in mij op,
tot stikkens toe. Hij keek langs mij heen en lachte
wezenloos.
„Die heeft een anderen weg genomen," antwoordde
hij. „Een anderen weg" en hij vervolgde tot zijn vrouw:
„Ik heb een opname gemaakt. Wil je de plaat ontwik
kelen voor me? Je kunt het beter dan ik."
„Zeker ik zal het dadelijk doen".
Zij ging weg en er verliep een uur zonder dat zij
Langendijk. Daar wordt het vorstelijk loon betaald
van 12 tot 15 gulden per week. En dan worden wij
tegen den winter op straat gezet en kunnen wij stee-
nen tellen. Maar zoolang er nog menschen zijn die in
zoo'n bedrijf willen werken van b.v. 's morgens vier,
vijf uur. tot 's avonds tien, elf uur, dan kunnen de
hceren fabrikanten nog wel autorijden en branie,
schoppen. Dan hebben die heeren nog geen last.
U ziet wel, Red., wij moeten nog heel wat leeren.
Bouwers en arbeiders, doet nu eens uw best, laat gij,
bouwers, niet toe, dat er voor dat hongerloon voor u
wordt gebaggerd, en gij, arbeiders, maakt gij normale
dagen in uw bedrijf en vooral wanneer er nog arbei
ders langs de straat loopen zonder werk. Dan was er
mijn inziens veel gewennen.
Waarde Red., hopende dat u dit kleine stukje zult
plaatsen,
Uw getrouwe lezer,
PIETER DE BOER,
Zuidscharwoude, Hofstraat.
ZATERDAG 19 NOVEMBER,
HILVERSUM (296 M.)
V.A.RA.: 8.00 Gramofoonmuzlek; V.P.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; V.A.R.A.: 10.15 Uitzending voor de arbei
ders in de Continubedrijven; 12.00 De Notenkrakers o.
I.v. Daaf Wins; 2.00 Verzorging zender; 2.50 Hoe werd
ik Socialist? Vraaggesprek met Dr. Henri Polak; 3.10
Mandoline-ensemble o.l.v. Joh. B. Kok; 3.50 Beoefening
der huismuziek; 4.30 Kwartiertje voor het Instituut v.
Arbeidersontwikkeling; 4.50 Kinderkoor; 5-40 Literair
overzicht door A. M. de Jong; 6.00 Klein-orkest o.l.v.
Paul Duchant; 7.00 Uitzending voor het platteland;
7.30 Klein-orkest; 7.59 Herhaling S.O.S.-berichten; 8.00
Zaterdagavond-programma; 11.15 Gramofoonmuzlek.
HUIZEN (1875 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; 10.00 Gramofoonmuzlek;
II.30 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Politieberichten;
12.15 K.R.O.-orkest o.l.v. Marinus van 't Woud; 1.45
Verzorging zender; 2.00 Halfuurtje voor de rijpere
Jeugd; 2.30 Kinderuurtje; 4.00 Gramofoonmuziek; 5.80
Esperanto-cursus; 5.45 Gramofoonmuzlek; 6.20 Journa
listiek weekoverzicht; 6.40 Gramofoonmuzlek; 7 .05
Kath. Radio-Volksuniversiteit; 7.30 Sportpraatje; 8.00
Gramofoonmuzlek; 8.15 Microfoonvertelsel; 8.30 Vrij
zinnig Democratische Bond. Avonduitzending, te begin
nen met redevoering Mr. H. P. Marchant: „De alge
meene politieke toestand"; K.R.O.: 10.30 Vaz Dias;
10.45 De K.R.O.boys o.l.v. Plet Lustenhouwer.
BRUSSEL (509 M.)
12.20 Gramofoonmuzlek; 1.30 Concert; 5.20 Concert; 6.50
Gramofoonmuzlek; 7.20 Idem; 8.20 Concert; 9.20 Idem;
RALTTNDBORG (1153 M.)
1.50 Gramofoonmuzlek; 2.50 Omroeporkest; 7.50 Idem;
10.10 Dansmuziek.
BERLI JN (419 M.)
6.45 Gramofoonplaten; 7.20 Opera-uitzending; 10.15 Con
cert.
HAMBURG (378 H.l
12.35 Gramofoonmuzlek; 1.30 Idem; 3.50 Concert; 72Ö
Concert.
KONTGSWUSTERHAUSEN (183* M.)
1.20 Gramofooinnuziek; 3.50 Concert-, T.30 Concert; 9.80
Concert.
LANGENRERG (472 M.)
12.20 Concert: 1.55 Gramofoonmuziek: 4.20 Vespercon
cert; 7.20 Concert; 9.55 Kamermuziek.
DAVENTRY (1554 M.)
12.20 Concert door Balalaika-orkest; 1.05 Concert; 1.50
Idem; 8.20 Populair concert; 11.05 Dansmuziek ra.m.v.
Paul Whiteman en zijn orkest uit New-York.
PA RIJS-EIFFEL (1446 M.)
8.05 Radio-tooneel.
PARIJS-RADIO (1725 M)
8.05 Gramofoonmuziek; 9.20 Concert; 12.20 Concert: 4.05
PopulalT concert; 5.05 Lamoureux-concert; 9.05 Gra
mofoonmuziek; 9.50 Populair concert.
MILAAN (331 M.)
0.20 Gramofoonmuziek; 7.25 Idem; 8.05 Gevarieerd pro
gramma; 9.20 Opera-fragmenten.
ROME (441 M.)
7.20 Gramofoonmuzlek; 8.05 Opera-uitzending
WEENEN (517 M.)
7.10 Concert voor saxofoon en clarinet.
WARSCHAU (1412 M.i
5.20 Gramofoonmuziek; 7.20 Concert; 8.15 Populair
concert; 9.25 Chopln-recltal10.20 Dansmuziek.
BEROMUNSTER (460 M.)
7.50 Viool-recital; 7.35 Populair concert; 9.00 Concert'
9.40 Dansmuziek.
terugkwam. Ook Leo verscheen niet en Henry wa»
vervallen in een stomp stilzwijgen, dat ook de anderen
die niets vermoedden, begon op te vallen. Tenslotte gin?
lk kijken, waar de jonge vrouw bleef. Ik klopte aan
deur van de donkere kamer, een paar maal rit?
haar naam en ging eindelijk binnen. Ik vond haar be
wusteloos uitgestrekt op den grond. Ik riep om hul?
en men droeg haar voorzichtig naar haar slaapkamer.
Toen dacht lk plotseling wat de reden kon wezen van
haar flauwvallen. Maar wat kon in die donkere kamer
gebeurd zijn, dat haar in dien toestand bracht? Henry
was niet uit ons gezelschap weggeweest, dus er kon
onmogelijk een scène tusschen hen hebben plaats ge
had. En tochik keerde terug naar de kamer en
daar, ln het mysterieuse roode licht, keek ik zoekend
rond. Ik zag niets dat mij een verklaring gaf totdat
mijn blik viel op de plaat, die in het fixeerbad lag.
Ik nam ze eruit en keek. Het was een stuk bosch en
duidelijk zag ik een lichaam uitgestrekt. Ik keek, zoo
als zij ongetwijfeld gekeken had daarstraks, met een
weeë angst tot in m'n keel opgolvend. Ik keek, tot ik
het gezicht herkende, het doode gezicht, dat lk dien
zelfden avond nog eens zien zou. Het roode licht sche
merde weg voor mijn oogen en ik moest me vasthou
den om niet te vallen, zooals zij gevallen was, de onge
lukkige, toen zij begreep wat haar man had gefoto
grafeerd!
Wij hoorden elkander ademhalen en ik zag de oogen
van het vrouwtje wijdopen in schrik en ontzetting ge
vestigd op mijn oom, die zweeg, blijkbaar overweldigd
door zijn herinnering. Van dien dag af was zij opval
lend terughoudend tegen Freddy, die mijn oom en
zijn luguber verhaal verwenschte.
„Ik ben bezig er een novelle van te maken," zei
eenige dagen later tegen hem. „Ik heb al lang verlangd,
eens iets te schrijven met een moraal. Het staat 200
goed. En dit is uitstekend geschikt, vooral omdat 1*
erbij kan laten zetten, dat het werkelijk gebeurd is. Dat
vindt „men" altijd erg interessant. Naturlijk zal ik wel
het een en ander veranderen", voegde lk erbij. „Anders
zou men misschien het .geval" herkennen. „Do« dat'
zei m'n oom, met z'n fijnste lachje. „Hoewel daar niet
veel kans op is. Werkelijk heel, héél weinig kans!"
