Een telegraafdraad als leidsnoer.
Kantongerecht-
m schagen
Zaterdag 17 Juni 1933.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9296
De mysterieuze nomaden
van het Noorden
Verdraag geen Rugpijn.
HEVIGE HAGELSTORMEN IN JAPAN
Portemonnee met ruim f2000
buitgemaakt.
Bij Examens
Braat geen Kamerlid
ONGEVAL BIJ DE BERGINGSWERKZAAMHEDEN
VAN HET GOUD DER „LUTINE".
Man van den bergingstoren gevallen.
Donderdagmiddag is de 28-jarige A. Kuiper te Ter
schelling van den bergingstoren van den heer
Beckers, bestemd voor het naar boven brengen van
het goud van de „Lutine" gevallen. Vrij ernstig ge
wond werd het slachtoffer opgenomen. Overbrenging
naar het ziekenhuis te Leeuwarden bleek noodzake
lijk.
WETENSCHAPPEN.
Een boek over de Lappen van Noord-
Zweden.
Blijf flink en gezond! Verdraag geen rugpijn, aan
vallen van duizeligheid, onnatuurlijke vermoeid
heid, rheumatiek, ischias, spit, urine-stoornissen,
blaaszwakte, bezinksel in de urine! Deze verschijn
selen wijzen er op, dat het bloed n«et behcyrlijk ge
filtreerd wordt en dat gij dringend Foster's Rugpijn
Pillen noodig hebt.
Verwaarloozing maakt de zaak erger urinezuur
en andere schadelijke onzuiverheden kunnen zich
dan in het bloed ophoopen en schade aanrichten in
alle kwetsbare deelen van het lichaam.
Gij kunt niet gezond worden, alvorens de ver
zwakte organen in den rug, welke zorg dragen voor
de zuivering van het bloed, weder gezond en sterk
zijn. En het beste middel daartoe zijn Foster's
Pillen.
Dit speciale middel heeft duizenden hun gezond
heid hergeven. Waarom zoudt gij hun voorbeeld niet
volgen?
Foster's Rugpijn Pillen zijn verkrijgbaar bij alle
drogisten enz a f 1.—f 1.75 en f3.— per doos.
ERNSTIG NOODWEER BOVEN ITALIÖ.
DOOR ZUIDTUNISIë OVER DE GRENS VAN TRI-
POLITANJë. SLECHTE WEGEN, TENSLOTTE
SLECHTS EEN KARRESPOOR, IN HET
GRENSPLAATSJE. ONAANGENAME
FRANSCHE MILITAIREN. VÓÓR
HET ONBEKENDE.
(Van onzen reizenden correspondent.)
TRIPOLI, 30 Mei.
HET was 's avonds, de duisternis omsluierde
reeds de stad, toen we te Sfax aankwamen.
De aankomst in een ons nieuwe stad na het
vallen van het donker is steeds iets zonder
lings; Alle ons onbekende straten, huizen, gezichten
zijn in het felle licht van onze sterke electrische lan
taarns vreemd als dingen uit een droom.
Te Sfax kwamen we eerst in een voorwijk en we
dachten, dat dit de stad was, doch men verwees ons
verder, tot we aanlandden op een breeden boulevard
met groote, hei-verlichte café's. waar menschen, Eu-
ropeesche gekleede heeren en dames en militairen, bui
ten zaten in den zoelen avond. Als de hooge, wuiven
de palmen er niet waren geweest, hadden we ons in
Europa kunnen wanen.
We volgden onze gewone methode: we reden vóór
bij een bescheiden café. waar mijn makker zich neder,
zette, dicht bij ons voertuigje, om er een oog op te
houden, terwijl ik te voet de stad introk op zoek naar
een goed en niet te duur hotel en con eetgelegenheid.
Na mijn terugkeer gingen we er op uit een onder
komen te vinden voor onze motorfiets met zijspan-
wagentje.
Bij mijn dwalen door de stad had ik ook het Ara
bische gedeelte ontdekt, hooge wallen, torens, poor
ten, daarachter nauwe, kronkelende straatjes met tal-
looze verlichte open winkeltjes en werkplaatsjes,
waar de menschen niettegenstaande het late avond
uur, nog bezig waren. Op dat oogenblik gevoelde ik
voor dit alles niet veel belangstelling, want ik was
geradbraakt door den ontzettend slechten weg tus
schen Sousse en Sfax, waar we slechts één troost had
den gehad, namelijk de indrukwekkende bouwval
len van een grootschen Romeinschen schouwburg,
die nu verlaten ligt nabij een klein onaanzienlijk
Arabisch dorp, El Djen.
's Morgens, vóór ons vertrek uit Sfax, drentelden we
toch nog een uurtje door het sprookjesachtige Ara
bische deel, maar langen tijd konden we daaraan
niet besteden. We moesten naar de grens en dan naar
Tripoli, waar ons nieuw geld wachtte. De afstand
van Sfax naar de Italiaansche grenspost in Tripoli-
tanië bedraagt driehonderd en dertig kilometer en in
dien de toestand van den weg dit toeliet, wilden we
dien afstand in één dag afleggen.
Het liep anders. Na ongeveer vijf kilometer over
een tamelijk goeden weg, begon iets te rammelen en
spoedig hadden we de oorzaak ontdekt. De ijzeren
bagagedrager achter op het motorrijwiel, waarop een
zware alluminium koffer rust, was gebroken. Zóó
konden we niet verder rijden. Op vindingrijke wijze
■wist mijn makker het gebrek te herstellen en we kon
den onzen tocht voortzetten, doch niet zonder een
tijdverlies van anderhalf uur.
We kwamen meer in het zuiden. Talrijker werden
de kameelen on de palmen, doch ooievaars zagen we
niet meer.
De ooievaars storen zich niet aan wat geleerde men-
gchen in boekjes hebhen geschreven. Zij trekken lang
niet alle in het voorjaar naar Europa om in het na
jaar naar Afrika terug te vliegen. Honderdduizenden
dezer vogels nestelen en broeden in het noorden van
Marokko en Algarije, om in den winter verder naar
het zuiden warmer streken op te zoeken, want ook
in Noord-Marokko en Algarije kan het enkele maan
den per jaar flink koud zijn. In Zuid-Tunisië, waar
wij nu met onze motorfiets met zijspanwagentje kwa
men, wordt het 's zomers evenwel te warm voor onze
langbeenige, gevleugelde vrienden en hier ziet men
dan ook geen ooievaarsnesten.
Zeldzamer werden ook de dorpen en huizen en op
afstanden van vele tientallen kilometers ontmoetten
we alleen nu en dan Bedoeïnen met kameelen of
suisden we een klein Bedoeïnenkamp voorbij. Deze
kampen zijn steeds opgeslagen nabij een bron, want
het watervraagstuk is allerbeheerschend in het leven
dezer menschen.
De weg werd langzamerhand niet meer dan eeu
„spoor", een zandweg, zonder bruggen over de wei
nige „weds". riviertje, die trouwens het grootste deel
van het jaar droog liggen. Daar, waar de weg door
een steeds ondieper „wed" gaat. is hij verhard, dus
voor den regentijd gemaakt tot een betrouwbare door
waadbare plaats.
Het landschap werd dorder, troosteloozer, onvrucht
bare bodem met distels, een woestenij. De toestand
van den weg dwong ons onze snelheid aanmerkelijk
te verminderen. Ons zijspanwagentje danste en
sprong als een roeibootje bij woelige zee en het was
reeds tamelijk ver in den namiddag, toen we Gabes
bereikten, waar we wilden eten.
Gabes is in deze woestenij een oase, een verkwik
king, een paradijs. Bronnen zijn er met helder water
en het eigenlijke dorp is gelegen bij een woud van
heerlijke palmen.
Van hier naar Ben Gardane, het grensplaatsje op
het gebied van Tunisië, is een afstand van ruim hon
derdvijftig kilometer door een verlaten streek weder
langs een zandweg. Wat ons na Ben Gardane. wacht
te, wisten we nog niet. Niemand had ons daarover
voldoende inlichtingen kunnen geven.
Het liep al tegen den avond toen we een poort
door reden en plotseling op een Arabische markt
plaats, met terzijde een moskee stonden. Dat was
Ben Gardane. het laatste dorp vóór de grens van
Tripolitanië. Hier moesten we de papieren voor ons
motorvoertuigje in orde laten brengen en moesten
we onze paspoorten laten afstempelen. Dit alles zou
tijd vorderen en het was al laat.
„Is er een weg naar de Italiaansche grenspost?"
vroegen we. „Er was een karavaanspoor", vertelde
ons een Arabier. „Dat spoor eaat, dikwijls verloren",
deelde een ander mede, „doch er is een telegraaf
draad, die als wegwijzer kan dienen."
„Hoe ver is de afstand naar de Italiaansche grens
post?" informeerden we verder. „Twintig kilometer",
me nde de een; „zestig kilometer", schatte de ander.
Allen waren het er over eens, dat we in dat Italiaan
sche grensgehucht, Pisida, geen gelegenheid zouden
vinden om te overnachten.
We besloten daarom dien avond niet verder te
trekken. Te Ben Gardane bleek een hotel te zijn,
Hotel de France, een eenvoudige maar zindelijke in
richting, waar we een kamer met twee bedden kre
gen voor twaalf franc, en waar we konden eten, een
eenvoudig, maar goed maat.
Den volgenden morgen hadden we eerst de noo-
dige formaliteiten te vervullen bij de douane voor
onze machine. Ook moesten we ons melden, ter af
stempeling van onze paspoorten, bij de (militaire)
politie, die hier al zeer weinig beleefd en tegemoet
komend bleek. Een inlandsch militair politieman wil
de ons den toegang tot den schaduwrijken hal ver
hinderen. We moesten buiten wachten in de felle
zon. Dat was het bevel van den commandant voor
alle vreemdelingen. Ik stoorde me daaraan niet en
vroeg dadelijk den commandant te spreken. Er ver
scheen een luitenant, wien ik vertelde dat ik zulk
Een verkwikkende bron in de woesternij
rond Ga^es.
een onbeleefde en ongastvrije behandeling niet ge
woon ben en dat ik ook niet, van plan was me die
te laten welgevallen. De jonge man nam onze pas
poorten in ontvangst en verdween er mede in zijn
kantoor doch liet ons in den hal.
Even later verscheen er een adjudant-onderofficier,
die ons weder naar huiten, in de brandende zon
wilde jagen. Ik zette hem uiteen, dat ik met hem
niets had te maken, daar ik reeds met zijn officier
had gesproken. Mopperend verdween de man om na
enkele oogenblikkcn, iets beleefder geworden, terug
te keeren en ons mede te deelen, dat we na een
half uur onze paspoorten konden komen halen.
De heeren hebben zich later blijkbaar bezonnen en
zonden ons een mannetje tegemoet om ons onze pas
poorten te overhandigen. Het zou geen kwaad kunnen
indien men dezen luitenant en zijn adjudant eens
©enigen tijd zond naar een inrichting om betere ma
nieren te leeren. Zeer zeker zijn zij niet de aange
wezen menschen om het vreemdelingenverkeer in
Tunisië te bevorderen.
Ter eere van het volk. dat voor het beleefdste ter
wereld doorgaat, mget ik verklaren, dat ik zulk een
behandeling aan een Fr^nscho'grenspost nog nimmer
ondervond.
Alles was gereed voor ons vertrek naar Tripolitanië.
Een jongetje op 1 n fiets ging ons voor om ons den
weg ie wijzen, maar dat was geen weg; we
zagen een spoor in het zand, een karavnanspoor en
daarnaast ging als leidsnoer een telegraafdraad.
T derop wordt de weg nog slechter", zeide de
knaap ons troostend, toen hij afscheid van ons nam.
Mijn makker en ik keken elkander eens aan en
spraken toen het eenige woord, dat we onder deze
omstandigheden kond n zeggen: „voorwaarts".
J. K. BREDERODE.
Tal van slachtoffers.
Uit Tokio, 15 Juni (V.D.):
Gisteravond hebben de sedert jaren hevigste hagel
stormen gewoed boven de provincies Hyogo, Sjiga en
Goemma. Negen personen zijn om liet leven geko
men, honderd gewond. Meer dan honderd huizen zijn
vernield, terwijl 1000 huizen zijn beschadigd. De ver
woesting had plaats tengevolge van een cycloon, wel
ke na den storm kwam opzetten.
Bij een inbraak te Apeldoorn.
Bij de familie J. Moerman aan den Arnhemscheweg.
te Apeldoorn, is dezer dagen op een middag ingebro
ken en een portemonnaie met ruim f2000.ont
vreemd. De ongewenschte gast drong binnen door het
W.C.-raampje. De politie arresteerde deswege te
Amersfoort zekeren B., iemand die in een psychopa-
teninrichting verpleegd wordt en thans 14 dagen met
vacantie thuis te Apeldoorn was. B. bekende volledig.
TWEE PERSONEN DOOR DEN BLIKSEM
GETROFFEN EN GEDOOD.
Bij noodweer boven Karlsruhe.
Een hevig noodweer, dat den middag van den Sa
crementsdag hoven Karlsruhe woedde, heeft twee
dooden geëischt. De vrouw van den fabrikant Leichtl
en de voorganger van de Evangelisch Christelijke ge
meenschap in Karlsruhe, Luttenberger, bevonden
zich in een tuin, toen zij door den bliksem werden
getroffen en op slag gedood.
INBRAAK TE HAARLEM.
f 1140.gestolen. De vroegere echtge
noot van de bestolene aangehouden.
Tijdens afwezigheid der bewoonster is ingebroken
in perceel Magdalcnastraat 2 te Haarlem. Do inbre
ker vernielde het slot van de voordeur en kon zoo
binnenkomen. Hij heeft een ijzeren geldkistje met
f 1140 meegenomen.
De recherche heeft als verdacht van deze inbraak
aangehouden den vroegeren echtgenoot van de be
woonster. Hij is in bewaring gesteld.
De mysterieuse nomaden van het Noorden, de trek
kende Lappen, die in weerwil van hun hard en in
spannend leven van generatie tot generatie met onge
veer 20 toenemen, terwijl een vijfde der kinderen
beneden het jaar sterft, worden met een aantal an
dere feiten bekend gemaakt in het belangwekkende
boek over de rassenbiologie der Lappen, dat door het
Instituut voor Rassenbiologie in Upsala in de Engel-
sche taal is gepubliceerd.
Professor H. Lundborg, de directeur van het Insti
tuut, is de belangrijkste medewerker aan dit boek. Hij
heeft het uitvoerige onderzoekingswerk voor ongeveer
90 verricht. Alle Lappen, die in Zweden wonen zijn
geregistreerd, terwijl het onderzoek tot een eeuw ge
leden teruggaat
Een ander interessant feit is dat de Lappen een be
trekkelijk laag sterftecijfer hebben, hetgeen waar
schijnlijk het gevolg is van de omstandigheid, dat
zij niet aan dezelfde gevaren van infectie zijn bloot
gesteld als de gevestigde bevolking. Niet minder dan
10.000 nomadenfamilies zijn geregistreerd en nauw
keurig statistisch onderzocht
Dit monumentale werk zal door een tweede deel
worden gevolgd, dat grootendeels gewijd zal zijn aan
de medisch-biologische resultaten, de ziekten der Lap
pen, het resultaat der rasvermenging e.d.
Dit werk is met zeer groote belangstelling dooi
biologische deskundigen ontvangen, die het er over
eens zijn. dat professor Lundborg door dit werk op
nieuw heeft bewezen een der groote geleerden ter we
reld te zijn op dit speciale gebied.
blijft men kalm en helder, indien men vooraf
Mijnhardt s Zenuwtabletten gebruikt.
Koker 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
■BteimwiwriiraianHra
Zitting van Donderdag 15 Juli.
Op dezen mooien Junimorgen waren er weer enkelen
die Rijks schatkist wilden spekken. Daartegen bestond
niet het minste bezwaar.
Er werd goed geofferd!
DE LACHENDE VISSCHERMAN.
Het eerst werd de zaak afgeroepen tegen den Spa
kenburger vischhandelaar H. de Gr. Een heel regiment
getuigen zette luister bij, terwijl den poontjesleveran
cier rechtskundigen bijstand verleehd werd door Mr.
Sieburg uit Utrecht.
Deze garnalenverleider was naar hier ontboden ter
zake dat hij op 28 Maart j.1. op den Rijksstraatweg in
de gemeente Zijpe, de 16-jarige Schager schoone Marie
Beers had aangereden met zijn vischauto. Het eerst
verscheen voor 't front der troepen de 30-jarige visch
handelaar. die in zijn eigen taaltje een omstandig ver
haal deed. Verdachte gaf toe Marietje te hebben getor
pedeerd. maar alles ging buiten zijn schuld. De jongeda
me fietste naast haar boezemvriendin, de 15-jarige M.
Meuleveld. De dames reden hand in hand. Waar de
Gr. ze achterop reed, gaf hij signaal en wilde links
passeeren. De dames hadden er maling aan en bleven
naast elkaar doorpeddelen. Terzelfden tijd naderde van
den anderen kant een personenauto, 't Gevolg was dat
verdachte vlug weer naar rechts moest uithalen om
een botsing met de auto te voorkomen. Ongelukkiger
wijze pikte de auto Marietje aan den haak. Een groote
wond aan den arm, een algemeene valpartij en een
kapotte fiets waren 't gevolg.
De kantonrechter begon met te wijzen op 't hoogst
gevaarlijke hand in hand rijden en gaf de dames een
flinke veeg uit de pan. Als eerste getuige werd gehoord
de aangereden Marietje, die de lezing van verdachte on
derschreef. Alleen is ze van meening dat verdachte
moest wachten tot de andere auto voorbij was. Al met
al leed ze klein f 100 schade, maar de kantonrechter
maakte haar duidelijk dat er niet meer dan f 50 te
eischen is.
De tweede getuige was haar hartsvriendin, die ook al
niet veel nieuws vertelde, 't Ging als gesmeerd voor
den garnalenman en geen wonder was 't, dat Mr. Sie
burg er van af zag de getuigen a decharge te doen
hooren.
Zoo kwam dan 't O. M. aan het woord, die 't een
twijfelachtig geval noemde. De meisjes deden wat niet
li geoorloofd.
Er werden geen termen gevonden om verdachte
schuldig te verklaren, weshalve ontslag van alle rechts
vervolging werd gevraagd.
De geachte verdediger vond 't zonde om niets te zeg
gen na zoo'n reis en hield een heele speech met het
refrein, dat hij zich bij 't voorstel van het O.M. geheel
kon aansluiten.
De kantonrechter werd der Dritte im Bunde en zoo
kon 't looze visschertje vrij terug reizen naar Spaken
burg aan Zee.
DIE HEERLIJKE TARWEWET.
Aan de zoo goed bedoelde uitnoodiging om te komen
debatteeren had niet gehoor gegeven de bakker J. K. uit
Winkel. Deze held van de krentemik moest terecht
staan omdat hij het register, hem cadeau gedaan door
den ambtenaar, belast met 't toezien op de naleving der
zaligmakende tarwewet, niet had bijgehouden. Op 6 Fe
bruari vloog hij tegen de lamp.
K. had als gevolmachtigde en raadsman verkozen Mr.
J. Bulskool uit Schagen, die dan ook aanwezig was om
dit appeltje te schillen.
Mr. Buiskool kan direct van wal steken en begint met
er op te wijzen dat verdachte het bloot materieële feit
erkent, m.a.w. de lijst was niet ingevuld.
Het O. M. vond dat 't prachtig losliep en eischte f 20
boete of 20 dagen „slaap wel."
Maar Mr. Buiskool was er ook niet om vliegen te
vangen! Spr. hield een zuiver juridisch verweer, wees
op de onmogelijkheden in de nooit volprezen tarwewet
Verscheiden personen door den bliksem
gedood.
Woensdag en Donderdag was het noodweer boven
Italië. Uit Sicilië en omstreken van Napels worden
ernstige overstroomingen gemeld. In Zuid-Italië wer
den verscheidene personen door den bliksem gedood.
GANDHI ERVAN BESCHULDIGD
CHRISTEN TE ZIJN.
Ook verzet tegen huwelijk van zijn zoon.
Reuter meldt uit Poona. In de voortgezette ver
gadering van de orthodoxe Brahmanen werd Gandhi
er van beschuldigd Christen te zijn en teveel den
Bijbel te lezen. Verder drong men er bij hem op aan
het huwelijk tusschen zijn zoon Devidas met een
meisje van een lagere kaste te beletten.
Te Assen is gisteren onder voorzitterschap van den
heer H. Stesnge Jzn. de algemeene vergadering van
de afdeeling Drente van de Boeren-, Tuinders- en Mid
denstandspartij gehouden.
Na een woord van welkom tot de aanwezigen, gaf
de voorzitter een uiteenzetting van hetgeen er in de
vergadering te Utrecht was besproken.
Na eenige discussies werd mét groote meerderheid
van stemmen besloten mr. Vervoorn zijn eens gedane
belofte te doen handhaven en alzoo zijn zetel als ver
kozen lid der Tweede Kamer te behouden en niet af
te staan aan den heer Braat.
en was tot de slotsom gekomen dat de wet veel ver
biedt, maar niet aan een bakker. De tarwewet is er om
de inheemsche tarweteelt te beschermen, maar niet om
bakkers te leeren schrijven. Dat een bakker verplicht is
om een register bij te houden staat in geen enkel arti
kel. Waar de ten lastelegging hier, volgens den raads
man alle bindende kracht mist, vraagt Mr. Buiskool
vrijspraak of anders een zéér geringe geldboete.
Tusschen den verdediger en 't O.M. ontspint zich een
heel dispuut, wat hierop uitdraait, dat 't O.M. bij den
eisch persisteert. Verdediger verzoekt tenslotte een schrif
telijk vonnis te wijzen, aan welk verzoek de kanton
rechter over 14 dagen zal voldoen. Bakker hou vast!
DE STOUTE HEIMACHINE.
De niet verschenen A. D. S. uit Schagen vervoerde op
4 April 's avonds een heimachine op een vrachtauto,
't Heele gevalletje was meer dan 4 M. hoog. Op den
Lagedjj-k pikte de heimachine draden van 't electrisch
net en de telefoon, met als gevolg dat groote storing ont
stond. Draden braken af en bij vele menschen ging de
lamp uit. De gebroken draden lagen over den weg ver
spreid en dank zij 't kordaat optreden van J. S. wer
den geen menschen of dieren geëlectroduceerd.
Getuige Buis kwam verklaren dat de vonken uit de
draden spatten toen de aanrijding in de lucht plaats
vond.
't O.M. wilde nu ook nog de stukken er af laten
vliegen en eischte f 30 boete of 30 dagen vrij van hel
en. Zoo had de Kantonrechter 't ook bekeken en de
uitspraak was conform den eisch.
DE FIJNGEMALEN HARLEY TRAPSON.
De vischhandelaar J. V. staat vervolgens terecht ter
zake dat hij op 10 April te Kolhorn al achteruitrijdend,
met z'n vrachtauto vol visch een fiets, welke tegen,
een schuur stond, aan puin reed.
Twee Kolhorner ingezetenen, t.w. de 28-jarige land
arbeider A. Kooger en de 22-jarige arbeider C. Lief
hebber waren van deze grappenmakerij getuigen.
't O M. meende, dat deze bokkensprongen niet on
beloond mogen blijven en eischt f 20 of 20 dagen.
Uitspraak 10 pop dokken of 10 dagen naar „De
houten lepel".
NOG EENS DE TARWEWET.
De 57-jarige C. van Str., bakker te Schagen, heeft
tarwemeel in voorraad gehad en weigerde den ambte
naar der tarwewet inzage van de lijsten.
Verdachte geeft 't toe, maar de lijst was op de loop.
Het O.M. begreep dat direct f 20 of 20 dagen. De
':an ton rechter had een zuinige bui en maakte er f 12
of 12 keer 24 uur van.
DE SLAGER EN 'T KEURLOON.
De 20-jarige slager J. H., wonend te Sint Maarten,
was op 5 April gesnord, omdat hij een kalf had ge
slacht welk niet was voorzien van 't vereischte keur
merk. Verdachte geeft 't royaal toe, hy wilde die 80
centen keurloon liever zelf houden.
Het O.M. noemt zoo iets een ergerlijk feit, 't kalf
was een wrak beestje en niet voor consumptie ge
schikt. Zooiets kan niet door den béugel.
De eisch luidde tegen vriend H. 30 pop betalen of
S0 dagen uit logeeren in kasteel „Bellevue". De Kan
tonrechter maakt 't niet zoo bont. Uitspraak f 25 of
25 dagen.
DE VERSTROOIDE KOLENBOER.
De 22-jarige brandstoffenhandelaar P. J. W. uit Anna
Paulowna reed op 26 April in die gemeente met zijn.
auto en met het rijbewijs van papa. Jammer genoeg
liep hij tegen de lamp van de politie. Per ongeluk had
hij de verkeerde papieren meegenomen.
Eisch f 5 of 5 dagen. Uitspraak 3 om 3.
HET ROOIE ACHTERLICHTJE.
Achtereenvolgens staan terecht de 42-jarige J. S. uit
Harenkarspel, tuinder van beroep en de 25-jarige
timmerman C. M. uit Nieuwe Niedorp. Beiden waren,
aangehouden, omdat de reflector op hun fiets den
goeden stand niet had. Elk moet nu 50 centen be
talen of 1 dag brommen.
De eisch luidde f 3 of 3 dagen tegen elk der boos
doeners.
