Het eiland der tranen.
SCHAGER COURANT. Tweede blad. No. 9298
Woensdag 21 Juni 1933.
Slechts één keer
Ingezonden Stukken.
SLACHTHUIS DER
ZIELEN.
t<
d
P
n
kunt ge een dubbeltje uitgeven. Besteedt
het daarom goed en koopt er een rol ori-
gineele KING Pepermunt voor. KING
verschaft U een heerlijk genot door de
fijne smaak en geur, maar brengt U te
vens in een opgeruimde stemming, door
de opwekkende en verkwikkende eigen
schappen.
KING Pepermunt.
Hen lijdensweg voor de landverhuizers al
vorens zij het beloofde land mochten
betreden.
Einde van Ellis Island.
De Amerikaansche regeering heeft beslo
ten de gezamenlijke inrichtingen der
vreemdelingenpolitie op te heffen. De tijd
is voorbij, dat over den Oceaan'nog scha
ren hoopvolle menschcn werden aange
voerd. De stroom landverhuizers heeft
reeds lang opgehouden Ten laatste werd
deze „voorkamer" van Amerika een con
centratiekamp van slachtoffers der werk
loosheid, die waren uitgewezen of vrijwil
lig den dag van hun vertrek naar de oude
wereld afwachtten.
Van Ellis Island uit, het eiland in de haven van
New York, waarheen alle menschen. die naar de
Vereenigde Staten immigreeren, worden gebracht
om hier aan een zeer omstandig onderzoek en dik
wijls een langdurige interneering te worden onder
worpen., voor zij den Amerikaanschen bodem mo
gen betreden, van dit eiland der tranen ziet men
nog het Vrijheidsbeeld van New Yoik. Nevel en
rookwolken omgeven de geweldige figuur, die als
een lokkende fantoom zich hoog buven de haven
in de loodgrijze lucht verheft. Dit beeld zweefde den
hierheen verbannenen als een begoocheling voor den
geest. Zouden zij ooit dit Vrijheidsbeeld voorbij mo
gen gaan? Of zouden zij terug moeten keeren naar
Europa, zonder het Amerikaansche land zelfs maar
even te hebben betreden?
Voor den oorlog gingen jaarlijks gemiddeld 750.000
landverhuizers over Ellis Island naar de Vereenig
de Staten. Europa wist helaas veel te weinig van het
eiland der ellende, zooals een groot deel van de
Amerikaansche kranten Ellis Island noemde.
Wanneer de landverhuizers hun schip hadden ver
laten, dan werden zij met pak en zak in een heel
klein kottertje naar het eiland gebracht. Terwijl de
Amerikanen bij de verladingen reeds voor den oor
log cr rekening mee hielden, dat de omvang der
nieuwe ruimten eenigermate met die der oude over
eenkwam, gebruikte men voor de menschen, die
van de transatlantische reuzenbooten van het tus-
schendek kwamen, slechts een armzalig bootje. Het
waren ook maar landverhuizers! Zij moesten maar
zien, hoe zij op het scheepje onderkvvamen, ook al
duurde het uren tot het zijn menschelijke vracht ein
delijk op Ellis Island loste. De meeste landverhui
zers voerden in den regel zeer veel bagage mee.
Ieder moest nu zijn hebben en houden van het mo
ment af, waarop hij op het eiland landde, tot op het
oogenblik, waarin over hem en zijn lot werd be
slist, in de hand houden. Dat was in het gunstigste
geval: twee, drie uren. Wie het niet zelve heeft mee
gemaakt, vindt dit wellicht een onbelangrijke klei
nigheid. In werkelijkheid was het echter een bar-
baarschhcid.
Urenlang moesten de aangekomenen hun bagage
trap op trap af sleepen, zonder ze ook maar tien
minuten naast zich op den grond te rm.gen zetten.
Dc vrouwen evengoed als de mannen Wie niet meer
voort kon, werd gestompt en toegesnauwd. In groote
groepen met vrouw cn kind moesten de landver
huizers de lijdensstations van Ellis Island doorma
ken. Het waren geen strafgevangenen, die op dit
traneneiland niet volgens recht en wet, maar voor
het grootste deel naar willekeur en luim behandeld
en mishandeld werden, maar het waren burgers van
F.uropeesche staten, wier eenige misdaad daarin be
stond, dat zij zich in Amerika, meest om zuiver eco
nomische redenen, een nieuw burgerlijk bestaan wil
den zoeken. Van dierenmishandeling en dierenkwel
ling zag men in de Amerikaansche groote steden
nooit veel, dank zij de vereenigingen tot dierenbe
scherming, maar vereenigingen tot bescherming
van menschen zouden even dringend noodig zijn
geweest, als men Ellis Island in den vooroorlogstijd
had gekend.
„T.D." of: Hel.
Destijds, toen wel 4000 passagiers dagelijks de
landingsbrug overschreden, kon men begrijpelijker
wijze ieder afzonderlijk niet veel opmerkzaamheid
wijden. Maar ook in den naoorlogstijd. toen de land
verhuizers-bepalingen steeds strenger gehandhaafd
werden, bleven de concentratie-kwartieren nog ja
ren lang in een toestand, die het oponthoud erin
Nationale vliegdag op het
Berliinsche vliegveld
Hierboven parachute-sprongen op het Berlijnsche
vliegveld Tempelhof, waar de Duitsche Aero-
club als besluit van de Berlijnsche vliegweek een
grooten nationalen vliegdag organiseerde.
een hel maakte. De aangekomenen stonden on-
toezicht van de Amerikaansche vreemdelingen
litie. Na de lichamelijke visitatie werden de papie
onderzocht en wee den arme. als op zijn pas of
landverhuizersbewijs ook maar het geringste foutje
voorkwam, Hem werd een plaatje omgehangen,
waarop de twee hoofdletters „8.1Special Inqui-
ry is speciaal onderzoek, voorkwamen. Gelukte het
hem niet. zich voor een andere commissie „plaatjes-
vrij" te maken, bleek, dat de landverhuizer door een
of andere oorzaak niet in staat was zich alleen er
door te slaan, tot de plaats, waai hij werk zou vin
den, had bereikt, dan kreeg hij een plaatje met de
letters „T.A.", dat hem de hulp van de Amerikaan
sche vreemdelingenpolitie tot zijn bestemming ver
zekerde. Zeer slecht waren echter zij er aan toe. bij
wie men aan de bevoegdheid om binnen tc komen,
twijfelde Deze kregen een plaaije met de letters
„T.D." omgehangen, hetgeen beieekende: .„Voor on-
bepaalden tijd tegengehouden dat bctcekende de
hel! In benauwde, getraliede kerkers, werden de lie
den als schapen binnengedreven. Daar leefden zij
niet anders dan als gevangenen De donkere afzon
derlijke cellen voor tegengehouden immigranten
werden weliswaar na den oorlog afgeschaft, maar
de ongelukkigen bleven een nummer, meer niet. In
doffe gelijkvormigheid gingen de dagen voor hen
voorbij, hun eenige gedachte was. ééns uit deze hel
vrij te komen. Men stond bun niet toe te telefonee-
ren met het Amerikaansche vasteland, noch liet
men hun geestelijke opwekking verschaffen. Hoopvol
geloofden zij. in het land der Vrijheid te geraken,
maar voor zij dit hadden betreden, stonden zij in
een kerker, tegenover onverbiddelijke beulsknech-
AAN OUDERS, OP WEER ZOONS LATER
MILITAIRE VERPLICHTINGEN ZULLEN RUSTEN.
Zijt gij er op gesteld, dat Uw zoon zijn dienstplicht
vervult in zijn vrijen tijd en in eigen milieu, waardoor
hij zoo kort mogelijk in de kazerne verblijft?
Welnu laat Uw zoon dan een verbintenis sluiten bij
Het V ooroefeningsinstituut.
Dit instituut biedt Uw zoon ongetwijfeld groote voor-
deelen, waardoor zijn verblijf in de kazerne tot een
minimum wordt teruggebracht.
Daarom wordt U in ernstige overweging gegeven
deze zaak met Uw zoon te bespreken, aangezien toe
treding tot het instituut een persoonlijk belang voor
hem kan zijn,
Voorgeoefenden worden tegen hun wil niet onder
de wapenen geroepen tot handhaving of herstel van de
openbare orde of rust.
Verbondenen beneden den leeftijd van 18 jaar worden
bij een legermobilisatie niet onder de wapenen geroepen
Mocht U zelve nadere inlichtingen wenschen, dan
worden die U gaarne kosteloos verstrekt. U kunt zich
daartoe schriftelijk of in persoon wenden tot
Kapitein C. HOOGER6,
Commandant Landstormverband „Alkmaar"
Gasthuisstraat 1, Alkmaar.
DE GROOTE SCHANDE.
Geachte Redactie,
Zoud u bereid zijn aan liet onderstaande een plaats
je in de Schager Courant te verleenen. Bij voorbaat
mijn dank.
De z.g. saneering van het bloembollenbedrijf is de
aanleiding, niet de reden dat ik het volgende ga
schrijven. Als tuinbouwer lees ik wel eens de artike
len over de minimumprijzen en vernietiging van tuin
bouwproducten, als verbouwer van een hoekje bloem
bollen heb ik me, met het z.g. saneeringsplan bezig
moeten houden. Volgens sommige voormannen in de
zuivelcultuur moet de veestapel verminderd worden,
opdat melk cn boter duurder worden. Maar gelooft
men nu werkelijk dat de groote verbruikersgroep, en
dat zijn de arbeiders, de kleine boeren en tuinders,
van een loon of steunuitkeering zooals die tegenwoor
dig is, duurdere boter en melk kan betalen? Men
gaat margarine gebruiken cn als de margarineproduc
tie verboden zou worden of de prijzen kunstmatig om
hoog zouden gaan, welnu, dan moet men, evenals in
Duitschland thans veel het geval is, geen boter, maar
jam of appelstroop op z'n boterham smeren, omdat,
wie zeven of acht gulden voor voeding heeft er geen
tien of twaalf uit kan geven.
We moeten straks bloembollen en plantgoed inle
veren. Ze zullen worden vernietigd, er zullen minder
bollen worden geteeld, de prijzen worden kunstma
tig omhoog gebracht. Resultaat? De bloemen zijn
straks weer alleen voor wie ze betalen kan. In de ka
mer en in de ziekenkamer van groote groepen zal
geen bloem meer wat vreugde geven, omdat ieder
daar ieder dubbeltje alleen voor 't allernoodigste
moet worde.) I tced.
Verschillende gewassen mogen slechts in beperkte
mate worden ueteeld. Maar voelt men nu nog niet
dat de menschheid van tegenwoordig bezig is zijn pro
ten. Daar was de inquisitie, de vragerij, naar naam,
beroep, herkomst,, enz. Van dit gansche chicaneeren
de reusachtige apparaat, met al zijn menschontecren-
de kwellingen deugde niet veel, want velen zijn van
het eiland der tranen aan land gekomen, die volgens
recht afgewezen hadden moeten worden.
Kleine schurkerijen en zwendelariien hielpen daar
toe mede, terwijl anderen, op wie om zoo te zeggen,
geen ziertje viel aan te merken, die een handwerk
hadden en aanbevelingen bezaten, geinterneerd en
tegengehouden werden.
Het slachthuis der zielen heeft een Amerikaansch
schrijver jaren geleden eens liet. eiland der tranen
genoemd. Onzeggelijk leed is hier geleden door men
schen, die hier tegen hun wil werden vastgehou
den. Hun geloof aan betere toekomst, zocht men
door verhooren systematisch te verstoren. Men schil
derde hun de ellendigste tafereelen af, die zich
zouden afspelen als zij ziek werden, of zonder voed
sel op straat zouden komen tf staan. Men hield hen
bewust in onzekerheid over hun toekomst, men ver
moeide hun zielen tot 'het uiterste.
Emigratie naar Enropa.
Nog eens zag Ellis Island gebroken levens, el
lende en hopeloosheid.-Over het Eiland der tranen
gaat de stroom van hen, die hun geluk in Amerika
beproefd en niet gevonden hebben Duizenden trek
ken thans uit dit verarmde land Sinds vele maan
den hebben de Vereenigoe Staten meer emigranten
dan immigranten.
Oneerlijke elementen jaagt men weg. Ellis Island
is de uitgangsdeur der Vereenigde Staten geworden.
De immigratio-inrichtingen met" hun oorspronkelijk
900 ambtenaren en beambten hebben hun beteeke-
nis verloren. De tijd is nabij, dat in Amerika de deu
ren voor immigranten gesloten zullen worden. Emi
granten, wegtrekkenden, hebben het Eiland der
tranen niet meer noodig, zij kunnen zonder veel
formaliteiten naar Europa worden afgevoerd.
ductiestelsel te vernietigen? Daar hebben de land
bouwdeskundigen, de technici enz. nu jaren en jaren
voor gewerkt om betere graansoorten, betere gewas
sen op allerlei gebied, betere machines, enz. te ver
krijgen, opdat de menschheid van alles in overvloed
zal kunnen krijgen. Maar inplaats van „de erfenis on
zer vaderen" (dat is immers zoo'n mooie term, niet
waar) dankbaar te aanvaarden, gebruiken we haar
niet alleen neen, erger nog, we saboteeren haar
zelfs. Hoe lang moet dit nog duren Hoe lang moeten
de menschen nog als dwangarbeiders bijna, soms in
de brandende zon, dan weer in weer cn wind, met de
schop het werk doen, dat door machines kan worden
gedaan? Hoe lang worden de koeien nog geslacht,
terwijl lang niet ieder voldoende melk en boter kan
krijgen? Orde moet er zijn niet waar? Welnu,
wanneer zal men dan de economen die thans nog be
wierookt worden, eenvoudig aan den dijk zetten om
dat men wijzer geworden is?
Ons nageslacht zal over dezen tijd spreken als over
het tijdperk van de groote schande.
G. VERGAAIJ.
Breezand (N.-H.), Juni 1933.
KENTERING VAN HET ECONOMISCH GETIJ?
Mijnheer de Redacteur,
In het nummer van Zaterdag j.1. van de Schager
Courant, komt een beschouwing voor naar aanleiding
van de beroemde voorspellingen van den heer Sam de
Wolff.
Door deze beschouwing wordt door het groote pu
bliek veel verduidelijkt, wat voorheen onbegrijpelijk
was. Betoogd wordt n.1.: de spoorwegaandeelen gaan
omhoog. Aangetoond wordt: de groothandelsprijzen
stijgen.
Tot slot wordt nog wat gezwamd over de goudpro
ductie. Alles bij elkaar genomen zou dus te constatee-
ren zijn, datSam de Wolff langzamerhand gelijk be
gint te krijgen.
Maar nu komt het: Sam de Wolff is een bekend
socialist. Moet een socialist factoren als: spoorweg
aandeelen, groothandelsprijzen, goudvoorraden, reke
nen tot de voorwaarden van ccconomisch herstel. Van
een financier, van een handelsmagnaat, van een goud-
•nijnbezitter kunnen wij dat indenken. Ven een soci
alist is zooiets zeer bedenkelijk. Economisch herstel is
eerst dan vast te stellen, als de massa der arbeiders,
ala de massa der boeren en tuinders voldoende werk
en brood hebben.
Dit moet voor een socialist d e maatstaf zijn, een
andere maatstaf is waardeloos. In dien zin is de ken
tering van het Economisch Getij nog wel niet geko
men, integendeel.
De arbeidersmassa is óf werkeloos, óf verdient zoo
weinig, dat de koopkracht zeer snel vermindert. De
massa der boeren en tuinders gaat zeer snel den on
dergang tegemoet.
De bezittende klasse, o.a. aandeelhouders van spoor
wegaandeelen, de groothandel en de goudmijnbezit-
ters, gaan voorloopig nog wel niet op de flesch dat
is wel waar.
Uit dit alles kunnen wij concludeeren: S. de Wolff
en zijn genooten, verheugen zich lichtelijk, als de
bezitters weer ecnigszins vaster in het zadel komen
te zitten. Dat noemt men dan socialisme, ziet u.
De arbeiders en boeren krijgen in dezen tijd zulk
soort van socialisten in de gaten.
Vriendelijk dank voor de plaatsing.
G. GROET.
u,t de OMGEVING
WIERINGERMEER
SLOOTDORP.
Hotel „Smit" alhiér is thans Bondshotel van den
A-N.W.B.
De vereeniging voor Vreemdelingenverkeer „Wierin-
genWieringermeer" belegde een propagandavergade-
ring in de zaal van hotel „Smit" alhier.
Aanwezig zijn 20 personen. De voorzitter opende met
welkom en memoreerde de werkwijze van V.V.V.
Hier is als doel gesteld Wieringen en Wieringermeer
in nauwer verband te brengen. Hiervoor en ook de
andere werkzaamheden is veel reclame noodig. De be
doeling is om reclame te maken dat de vreemdelingen
hier hun vacantie gaan doorbrengen. Dit is niet alleen
wenschelijk voor de zakenmenschen, doch ook voor da
geheele burgerij. Wij wijzen alleen maar op de mogen-
lijkheid van pensionhouden en kamers verhuren. Zoo
als blijkt in andere plaatsen is daar nog heel goed een
bijverdienste te verkrijgen.
Overigens verliep de bespreking als genoemd in ons
verslag van de vergadering op vorige week Maandag
te Hippolytushoef.
De heeren Blijdorp, Varken/isser en .Vos te Midden-
meer en Kistemaker te Slootdorp zijn gaarne bereid
meerdere inlichtingen te verschaffen, waaraan men
zich ook op kan geven als lid. Met het oog op het in-
deelen der gids zij spoedige opgave gewenscht.
De vergadering werd op gebruikelijke wijze gesloten.
WIERINGEN
VERKOOP WONINGEN.
Naar wij vernemen zijn 6 van de nog niet geveilde
personeel-woningen der M.U.Z., gelegen in het M.U.Z.-
park te Oosterland, onderhands verkocht.
VERGUNNING INGEVOLGE DE AR
BEIDSWET.
Aan de M.U.Z. is door den Hoofdinspecteur van den
Arbeid, Hoofd van het 6e district der Arbeidsinspectie
te Haarlem vergunning verleend in het
tijdvak van 21 Juni tot 5 Juli 1)938 arbeid ten behoeve
der in uitvoering zijinde Geniewerken te doen verrich
ten m twee ploegen, eiken ploeg gedurende 8% uur
per dag en 48 uur per week.
ZONNESTRAAL-DAG.
Zaterdag 24 Juni a.s. komt de Vereeniging „Zonne
straal een beroep doen op aller offervaardigheid, voor
haar werk in dienst der tubeculosebestijding. Zooals
bekepd mag worden geacht, verpleegt deze vereeniging
in haar, eenige jaren geleden te Hilversum gesticht en
geheel naar de eischen des tijds. ingericht sanatorium
voor Arbeidstherapie, tuberculoselijders van alle ge
zindten en uit geheel het land, om deze patiënten, met
hun passenden arbeid, het noodige weerstandsvermo
gen bij te brengen, om weer als gezonde menschen en
valide werkers in hun gezinnen en de maatschappij
terug te kunnen keeren. Deze methode van verpleging
geeft, blijkens de opgedane ervaring, schitterende re
sultaten en dit werk verdient, niet alleen om zijn idi-
eele bedoeling, maar zeker ook om zijn practische en
nuttige maatschappelijke beteekenis ieders sympahtie
en daadwerklijken steun, welke, naar het Comité voor
de collecte dan ook vast vertrouwt, de ingezetenen,
onzer gemeente in klinkende munt zullen willen too-
nen. Ieder zal due zeker de collectrices en de collec
tanten, die op den collecte-dag met de „Zonnestraal"-
bussen rondgaan en die dit geheel onbaatzuchtig en
uitsluitend om het goede doel te dienen, doen, met een
gave in de bus verblijden, opdat er een mooie op
brengst worde verkregen als een toonbeeld van den'
hier levenden prachtigen zin tot helpen aan hen, die
door t.b.o. gegrepen zijn en op „Zonnestraal" herstel
zoeken.
ZANG END UK
BROEK OP LANGENDIJK.
Vergadering van de Commissie voor de Bloembol
lenveiling, onder presidium van den heer S. de Boer,
welke er op wees dat de tijd weer daar was om te
bespreken de belangen welke verbonden zijn aan het
veilen van bloembollen.
Besproken werd het contant veilen; allen waren het
er over eens, dat dit het vorig jaar goed is geloopen,
zoodat wederom besloten werd dit jaar de bloembol
len voor zekerheid der betaling contant te veilen, ter
wijl voor die zekerheid van betaling aan de koopers
een vergoeding gegeven zal worden van 3/4 per
maand, te rekenen vanaf de betaling tot Mei 1934.
Ernstig werd overwogen het vaststellen van het
veilingspercentage; door de lage prijzen is de omzet
niet groot, zoodat het noodzakelijk geacht werd om
het percentage weer op 5 te stellen.
De huur van de manden werd vastgesteld op 10
cent per mand en per keer, terwijl werd besloten om
den eersten veilingsdag voorloopig te houden op Vrij
dag 21 Juli a.s., hetgeen nog nader per advertentie in
de pers bekend gemaakt zal worden.
NOORDSCHARWOUDE.
Vergadering van de schoolfeestcommissie bij den
heer G. Hop alhier. Aanwezig waren 18 personen.
De Voorzitter de heer L. MaJlekote, hoofd der O. Lu
school, opent de vergadering met een hartelijk welkom
en uit zijn tevredenheid over de goede opkomst. Verder
hoopt voorzitter op aangename besprekingen die er toe
mogen leiden dat het jaarlijksch kinderfeest gevierd
zal kunnen worden.
De notulen van de vorige vergadering worden voor
gelezen en onveranderd goedgekeurd.
Hierna volgt bestuursverkiezing. Aftr. de heeren A.
Bouwens, J. Langendijk en Jb. Smit Pz. Oniet herkies
baar).
Na eenige stemmingen worden gekozen de heeren K.
Wagenaar Wz., A. v. d. Meulen en G. Bakker Oz., die
hun benoeming aannemen.
De lijsten worden uitgereikt en den aanwezigen ver
tegenwoordiger van de pers verzocht met een enkel
woord in zijn blad de ingezetenen op te wekken te tee
kenen op de lijsten die zullen circuleeren. Gehoopt
wordt, trots de slechte tijden» dat voldoende geteekend
zal worden.
Aan de kleiner els zullen deelnemen 89 kinderen, aan
de groote reis vermoedelijk naar Amsterdam, 34 kin
deren.
Met eenige wenken betreffende de reisjes zal reke
ning worden gehouden.
Nog wordt bepaald dat in den vervolge wat vroeger
(einde Mei) zal worden vergaderd.
Hierna sluiting.
Boschbrand-bestrijding in Duitschland
Bij onze Oostelijke, buren heeft men evenals hier elk jaar groote bosch- en heidebranden. Hier
boven zien wij hoe te Mecklenburg met opzet een stuk van 10 hectaren bosch- en heideveld in
brand gestoken is, wat als een oefening bedoeld was en door 300 leden der brandweer binnen den
tijd van twee uur gebluscht was.
