In de stad der rioolbuizen.
Sparta-nieuws.
Dronken heerschap met een revolver
Eenoogig vlieger
rondom de wereld.
In gezelschap van een
Robot
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Op zoek naar werk
in Amerika
Raadselachtig geval
te Utrecht
„Ongewenscht bezoek"
Botsing tusschen auto en motor
Vrachtauto door tram aangereden
GIFTSLANGEN ALS DINER-GASTEN...
„Een gemakkelijk werk."
Het vllegseizoen 1933 ral o.m. een poging
brengen van den eenoogigen Amerika an-
schen aviateur Willy Post, met een Ro
bot om de wereld te vliegen en daarbij
't wereldrecord te breken, dat hij 2 jaar
geleden vestigde tezamen met Harold
Gatty met een tijd van 8 dagen, 15 uur
en 51 minuten.
HET geld schijnt schaarsoh te rijn geworden en ook
de nabobs sparen. In ieder geval hebben rij niet
veel geld meer over voor het organlseeren van
oceaan- en wereldvluchten.
Nu is de bekoring van het nieuwe ook van de oceaan-
vluchten verdwenen en daarom heeft men op het oogen-
blik in Amerika ook slechts belangstelling voor enkele
vluchten. Eén daarvan verdient die belangstelling ten
volle: voor het eerst zal een Robot om de wereld vlie
gen, een meohanische mensch, op welken door een le
venden mensch toezicht wordt uitgeoefend.
Willey Post en zijn vrienden.
Eigenlijk heeft Willey Post, de eenoogige voortreffe
lijke vlieger, twee vrienden.
De eene is de „Winnie May", het vliegtuig, waarin hij
met Catty een nieuw wereldrecord vestigde. Het is nu
reeds meer dan twee jaar oud. Maar Post wil geen an
der hebben, vooral niet, sedert zijn tweede vriend on
middellijk met het vliegtuig is verbonden.
Die tweede vriend is een Robot, een machinale mensch,
nog zonder naam. De Sperry Campany bouwde hem en
gaf hem de nieuwste verworvenheden der techniek
mee.
Zoo zijn Post's vrienden niets anders dan machine-
wonderen. En met hen wil hij om de wereld vliegen...
als eenlg menschelijk wezen! En in recordtijd!
Post maakt thans In Amerika vluchten om zijn Ro
bot te probeeren. Vijftig uur is hij reeds ononderbroken
in de lucht gebleven. Vóór hij naar New York terug
keert, wil hij het tot honderd uur gebracht hebben, al
leen met zijn Robot.
„Er vliegen er meer rondom de aarde of over den
oceaan. Maar ik wil geen wedstrijd beginnen. Ik be
hoef ook niet de eerste te zijn. Ik wacht af, tot ik met
mijn eene oog het beste weer in de lucht zie; dan ga ik
er op los. Als ik te New York terug ben, komt mijn vo
gel in de hangar, wordt opgeschilderd en overtrokken
en dan la het wachten op het weer..."
De vlucht, waarbij hij twee jaar geleden het wereldre
cord bracht op 8 dagen, 15 uur en 51 minuten, was een
ontzettende inspanning voor hem. Gedurende de gehee-
le reis om de wereld stuurde hij, terwijl Gatty als navi
gator werkte. Ditmaal wil hij alleen zijn... en sneller.
Post vliegt door den diksten mist, haarscherp koers
koudende.
Hoe Robot vliegt,
,,Mljn Robot", vertelt Post. ..is precies een mensch.
Eigenlijk nog betrouwbaarder. Eerst heeft de Sperry
Company voor mij een Robot gebouwd, die het toestel
slechts horizontaal kon houden. Nu zijn wij verder: mijn
Robot maakt ook de bochten voor mij!
Door een schakelaar met een namenschijf kan men
precies aangeven, wanneer een bocht moet worden ge
maakt. En als de Robot functlonneert, wijkt het toe
stel niet van de koers af.
Met Robot om de wereld, dat lijkt mij een genot en
een gemakkelijk werk. Na mijn vlucht met Gatty
toen kon ik niet meer loopen bij mijn oankomst te New
York. Acht dagen en 15 uur had ik bijna ononderbroken
aan het stuur gehangen..."
Als Robot niet een of andere ziekte in het mechani
sche lichaam oploopt, kan Post, de vlieger met één oog.
een recordvlucht maken.
En voor het overige: waarschijnlijk zullen nog ver
scheidene vliegers oceaanvluchten ondernemen, maar
op het moment is alleen een plan van de bekende leger-
vliegers James Mattern en Bennett Grif fin in zooverre
uitgewerkt en finantleel verzekerd, dat men met de
uitvoering binnen afzienbaren tijd kan rekening hou
den.
Meervoudige Strafkamer.
Zitting van Dinsdag 9 Mei.
Uitspraken van Dinsdag 2 Mei:
Willem W., koopman, Schapen. Bedrog, straflmai
gesteld bij artikel 329, sub 2, Wetb. v. Strafrecht, f25
boete of 25 dagen hecht, en f 10 schadeloosstelling.
Politierechter. (Butiengew. zitting.)
Doede D., Bovenkarspel, ged. diefstal, 3 maanden
gev. voorw., met 3 proefjaren en onder toezichtstcl-
ling voor den tijd van 1 jaar en nader omschreven
bijz. voorwaarden. Voorts wordt hij gedeporteerd naar
een landkolonie.
HOE DE W1SKKKI.TJlLHüJD IS IN H'M „LAND DER
ONBEGRENSDE MOGELIJKHEDEN."
(Bijzondere correspondentie).
ONGEVEER twee maanden geleden hoorde ik, dat
er in Oakland in Californië werk was te krijgen.
Er zouden twee groote bruggen worden ge
bouwd. Nu woonde ik destijds te Everett in
den staat Washington, 900 mijlen daar vandaan, maar
de staalfabrieken te Everett. waar ik werkzaam was.
werkten reeds twee jaar lang op sterk verminderde
schaal en vele arbeiders waren ontslagen of hadden on
geregeld werk, w.o. ook ik. Tevergeefs had ik getracht
ergens anders vast werk te krijgen; Oakland scheen mij
een goede kans te bieden. Ik ging dus op weg naar het
Zuiden en stapte voort in den stroomenden regen. Het
regent bijna altijd in het Westen van den staat Washing
ton. Toen ik een mijl had geloopen, was ik reeds druip
nat. Eindelijk kwam er een auto aan. Ik hield haar
aan en ik vroeg of ik mee mocht rijden. Zoo legde ik
den eersten dag 75 mijlen af, den tweeden ongeveer 120.
den derden 40. Onderweg telde ik onder een brug tus-
schen Tacoma en Seattle 38 mensohen, die daar woon
den. Onder de Portland-brug waren het er eenlge hon
derden.
De politie ln Oregon gaf mij te verstaan dat het aan
houden van auto's verboden was. „Rijd liever mee met
een goederentrein", werd mij aangeraden. In den vier
den naoht sprong ik om negen uur op een trein, die
naar het Zuiden reed. Ik haalde hem op het oogenbllk.
dat hij het station van Hoenbrook in Californië uitreed.
Ik koos de treeplank van den laatsten wagen uit en
hield mij vast aan een ijzeren stang. Reeda na twee
uur vreesde ik echter, mij niet langer te kunnen vast
houden. Tegen elf uur sprong ik er dan ook bij een
klein stationnetje af, omdat mijn eene been was gaan
slapen. Er stond daar ook een personentrein. Door de
ramen heen zag ik, dat alles sliep. Er brandden geen
lampen meer in de compartimenten. Toen de trein zich
weer ln beweging zette, sprong ik op een bordes. Dat
was veel comfortabeler; ik kon nu staan, inplaats van
op een klein plekje te hangen. Ik stond echter nog geen
half uur, of de remmer kwam langs. Deze schrok, toen
hij me zag. Toen werd hij boos. „Deze trein is geen
mailtrein met vijf wagens; als je betrapt wordt krijg je
zeker tien jaar." Met deze woorden verdween hij weer
in de wagen. Kort daarop bereikten wij Dunsmuir en
toen de trein langzamer ging rijden, sprong ik er af.
In een bosoh ten Zuiden van Dunsmuir stiet ik op een
groepje van ongeveer dertig mannen, die wachtten op
den goederentrein van negen uur. Het was bitter koud,
maar niemand durfde een vuur aan te maken uit vrees
dat wfj verjaagd zouden worden. De een vertelde aan
den ander, dat de trein niet voor drie uur 's nachts zou
komen. Wij kropen terug naar het naastbij zijnde sta
tion, klommen ln leege wagens en sliepen enkele uren,
als men dat tenminste slapen wil noemen. In onze wa
gen hadden wij een paar kranten op de vloer gelegd;
slechts één jongmenscb was ln het bezit van een deken
en de schuifdeur moest opengelaten worden, omdat wij
anders den goederen-trein misschien niet hoorden aan
komen. Hij kwam pas om zeven uur 's morgens, toen wij
allen reeds half verkleumd waren.
Tot ons groepje behoorden negers, Mexicanen, Scan-
dlnaviërs, Indianen en een paar in Amerika geboren
blanken. De trein bracht ons naar Gerber, een plaats,
die twee uur gaans ten Noorden van Saeramento ligt.
Daar dreef de politie ons buiten de bebouwde kom. Wij
waren nu ongeveer met zijn honderden; de politie hin
derde ons voortdurend en dreef ons nu eens hierheen,
dan weer daarheen. Toen de volgende goederentrein naar
het Zuiden aankwam, sprongen wij erop. Ditmaal kam
peerde ik met eenige anderen ln de ijscellen van een
koelwagen. Deze cellen waren nog geen meter breed, 3
M. lang en 2 M. hoog. Men kwam er ln door een herme
tisch sluitende deur, zoodat er absoluut geen licht of
ventilatie was. Wanneer wij het er niet meer in konden
uithouden, klommen wfj er even uit om lucht te hap
pen en gingen dan weer naar binnein.
In Davis een knooppunt van spoorwegen tusschen
San Prancisco en Saeramento hoorden wij van een
express-goederentrein, die naar Oakland doorreed. Wij
Ongeluk of misdaad? De verdronken
koetsier kan vermoord zijn.
Gisteren maakten we melding van een raadselachtig
geval te Utrecht, waarbij een 37-jarige koetsier ia ver
dronken na een ruzie.
Thans wordt medegedeeld, dat misdaad niet gebeel
uitgesloten geacht moet worden, omdat de man reeds
dagen tevoren aan buren en vrienden verklaard had,
dat men hem naar het leven stond.
Zoo gaat de mare, dat hij op verzoek van een aantal
studenten op den avond van den 29sten April met zijn
rijtuigje op voorbijgangers zou zijn ingereden, na dit
aanvankelijk te hebben geweigerd, welke voorbijgangers
later bleken fascisten te zijn. Sinds dat oogenbllk moet
de koetsier geen rustig oogenbllk meer hebben gekend.
Voortdurend voelde hij zich bedreigd en wanneer de
verhalen van omwonenden juist zijn, hebben tal van
fascisten in uniform gedurende de laatste dagen rond
zijn huis gezworven, zoodat de man bescherming zocht
by vrienden en daarna niet meer te bewegen moet zijn
geweest in den avond zijn beroep uit te oefenen.
De nacht waarin het ongeluk of de misdaad geschied
de, had hij tevoren met een vriend een café bezocht en
daarna had hij een vrachtje naar Hoog-Laren. Op den
terugweg kwamen belden een groepje van vier personen
tegen, waarvan enkelen onder den invloed van sterken
drank verkeerden. Deze zijn toen op verzoek van den
rijtuigbestuurder ingestapt om naar Jutfaas te worden
vervoerd. Onderweg is tusschen de inzittenden en de
mannen op de bok ruzie ontstaan met het gevolg, dat
de aapjeskoetsier in de worsteling werd betrokken en
zoo in het water langs den weg een droeven dood heeft
gevonden.
Voor de politie is het moeilijk uit te maken, hoe de
vechtpartij zich in werkelijkheid heeft toegedragen en
of er inderdaad sprake van wraak kan zijn! Niet al
leen de vier inzittenden, maar naar thans blijkt ook de
verslagene, verkeerden onder den invloed van drank
en wat er waar is van uitroepen als: „Ik zal je ver
moorden" of „gooi me het water maar in", valt thans
bijna niet meer uit te maken.
De politie heeft de vier verhoord en ook den vriend,
die echter al gauw het hazenpad heeft gekozen, toen
de zaak een ernstige wending begon te nemen. Naar
men aan het „Hsbl." van bevoegde zijde meedeelde,
helt men dan ook over naar de meening, dat een
doodgewone ruzie met uitsluiting van politieke tenden-
zen oorzaak van het ongeluk is.
Het lijk toonde scherpe verwondingen aan het gelaat
en is mede om die reden «opgezonden aan de klinieken.
Intusschen heeft de politie getuigen opgeroepen van
deze vechtpartij, zoodat gehoopt mag worden dat hier
door een juister inzicht in de zaak zal ontstaan.
Deze reportage uit het door Inflatie en crisis
geteisterde Amerika is afkomstig van een
jong Hollander, die reeds verscheidene jaren
ln de Vereenigde Staten woont. Beter dan
een uitvoerig onderzoek bewast zulk *n
brief, hoeveel ellende en armoede er thans
door milli oenen wordt doorgemaakt ln het
land der „proeperity".
wachtten zijn komst af en sprongen er op. Hij reed on
gelooflijk snel. Onze kleeren wapperden als vaandels ln
den wind en onze armen werden bijna ontwricht. Asch
en vonken vlogen om ons heen en de wind was zoo
kTachtig, dat wij haast niet konden ademen. Kort voor
onze aankomst in Oakland hoorden wij, dat de politie
alle daar aankomende goederentreinen nakeek en dat
ontelbaar velen naar de arbeidskampen werden gezon
den, waar het allesbehalve aangenaam was. Wij beslo
ten dus, voor dien tijd den trein te verlaten, doch toen
wij het station van Oakland naderden, reed de trein
bijna nog steeds zeer snel. Express-goederentreinen rij
den bijna even snél als de ondergrondsche treinen in
New York. Toen het tempo eindelijk vertraagde, was
het station al vlakbij. Niemand, die er afsprong, kwam
er heelemaal goed af. Ik verstuikte mijn rechterpols en
schaafde léelijk mijn gezicht aan de dwarsliggers. Een
ander bemerkte dat het eenige overhemd, dat hij bezat,
bij den val in flarden was gescheurd. Weer een ander
kreeg een verwonding aan den rug, die hij wel niet zoo
spoedig te boven zal zijn gekomen.
Een kort „good bye" en ieder ging een andere kant
uit. Ik ging naar San Pablo, waar ik bij een dokter bin
nenstapte om mij te laten behandelen. Hij verwees mij
naar een polikliniek voor ongevallen en daar werd ik
geholpen. Een verpleegster zond mij naar kennissen, die
mij een paar dagen lang onderdak verschaften. Toen
trachtte ik werk te krijgen bij de bruggen, maar tever
geefs. Ik kende niemand, die een goed woordje voor mij
kon doen. Alle ontberingen waren vruchteloos geweest en
mijn hoop op de toekomst was vernietigd.
's Nachts ging ik naar de „Woodpile", een liefdadig
instituut, waar ik tickets kreeg voor één overnachting
en drie maaltijden. Meer was er niet te halen. Ik hoorde
in Oakland niet thuis en men wilde mij dus zoo spoe
dig mogelijk weer weg hebben. Maar wie ik ook sprak
en uit welke streek hij ook kwam, steeds hoorde ik, dat
het op andere plaatsen niets beter was. Waarom zou ik
dan doelloos van de eene stad naar de andere trekken?
Ik bleef in Oakland.
Daar ontmoette Ik een man, die mij vertelde van de
..stad der rioolbuizen". Zij had toen ongeveer 200 inwo
ners, ik ben ervan overtuigd, dat het er 's winters 500
zullen zijn. Men woonde er in rioolbuizen. Wanneer het
terrein aan de stad had behoord zou de kolonie reeds
lang uiteengejaagd zijn, maar de eigenaar tevens de
fabrikant van de rioolbuizen liet de menschen met
rust
Ook ik zocht een buis uit om ln te kampeeren. zocht
steenen bij elkaar en bouwde een soort kacheltje. Mijn
houtvuurtje wilde echter niet goed branden; ik moest
een kachelpijp hebben. Ook die vond ik verroest en
vol gaten, maar met pakpapier en oude zakken er om
heen deed zll dienst. De eerste dagen gaven anderen
mij te eten; ik kreeg ook een deken, die onmisbaar was
en zelfs een hoofdkuseen. Wij helpen elkaar over en
weer. Een van ons maakt een tuin of een garage schoon,
snijdt gras of doet weer wat andera en daarvoor krijgt
hij vleesch, aardappelen, brood, koffie, zout of suiker.
Wij hebben onze adressen in de stad van menschen. die
eten geven aan wie er om vraagt Uit oude planken
hebben wij een tafel gemaakt, waar er acht of tien
van ons kunnen eten. Een zeker aantal gaat uit op zoek
naar werk, de rest op zoek naar eten. Toch zijn wij
niet georganiseerd; dat is ook beter, want anders -zou
de politie ons zeker wegjagen.
Zoo gaan de Jaren van mijn leven voort)ij. Jaren vol
armoede, leed en gebrek in het „land der onbegrensde
mogelijkheden". Wat zal de toekomst mij brengen?
Daar denk ik maar niet aan, want het heeft toch geen
zin. Ik heb een rioolbuis en dat is bijna zooiets als een
eigen huis. Het is in elk geval beter dan een leven on
der de bruggen van New York, een leven van voortdu
rende vlucht voor de politie.
Dultsche ministers en Nazi-autoriteiten
naar Weenen.
V.D. verneemt uit Weenen:
De Gouw. Weenen der N.S.D.A.P. deelt mede, dat Za
terdag 13 Mei a.s. verscheidene officieele Duitsohe per
soonlijkheden. die aan het congres van juristen over
Duitsch recht te Berlijn hebben deelgenomen voor een
langdurig bezoek aan Oostenrijk te Weenen zullen aan
komen, o.a. de rijkscommissaris van justitie dr. Franok,
de president van den Pruisisehen landdag en minister
van Justitie dr. Kerl en de president van den staatsraad
dr. Ley en vele anderen.
Deze vertegenwoordigers van het nieuwe Dultsehland
zullen op groote vergaderingen het woord voeren.
De „Reichspost" het hoofdorgaan der christelijk so
ciale partij in Oostenrijk commentarieert deze mededee-
ling in haar ochtendblad van gister onder het opschrift
„ongewenscht bezoek" op zeer onvriendelijke wijze.
Het bezoek der Dultsche ministers en staatsfunctio-
narissen aan de Oostenrijksche natlonaal-sociallstische
partij acht het blad ongewenscht en onwelkom en ver
klaart zelfs, dat het bezoek met het oog op de vijan
dige houding der Oostenrijksche natlonaal-socialisten
tegen de regeering en de overweldigende meerderheid
der bevolking als een ovriendelijke daad moet worden
beschouwd en als zoodanig ook zal worden behandeld.
Wat dr. Franck betreft, zullen de betrokken autori
teiten zich met de vraag moeten bezighouden of hem
als particulier persoon het oponthoud op Oostenrijksch
grondgebied wel kan worden toegestaan, aangezien hij
in een radio-rede de Oostenrijksche regeering zwaar
heeft beleedigd.
Tenslotte schrijft de „Reichspost", dat de maatrege
len, welke Oostenrijk moet treffen, noch tegen de
rijksregeering, noch tegen leden eener landsregeering
zijn gericht, doch uitsluitend tegen de pogingen eener
staats- en regeerings-vljandige beweging, om binnen de
grenzen buitenlandsche gasten te gebruiken voor het
voeren van agitatie.
Motorrijder aan bekomen verwondingen
overleden.
Gistermiddag omstreeks half twee wilde te Ooster
beek een dokter op zijn motorrijwiel, van den Juliana-
weg komende, naar den Velpschenweg rijden, toen
hij op den Rijksweg door een auto uit de richting
Renkum werd gegrepen. Hij werd van zijn motorfiets
geslingerd. De dokter uit Oosterbeck kon slechts den
dood constateeren. Naar wij vernemen had de auto
mobilist bij het passeeren aan den dokter voorrang
moeten verleenen. Na het ongeluk heeft de auto ge
stopt, doch was daarna in snelle vaart doorgereden.
2 Personen gedood, zes gewond.
Uit Hellin, in de Spaansche provincie Albaceta,
wordt gemeld, dat een lid van de guardia civil, die
in staat van dronkenschap verkeerde, ruzie zocht met
verschillende bezoekers van een café.
De man trok daarbij zijn revolver en loste een aan
tal schoten, met het noodlottig gevolg, dat twee per
sonen werden gedood en zes gewond, waarvan twee
zeer ernstig.
De moordenaar is gearresteerd. De menigte was ra
zend en trachtte den man te lynchen, hetgeen de po
litie echter wist te voorkomen. Later werd nog een
vergeefsche poging gedaan, om de gevangenis, waar
in hij was opgesloten, in brand te steken.
Chauffeur ernstig gewond.
Maandagnacht is op den weg te Velden bij Venlo
een Duitsche vrachtauto uit Dusseldorf, geladen met
groenten, komende uit Delft, door de tram aangere
den en vernield.
De chauffeur van de auto werd zeer ernstig gewond.
Hij is naar het ziekenhuis te Venlo overgebracht.
Men vreest voor zijn leven. Zijn vrouw, die eveneens
in den auto was gezeten, bekwam geen letsel.
De Hollandsche gids was onze redding!....,.
Een vliegend echtpaar beleeft
avonturen...
ADDIS ABEBA April 1933.
Het „vliegende echtpaar" Fussbahn, een Zwitsersch
vliegeniersechtpaar, heeft langen tijd achtereen met een
vliegtuig Afrika in alle riohtlngen doorkruist. Het had,
toen het Europa verliet, aan boord alle mogelijke klei
ne dingen, die volgens hun meening in Afrika „niet
voorkwamen". Maar hoe groot was hun verwondering,
toen zij Jn Addis Abeba, de hoofdstad van het Abessi-
nische keizerrijk, zoo'n hoogst-beschaafd milieu von
den, dat zij in een groote, Europeesche stad moeilijker
naar beter hadden kunnen zoeken! Van zeep en tanden
borstel tot en met 7-lamps radiotoestel, en wat een
..beschaafd" mensch verder nog van noode heeft, dat
alles vindt men ln de bazars en winkelpanden van Ad
dis Abeba te koop. Een teleurgesteld vliegerechtpaar
was het gevolg, maar de teleurstelling was verrassend
en... aangenaam.
Anders werd het weliswaar toen de heer en mevrouw
Fussbahn met enkele anderen in Addis Abeba vertoe
vende Europeanen, een jaoht-uitstapje in het Afrikaan-
sche oerwoud ondernamen van enkele weken. Zij zagen
toen onmiddellijk in, dat de „blanke beschaving" in da
keizerstad, ondanks tandenborstel en jazz-orkest, slechts
een uitzondering is op het geweldige Afrikaansche con
tinent... een inktvlekje op een tafelkleed! Nauwelijks
hadden zij met hun wagen de stad verlaten, of daar
begon de Afrikaansche wildernis reeds!... Het autorij
den door oerwoud en steppe was geen pleziertje! Dik
wijls moesten de inzittenden de wagen over de hinder
nis heen transporteeren, inplaats van omgekeerd....
Het kleine gezelschap werd aangevoerd door een
ouden Hollander. „Wij kregen een groote bewondering
voor zijn inzicht en betrouwbaar instinct", schrijft de
heer Fussbahn in zijn reis-dagboek, „bij de dichtheid
van het Abessinisohe oerwoud, waarin haast iedere
orienteering onmogelijk is, is het namelijk zaak zijn in
stinkt, evenals de dieren dit doen, te ontwikkelen. Zon
der dezen Hollander waren wij beslist reeds den derden
dag van onze reis verloren geweest. Zulke „kleine ge
beurtenissen" als ik hieronder beschrijf, speelden zich
namelijk haast dagelijks af: toen men na een ver
moeiende rit, in het inderhaast opgeslagen kampement
„aan tafel" zat, kwamen plotseling welhaast een half
dozijn allergiftigste slangen als uit den grond getooverd
bij ons „aanzitten". Eén onvoorzichtige beweging had
de vreeselijkste gevolgen gehad! Maar voordat de Euro
peanen wisten, in welk gevaar zij verkeerden, had de
oude gids met enkele revolverschoten en een paar mes
steken het euvel reeds verholpen en ons van den dood
gered...
Slangen waren trouwens het grootste gevaar van deze
reis! Men leefde ln een eeuwigen strijd met deze arg
listige roofdieren! Vele door ons geschoten slangen
herinneren ons aan deze fraaie en leerzame reis."
Het „vliegende echtpaar" is desondanks van meening
dat het leven in Europa toch rustiger en aangenamer
is, dan dat In centraal-Afrika...
PROGRAMMA ZONDAG A.S.
D.T.S. ISchagen L 2 uur. Swart. Vertrek per H.AB.O.
bus 1 uur precies.
D.E.S. ISchagen 3, 2uur. Goudswaard. Vertrek per rij
wiel 1 uur.
Indien niet vermeld wordt vertrokken bij hotel 't
Centrum, Markt
REIS NAAR OUDKARSPEL.
Personen die de reis per bus mee willen maken gelijk
met de spelers kunnen ziöh tot uiterlijk Vrijdagavond
8 uur bij J. Lutjeharms opgeven. Opgave nadien wordt
indien geen plaats niet meer aangenomen.
ELFTALLEN VOOR ZONDAG.
Schagen I:
C. Prins
V. Vlottes H. Middelbeek
A Plakraan R. Rus J. Watertor
W. Rus C. de Moor G. J. Boontjes J. Lutjeharms
J. Kossen
Reserves: Arnoldus. doel; P. Boon en K. Rempt ach
ter; J. Koomen midden; J. Molenaar en S. Paulusma
voor.
Schagen 3:
T. BiJpost
A Slikker T. Brantenaar
M. Slikker J. Weeland C. Tjalkens
H. Uitterdijk C. Kossen G. Lem J. Broer P. Ruig
Reserve: A Oosterbaan
AANVRAGEN WEDSTRIJDEN.
Petten vraagt voor Zondag 14 Mei ons 2e elftal. Mede
met de onbekendheid van het programma van den
N.H.V.B. en de reis naar Oudkarspel met Schagen I
gaat dit tot onzen spijt niet, daar het 3e naar Barsin-
gerhorn moet
Callantsoog noodigt Schagen 3 uit tot deelname aan
de door haar te organlseeren seriewedstrijden op He
melvaartsdag. Aangenomen als niet voor de competitie
of Goudenkruls moet worden gespeeld.
BESTUURSVERGADERING.
Donderdagavond des avonds 830 uur ten huize van den
heer J. Holtz. Opkomst dringend gewenscht.
LEDENOPGAVE.
De ln het vorige officieele nieuws gepubliceerde leden
zijn ingevolge art. 11 H.R. alles aangenomen.
