DE IJZEREN DEUR
A.N.W.B. voor ons deed.
Wat de
Radioprogramma
Dit jaar viert deze sympathieke Bond
zijn 50-jarig bestaan.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
HOE HET WERK DER PIONIERS IS GEGROEID.
KRANIGE JONGENS!
L
Zooals reeds bekend ls geworden, zal bet op 1 Juli
van dit jaar vijftig jaar geleden zijn. dat de A.N.W.B.
Toeristenbond voor Nederland werd opgericht.
Vijftig jaar!
Een menschenleeftijd. waarin zoo duidelijk is aan
getoond. dat arbeid jong en frlsch houdt, krachtig en
doelbewust. Want, ondanks de vijftig jaren, welke de
A.N.W.B. torst, is hij in zijn arbeid, in al zijn uitingen
naar bulben een organisatie gebleven, waarin het jeug
dig vuur en de overtuigde geestdrift voor haar idea
len onverminderd zijn gebleven.
Wanneer wij terugzien op haar eervol verleden, dan
blijkt weer eens duidelijk, van welk belang de vorming
van het jonge, wordende geslacht is.
Dit jonge geslacht eenmaal tot rijpheid gekomen,
zal de moeilijke, verantwoordelijke en eervolle taak in
gezin en maatschappij van de ouderen moeten overne
men en voortzetten.
Zal het hiertoe in staat zijn. dan ls vroegtijdig ont
wakende belangstelling voor een of ander ideaal on
ontbeerlijk, want de strijd om dit te bereiken schoolt
den geest, kweekt zelfrespect en vertrouwen, gevoel
van saamhoorigheid en eensgezindheid.
De jongens, die den A.N.W.B. oprichtten, hadden een
ideaal, hetwelk voor hen het kompas was. dat den te
volgen weg wees. Zij Ondervonden en aanvaardden ook
de waarheid, dat de weg tot slagen door moeilijkheden
gaat en men door onverpoosden, eervollen strijd groot
wordt.
Deze jonge menschen. van wie velen niet ouder
waren dan 16 a 17 jaar. slechte enkelen boven de 20,
waren doordrongen van de groote beteekenis van het
zich eendrachtig geven aan een taak. welke, zoowel in
dividueel als voor hen gezamenlijk, van practischen,
maatschappelljken en ideëelen aard was.
Zij waren de pioniers, die rusteloos voortart>e!dden en
na het bereiken van bet eerste Ideaal zich een volgend
kozen, dat zij met toenemend élan nastreefden.
Met hun werk .dat steeds grooter en omvangrijker
werd, in beteekenis won en meer en meer aandacht
trok en waardeering genoot, groeiden zij op tot bruik
bare staatsburgers, door hun ervaringen beseffend, dat
In eenheid en eensgezindheid de geheime kracht ligt
besloten, welke bindt en niet scheidt.
Zoo groeide het werk van den A.N.W.B.. dank zij
het onverpoosde werk der pioniers, waarvan velen
thans vergrijsd zijn en anderen door 'jongeren werden
opgevolgd. Die ouden, van wie de voorzitter de heer
Edo J. Bergsma, bijna 49 jaar aan het hoofd der ver-
eeniging staat, de heer G. A. Pos 40 jaar deel heeft
uitgemaakt van het Dagelijksch Bestuur het pas afge
treden lid van dit ooilege, thans eerelid. de beer J. C.
Ttedelé, 36 jaar om ons tot dit drietal te bepalen
hebben nimmer den arbeid als een last, doch Immer
als een lust beschouwd. Zij hebben met zooveel ande
ren van den beginne af bun levensperiode in den Bond
beschouwd al3 een praeludium tot grootere uitbreiding
en volmaking door anderen van hetgeen door hen tot
«tand wat gebracht
Zonder de gezonde eigenschappen van deze gave
jonge menschen zou de A.N.W.B. nooit geworden zijn
de krachtige, stuwende vereeniging welke een zegen
is geworden voor ons land en ons volk, want men mag
zeggen, dat de Bondabelangen in den waren zin
Volksbelangen zijn geworden.
EEN TERUGBLIK.
De voorgeschiedenis der oprichting van den Bond
gaan we voorbij.
De oprichting zelve op 1 Juli 1883 had ten doel bet
vélocipède-rijden ln Nederland, dat zich, door gemis
aan centrale organisatie, niet in gelijke mate had ont
wikkeld als in andere landen van Europa, op alle mo
gelijke wijzen te bevorderen en te gerieven door: a. ten
minste eenmaal per jaar een wedstrijd in het rijden
op vélocipèdes, uitsluitend voor amateur-rijders, te hou
den; b. het toeren in Nederland te ondersteunen en uit
te breiden door benoeming van vertegenwoordigers van
den Bond in groote steden, het drukken van kaarten
voor het gebruik door véloclpèdisten, enz.; c. het ver
keer tusschen verschillende clubs onderling te verge
makkelijken; d. de rechten van véloclpèdisten te hand
haven; e. vélocipède-clubs in steden, waar ze niet be
stonden, op te richten.
Voorzitter der Vereeniging („Het Nederlandsch Vélo
clpèdisten Bond") werd de heer C. H. Bingham, cap
tain der Haagsche véloclpèdeclub „De Ooievaar". Het
ledental bedroeg op 20 Januari 1884, toen te Rotterdam
de eerste bestuursvergadering werd gehouden. 93 wer
kende leden en 103 nlet-werkende leden. In deze ver
gadering werd besloten den heer E. J. Bergsma, te
Leeuwarden, als hoofdafgevaardigde voor district VI
(Groningen en Friesland) voor te stellen.
FEUILLETON
Uit het Engelsch
van HAROLD BELL WRIGHT.
33.
Daarop bracht Sonora Jack Maria in het huis en in
een klein vertrek, waar hij haar zeide te gaan liggen
rusten tot hun ontbijt klaar was, en daarmee ging hij
heen.
Toen zU alleen was, keek het meisje met verwonderde
belangstelling rond. Reeds toen zij het huis naderden,
had zij iets zonderling bekends aan die plaats bespeurd
alsof zij daar al meer geweest was of anders er van
had gedroomd. Die corral die put die waterbak
dat adobe huis en het hardgestampte erf met dien sta
pel mesquite-hout en dien hoop oude blikken en anderen
rommel, stellig had zij dat alles al eens eerder ge
zien. En ook het inwendige van het huis was haar tot
In bijzonderheden bekend. Het bed, waarop zij lag de
oude stoelen met ongelooid lederen zittingen de ge
barsten spiegel aan den wand, en die prent van de Hei
lige Familie. Hoe vreemd was dit alles! Zij was er ze
ker van, dat zij al eens eerder in dit vertrek was op
gesloten geweest en op dit blad had gelegen, en diezelf
de Mexicaansch sprekende stemmen aan de andere zijde
van die deur gehoord had.
In haar zwervend leven met haar pleegvaders had
Marta genoeg Mexicaansch geleerd om iets van het ge
sprek te begrijpen. Zij had gehoord, dat de oude vrouw
Sonora Jacks moeder was. Terwijl zij nu luisterde, be
merkte zij, dat ze over haarzelve spraken. Zij ving de
woorden „goudzoekers", „Canada del Oro" en verschei
den malen „klein meisje," op, en hoorde hoe de oude
vrouw en de' man. die weer binnengekomen was, nadat
hij de dieren verzorgd had, met allerlei uitroepen hun
verbazing te kennen gaven. Plotseling ging haar een
Nadat voorts het ontworpen Teglement grondig was
nagezien, werd het den secretaris ter hand gesteld, om
het door een taalkundige te doen redigeeren. Besloten
werd nog, zoo spoedig mogelijk een handboek uit te
geven. Afgevaardigden werden dringend uitgenoodigd
in alle steden van hun district een consul te benoemen,
„alsook in alle steden en grootere dorpen hotels, koffie
huizen en reparateurs te noteeren.' Ook werd hun ver
zocht de meest nauwkeurige inlichtingen over de wegen
in hun district op te geven.
In deze korte vermelding herkent men reeds enkele
zaken, welke thans nog steeds de volle belangstelling
van het bestuur hebben.
Op 21 Sept. 1884 werd de heer Edo J. Bergsma als
voorzitter gekozen.
In de „Staatscourant" van 5 en 6 Juli 1885, no. 156,
werden de Grondregelen van den Bond opgenomen, en
hiermede was de Algemeene Nederlandsche Wielrijders
Bond, gelijk de naam toen reeds luidde, getreden in de
rij der groote vereenigingen. Althans men wilde op
grooteren voet voortgaan op het Ingeslagen pad.
De propaganda voor het vélocipède-rijden werd
krachtig ter hand genomen.
„De Nederlandsche wielersport", zei het in 1885 uit-
gebrachte Jaarverslag, „ls geen kunstmatig gekweekt
broeikasplantje, maar de krachtige jonge stam van een
boom, die op gezonden bodem in de vrije natuur groeit
en eens zijn vruchtdragende takken over ons geheele
land zal uitbreiden."
Een voorspelling, welke volkomen werd verwezen
lijkt!
De wielersport werd gepropageerd om het wielrijden
populair te maken, doch dat het toerisme als doel en
wel als vrij nabijliggend doel werd beschouwd, bleek
reeds in 1886, toen er ln bet Bondsorgaan op gewezen
werd, dat de Bond zich in dat jaar meer geuit had in
wedstrijden dan in het bevorderen van reizen en toe
ren;. hieraan werd toegevoegd: „In 1887 zal dit anders
zijn."
licht op. Het kleine meisje was zijzelve. Dit was de
plaats, waar de compagnons haar gevonden hadden.
Maar ln weerwil van al haar pogen, kon zij zich die
kinderherinnering niet duidelijker voor den geest ha
len. Het bleef vaag en onduidelijk. Zij kon zich niet te
binnen brengen, hoe zij op die plaats gekomen was, noch
in welke betrekking zij tot die menschen had gestaan.
Als Hugh en Nataohee maar kwamen. Als zij nu maar
hier waren. Misschien missohien. zouden zij die men
schen kunnen dwingen om te vertellen wat zij van
haar wisten.
Aan het ontbijt werd Marta met grooten eerbied door
de oude vrouw en man bejegend. Zij verzekerden haar
herhaaldelijk in het Mexicaansch en in gebroken En
gelsch. dat zij niet bang moest zijn, en dat haar geen
kwaad zou gebeuren als zij Sonora Jack maar gehoor
zaamde. en toen zij later met den roever naar het zui
den wegreed, stonden zij haar na te zien, tot zij uit
het gezicht was.
Zij konden twee of drie uren gereden hebben, toen
de roover zeide:
„Senorita, wij komen nu straks aan het eind van on
zen rit, voor een poos. Dit Is Mexico. De grens ligt tien
mijlen achter ons. Over die heuvels vóór ons is een
rancho. Daar gaan wij stoppen. Het is niet zoo goed
verblijf als ik wenschte voor u, maar het is het beste
dat Ik kan aanbieden. Daar zal veel volk zijn vaque-
ros allerlei kwaad volk ruwe hombres. Die gaan
en komen aldoor. Je moet niet bang zijn, want ik zal
goed passen op je. Best was als we zeiden dat je mijn
vrouw bent"
Bij haar verschrikten uitroep en op het zien van den
afschuw in haar oogen, legde hij haastig uit:
„Senorita vergist zich het is alleen maar doen alsof
je mijn vrouw bent. Sabe? Als ik je daarheen breng als
Senorita Hillgrove, zul je in groot gevaar komen. Ik kan
wel vechten, ja dat weten ze wel, maar en hij
haalde de schouders op en vervolgde: „Senora Richards
is veilig, vast. Niemand zegt beleedigingen aan de vrouw
van Sonor-a Jack. Ze weten wel, dat Sonora Jack dan
doodt vast"
En toen Marta nog niet wilde of kon toestemmen,
gaf hij ongeduldig zijn paard de sporen.
„All right, Senorita, wij zullen wel zien. Ik zal zeg
Behalve de tot mannen opgegroeide Jongens van '83
er. later, traden toen ook reeds velen, die tot de meer
bedaagden behoorden, tot het lidmaatschap van den
Bond toe.
Wanneer één tak van sport populair kan genoemd
worden, is dit zeker het geval met de wielersport. In
ons land is die populariteit voor het grootste deel te
danken aan den A.N.W.B. De nadeelen, aan het wiel
rijden verbonden, heeft hij zooveel mogelijk geweerd of
genezen, de vooroordeelen heeft hij bestreden, onwilli
gen heeft hij bekeerd.
Met welk een breeden, vèr-vooruitzienden blik de
geestdriftige, maar toch steeds bedachtzame, tactische
voorzitter, de heer Edo J. Bergsma, de zaken bekeek
en den Bond bestuurde, moge blijken uit hetgeen hij in
Januari 1890 in het Bondsorgaan o. m. schreef over de
taak van den Bond ln de naaste toekomst:
a- een reiswijzer onderhouden en verbeteren en het
werk aanvullen door het opnemen van de wegen in
een tamelijk uitgestrekt gebied over de Nederland
sche grenzen, opdat ook de Nederlandsche grensbewo
ner naar alle zijden toeren en reizen kan met den
Bondsrelswijzer als alwetende vraagbaak in den zak;
b. het plaatsen van waarschuwingsborden op ge
vaarlijke plaatsen
c. betere regeling van de verhouding tusschen den
Bond en de Bondshotels;
d. het aanbrengen van hotelschilden;
e. bevordering van het plaatsen van wegwijzers;
f. bestrijding van gemeentelijke politieverordenin
gen, die het wielrijden reglementeeren, doch bevorde
ring van een voor het geheele land geldende wetgeving
op dit punt ln den geest van de desbetreffende Engel-
sche wet;
g. bevordering van de kennis der wijze, waarop we
gen kunnen worden aangelegd, die beter zijn dan vele
bestaande en tevens op den duur goedkooper voor de
onderhoudsplichtigen;
h. bevordering van het bestemmen van bepaalde pa
den en wegen voor wielrijders op de wijze van rniter-
paden (e Utrecht reeds sedert jaren ingevoerd);
I het bevorderen van een goede verstandhouding
tusschen de wielrijders ter eene zijde en het publiek,
de tolbeambten, bestuurslichamen, enz. ter andere
zijde. Wordt vervolgd.
gen, dat je mijn vrouw bent Ik beloof, dat het maar
doen alsof is. Maar als je gaat zeggen het is niet zoo
dat je niet SenoTa Richards bent dan kan ik niet hel
pen wat gebeurt"
Eenige minuten later waren zij aan de rancho. Het
huis was een langgestrekt van adobe opgetrokken ge
bouw met een plat dak en een lange ramada, waarop
verscheidene kamers uitkwamen. In werkelijkheid was
het een verzamelplaats en nieuwspost van veedieven,
smokkelaars en dergelijken van beide zijden van de
grens.
Er stonden aoht of tien minnen in een groepje bijeen
vóór het huis. toen de roover en zijn gevangene daar
aankwamen. Allen bleken Sonora Jack te kennen en de
meesten begroetten hem hartelijk. Toen de roover hun
vertelde dat zijn vrouw ziek was van den langen rit
en dadelijk naar bed moest, maakte Marta geen tegen
werpingen. Beangst als zij zich gevoelde bij den aanblik
van dit ongunstige gezelschap, uitgeput door zenuw
overspanning en lichamelijke vermoeienis, zag het ar
me meisje er ook wel naar uit, om Sonora Jacks be
wering aannemelijk te maken.
In korten tijd werd er een kamer aan het eene einde
van het gebouw in orde gebracht door een bediende, die
op het roepen van een der mannen was verschenen.
Het muildier werd van zijn last bevrijd, en het goed
werd naar binnen gebracht. Het was een ruim vertrek,
met twee deuren, waarvan er een uitkwam op de rama
da langs het huis en de andere in de volgende kamer.
Twee ramen lieten overvloedig versche luoht toe. en
het vertrek, blijkbaar het beste van de heele inrichting,
was vrij voldoende als slaapkamer gemeubeld.
Toen de mozo weg was. en de deur gesloten, zeide
Sonora Jack op fluisterenden toon:
„Je hebt heel goed gedaan. Senorita. Nu ben je ook
veilig, vast. Alles gaat goed. Je zeg jij te ziek bent om
uit bed te komen. Ik breng jou eten, wat je wilt. zelf."
Hij glimlachte. „Ik vertel dien hombres een aardig ver
haaltje van mijn arme Senorita, die zoo ziek is. Dan ga
ik kaartspelen met ze. Spelen den heelen nacht door,
en niemand zal je doen schrikken. Adios, Senorita, wees
niet bang, ga slapen en rust."
Marta wierp zich op het bed, en viel in weerwil van
haar toestand in een diepen slaap. Toen Sonora Jack
nuari haar mondje voorbijgepraat door haar zwager,
den los werkman N. L. van Heijhof eenige bijzonder
krenkende woorden toe te voegen. Nadere explicatie
zal men ons wel willen absolveeren. Niet geschikt
voor het respectabele van dit veelgelezen orgaan. Mej.
K. compareerde heden voor den Pol. Rechter, waar
bij bleek, dat de wederzijdsche appreciatie nog niet
verbeterd was. Alles bijeengenomen was het een ge
zellig standje, waardig om door Koos Koen voor de
radio te worden vereeuwigd. Na een klagelijk requi
sitoir van meneer de Officier over de onverstandig
heid van het menschdom, volgde veroordeeling tot
f 7 boete of 7 dagen.
Wieringerwaard,
EERBIED VOOR DEN OUDERDOM.
De niet aanwezige heer Roelof V., onlangs te Wie
ringerwaard fungeerend, als scheidsrechter bij een
voetbaltournooi, verloor daarbij zijn scheidsrechter
lijke waardigheid geheel uit het oog door den 60-ja-
rigen garagehouder W. Peereboom op zijn gezicht te
slaan. De edele arbiter, die niet. geheel alcoholvrij
was, vermeende dat de heer Peereboom hem gratis
zou vervoeren en begon, toen hem het tegendeel
bleek, geweldig den beest te spelen en eindigde met
den garagehouder, die niets tegen den reusachtigen
woesteling kon beginnen, te mishandelen. Eisch en
vonnis f25 boete of 25 dagen.
M e d e m b 1 i k.
HET STUKGESNEÏDEN TOUWTJE.
Een ingezetene van Medemblik, genaamd Wilhelm
W., thans niet verschenen, had op 26 Januari balda
dig een touw stukgesneden, dat de getuige J. J. de
Koning had gespannen, teneinde op het ijs een wed-
strijdbaan af te bakenen. Besioten werd de zaak aan
te houden tot 8 Mei en te zorgen, dat deze onver
schillige snaak, hoewel nog speciaal uitgenoodigd,
zal worden gedwongen door zijne majesteit den dien
der, persoonlijk te verschijnen.
Hierna sluiting.
DONDERDAG 4 MEI.
HILVERSUM (286 M.)
A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek; 10.00 Morgenwijding;
10J.5 Gramofoonmuziek; 10.30 Cellorecital; 11.00 Knip
pen van kinderkleeding; 11.30 Zangvoordracht door
Mia van der ^nden; 12.00 Lunchconcert door het
Omroeporkest o.l.v. Nico Treep; 2.15 Zenderverzorging;
2.30 Gramofoonmuziek; 3.00 Knipcursus door Mevr. De
Leeuw van Rees; 3.45 Gramofoonmuziek; 4.00 Halfuur
voor zieken en ouden van dagen; 4.30 Vioolrecital door
Annie Mesritz; 5.00 Voor de kinderen; 5.30 Kovacs La-
jos en zijn orkest; 6.30 Sportpraatje door H. Hollander;
7.00 Kovacs Lajos; 7.30 Vacantiegangers Attentie; 8.00
Vaz Dias; daarna gramofoonmuziek; 8.45 Omroepor
kest; 9.10 Zang door het liederen en oratoriumkwartet;
9.30 Omroeporkest; D.00 AVRO-tooneel; 10.30 Omroep
orkest; 11.00 Vaz Dias; 11.10 Gramofoonmuziek; 12.00
Sluiting.
HUIZEN (1875 M-)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; N.C.R.V.: 10.00 Gramo
foonmuziek; 10.15 Morgendienst; 10.45 Gramofoonmu
ziek; K.R.O. 11.00 Gramofoonmuziek; 11.30 Godsdien
stig halfuurtje; 12.00 Politieberichten; 12.15 Orkest o.l.
v. Johan Gerritsen; N.CHV.: 2.00 Fraaie handwerken;
3.00 Vrouwenuurtje; 3.30 Zenderverzorging; 4.00 Bijbel
lezing daarna concert; 5.00 Planorecital; 5.45 Fraaie
handwerken 6.15 Onze Nederlandsche Monumenten;
6.45 Knippen en stofversieren7.00 Politieberichten; 7.15
Ned. Chr. Persbureau; 7.30 Weekoverzicht; 8.00 Chr.
Radio-koor en het versterkt klein-orkest; 9.00 „De
Film", iets over haar geschiedenis en teohniek; 9.30
Vervolg concert; 11.15 Gramofoonmuziek.
LUXEMBOURG (1191 M.)
Duitsch programma: 7.00 Lichte gramofoonmuziek; 7.45
Overzicht; 7.50 Symphonisch concert van gramofoon-
piaten; 8.30 Causerie; 8.40 Gramofoonmuziek; 9.00
Nieuwsberichten; 9.10 Voortzetting gramofoonmuziek;
9.55 Dansmuziek.
BRUSSEL (509 M.)
12.30 Gramofoonmuziek; 4.20 Idem; 550 Gramofoon
muziek; 6.10 Idem; 7.20 Gramofoonmuziek.
RALUNDBORG (1154 M.)
11.20 Strijkorkest 2.20 Omroeporkest; 7.35 Philharmo-
nisch orkest; 9,35 Weensch concert; 10.20 Dansmuziek.
BERLIJN (419 M.>
3.50 Populair concert; 5.20 Mandoline-muzlek; 7.30 Con
cert; 8.50 Omroeporkest.
HAMBURG (372 M.)
10.50 Concert; 12.35 Gramofoonmuziek; 1.30 Idem; 3.50
Concert; 9.50 Dansmuziek.
KON1GSWUSTEBHAUSEN (1635 M.)
11.20 Gramofoonmuziek; 1.20 Idem; 3.50 Concert; 4.50
Kamermuziek; 8.30 Dansmuziek; 10.20 Concert.
LANGENBERG (472 M.)
11.20 Populair concert; 12.20 Concert; 3.50 Vespercon
cert; 9.55 Populaire en dansmuziek.
DAVENTRY (1554 M.)
11.20 Orgelconcert; 12.05 Concert; 12.50 Idem; 3.25 Con
cert; 7.20 Concert, 10.05 Dansmuziek.
PARIJS EIFFEL (1445 M.)
7.50 Gramofoonmuziek.
PARIJS-RADIO (1725 M.)
7.05 Gramofoonmuziek; 11.50 Populair concert; 5.50
Gramofoonmuziek; 7.20 Radiotooneel.
WEENEN (517 MA
4.35 Gramofoonmuziek; 6.25 Concert 9.35 Concert.
haar voedsel bracht, ontwaakte zij, en begrijpende, dat
zij haar krachten moest behouden voor wat er nog kon
komen, dwong zij zich tot eten, en viel toen opnieuw
in slaap.
Toen zij weer ontwaakte, was het donker, en zij kon
niet gissen hoe laat het was. Er scheen een lichtstreep
onder de deur naar het volgende vertrek, en zij kon
hooren, dat de mannen daar aan het spelen en drinken
waren.
Bijwijlen klonken hun stemmen luid op, toornig twis
tend of in luidruchtig gelach, dan weer was er alleen het
neerkletsen der kaarten op de tafel te hooren, vergezeld
door het bonzen van zware vuisten, het tikken van een
flesschenhals tegen een glas, het schuivelen van een
hak. het gerinkel eener spoor, of het knarsen van een
stoel over den ruwen vloer. Dan ging er ineens een
dronken triomfkreet op, begeleid door een dof brom-
menden ondertoon.
Bevend van vrees lag het meisje te luisteren en te
wachten. Zou Sonora Jack zijn belofte houden? Was de
drijfveer, die hem haar ook tegen zichzelf had doen
beschermen, sterk genoeg om haar kracht te behouden
ook als hij verhit raakte door den drank?
Langzaam kropen de vreeselijke uren om. Het moest
nu wel haast middernacht zijn. De stemmen in het
naaste vertrek werden luider en twistzieker, woester.
Eensklaps voelde het beangste meisje, meer nog dan
zij het hoorde, dat de buitendeur openging, en in het
flauwe licht zag zij haar langzaam bewegen, duim voor
duim.
Zij hield den adem in. Zij had willen schreeuwen,
maar durfde niet De deur ging nog iets verder open,
en zij kon de sterren door de opening zien. Toen gleed
een donkere gedaante geruischloos als een schaduw naar
binnen, en de deur werd onhoorbaar gesloten.
Koud van ontzetting en niet in staat een lid te ver
roeren, bleef het meisje ineengedoken liggen.
De donkere gedaante bewoog zich naar haar toe,
bleef staan en fluisterde:
„Juffrouw Hillgrove, schrik niet, wees stil stil. Nata-
ehee is gekomen om je te halen."
Wordt vervolgd.
Openbare Middagzitting van Maandag 1 Mei.
Enkhuizen.
DE RECEPTIE VAN DEN POLITIERECHTER
DROEG EEN FEESTELIJK KARAKTER.
Het idee van den politierechter om op dezen zeld
zamen 1 Meidag, waarop diverse politieke partijen,
zij het dan met uiteenloopende intentie, zich gedron
gen voelden, feest te vieren, een strafzitting te hou
den, kon ongetwijfeld niet do instemming verwerven
van de uitgenoodigdo justitialen, wier feeststemming
door deze geste wel oenigermate werd gestoord. Doch
de zon der gerechtigheid schijnt zoowel over roode
tulpen als goudsbloemen, dus werd de aanwezige
voorraad door den justitiemolen ongestoord vennaald.
De comparant, die heden dan nummer 1 had ge
trokken, verscheen in den persoon van zekere heer
Dirk Pieter L. uit Enkhuizen, doch van zijn zaak is
niet veel te verteller), aangezien dit proces met ge
sloten deuren werd behandeld. Het betrof hier een
voorw. veroordeeling.
Alkmaar.
GAUW BEKEKEN.
De niet verschenen heer Corn. Adr. V. had op 28
Augustus '33 den Alkmaarschan hoofdagent Marbus
grof belocdigd en zich bovendien met allo kracht en.
macht tegen dezen ordebewaarder verzet, toen Mar
bus hem ten politiebureele wilde deponeeren. Eisch
en vonnis f35 boete of 35 dagen.
Alkmaar.
HET LOKAAS WAS AL TE VERLEIDELIJK.
De stucadoor Chr. Hub. H., wonende te Alkmaar,
had in 1932 in zijn bezit een huurkooprijwiel, waar
van de verlangde som nog niet gehe"l was afgelost
Toen de eigenaar onder curateele geen kans zag nog
meer af te betalen, hakte hij den gordiaanschen
knoop door en beleende het karretje, waarop nog
slechts 6 pop was afbetaald. De opbrengst diende tot
des stucadoors eigen ondersteuning, voornamelijk om
een huurschuld te voldoen. Heel veel waardeering ge
noot heden, toen H. terecht stond, den agent van dit
rijwielbureau niet, dergelijke dubieuze handelszaken
geschieden maar al te lichtvaardig. Wat de heer H.
betreft, mede in verband met zijn minder schitteren
de antecedenten, die echter in casu niet zooveel ge
wicht in de schaal legden, omdat het strafrechterlijk
een feit betrof van minder beteekenis. Hij werd ver
oordeeld tot slechts f 10 boete of 10 dagen.
NOG ZOON POEIERTJE.
Hierop verscheen mej. Jacoba A., echtvriendin van
den vorigen verdachte, die ook al zoon rijwielaffaire-
tje aan de hand had gehaald en eveneens in Augus
tus 1931 een damesrijwiel, haar in huurkoop aange
smeerd door een agent van een Amsterdamsche rij-
wielfabriek, voor f20 ten gelde had gemaakt bij een
rijwielhandelaar. Op dat rijwiel was f9 afbetaald.
Overigens marcheerde alles zooals in de vorige zaak.
De rechtbank is geen vriend van dergelijke aangiften.
Zulko handelsovereenkomsten zijn provocaties tot
verduisteringen! Het pleitte voorts in het voordeel
van dit vrouwtje, dat zij het geld had willen aanwen
den om haar man uit de gevangenis te verlossen.
Eisch en vonnis f 5.boete of 5 dagen.
NIET VEEL LAST TOT NADERE KENNISMAKING.
De commissaris van politie te Alkmaar had opspo
ring, aanhouding en voorgeleiding verzocht van ze
keren heer Jan F., grondwerker te Anna Paulowna.
Od 24 September j.1. ontmoetten de Heldersche rijks
veldwachters Vroom en Brouwer den gezochten polder
jongen en namen de vrijheid hem op staanden voet
in te rekenen. De arrestant, die verdacht werd van
diefstal met. inklimming scheen niets gecharmeerd
op meer intieme relatie met den politiecommissaris,
verzette zich heftig, stond heden voor deze weder-
spannigheid terecht en werd veroordeeld tot f30.
boete of 30 dagen. Hij is een bekend merk bij den po
litierechter.
Harenkarspel.
EEN KOUS DIE VERDER WERD AFGEBREID.
Op 13 Februari stond terecht de arbeider Cornelis
Sm. uit Harenkarspel, ter zake de tegen hem gerezen
verdenking van oplichting, omdat hij ten onrechte
t'eun zou hebben getrokken ten bate van zich en
zijn gezin. Verdachte, die destijds ontkende, werd
verdedigd door mr. Smal, advocaat te Alkmaar,
welke advocaat er in niet geringe mate toe mede
werkte dat een nader onderzoek alsnog zou worden
ingesteld. Thans werd deze zaak dan verder behan
deld en alsnog de HH. v. Dijk, Appelman en rijks
veldwachter Kloorogge gehoord. We hebben de vorige
maal echter deze aangelegenheid reeds meeruitvoe
rig behandeld en kunnen alsnu kort zijn. Uit over
legde kwitanties had den moeten blijken, dat Corn.
Sm. loon had genoten in lossen dienst bij het P.E.N.
en de steunregeling niet voldoende daaromtrent had
ingelicht De verdachte had bij het verhoor door rijks
veldwachter Kloprogge de valsche aangifte erkend,
maar wierp nu zijn schuld op zijn zenuwen.
De officier kon niet tot volledig bewijs komen e.i
requireerdo vrijspraak, waaraan verdediger, na na
dere toelichting, zich volkomen aansloot. Vonnis
onform requisitoir officier en conclusie van verde
diger.
A EEN VERZAMELAAR VAN HANDSCHOENEN.
De 21-jarige opperman Simon O., geboren te Hel
der, had zich doen kennen als een ijverig bezoeker
der Alkmaarsche leeszaal. Het scheen echter dat hij,
behalve zich te laven aan de bron der kennis, zich
ook oefende in de lange vingersport. Vooral de hand
schoenen van andere bezoekers genoten zijn interesse
en als gevolg van die abnormale begeerlijkheid,
eigende hij zich respectievelijk toe de handbekleeding
der heeren P. J. C. de Boer en Albert Brak. Het jonge
mensch stond heden terecht Hij erkende openhartig
en werd, dank mede het gunstig luidende rapport
van den heer Wiggers, in de hope op volledige gene
zing van zijn kleptomanie, voorwaardelijik veroor
deeld tot 4 maanden gev. voorwaardelijk met 3 proef
jaren.
Alkmaar.
COMPLIMENTEUS WAS ANDERS.
De 25-jarige mej Wilhelmina K., 'n Alkmaarsche
jonge dame. het quarter de Fleurs, had op 13 Ja-
