SCHAGER COURANT Nieuwe schaduwbeelden. Uit de levende natuur. WILLY. Nieuw gezichtsbedrog. Ik'!:"-"' De kunst van schaduwbeelden maken is reeds heel oud! Maar toch heeft die kunst nooit haar aantrekkelijkheid ver lorenEr bestaan ware kunstenaars oj dit gebied, kunstenaars, die zonder eenig hulpmiddel, slechts met behulp van beide handen, zoo ongeveer alles in schaduw Een schaduw-boer. kunnen weergeven, wat er ter wereld be staat. Zelfs portretten van bepaalde perso nen kunnen zij maken! Om het zoover te brengen, is er echter een jarenlange oefe ning noodig en natuurlijk ook een speciaal talent. Maar aardige schaduwbeelden, zoo als ze hieronder staan afgebeeld, kan ieder- Een schaduw-eend! een maken, die zich eenige moeite ge troost om precies zijn handen en vingers zoo te vouwen en te buigen of uit te strek ken, als de plaatjes aangeven. Daarna zai je er toe over kunnen gaan, door middel van je eigen phantasie schaduwbeelden te maken, en deze goed te onthouden, zoodat Jockey-schaduw. je zoo langzamerhand een heel repertoire krijgt! Men moet alleen oppassen, dat slechts één lichtbron de schaduw werpt en dat er niet van meer dan één kant licht komt, zoodat de beelden onscherp of dub bel worden! Het beste is een stuk wit lin- Een schaduw-poesje. nen strak te spannen en de kamer in het donker te zetten, doch alleen één heldere lamp te gebruiken om de schaduwen te werpen. Dan moeten je handen tusschen lamp en scherm zijn en kunnen de toe schouwers aan den anderen kant van het scherm zitten, zoodat ze de lamp niet zien, maar Jèlleen de schaduwen op het scherm. En nu aan de schaduwbeelden zelf OP zekeren avond werd ik in de keuken van de groote boerderij geroepen. Men bad mij iets te la ten zien. De nieuwe aanwinst! Een koddi ge aanwinst. N.l. een klein, zwart-wit-ge- vlekt hondje, 't Zat bij de groote kookka chel en 't nam wijsneuzig de nieuwe om geving en de nieuwe menschen op. We vonden het allen een leuk diertje cn mijn broer, te groot voor een servet, te klein voor een tafellaken, dus op den leeftijd, dat er telkens weer iets nieuws te voor schijn gehaald moet worden oogstte dan ook veel succes met deze „nieuwigheid." Sombere, misschien wat-al-te-pessimis- tische gedachten dwarrelden me door het hoofd, toen ik het diertje tot mij lokte cn over zijn kopje streek. In de eerste dagen, mogelijk de eerste weken, zou Willy zoo was zijn naam Ier dege verwend worden en volop voedsel krijgen, maar daarna zou de belangstelling luwen, zou het diertje worden vergeten cn zeker ver hongeren, wanneer anderen zich niet over het wezentje erbarmden. *t Was zoo het gewone gebeuren van jongens, die dieren willen en ze later vergeten, omdat er zoo heel veel is, dat hen buiten dit interes seert. Enfin, wat hot zij. Willy was er, cn Willy bleef. Koddig was het te zien, hoe Willy zich in de eerste dagen bij zijn omgeving had aan te passen. Willy was jong, wilde spelen, en dacht, dat ieder lovend wezen wel genegen was. een worstelpartijtje op touw te zetten. Weldra wis hij beter. Al lereerst werd hom geleerd, de losloopendc kippen en hanen met rust te laten. Als een bal stormde hij naar de rustig-wroetende hennen, die de; eerste koeren verschrikt wegstoven, maar daarna front maakten te gen Willy en hem venijnig over zijn snuitje snavelden. Ach. dat snuitje! Wat had dat veel te lijden in dien eersten tijd Want Willy probeerde ook te spelen met de katten van de boerderij, die in 't geheel niet gesteld waren op een dergelijke fa miliaire bejegening. Trouwens de houding van de katten tegenover Willy was echt wat-je-noemt valsch. Willy wist heusch niet, wat hij hiervan moest denken. In de eerste dagen mocht Willy niet mee-ctcn uit de bak, waarin voedsel was, bestemd voor hen allen. Venijnig blazende koppen en bliksemsnel uitgestoken klauwtjes waarschuwden hem, en Willy bleef gedul dig wachten tot al de poesen verzadigd waren. Dan begon hij te schrokken en was de bak weldra leeg. Hetzelfde resultaat, van sissende muil tjes, van nageltjes, die klauwden en pijn deden, dat zelfde resultaat was aanwezig, wanneer Willy met deze deftige dieren wilde spelen, stoeien en ravotten. Zelfs het kleinsie katje zette meestal êcn hoog rug getje op en wist Willy te waarschuwen, dat het beter was, om eenigen afstand te bewaren. Wat Willy dan ook maar goed moedig en luid keffend deed. Maar 's avonds, wanneer Willy in zijn mandje, dat in de stallen stond, lag, dan kon het gebeuren, dat er een mollig diertje, een van do katten, bij hem kroop en dat ze ge zamenlijk en vredig rustten tot den vol genden morgen. Uit deze houding was het voor Willy moeilijk wijs te worden, doch hij is er toch in geslaagd. Want de blaad jes zijn nu verwisseld. Willy is nu de baas. Hij eet eerst en hoe hij het heeft klaarge speeld, weet ik niet, maar alle katten zijn bang voor hem. Zitten ze rond de etens bak en Willy, die even te laat was, komt aangestormd, dan vliegen de katten heinde en verre. Wraak nemen doet hij zoo nu en dan ook. Als hij in een speelsche of bal sturige bui is. 's Avonds, wanneer in het dorp alles rustig is, en ik bij het schijnsel van de lamp zit te werken, komt er rond de muren van mijn kamer een hclsch ge blaf. Willy is dan weer op jacht. Een dik ke zwarte poes is meestal het slachtoffer. Willy schijnt die steeds uit te kiezen. Hij jaagt haar naar buiten, het huis rond, en vervolgt haar zoo lang. tot zc in een boom gevlucht is of tot ik aan het spelletje een einde maak en Willy naar binnen roep. Zoo gaat het leventje \%in Willy voort. Hij is reeds sterk gegroeid. Van het kleine hondje, dat zoo uiterst komisch aan deed. wanneer hij op de stoep zat en vervaarlijk blafte tegen elke vreemde, is niet veel meer gebleven. Hij is stevig uit dc kuiten gegroeid. Maar wat hij mag zijn, zijn eigen wijs kopje met de levendige oortjes en de verstandige oogjes heeft hij behouden en daarbij zijn speelsche natuur. Hij staat al tijd voor een ravotpnrtijtje klaar. Maar hij weet ook, met wie hij kan spelen en met wie niet. Hij zal nooit probeeren bij mijn broer cn diens vrouw te spelen, dat zijn ernstige menschen en houden van zoo iets niet, maar niet zoodra ziet hij mij, of daar is het lieve leven gaande, ik hoop. dat ik mijn geheele prestige tegenover mijn lezers en lezeressen niet verlies bij dezp bekentenis, maar...... ik speel nog graag voor een keertje komt Willy in mijn kamer, dan is hij als dol. Hij rent naar alle hoeken, hij springt van de bureau IK BOUW EEN „PEROSCOOP". Een periscoop is een instrument om om een hoekje te kunnen kijken, zonder zelf met je neus om dien hoek te komen. In duikbooten gebruikt men ze wel om bo ven het water uit te kunnen kijken, zon der de heele boot boven water te hebben En nu aan het werkalle maten staan op de teekening! Het is slechts een vier kante koker, die onderaan een opening vierkant) naar achteren en bovenaan een opening naar voren heeft, waarvoor twee spiegeltjes zijn geplaatst, onder een hoek van precies 45 graden! Timmer een plank :e onder dien hoek in dc koker en lijm daar met stevige houtlijm het spiegeltje op, dat Dan zie je alleen de pijp van dc periscoop als een griezelige, onbekende visch bovei het water uitsteken en voortbewegen. J< begrijpt, wat een plezier je kunt hebben, als je zélf zoo n instrument hebt. Je kuni iedereen aan het schrikken brengen, want je kunt de menschen zien en ze zien je zelf niet. Dat stukje periscoop, dat buiten steekt, dat valt niet od ;e in een glashandel op maat hebt laten snijden! Als je de stippellijn-van de teeke- ïing onderaan links volgt, zie je hoe de beelden terugkaatsen in je oog: van bo ven erin, recht naar beneden en beneden weer eruit, in.je oog. Boven rechts zie je de periscoop in gebruik. En nu aan hét werkJe kunt de periscoop natuurlijk ook van karton plakken stoel in de casy-chair, vandaar op den di van en wordt er dan nog geen notie van schoot, drukt hij zijn snuit tegen courant of boek, zoodat er van het lezen niets meer komt, het spel kan beginnen. Ook heeft hij de gewoonte, om je aandacht tc vra gen door de veters van je schoenen los te trekken wat een ellendig kriebelend gevoel geeft of om zijn tanden in de broekspijpen te zetten, daarop zijn kracht tc beproeven, zoodat je om erger te voor komen, wel ingrijpen moet. En is je aan dacht gevangen, dan laat Willy je niet meer vrij. Feest is het voor Willy, wanneer Zater dagsmiddags mijn kleinste broer, een ben gel van 14 jaar, bij me op bezoek komt We rollen met ons drieén over den vloer en hebben de grootste pret. Vooral wanneer Willy onder een lap gelokt wordt en door ons daarin gewikkeld is met een paar handige grepen. Willy tolt dan in het rond blaft en graait, tot hij zich weer bevrijd heeft en ons tiomfantclijk aankijkt, als een held. die overwonnen heeft. Dit is een van Willy's grootste genoegens, en doen Jan cn ik eens, alsof wc het spelletje met de lap vergeten, dan komt hij er mee aandra gen en weet ons met blaffen duidelijk te maken, wat hij wenscht. Trouwens iemand iets duidelijk maken kan Willy. Op zekeren dag lag ik even te rusten, op den divan, toen een zacht ge jank voor de deur verried, dat er iemand binnen gelaten wenschte te worden. De deur werd even geopend en Willy tolde binnen, de heele kamer rond, zooals hij al tijd zijn entrée maakt. Ongemerkt ging ik weer op den divan liggen en Willy was een moment rustig, omdat hij niet wist, wat dit te beduiden had en dit niet op het pro gramma stond. Eerst begon hij er inee de kussens onder mc weg te trekken, cn toen dat niet hielp, sprong hij boven op me en blafte zoo luid en deed zno wild, dat ik ien slotte wel gehoor moest geven aan zijn dringende roep. Vreemd staat Willv tegenover de radio. Wanneer ik naar een lezing luister, houdt Willy zich rustig. Dit heeft hij heel vlug geleerd, nadat ik hel hem duidelijk maakte met "en paar vermatiende woorden en hardhandige tikken. Hij gaat op zijn ach terste pootcn staan, legt zijn voorpooten op mijn knieën en kijt m>' een wijs kopje en gespitste oortjes naar den luidspreker en dan weer naar mij, alsof hij wil vragen, waar zich die pralende man bevindt. Zoo heeft Willy zich een plaatsje op de boerderij veroverd. Ik hou van het diertje mei al zijn nukken en grollen, maar moge lijk wel het allermeest om zijn hartelijke verwelkoming, wanneer ik op reis ben ge weest en weer terug kom. Dan zit er een klein figuurtje om den hoek van het huis en kijkt, bekijkt het, totdat hij den terug komende herkent cn luid blaffend cn springend dezen tegemoet rent. Dat is dan zijn welgemeende hartelijkheid, waarvoor ik Willy dankbaar ben en blijf. W. J. EELSSEMA DOOLHOF-WEDSTRIJD. Begin met er nog een krant bij te krijgen en ga nu met dat tweede num mer tegenover je vriend je aan tafel zitten. Tel nu tot drie en begin bij een der cijfers 1. .Te vriendje en dat moet je van te voren afspre ken begint bij het an dere cijfer 1. Nu gaat het erom, binnen den kortst mogelijken tijd de 2, 3, 4, 5 en 6 te hebben aan gedaan en daarna een uitgang te bereiken. Doe het met een potlood, dan kan men zien, of het goed is. Wie het eerst op die manier buiten is, heeft gewonnen! Er zijn verschillende manieren, waarop je gezichtsbedrog kan te voorschijn toovc- ren. Je kunt door bepaalde figuurtjes hoen en weer te bewegen, een werkelijke bewe ging te voorschijn brengen, je kunt door perspectieffouten dc raarste dingen berei ken, en door het aanbrengen van bepaalde, verwarrende lijnen eigenaardige, nooit-ge- dachte effecten verkrijgen. Hieronder zie je een paar van die gevallen. Op de eerste plaat fafb. 1) zie je een me neer en twee kinderenWie is de groot ste?De meneer natuurlijk. Mis! Ze zijn ieder even groot. Meet ze maar na met een centimeter! Als de laatste en ook de bestede draaiende schijven. Neem het papier in de hand, knip het plaatje voor het gemak uit, en geef het papier een draaiende bewe ging. Je -ziet dan duidelijk de wielen draaien, alsof je een echte tol, of het wie! van een auto voor je hebt(Afb. 2, 3 4). Aardig hé? De verklaring ligt op na tuurkundig gebied en gaat nog boven jul lie pet. Daar zullen we het later wel eens over hebben. Voorlooyug maak je je maar niet bezorgd daarom, maar amuseer je je maar flink met je vriendjes en vriendin netjes over deze alleraardigste teekenin- gen!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1933 | | pagina 20