De ijzeren deur
Polder Waard Nieirwland.
■iliLÜf
\"i.r
LKMAARSCHE as
CAUSERIE
en daarom
Aspirin
Zaterdag 25 Maart 1933.
SCHAGER COURANT.
Vijfde blad. No. 9251
I iiaii]
Een reuze-vogel voor den start gereed.
eenig op
de wereld
w. c. van gf.elem
Ieder klaagt over de bezuinigings
koorts, maar niemand wil zeil de
pillen slikken! De gloriezon
van Grootgortbuikenbnrg gaat in
de Residentie schijnen! Mijn
stembiljet ligt klaar. Ik maak
'n rooie van Wendelaar!
Geachte Kaninefaten!
Het is natuurlijk van algemeene bekendheid, dat zoo
wel land- als stadsbestuur, als wel de wonderbare In
stelling. meer bekend onder den wel wat kleinburgerlij
ken, maar toch van een zekere intimiteit getuigenden
naam „Tante Pos" uitmunten door practlsche en econo
mische bekwaamheid en 'n voorbeelir zijn van prijzens
waardige zuinigheid!
Dat getuigen de duizenden pegels, die uitgegeven zijn
in verband met de volkstelling, waar heel Nederland
als 't ware naar snakte, zoodat ze niet meer konden
wachten, geen dag en geen uur. Wij Grootgortbuiken-
bitrgers. doen al gehoorzaam sinds 1928 nog met het
zelfde adresboek, dat langzamerhand op een aanspre
kerslijstje gaat rooien en 'n staalkaart van „valscho
aangiften", want geen adres is er juist meer!
Ik ga door. geen dag en geen uur. hoewel er feitelijk
niemand werd gevonden, die nieuwsgierig was naar het
feit. hoeveelNederlanders er wel in de dalles zaten!
Dan hebben we weer Tante Pos, die doodvalt op een
halfje en de burgers steeds meer begint te kortwieken,
terwijl een schat van geld wordt verklad aan dien lam-
lendigen luchtpost op Indië. 'n soort van geurartikel ter
bevordering van nationale hoogmoedswaanzin nog steeds
Zoowat 'n ton God zij met onzen a f 1 per stuk.
is gemoeid geweest met 't in elkaar flansen van 'n bezui
nigingsrapport. waarmede zoo ongeveer alléén de sa
menstellers en hun ministriëele steekdragende vrienden
accoord gaan en nu weer moeten er dertig millloen ko
peren centen aan de uitgemergelde staatskas worden
onttrokken voor de verkiezing voor dc Tweede Kamer,
die met krabbelen en bijten zoo ongeveer 4 die drie
maanden voorschot geef ik ze cadeau, want benauwd
ben ik niet. dat kan geen mensch van me zeggen, 4
jaar tegen 'n honorarium van 100 pop per week. weer
heeft doorgebakerd en nu op dezelfde condities, dus
zonder een cent minder, gereed staan om den strijd
om het politiek bestaan te aanvaarden.
Het zou toch zeker een wonderschoone daad van on
baatzuchtige vaderlandsliefde zijn geweest, indien do
heeren. alvorens de beenen te nemen, het arbeidstarief
hadden herzien en aangenomen met algemeene stem
men. om het salaris der komende Kamerleden te bepa
len op 75 gulden per, nu we zullen dan maar zeggen, zes
werkdagen!
In Maart 1901. toen de prijs van leverworst was 50
cent per pond. nu 20 dito, en de vette varkenslapjes 30
ct.. nu 26, enfin alles naar verhouding veel duurder was
dan nu,« alleen de jenever, die was 70 cent per liter,
maar die drinken we niet meer, en zeker geen kamer
leden die het goede voorbeeld aan Jan Pet moeten ge
ven. was het salaris voor de heeren volksvertegenwoor
digers 40 pop, zegge 40 gulden per week!
Aha! Daar hoor ik jé", zei doove Jaap! Laten dus al
die beroemde opperkletsers. die vanaf het podium de
heele zaal voljanken over bezuiniging, vanaf Lou Bulk
tot Dominé Kersten, de anti-zegeltjesplakker, eerst eens
beginnen om eigen salarisverlaging voor te stellen. En
die dan de goedkoopste offerte doet. die krijgt mijn
Toole potloodklodder, o zoo! Dan is dat nu niet het alarm
voor de daad. zooals de man van moeder Drent heeft
rondgevent, maar de man van den daad en die kan van
mijn zwakke stem verzekerd zijn.
Maar ik ben er van overtuigd, dat niet één van die
hezuinigings-groote-trom-beukers met een dergelijk in
grijpend voorstel op de proppen zal komen. Ze kijken
wel uit. Eerst het hemd en dan dg rok. Ik zal dus deze
illusie maar laten zwabberen in het aquarium der on
bereikbare idealen bij de Koedijker vlotbrug en wil U
het geheim mijns levens openbaren, dat ik voornemens
FEUILLETON
Uit het Engelsch
van HAROLD BELL WRIGHT.
13.
Sint Jimmy glimlachte niet langer.
„Ik geloof, dat je mijn belangstelling overschat,"
zeide hij kort. „Ik heb niet de minste begeerte om
naar jou of iemand anders te luisteren over dit onder
werp."
..Och, niet?" hoonde de man op het paard. ,Jk had
zoo gedoch, dat je'r nog wel eens wat van zou willen
hcoren, nou de nieuwe je zoo onderkropen heb bij die
meid."
Toen Sint Jimmy niet antwoordde, vervolgde de
Sallemander met deugdzame verontwaardiging:
,,'t Was al erg genog met 'p, maar nou die nieuwe
d'r is, is d'r geen houen meer an. Je ken ze op alle
mogelijke tijen samen zien bij zijn hut of bij de beek,
waar ie doet of ie werkt, of ergens in het bosch. En
as ze niet bij zijn hut is, of ergens met 'm rondloopt,
dan zie ie vast en zeker bij haar an huis. Ik heb ze
daarnet nog samen gezien, toen ik hierheen kwam. Ik
ten niet goed genog voor d'r om tegen te praten, en
ik ben d'r buurman geweest zoolang as ze hier woont,
maar met zoo'n vreemde kan ze gauw genog anknoo-
pen."
Dr. Burton was opgestaan.
„Al genoeg." zeide hij op scherpen toon. .Je zoudt
nu wel verder kunnen gaan. Je hebt blijkbaar gezegd
"wat je kwam zeggen."
,.0. da' weet ik nog zoo niet," antwoordde de Salle
mander onbeschaamd. „Je hoef tegen mijn niet zoo uit
de hoogte te doen. Ze heb mijn dikwels genog laten
loopen voor jou, en nou 't jou ook is overkomt, kon
je wel wat vrindelijker zijn, vin ik. En die andere
vent, die zal wel krijgen wat 'm toekomt, en zij ook."
Jimmy hield den adem in. „Wat wil je daarmee
zeggen?"
„Nou, dat de lui d'r over praten, en da' ze dezen
heer wel is wat meer konnen doen as praten. We
hebben altijd wel vermoedens op die meid gehad
ben mijn stem te geven aan den eerlang na de geves
tigde volkskeuze, scheidenden burgemeester van Groot-
gortbuikenburg! Dat is m ij n candidaat en het kan mij
geen lor schelen of hij vegetariër is of levende konijnen
smikkelt, maar dat is mijn man! Burgemeester Wende-
laar ken ik. en weet wat hij waard is. Met hem heb ik
de vredespijp gerookt, de kachel aangemaakt, voor hem
heb ik mijn hart uitgestort, hem heb ik mijn intieme
gijntjes verkocht. Weg dus met al die vreemde snoes
hanen. voor wie Cave Canem de bullebijter niet meer is
dan een buiten dienst gesteld oud vuilnisblik. Ik stem
mijn 18 karaats burgemeester, mijn 100 procent geklofte
bink. miin draufganger par cxcellence!
Burgemeester Wendelaar, dat is mijn gewapend beton-
vaste overtuiging, zal zijn dierbaar Grootgortbuikenburg.
waarin hij 12M; jaar heeft rondgeslenterd, gestreden en
ook wel eens geleden, maar dat was in lichte mate en
met wat boorzalf te genezen, beeldsprakig gesproken,
nooit of-te nimmer in den steek laten.
Hij zal een voorbeeld nemen aan vroegere geniale
Grootgortbuikenburgers. die we naar dc Tweede Kamer
hebben gezonden tegen een hongerloon van 25 sioof per
week! En onder die groote geesten is er zelfs één. die
het heeft gebracht tot minister van justitie! Dat was
meester Willem. Let op dat Willem, Willem I dus.
van der Kaaij. zopn van de ouwe v. d. Kaajj, de olie-Van
der Kaaii niet te verwarren met olie-Kolijn, zooals Da-
vid Miinglas altlid saggerijnt. Maar deze van der Kaaij
had zijn schrabbers eerlijk verdiend aan de olie-leveran
ties ten behoeve van de Grootgortbulkenburger straat
lantaarns en heeft dus met de petroleumsuccessen van
Kolijn. den braven boerenzoon, niets uit te staan. Dan
hebben we nog eens afgevaardigd zekere Mr. A. P. de
Lange, 'n sierraad van de Grootgortbulkenburger balie,
die altijd beroemd was door de weinige stommerikken.
die daarvan het lidmaatschap uitmaakten.
Die Mr. A. P. de Lange was natuurlijk familie van al
die de Lange's waarmede je destijds de straat wel kon
plaveien en waarnaar, zoo men zegt. de Langestraat
is vernoemd! Het was zelfs zóó erg. dat ten tijde van
een mazelenepidemie, toen bijna ieder huis was gesierd
met het waarsehuwingsplakkaat: Besmettelijke ziekte:
Mazelen! 'n oude boerenvrouw, die toevallig lezen kon
en in de Langestraat de naambordjes bestudeerde, na
afloon van haar inspectie met groote verbazing getuig
de: Nou. nou. d'r weune 'n houp de Lnnges in die Lan-
gestrelt. maar mazeëies nag veul en veul meer! 'k
Hew d'r krek op r'n kop honderd ien en twintig feit!
Hoe het ook zij. ik blijf bij mijn idee om mijn besto
burgervaer Willem Wendelaar te sturen naar 't Haegje.
maar. om dan daar. frfsch en gaar. niet als de sigaar of
kankeraar, maar van zessen klaar, te boomen daar, tot
heil der kiezersschaar en Allekmaar, want Wendelaar is
geen ellendelaar, dat behoeft geen commentaar. Dus me
nig jaar, op recht en waar en nimmer raar. hoe 'k u ook
bestaar, 't scheelt geen haar. m ij n stem krijgt Wen
delaar!
Met vreugde In mijn hart
Maar een traan In het oog. als teeken mijner smart.
Want scheiden doet wee. zoo mijn grootje steeds zee
Trek naar de Kamer in vrede Willem de Tweede!
Uw snikkende vriend.
CAVE CANUM.
Het nieuwe Amerikaansche reuze-luchtschin „Macon", waarvan de doop op
den llden Maart j.1. voltrokken werd, zal dezer dagen voor het eerst de
lucht ingaan. De foto hierboven toont het enorme gevaarte op het oogenblik
dat het aan de ankermast, die rechts opde foto te zien is,
bevestigd zal worden.
Vergadering van Hoofdingelanden van den Polder
Waard Nieuwland te Wieringen op Woensdag 22 Maart
1933 te Hippolytushoef.
De voorzitter, de heer Breebaart, opent de vergade
ring. De notulen worden na voorlezing goedgekeurd.
De geloofsbrieven van opnieuw benoemde Hoofdinge
landen worden onderzocht en goedgekeurd.
De rekening en verantwoording wordt onderzocht en
goedgekeurd.
Onderhoud wegen en bemalingskosten (wegens het
vele waterbezwaar in October) leverden belangrijke
overschrijdingsposten der begrooting op.
Komt in behandeling de begrooting dienstjaar 1933.
Wordt medegedeeld, dat vanwege de afdeeling Wie-
ringen van de Holl, Mij. van Landbouw een verzoek
schrift bij Ged. Staten is ingediend geworden, waarin
met klem wordt aangedrongen, de stroomkosten voor
bcmalingsinstallaties te verlagen.
Wordt medegedeeld, dat bij den Minister van Water
staat wordt aangedrongen om een bijdrage als tegemoet
koming in de bijzonder hooge onderhoudskosten van
de wegen, die in aansluiting zijn gebracht met het we
gennet in den Wieringermeerpoldcr.
Wordt besloten in verband met het toenemend ver
keer de volgende voordacht van Dijkgraaf en Heemra
den gced te keuren:
"Hoofdingelanden van den Polder Waard Nieuwland;
Gezien de voordracht van Dijkgraaf en Heemraden
inzake de behandeling van de oppervlakte van den
hoofdweg met basaltspllt en wegenteer;
Overwegende, dat het onderhoud van den hoofdweg
door het jaarlijks voorzien van een spreidsel van ba
saltslag, in verband met de toeneming van het verkeer,
niet meei aan redelijke eischen voldoet;
omdaf
in tegenstelling met vele .Ersatj'-preparaten, Aspirin
een beter functioneeren van het nart bewerkt, door
dat het den bloedsomloop gunstig beinvloedt, de
kleinste bloedvaten verwijdt en zoo den bloeds
omloop vergemakkelijkt, netgeen bij griep en an
dere intecfie-ziekten van niet geringe beteekenis
is, is Aspirin onschadelijk en tast noch hart noch
nieren aan.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 30 tabl. 70 ets. en oranjezakjes von 2 tabl. a 10 ets.
zoo opgebrocht as die was door die twee ouwe kerels,
en met d'r naam naar ze allebei, en allebei doende of
ze d'r pa waren en niemand die wat wist van d'r
echte pa en ma en of zed'r wel had. Maar de lui heb
ben d'r nog verdragen, omdat 't hiette dat je d'r les
gaf en omdat je Sint Jimmy ben.' Hij lachte hoonend,
„Sint Jimmy nogal aardig, hè? Maar die nieuwe,
die d'r nou heb die Edwards, zooas ie zich noemt
die windt er geen doekies om. Hij en zij
Dr. Burton deed met vlammende oogen een stap
naar voren en zei met klinkenden stem:
„Zwijg! als jij je smerigen bek weer open doet,
zal ik je van dat paard halen en je vuile ziel uit je
corpus smoren!"
Ontsteld over dien uitval van den zachtaardigen
Sint Jimmy, schoot de Sallemander overeind in den
zadel en vatte de teugels.
„Maar dat je wegkomt!" beval de ander. „Zoek een
vuilaardigen kwaadspreker als jezelf bent op. om naar
je gemeene praatjes te luisteren. Ik heb er genoeg
van."
„Als gij geen zieke man was grauwde de Salle
mander. maar toen Sint Jimmy aanstalten maakte hem
aan te grijpen, deed hij zijn paard de spoor voelen, zoo
dat hier dier wegstoof.
Twintig minuten later was dr. Burton op weg naar
de blokhut in de kloof.
Marta was thuis en zat met haar naaiwerk op de ver
anda. toen haar leermeester de Goudkloof binnenreed.
Zij zag hem. toen hij het pad naar de hut insloeg, en
was tijdig ter plaatse om de beide mannen aan elkander
voor te stellen.
HOOFDSTUK XII.
Geesten.
Marta had niet kunnen zeggen, waarom zij zoo ver
langend was om Sint Jimmy en Hugh Edwards te za-
men te zien. Zij deed trouwens geen moeite om een
verklaring te vinden.
In die jaren, dat hij haar leermeester was geweest,
was Sint Jimmy voor haar als het ware de verpersoon
lijking van haar geestelijk ideaal geworden. Hij had
haar geestelijke Idealen helpen vormen, hun dagelijksche
omgang, hun vriendschap, hun liefde want zij had
Sint Jimmy lief dat alles wortelde en groeide in een
atmospheer van boeken en studie, die zuiver Platonisch
was. In haar leermeester was zij de belichaming gaan
zien van de groote waarheden, die hy haar onderwees,
maar geen oogenblik had zij aan dr. Burton en zich-
zelve gedacht als aan man en vrouw. Hij was eenvoudig
Sint Jimmy, en zij was zijn dankbare leerlinge, die hem
van harte liefhad.
Maar van het eerste oogenblik van hun kennismaking
af was Marta zich bewust geweest, dat er van Hugh
Edwards' persoon iets geheel nieuws en vreemds naar
haar uitging dat hij een indruk op haar had gemaakt
als zij nog nooit van iemand had ontvangen. Zij had
trouwens nog nooit iemand als hij ontmoet. Zooals zij
zeide. deed hij haar aan Sint Jimmy denken, en toch
was hij anders. En daar deze ervaring haar geheel
nieuw was, kon zij het niet begrijpen.
Omdat nu Hugh Edwards haar zoo vaak aan Sint
Jimmy deed denken, en omdat hij toch zooveel van
hem verschilde, was Marta verlangend en benieuwd om
die beide mannen samen te zien. Zij begreep ook niet,
waarom haar leermeester nog steeds in gebreke was
gebleven om hun nieuwen buurman op te zoeken. Het
was niets voor Sint Jimmy. Misschien kwam Marta's
gebrek aan ervaring in dergelijke dingen door niets zoo
duidelijk aan het licht als door haar niet-begrijpen van
Jimmy's traagheid op dit punt.
Maar nu werd eindelijk haar wensch vervuld. Haar
gelaat straalde, haar stem en lach waren uitgelaten
vroolijk en het was onmogelijk niet met haar mee to
lachen.
Toen de beide mannen elkander de hand drukten, zag
zij met zulk een gretige belangstelling in haar gloeiend
gezichtje toe, dat ze zich er inderdaad eenigszins ver
legen onder gevoelden.
..Ik had waarlijk al veel eerder moeten komen." zeide
Sint Jimmy. „Goede buren zijn in de Canada del Oro
niet zoo dik gezaaid, dat wij ze zouden mogen ver-
waarloozen. Overigens heb ik al zooveel van je ge
hoord, dat ik haast het gevoel heb, alsof je al een oude
kennis van me was." En hij zag met een glimlach naar
Marta.
Hugh Edwards scheen de gedachte, dat het meisje
over hem placht te praten, niet onaangenaam te vinden.
„En ik." antwoordde hij met een veelbeteekenenden
blik op haar, „heb zooveel over dr. Burton gehoord,
dat ik heb vergeten, dat ik hem niet altijd gekend heb."
Marta was in de wolken. Het was niet mogelijk zich
er in te vergissen, dat de beide mannen, zooals som
tijds gebeurt, onmiddellijk sympathie voor elkander had
den opgevat. Inderdaad hadden ook zijzelven het feit
met eenige verlichting opgemerkt.
Dr. Burton zag in Marta's buurman een niet gewone
persoonlijkheid. Dat iemand van zijn type en ontwikke
OOGONDERZOEK-INRICHTING
GROOTSTE KEUZE BRILMONTUREN EN GLAZEN
SPECIALE REPARATIE-INRICHTING
GEDIPLOMEERD OPTICIEN - REFRACTIONIST
LAGEZUDE B 40 TEL.26. SCHAGEN.
OOGONDFntOCK GEHEEL* GPATIS
Overwegende, dat daarbij nog een belangrijk bedrag
aan arbeidsloon verloren gaat;
Overwegende, dat een behandeling met 420 Kg. wegen-
teer. 1.25 M3. basaltsplit 5 x 15 mm. en 0.85 M3. basalt-
split 3 x 5 mm. per 100 M2., na opploeging en behoor
lijke inwalsing van het bestaande wegdek een bevredi
gende oplossing van het onderhoudsvraagstuk zal
brengen;
Overwegende, dat ongeveer 4 K.M. lengte ter breedte
van ongeveer 3.50 M. als zoodanig zal moeten worden
behandeld, alzoo tot een oppervlakte van 14000 M2. a
f 0.35 met een post voor onvoorzien te begrooten op
rond vijf duizend gulden;
Besluiten:
Tot behandeling van het wegdek als in hoofde dezes
omschreven;
Tot dekking der kosten eene leening aan te gaan van
ten hoogste vijf duizend tegen ten hoogste vijf ten hon
derd in het jaar. af te lossen in 10 jaarlijksche termijnen
ieder groot vijf honderd gulden uit den omslag des
polders;
Dijkgraaf en Heemraden te machtigen deze werken
te doen uitvoeren en bedoelde leening aan te gaan op
de wijze in dit besluit vervat
Zullende dit besluit aan Ged. Staten van Noord Hol
land ter goedkeuring worden opgezonden.
De begrooting wordt tenslotte goedgekeurd in ont
vangst en uitgaaf op f 13606.45.
Op de aanbevelingslijst ter benoeming van een Heem
raad wordt als no. 1 aanbevolen de heer Jb. M. Tijsen.
De heer Tijsen zal bij aanvaarding der aanbeveling zit
ting hebben tot het jaar waarin deze den 70-jarigen leef
tijd zal bereiken. Als no. 2 wordt benoemd de heer R.
Lont en als no. 3 de heer C. Koorn Sz.
Wordt besloten de werken weder in eigen beheer uit
te voeren.
Wordt besloten de verhuring te houden op Woensdag
5 April a.s. des avonds te 8 uur.
De heer C. Koorn Sz. stelt voor de opbrengst van
kade en riet te bepalen op f 3 per 100 M. Het voorstel
wordt aangenomen. Zij die van deze kade geen gebruik
willen maken kunnen de kadesloot op de bij de keur
bepaalde wijdte maken, zoodanig, dat een behoorlijke
afscheiding tot stand is gebracht.
De heer C. Koorn Sz. stelt voor de watcrleidingsloot
in de Kaggele opnieuw af te dammen.
Hieraan zal gevolg worden gegeven.
Daarna wordt de vergadering gesloten.
ling verkoos te leven in een omgeving, zoo verschillend
van die waarin hij blijkbaar geboren en getogen was.
en zich met harden handenarbeid bezig te houden, kwam
Sint Jimmy raadselachtig voor. Maar hij was te ruim
van opvatting, te onbekrompen van begrip om dadelijk
achterdocht t.e koesteren tegen alles wat hem onbegrij
pelijk was. En Hugh Edwards was niet iemand, tegen
wien een reine geest en gezond gemoed licht achter
docht zouden opvatten.
En van zijn kant herkende Hugh Edwards in Marta's
leermeester onmiddellijk die geestesgesteldheid. die
iedereen, armzalig karakterlooze naturen als de Salle
mander uitgezonderd, in zijn tegenwoordigheid bij in
stinct van ruw- en grofheden afhield.
Toen zij samen in de schaduw van de hut zaten, en
de beide mannen in het gewone lichte gesprek gewik
keld waren, waarmee ook^ een diepere vriendschap
meestal aanvangt, vergenoegde Marta zich met luiste
ren en toezien.
Zij had gelijk gehad, dacht zij. zij geleken elkander en
waren toch verschillend. Waar zat het in? Te oprecht
en te onkundig in dergelijke zaken om te veinzen, en te
onschuldig en' natuurlijk om haar belangstelling te ver
bergen, trachtte zij door vergelijking en redeneering tot
een verklaring te komen van wat haar zoo wonderlijk
voorkwam zonder ook maar een oogenblik op de ge
dachte te komen, dat zij inderdaad bezig was een keui
te doen.
De beide mannen wisten hun gevoelens beter te ven-
bergen, maar ook zij waren zich bewust van de eigen
aardige situatie.
Eensklaps zag dr. Burton het gelaat van het meisje
veranderen. Zij zat tegenover hen, met haar gezicht naai
den hoek der hut, en de levendige uitdrukking er op
was plotseling vervangen door iets dat bijna vrees ge
leek. Op hetzelfde oogenblik bemerkte Jimmy. dat Ed
wards die verandering ook had waargenomen, en dat
een schaduw van schrik en vrees ook over hem heen
voer. Zij wendden zich haastig om.
Bij den hoek der hut stond Natachee.
Gedurende eenige oogenblikken sprak er niemand.
Toen hief de Indiaan met een lichten glimlach, alsof
hij ergens genoegen in vond, de hand op en uitte zijn
gewone begroeting:
„How."
Zij beantwoordden den groet en hij kwam nader en
nam den stoel, dien Edwards hem aanbood. Ofschoon
zijn kleeding, gelijk gewoonlijk, die van den wilde was,
verschilde zijn optreden op dat oogenblik in niets van
dat van welken beschaafden blanke ook. Terwijl hjj zich