Onze handelsbetrekkingen met Duitschland
Weiland scheuren - -
De aanslag op President Roosevelt
Zaterdag 18 Februari 1933.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9231
Boerderij en Tuinder ij.
Geen nieuw handels
verdrag?
bun aan de bietencultuur
bouwland aanmaken.
Met het doel minder
vee te houden
De aanklacht tegen den dader
i3e onderhandelingen mislukt..
Duitsche concessies vormen geen
basis voor verder overleg. Ver
slagenheid in landbouwkringen.
De voorbesprekingen tusschen de Nederlandsche
en Duitscbe onderhandelaars over een nieuw han
delsverdrag tusschen Nederland en Duitschland kun
nen als mislukt worden beschouwd.
De concessies, waartoe de Duitscbers bereid waren,
konden naar het oordeel der Nederlandsche afge
vaardigden ter conferentie geen basis vormen voor
verdere besprekingen.
Door het niet tot stand komen van een overeenkomst
met Duitschland ziet de toestand voor onzen tuin
bouw er zeer slecht uit. Met 1 Maart a.s. zal nu ook
de overeenkomst afloopen, volgens welke voor som
mige onzer tuinbouwproducten nog een lager in-
voorrecht word geheven.
Met ingang van dien datum zullen ook deze pro
ducten door het hóogere Duitsche invoerrecht getrof
fen worden, waardoor het practisch onmogelijk zal
zijn om bijv. nog eenige koolsoort naar Duitschland
uit te voeren.
Men acht het niet uitgesloten dat deze gang van
zaken ernstige economische conflicten zal uitlokken.
Met name, de gedachte aan een boycotactie wordt in
die kringen thans openlijk uitgesproken.
Van bovenstaande bericht kon Donderdagavond
nog geen bevestiging worden verkregen, ofschoon wel
moest worden toegegeven, dat de zaak er niet gun
stig voorstond.
De Berlijnsche correspondent van de Tel. meldt,
hieromtrent nog het volgende:
Men heeft bij de thans mislukte besprekingen niet
te doen met officieele onderhandelingen, over een
handelsverdrag, maar met voorbesprekingen, die aan
deze officieele besprekingen voorafgingen.
De onderhandelingen over het handelsverdrag zul
len pas na de verkiezingen worden gevoerd. Daartoe
zullen zoowel van Duitsche als van Nederlandsche
zijde regeeringscommissies worden benoemd. Men re
kent erop, dat de besprekingen in de tweede of derde
week van Maart zullen plaats vinden. Niettemin is
het negatieve resultaat, dat men bij de thans mis
lukte pogingen om een tusschentijdsche regeling tot
stand te brengen, heeft bereikt, uiterst ontmoedigend
Het bewijst, dat Nederland ook van de officieele >n-
dei handelingen weinig of niets te verwachten heeft.
Doordat thans voor een reeks van belangrijke pro
ducten verhoogde invoerrechten in werking treden
of nog zullen treden, worden onze exporteurs zwaar
getroffen. Men staat echter slechts aan het begin van
een nieuwe ontwikkeling. Duitschland zet met vuile
zeilen koers naar een landbouw-protectionisme, dat
ten doel heeft den invoer van agrarische producten
onmogelijk te maken.
Eischen der Duitsche Christelijke boeien-
vereemrpugeu. Ook ten opzichte van
ons land.
Het bestuur van de Duitsche Christelijke Boeren
vereoniging is gisteren in het Botrenvereenigings-
huis te Berlijn onder voorzitterschap van den voor
zitter der vereeniging. rijksminister b.d. dr. Hermes,
bijeengekomen, waarna, na uitvoerige debatten een
motie werd aangenomen, waarin o.a. gezegd wordt:
Nu door het aiiuopen van de handelsverdragen met
Nederland op 51 December en me» Zweden op 15 Fe
bruari en met Zuid-blavië op 7 Maart nieuwe moge
lijkheden tot bescherming zijn verkregen, eischen de
bueienvereenigingen vooral:
Nieuwe regeling van het vct-bedrijf, in het bijzon
der invoering van een passende controle, gebruik
maken van de margarine-industrie, onmiddellijk aan-
küuopen van onderhandelingen met de in aanmer
king komende landen met het doel de invoercontin
genten van boter te verlagen.
Contingenteering van den kaasinvocr tot 30 van
den gemiddelden invoer der beide laatste jaren.
aststeilen van een autonoom invoerrecht op kaas
van minstens 75 Hm. per 2000 kg.
aststellen van een autonoom invoerrecht op var-
kensspek, aangepast aan het invoerrecht op reuzel.
hen autonoom invuerreent op eieren ten bedrage
van minstens 70 lim. per 200 kg.
hen autonoom recht op witte, roode en savooi kool
van minstens 10 Km. per 200 Kg., voor kropsalade
van minstens 20 Km. per 200 kg.
Invoercuntirigenteering voor de andere belangrijke
producten, die nog aan vaste rechten zijn gebonden,
van vruchten- en grocntenteelt.
Contingenteering van den invoer van vroege aard
appelen op zijn laatst vanaf 1 Juni op 30 van den
invoer van het vorige jaar.
Een nieuwe regeling. Regeering acht
f8.25 niei meer voldoende.
Door het uitblijven van een steunregeling voor de
bietencultuur is ongerustheid ontstaan bij de ooereu,
die daardoor hun zaaiplan niet konden opmaken.
Door den minister van Economische zaken en Ar-
L-is in December in de Kamer verklaard, ït voor
1033 eenzelfde steun v n f 8-25 per 1000 K.G. bieten
zou gelden en ook voor eenzelfde totale hoeveelheid
als In 1932. Door do lage suikerprijzen k »n echter ge
vreesd worden dat f 8.25 niet toereikend zou zijn, om
een voldoende bietenuitzaai te garandeeren.
Thans wordt van bevoegde zijde vernomen, dat
men bezig is een nieuwe steunregeling gereed te ma
ken en dat de regeering de meening deelt, dat door
de lage suikerprijzen f8.25 niet meer voldoende is,
zoodat gehoopt mag worden, dat de nieuwo steunre
geling, een redelijken bietenprijs mogelijk zal maken.
Door dit bericht zal ongetwijfeld bij een groot aan
tal landbouwers de ongerustheid verdwijnen.
KAASINVOER IN DUITSCH' \ND.
D: directie van den landbouw deelt mede, in aan
vulling op een desbetreffend bericht, dat 't verhoogde
invoerrecht van 30 R. M. oer 100 K.G. kaas in
Duitschland, hetwelk met ingang van 15 Februari
j.1. in werking is getreden, niet alleen geld» voor
Edammer en Goud: he kaas, maar voor alic harde
kaassoorten uit Nederland; dus ook voor broodkaas,
blokkaas enz.
Op grond van meestbegunstieing zal -k Neder
land nog een hoeveelheid van 1910 ton va ^e kaai
soorten tegen een invoerrecht van 30 R. 1 per 100
K.G. in Duitschland mogen invoeren, zoo,, a omtrent
de regeling van dezen invoer overeenstemming mot
de Duitsche regeering is verkregen.
INVOER VAN VARKENS IN ITALIi.
Voor Nederland van 1 Maart af weer ge
oorloofd.
De directie van den Landbou.v deelt mede, dat
H. M.'s gezant te Rome telegrafisch heeft bericht, dat
van 1 Maart a.s. af de invoe in Italië van varkens
uit Nederland wederom geoorloofd zal zijn op invoer
vergunning door Je Italiaansche regeering op aan
vraag verleend aan in Itali" woonachtige impor
teurs.
TUINGROND.
Het Tweede Kamerlid Van de-- Sluis heeft den mi-
rister van oeconomische zaken en arbeid gevraagd:
1. Heeft de minister reeds een beslissing genomen
op een adres van den bond van loo.iploegers van den
Langendijk en omstreken, in welk adres maatregelen
worden gevraagd om te voorkomen, dat de tuingrond
in 1933 braak blijft liggen?
2. Zoo ja, kan de minister dan mededeelen, hoe
die beslissing luidt en waarin eventueel de maatre
gelen zullen bestaan.
Niet zoo eenvoudig als wel door
sommigen wordt voorgesteld.
Een toestand scheppen als voor 50
jaar terug bestond?
Men schrijft aan de N. R. Crt.:
Het gaat niet best met de zuivelbereiding, het gaat
ook niet best met het telen van landbouwproducten;
deze feiten hebben verschillende personen doen peinzen
en verschillende pennen in beroering gebracht. Sommi
gen en niet zoo de eersten de besten, kwamen door het
peinzen tot de overtuiging, dat uit hun pen mocht
vloeien: weiland scheuren bouwland aanmaken. Mits
van regeeringswege dusdanige maatregelen genomen
zouden worden dat althans één landbouwproduct en
wel de tarwe (zoo mogelijk alle granen) loonend zou
kunnen worden geteeld. Het schijnt zoo eenvoudig de
zen raad te geven. Met de zuivel gaat het niet. als de
regeering nu maar maatregelen wil nemen, om althans
één landbouwproduct loonend te telen, dan ligt het
immers voor de hand, dat wij goed zullen doen weiland
te scheuren en dat landbouwproduct te bouwen. Deze
personen vergeten niet, daarbij op te merken, dat al
zouden de toestanden verbeteren, de tüd van onzen groo-
ten zufvelexport voorbij is en ook dit. aldus hun rede
neering, wijst na^r de wenschelijkheld weiland te ver
vangen door bouw'and.
Het komt ons voor. dat de zaak veel ingewikkelder Is,
dan de personen, die bovenstaande zienswijze verkon
digen, willen doen gelooven. In de eerste plaats kan de
raad: weilanden scheuren en tarwe bouwen, sleohts in
kleine deelen van ons land gegeven worden. Ook echter
In die deelen en wij hebben hier het oog op de weilan
den op kleigrond, kan deze raad dikwijls wel gegeven,
maar niet opgevolgd worden. Het is n.1. niet louter toe
val. dat op die kleigronden sommige gedeelten van ouds
her weiland zijn; de aard van den grond, de waterstand
spelen hier een belangrijke rol. zoo belangrijk, dat m^nig
stuk weide, als het werd omgeploegd, zeker onbruikbaar
voor bouwland zou blijken te zijn. De weide-boer, meest
al niet erg bekend met hetgeen een bouw-boer dient te
weten, zal In de meeste gevallen vreemd staan kijken,
wanneer hij zoo plotseling van bedrijf moet veranderen.
De inrichting van de bedrijfsgebouwen zal in vele ge
vallen bezwaren opleveren, doch laten wü aannemen, dat
dit het kleinste der euvelen zal zijn. Wil men met alle
geweld tot verkleining van den veestapel komen, dan
zal men dus daarvoor geen algemeenen regel kunnen
stellen. Men zal b.v. niet kunnen zeggen: iedere boer
moet een zeker deel van zijn veestapel opruimen, inte
gendeel. men zou moeten nagaan, op welke bedrijven
ongeveer 50 jaar geleden geen of weinig vee werd ge
houden. en men zou aldaar tot denzelfden toestand te
rug moeten keeren. Wij hebben hierbij het oog op be
drijven op kleigrond, op bedrijven dus. waar waarschijn
lijk een groote kans bestaat, dat men tot tarwebouw
zou kunnen komen. Het behoeft wel geen nader betoog,
dat wij in dat geval geen stap verder zijn ten aanzien
van de maatregelen, die op zandgrond en met name
op de in de laatste 50 jaar ontgonnen gronden zouden
moeten worden genomen. Moet ook daar het vee ver
dwijnen. en ook daar graan worden geteeld op het om
te ploegen welland, dan zal dit wel grootendeels rogge
moeten wezen. De vraag komt dan oogenblikkelljk op:
wat moeten wij met die rogge doen? Sommigen ant
woorden: met tarwe vermengen voor de broodbakkerij,
in het vervolg dus geen tarwebrood meer eten, maar
tarwe vermengd met rogge. Anderen antwoorden: wij
voeren tegenwoordig zooveel krachtvoeder in. dat wij
nog heel wat hier verbouwde rogge als veevoeder zou
den kunnen gebruiken en minder krachtvoeder In
voeren.
Laten wij nu deze verschillende raadgevingen eens
oeconomisch bekijken.
Weiland scheuren, met het vooropgezette doel: min
der vee houden. Degenen, die dit aanraden, zeggen: de
export van allerlei zuivelproducten is dusdanig opge
voerd, dat daar een stuk af moet Het is ons nog niet
recht duidelijk, welke gevolgen zij van het verminderen
van den export verwachten. Verwachten zij van die ver
kleining van den export, dat het overblijvende deel een
hoogeren prijs zal opbrengen? Op grond van de alge-
meene zienswijze: bij kleiner aanbod gaan de prijzen
omhoog? Mocht dit het geval zijn, dan zullen zij bedro
gen uitkomen, als alleen Nederland den export gaat
verminderen. Doen ook andere exportlanden daaraan
mede. dan ls er misschien kans op prijsverhooging, doch
dan nog slechts, als de koopkracht voor dien kleineren
export grooter wordt. Is dit laatste niet het geval, dan
zou een verkleining van den export over de geheele we
reld slechts het gevolg kunnen hebben, dat de prijzen
niet nog verder dalen. Wij meenen voldoende op de
hoogte te zijn van internationale betrekkingen en wij
meenen dan ook geen groote profeten te zijn. als wij
voorspellen, dat van een algemeene verkleining van den
export, bij onderling overleg vastgesteld, voorloopig
niets zal komen. Wij kunnen ons zelfs voorstellen, dat
een exportland als Australië de volgende redeneering
volgt:
Mijn prijzen kunnen lager worden, als mijn hoeveel
heden stijgen, ik zorg dus door sterke bemesting en
door veel krachtvoer voor groote hoeveelheden.Voor ons
staat dan ook vast, dat een verkleining van den Ne-
derlandschen zuivelexport geen hoogere prijzen voor
onze zuivelproducten tengevolge behoeft te hebben;
daartoe zijn andere maatregelen noodig, die buiten het
kader van dit artikel vallen.
Weiland scheuren met het vooropgezette doel: op het
gescheurde weiland graan bouwen, tarwe, waar tarwe
wil groeien, rogge, waar wij tot het telen van rogge
gedwongen zullen zijn. Degenen, die dit aanraden,
steken niet onder stoelen en banken, dat bij het telen
van deze soort gewassen een door de regeering gega
randeerde prijs behoort.
Laten wij aannemen, dat ook op een deel onzer zand
gronden de tarweteelt kan worden ingevoerd of opge
voerd, zoodat Nederland een hoog percentage van zijn
broodgraan zelf kan verbouwen. De regeering garan
deert daarbij, door een of anderen maatregel een loo-
nenden prijs.
Wie moet dan dien prijs betalen? Het broodetend©
publiek.
Naast het bouwland, waarop broodgraan hetzij
tarwe, hetzij rogge verbouwd wordt, zal ieder jaar
ook bouwland blijven, waarop andere gewassen worden
verbouwd. Welke zullen dat zijn? Ten deele gewassen
voor menschelijk voedsel suikerbieten, erwten, boo-
nen ten deele gewassen bestemd voor veevoeder. De
eerste vraag, die zich nu voordoet is deze: moet de
regeering ook maatregelen nemen, opdat de prijzen,
dezer gewassen loonend zijn? Aangenomen dat dit het
geval moet zijn en waarom niet, als de regeering bij
broodgraan een garantie voor den prijs geeft dan
komt als tweede vraag: wat is een loonende prijs?
Met eenigen goeden wil is dat wel vast te stellen ,mits
men maar niet op den laatsten cent kijkt.
Wij zullen dan dezen toestand krijgen: de bouwerij
levert een loonend bestaan op.
Ook de grootste voorstanders van het scheuren van
welland zullen wel willen toegeven dat er toch altijd
weiland zal blijven. Hoe moet het nu met de exploita
tie hiervan?
De bouwerij loonend, betaald door de broodeters «n
consumenten van het andere verbouwde menschen»
voedsel. De welderij (te weten veehouderij) duur in ex
ploitatie, omdat de boer en zijn gezin een dure voeding
heeft (broodgraan, enz.) en ook duur, omdat het ver
bouwde veevoeder duur is, daar ook hiervoor de prij
zen gegarandeerd moesten worden, zou de bouw hier»
van loonend zijn.
En deze bouw moet loonend zijn, zal hij niet bij dien des
andere gewassen afsteken en zal de bouw-boer, niet
ten deele geen loonend bestaan hebben. Ook het vee
voeder, dat de veehouder zelf bouwt, is duur, want en
is immers de raad gegeven: geen of weinig (goed
koop) krachtvoer invoeren om dit te vervangen doop
zelf gebouwde producten, o.a. rogge.
Het resultaat voor den weideboer (veehouder) is dan
ook, dat hij duur werkt en op zijn collega bouwboer
afgunstig wordt, tenzij... de regeering ook voor zijn
producten de prijzen gaat garandeeren. Hoe groot
moet die garantie zijn? Natuurlijk tot ook zijn prijzen
loonend zijn.
Een vraag, die dan oogenblikkelijk opkomt, is: hoe-
weel boter, kaas en (misschien) eenige andere zuivel
producten zullen wij dan produceeren? En het antwoord
kan niet anders zijn dan: niet meer, dan wij in Neder
land kunnen kunnen opeten. Geproduceerd van duur
voeder, mogen wij wel aannemen, dat zij te hoog in
prijs zullen zijn om op de wereldmarkt te kunnen con-
curreeren, en hadden wij dus een overschot, dan zou
dit slechts met verlies kunnen worden afgezet en de»*
te bedingen prijs (om loonend voor den boer te blij-
v.n> door de regeering moeten worden aangevuld.
Weiland scheuren bouwland aanmaken leidt dus
(zal het helpen) tot duur voedsel voor mensch en dier
en (tengevolge van het laatste) dure zuivelproducten»
waarvan weder het gevolg is: geen export van dez©
producten. Maar...... het lied van Poot: Hoe genoeglijk
rolt het leven des gerusten landsman voort, tot wer
kelijkheid gekomen.
Wij kunnen ons voorstellen, dat er rullen zijn, dl©
zeggen: zoo behoorde het ook te zijn en zij zeggen van
ganscher harte: juist!
Ons oeconomisch bekijken moet echter verder gaan.
Die hoogere prijzen moeten ook nog worden, of beter
gezegd: kunnen worden betaald. Als de landbouwzuivel-
bereiding zoo'n knus, afgerond geheel zal vormen (au
tarkie?!) dan moeten de overige bewoners van Neder
land het hiervoor benoodigde geld kunnen opbrengen!
Hiermede willen wij voor ditmaal eindigen. Ons doel
was slechts aan te toonen, dat de oplossing van de uit-
voercrisis bij onze zuivelproducten niet is op te lossen
door den (eenvoudigen) raad: welland scheuren
bouwland aanmaken. En technisch en oeconomisch zal
men moeten aantoonen, dat dit mogelijk is: zelfs ook
dan nog, als men (en wij voelen het steeds als niet
fair, als men hiervoor niet ronduit uitkomt) een warm
voelend autarkist is.
Uit MIAMI (Florida) wordt gemeld:
De justitie heeft tegen Zanagara, den dader van
den mislukten aanslag op president Roosevelt, een
vijfvoudige aanklacht opgesteld wegens poging tot
moord. Voor ieder afzonderlijk geval kan 20 jaren
gevangenisstraf worden gegeven. (De naam Zingava
in het eerste bericht scheen onjuist te zijn.)
Groote razzia der Amerlkaansche geheime
politie.
Uit WASHINGTON, 16 Februari (V.D.):
De geheime federale politie zal waarschijnlijk nog
in den loop van den dag een algemeene razzia hou
den op de radicale elementen in het Oosten der Ver
eenigde Staten. Zulks houdt verband met de beken
tenis van den dader Zanagara, dat hij anarchist is
De anarchisten hebben hun hoofdkwartier te Pater
son (New Yersey). Het is evenwel de vraag of Zana
gara handlangers heeft gehad. Tot nu toe is slechte
komen vast te staan, dat Zanagara te Paterson heeft
gewoond.
Roosevelt naar New York vertrokken.
Roosevelt heeft nog een bezoek gebracht aan do ge
wonden, die in het ziekenhuis zijn opgenomen en is
daarna onder zeer scherpe bewaking naar New
York vertrokken.
Verklaringen van den dader.
De bedrijver van den moordaanslag Giuseppe Za
nagara, is geboren in Calabrië en verklaarde, pas on
langs een revolver te hebben gekocht om Roosevelt
te vermoorden. Hij maakt den indruk, geestelijk niet
normaal te zijn. Na zijn arrestatie moest de politie
hem met gereed gehouden revolvers tegen lynchpo-
gingen van de opgewonden menigte beschermen.
Zanagara was pas kortgeleden uit het ziekenhuis
ontslagen, waar hij een zware maagoperatie had on
dergaan.
De toestand der gewonden.
Hoewel Donderdagnacht nog operatief werd inge
grepen, blijft de toestand van burgemeester Cermak
zeer ernstig. De kogel zat tusschen de lever en de
nieren bij den elfden ruggewervel.
Ook de toestand van mevrouw Gill is nog ernstig,
aangezien bij haar de kogel nog niet verwijderd kon
worden.
De Indruk te Washington.
De mislukte aanslag
np Roosevelt heeft te
Washington groote sen
satie gewekt. Mevrouw
Roosevelt had een tele
foongesprek mot haar
man en hield daarna
rustig de aangekondig
de lezing te Ithaca in
den staat New York.
Sprekende over den
aanslag verklaarde zij:
„Op zoo iets moet men
bedacht zijn."
D~ Rijkspresident en
de Duitsche rijksregee-
ring hebben den Duit-
schen ambassadeur te
Washington opgedra
gen president Hoover
gelukwenschen over te
brengen in verband met
de redding van president Roosevelt bij den aan
slag.
De straffen ln Florida.
De straf, die in dr- staat Florida op poging tot
moord staat, is levenslang. Op moord staat de dood
straf.
De arts Kirka, een schoonzoon van burgemeester
Cermak. is met zijn medisch personeel per vliegtuig
uit Chicago naar Miami vertrokken.
Poging tot lynching van den dader.
„Dood hem", „Lynch hem", aldus schreeuwde de
menigte, toen Zanagara, zijn revolver op den schou
der van een ander toeschouwer houdend, de schoten
a:fvuurde in de richting van Roosevelt. Talrijke lie
den wierpen zich op hem en de politie kon hem
slechts T.et groote moeite uit de menigte bevrijden
door hem snel op den bagagedrager van een auto
te binden en met hem weg te rijden Eenige lieden
poogden den auto te achtervolgen en Zanagara tê
mishandelen, maar de politie beschermde hem.
Zanagara is ongeveer 35 jaar oud. en bouwvakar
beider te Paterson in New Jersey. Zijn kameraden
hebben verklaard, dat hij zien vaak aan wilde uit
barstingen te buiten ging. Hij was maaglijder, wat
volgens zenuwartsen met uitbarstingen van woede
gepaard kan gaan. De bladen zeggen, dat de geheim©
politie weet, dat Zanagara te Paterson tot een anar
chistische groep behoorde.
PltLS. KUÜSEVELT.
Het verslag van Roosevelt over het ge
beurde.
In den trein, die hem naar New-York bracht, heeft
Roosevelt zelf een verslag van het gebeurde gege
ven, waaruit volgde, dat er zes menschen gewond
zijn, van wie 2 ernstig, n.1. burgemeester Cermak en
mevr. Gill. Roosevelt zeide:
Terwijl iemand mij van
den inhoud van een lang
telegram op de hoogte
bracht, hoorde ik een ge
luid als de ontploffing van
een voetzoeker, daarna ge
volgd dcor een aantal an
dere knallen. Orgcn. die
met me sprak, deinsde te
rug, mijn chauffeur gaf
gas en .oen ik omkeek
zag ik dat Cermak ineen
gezakt was en mevr Gill
eveneens op den grond
viel. Ik vroeg den chauf
feur te stoppen, wat hij 4
meter van 'l punt van ver-
trek deed, maar een detec
tive schreeuwde hem
toe tusschen de menigte
uit te rijden. Hij reed daar
op door om een eind ver
der te wachten. Toen ik mij weer omdraaide zap ik»
dat men met Cermak kwam aandragen. Ik liet hem
in mijn auto leggen en wij reuen naar een zieken
huis. terwijl op dt treeplanken twee defectieven
stonden, de één aan de hand, de ander aan een
oog gewond.
Wat er ook gebeure, er kunnen niet meer voorzorgs
maatregelen genomen worden dan wij nu hebben go-
troffen, aldus verklaarde het hoofd van de politie t«
New York Zanaga.a zou navolgers kunnen hebben,
maar 800 man van de geheime politie schijnen nu
speciaal belast te zijn met het waker, voor d? veilig
heid van Roosevelt te New York. Ook andere hooge
autoriteiten worden _peciaal bewaakt.
Onlangs waren eenige dozijnen brieven ontvangen,
waarin bedreigingen tegen lloover werden uitge
sproken; Roost elt was c.i.hier tot nu toe niet hel
voorwerp van enige bedreiging.
CERMAK.
