Een Arabisch bruiloftsfeest. Zaterdag 6 Mei 1933. SCHAGER COURANT. Derde blad. No. 9274 Oostersche muziek in den lentenacht. Uit welken hoek waait de wind? DE MOOISTE FOTO Het conflict bij de K.LM. Het zwakke Punt. KAMER VAN KOOPHANDEL VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER Nu eens geen visscherslatijn. Staatsloterij. Het ingetogen feest onder den sterrenhemel. De onzichtbare vrouwelijke gasten. FLEMCEN (Algerije) April. EEN Arabier, een man van goede opleiding, die ook uitstekend Fransch spreekt, had me te Oezjda een brief medegegeven voor een zijner familieleden te Flemcen en daaraan had ik het te danken, dat ik te Flemcen een uitnoo- diging kreeg tot het bijwonen van een Arabisch brui- lofstfeest. Steeds heb ik getracht zooveel mogelijk in aanra king te komen met Arabieren en Berbers. Europa anen in Afrika hebben me daarom wel eens een en kele maal scheef aangekeken, maar ik reis nu een maal om landen en volkeren te leeren kennen en Europeanen zijn me hier minder belangwekkend dan Arabieren en Berbers. Het feit, dat ik ook den Koran, het heilige boek der Mohamedanen. tamelijk grondig heb bestudeerd, en ik dus tegenover den godsdienst der Arabieren en Berbers niet volkomen vreemd sta. heeft me min of meer het vertrouwen van enkele hunner doen winnen. Het geheele vertrouwen schenkt men mij wel niet, daar ik nu eenmaal geen Moslim hen. Heel veel heeft men geschreven over de onver draagzaamheid der dweepzieke Mohamedanen, doch dit geldt slechts voor weinigen. Zoowel op den Balkan (Sarajewo en Albanië) als in Turkije, in Syrië, vroe ger reeds te Tunis, heb ik van deze onverdraagzaam heid weinig of niets bemerkt. Men moet natuurlijk niet minachtend, uittartend tegenover de menschen optreden. Indien men hun beleefdheid en een ver- draagzamen geest toont, vindt men deze ook terug. Heel dikwijls is het leven, is de wereld een spiegel, waarin men eigen geest terugvindt. Onverdraagzaamheid der Mohamedanen tegenover Christenen zou ook niet in overeenstemming zijn met den Koran, want daarin vindt men (hoofdstuk III. vers 85) de woorden: „Gij zult erkennen, dat zij, die den heftigsten haat koesteren tegen de geloovigen (bedoeld worden de Mohamedanen) zijn de Joden en de afgodendienaars en dat zij, die zich het meest ge neigd toonen de geloovigen lief te hebben, zijn de menschen. die zich christenen noemen, want zij heb ben priesters en monniken en zijn zonder trots." De aanbevelingsbrief ,-an mijn Arabischen kame raad te Oezjda voor zijn familielid te Flemcen was geschreven in sierlijke, Arabische letters, die ik niet kon lezen. Wat er instond, weet ik niet, maar het moet heel gunstig zijn geweest, a -ders zou ik niet zijn uitgenoodigd het bruiloftsfeest mede te maken. Daar ik in <^on namiddag had te werken, zou ik eerst 's avonds komen, hoewel het feest reeds over dag aanving. Mijn nieuwe Arabische kennis kwam me afhalen van mijn hotel en met hem ging ik door smalle, donkere, kronkelende, niet verlichte straatjes tussc^ie-1 lage witte n ren met alleen deuren, geen vensters. De Arabische huizen zijn van de wereld afgesloten. Meestal ontbreken naar de straat vensters en zijn ze er, dan wor en ze door een dicht tral'ewerk, soms Hoe Ik 's middags aan het huis van het jonggehuwde paar werd ontvangen. van ijzer, vaak van hout, beschut. Dit dichte tralie werk dient niet te bescherming tegen dieven, maar om de vrouwen gelegenheid te geven ngezien door de voorbijgangers, voor het venster te zitten en uit te kijken. De Arabische vrouwen mogen immers aan andere mannen dan haar vader, haar broeders en haar- gemaal haar gelaat niet toonen. 's Middags was ik reeds even in het huis der jong gehuwden geweest en was er ontvangen met thee en sigaretten, maar door het doolhof van straatjes zou ik in den avond zonder gids den weg erheen niet meer gevonden hebben. Alles was stil en geheimzin nig in de duisternis met alleen het zeer matte, zeer vage licht van een lentehemel vol sterren. Mijn bege leider in lang, plooiend gewaad, een witten turban om het hoofd, ging me, op zijn sloffen, onhoorbaar voor. Plotseling hoorde ik in de zoele stilte een zachte muziek van tokkelinstrumenten, van een soort trom mel. Een mannestem zong, Arabisch. Daar moest het feest zijn. Mijn geleider verdween in een donkere deur-ope ning. Ik volgde hem en bevond me op een soort hof, waar slechts even zichtbaar licht schemerde. Een deel van den hef was met zware gordijnen afgeschei den en aan de andere zijde dier gordijnen zaten de feestvrierenden, allen Arabieren. Tapijten waren op den grond gespreid en op kussens hurkten met ge vouwen beenen de deelnemers aan den bruiloft in het kleurige licht van enkele lampions. Om hen wa ren aan drie zijden gordijnen, aan de vierde zijde stond het witte huis met gelijkvloers een deuropening zonder deur, alleen een voorhangsel, en op de eerste verdieping een soort galerij, die zoodanig behangen was met doeken, dat men niet zien kon. wie zich op de galerij bevonden. Voor mij werden kussens opgestapeld, daar men het mij gemakkelijk wilde maken en begreep, dat ik,, niet de gewoonte heb neder te hurken. Ik was, zoo als ik spoedig ontdekte, de eenige Europeaan van het gezelschap. De feestvierenden waren verdeeld in twee groepen. Een kleine groep, die van de naaste verwanten en vrienden, zat dicht bij de deuropening met voorhang sel. Daar was de woning van het jonge paar, dat zich binnen bevond. Een grootere kring, waarin ik een n'.aats kreeg, zat om een laag Arabisch tafeltje, waar op vazen met een overvloed van rozen stonden. Bo ven ons was als dak de fluweelen hemel met duizen den sterren. Drie muzikanten, twee met een soort gitaar, één met een tam-tam, een soort trommel, luisterden het feest op. De trommel deed het meest denken aan een groote, koperen, langhalzige vaas. De bodem van de vaas werd gevormd door het trommelvel, dat met de vingers werd bespeeld. Bijna alle gasten droegen de sierlijke Arabische klceding, de gandoera (opperkleed), de korte, wijde broek (hafadc), de „sjésja" (een soort fez, roode muts), met eromheen gewikkeld een turban. Enkele waren in Europeesche kleeding, doch als hoofddek sel hadden ook zij de „sjésja". In den zoelen lentenacht klonk de zachte muziek der twee guitaren, vreemd, voor Europeesche ooren onbegrijpelijk. Nu en dan zong een der muzikanten een Arabischen tekst en steeds joeg het vreemde rhytme van den tam-tam, gedempt, dreigend, ver ontrustend, een geluid, dat uit onbekende verten scheen te komen. Een statige Arabier, nedergehurkt bij een tablet met glazen, een grooten ketel, bereidde telkens weder thee met pepermuntkruid, een geurigen drank. Een ander bediende het gezelschap met anijs, een alco hol-drank, welke met water wordt aangemengd en dan een melkwitte kleur krijgt. Het gebruik van alcohol is feitelijk in strijd met den Koran, maar heel dikwijls kan men Arabieren alcohol in den een of anderen vorm zien nuttigen. Misbruik komt evenwel hoogst zelden voor. Het gezelschap bestond alleen uit mannen. De bruid kroeg ik niet te zien en zelfs de bruidegom vertoon de zich niet. Toch waren ook vrouwen, voor mij on zichtbaar, op het feest aanwezig. Nu en dan ging een gekrijsch op, dat aan dieren- stemmen deed denken. Verbaasd keek ik dan rond, zonder de oorzaak van dat geluid te kunnen ontdek ken. tot mijn begeleider mij de verklaring in het oor fluisterde. Op de galerij, boven, zaten, achter gordijnen ver borgen, de vrouwen en keken, zonder zich te ver- toonen, voor ons onzichtbaar, op ons neder. Hun wild, hoog gillen beteekende een uiting van tevredenheid en dankbaarheid. Het was de eenige uiting van uitbundigheid op dit stille, rustige feest, dat een droom scheen. De man nen onder den sterrenhemel luisterden naar de mu ziek en spraken weinig en dan nog fluisterend. Zwij gend schenen zij te genieten van een vreugde, die ons, Europeanen, onbekend is. Weinig werd er gedronken. Ver na middernacht werd een geweldige schotel koes koes ('n Noord-Afri- kaansch gerecht van griesmeel) met schaapsvleesch gebracht en wij aten allen met tnze vingers uit den gemeenschappelijken schotel. De sterren waren reeds verbleekt, vurige gloed laai de aan den oostelijken horizont, toen ik in gezelschap van een Arabier, door de nauwe, bochtige straatjes van de langzaam ontwakende witte Arabische stad naar mijn hotel terugkeerde zonder bruid of bruide gom te hebben gezien. Laat ik er ter kenschetsing van de gewoonten en gebruiken bij de Arabieren nog bijvoegen, dat de bruidegom, dien ik op het feest niet te zien kreeg, goed dertig jaar is en voor de vijfde maal huwde. Van vier vrouwen is hij gescheiden, dat wil zeggen, reeds vier vrouwen heeft hij verstooten, wat volgens het Mohamedaansche recht geschiedt met enkele woorden, zonder dat de cadi er aan te pas komt. 'Zijn vijfde vrouw is zestien jaar oud. Van U publiek, de gehoorzame dienaar! De N.R.Ct. schrijft onder bovenstaand opschrift het volgende: „Als onpartijdige toeschouwers, wien het er op aan komt de stemming in het publiek te peilen, krijgen wij in het bijzonder den indruk, dat velen, die niets met de anti-revolutionaire beginselen te maken hebben, de zen keer hun stem op den heer Colijn zullen uitbren gen..." aldush et dagblad De Telegraaf in zijn avondbl van 24 April in een zgn. „onpolitieke beschouwing" voor de stemming, getiteld „De waarheid is op marsch". Daarin werd verder betoogd, dat er „een zekere waar heid" ligt in de beweging, dat onder de tegenwoordige omstandigheden het landsbelang vereisoht. dat zijn (Co- Hjns) positie zoo sterk mogelijk zal wezen." Waarop ech ter onmiddellijk volgde het blad moest blazen, maar wilde tegelijk het meel in den mond houden „Door dit te constateeren, willen wij geen afbreuk doen aan vele andere groepen en partijen, die eveneens het gevaar van den toestand begrijpen en vol van goeden wil zijn. Ook hen zou men gaarne zoo sterk als mogelijk uit de stembus te voorschijn willen zien komen." Aan dit edele orgaan wijdt „Mixer" in zijn rubriek „Van alles wat, van overal" in Het Volk de volgende satyre: „Er is een tijd geweest dat „De Telegraaf" veel weg had van de roomsche „Maasbode". Dat was in de periode, toe er een roomsche wind door ons land waaide Er is een tijd geweest, dat „De Telegraaf" veel weg had van een propaganda-orgaan voor eenzijdige ontwa pening. Dat was in de periode, toen er een vrijzinnig- sociaal-democratische wind door ons land waaide. Er.is een tijd geweest, dat „De Telegraaf" veel weg had van een liberaal verkiezingspamflet. Dat was in de periode, toen er een liberale wind door ons land waaide. En er is een tijd geweest, dat ..De Telegraaf" veel weg had van een revolutionnair dagblad en zich zelfs te koop aanbood aan de beweging der oprukkende arbeiders klasse. Dat was in de periode, toen er een revolution- naire wind door ons land waaide. Thans leven wij in een tijd, dat „De Telegraaf" zoo goed als geheel een overdruk is van de anti-revolutlon- naire „Standaard". Want we zijn thans in een periode, waarin de anti's den wind in de zeilen hebben. Zoo kon het gebeuren, dat op het publicatiebord van het beroemde blad dezer dagen een oekase (d.i. een bevelschrift) van de directie verscheen, welke de vol gende punten bevatte: 1. De redactieleden hebben tot taak het program van de anti-revolutionnaire partij grondig te bestudeeren. 2. Het portret van dr. H. Colijn zal (tot nader order) worden opgehangen in alle redactielokalen. 3. De werkzaamheden op Zondag worden tot het uiterste beperkt. 4. Nieuwe cliché's worden vervaardigd van Colijn, te voet, te paard, in het bad en op de fiets. 5. De verslaggevers dragen tijdens hun werkzaamhe den (tot nader order) hooge boorden en zwarte dassen. Het dragen van flapdassen en schillerhemden is op straffe van ontslag verboden. 6. Het vrouwelijke redactiepersoneel (technische re dactie inbegrepen) heeft zich te onthouden van het dra gen van luchtige kleeding. De japon dient tot den hals gesloten te zijn, de rok moet ver beneden de knie reiken. 7. Aanvallen op de christelijke radio-vereeniglngen wor den gestaakt. Redactieleden, die lid zijn van de A.V.R.O. geven zich onverwijld op als lid van de N.C.R.V. 8. De bioscoop- en theaterverslagen dienen voortaar In den volgenden vorm gegoten te zijn: geschikt of on geschikt voor volwassenen: druischt in tegen onze chris telijke beginselen etc. 9. De redactieleden hebben tot taak alle foto's van badende of zwemmende filmsterren te vernietigen. Er dienen onverwijld foto's te worden gemaakt van alle ouderlingen in Nederland. 10. De redactièleden hebben tot plicht de directie on verwijld er van in kennis te stellen wanneer de stem ming onder de bevolking verandert, opdat de hoofdre dactie haar politiek tijdig kan wijzigen in het belang van de oplaag. HEIL HITLER! HEIL COLIJN! (VOORLOOPIG!) Wij vernemen, dat deze oekase een schitterende uit werking heeft gehad. De heer Johan Luger heeft zich reeds tot ouderling van de Gereformeerde Gemeente te Amsterdam laten verkiezen." Portret-Atelier JAC. DE BOER, Keizerstraat DEN HELDER. Ruim 2 maanden geleden door Ned. Ver. van Verkeersvliegers uitvoe rige missive met grieven en wen- schen bij K.L.M.-directie ingediend. Aneta meltd uit Banrloeng: Het A.I.D. de Preangerbode schrijft dat. het drei gende conflict bij de K.L.M. al reeds lang in breeden kring werd verwacht. Als gevolg van de steeds lager gewaardeerde arbeidsprestaties zond de Nederland sche Vereeniging van Verkeersvliegers, waarvan de piloot Beekman voorzitter is, ruim twee maanden ge leden een uitgebreide missive aan de directie, waar in uitvoerig en op zeer bezadigde wijze vele bezwaren werden uiteengezet tegen de verslechting van de ar beidsvoorwaarden, het gebrek aan samenwerking tusschen piloten cn directie en het nooit vooraf be spreken van nieuwe plannen <an de leiding der K.L.M.zoodat de vliegers telkens voor een fait ac compli werden gesteld, waarbij meermalen orders niet konden worden opgevolgd. Tenslotte zijn enkele wenschen geformuleerd, die men wilde zien ingewil ligd. Indien dit niet geschiedde, zoo deden de piloten weten, zouden zij hun dienstverband beëindigen. Alle leden hebben dit stuk onderteokend. De heeren Duymelaar en Smirnoff, als oudsten in het bedrijf zijn onlangs door den heer Plesman ont vangen. Zij wezen op het groote risico en noemden als voorbeelden de ramp van de Ooievaar te Bang kok en het avontuur van Van Dijk boven de Golf van Bengalen. Zij dienden het verzoek in, om het mi nimum-salaris voor jonge piloten op f225 per maand te stellen. Thans zijn er die f140 verdienen. Het vorig jaar bedroegen de salarissen der oudste piloten f 13.000 per jaar, thans zijn de salarissen veel min der. Bovendien worden de êischen van den dienst steeds zwaarder en wordt het reisschema telkens versneld. Het zwakke punt voor mannen en vrouwen vor men de lendenen, welke zoo lient worden aangedaan door overspanning en zorgen, door kouvatten en tal van andere oorzaken. Dientengevolge komen scherpe, stekende pijnen in den rug, urinestoornissen, waterzuchtige zwellin gen, hoofdpijn, duizeligheid, en rheumatischc pijnen ook zoo vaak voor. Plaatselijke behandeling ka.i tijdelijk verlichting geven voor sommige dezer ongemakken, doch de eenige wijze om gezond te worden, en te blijven is door het versterken der verzwikte organen met Fos- ter's Rugpijn Pillen, Dit speciale middel behaalde reeds jaren lang een ongeëvenaard succes tegen rheu- raatiek, spit, ischias, waterzuent. urinestoornissen, lendenpijn en blaasstuornissen. Bij alle drogisten enz. a f 1.—, f 1.75 en f3— per doos. De omzetbelasting. Protest tegen het nieuw© handelsverdrag met Duitsehland. Een middel om onze veestapel niet behoeven te beperken. In de laatst gehouden vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorder kwartier was onder de ingekomen stukken een van de Kamer van Koophandel te Rotterdam, behandelende het ontwerp-omzetbelasting. In dit adres wordt o.m. gewezen op de ernstige bedreigingen, die deze nieuwe wet inhoudt, omdat deze belasting niet één keer, doch zoo vaak als het artikel in ons land is verplaatst, wordt geheven. Er wordt dan ook ernstig gevreesd, dat deze belasting den tusschenhandel zal wegdrukken. Over deze omzetbelasting is zeer uitvoerig van ge dachten gewisseld en tenslotte kwam men tot de con clusie, dat de nieuwe wet zeer ongewenscht is. Als er toch een dergelijke belasting zou moeten komen, zou de Kamer een z.g. bronbelasting ingevoerd willen zien en uiteindelijk zich bij de omzetbelasting noodgedwon gen neerleggen, zij het dan, dat tal van ernstige be zwaren in de wet eerst nog onder de oogen moeten worden gezien. Verder werd medegedeeld, dat de vereeniging van groothandelaars in groenten en aardappelen „De Koop handel" te Broek op Langendijk een telegram aan den minister-president had gezonden, waarin deze vereeni- gieg protesteert tegen het' nieuwe handelsverdrag met Duitschland, omdat dit nieuwe handelsverdrag de on dergang van den handel en tuinbouw voor Hollands Noorderkwartier beteekent. De vereeniging verzocht de vegeering daarom dringend, het verdrag niet te be krachtigen. De Kamer betuigde haar volle adhaesie met dit telegram. Bij de rondvraag merkte de heer Grondsma op, dat het wenschelijk zou zy'n, om zich meer toe te leggen op de fabricage van volvette kaas en de productie der magere kaas te beperken. Op die manier zou er min der boter geproduceerd worden en zou wellicht het plan, om een 200.000 stuks rundvee af te slachten, niet ten uitvoer behoeven te worden gebracht. Besloten werd, deze kwestie te behandelen met de twee zuivelbonden in dit rayon en daarna door de han delscommissie een adres te laten opmaken. Als de visscher van zijn vangst vertelt, ia meestal de kamer te klein om zijn toehoor ders duidelijk te maken, van welke afme tingen de vangst was. Hiervoor heeft men het verzamelwoord visscherslatijn uitgevon den en voor velen is het niet moeilijk om deze taal aan te leeren. Eén van de kleine zwakheden in den mensch om een klein tikje te overdrijven. Maar wat we hierboven zien, zal niemand kunnen loochenen. Deze reusachtige zwaard- visch met een lengte van vier meter, werd niet ver van Los Angelos op de kust van Californië gevangen en zal op de wereldten toonstelling te Chicago te kijk gesteld wor den. Van zijn enorme grootte krijgen we eenig denkbeeld wanneer we hem vergelij ken mét de er naast, boven elkaar staande drie girls en den kapitein, welken laatste het gelukt was het monster te vangen. DIT ONZE OOST. Het pleidooi in de opruiingszaken bij de marine te Soerebaja. Een tweeslachtige toestand gesignaleerd. De onschendbaarheid van uiterst link- sche leden der Tweede Kamer. Be klaagden hebben geen weerstand kunnen bieden aan schromelijke vrijgevige be loften. Aneta meldt uit Soerabaja: Alvorens kwartiermeester Piekart en koporaal Severeynse door den Zeekrijgsraad respectievelijk tot drie en twee jaar gevangenisstraf werden ver-t oordeeld, hield hun verdediger, de officier van admi nistratie der tweede klasse S. D. Duyverman, zijn pleidooi, waarin hij opmerkte dat hij do verdedi ging op zich had genomen nadat hem gebleken was, dat eenige andere officieren dit niet wilden, omdat ten gunste van beklaagden niets te vertellen was. Afgezien van het feit dat deze stelling ten eenen* male en ten allen tijde onjuist is, wil spreker de men schen ook in de z.g. hopelooze zaak niet alleen laten staan, al ware het alleen om den inquisiloiren schijn aan het militaire strafproces zooveel mogelijk te ont nemen. Spr. verdedigt niet d'enstweigering of op-* ruiing, hij laat dit gaarne over aan de uiterst linksche leden van de Tweede Kamer, doch pleit slechts voor de menschen wien dez* feiten zijn ten laste gelegd. Spr. hoopt met dit pleidooi en ook met zijn vroegere en nog komende pleidooien, belangrijke troeven ie ontnemen aan die maatschappelijke groep, die, met tunesten defaitistischen invloed slechts afbreekt zon der ook maar ooit constructief te zijn. Spr. acht het een bedroevend feit en een teeken van verwording der democratie dat, waar de krijgs raad hier zitting houdt en alle moeite doet de op ruiende elementen uit een der gezagsapparaten te verwijderen, ginds in het Moederland onder bescher ming van de onaantastbare wer. onschendbaarheid, eertijds slechts het recht van Koningen, o.a. verge ven wordt aan vier personen, «an wie drie misda digers zijn en de vierde zich verschuil achter wette lijke bescherming. Voor spr mist een dergelijke twee slachtige toestand ieder logisch verband. Spr. vraagt zich af of het te verwonderen 's dat menschen als beklaagden geen weerstand kunnen bieden aan schromelijk vrijgevige beloften, welke niet kunnen worden nagekomen. Beklaagden begrijpen, en ook spreker begrijpt, dat gevangenisstraf onvermijdelijk is, maar daarmede wordt de etterende wonde nog niet volledig uitge brand. Spr. ziet in een korte gevangenisstraf, gevolgd door een langdurig plaatsen in de strafklasse, de hes- te remedie. Spr. betreurt het dat getuigenmateriaal verzameld werd van menschen, die zelf in voorloo- pige hechtenis vertoeven. Spr. critiseert deze getui genverklaringen en verzoekt der. Raad een en ander voor oogen te houden. Overigens refereert hij zicli aan het oordeel van den Raad. Trekking van Donderdag 4 Mei. 4e klasse 4« lijst No. 13716 t 5000. No. 1937 i 1000. Prijzen van 1 65. 167 200 243 384 573 782 883 1492 2096 2469 2526 2874 3260 3423 3540 3559 3681 3931 4252 4454 5197 5231 5417 5887 6568 6572 6846 7158 7227 7583 7687 7848 7873 8359 8535 8570 8624 8666 8871 8925 9033 9228 9293 9420 9425 9532 10039 10693 11384 11672 11763 12008 12360 12838 12872 13056 13220 13262 13523 13570 13836 14054 14103 14278 14481 14942 15301 15321 15501 15677 15824 15945 15953 15977 16221 16513 16748 17471 17531 17768 17790 18080 18217 18249 18692 18751 18784 18836 19384 19666 19693 19724 19746 19811 19888 2041,0 20542 20964 4e klasse 3e lijst: 8763 vervalt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1933 | | pagina 9