Het huis op het eiland. WESTFRIESCHE BOND VAN HARMONIE- EN FANFARECORPSEN VOOR DEN KANTONRECHTER TE ALKMAAR. Algeraeene vergadering op Zondag 22 Januari,, in Café Centraal te Alkmaar. De Voorzitter, de heer \V. .1 Bruul, opent met een hartelijk welkomstwoord en spreekt er zijn genoegen over uit, dat ondanks de gunstig geboden gelegen heid tot beoefening der sehaatsenrijderssport, toch nog .24 vereenigingen tegenwoordig zijn. Met een bloed Vol woord releveerde voorzitter het goed geslaagde concours te Wieringen en brengt „Harmonie" van Wieringen hartelijk dank voor het gedane werk en het vele wat in deze voor onzen Bond is gedaan. Applaus. Voorzitter meent nog even te moeten memore eren, het 25-jarig jubileum van den secretaris van den Bond en wel als voorzitter van „Kunst na Arbeid' te lloorn. Leden en medewerkers van K. na A. heb ben met dit jubileum blijken van groote waardee ring voor hunnen voorzitter betoond, door hem o.m. oen gouden horloge met dito ketting aan te bieden. Hierna worden door don Secretaris dc uitgebreide en keurig samengestelde notulen en hot jaarverslag voorgelezen, welke onder dank worden goedgekeurd. De Bond lelt thans -45 leden en wel S Harmonie- en 37 Fanfarecorpsen. Hierna volgt rapport van dc commissie, belast met liet nazien der rekening van den penningmeester. Medegedeeld wordt, dat alles in de beste orde is be vonden, cn overeenkomstig het voorstel der com missie wordt besloten dc rekening goed te keuren mot dank aan den penningmeester voor het richtig beheer. De heer Zuurbier van Schoorl zou het Bestuur in overweging willen geven van een gedeelte van het saldo een reservefonds te vormen, o.m. om het steeds jaarlijks tcrugkeerende groote voordeelig saldo van de rekening af te voeren. Hoewel niet noodig ge acht, zal het Bestuur een en ander in gedachten houden. Volgt bestuursverkiezing wegens periodieke aftre ding van dc heeren P. Brinkman en D. Brugman. Beiden worden herkozen respectievelijk met 23 en 24 stemmen. Op een desbetreffende vraa.g van Voorzitter, ne men beide heeren hunne benoeming onder dankzeg ging voor het in hun gestelde vertrouwen met ge noegen aan. Medegedeeld wordt, dat van de vereeniging „Vios" van Texel een aanvrage voor lidmaatschap van den Bond is ingekomen en als zoodanig is aangenomen. Tot juryleden voor het eventueel te houden con cours zijn benocm4 de hoeren Hazebroek, Boudijn en Vlessing. Inplaats van den heer 1-iazebroek, die ken nisgeving van verhindering heeft gegeven, is thans aangeschreven de lieer Kerkhoff. De beide andere leden hebben geaccepteerd. Op voorstel van Winkel wordt besloten, voortaan aan elke vereeniging een excmpladr van „Musica" toe te zenden, waarin het critisch verslag van het concours is opgenomen. De heer Zuurbier zou hot Bestuur in overweging willen geven, zoo mogelijk voortaan weer het critisch verslag in boekvorm te doen verschijnen. Na enkele discussies wordt echter gemeend het voorloopig nog zoo te moeten laten. Het Bondsbestuur stelt voor. indien tot het hou den van een concours wordt besloten; dit te doen houden op Hemclsvaartsdag en Zondag daarvoor. Nadat verschillende vereenigingen hieromtrent hun bezwaren naar voren hadden gebracht, wordt over liet bestuursvoorstel gestemd en aangenomen met 16 tegen 8 stemmen. flet Bondsbestuur geeft in overweging dit jaar, indien althans aan het houden van een eventueel concours voor de Bondskas geen extra uitgaven zijn verbonden, geen contributie te heffen. Wordt echter besloten een concours te houden, waaraan finan- cieelo uitgaven voor den Bond zijn verbonden, dan wordt voorgesteld, de contributie wederom op f 10 per vereeniging te bepalen en nieuw toegetreden ver eenigingen f 15. Na toelichting van Voorzitter, gaat dc vergadering hiermede accoord. Thans komt ter sprake waar dit jaar het con cours gehouden zal worden. Er is door het Bestuur nog geen invitatie hiervoor ontvangen. De hoop dat op deze vergadering zich nog een vereeniging zou aanmelden, gaat ook helaas vervlogen. Winkel bevreemdt het, dat Heiloo een Nationaal Concours gaat houden, Door Voorzitter wordt als reden opgegeven, dat. Heiloo meent, dat aldaar een Nationaal Concours beter zal slagen dan een con cours van den Bond, hetgeen met enkele bewijzen wordt verduidelijkt, welke volgens enkelen echter weinig grond raken. Er wordt op een en ander al niet veel gereageerd. Ilct is duidelijk merkbaar, dat tnet de houding van Heiloo door de vergadering niet wordt gesympathiseerd. Verschillende mogelijkheden worden naar voren gebracht om toch een concours te houden. Na uitgebreide discussies wordt ten slotte beslo ten, dat wanneer niet binnen 14 dagen een vereeni ging zich heeft aangemeld, een concours te houden op de voorwaarden, dat de Bond zich voor f300 ga- 17. Peggy zweeg een oogenblik. „Hebt u iets van vader gehooid?" vroeg ze toen. „Neen" was het antwoord, en ze hoefde niet te vra gen. wie dar. wel den fatalen brief had geschreven. ..Je vader heeft hem verboden je ooit weer op te zoe ken of ooit weer te schrijven; als hij zich daaraan niet houdt, moet je hier dadelijk vandaan en naar Glasgow komen. Daarom heeft hij beloofd zich bij den wensch van je vader neer te leggen." „Hoe wreed van vader, hoe wreed!" riep Peggy ge smoord. ..Maar een dergelijke belofte kan hij vader niet hebben gegeven; hij verzekerde hij. dat hü van mij houdt en dan kan hi; niet zoo gemakkelijk beloofd heb ben mij op te geven." „Hij deed het natuurlijk om jou verdriet te bespa ren. Je vader zou je van ons weggenomen hebben om je bij zich te nemen in zyn eigen huis." „Hij had het niet moeten beloven", hield Peggy vol vuur vol. „Hij had op mij moeten vertrouwen, hij had moeten begrijpen dat ik voor hém alles had willen ver dragen. Vader denkt zeker dat hij met mij kan doen wat hij wil! Ik haat hem, ja ik haat hem; hij is nooit anders dan in naam mijn vader geweest, en nu, zonder eenige oorzaak verwoest hij mijn levensgeluk. Ik zou jaren op hem hebben gewacht, en hij geeft mij op bij den eersten hinderpaal, zonder strijd!" En het meisje barstte in een wilde huilbui uit. De oude vrouw kon haar weinig hoop of troost geven. Eindelijk kalmeerde Peggy wat en met horten en stooten bracht ze snikkend uit; „Ik wil hem vergeten, ik zal zijn naam niet meer noemen, zijn brief wil ik niet zien, u kunt hem verbranden of behouden." Richards liet niets van zich hooren. Tevreden met de belofte, die hy had afgedwongen, liet hij de zaken op hun beloop en trok zich niets aan van brandende tra nen en een gebroken meisjeshart. rant stelt en de vereenigingen elk voor f 10 als waar borg voor eventueele tekorten; de Bond zal trachten een concours te organiseern voor eigen rekening, met dien verstande, dat clan f500 beschikbaar zal worden gesteld als waarborgsom uit de Bondskas. de vereenigingen een waarborg stellen van f 10 per vereeniging en dc contributie h f 10 evengoed zal worden geheven. Bepaald wordt, dat de volgende algemeene verga dering zal worden gehouden te Hoorn. Hierna volgt behandeling van een ingekomen aan bod van den heer S. van Drunen, te St. Maarten, in zake terreinverpachting tijdens te houden concour sen. Hoewel door het Hoofdbestuur het aanbod als aan neembaar wordt beschouwd, en het in ieder geval ernstige overweging verdiend, wordt na enkele dis cussies tot stemming overgegaan en wordt het aan bod Van Drunen met 23 tegen 1 stem van de hand gewezen. Rij de rondvraag maakt Abbekerk van de gelegen heid gebruik bekend te maken, dat hun vereeni ging op het vorige concours een alt met kist is kwijt geraakt. De aanwezige vereenigingen worden ver zocht hiervan nota te willen nemen. Op een voorstel van Heerhugowaard om een su perieure afdeeling aan den Bond toe te voegen, wordt toegezegd, dit punt volgend jaar op de agende te plaatsen. De heer Gorter brengt namens „Harmonie" van Wieringen hartelijk dank voor de waardeerende woorden van Voorzitter tot hun gesproken, inzake het gehouden concours Na nog enkele besprekingen van minder belangrij ken aard. sluit Voorzitter de vergadering met dank voor de gezellige en kameraadschappelijke bespre kingen. dat ze moge meewerkn de belangen van den Bond te bevorderen. Strafzitting van Vrijdag 20 Januari. Eg mond aan Zee. HET RAADSEL DER KONIJNENSTRIKKEN. De heeren Leendert B. en Albert Zw., ras- en waschechte Egmonders, hadden vorige week terecht gestaan wegens het zich in het jachtveld bevinden met wildstrikken, doch op hun ontkentenis werd de zaak aangehouden en heden den verbalisant Balth. de Winter gehoord. Deze ambtenaar persisteerde bij zijn procesverbaal, doch de verdachten krabbelden van zich af als nijdige katers en wisten het zoover te brengen, dat althans voor Albert vrijspraak werd gevorderd. Tegen Leendert luidde de eisch f 10 boete of 10 dagen. 3 Februari uitspraak. Alkmaar. X BRIDGE-WEDSTRIJD-NAPRETJE. De populaire Bridge-wedstrijden schijnen op jon gere deelnemers nogaT opwindend te werken. Al thans een clubje jongelieden gaf na afloop in den nacht van 6 op 7 Januari onmiskenbare blijken van bruischende levenslust, door het traditioneele lawaai maken in de stille straten. Ook werd gebruik ge maakt van de automaat bij de Toko, de veroverde leverpastij in blik met smaak geconsumeerd en met het leege blikje „Sansatou" en vier schoppen op het asphalt gespeeld. Een tweetal rustbewaarders, die dit drukke gedoe met leede oogen waarnamen, maakten tenslotte tegen hét woelige gezelschap proces-verbaal op wegens burengerucht of iets in dit geval. Een der deelnemers, de medicijnenstudent P. A. H. T., gevoeld zich echter bezwaard en verscheen voor den Kanton rechter om zijn blanke onschuld aan het onstichte lijke spectakel te betuigen, de zaak werd alsnu aan gehouden, dc verbalisanten gehoord, doch aangezien ook nu het onontbeerlijk bewijs tegen den dicipel van Alma Mater niet voor elkaar kon worden gebokst, werd het over deze goede afloop zeer voldane jong- mensch vrijgesproken. Uitgeest. GEVAARLIJK GEBREK AAN ACTIVITEIT. Een te Uitgeest wonende groentenhandelaar, A. van E., kwam op 3 September met regenachtig weer al daar uit een zijwegje met zijn vrachtauto den Hoofd weg oprijden, zonder signaal te geven of richting aanwijzer uit te steken, met gevolg dat de schilder P. Leguit uTt Assendelft, die gelijktijdig op zijn motor vanaf de richting station naderde, op deze nadering niet verdacht was en een aanrijding volgde. De mo torrijder werd gewond en leed f 135.schade, die niet werd vergoed. In verband met dit feit werd he den den onachtzamen chauffeur bij verstek veroor deeld'tot f 10 boete of 10 dagen hechtenis. Voor de civiele vordering zal de deurwaarder uit zijn weer- huisje moeten komen! Ongeveer een week na het sterven van haar kort stondig geluk, zat Peggy laat in den avond voor het open raam. Nog heelemaal verloren in haar verdriet, wist zij dat de nacht haar geen rust zou brengen, dat zij uren lang wakker zou liggen, starend in de duis ternis Plotseling klopte het hart haar in de keel, zij zat onbeweeglijk, in de stilte van den laten avond klonken voetstappen, die zacht naderbij kwamen en een voor zichtige hand gleed over de kink van de tuinpoort. Het was een donkere avond doch het licht van een in de nabijheid staande straatlantaarn deed haar de gestal te zien van een man, staande in de schaduw van de takken die over de poort hingen. Even bonsde een wilde schok van hoop in haar, maar die maakte vrij wel onmiddellijk plaats voor een gevoel van name- looze beklemming, toen de man met steelsche passen naar de deur van de kleine villa kroop vlak onder haar venster en zachtjes klopte. Het meisje kon het gezicht van de nachtelijke bezoeker onder den rand van den neergeslagen hoed niet zien. maar de man die zy liefhad zou nooit op deze wijze komen en vrees overheerschte haar zoodanig, dat iedere gedachte aan Guy er door verdrongen werd. Ze dwong zichzelf op te staan en op haar teenen naar de kamerdeur te gaan met het plan om mevrouw Greenfield wakker te ma ken. Toen deed een nieuwe gedachte haar eensklaps stilstaan. Ontsteld werd ze zich bewust, dat geheim zinnig kloppen diende om beantwoord te worden door iemand in huis. Peggy stond onbeweeglijk. Zij hoorde de deur van mevrouw Greenfield's kamer behoedzaam openen en door den kier van haar eigen deur zag ze het schijn sel van een kaars en een gedaante die stil naar bene den ging. Zij hoorde hoe de voordeur werd ontsloten en met zoo min mogelijk geluid geopend; daarop ging de deur van de zitkamer open en weer dicht en murme lende stemmen»in eindeloos gesprek, klonken dof van beneden. Wat moest zij doen? Mevrouw Greenfield had moei lijkheden, dat wist zij reeds lang. Zij werd gedrukt, ziek gemaakt door een bestendige angst. Wat kon zij doen om haar te helpen? Zou zij naar beneden gaan om zich te mengen in het gesprek, dat maar niet op hield...? Maar misschien zou ze mevrouw Greenfiel's moeilijkheden alleen maar vergrooten door zich er on gevraagd in te mengen, bedacht ze, en dus bleef ze waar za was. Na een heelen tijd. de kerkklok had reeds driemaal het kwartier gespeeld, meende ze beneden zacht gerin kel van glas of porcelein te hooren en kort daarop wer- Alkmaar. NEEM NOOIT EEN ZENUWLIJDER MEE IN DE STUURKAST. De 31-jarige koopman Pieter Hendr. K. uit Haarlem, wiens garderobe geen schitterende indruk maakte, stond terecht wegens het voeren van een onvoldoen de verlichting op zijn door den tand des tijds ver zwakt Fordje. Hierdoor ontstond een aanrijding met een wielrijder, den werkman Jan Kolom uit Alkmaar, die van zijn fiets werd geveegd en onzacht kennis maakte met het niet bepaald mollige Heldersche weg dek bij de gasfabriek van Alkmaar. De dagvaarding, die het zonderlinge feit vermelde, dat de verdachte kwam uit de richting Helder en ging in de richting Koedijk, hoewel hij alreeds bijna in Alkmaar was gearriveerd, moest natuurlijk gerectificeerd worden, doch had natuurlijk al aardig als lachgas op de vroo- lijkheid van het publiek gewerkt. De verdachte be weerde dat hij onderweg eenpersoon in de cabine had opgenomen, die een zenuwlijder scheen te zijn en door voortdurend gebruik van Hoffman op de been moest worden gehouden. De mesjokkeraar had naar het stuur gegrepen en daardoor was de aanrijding veroorzaakt, niet door het zwakke koplicht, zooals de dagvaarding ten laste legde, De Kantonrechter echter werd beheerscht door het idée. dat juist het ingrijpen van den Hoffmans drup peltjes consument den wielrijder misschien wel van dei dood had gered en hij veroordeelde in deze bit tere stemming den ontstelden menschcnvriend tot f 10 boete of 10 dagen, 4 maanden ontzegging rijbe- voe dheid en betaling van f3 toegebrachte schade aan den heer Blom. Alkmaar. DE POPPENVERLOTING OP 8 OCTOBER-FEEST. Een der tot f 40 boete of 40 dagen veroordeelde Gr. Mokummers Hendrik V., die meegewerkt had hij ver loting var poppen in de Achterstraat te Alkmaar, waar inspecteur Maarieveld tijdig een eind aan had gemaakt, was van het zware vonnis in verzet geko men. De man zag er kennelijk zeer armoedig uit en vroeg clementie o'p grond van zijn groot met 6 sprui ten gezegend gezin. Om een gunstigen indruk te vesti gen, betaalde hij aan den getuige N. van 't Hof de 15 cents terug, die deze heer bij de unvolendete verlo tings-symphonie schade had geleden. De Kantonrech ter gevoelde voor medelijden en bracht alsnu de straf terug op f 20 boete of 20 dagen. Alkmaar. EEN VADERLANDSCHE COWBOY. DIE MOEILIJK OP ZIJN BEENEN KON STAAN. De 24-jarige heer A. P„ 'n los werkman uit Krom menie, trad op de naïaarsveemarkt te Alkmaar op als cow-boy cn dreef een kudde van 17 pinken van het Waagplein naar de Kanaalkade, echter met zoo wei nig succes, dat het heele transport op hol sloeg, 'n zoogenaamde starrpade (zie een Tom Mix-film) los brak en 5 pinken een buiteling in hei koele Kanaal water maakten. De dieren werden gelukkig tijdig ge red, maar de veedrijver maakte heden kennis niet den Kantonrechter. Hij wilde het gebeurde nog als vrij onbeduidend voorstellen, doch de omstandigheid, dat deze kuddegeleider bij zijn aanhouding méér dan nuttig was van Bachus' brouwsel had genoten, maak te zijn positie niet sterker en werd hij veroordeeld tot f5 boete of 5 dagen. Schagerbrug. SLACHTOFFER VAN ZIJN COLLEGIALITEIT? Dc vrachtrijder Jan N. uit Schagerbrug had zich te verantwoorden dat hij op 31 Octoher zijn vracht auto gebezigd had als haringvat en daarin had ge stampt 3 dikke zeugen 10 vette varkens, waaronder nota bene 1 exemplaar met een gebroken poot. Het feit was natuurlijk zeer ergerlijk, maar de man, die een goeden indruk maakte, verontschuldigde zich door mee te deelen, dat hij te Zijpersluis zijn vakge noot Cor Nierop had geholpen. Diens vrachtauto had dienst geweigerd en de dieren, waaronder hel invalide varken, moesten per sé naar de markt te Alkmaar worden vervoerd, vandaar de overbelasting. Teneinde nu deze opheldering te controleeren op 3 Februari hervatting van het onderzoek en zullen de heeren L. Webster en C. Jonker worden gehoord. Alkmaar. HET LIEP DEN SIGAR*ENSMID VAN ALLE KANTEN TEGEN. Een werkelooze sigarenmaker uit Alkmaar, de heer Jan Hendr. B„ hield zich op 16 December onder Ou- dorp bezig met hengelen. Hij was voorzien van een vischacte voor 2 hengels en naar hij meende, ook van een diploma van den Hcngelaarsbond, dat hem als vrijheid gaf, aldaar te mogen visschen. Toen ech ter een snuffclgrage rijksveldwachter hem naar zijn geloofsbrieven vroeg, kon hij bedoeld bewijs niet overleggen en volgde een bekeuring met *de nadee- lige gevolgen van dien. Heden terecht slaande be weerde de gesjochte hengelaar echter pertinent, dat zijn kinderen vermoedelijk dat vergunningsbiljet van den Bond uit zijn portefeuille hadden gegraaid en vernield. Hij was destijds nog lid, doch voor 1933 geschrapt, omdat hij de contributie f4.50, die voor uit moet betaald worden, niet kon voldoen. Na lang den de deuren behoedzaam geopend. Ze zag de geheim zinnige figuur opnieuw langs het tuinpad sluipen, zij hoorde mevrouw Greenfield de trap opkomen. Toen de stilte in het huis was teruggekeerd, zocht Peggy haar bed op. Eindelijk werd de vermoeidheid haar te machtig en ze sliep tot dc zon hoog aan den hemel stond. Toen Peggy beneden kwam, schrok ze van mevrouw Greenfleld's uiterlijk. Het gezicht was vaal en wegge trokken en ze had zware kringen onder de oogen. Zij zag er uit of zij doodziek was zonder iets te eten of te drinken zat zij aan de ontbijttafel, te afgemat zelfs, om te pogen haar verdriet te verbergen, waarvoor zij zich anders altijd de grootste moeite gaf. Peggy knielde naast haar neer. „Moeder, lieve moedei*", zei ze vol teederheid, „u bent op de hoogte van mijn verdriet en moeilijkheden, kunt u mij de uwe niet toevertrouwen?" De arme vrouw verloor haar zelfbeheerschlng. liet haar hoofd tegen dat van het geknielde meisje steunen en brak in tranen uit. Peggy zei niets, maar liefkoosde haar zonder woorden. „Zeker heb ik moeilijkheden, kindlief', erkende zij, „en misschien zouden ze gemakkelijker te verdragen zijn als ik je er deelgenoot van kon maken. Maar ik kan je niet vertellen, wat de oorzaak van mijn ver driet ia" „Heeft het iets met George te maken?" vroeg Peggy plotseling angstig. Ze voelde bij intuitie dat mevrouw Greenfield zich over iets dat alleen haarzèlf betrof, niet zoo overstuur zóu maken. „George zou erin betrokken kunnen worden," ant- antwoordde hij. „het voornaamste is dat hij er niets van hoort" En ondanks haar verder aandringen, moest Peggy zich hiermede tevreden stellen; Mevrouw Greenfield was niet te bewegen, verder ook maar iets los te laten. De volgende dagen gingen rustig voorbij; het leven op de kleine villa ging zijn effen, wat triestigen gang, maar ongeveer een week later herhaalde zich de ge beurtenis van dien vreeselijken nacht. Maar tot Peggy's onuitsprekelijke opluchting scheen mevrouw Greenfield ditmaal minder geschokt na het bezoek, er was zelfs iets van ontspanning in haar gezicht De eene nacht na de andere ging nu zonder incident voorbij; in bijna veertien dagen had Peggy de sluipende voetstappen en het geheimzinnige gefluister beneden niet gehoord. Ze begon te hopen dat deze verschrikking voor goed was geweken, maar laat op den avond werd deze illusie wreed verstoord en ditmaal zei een onweer staanbare en onfeilbare intuitie het meisje dat zij moest over en weer boomen werd besloten, dat de ambte naar de zaak verder zal uitzoeken en dan het be stuur van den Hengelaarsbond als getuige zal dag vaarden De sigarenmaker zal dus niet kunnen zeg gen, dat hij geen waar voor zijn geld krijgt! Alkmaar. DE MINISTER ZF.I.F ZIT HEN ACHTER DE BROEK! Een betonwerklooze btwoner van het Alkmaarsche quartier de Travailleurs i,Rochdèle", de beer Arie K., bepeddelde in den avond van 30 November op het Scharloo, een rijwiel, waarvan de reflector was vertrokken, zonder kennis te geven. Juist 'n paar minuten nadat het sein „licht opwas gegeven, werd hij gepikt, zooals de heer K het met een kort woord typeerde. De Ambtenaar releveerde hier, dat de mi nister zelf had aangemaand op deze overtreding scherp te letten. Mei kan zich dit dus voor gezegd houden. Voorts werd opgelegd f 1 boete of 1 dag, welke som tot in het oneindige kan verhoogd worden. Egmond aan Zee. ZAKLANTAARNTJES IN DE HAND KOMEN NIET IN AANMERKING. Dc buiten zijn wil op nonactiviteit gestelde traw- lervisscher Engel Gr., uit Noordhollands vermaarde konijnenmepperij was in 'r. killen winternacht in ge zelschap van een kameraad en n paar „ongde" per rijwiel op het oorlogspad, maar werd op den Hoe- verweg door een rijksveldwachter betrapt omdat niet met voldoende licht werd gereden Deze Engel der duisternis bediende zich namelijk van een in de hand gehouden zaklantaarntje eti dai „neemt" de wet niet. Het lichtapparaat moet aan de fiets zijn be vestigd, begrepen? 'n Rijksdaalder boete,of 2 dagen! Egmond-Binnen. DE BURGEMEESTER VAN BERGEN LIET ZICH NIET IN T ZONNETJE ZETTEN DOOR EEN „AGEB1NNER" BOEH1IE. De 25-jarige landbouwerstelg Corn v. d. M. uit Egmond-Binnen was te Bergen gechangeerd, om dat hij met een jachtgeweer zich in het jachtveld had bevonden, zonder in 't bezit te zijn van een fat soenlijke jachtacte. Hij had wel ei n vergunning om over een vuurwapen te'mogen beschikken, maar dat gold alleen op eigen erf en te F.grru nd Binnen. Keesje gaat echter gauw „heirathen" en heeft nu alvast een nestje te Bergen, waar hij zijn spuit heeft gedepo neerd. En nu had hij geprobeerd van dvn Burgemees ter van Bergen een z.g. vogelacte, wit niet anders is dan een verkapte stroopersacte, los te wurmen, maar die Burgemeester kent zijn Papnenheimerties cn kreeg Cornelis nul op 't rekest. Thans terecht «taande, veegden ambtenaar en kantonrechter hem als om strijd den mantel uit en ziin vprweer, dat hij ..kneutjes" wou schieten, die zijn zaad opvraien, werd volkomen genegeerd. Wij botvij'elen dan ook sterk of deze ornitholoog het onderscheid wel kent tusschen een kneu en 'n kakkatoe. Het slot was dan ook dat de jonge agrariër werd veroordeeld tot 115 boete of 15 dagen en zijn donderb is werd ver beurd verklaard. Egmond aan Zee. PRAATJES VULLEN GEEN GAATJES. Het meest aantrekkelijke lid van het heterogene gezelschap in de rechtszaal was zonder twijfel de slanke 20-jarige mej. Jacobina B. uit Egmond aan Zee. welke jongedame een geachte Alkmaarsche fa milie op het Verdronkenoord te Alkmaar als ..ouvriére" assisteert. Zij debuteerde voor den kan tonrechter. omdat zij onlangs op de Hoeverweg ron der licht had gefietst, en luidde haar excuus, dat zij al pratende met haar vriendinnen, had verzuimd het licht van haar lantaarntje aan te knippen. Von nis 2 gulden of 2 dagen! O u d o r p. DAT TUNNELVERBOD WORDT NOGAL EENS 'N KEERTJE OVER HET IIOOFD GEZIEN. De 19-jarige, flink geproportioneerde spekslagers- diende op wachtgeld, Piet Egeboren te Helder en wonende te Oudorp, had op 11 Januari geen aan dacht geschonken aan het verbod om het onderaard- sche gangetje bij de Wognumsclie buurt, betiteld met den flatteerenden naam van „tunnel" te berij den, 'n nonchalance, die hem heden werd ingepeperd met f6 boete of 6 dagen! Egmond a. d. Hoef. HET AANTREKKINGSKRACHTIGE RIJWIELPAD TE OUDORP Evenals zooveel anderen, had ook de vrachtauto chauffeur Christ. D. uit Egmond a. d Hoef met rijn wagen op 14 Januari het rijwielpad aan de z.g. Breedlaan ontwijd en werd hij deswege gestraft met f4 boete of 4 dagen. SCHRIFTELIJK VONNIS. Petr. Adr. P.. melkslijter te Alkmaar, overtreding wet op de Winkelsluiting i c. het aflev -ren van melk op Zondag 18 December, werd schuldig verklaard en veroordeeld tot f2 boete of 2 dagen. 1 handelen om haar moederlijke beschermster te bevrij den van een ondragelijken last. De geheimzinnige bezoeker kwam naar de deur slui pen. zijn hoed over het gezicht getrokken en dezen keer werd het teekën meermalen en dringender dan anders gegeven voor het antwoord gegeven werd. Dat bewees dat het een onverwacht bezoek gold. maar het derde signaal werd zoo luid gegeven, dat Peggy zelfs vreesde, dat het dienstmeisje, dat aan de achterzijde van het huls sliep, er wakker door zou worden. Maar op het zelfde oogenblik opende Mevrouw Greenfield de deur van haar slaapkamer en glipte naar beneden om den rustverstoorder binnen te laten. Het stemmengemurmel was thans luider, dan het ooit te voren geweest was; Peggy kon enkele woorden opvangen, doch de zin drong niet tot haar door. Het onderhoud duurde korter dan gewoonlijk; nauwelijks tien minuten. Maar toen de voordeur werd geopend, kon het meis je duidelijk verstaan wat er gesproken werd. „Dus je weet wat ik doen zal," zei de man op luiden toon. Peggy herkende nauwelijks de stem van mevrouw Greenfield zoo heescb van ontzetting klonk die, toen zij antwoordde: ..Zoo wreed zul je toch niet zijn. na alles wat ik voor je gedaan heb!" „Alles wat je voor me gedaan hebt!" hoonde de an der. „wat beteekent hetgeen je voor mij gedaan hebt, in vergelijking met alles was voor jou al die jaren is gedaan." „Ik heb gedaan wat ik kon het uiterste!" hernam Mevrouw Greenfield. „en ik wil nog meer voor je doen als je geduld hebt en me tijd geeft. Wanneer je me nog verder drijft, zul je me dooden! Ik voel me ziek, ik !:an niet langer onder een dergelijke druk leven als ik me niet had staande gehouden terwille van mijn kinderen, zóu ik er allang onder bezweken zijn." „Je kinderen!" echode de man met een gesmoorde verwensching en hü zou n<>g meer hebben gezegd, ala de gemartelde vrouw niet plotseling in hartstochtelijk snikken was uitgebarsten. „Ja mijn kinderen." snikte ze, „en als je me van hen scheidt, zullen alle folteringen van de hel nog niet vol doende straf voor je zijn." „Ik zal niets meer zeggen," gromde de man norsch, „maar je moet doen wat ik zeg, over twee nachten kom ik je antwoord halen." De deur werd zacht gesloten de sluipende voetstap pen verstierven In de stilte bulten. Wordt vervolgd. FEUILLETON.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1933 | | pagina 10