TOCH KOMT STRAKS DE LENTE WEER! LKMAARSCHE CAUSERIE Waartoe de Varkenswet kan leiden Botsing tusschen autobus en fietser Een kindermoord opgehelderd Een einde aan het lijden! Vele aardbevingen voorspeld Bijna waren we 't vergeten, Onze geest raakt wat versleten Boor cle zorgen en zoo meer, Want wie denkt cr nog aan lente In zoo'n lijd van lage rente?... Toch komt straks de lento weer! Hitier heeft zijn zin gekregen Door den milden stembus-zegen Va iv een machtig kiezers-heir. En al zijn we aan *t bepalen Of hij slagen zal of falen... Toch komt straks de lente weer! Of de dollar nog blijft leven, Of zijn waarde prijs moet geven. Niemand weet het ongeveer, En we rekenen en speuren, Wat er nog wel kan gebeuren... Toch komt straks de lente weer! Zal Japan zijn doel bereiken. Moeten de Chineezen wijken. Blijft daar steeds een oorlogs-sfeer? Ach, hoe ook de vlammen loeien, Hoe we met verdragen knoeien Toch komt straks de lente weer! Zal de stembus ons beloonen, „De partij" haar kracht weer toonen Met succes en leer om leer? Hoe de politiek mag krijschen, Wroeten, wankelen en eischen... Toch komt straks de lente weer^ Menschheid met Uw droeve kwalen. Niet Uw weif'lendo verhalen Van Uw onmacht en zoo meer. Ook al zijt ge 't dan vergeten Door Uw stoffelijk geweten... Toch komt straks de lente weer! Maart 1933. KROES. (Nadruk verboden). Sic Transit Gloria Mundi, oi: Alle aardsche beroerdigheid kan nóg beroerder. Bij ader-verkalking ook nog stem-verkalking. Het nieuwste Grootgortbuikenburger probleem: Hoe verdoopen wij onze groeikoortsige Baby? Van Kin- derkreb tot Lits jumeau. Groot- gortbuikenburg wil zwemmen in duinwater. Wat 'n verbeeldingl Hooggeleerd auditorium! Als ik zoo voorbij het raam van mijn „kletsfabriek" menige Grootgortbuikenburger. die vroeger met hart en ziel niet in 't minst met zijn menageklep ijverig deelnam in het werk van Gemeentebestuur en Raad. in 't gemeenschapsleven en stedelijke belangen, met hangende onderlip, lodderoogen, kromme rug en stijve beenen, moeizaam voorbij zie strompelen en ik belink dan ook eens mijn eigen vergrauwde en rimpelige postzegel, dan verzucht ik met een uit mijn teenen op gezogen zucht en nog dieper droefheid: Sic Transit Gloria Mundi Alle aardsche roem is vermolmbaar. Maar ondanks de steeds voortwoekerende aftakeling van hun aardsche tabernakel, eens frisch en genietelijk te aanschouwen, thans het toonbeeld van ouderdoms- verval, hebben deze vervallen burgers zich onmerkbaar en geleidelijk aangepast aan de rasch voortschrijdende evolutie dezer tijden, de wonderbare ontsluiering der natuurgeheimen, die voor het voorgeslacht verborgen bleven. Wat zouden echter, om maar in de buurt te blijven, de reeds voor vele jaren voorgoed „gekiste" Grootgort- buikenburgers ontzettend mal staan te kijken, indien zij uit hun graven zouden worden opgetrommeld, om eens 'n kijkje te nemen wat er nu alzoo in hun dier baar Grootgortbuikenburg vertoond werd. Ik durf te wedden, om 10 distributiebiggen. waarvan ik nog nooit een gebraden achterbilletje gezien, geroken, laat staan geproefd heb, dat zij met een snelheid, gelijk aan den bliksem, weer met hun ontvleeschde koppen in het rijk der dauwpieren zouden zijn ondergedoken, om voor een dergelijke verschrikking beveiligd te worden. De geheele gemeenschap schijnt ook tegenwoordig wel van den duivel bezeten. Alles jaagt, rammelt, rost, en hobbelt met afgrijselijk geweld door de eerzame straten, waar eertijds de kippen rustig hun graantje pikten. Vele hygiënische misstanden zijn bestreden, veel on geneeslijke ziekten door de steeds voortmarcheerende wetenschap bezworen, maai* er is een nieuwe kwaal verrezen, de zenuwslooping, gevolg van de geestelijke overlading, die de hersenen beroert en het hart doet verlammen. En nu is er ook nog weer bijgekomen de stem- verkalking! Tot dusver hoorde men alleen van aderverkalking, waarvoor je volgens den fabrikant, en die weet het wel Koffie „Hag" moet drinken, maar nu wordt het volk ook nog weer geteisterd door de kiezers-verkalking, vulgair genoemd de „klodder- ziekte"! Vooral onze vurige broeders van de S.D.A.P. hebben in hevige mate deze 4-jarige, thans door politieke om standigheden 'n paar maanden vervroegde ziekte te pakken. Bij elke daarvoor geschikte brug in Grootgort buikenburg hebben ze er, ik moet zeggen, met mees terhand. correct afgewerkte letters als koeien, neen als olifanten, opgeklodderd: Stemt J. Duys! En onbewust en ongewild zijn de klodderaars nog gestoken door de vlooi der poëzie en is op de sluis, die door het zorgzame bestuur van Grootgortbuitenburg wordt aangeduid als de Lamoraalsluis, de Jan Duys- reclame aangebracht, en staat daar nu te lezen: D AM O RAALS LUIS. STEMT J. DUYS. Laat ik voor mr. Jan Duys, met zijn statige gestalte, kaarsrecht, al had hij een lantaarnpaal Ingeslikt, zijn spierwitte senatorenkop en dito generaal van Heutz- knevel en zijn dynamische loudspieker, hopen dat deze dichterlijke reclame tot zijn verkiezing mag meewer ken. Afgescheiden van het feit, of ik zijn politieke voor- of tegenstander ben. maar een figuur als Jan Duys, die In elk geval blijk heeft gegeven van alle markten thuis te zijn rijmt alweer: Jan Duys van alle markten thuis en zich boven de middelmaat wist op te wer ken. behoort naar mijn bescheiden meening in de volksvertegenwoordiging thuis. En als het hem gelukt om 25 millioen pegels uit de leege schatkist los te peuteren ten behoeve van de be rooide tuinders en boeren, dan zal het hun trouwens een zorg zijn, welke richting die moderne Bamberg ver tegenwoordigt en ze zullen zeggen met 'n vuurrooien kop van dankbare opwinding: Pik in, 't is winter! In 'n soort van bange verwachting leven ook de win keliers van Grootgortbuikenburg in den omtrek van 't Verdronkenoord. Jonge, als die demping eens wou luk ken. wat zouden ze hun eigen de hand drukken. Maar het zal natuurlijk wel weer mis wezen. De nog altijd niet afgewerkte kwestie van de Krebbensteeg ligt ons nog steeds dwars voor de maag. Het orakel heeft nog niet gesproken en de fotograaf Klinkert schijnt nog al tijd niet te hebben gebeten in het lokaas, bestaande uit 10.000 piek in gereed geld, dat men voor zijn ncqfi heeft laten zwabberen. Vroeger heeft hij dit mooie sommetje gevraagd, maar toen hadden ze 'm zeker niet zoo noo- dig, maar nou is hij de man die 't Wilhelmus blaast en heeft hij 'n paar nieuwe regels aan deze vaderland- sche triller toegevoegd luidende: Ik wacht maar, tot je nogeres biedt: zij die gelooven. haasten niet! Het gemeentebestuur. i^tijd even voortvarend, (als er geld uit te geven is) heeft bereids al Jan Habbé, den slooper te werk gezet en ziet de Nieuwe slootkant van de enge steeg er uit als 'n Hollywood, na de aardbeving in miniatuur! Ik hoor ook, dat ze al bezig zijn geweest om naar 'n nieuwen naam van dit emotioneele steegje te zoeken. De naam Krebbesteeg heeft nu natuurlijk afgedaan en zal dit schandaal beëindigd worden, krebbe of kribbe toch beteekent volgens v. Dalen 'n soort voerbak voor beesten of een mafbak voor soldaten en kinderen. On- dergeteekende had voor een jaar of 60 terug ook het voorrecht in zoo'n mirakel te worden opgeborgen. Je had ook nog draaikrebben. dan kon moeder de baby op zijn donzen haverdoppen bedje met pakkist en al uit de bedstee draaien. Dat was toen al 'n hoogst mo derne inrichting, die algemeen werd bewonderd. Doch om op de Krebbesteeg terug te komen, die snertnaam wordt natuurlijk geroyeerd en is een der voorstellen, ernstig in overweging genomen, en wel de Litsjumeaux- of lisemostra at. dat is zoo'n dubbele mafkist voor een bejaard echtpaar, dat elkaar geen spreukies meer vertelt en nu met het oog op de kreb, zeer toepasselijk wordt geacht. De evolutie: van Kreb tot Litsjumeaux! Voorts werd geopperd om de verbeterde boulevard te noemen de Wee-We e-B o-E s-K a-s t r a at. Deze code beteekent: Willem Wendelaar-Westerhof-Bonsema-Kla- ver-Slingerland-straat en is bedoeld als een onverganke lijke hulde en onuitwischbare gedachtenis aan het be roemde bestuurskwintet, dat eenmaal Grootgortbuiken- burgs glorie was. Natuurlijk was deze naam, geweldiger dan Cérberus de driekoppige helhond, die de Tartanis bewaakte, te lang voor één naambordje en daarom was die mysterieuze afkorting bedacht. Ook dit voorstel werd gesteund en zal in beraad worden gehouden. Het gaat dus vermoedelijk over de Lisemo- of de W.W.W.Bo-Eskastraat! Hou, lieve lezers, dat in de ga ten! Ik eindig ditmaal mijn nogal elastische bitter-tafel- cursus niet met het hart. maar de mededeeling dat zich in Grootgortbuikenburg een fonkelnieuwe fata morgana ontwikkelt, en wel het verlangen naar 'n nieuwe bad en zweminrichting, maar mijn potloodje is tot de knie toe afgestompt, dus daarover zoo ik hoop en wensoh, dan later. Als steeds in liefde, totustuus CAVE CANUM. Verzei tegen de politie. De Crisisvarkenswet heeft onder St. Janstccn aan leiding gegeven tot hevig verzot tegen de marechaus see, toen deze oen onderzoek instelde op de hofstede van den landbouwer 1'. Ook toen de politie versterkt terugkeerde, bleef het verzet aanhouden en kwam het tot een gevecht met de hewonqrs, totdat niet de wapens gedreigd was cn daardoor het verzet ge broken was. Eerst toen het zoover was, kon tot de controle over het al of niet aanwezig zijn van de merken worden overgegaan. Van het verzet is proces-verbaal opge maakt. Twee gewonden. Op de Maasstraat te Tcgelen ontstond Donderdag avond een botsing tusschen een autobus van de Maas Buurt Spoorweg Mij., welke don dienst onderhoudt tusschen Venlo en Tegelen, cn den wielrijder^van L. uit Venlo. Doordat de wielrijder plotseling naar het linkergedeelte van den weg overstak, was een aanrijding niet meer te voorkomen, hoewel de chauf feur van de autobus nog krachtig remde. De wielrij der bekwam enkele hoofdwonden en inwendige kneu zingen. Hij werd naar zijn woning overgebracht. Zijn rijwiel was totaal vernield. Den chauffeur treft geen schuld. Een in dc autobus zittende zuster uit het St. Jo- sephklooster te Steyl, sloeg tengevolge van het plot selinge cn hevige remmen niet haar hoofd tegen een rugleuning en bekwam daarbij vrij ernstige verwon dingen aan het gelaat. Zij is overgebracht naar het R. K. Ziekenhuis te Tcgelen. De vader moordenaar. Gemeld wordt uit Breslau, dat uit de sectie op een in de Talspcrre Kynau gevonden kinderlijkje is ge bleken, dat het het lijk is van den zoon Horst van den vroege ren Rijksdagafgevaardigde Richard Schulz uit Dittersback. Horst Schulz werd sedert zomer vorig jaar vermist. Zijn vader had toen beweerd, dat hij zijn zoon naar Sowjet Rusland had gestuurd. In werkelijkheid heeft hij hem, naar thans vaststaat, vermoord. Schulz die op het oogenhlik te Breslau in de gevangenis een straf van i jaar uitzit, wegens mishandeling van zijn zoon Werner, dc jongste broer van Horst, is voor- loopig naar een afzonderlijke cel gebracht. Het be richt van het vinden van het lijk van Horst Schulz heeft bij de bevolking in het district Waldenburg groote verontwaardiging gewekt. DE BEZUINIGINGEN IN DE VER. STATEN. De uitkeeringen aan ondstrijders ge schrapt. Na een debat van eenige dagen heeft de Senaat met 62 tegen 13 stemmen, het wetsontwerp goedge keurd, waarbij Rooscvelt gemachtigd wordt dc uit keeringen aan de oudstrijders te verminderen en voor de niet-verminkten geheel te schrappen. Verder wordt hij bij deze wet gemachtigd de sa larissen van officieren van leger en vloot en van bur gerlijke beambten met ten hoogste 15 pet. te ver minderen. Hierdoor kan een half milliard dollar worden be spaard. INVAL IN VERDACHTE LUNCHROOM. Drank in beslaggenomen. Minderja rige meisjes aangetroffen. In een verdachte lunchroom aan den Loonsclun- weg onder Tilburg werd door de politie oen inva' gedaan wegens vermoeden van overtreding 'jee Drankwet. Een groote partij sterke drank word 'li beslag genomen. Verder trof dc politic in het huis een drietal in wonende minderjarige meisjes aan: twee van Duit- sche en een van Nederlandsche nationaliteit. Een der Duitsche meisjes heeft terstond dc wijk genomen 4iaar de „Heimat", het andere werd als ongewcnschte vreemdelinge over de grens gezet. De ouders van het Nederlandsche meisje werden opgespoord en kre gen hun dochter thuisgestuurd. Het voortdurend succes van Foster's Rugpijn Pillen is opmerkelijk. „Dank zij Foster's Pillen raakte ik be vrijd van mijn kwellingen". „Had ik uw geneesmiddel maar vroeger gekend, dan had ik niet zoo lang behoe ven te lijden", zoodanig drukken duizenden dankbare personen zich uit. Pas op: rugpijn, duizeligheid, zenuwpijnen, rheumatlek, spit, urinestoornissen, blaasstoornissen, waterzuchtige zwellingen en andere verschijnselen van verzwakking der organen van den rug zijn te ernstig om verwaarloosd te worden. Deze verschijnselen toonen aan. dat urinezuur en an dere schadelijke vergiften in het bloed achterblijven, en dat gij dringend behoefte hebt aan de opwekkende en versterkende hulp, die Foster's Pillen zoo zeker ver schaffen. Waarom zoudt gij niet vandaag nog een fla con halen en beginnen weer gezond te worden? Bij alle drogisten enz. a f 1.f 1.75 en f 3.per doos. naar wat ze gedaan hebben of niet gedaan hebben. Waar ie zoowat zeit, dat as je niks voor 'm over gehad heb, toen d'ie arm was. ie je nou ook niet wil kennen. En dat die 'm geholpen hebben, toen d'ie berooid was, dat die 't later goed bij 'm hebben zallen." Waarop Thad zich liet overtuigen, dat, ofschoon het verkeerd zou zijn, op den rustdag te werken, het geoor loofd geacht kon worden den vreemdeling wegwijs te maken en over 't algemeen in te lichten. Dien geheelen dag. terwijl de oude goudzoekers hem naar de hut brachten, die de eerstvolgende maanden zijn tehuie zou zijn. terwijl zij hem in de huurt rondleidden en algemecne wenken omtrent zijn werk ten beste gaven en toen zij samen den maaltijd gebruikten, dien Marta voor hen had klaar gezet, gevoelde Hugh Edwards, dat hij geteld, gewogen en gemeten werd. Hij deed geen po ging er aan te ontkomen. Rechtuit en eerlijk. zonder ontwijken of aarzelen, ontmoette hij die scherpe oude oogen, die zooveel jaren hadden gespeurd naar het kost bare metaal, dat verborgen ligt in het zand en grint en de rotsen der woestijn, in eenzame canons en bergstre ken, ver van de woningen van minder stoutmoedigen en geharde menschen. Ze vroegen niet veel naar zijn vóórgeschiedenis, want onder dit soort van lieden is het geen gewoonte om naar elkanders verleden te vorschen. Volgens hun wetboek is iemands persoonlijke geschiedenis zijn eigen intieme zaak. om te vertellen of te_ verzwijgen naar zijn eigen verkiezing. Maar wat een man is. dat is een zaak, die iedereen aangaat, die door de omstandigheden met hem in aanraking wordt gebracht. Het interesseerde hun niet bijzonder wat deze man. die zich Hugh Edwards noem de, geweest kon zijn, maar daarentegen stelden zij groot belang in wat soort van man Hugh Edwards op dat tijdstip was. „Wel maat." zeide Bob later in den namiddag, toen Edwards met oprechte dankbetuigingen afscheid van hen genomen had om naar zijn eigen hut te gaan, „wat denk je van hem?" De oude Thad wreef over zijn kale hoofd en ant woordde met voor hem ongewone geestdrift: ..'t Lijkt 'n beste, geschikte jongen, wat, Bob? Als ik ooit zelf een jongen had gehad ondersteld, dat ik eerst 'n vrouw had gehad dan had ik 'm zóó willen hebben." Maar toen. alsof hij zelf geschrikt was van een dergelijk vertoon van gevoeligheid, voegde de oude goedzoeker er op zijn gewonen toon bij: „Je ken d'r nog niks van zeggen ie kan net zoo goed een valsche jak hals zijn. die voor een knijn wil doorgaan. Eerst maar eens den rook van z'n kampvuur bekijken." „Hij is van een goed soort deeg", zeide Bob. „Motten we eerst perbeeren". antwoordde Thad. „Ik vind 't raar. dat een kerel van zijn opvoeding hier in den canon komt zitten en z'n tijd verdoen met iets waar -Ie net zooveel verstand van heb as 'n wiegekind. En 'n zwaar werk: en dat terwijl ieder kind zien kan, dat ie daar nooit veel an gedaan heb." „Hij is ziek geweest." zeide Bob. „Huh!" bromde Thad. „Dat mot dan toch alweer 'n tijdje geleeën zijn. Heb je dat pak van 'm gevoeld? En daar sjouwt ie mee rond of 't niks is." „Hij lijkt bleek, als je 'm onder z'n hoed ziet", zeide Bob. en Thad antwoordde: „Hij is erg weinig meedeelzaam over waar ie geweest is en wat ie vroeger dee, vóór ie in Tucson kwam an- waaien." „N-nou" kwam Bob. „sinds wij mekaar kennen, heb ben we ook wel dingetjes gehad, die we nou niet be paald te luchten hangen en kijk ons nou eens an." Onvermijdelijk kwam het droge wederwoord: „Jawel, kijk ons maar eens an!" Bob grinnikte. „Je ben niet mooi om te zien. da's waar." „Nou," zeide Thad, .zoolang me dochter me mooi ge nog vindt, kan jij „Me dochter m ij n dochter", bitste Bob. „Wat heb jij altijd in m'n rechten te kommen? Je weet best. dat 't nou mijn week is." „Neem me niet kwalijk, maat" zeide de ander in vol len ernst. „Maar dat brengt me d'r op, dat je dochter vanavond niet zoo heelemaal onverschillig leek voor dien nieuwen buurman van ons. Dat zal je toch ook wel gezien hebben." „Ik ben niet blind, wel?" antwoordde Bob. „En waar om zou ze niet op 'm letten? Me dochter is geen ver droogde ouwe mummie as wij beien. Waarom zou ze niet maggen kijken naar 'n knappen, rechten, helderen jongkerel as die, hè? Da's toch natuurlijk genog cn goed genog ook. zou 'k meenen." Met plotselinge woede schudde de oude Thad zijn beenderigen vinger tegen zijn kameraad en riep met van drift overslaande stem: „Natuurlijk genog! jou ouwe fesiele kerel. Natuur lijk genog! Wel allemachtig, 't is te natuurlijk, dat bedoel Ik, 't is te natuurlijk of 't nou goed of niet goed is het is veels te allemachtig natuurlijk dat is het!" Dien avond, toen Marta naar huis in de Goudkloof was teruggekeerd, toen de zon ondergegaan was en de schaduwen van den naderenden nacht zich legerden over woestijn en tafelland en bergen, hield een huis waarts keerende cowboy zijn paard in om te luisteren naar de tonen van Sint Jimmy's fluit, die zacht en helder van onder den ouden ceder door de stille avond lucht dreven. Een Mexicaansche zwerver, die zijn kamp daar onder bij Juniper Spring had opgeslagen, hoorde en sloeg een kruis. Natachee de Indiaan, die in het wildste gedeelte van den boven-canon een nauw zichtbaar spoor volgde, hoorde en glimlachte. En Jim my's moeder hoorde, en haar oogen schoten vol tranen. HOOFDSTUK IX. „Goud is, waar het gevonden wordt." Den volgenden morgen lag de schaduw van den berg nog over de Goudkloof, toen de beide compagnons hun nieuwen buurman opzochten om hem zijn eerste les te geven in het werk, dat hij vele maanden te doen zou hebben. Hugh Edwards ontving hen zonder een spoor van die zekere vreesachtigheid, die hij den vorigen dag ge durende de eerste oogenblikken van hun kennismaking getoond had. De rust en vrede en de verkwikkende stilte van deze verborgen wijkplaats uit het overvolle leven der wereld schenen reeds hun genezende toover- kracht op den verontrusten geest van den vreemde ling te doen gelden. „Nou," zeide Thad op barschen toon, „daar zijn wij en waar heb je nou je pik en schop en pan?" Toen de jonge man het hem nog zoo vreemde ge reedschap voor den dag had gehaald, informeerde Bob vriendelijk, of hij een goeden nacht gehad had, of hij de hut naar zijn zin vond, en of hij een behoorlijk ont bijt gegeten had met het oog op het werk van den komenden dag. Hugh Edwards lachte, wierp zijn schouders naar achteren en haalde diep adem, met het gelaat naar de bergtoppen boven hen. „Ik heb geslapen als ik mij niet meer kan herinneren Op diverse plaatsen der aarde. Dr. Raphaele Bendani, de leider van het geody- namisclic observatorium te Faenza heeft zijn voor spellingen voor de naaste toekomst gepubliceerd, die er niet al te best uitzien. Hij voorspelt een groot aan tal aardbevingen op de verschillende plaatsen van de aarde, doch in de meeste gevallen zullen daardoor geen dicht bevolkte streken getroffen worden, zoodat groote rampen uil zullen blijven. De meeste aardbevingen zullen in China voorko men. Reeds in April zullen daar verscheidene aard bevingen optreden. Tegelijkertijd zijn ernstige aard bevingen in Alaska cn op dc groote Antillen te ver wachten. In de Zuidelijke ketens van de Andes zal dc tellurische energie zich eveneens doen gevoelen. In Mei komt de beurt aan Mexico. Dan volgen eenige maanden van rust, doch in het. laatste gedeel te van den zomer zal het aardbevingsgebied van Nieuw-Zeeland weder van zich doen spreken. In Sep tember volgt dan liet Balkanschiereiland, terwijl het jaar afgesloten zal worden met eenige kleinere aard bevingen yi Turkestan en in het Verre Oosten. Dr. Bendani heeft in seismologische kringen een grooten naam en vaststaat, dat hij de aardbeving in het Oostelijk gedeelte van Amerika in het begin van Maart 1925 heeft voorspeld. EEN WINSTGEVENDE INDUSTRIE. Loonsverlagingen ingetrokken. De Imperial Chemical Industries Ltd. in Engeland, die 65 fabrieken omvat cn 25.000 werklieden telt, heeft meegedeeld, dat zij dc loonsverlagingen, die twee jaar geleden in overleg met het personeel zijn inge voerd, met ingang van 3 April zal intrekken. Dit zal dc onderneming ongeveer 180.000 pond 'sjaars kos ten. Haar inkomsten laten zulks toe, zij waren in 1932 6.415.123 pond. tegen 4.668.685 pond in 1931. Zij keert over het afgeloopcn jaar 6 percent uit. ooit gedaan te hebben. En wat dat ontbijt betreft, als ik alle dagen zoo eet, zal mijn voorraad op zijn, vóór ik nog goud kan onderscheiden als ik 't zie. Ik heb een gevoel, alsof ik dien heuvel daar in den canon zou kunnen gooien." Bob grinnikte. „Nou jongen, je zal wel merken, dat je er een heel stuk van op zij zal motten gooien eer je genoeg maakt met goudgraven om je kost te koopen." „Da's 't kwaje van dat goudzoeken hier in de buurt," zeide Thad. „Hoe harder je werkt, hoe meer je eet; en hoe meer je eet, hoe harder je mot werken. Kom an, laten we aan den slag gaan." Gedurende verscheiden uren arbeidden de oude lie den met hun leerling bij de beek. Daarop verlieten zij hem met een hartelijke verzekering van hun verdere hulp naarmate hij opschoot, en begaven zich naar hun eigen claim, een vijfhonderd meter verder in de kloof. Tegen het einde van den namiddag zag Edwards, die aan de beek bij zijn pan met zand en grint ge knield lag, toevallig even op. Op een rotsblok, geen vijf schreden van hem van daan, zat een roodhuid. Met een uitroep sprong de blanke overeind. De Indiaan bewoog zich niet. Hij zat daar in de wild# dracht zijner voorzaten, met zijn primitieve boog en pijlen, meer als een uitgehouwen beeld van het verleden dan als een wezen van vleesch en bloed. Hugh Edwards, in de houding van een renner die on den sprong staat, liet haastig zijn oogen in het rond gaan. Hij zag doodsbleek en trilde van schrik. Met ernstige belangstelling sloeg de roodhuid de verwarring van den vreemde gade. Toen Edwards' ont stelde blik weer tot hem terugkwam, hief de Indiaan zijn hand op met het oude vredesgebaar en sprak op diepen, welluidenden toon den ouden groet: „How." Edwards schoot in een korten, zenuwachtigen lach. „Goedenavond Allemachtig, wat heb je me laten schrikken!" Een of ander klein dier, een boschrat of een aard- eekhoorntje. bewoog zich ritselend in de struiken op de helling, en met een lichten kreet draaide de ont stelde man zich om en stond weer als op sprong. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1933 | | pagina 19