SPORT van de PAASCHDAGEN.
DE IJZEREN DEUR
Schagen zegeviert op Frieschen bodem.
Woensdag 19 April 1933.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9264
FOSTER'SMAAGPILLEH
Anna Paulowna.
Sparta wint op het tonrnooi te
Harlingen den grooten Sportbeker
na spannenden strijd. Een groo-
te aanhang jubelt.
Op den tweeden Paaschdag heeft er op 't Gemeente-
teljjk Sportpark te Harlingen een voetbaltournooi plaats
gevonden, welke nog lang zal blijven voortleven in de
harten van vele Schagenaars.
Zooals we reeds in den kop memoreerden, heeft Scha
gen kans gezien, beslag te leggen op den eersten prijs,
zijnde een grooten, mooien Sportbeker, welke voortaan
de toch al rijk voorziene tropheën-kas zal sieren. Aan
dit groote sportgebeuren namen vier elftallen deel, allen
van vrijwel gelijkwaardige kiacht en dat Schagen ten
slotte beslag heeft weten te leggen op den zoo begeer
den beker, is alle hulde waard.
De deelnemende elftallen- waren H.Z.C. 1 (Harlingen),
gastvrouwe van dezen dag, Rood Geel 1 (Leeuwarden).
West Frisia 2 (Enkhuizen) en Schagen 1.
OP REIS.
Om even 8 uur in den morgen was 't voor Hotel Roo-
bol een ongekende drukte. Tientallen liepen met kof
fertjes en pakjes beladen naar de plaats, vanwaar een
4-tal bussen benevens enkele lufce auto's zouden ver
trekken over den nieuwen afsluitdijk naar 't oude
stadje Harlingen.
Toen het sein tot vertrek werd gegeven, vingen ruim
80 aanhangers der Geel-Zwarten, beneyens het vereeni-
gingsbestuur met hunne dames en de spelers den tocht
van ruim 70 K.M. aan. Zonder ongevallen werd na een
prettige rit het doel van den reis bereikt. Nadat men
zich aan koffie en andere warme dranken had tegoed
gedaan, werd het sportterrein opgezocht.
Om half twaalf stelden H.Z.C. 1 en Schagen 1 zich
onder leiding van scheidsrechter H. Schaafsma uit
Leeuwarden op voor de eerste ronde.
EEN HULDE VAN SCHAGEN.
Voordat echter de bal aan 't rollen werd gebracht,
trad de voorzitter van Schagen naar voren, die dank
bracht voor de vriendelijke uitnoodiging aan Schagen
gericht, om dezen dag tegenwoordig te willen wezen.
Deze uitnoodiging stellen we. aldus den heer K. S.
Lcguit. op hoogen prijs. Het is de eerste maal dat wij
op Frieschen bodem in 't strijdperk treden en zoo zal
dit wezen een historisch moment in de Schager voet
balwereld. Laten we hopen, dat dit niet de laatste maal
zal zijn zijn dat Harlingen en Schagen elkaar ontmoe
ten. Wij noodigen U op deze plaats uit, om spoedig
naar Schagen te komen, ten einde de vriendschapsban
den nog meer te versterken tusschen onze clubs.
Onder applaus van spelers en Schager aanhang over
handigde de heer Leguit den voorzitter een mooi bou-
quet bloamen.
De belofde werd gedaan, dat H.Z.C. een return-match
zal komen spelen en uiting werd gegeven aan den
dank voor de bloemenhulde.
DE STRIJD VANGT AAN.
Als dan het beginsignaal klinkt, zien we bij Schagen
de volgende ploeg opgesteld:
Prins
Vlottes Middelbeek
A. Plakman R. Rus Lutjeharms
W. Rus C. de Moor G. J. Boontjes J. Molenaar
J. Kossen.
Harlingen speelt met één invaller voor den rechtsback.
H.Z.C. wint den toss en zoo brengt Boontjes den ba
aan 't rollen voor Schagen. In de eerste oogenblikken
gaan de ploegen beurtelings op verkenning uit. De uit
vallen aan weerszijden zijn gevaarloos Al spoedig komt
Harlingen er wat meer in en komt er teekening in het
spel. Schagen past zich daar direct bij aan en zoo ont
wikkelt zich een uiterst vlugge en mooie strijd. Vlottes
en Middelbeek vertolken een brillante backpartij en
vormen 't struikelblok van de Friesche voorhoede. Fa
natiek wordt er gestreden. Aanvoerder Rus houdt 't
spel flink open en zoo komt beurtelings van links- en
rechtsbuiten een goede voorzet Eenige malen ontkomt
dan 't Harlingen-doel aan een doorboring. Boontjes
geeft menig staaltje van prima voetbal te zien en de
kleine midvoor bezorgt H.Z.C.'s achterhoede handen vol
werk. Met Schagen sterk in de meerderheid is 't dan»
rusten.
DE TWEEDE HELFT.
Het tweede half uur krijgt Schagen den wind in den
rug en loopt al direct hard van stapel. We zien Lutje
harms zeer veel goede dingen doen. Hij trekt geregeld
mee ten aanval, iets wat den voorhoede zeer van pas
komt. Boontjes vliegt er plotseling in z'n eentje van
door, passeert 34 spelers. Zijn hard schot wordt met
moeite gekeerd. Dan valt W. Rus uit en komt Rree-
banrt voor hem in de plaats. Grooter en grooter wordt
de druk op het H.Z.C.-doel, terwijl juist Prins weinig
of niets te verwerken krijgt: Succes voor Schagen kan
dan ook niet lang meer uitblijven. Een uitval van Lut
jeharms sticht, verwarring in de Friesche achterhoed'*
en ten koste van een corner wordt gered. Deze wordt
door de Moor magnifiek genomen. Boontjes, vangt de"
hal op. spoelt listig op Rer.s Rus terug, die zich niet
bedenkt. Onder oorverdoovend geloei dor Schager aan
hang jaagt de aanvoerder het leer hoog en hard in de
touwen. 1—0 voor Schagen. Hoe zeer ook Harlingen
zich inspant, succes blijft uit. Prins redt eenige malen
op sublieme wijze. Nog eenmaal scoort Boontjes, maar
de scheidsrechter annuleert deze goal wegens ver
meend buitenspel.
In den stand komt verder geen verandering meer en
als ook het tweede halfuur is verstreken, heeft Schagen
zich in de laatste ronde geplaatst met een zege op H.
Z.C. 1.
ROOD GEEL I—WEST FRISIA II.
Bovengenoemde ploegen komen direci in 't veld voor
de tweede partij van 2 x Vv uur.
Het zijn twee gelijkwaardige ploegen, die elkaar be
kampen. West Frisia II beschikt over uiterst snelle vleu
gelspelers en dank zij hun gevaarlijke uitvallen geluk
te het den Enkhuizenaars met 2—0 te zegevieren over
de bewoners der Friesche hoofdstad. Het was een bon-
kigen wedstrijd, waaraan de scheidsrechter geen perken
stelde
Zoo brak de groote rust aan en kon een ieder den in-
wendigen mensch versterken. Het is begrijpelijk, dat
de kansen der Schagenaars druk werden besproken.
Zouden de Geel-Zwarten kunnen zegevieren over West
Frisia? Menig hart klopte angstig!
DE VERLIEZERS KAMPEN.
Om half drie 's middags traden de verliezers der
morgenpartijen binnen de krijtlijnen, alzoo H.Z.C. I en
Rood Geel I.
Het gelukte de gastheeren met 31 te zegevieren over
de Leeuwarders, waardoor ze beslag legden op den der
den prijs, zijnde een verguld zilveren plaquette. Rood
Geel moest zich met een verguld zilveren medaille te
vreden stellen.
DE FINALE.
Zoo kwamen om .half 4 wederom de Schagenaars op
't groene veld, ditmaal om te kampen met West Frisia
II, welke volledig was, om den eersten prijs. W. Rus
is weer present en neemt zijn oude plaats weer in. Te
gen wind in brengt „Gert" den bal aan het rollen. Eerst
een zenuwachtig heen en weergetrap met beurtelings de
partijen in den aanval. Dan krijgt 't eerbt Schagen het
eigen vertrouwen weer, wanneer Vlottes zich de meer
dere toont van Enkhuizen's aanval. Zijn spel is magni
fiek en vriend en vijand brengt hem warme hulde, 't Is
dan of een nieuwe en betere geest is gevaren in de
mannen van de Loet. Razend snel volgen de aanvallen
elkaar op. De halflinie verricht wonderen en vooral 't
wèldoordachte spel van aanvoerder Rus valt op. Luide
worden ze aangemoedigd door de Schager supporters.
Schagen neemt de leiding.
Kort achtereen verkeert 't doel der West Frisiaman-
nen eenige malen in gevaar, maar succes blijft in eerste
instantie uit. Toch kan 't eerste doelpunt niet lang meer
op zich laten waohten. Een heftige strubbeling ontstaat
vlak voor 't West Frisia-doel, als W. Rus hoog en goed
voor doel plaatst Van alle zijden stormen spelers toe.
Plotseling maakt Boontjes den bal wat vrij en voor men
't weet knalt hij 't leer hoog in de touwen. Schagen
leidt, 10! Met dezen stand wordt gedraaid.
Na 't wisselen van doel komt West Frisia opzetten
en Schagen verslapt wat. 't Tempo is moordend. Groo
ter en grooter wordt de druk op 't S.-doel. Toch blijft
de stand tot even voor 't einde ongewijzigd. Maar dan
raakt de Schager achterhoede danig in 't nauw. De
bal is niet weg te werken, en! geen raad meer wetend
wordt 't bruine monster over eigen doellijn gewerkt.
11. Kort daarop is 't eindigen. Er wordt nu 2 x 7M
minuut verlengd. De eerste 7% minuut is reeds verstre
ken. maar den scheidsrechter ontgaat dit. De Schage
naars zijn schoon op, uitgespeeld en 't ergste wordt ge
vreesd. Dan waagt West Frisia noge en poging. Met alle
man trekt men ten aanval, Prins loopt uit en wordt
gepasseerd. Een schot... maar Middelbeek slaat den bal
uit 't S.-heiligdom. Penalty. Zal nog de zege Schagen
ontgsar? Ondanks de protesten, dat de speeltijd reeds
lang i3 verstreken, wordt de strafschop genomen. Onder
doodsche stilte plaatst de W.-midvoor zich achter het
leer, maar schiet hard over. Moet ik U 't gejoel besehrij
ven der vele Schagenaars? Direct daarop wordt van
doel gewisseld. Ook deze 71& minuut verstrijken, zon
der dat in den stand verandering komt.
Het lot beslist.
Nu zal er worden geloot. De West Frisia aanvoerder
mag raden en... raadt verkeerd. Zoo werd Schagen
winnaar van den grooten zilveren sportbeker uit dit
tournooi.
Aanvoerder Rus werd op de schouders rondgedragen,
een hulde, welke zijn makkers hem brachten.
Schagen heeft in beide wedstrijder, goed, neen, best
gespeeld. Hulde mannen! Geen wonder dat de terugreis
werd gemaakt in de allerbeste stemming, waarbij me
nigmaal 't Spartalied klonk over den nieuwen dijk, die
Noord Holland en Friesland heeft verbonden.
Voor de beste voorhoede waren 5 medailles beschik
baar gesteld. Deze werden gewonnen door West Frisia
II met 20 punten. Schagen verkreeg 19 punten.
Uit een en ander blijkt wel duidelijk, dat Schagen
op een zeer goeden dag mag terugzien.
CALLANTSOOG ISchagen 2 en 8 comb.
Den eersten Paaschdag toog een combinatie van spe
lers van Schagen 2 en 3 naar Callantsoog om een
vriendscha.ppelijke pva.rt.ij t.e spelen tegen Callantsoog I.
In de Spartagelederen zagen we Lutjeharms, die, wat
zich hooren laat, een strenge bewaking genoot. Bij Cal
lantsoog viel 't spel van den midvoor te roemen.
We zullen van deze onder beste verstandhouding ge
speelden strijd geen uitvoerig verslag geven. Met de
rust stonden de partijen op gelijken voet 11. nadat C.
de score had geopend. Na rust begon Schagen uit een
ander vaatje te tappen en nam 't spel geheel in han
den. Met 82 wist Schagen's comb. de meerdere te
blijven van de kustbewoners.
SCHOOLVOETBAL
Zaterdagmiddag vingen op 't Sp>arta-terrein de school-
voetbalwedstrijden aan. De voorronde werd dien dag
gespeeld. Elke wedstrijd duurde 2 x 20 minuten. Telken
jare is 't een genoegen de kleine kereltjes te zien spe
len. Ook nu hebben we ons weer best geamuseerd. Vele
waren getuige va.n deze jeugdwedstrijden, die 't volgen
de verloop hadden.
Kolhorn 1Burgerbrug 00. Elk der elftallen mocht
3 penalty's nemen. Burgerbrug benutte er 2 van, Kol
horn 1, zoodat Burgerbrug zich plaatste in de volgende
ronde.
WieringerwaardDirkshorn 10. Wieringerwaard
komt in de volgende ronde.
Schagerbrug—Schagen 2, 01. Schagen 2 plaatste zich
in de volgende ronde.
Woensdagmiddag a.s. worden de wedstrijden voortge
zet
en alle spijsverterings-
stoornissen verdwijnen
onmiddellijk bi) het ge
bruik van Foster's Maag-
pillen, het aangenaamste
en zekerste laxeermiddel.
Alom ottkriigbaat a f 0.65 pet flacon.
FEUILLETON.
Uit het Engelsch
van HAROLD BELL WRIGHT.
27.
Natachee wierp het brok kwarts met een gebaar van
weerzin weg en bleef een oogertblik met smartelijk ge
bogen hoofd staan. En weer doortrilde Hugh Edwards
in weerwil van de wreede foltering die de Indiaan hem
aandeed, een diep medelijden met zijn pijniger.
Maar vóór hij woorden had kunnen vinden voor zijn
gevoel, hief Natachee plotseling het hoofd op met oogeu
waarin een wreede triomf fonkelde, en deed een stap
naar zijn verrasten metgezel toe.
„Begrijp je nu waarom ik je hierheen gebracht heb?
Begrijp je met welke bedoeling ik je met eigen oogen
de mijn met de iizeren deur heb laten zien?
Je eenige hoop op vrijheid, op redding uit de hel,
■waartoe je blanke wetten, door het bedrog van een
blanke, je hebben veroordeeld, ligt in goud. Alleen door
het bezit van goud kun je hopen de vrouw te winnen
die je liefhebt en die jou liefheeft.
Je zegt, dat je je ziel zoudt willen verkoopen voor
dat goud, dat zooveel voor je beteekent. Goed! Dat ge
loof ik, en ik ben er blij om. Hier Is dat goud be
kijk het betast het droom van al wat het je zou
kunnen geven. Hier is redding uit je hel hier is lief
de en geluk hier is de vrouw die je liefhebt Alles
hier, binnen bereik van je hand en je zult er nooit
een korrel van bezitten. Al had je er honderd zielen voor
in ruil te geven, dan nog zou je er geen korrel van be
zitten. Omdat je een blanke bent, en Ik een Indiaan.
Natachee heeft gesproken."
Langzaam en verschroeiend drong de beteekenis van
de woorden van den Indiaan tot den blanke door. Lang
zaam zag hij om zich rond in die schatkamer, alsof zijn
geest nog eens alles samenvatte wat dit voor hem kon
beteekenen. Zijn zenuwen en spieren spanden zich in
zielsangst. Zweetdruppels parelden op zijn voorhoofd,
zijn gezicht vertrok zich als in pijn. En in zijn gekwel-
den geest kwam een wilde gedachte op.
Het waakzame oog van den Indiaan zag het, en zijn
gespierde hand speelde met het mes in zijn gordel, ter-
wijl zijn diepe stem de stilte in de oude mijn verbrak.
„Neen, dat zul je niet beproeven. Je bent ongewa
pend, en ik zou je dooden, vóór je een slag had kun
nen toebrengen. In die riohting is geen hoop voor je.
Je eenige kans ligt in het graven naar het goud, dat
je noodig hebt. Je zoudt Immers iets dergelijks kunnen
vinden. Wie kan 't zeggen morgen misschien bij
den volgenden slag van je houweel. De hoop, die den
eersten blanke naar de Canada del Oro voerde, is ook
jouw eenige hoop. Als zoovelen van je ras vóór je. zul
je werken in de Goudkloof zul je goud vinden
indien je kunt"
De blanke boog het hoofd.
Natachee kwam met den doek om voor zijn oogen
te binden, en Hugh Edwards liet het gelaten toe. De
Indiaan doofde de kaars en duwde zijn slachtoffer het
touw in de geen weerstand biedende hand.
„De blanke is wijs, dat hij de eenige kans aangrijpt,
die h\j heeft," zeide de roodhuid. „Kom. Missdhien .zul
je morgen goud vinden."
Gedurende de laatste weken van dien winter zwoegde
Hugh Edwards uit alle macht om de enkele goudkorrels
die de Indiaan hem heimelijk deed vinden. Dag en
nacht werd hij vervolgd door het beeld van de mijn met
de ijzeren deur. Vaak kwam hij in de verzoeking alle
hoop te laten varen, zich bij het gerecht aan te geven
en zoodoende tenminste aan de foltering van zijn zon
derlingen toestand te ontsnappen. Maar altijd weer
hield die eene mogelijkheid hem daarvan terug: mis
schien zou hij morgen het goud vinden, dat vrijheid en
Marta en liefde voor hem beteekende.
Tot ten laatste op een voorjaarsdag, toen de berg
hellingen weer schitterden in bloemenpracht, toen het
goud van de waterklaver in de dellen blonk en de klok
jes bengelden in de sohaduw van de canonwanden
toen de gloed van den acatillo. het „vlammend zwaard"
de heuvelen bedekte, en de „christuskaarsen" de mesa's
verlichtten met hun hooge witte toortsen Hugh eens
van zijn werk in de kloof opziende een vreemdeling ge
waar werd.
HOOFDSTUK XXIIL
Sonora Jack.
Toen hij zich ontdekt zag, kwam de man, die Hugh
Edwards had gadegeslagen, rustig naar hem toe. Tege
lijkertijd scheen het Hugh, dat hij nog een andere fi
guur verder op tegen de berghelling zag verdwijnen.
De vreemdeling verklaarde zijn aanwezigheid door
te vertellen, dat hij op jacht was en verder van zijn
kamp was afgedwaald dan hij bedoeld had. Hij hield
Edwards bijna een uur lang gezelschap, zooals man
nen, die elkaar bij toeval in de wildernis ontmoeten,
plegen te doen, en vervolgde toen met een achteloos
adios zyn weg naar beneden.
Toen Hugh aan het einde van dien dag naar de hut
opklom, was Natachee niet thuis, maar toen de blanke
zijn maal beëindigd had, verscheen de Indiaan op zijn
gewone stille manier. Terwijl hij zijn eigen avondmaal
bereidde, zeide Natachee:
„Je hebt vandaag bezoekers gehad."
Hugh was te zeer gewend aan de geheimzinnige be
kendheid van den roodhuid met alle mogelijke dingen,
om zich over die opmerking te verbazen, en antwoord
de op onverschilligen toon:
„Ik heb een bezoeker gehad."
„Maar er waren er twee in de buurt," hernam Nata
chee. ,Ik vond hun sporen juist vóór het donker werd."
Hugh vertelde hem. dat slechts één man met hem
had zitten praten, maar dat hij geloofde een tweede op
eenigen afstan i gezien te hebben.
„Dat was de Sallemander." zeide Natachee. ,,Ik zou
zijn spoor overal herkennen. Ik heb het vaak genoeg
gezien. Hij draait zijn rechtervoet op een eigenaardige
manier en zijn hakken zijn altijd aan den binnenkant
afgeloopen."
Hugh Edwads hield zijn adem in. „Geloof je, dat
ze
„Om jou kwamen?" voltooide Natachee. „Dat. kan ik
nog niet zeggen. Het is mogelijk. Hoe zag die man er
uit?"
Hugh beschreef. „Middelbare lengte, tamelijk forsch
gebouwd, zwart haar, donkere oogen; een Mexicaan of
ten minste van Mexicaansch bloed, zou ik denken."
„Deed hij veel vragen?"
„Niet meer dan natuurlijk was."
„Vroeg hij ook naar mij?"
..Neen, jij bent niet genoemd. Hij zeide dat hij op
jacht was, maar hij scheen nogal belang te stellen in
goudzoeken en mijnwerk ook. Hij deed eer. aantal vra
gen over deze streek, alsof hij wel een algemeen denk
beeld er van had, maar niet heel precies."
Natachee zeide niets meer, totdat hij gegeten had.
Toen ging hij naar een der hoeken van de hut, trok
bij het hoofdeinde van zijn bed een losse plank uit den
vloer op, en bracht uit die bergplaats een revolver in
holster en een patroongordel te voorschijn.
Hij bood het wapen aan den verbaasden blanke aan,
met een veelbeteekenenden glimlach zeggende:
„Ik had dit van 't najaar al uit Tuscon voor je mee
gebracht, maar dacht dat het, alles wel beschouwd, toch
maar beter was het je niet te geven vóór er een aan
leiding toe bestond. Ik moet nu een poosje weg. Tot ik
terug ben moet je dit pistool aldoor bij je dragendag
en nacht."
Hugh nam het wapen onhandig aan.
Paaschvoetbal.
Op den eersten Paaschdag speelde B.K.C. 1 tegen
J.V.C. I van Julianadorp. De Julianadorpers hadden een
paar invallers, maar de geschorste speler Tigchelaar
daarentegen speelde mee. hetgeen nu direct geen ver
zwakking was. De Julianadorpers waren voor de rust
over het geheel genomen sterker en lang niet al hun
aanvallen waren van gevaar ontbloot: de Schipper
heeft menige harde pil moeten stoppen.
Even voor de rust verdween de bal bij een geweldige
doelworsteling in de goal van Zeeman. Na halftime was
het met het overwicht van J.V.C. goeddeels gedaan en
geleidelijk aan heeft B.K.C. de overwinning vastgelegd.
Huisman scoorde no. 2 na een half uur (2—0). Nauwe
lijks was men weer goed en wel aan den gang of Jac.
Wigges maakte het drietal vol. Het is daarbij gebléven.
De Julianadorpers waren zooals uit het voorafgaande
kan worden opgemaakt, de mindere in de uitvoering
van de aanvallen tegenover een achterhoede, die solide
en trapvast is.
Het overdonderende van Petten hebben we in het spel
van J.V.C. gemist. En we vreezen dat dat toch noodza
kelijk zal blijken om zich in de eerste klasse te doen
gelden.
Op den tweeden Paaschdag heeft het B.K.C.-bestuur
ons een buitengewoon aardige attractie bereid in den
vorm van een wedstrijd tusschen
Beverwijk en Helder.
'n Ontmoeting tusschen deze beiden was in zooverre
al zeer interessant dat we een sterke 4e klasse-kampi
oen tegen een geroutineerde 3e klasser aan het werk
zouden zien.
Na welkomstwoorden en wederzijdsehe aanbieding
van bloemen, nam onder leiding van scheidsrechter C.
D. Swari van Den Helder de strijd een aanvang.
De blauwroode ploeg Beverwijk trapte voor den
wind af. De eerste helft zette in met een zeer levendig
terreinverkennen. Hierbij wist Beverwijk al direct dui
delijk te maken dat zij in geen enkel opzicht de min
dere was. Langzamerhand kwam er zicht in en Bever
wijk toonde een technische en vooral ta.ktische meer
derheid. Helder had haar dag niet en vooral de voor
hoede van de „onoverwinnelijke" ploeg" die sinds het
nieuwe jaar niet meer had verloren, verviel weer in
haar oude fout van pingelen en slecht afgeven dat het
waarlijk verdiend was toen de Beverwijk-invaller links
binnen een bres schoot na enkele mislukte stormloopen
(1—0).
Voor rust voegde dezelfde speler een tweede goal aan
de score toe (20).
Nadat Helder een vrije schop zóó uitstekend plaatste
dat de B.-keeper slechts tot corner kon werken, scoor
de Waasdorp uit Bijl's corner (21).
Dit verlevendigde het aanzien van den wedstrijd.
Een bijzonder vlotte aanval, weer over links volgde en
linksbuiten Teeling legde den bal zoo fraai voor de
vceten van zijn binnenman, dat deze niet kon missen
(3—1).
De linksbinnen van Beverwijk heeft tenslotte een
streep onder de rekening gezet met een goal die er
zijn mocht (41).
Aldus zij we getuige geweest van een faire, flinke
partij voetbal, die absoluut door de sterkste is gewon
nen.
BREEZAND.
R.C.B. I—Z.A.P. I.
Beide elftallen tellen eenige invallers. In het begin
van den wedstrijd werd niet veel goeds vertoond. Het
was een zenuwachtig heen en weer getrap en wel was
R.C.B. meestentijds in den aanval, maar voor doel
raakte zij de kluts kwijt.
Na 20 minuten spelen komt. Z.A.P. aan een geluk
kig doelpunt, doordat de keeper van R.C.B. tegen een
speler aanschopt en de terugspringende bal in het
doel komt. Ruststand 1—0 voor Z.A.P.
Na de rust pakt R.C.B. flink aan en na enkele mi
nuten weet de rechtsbuiten met een goed schot gelijk
te maken. Z.A.P. was het niet met de beslissing van
den scheidsrechter eens, maar moe«t zich daarbij toch
neerleggen. Er komt geen verandering moer in den
stand, zoodat er 2 maal iVo minuut verlengd moet
worden. R.C.B. wist in het eerste deel door haar
linksbuiten op keurige wijze de leiding te nemen en
behield die definitief. Het einde kwam dus met een
*21 overwinning voor R.C.B.
A.D.O.—B.K.C.
Nadat de hal is uitgetrapt gaat het spel oenigen tijd
in het middenveld op en neer. Dan gaat A.D.O. over
tot een aanval, doch B.K.C. weet. te redden. Toch is
„Weet je, hoe je er mee om moet gaan?" vroeg Na
tachee op scherpen toon.
De ander lachte. „O. ja, dat weet ik wel; maar ik
zou geen schuurdeur kunnen raken."
„Toch moet je het bij je dragen," hervatte de Indi
aan. „Maar ga niet oefenen. Let goed op, of er iemand
in de buurt rondsluipt, en zorg dat je zelf niet gezien
wordt als je het kunt vermijden. Die vreemdeling kan
een jager of goudzoeker zyn hij kan ook een ge
rechtsdienaar zijn of iets anders. Vóór we elkaar
weerzien, zal ik het weten."
De Indiaan greep zijn boog en pijlkoker en verdween
in de duisternis.
Gedurende twee dagen en nachten was Hugh Ed
wards alleen. Toen kwam Natachee terug.
Toen de Indiaan gegeten had met den eetlust van een
man. die vele uren zonder voedsel geweest is, zeide hij:
„Die man, die met je gesproken heeft, wordt Sanora
Jack genoemd. Hij is half Mexicaan; zijn eigenlijke
naam is John Richards.
Hij heeft jaren lang met een bende Mexicanen ea
blanke hoeven uit de Staten hier in 't zuidwesten ge
huisd. Zij dreven vee weg, beroofden treinen, plunder
den banken en winkels, en hielden iedereen aan, dien
ze tegenkwamen. Ze hadden hun hoofdkwartier ergen»
ten zuiden van de grens, zoodat het voor de overheid
niet gemakkelijk was ze in handen te krijgen, maar na
een bijzonder laaghartigen moord op een paar arme
oude menschen, die met een woonwagen door het land
trokken, waren de politie en de bevolking zoo fel tegen
hem geworden, dat Sonora Jack, toen er een grooten
prys op zijn hoofd gesteld was, het geraden oordeelde
naar veiliger jachtgronden te verdwijnen. Men gelooft
algemeen, dat hij ergens zuidelijk in Mexico zit.
„En ben je er zeker van. dat diezelfde Sonora Jack
de man is, die met mij gepraat heeft?"
De Indiaan glimlachte.
„Even zeker als ik weet, dat jij Donald Payne bent."
Met een verhoogde kleur antwoordde Hugh Edwards
op koelen toon:
„Denk er alsjeblieft aan, dat Donald Payne dood is."
„Dat hangt er van af," kwam Natachee droog.
De bianke begreep zijn bedoeling volkomen. Hij zweeg
eendgen tijd voor hij verder vroeg;
„Maar wat heeft dien boef nu hier naar de Canada
del Oro gebracht?"
Natachee's gelaat stond ernstig, toen hij antwoordde:
,De mijn met de ijzeren deur."
Hugh Edwards gaf een uitroep. „Meen je, dat hij
naar die verloren mijn komt zoeken?"
Wordt vervolgd.
