De Vloek
Hoe werk* ASPIRIX
^I^DTDTIV eenié op
Anti-Joodsche excessen
te Rabat
De onbewaakte overwegen
Raadsvergadering verstoord
Het conflict bij de K.L.M.
DE MOOISTE FOTO
De berooving van een Rotterdamschen
banklooper
De openbare school te Wervershoof
gesloten
De uitvoering van de
crisisvarkens wet
Ons bloed voorziet alle organen met de voor het leven be.
noodigde belangrijke stoffen, terwijl de verbruikte, waardelooze
stoffen worden uitgescheiden.
Aandoeningen, speciaal de dikwijls optredende influenza en
gevatte koude, brengen de verrichtingen van het bloed, die men
als .stofwisseling" ploegt aan te duiden, in de war, zoodat zich
in het bloed vergiften vormen, welke met het bloed in het cen
trale station van het zenuwstelsel, de hersenen, terecht komen.
Hier openbaart zich de prikkeling van het zenuwstelsel in den
Vorm van hoofdpijn. Hoofdpijn is dientengevolge bijna steeds
een feeken van een beginnende ziekte.
Aspirin-tabletten oefenen een regelenden invloed ui» op den
bloedsomloop en bevorderen een snelle uitscheiding van de
vergiften. Zij voorkomen ernstiger aandoeningen en verminderen
de pijnen.
Alleen van een volkomen ulvar, onschadelijk middel moogt
Gij een ideale werking verwachten. Vraag! daarom steeds
uitdrukkelijk Aspirin-tabletten, gemerkt mei hel Bayerkrult
de wereld
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 du
Straatgevecht tusschen Arabieren en Joden
Pa rij 8, 11 Mei (V.D.) In Rabat (Marokko) ls het
na afloop van een vechtpartij tusschen een Arabier en
een tot nu toe onbekend gebleven Inboorling, waarbij
de messen werden getrokken, tot een waar straatge
vecht gekomen tusschen Arabieren en Joden, toen ln de
Arabische wijk het gerucht werd verspreid, dat de aan
valler van den Arabier een Jood was. Een groote troep
Mohammedanen trok naar de Joodsche wijk, waar de
vensterruiten van alle Joodsche zaken werd ingeslagen
en Joden werden mishandeld. Politie, gendarmerie en
troepen herstelden de orde en hebben gedurende den
geheelen nacht de wacht gehouden ln dit stadsdeel.
Moordende Bezuiniging.
Het „Verkeer" geeft een lijstje van ongelukken bij
onbewaakte overwegen en vervolgt:
Het kan niet worden ontkend: met de quaestle der
onbewaakte overwegen in ons land Is iets niet ln orde.
Wanneer wij in de dagbladen telkens berichten lezen
over ernstige ongelukken op onbewaakte overwegen,wan
neer wij in gesprekken met automobilisten en motor-
rijders herhaaldelijk hooren van ongelukken, waarvan
men b ij n a op onbewaakte overwegen 't slachtoffer
■was geworden, wanneer men als voorzichtig automobi
list op reizen door ons land meermalen onbewaakte
overwegen tegenkomt, waarbij men, niettegenstaande
alle voorzorgen, toch heel sterk den Indruk heeft,
geenszins voor 100 „veilig" geweest te zijn dan
moet er met die onbewaakte overwegen toch inderdaad
Iets niet in den haak zijn.
En verder:
Jarenlang kent het weggebruikend publiek den on-
bewaakten overweg, is volkomen Ingelicht omtrent het
juiste gebruik ervan, is doordrongen van het gevaar,
dat bij in den wind slaan der voorschriften drelgf, een
ieder heeft, individueel, al wel honderd maal en op
honderd verschillende plaatsen een onbewaakten over
weg „genomen" en toch gebeuren er herhaaldelijk
nog de ergste ongelukken. Waar ligt dat aan? Wat
mankeert er nog? Waar ligt hier de oorzaak? De vra
gen dringen zich onwillekeurig aan ons op en het ant
woord. dat leder voor zich daarop geeft, is verschillend
Op één punt zijn allen het eens: waar zooveel onge
lukken nog gebeuren, moet er Iets toch niet in orde
rijn met de kwestie der onbewaakte overwegen.
De redactie komt ten slotte tot de conclusie:
Er gebeuren in ons land met de onbewaakte over
wegen te veel ongelukken dan dat de publieke opinie
daarmede vrede kan hebben.
DE OVERVAL IN DE MARETAKSTRAAT TE
ROTTERDAM.
Twee verdachten leggen een bekentenis af.
Twee van de drie arrestanten die aangehouden
werden in verband met den overval op een winke
lierster in de Maretakstraat te Rotterdam, hebben
een bekentenis afgelegd, nl. L. D. en G. K. De man,
die als de hoofddader wordt beschouwd, blijft nog
ontkennen. De drie mannen zullen naar het huis van
bewaring worden gebracht
STUK PLAATIJZER OP HET LICHAAM.
Met twee gebroken bovenbeenen opge
nomen.
Op de Hollandsche Constructiewerkplaatsen te
Leiden is door het breken van een bout, een stuk
plaatijzer ter zwaarte van ongeveer 350 Kg. omlaag
gestort en boven op den 39-jarigen werkman J. J.
P. M. terecht gekomen. Deze is met twee gebroken
bovenbeenen en enkele andere verwondingen naar
het Diaconessenbuis te Leiden overgebracht
Door een dronken wethouder.
In Stetn CL.), dat langzamerhand een benachten
naam heeft gekregen om zijn luidruchtige raadsverga
deringen, is het deze week gebeurd, dat een wethouder
in aangeschoten toestand in de raadsvergadering
kwam.
Hij permitteerde ht zich zelfs om In hemdsmouwen te
verschijnen en begon direct zich in de debatten te men
gen. Hij sloeg, vertelt men aan het Handelsblad, met
de vuisten op tafel en uitte in minder parlementaire
bewoordingen beschuldigingen aan het adres van raads
leden, den burgemeester; ook de pastoor werd niet ver
schoond.
Het liep ten slotte zoo hoog, dat de voorzitter de zit
ting schorste. De wethouder ging heen, maar keerde
even later terug en het spelletje begon opnieuw, in nog
veel ergeren graad.
Ten slotte deed de voorzitter het voorstel den rust
verstoorder door de politie te laten verwijderen, maar
dat voorstel vond geen meerderheid.
De burgemeester gelastte den veldwachter daarne den
dronken wethouder uit de raadszaal te zetten. Met
groote moeite lukte dat.
Wat later ln den avond werd de wethouder ter ont
nuchtering in het arrestantenlokaal opgeborgen.
Niet alle bestuurders hun ontslag genomen
De directie van de KLM. deelt ons mede:
Niet alle vliegtuigbestuurders der K.LM. hebben hun
ontslag tegen 1 Juli a.s. ingediend. De vliegtuigbestuur
ders Al er (Chef Vliegtechnischen Dienst), van Dijk,
Soholte, Soer en Viruly en verder de pas aangestelde
vliegtuigbestuurders Frenken, De Graaff en Kooper
hebben hun dienstverband met de KJLM. niet opgezegd.
Wij wijzen er verder op, dat de vliegtuigbestuurders
allen bij hun Indiensttreding bij de KL.M. een over
eenkomst hebben geteekend, waarin verwezen wordt
naar de considerans, het Reglement Vllegtuigbestuur-
ders voorafgaande, luidende:
,JDe Koninklijke Luchtvaart Maatschappij voor Ne
derland en Koloniën N.V. heeft, overwegende, dat de
aard van het bedrijf der vennootschap medebrengt, dat
het ongestoord en regelmatig voortgang moet hebben
en daarom een collectief stilleggen door de vliegtuig-
bestuurders van den hun opgedragen arbeid al dan
niet na hunnrzijds de dienstbetrekking te hebben doen
eindigen niet kan worden geduld, vastgesteld het
volgende: Ieder vllegtuigbestuurder heeft destijds per
soonlijk verklaard en met zijn handteekening bekrach
tigd, dat hij deze considerans kent en deze juist acht en
zich daarnaar zal gedragen.
Portret-Atelier JAC. DE BOER,
Keirerstraat - DEN HELDER.
Een spoor.
Zooals destijds ls gemeld is op 28 April een bank
looper in het gebouw van R. Mees en Zoonen aan het
Beursplein te Rotterdam beroofd van f650. Het geld
miste de man later uit zijn tasch nadat hij even te
voren voor de balie met een vreemdeling, die om in
lichtingen had gevraagd en tegen hem was aange
drongen, had staan praten. Dadelijk rende hij naar
den uitgang maar de vreemdeling was al verdwenen.
Het vermoeden bestond, dat de beroover een hand
langer heeft gehad, ook een vreemdeling, die op den
bewusten morgen in de bank had rondgescharreld en
die bij de poging om den dief te achterhalen, de
achtervolgers hinderlijk voor de voeten was geloopen.
Ook deze handlanger had weten te ontkomen.
Vorige week is te Amsterdam een diefstal bij een
juwelier in de Kalverstraat geschied, waarna een Bra
ziliaan en een Rus werden gegrepen. Foto's van deze
mannen zijn aan de getuigen van de berooving te
Rotterdam getoond, waarbij eenige in hen de twee
vreemdelingen, die in de bank aan het Beusplein
waren gezien, herkenden. Het onderzoek wordt thans
in de richting van deze twee vreemdelingen voortge
zet.
De eenige leerkracht naar elders vertrokken.
De openbare eenmans-school te Wervershoof bij
Hoorn is reeds sedert 1 April j.1. gesloten ten gevolge
van het feit, dat de eenige leerkracht aan deze on
derwijsinrichting met ingang van dien datum naar
elders is vertrokken en zijn opvolger nog steeds niet
is aangewezen. Deze eigenaardige gang van zaken
houdt verband met het feit, dat men in deze vacature
alleen een wachtgelder wenscht te benoemen. Blijk
baar heeft het lesgeven aan zeven leerjaren tegelijk
voor de wachtgelders weinig bekoring.
De reeds door den Raad benoemde wachtgelder leg
de een certificaat over dat inhield, dat zijn kinderen
moeten wonen in een bosch rijke streek. Daar Wer
vershoof juist heel waterrijk is, kon de benoeming
niet door gaan. Wat een bof voor de leerlingen was.
De inspecteur van het lager onderwijs adviseerde ver
volgens tot aanschrijving van alle wachtgelders, acht
en veertig in totaal. Enkele dagen daarna kwam er
van allen bericht binnen. Ze bedankten in massa. De
inspecteur adviseerde toen tot het maken van een
voordracht van twee candidaten. De een was echter
katholiek, terwijl de andere niet onduidelijk te ken
nen gaf, de betrekking niet te kunnen aanvaarden
in verband met de gezondheid van zijn kinderen. Er
is geschreven en getelegrafeerd aan den minister,
doch tot dusver zonder resultaat. En de leerplichtige
leerlingen loopen maar dag aan dag bij den weg
B O E R D E R IJ~
Verhooging van de prijzen betaald voor
varkens. Verlaging van de heffing van voor
blnnenlandscb verbruik geslachte varkens.
De Nederlandsehe Varkenscentrale meldt:
Met ingang van 15 Mei a.9. heeft de Nederlandsehe
Varkenscentrale de prijzen, welke door haar voor de
varkens worden betaald, met 1 cent per K.G. geslacht
gewicht verhoogd. Dit is de derde prijsverhooging, wel
ke de Nederlandsehe Varken6centrale binnen een kor
ten tijd invoert. Met ingang van het in werking treden
van het nieuwe uitbetalingssysteem naar kwaliteit, op 3
April zijn de prijzen met ongeveer 2 cent per K.G. ge
slacht gewicht verhoogd. Op 1 Mei volgde een verdere
verhooging met 1 cent per KG. geslacht gewicht. Te
gelijkertijd werden de prijzen der varkens, welke per
levend gewicht worden uitbetaald, met 2 cent per K.G.
levend gewicht verhoogd. In verband met het feit, dat
deze verhooging 2 cent bedragen heeft, terwijl de ver
hooging voor de varkens, welke per geslacht gewicht
worden uitbetaald slechts 1 cent per K.G. bedroeg, heeft
de prijsverhooging welke op 15 Mei ingaat, alleen be
trekking op laatst bedoelde groep van varkens.
Door deze opeenvolgende prijsverhoogingen heeft de
Nederlandsehe Varkenscentrale weder een belangrijken
stap gedaan in de richting van het loonend maken van
de varkenshouderij. De gemiddelde prijzen, welke thans
betaald worden, komen neer op ongeveer 16 cent per
pond levend gewicht Uit het oog mag echter niet ver
loren worden, dat de varkens van goede kwaliteit heel
wat meer opbrengen.
Met deze verhooging der varkensprijzen gaat gepaard
een verlaging van de heffing, welke betaald moet
worden voor de varkens, welke voor binnenlandsch ge
bruik geslacht worden. Deze heffing wordt met ingang
van 15 Mei teruggebracht van 10 tot 9 cent per K.G.
geslacht gewicht. Vertrouwd mag worden, dat dit het
gebruik van varkensvleesch hier te lande ten goede zal
komen.
Het ligt voorts in het voornemen van de Nederland
sehe Varkenscentrale om in den loop van de eerst
komende weken pl.m. 15.000 varkens extra af te nemen
en deze varkens voorloopig in te vriezen. Dit zullen
varkens zijn van een gewicht boven 95 K.G. levend
Deze varkens zullen dus eveneens tegen de nieuwe ver
hoogde prijzen worden afgenomen. De bedoeling van
dezen maatregel is, om het te veel aan varkens boven
het z.g. zoutersgewicht, dat op dit oogemblik aanwezig
is, uit de markt te nemen. Hierdoor zal het mogelijk
worden de varkens, welke als bacon naar Engeland ge
zonden worden, tegen een lager gewicht af te nemen,
hetgeen weder tot gevolg heeft, dat een grooter aantal
varkens naar Engeland kan worden geëxporteerd.
EEN NOODLOTTIGE PRIK.
Invalide het slachtoffer.
Donderdagmiddag is de heer M., die in een inva
lidewagentje reed, op den Westersingel te Groningen,
door een op hol slaand paard, dat gespannen was
voor een wagen met palmen en cactussen, die be
stemd waren voor de Groningsche plantsoenen, aan
gereden. Hii werd ernstig <*ewond, o.m. aan het hoofd
en aan een zijner handen. Het ongeval werd veroor
zaakt, doordat een van de cactussen van den wagen
viel en het paard trof, dat daardoor on hol sloeg. De
toestand van den heer M. is niet levensgevaarlijk.
DOOD MET DEN VALBIJL.
Donderdagochtend om zes uur werd op de binnen
plaats van de gevangenis te Deggerdorf a. d. Donau
de 43-jarige dienstknecht Josef Fraundorfer met den
valbijl geëxecuteerd. Hij had in December 1931 een
24-jarige vrouw en een kindje van 3 jaar op afschu
welijke wijze om het leven gebracht, waarna hij uit
een winkelkas 30 M. had geroofd.
door
ESTHER R. LEEN.
MR. LATHINGTON was met vacantle, doch hij
zou niet de man zijn geweest die hij was,
als hij zonder belangstelling had kunnen
kijken naar de andere bezoekers van het
groote café. De jongeman in kwestie zat rechts van
den beroemden arts en psychiater, op het terras van
het bekende café. Sinds een half uur staarde hij aan
één stuk door naar een punt voor zich, terwijl hij
met zijn rechterhand automatisch z'n theelepeltje
zachtjes liet tinken tegen zijn Kopje. Na een half uur
hief hij plotseling het hoofd op en Dr. Lathington las
!n zijn blik als in een open boek. Hij had dien blik
maar al te vaak gezien in zijn langjarige praktijk.
Toen de jongeman achteloos een hoeveelheid geld,
beslist driemaal meer dan hij schuldig was, op den
tafel had geworpen en eensklaps zoo snel, alsof hij
vervolgd werd het terras afliep, legde Dr. Lathington
eveneens wat geld neer en volgde hem.
De jongeman liep snel eenige straten door en stond
toen stil voor een mooi oud huis, gelegen in een
prachtigen tuin. Dr. Lathington stond een moment
in twijfel. Wat moest hij doen? Ervaring en Instinct
waarschuwden hem, dat deze vreemdeling op het
punt stond iets wanhopigs te doen, doch kon hij hem
De jongeman was het
hek binnengegaan en
liep het tuinpad op.
Vastbesloten volgde Dr.
Lathington hem. Voor
de deur schrikte de an
der uit zijn gedachten
op en keek hem verwil-
derod aan. Hij hield
zijn huissleutel in de
vingers, maar zijn hand
beefde zoo, dat de sleu
tel viel. De dokter buk
te zich snel on raapte
hem op
Dank U, zei de ander werktuigelijk. Zijn gelaat
was meelijwokkend om aan te zien. Dr. Lathington
was ervan overtuigd, dat hier een mensch den dood
werd ingejaagd. Er viel geen tijd te verliezen met
conventies.
Dat is de oplossing niet, zei hij bedaard.
De ander staarde hem aan.
Wat zegt U?
Ik ben er zeker van, dat er een betere oplossing
ls, zei de dokter en zijn scherpe, vriendelijke oogen
lieten den verwilden blik van den ander niet los.
Ik ben namelijk arts en psychiater en vele mijner
patiënten stonden aan dv grens, maar zij keerden te
rug er zijn altijd meer wegen, dan men denkt
De jongeman scheen volkomen overbluft. Hij sta
melde. Aan welke grens...
Aan de grens, waaraan U nu staat, zei de dok
ter en die U niet overschrijden moogtzeker niet,
voordat U Uw hart hebt uitgestort bij een man, die in
de twintig jaren van zijn werkzaamheden, zoovéél
heeft gehoord, dat U hem dit .ok nog gerust kunt
vertellen.
Dr. Lathington had lastiger en geslotoner naturen
dan dezen jongeman beheerscht en overwonnen, door
zijn innerlijke kracht en bijzonder innemendheid van
zijn manieren.
Tien minuten later zat hij tegenover den jongeman
in een ruim, rijk gemeubeld vertrek, eenigszins ouder-
wetsch van stijl, doch uiterst smaakvol. Aan den
wand hingen familie-portretten.
Mijn naam is Claude Tarrence, zei de jongeman,
ik ben een van de laatste afstammelingen van een
zeer oud geslacht. Hij wierp een somberen blik naar
de portretten.
Dat zijn voorouders van me. Hij wees naar een
mannenportret. Dat is mijn overgrootvaderdie
vrouw daar is mijn betovergrootmoederen ziet U
dat lachende meisje? Zij was een oudtante van me.
Daar die stijfuitziende meneer met kanten kraag,
is een Tarrence, en die dame met haar Elisaboth-
type allemaal bloedverwanten van me en bijna
allemaalHij stokte en zweeg.
U meent, dat er in Uw familie een kwaal is?
De jongeman keek hem aan met somberen blik.
Een kwaal? Ja, waanzin. U hebt er geen begrip
van, hoe die kwaal gewoed heeft in ons geslacht!
Ik wist het nietmijn arme moeder verborg hot
mij altijdhet werd als een schandelijk geheim
verzwegen voor de buitenwerel i. zooveel als moge
lijk was. Altijd heb ik gedacht, dat mijn grootmoeder
rustig en vredig stierf op haar buitenverblijf, doch zij
stierf in een gesticht. in het dwangbuis. Hij ver
borg het gelaat in de handen. Er rust een vloek
op ons geslacht. In oude tijden is het al begon
nenmoord, woede-aanvallen, uitspattingen
O, het is een ontzettend relaasen ik die trotsch
was op ons geslacht! Hij keek op, met vertwijfelde
oogen. Ik heb mijn vader zoo vereerdnu weet ik,
dat hij stapelgek was, voordat hij stierf en gevaar
lijk voor de omgeving. Men sloot hem in een kamer
op en gaf hem twee bewakers, die voor bedienden
doorgingen. Zoo ging het met zoovelenzoo zal
het met mij gaan!
De dokter kwam naar hem toe en legde hem een
hand op den schouder.
Vertel het mij eens rustig, van den aanvang
afHoe was Uw jeugd hoe hebt U dit ont
dekt?
Als altijd kalmeerde reeds de aanraking van zijn
hand. De ongelukkige Claude Tarrence vertelde, ta
melijk samenhangend, de geschiedenis van zijn jon
ge leven. Hij had zijn vader verloren, toen hij tien
jaar was, zijn moeder toen hij vijftien werd. Een oom,
die tot voogd benoemd werd, voedde hem op. Hij was
altijd gelukkig en vroolijk geweest en had nooit bij
zondere verschijnselen bij zichzelf waargenomen.
Doch op een üag gebeurde er iets, dat hem een vree-
selijken schok gaf. Hij was met zijn oom alleen en
praatte heel gezellig Percy Tarrence was een man
van de wereld, ontwikkeld, geestig en onderhoudend
toen eensklaps een wonderlijke verandering bij
zijn oom plaatsgreep. Zijn gezicht leek te vervallen,
te verslappen, kreeg een idiote uitdrukking, zijn be
wegingen werden onzeker, hij begon nonsens te
brabbelen, werd toen eensklaps heftig, greep een
stoel, sloeg die stuk en viel toen op den grond, zich
kronkelend als in pijnen. Hevig geschrokken belde
zijn neef om de bedienden en men bracht den zieke
naar bed. Na eenige uren werd hij weer geheel nor
maal, zond iedereen, ook den dokter, weg uit de ka
mer en zei, dat hij met zijn neef wat te bespreken
had. Toen vertelde hij hem, wat den jongen altijd
verzwegen was: dat een vreeselijke kwaal als een
vloek rustte op de familie en dat ook hij eraan leed...
Helaas, mijn jongen, ook bij jou heb ik, toen je
nog kind was, verschijnselen ervan opgemerkt
Je arme moeder wilde je de waarheid verzwijgen,
doch het is beter, je te waarschuwen. Daarop gaf hij
hem een sleutel en zei: In die secretarie zijn papie
ren, die geen buitenstaander ooit onder de oogen
heeft gehad. Daarin staat de wtre geschiedenis van
ons geslacht. Claude nam de papieren naar zijn ka
mer mee en las ze.
Sindsdien werd hij als door demonen ver
volgd. De angst voor den waanzin was hard op weg
hem waanzinnig te maken. En vandaag had hij, in
wanhoop, besloten dit ellendig bestaan zonder toe
komst te beëindigen.
De dokter wist hem zoozeer te kalmeeren, dat hij
als herleefd scheen. Op een of andere, ondefinieer
bare manier, bracht Dr. Lathington zijn kracht over
op iemand anders.
Ik zou die papieren graag willen lezen, zei hij,
kunt U ze me verschaffen?
Claude schudde twijfelend het hoofd. Neen, men
heeft de geschiedenis van ons geslacht altijd verbor
gen er bestaan niets andere dan vervalschte pa
pieren, waarin de waanzinverschijnselen worden
verzwegen en verdoezeld.
Maar ik hecht er bijzondere waarde aan ze te le
zen tracht ze me dan door een of andere list te
verschaffen. Inderdaad achtte de dokter het noodza
kelijk dat hij die noodlottige papieren las en boven
dien vond hij het bedenken en uitvoeren van een list
een prachtige..afleiding voor den nerveuzen jongen.
Eenige dagen later bracht Claude Tarrence hem
de papieren. De dokter las ze aandachtig door. Het
was inderdaad een gruwelijk verslag van allerlei
vormen van waanzin en abnormaliteit.
De dokter zat langen tijd erover te denken. Toen
belde hij een kennis op, den bekenden politie-des-
k'undige Dr Green.
Doe mij 'n genoegen en lees die papieren eens,
zei hij, ik zou je indruk ervan willen weten.
Dr. Green bezocht hem den volgenden avond en las
do papieren aandachtig door.
Toen trok hij zijn wenkbrauwen op. Het lijkt
me meer een geval voor U dokter! Wat een familie!
Ik denk, dat wel ongeveer alle vormen van waanzin
erin zijn voorgekomen, die U in de praktijk hebt mee
gemaakt.
Dr. Lathington boog zich muur hem toe, er was een
flikkering in zijn scherpe oogen.
Maar als politieman wil ik Uw oordeel... als
menschcnkennerals criminoloogwelken in
druk maakt dit op U?
Dr. Green antwoordde prompt: Van een tè goed
voorbereiden misdaadandere woorden kan ik er
niet voor vinden... het is "téveel! Teveel van het
kwade in dit geval!
Juist! riep de psychiater levendig, véél te veel.
Een zoo groot aantal afwijkende vormen van waan
zin komen nooit in een familie voor, beste vriend!
Daarom heb ik U gevraagd hier te komen en verzoek
U, de zaak te onderzoeken. Ik heb een flauw ver
moeden, dat deze heele kwestie veel eerder een cri
mineel, dan een medisch vraagstuk is.
Dr. Green floot zachtjes, haalde een notitieboekje
voor den dag en begon zorgvuldig notities te maken.
In hoeverre de familiekronieken vervalscht zijn en
deze echt, is moeilijk na te gaan, behalve wat de laat
ste leden van de ongelukkige familie betreft. Daar
naar zal ik zorgvuldig informeeren. Een week later
bracht hij alle informaties mee.
De vader van den jongen was net zoo gok als
U en ik, zei hij, hier zijn de getuigenverklaringen
van de twee zoogenaamde bewakers, bedienden, die
zeer aan hem gehecht waren en die cle gebrekkige en
ziekelijk geworden man in zijn laatste jaren graag
om zich heen had. We gaan verder. De grootmoeder,
van den jongen is nooit, in wel gesticht ook, opgeno*
men geweest, laat staan in een dwangbuis gestor-*
venziehier de verklaringen van een predikant*
die haar sterven bijwoonde en van een verpleegster.
En hier dit stapeltje behandelt de verdere familie
leden van de laatste vijftig jaren Er komt slechts
één geval voor, dat een normaal gek moet vinden:
een of andere neef trouwde vijf maal! Maar hij was
geen waanzinnige Blauwbaard, die zijn echtgenoo-
ten vermoordde, ze stierven allemaal heel natuur
lijk. En dan dit Hij hield een paar papieren
omhoog. De inlichtingen omtrent Percy Tarrence,
man van de wereld, ontwikkeld, geestig, onderhou
dend, maar zeer diep in de schulden gestoken...*
en eenige erfgenaam ingeval de jongen sterft. Een
bijzonderheid zal U interesseeren: als jongeman was
Percy Tarrence bekend onder zijn vrienden om zün
bijzonder tooneelspelerstalent. Die kleine waanzin
scène moet hij uit zijn mouw hebben geschud!
Dr. Green vind het een merkwaardig geval. Wette
lijk viel niets te doen Men kon Percy Tarrence met
aanklagen, omdat hij familiekronieken gefantaseer}
had, men kon niet bewijzen, dat zijn waanzins-aanval
tooneelspel was, maar desniettemin wist men hem
zoozeer te intimideeren, dat hij naar het buitenland
vertrok. Claude Tarrence werd eenige maandw? la
ter meerderjarig en kwam in het bezit van zijn groote
vermogen.
Dr. Lathington is een kunstliefhebber. Zijn groot
ste trots is een uiterst kostbaar en bijzonder moot
beeldje, van den beroemden Rodin. Het is, oenals
veel van zijn verzamelingen, van kunstvoorwerpen
het geschenk van een dankbaren patiënt. Dr. Lathing
ton zegt wel eens glimlachend: „Van een ingcbeelden
patiënt
eenvoudigweg aanspreken?
