De ijzeren deur
Raad
Barsingerhorn.
Het middel van vervoer
te Schoort.
Vergadering van den Raad op Dinsdag 18 April
1933, des middags half 3 uur.
Voorzitter de heer K. Breebaart Dz., burgemeester;
secretaris de heer G. G. Loggers.
Aanwezig zijn alle leden.
Na opening worden de notulen van de twee laat
ste vergaderingen zonder op- of aanmerkingen goed
gekeurd, onder dankzegging aan den secretaris.
Ingekomen stukken.
Door den Secretaris wordt mededeeling gedaan van
de volgende ingekomen stukken:
a. Schrijven van Ged. Staten van Noordholland,
houdende mededeeling, dat de sluiting van de aan
slagen in de personeele belasting is opgeheven.
b. Besluit van Ged. Staten, houdende goedkeuring
gemeente- en bedrijfsbegrooting 1933;
c. Jaarverslag van den Agent der Arbeidsbemidde
ling over 1932.
d. Besluit van Ged. Staten, houdende goedkeuring
van de le suppletoire begrooting 1933.
e. proces-verbaal van opneming van boeken en kas
van den Gemeente-Ontvanger op 13 Maart 1933.
Uit het proces-verbaal van opneming van boeken
en kas van den gemeente-ontvanger blijkt dat het
saldo bedraagt f7923.32.
f. Besluit van Ged. Staten, houdende toezending
van een afschrift van een uittreksel uit het Kon. Be
sluit, houdende goedkeuring van het Raadsbesluit tot
heffing van 150 opcenten op de personeele belasting.
g. Schrijven van Z.Exc. den Minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, houdende mededee
ling, dat de tijdelijke waarneming van de betrekking
van Hoofd der O. L. School te Kolhorn aan een niet-
wachtgelder kan worden opgedragen.
Uit het jaarverslag van den Agent der Arbeidshe
middeling blijkt dat in 1932 werden ingeschreven 695
werkzoekenden, dat er 196 werden geplaatst, dat uit
anderen hoofde werden afgevoerd 418, en dat er per
1 Januari 1933 nog S overbleven. In de 5 voorafgaan
de jaren bedroeg het aantal werkzoekenden: 1927:
97: 1928 90; 1929: 112: 1930: 108; 1931: 327.
De circulaire aan alle werkgevers in het landbouw
bedrijf gericht, om gebruik te maken van de arbeids
bemiddeling, had tot resultaat dat 43 landarbeiders
werden gebruikt. Voorheen werd nagenoeg geen ge
bruik van het Agentschap gemaakt.
Deze stukken worden voor kennisgeving aangeno
men.
h. Schrijven van A. J. Lutterot te Kolhorn, houden
'de verzoek aan den Westfriesrhen dijk in het belang
van het verkeer, een keerplaats te willen doen aan
brengen.
Deze zaak is bij B. en W. in onderzoek, weshalve
zij voorstellen hen te machtigen, aan den ongewensch-
ten toestand ter plaatse, indien mogelijk, een einde
te maken. 4
De Voorzittèr zegt, dat het met zeer veel kosten
zou gepaard gaan, indien een keerplaats moest wor
den gemaakt boven op den dijk. Het Hoogheemraad
schap zou daar dan ook zeker niet vóór wezen. Hier
is echter een andere mogelijkheid. Er kan een keer-
plaast worden gemaakt onder aan de kluft en de
kosten zullen gering zijn.
De heer Burger zegt, dat een beharde keerplaats
waarlijk in een behoefte zal voorzien. Niet alleen per
sonen die daar dichtbij wonen zullen er gebruik van
maken, maar ook vreemden.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W. wordt
besloten.
i. Schrijven van P. Koster, arbeider te Barsinger
hom, houdende verzoek, hem de reiskosten van zijn
zoon, voor het bezoeken der Ambachtsschool te Alk
maar, te willen vergoeden.
B. en W. stellen voor 50 der reiskosten te ver
goeden.
De Voorzitter deelt mede, dat een gelijkluidend ver
zoek is ingekomen van A. Breed. De tijdsomstandig
heden zijn van dien aard, dat het verzoek van beiden
ten volle is te billijken. Adressanten waren te laat
met het indienen van een verzoek aan 't Rijk. Dit is
niet aan nalatigheid te wijten, maar de personen wa
ren daarmee niet bekend. Zoo geldt dus het verzoek
van beiden voor één jaar.
Met algemeene simmen wordt besloten aan beide
adressanten 50 vergoeding te geven op de reis
kosten.
Aankoop van den Gouwweg.
Van het Bestuur van den Kaagpoldcr is het verzoek
ingekomen den eigendom van den Gouwweg te willen
overnemen voor de som van f 1.omdat het beheer
en onderhoud van dien weg toch bij de gemeente be
rust,
B. en W. stellen voor hierop, behoudens goedkeu
ring van Ged. Staten, in te gaan.
Aldus wordt met algemeene steramen besloten.
Parkeerv oorschriften.
Bij rondschrijven wijst de Vereeniging van Neder-
landsche Gemeenten op de wenschlijkheid van het
verkrijgen van meer eenheid in de verkeersvoorschrif-
FEUILLETON
Uit het Engelsch
van HAROLD BELL WRIGHT.
28.
De Indiaan antwoordde niet dadelijk, maar zat eenige
minuten in gedachten. Toen zelde hij, als iemand die
een ernstig besluit neemt:
„Luister ik zal je precies vertellen wat ik verno
men heb. Het is van groot belang voor ons belden.
Die Sonora Jack en een Mexicaan, dien ik zek«.r voo*
een lid van zijn oude bende houd, zijn eenige dagen
geleden voor het eerst in de Canada del Oro versche
nen. Zij kwamen langs den weg van Oracle, en hebben
dr. Burton en zijn moeder bezocht en daar verteld
goudzoekers te zijn. Ik heb de Burtons gesproken; zij
hebben niet het flauwste vermoeden wie die twee
vreemdelingen, die te Juniper Spring hebben gekam
peerd, eigenlijk zijn of wat zij komen doen.
Blijkbaar hebben Sonora Jack en zijn kameraad den
Sallemander ontmoet, want zij zijn verder den canon
afgegaan en wonen nu bij zijn ouders. De Sallemander
echijnt hen te moeten helpen met zijn ondersteld*
kennis van de streek. Sonora Jack heeft een ruw ge-
teeker.de kaart, blijkbaar heel oud. Onder de teekening
staat ln den eenen hoek: La mina con la puerta de
fierro en la Canada del Oro De mijn met de deur
van ijzer in de Goudkloof."
Hugh Edwards gaf opnieuw een uitroep van verba
zing.
„Hoe ter wereld ben je dit alles te weten gekomen?"
vroeg hij.
De Indiaan legde uit:
„In het huis van den Sallemander staat de tafel vlak
onder het eene venster. Toen Sonora Jack met den
Mexicaan en den Sallemander de kaart bekeek en de
juiste plaats trachtte te bepalen van een kloof, die al
vele Jaren geleden door een grondverschuiving is opge
vuld, heb ik gekeken."
ten, in het bijzonder ten aanzien van het parkeeren
en zijn verschillende ter zake kundige parkeervoor-
schriften opgesteld, welke zouden kunnen dienen als
norm bij de vaststelling der betreffende voorschriften
in de verschillende gemeenten.
Aangezien ook in onze gemeente, in het bijzonder
ten behoeve van het verkeer te Kolhorn, parkeen-oor
schriften gewenscht zijn, stellen B. en W. voor over te
gaan tot wijziging der Algemeene Politieverordening.
De voorschriften houden b.'v, de mogelijkheid in
om bij openbare kennisgeving, de wegen en wegge
deelten aan te wijzen, waar „het parkeeren in den
zin van stilstaan langer dan strikt noodig", is verbo
den.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W. wordt be
sloten.
Vastgesteld wordt een 3e suppletoire begrooting
1932.
Het betreft hier eenige wijzigingen van meer admi
nistratieven aard, wat blijkt uit de toelichting van
den secretaris.
Wijziging Winkelsluitingsverordening.
Bij bes'uit van 19 Augustus 1932 werd besloten door
wijziging van de winkelsluitingsverordening ex art. 9
der wet verkoop op Zondag van 114 uur toe t«
staan.
Koninklijke goedkeuring op d6ze afwijking werd
zooals B. en W. trouwens verwachtten, niet verkre
«en.
Over deze zaak Is intusschen nog nader overleg ge
pleegd met het Departement. Het resultaat is dat do
Minister mededeelt van de noodzakelijkheid van d<-
openstelling der winkels te Kolhorn gedurende enkelp
uren op Zondag niet te zijn overtuigd. Nu er een
maal een Winkelsluitingswet is. dient men zich daar
aan aan te passen: alleen weg'ns bijzondere plaat
selijke omstandigheden in den zin der wet kunnen
afwijkingen worden toegestaan. Deze omstandigheden
acht Z.Exc. te Kolhorn niet aanwezig. Z Exc. is even
wel bereid ons alsnog in zooverre tegemoet te komen,
dat. indien daaraan behoefte •beslaat, de winkels, in
afwijking van het bepaalde in art. 4. lid 3 en 4 der
wet .gedurende den wettelijken zomertijd op Zater
dag tot 11 uur nam. voor het publiek geopend mogen
zijn.
B. en W. stellen voor de winkelsluitingsverorde
ning in dien zin te wijzigen en over te gaan tot in
trekking van het besluit van 19 Augustus 1932.
De heer Kater vindt de toestand wel wat eigenaar
dig, Voor korten tijd kon men op Zondag de Pinda
mannetjes zien venten, maar de plaatselijke nering
doenden kunnen niets verkoopen.
De Secretaris licht toe, dat 't bij de Pinda-manne
tjes betreft^ verkoop van geringe eetwaren, evenals
dit met ijs 't geval,is. De winkeliers mogen ook gaan
venten, zoo ze dit willen, mits met geringe eetwaren.
De heer Engel merkt op, dat de badplaatsen in
't badseizoen geopend zijn bij speciale vergunning.
Waar de gemeente zoo'n voorrecht niet kan laten
gelden, zal er niets aan e doen zijn.
Met algemeene stemmen wordt overeenkomstig het
voorstel van B. en W. besloten.
Benoemingen.
Tot lid van het Algemeen Burgerlijk Armbestuur
wordt herkozen de heer P. Kater, tot lid van het Wee
zen-Armbestuur de heer J. Smit Gz., beiden met groo-
te meerderheid van stemmen.
De heer P. Kater neemt zijn benoeming aan en
dankt voor het in hem gestelde vertrouwen.
De Voorzitter wenscht iet Algemeen Burgerlijk
Armbestuur geluk .net dezen uitslag. De heer Kater
is g< leken Jjn de rechte man op de rechte plaats.
Den heer Smit zal bericht van zijn herbenoeming
worden ge- nden.
Voor de benoeming van een lid der commissie van
toezicht op het Lager Onderwijs, vacature C- Warde
naar, luidt de voordracht: 1. L. J. van der Kuijl, 2
C. J. Nonnekes: voor de vacature W. Beers-Portegijs:
no. 1 A. Burger Halfweeg: no. 2 W. van der Kloos
te —Liefhebher; voor de vacature Jb. Waiboer, die be
dankte: 1. W. Kooijn—n Jr., 2. J. Blom.
Resp. /or,'. .ekozen: de heer L. J. van der Kuijl,
mevr. A. Burger—Halfweeg en de heer W. Kooijman
Jr., n met algemeen stemmen.
Voor lid van de Commissie van Toezicht op het
agentschap der arbeidsbemiddeling, vacature Jb
Waiboer. worden voorgedragen: 1. W. Kooijman Jr.,
2. J. Blom.
eer W. Kooijman Jr. wordt met algemeene
stem. m benoemd.
Subsidieerlng van het Plaatselijk Natio
naal Crisis-comité.
Bij Raadsbesluit van 13 December 1932 werd beslo
ten een bijdrage uit de gemeentekas te verstrekken
ren behoeve van het Plaatselijk Nationaal Crisis
Comité voor extra-hulp aan steuntrekkende werltloo-
zen, met het doel ook een bijdrage te kunnen verkrij
gen van het Nationaal Crisis Comité.
Thans is door het Nationaal Crisis Comité bij schrij
ven van 16 Februari 1933 de definitieve bijdrage be
paald op f 120—, indien de gemeente ook een gelijk
bedrag verstrekt In verband hiermede stellen B. en
W voor het Raadsbesluit van 13 December 1932 in
dien zin te wijzigen, dat de gemeenteiijke bijdrage
voor 1933 wordt gesteld op f 120.—.
De heer Engel vraagt waardoor men tot deze rege
„Maar die honden," riep de blank uit. „Toen ik daar
op een avond zijn moest, hadden ze me wel willen op
vreten,"
„Jij bent geen Indiaan", antwoordde Natachee kalm.
„Een pijl maakt geen gerucht. De Sallemander zal het
zonder honden moeten stellen totdat hij er weer eens
een paar heeft kunnen stelen."
„Mooi zoo!" zelde Hugh.
Natachee ging voort.
„Ik heb niet alleen hun kaart gezien, maar toevallig
ls de adobe muur onder het kozijn van dat venster op
een plek weggebrokkeld, zoodat ik ook al wat zij zelden
even duidelijk kon hooren alsof ik er bij zat.
De Sallemander vertelde hun over den Indiaan, dien
men onderstelt ln 't bezit te zijn van het geheim var.
de verloren mijn. Met sommige dingen die hij zeide zou
je het vermoedelijk wel eens geweest zijn. Hij vertelde
hun ook heel wat over jou. Hij kent je alleen als Hugh
Edwards. maar Ik moet zeggen, dat hij niet bepaald
vleiend over je sprak."
„Dat zal wel", antwoordde Hugh.
Weer scheen Natachëee gedurende eenige oogenbiik-
ken Iets te overwegen van meer belang dan wat hij zoo
even verteld had. en de blanke wachtte zwijgend.
„Er was Iets anders, waarover Sonora Jack met zijn
kameraad sprak", zeide Natachee eindelijk, „iets dat ik
niet kan begrijpen."
Hij zag den blanke recht ln de oogen, en vroeg lang
zaam:
„Wil Je mij vertellen wst je weet over juffrouw Hill-
grove en haar beide pleegvaders?"
Hugh Edwards deed een stap achteruit en zijn gelaat
werd donke.De Indiaan zag de uitdrukking zijner
woorden en hief de hand op om een toornig antwoord
te bezweren.
*„Ik begrijp wa.t je denkt", zeide hij rustig. „Maar ik
verzeker je. dat ik niet vraag om mij op jouw kosten
te vermaken. Ik doe die vraag in je eigen belang zoo
wel als in het mijne.'
Onder den indruk, dat de Indiaan oprecht sprak,
om welke geheime reden dan ook. en gedreven door on
gerustheid ten opzichte van Marta, vroeg Hugh:
.Moet ik daaruit begrijpen, dat Juffrouw Hillgrove
door dien boef en zijn makkers besproken werd?"
„Ja," zeide Natachee. „De Sallemander vertelde Sono
ra Jack al wat hij er van wist, en misschien meer.
Man schrijft ons:
In 1913 kreeg Schoorl een tram.
Of Schoorl eigenlijk niet. Want als Schoorl een tram
gekregen zou hebben, zou deze moeten gaan van Alk
maar langs Oostdorp naar Aagtdorp, van Aagtdorp naar
Schoorl, van Schoorl naar Groet en van Groet naar
Camperduin.
Zoo gaat de tram echter niet Heel bescheiden, alsof
het isolement van Schoorl volstrekt niet mocht wor
den in gevaar gebracht, tipt de tram heel even aan de
Oostkant Schoorl aan, om. dan dadelijk met een sierlijke
zwaai naar Schoorldam te hollen, als ware zij beschaamd
toch even ons dorp met haar lawaai en haar rook te
beroeren.
Eigenlijk kreeg dus de gemeente Schoorl geen tram.
Maar toch, het klinkt ongelooflijk, gaf voor het even
tjes aansnijden van ons dorp, daar waar geen mensch
woonde, de gemeente Schoorl aan de N.V. die deze tram
exploiteert, een renteloos voorschot van f 8000, en een
storting als aandeelen kapitaal van een gelijk bedrag.
De Vereeniging van Polders en onlngepolderde landen
onder Schoorl en Petten gaf f 6000. renteloos voorschot
en f 6000 aan aandeelen. De Groeterpolder. de Groot-
dammerpolder en de Aagtdorpperpolder gaven leder
f 2000. renteloos voorschot en f 2000 aan aandeelen. De
rente der aandeelen bedraagt 2Vs
De N.V. ontving alzoo uit de lang niet flnantleel
krachtige gemeente totaal f 40.000.
Precies een jaar later dan was overeengekomen, be
gon zij dan te rijden. Al zeer spoedig bleek, dat het
tracé niet bepaald gelukkig was gekozen, want de tram
kwam niet waar de te vervoeren goederen lagen en
de tram kwam ook niet daar waar de passagiers moes
ten zijn of vanwaar zij wilden vertrekken.
Het nuttig effect van de tram bleef dan ook voor
onze gemeente beneden nul.
Toen kwamen de vrachtauto's. Deze halen de melk,
de groenten, het fruit van de plaats waar het ligt en
brengen dit alles precies waar het wezen moet De stee-
nen. de kalk, het hout alles wordt per auto tot op het
werk gebracht Het nuttig effect is 100 procent
Voor het vervoer van menschen ontstond er een
autobusonderneming. Deze rijdt van Camperduin door de
geheele gemeente naar Bergen en Alkmaar. Visa-versa
Deze autobusdienst werd onmiddellijk goed ondernomen.
Sierlijke, goed zittende bussen, materiaal van le kwali
teit zoodat stagnatie of te laat aan den trein komen,
ling kwam. Oorspronkelijk zou het Crisicomité de
beschikking hebben over f 420, terwijl dat nu 2 maal
f 120 wordt. Of zal de gemeente meer bij mogen dra
gen?
De Voorzitter antwoordt, dat gehoopt wordt, dat
het Crisiscomité voorloopig nipt meer zal nood'g
hebben. Men kan den komenden herfst, zoo noodig
immers altijd nog een raadsbesluit uitlokken, waar
door het treffen van andere maatregelen mogelijk
wordt. De heer Engel meent, dat waar men niet
aan hen die hulp behoefden, voldoende kon bieden,
het beter is om het bedrag erooter te nemen. Wat niet
noodig is, kan toch in kas blijven?
De Voorzitter zegt, dat alleen hat hoogst noodige
wordt verstrekt. De gemeente moet ook zuinig doen.
De heer Schenk wil, hoe ongaarne ook. mededeelcn
in het openhaar, dat de openbare meening vaak is.
dat het C.risiscomité weinig of niets doet. Maar niets
is minder waar. Hetgeen wordt gedaan hangt men
kieschheidshalve niet aan de groote klok; er wordt
in stilte veel geholpen en reeds is zeer veel goeds
gedaan. Het Crisiscomité verdient van de burgerij alle
steun.
De Voorzitter onderschrijft deze woorden. Maar al
te veel denkt men. dat het geld naar Den Haag gaat,
maar niets is minder waar Slechts 10 moet men
doorzenden, maar er wordt ook veel terug ontvangen.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W. wordt
dan besloten.
Verstrekking van crediet ten behoeve
van de werkverschaffing in den Wlerln-
germeerpolder. (Zie Raadsvoorstel no. 3).
Oe Minister van Binnenlandsche Zaken deelde me
de. dat bij de werkverschaffing in den Wieringer-
meerpolder nog een groot aantal werkloozen kan wor
den geplaatst en ook onze gemeente voor die plaatsing
in aanmerking komt In verhand hiermede zou de
steunregeling 27 Februari 1933 worden stopgezet.
Met ingang van 30 Maart jl. zouden pl m 45 werk
loozen in den Wieringermeerpolder kunnen worden
te werk gesteld. De steunregeling zou tot dien datum
bliiven gehandhaafd.
De gemeente zal in de kosten d'er werkverschaffing
een nader door den Minister te bepalen gedeelte moe
ten bijdragen.
Zonder voorafgaande machtiging van den Raad zijn
B. en W. overgegaan tot vorengenoemde tewerkstel
ling en zij stellen nu voor:
a. de wijze, waarop zij uitvoering hebben gegeven
aan bovengenoemd Ministerieel schrijven, alsnog met
'sRaads goedkeuring te willen dekken;
b. het voor de bestrijding van de kosten dezer
werkverschaffing benoodigd crediet blanco te willen
/erleenen;
Ik vraag het Jou om te weten, hoeveel er van rijn ver
haal waar is."
In korte woorden verhaalde Hugh. hoe de compag
nons Marta hadden gevonden, toen zij nog maar een
klein kind was. Toen hij zweeg, zelde de Indiaan:
„Ik kende dat verhaal In groote trekken, en de Sal
lemander vertelde het in hoofdzaak zooals jU nu gedaan
hebt. Maar het zonderlinge van het geval ls dit: Sono
ra Jack weet meer van die twee oude goudzoekers en
hun pleegdochter af dan jij."
Hugh Edwards was stom van verbaring, en de an
der vervolgde:
„De Sallemander noemde juffrouw Hillgrove eerst in
verband met jou. en Sonora Jack lachte alleen maar en
zei een ruwe grap. Maar toen de Sallemander verder
over haar betrekking tot Bob en Thad kwam te spre
ken. geraakte de roover zoo opgewonden, dat hij het
bijna uitschreeuwde. Hij deed verscheidene vragen
over haar leeftijd hoe lang zij en de compagnons
In de Canada del Oro gewoond hadden waar zij van
daan waren gekomen en nog allerlei meer. en naar
mate de Sallemander daaron antwoordde, vertaalde
de roover het voor den Mexicaan, die bij hem was. en
die er even opgewonden over raakte als Sonora Jack
zelf. En toen de Sallemander alles verteld had wat hij
vertellen kon. spraken die twee geruimen tijd met el
kaar in 't Mexlcaansch. Ik kan niet alles herhalen wat
er gezegd werd. maar Sonora Jack riep meer dan eens-
„Het is hetzelfde meisje, Chico, zonder twijfel hetzelfde
Jesu Crlsto! wat een merkwaardig geluk!"
Een ding is zeker: op de een of andere manier hoopt
de roover fortuin te maken door middel van die oude
compagnons en hun pleegdochter. Hoe. weet ik nie.,
maar Sonora Jack zeide <x>t dien Mexicaan, dat, of zij
die verloren mijn vonden of niet. hun tocht naar de
Canada del Oro hen nu in ieder geval beiden rijk zcu
maken."
„Zou het mogelijk zijn", vroeg Hugh, „dat Thad en
Bob te eeniger tijd op eenigerlei wijze met dien Sono -a
in betrekking hebben gestaan?"
..Daar daoht Ik ook aan." antwoordde Natachee, „en
den volgenden dag lette ik op. of de roovers naar de
compagnons zouden toegaan Dat deden zij zij ble
ven bijna "wee uur met juffrouw Hillgrove en haar
pleegvaders praten. Toen gingen zij met Thad en Eob
naar hun mijn. terwijl het meisje In huis bleef, en zij
waren daar nog meer dan een uur met de compagnons
samen."
vrijwel is uitgesloten, ©ecure en daarbij hulpvaardige
chauffeurs, en de prijzen, vooral niet hooger dan in an
dere plaatsen.
En zoo Is dan de stoomtram voor de gemeente
Schoorl. die wij eigenlijk nooit hebben gehad, geheel
overbodig geworden. En nu zou men zoo zeggen, dat
hiermede het vraagstuk van het vervoer en het verkeer
ln de gemeente Schoorl was opgelost. Tusschen een
tram, die er niet is. en een autobus, die de gansche ge
meente bestrijkt, is de keuze niet moeilijk. En toch zijn
er nog enkelen, die de tram ln bescherming nemen. In
de eerste plaats is het de burgemeester van Schoorl,
die al het mogelijke doet om ten koste van het autobus-
bedrijf, de tram in 't leven te houden. Zou het waar
zijn wat men mij vertelde, dat d~ burgemeester ln zijn
vorige incarnatie zeer nauw aan een trambedrijf ver
bonden is geweest? Hieruit zou dan kunnen voortvloeien
het oer conservatieve vasthouden van dezen dorps va
der aan het bestaan van de geheel overbodig geworden
tram. Passeeren wij de haltechef, die nog geen zin
schijnt te hebben om met pensioen den dienst te verla
ten. dan rest ons nog het bestuur van de V.V.V. te
Groet die in zün niet edelen strijd tegen de V.V.V. van
Schoorl meent belang te hebben bij het bevoordeelen
van de tram. Dit Is verkeerd gezien, want de gemeente
Schoorl kan slechts aanspraak maken op een vervoer
middel voor menschen. en wel omdat slechts één ver
voermiddel dcor ons kan worden betaald.
Komen er twee. dan kan geen van beiden bestaan.
En zoo er wordt getornd aan de bestaansmogelijkheid
van een bedrijf, in casu het autobusbedrijf van Schoorl,
dan zal de ondernemer noodgedwongen ons geen auto
busdienst ln den welgeslaagden vorm van thans kun
nen blijven verzekeren. Geheel uit eigenbelang heeft het
geheele dorp Schoorl rich daarom als een man te scha
ren aohter het autobusbedrijf, omdat dit bedrijf ten
gerieve van het geheele dorp rijdt, omdat wij dan ver
zekerd zita van het beste materiaal en omdat wanneer
dit autofoustoedrijf door ons allen wordt benut, de prij
zen naar gelang van het gebruik, zullen dalen. Men
verlieze hierbij niet uit het oog. dat. al zal nu de tram
meerdere diensten inleggen, dan blijft zij toch altjtd
daar in het Oosten en zal voor ons dorp nooit kunnen
zijn. wat de bus voor ons dorp is geworden.'
Wij hebben er ook voor te waken dat de autobuson
derneming in den zomer geen concurrentie wordt san-
-edaan. want alleen de ontvangsten in 't seizoen ma
ken het mogelijk, dat wij ln den winter over een zoo
goed geregelden dienst kunnen beschikken.
Een belangrijke vraag in dit verband is voor de ge
meente Schoorl de volgende: heeft de gemeente Schoor!
uit een oogpunt van het vreemdelingenverkeer wel be
lang bij een druk dagbezoek?
Hierover een volgende keer.
C. KRILLER.
c. Heeren Ged. Staten te verzoeken, goedkeuring
in uitzicht te stellen van een te zijner tijd aan te
brengen wijziging in de begrooting voor 1933. waar
hij het sub b bedoelde bedrng der kosten wordt uitge
trokken en gedekt door afschrijving van den post
..onvoorziene uitgaven".
Voorzitter deelt mede. zich persoonlijk op de hoogte
te hebben gesteld met de te verrichten werkzaamhe
den in de Wieringermeer. Wat daar wordt gedaan
is noodzakelijk werk en kan men geen werkverschaf
fing dus noemen. Spr. hoopt, dnt spoedig andere
werkobiecten zich zullen voordoen. De tewerkge-
stelden kunnen er maximum 30 cents per uur ontvan
gen, bij een werkweek van 48 uur. Voor dit loon moe
ten de menschen dagelijks 28 K M. fietsen, indien ze
in Barsingerhorn wonen en 20 K.M., als men in Kol
horn woonachtig is. Al met al is er voor hen hoog
stens f 15 te verdienen 't Is jammer dat de kanaal-
werken stagnatie ondervinden
De heer Biaauboer vindt het zeer stootend, dat de
loonen verschillen. Al naar de minister voor de ge
meente van inwoning heeft vastgesteld, verdienen
werklieden bij hetzelfde werk 36 cent. 30 cent of 25
cent. Dit houdt verband met de bijdrage, welke de
minister voor de gemeente vaststelde
De Voorzitter noemt een en ander ook zeer onbil
lijk, maar daar zal niets aan te veranderen zijn. Voor
Barsingerhorn werd de bijdrage gesteld op 25 cent.
Opvallend is daarnevens nog, dat de vakmenschen
het minste verdienen!
De heer Schenk noemt een en ander ook ver van
in orde, maar ..de baas is boven" en de gemeenteraad
doet er niets tegen.
De Raad hecht dan zijn goedkeuring aan de han
delwijze van het college van B. en W.
Aanbrengen van een slijtlaag op Hemmer
weg en Mieldljk.
B. en W. stellen voor op genoemde wegen een nieu
we slijtlaag aan te brengen en de kosten pl.m. f1600
bedragende, te dekken door afschrijving van den
post „Onvoorziene uitgaven".
De Secretaris licht toe, dat deze kosten zijn geba
seerd op een slijtlaag van grintzand.
De Voorzitter zegt, dat het aanbrengen van een
nieuwe laag gewenscht is voor de wegen geheel ka
pot gereden worden.
Wethouder Smit zegt, dat het wel een heele uitgave
is, maar het is noodzaak. Op verzoek van den heer
Schenk tal nu ook tegelijkertijd op den toestand der
duikers gelet worden.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W. wordt
besloten een nieuwe slijtlaag te doen aanbrengen op
bedoelde wegen.
De heer Kater vraagt wat B. en W. denken te
Het gehoorde verontrustte Hugh Edwards in hooge
mate. Zijn eerste vrees, dat de vreemde, die met hem
gesproken had, een gerechtsdienaar kon zijn, verzonk
in het niet bij den augst, dien hij nu over Marta ge
voelde. Dien geheelen naoht lag hij den toestand te
overwegen, en des morgens zeide bij tot den Indiaan,
dat hij naar zijn hut terug ging om in de nabijheid van
het meisje te rijn gevangen of niet"
„Maar zie je niet welk een dwaze zet dat zou we
zen?" vroeg Natachee. „De compagnons weten wie Je
bent Indien zij vroeger met Sonora Jack in verbin
ding hebben gestaan, wat zeer goed mogelijk is. daa
zullen zij je binnenkort aan den sheriff uitleveren om
zoowel den roover als zlchzelven te beschermen. Als dat
gebeurde, hetzij door hun toedoen of door dat van an
deren. zou je zekor niet in staat zijn juffrouw Hillgrove
te helpen. Tot dusverre weet je nog niet eens, of zij
wel in gevaar verkeert Sonora Jack zal r;tclllg niets
doen voordat hij zekerheid heeft omtrent diO verloren
mijn, die hem hierheen gelokt heeft, met geva. r voor
zijn leven. Daar kun je van op aan. Terwijl hij naar die
mijn zoekt kan ik misschien wat meer te weten komen
omtrent de reden van zijn belar gstelling in de com
pagnons en hun dochter. Heb geduld, of je zult alles
bederven."
En Hugh, gevoelende dat Natachee voor het oogen-
blik zijn bondgenoot was. volgde zijn raad op. Hij maak
te rich geen illusies omtrent de werkelijke reden van de
belangstelling van den Indiaan; er de roodhuid zelf
wendde ook niets voor.
Maar Hugh begreep, dat hij tenslotte beter in staat
~ou zijn Marta te beschermen, als hij voor het oogen-
blik samenging met het plan van den roodhuid om te
ontdekken van welken aard precies Sonora Jacks be
langstelling in het meisje was.
Dien geheelen morgen verliet Natachee zijn hut niet,
naar na hun middagmaal volgde hij Hugh naar de
kleine kloof, waar hij geruimen tijd op een ro'sblok den
arbeid van den blanke zat gade te slaan. Daarna keer
de hij naar de hut ~p de berghelling.terug.
Toen Edwards kort voor zonsondergang het stelle
pad weer opklom, was de Indiaan veg; en de blanke
zag Ir één oogopslag, dat de hut het tooneel was ge
weest van een geweldige worsteling.
Wordt vervolgd.
