Barbara Worth
Een feestdag voor
de Wieringermeer
Dinsdag 29 Augustus 1933.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9337
HET S-JARIG BESTAAN VAN DEN POL-
DER FEESTELIJK GEVIERD. OUD
EN JONG VIEREN EEN BLIJDEN DAG.
Op 21 Augustus j.1. was het 3 jaren geleden, dat de
Wieringermeer droog viel. Op initiatief van de Dorps-
oommlssie werd besloten dezen dag ieder jaar feeste
lijk te herdenken. In verband met de drukke oogst-
werkzaamheden, zou het te vreezen zijn, dat niet alle
bewoners aan het feest zouden kunnen deelnemen en
daarom besloot de Commissie als datum van herden
king van den Polderdag vast te stellen den eerstvolgen-
den Zaterdag na 21 Augustus.
Deze dag was dus dit jaar Zaterdag j.1. 26 Augus
tus. En dat er feest is gevierd, daarvan waren we
getuige! Er werd niet overgewerkt, zoodat 's middags
een ieder in de gelegenheid was om mee te doen óf
vol belangstelling de gebeurlijkheden gade te slaan.
DE POLDER IN FEESTTOOI-
Reeds 's morgens vroeg wapperden uit vele huizen
de vlaggen, die aan het nieuwe land een kleurig aan
zien gaven. Het weer deed het beste verwachten en
met dezen belangrijken factor als bondgenoot werden
om half twee de feestelijkheden ingezet.
De jeugd uit Slootdorp vertrok met keurig versier
de booten door de breede vaart naar Middenmeer, om
daar gezamenlijk met de schooljeugd uit dat dorp de
voorstelling bij te wonen van de poppenkast Deze ver
tooning werd gehouden op 't ruime schoolplein. Zoo
zaten er om twee uur ongeveer 300 schoolkinderen
vereenigd.
Burgemeester Peters van Medemblik, onder wiens
.bestuur de nieuwe polder ressorteert, betrad het podi
um, om in een geestig speechje de kinderen er op te
wijzen, waarom dit feest is georganiseerd. Daarop
ving de vertooning aan. die de kinderen langen tijd aan
genaam bezig hield. Er werd geschaterd om de dolle,
dwaze capriolen van Jan Klaasen. De heer Martin de
Mayer bewees er slag van te hebben de kleinen te
amuseeren.
Nadat de buikspreker nog alle bewondering van de
jeugd had afgedwongen en door diverse dames tracta-
ties waren rondgediend, reisden de kinderen van Sloot-
dorp weer per boot naar huis terug, hoogst voldaan
en uiterst dankbaar voor het gebodene.
DE VOLKSFEESTEN.
Om 6 uur begonnen de volksfeesten. Het met zorg
samengestelde programma, werd op een daartoe met
vlaggen en wimpels versierd terrein afgewikkeld.
Rondom het feestterrein hadden honderden zich op
gesteld, die de verrichtingen van de deelnemers gade
sloegen. Tot 9 uur werd er In diverse rubrieken fel
gekampt
Daarna kon Burgemeester Peters tot de prijsuitrei
king in 't Dorpshuls overgaan.
De uitslagen waren:
Ringsteken per fiets (dames en heeren):
le prijs Leo Zuidema (6 ringen);
2e prijzen: Pieter v. d. Horst, Pieter de Jong, Piet
v. 't Zet Dirk de Jong. A. Wolters, (5 ringen):
3e prijzen: mej. Klare. mej. Anna Faber. (4 ringen);
Ie prijzen: Henry van Vliet, Hein Heijdorp, Vriek
de-Graaf. Gooi Veenstra. (3 ringen);
5e prijs Trijntje Varkevisser (2 ringen).
De prijzen bestonden uit kunstvoorwerpen.
Touwtrekken.
Vooral dit nummer trok groote belangstelling. Er
werd fel gekampt. Door gebrek aan tijd konden de
demi-finale en finale niet worden gestreden en werd
besloten de vier winnende ploegen te laten loten.
Dit had 't volgende resultaat: le prijs de ploeg van
Kort, 2e prijs de ploeg van Van der Veen. 3e prijs de
ploeg van Post, 4e prijs dc ploeg van Moes.
De heeren kregen kistjes sigaren.
Wedloop met hindernissen.
De eischen hiervoor gesteld, waren niet te onder
schatten. Het was een lust de heeren door de auto
banden te zien springen of zich al kruipend een weg
te zoeken onder 't groote zeil. Van de vele deelnemers
waren de navolgende personen winnaars: la Theunis
v. d. Berg. lb J. Hoogenboom, 2a Dirk de Jong, 2b Alb.
Venema. 3a Th. Edwien. 4a .1. v. Drongelen, 4b K.
Rikaart 5a P. do Wit, 5b J. Moes, 6a Y. de Jong. 6b
Eigner, 7 Hak.
Kruiwagenrijden, opengesteld voor dames en meis
jes bracht ook weer veel liefhebbers aan den start-
Ook bij dit nummer was de jury niet karig met prij
zen, die allen uit luxe- en kunstvoorwerpen bestonden.
De volgende gelukkigen noteerden we: la mej Klare,
lb Trijntje Venema, 2a Klara Smeenk. 2b Trijntje Vos,
FEUILLETON
Door
HAROLD BELL WRIGHT
58.
Werktuigelijk nam Barbara het geld aan en keerde
zich naar de menigte, die zich zwijgend afvroeg wat
daar voorviel en wachtte of dit alles wellicht in ver
band stond met de uitbetaling.
Onder het machtige licht hield zij haar beide handen
omhoog en toonde de papieren aan alle aanwezigen.
„Ziet!" zeide zij „hier is het geld van de dagluo-
nen... Mijn vader heeft het gezonden. Wil jc het nu ge-
looven?"
Luide juichkreten klonken uit de menigte op.
„Het is voor u allen bestemd", vervolgde het jonge
meisje. „Gaat nu naar huis en komt morgenochtend te
rug. Dan ontvangt een ieder wat hem toekomt."
„Ja... Ja... Senorita... dank... Senorita..." Lachende
en pratende verspreidde zich de menigte. En nog eer
de menschen geheel verdwenen waren uit den licht
kring, lag Barbara naast Willard Holmes geknield.
Toen men er van sprak den ingenieur naar het hotel
te brengen, verzette zij zich daartegen en verlangde,
dat men hem naar'haar huis zou brengen.
Texas had juist een voorloopig verband gelegd op den
schouder van den ingenieur en Barbara stond in ge
dachten te staren naar het bleeke gelaat, toen Holmes
langzaam tot bewustzijn kwam. Hij opende zijn oogen
en zag dien vriendelijken blik, die op hem gericht was.
Geen van beiden sprak een woord, maar een zachte
blos overtoog het gelaat van het jonge meisje.
Door een zonderlinge speling van zijn half ontwaakt
verstand doorleefde Holmes in zijn herinnering nog
eenmaal dien morgen van zijn ontmoeting met Barbara
ln de woestijnIs u het nu werkelijk of is het een
nieuwe begoocheling van die verwenschte woestijn?"
fluisterde hij, „Ik geloof toch niet dat de hitte mijn
verstand beneveld heeft."
Het was Barbara te moede, als werd door die woor
den al't uitgewischt wat sinds dien dag scheiding tus-
sohen en gemaakt had en als stonden zij weer naast
3a J. Wolderink, 3b Griet de Jong, 4a Nel Lindenberg.
4b Neeltje van Oeveren, 5a Anna Meijerink. 5b Trijn
tje Varkevisser.
Mastklimmen.
Dit nummer bleek wel de moeilijkste opgave te we
zen van alle. Een gladde, vette paal bleek menigeen te
machtig en dikwijls moesten de zoo moedig aange
vangen pogingen worden opgegeven.
Van de boven in den hoogen mast hangende ge
bruiksvoorwerpen werden slechts drie gewonnen, n.1.
door W. Hoogenboom, C. Riekaart en D. de Jong.
De duisternis begon al te vallen, toen gestart werd
onder enorme belangstelling voor den
LOOP DOOR MIDDENMEER.
De route welke ging dwars door Middenmeer, be
droeg 2000 Meter. Voor den winnaar was een wissel-
beker beschikbaar gesteld. Na 7 minuten 10 sec. ging
L. J. van Drongelen over den eindstreep. Hij zal 't
volgend jaar zijn kampioenstitel dus moeten verdedi
gen.
Het was zoo langzamerhand reeds kwart over negen
geworden. Nu verzamelde zich weer een groote me
nigte op 't schoolterrein om met belangstelling de
filmvertooning te volgen en met stijgende verbazing
de toeren te zien van een bekend Amsterdamsch goo
chelaar. Verbluffende staaltjes van handigheid werden
ten beste gegeven en menigmaal laaide een welver
diend applaus op.
Een schitterend vuurwerk volgde hierna. Daarmede
was de feestdag, welke uitmuntend geslaagd mag hee-
ten, ten einde. We besluiten ons verslag, met bewon
dering uit te spreken voor burgemeester Peters, die
goed geassisteerd door diverse dams en heeren, tot 't
laatste moment persoonlijk de leiding hield. Dat een
dusdanig persoon ieders achting geniet, is niet te ver
wonderen. Hij is in alle opzichten de „burgervader".
Toen alle feestelijkheden ten einde waren, toog men
naar Hotel Smit. waar op den schitterenden dansvloer
menig paartje onvermoeid zweefde op de maat van
de muziek, waarvoor een prima band zorg droeg.
De commissie van voorbereiding zal zeker geen mo
ment aarzelen om 't volgend jaar haar taak weer op
te vatten, want dat er waardeering is voor al haar
streven, kwam op dezen zomerdag zonneklaar naar
voren.
De ontploffing in het Makkerhuis
te Medemblik.
Het onderzoek der Justitie.
Uit goede bron verneemt V.D., dat het door den po-
litie-scheikundige Van Ledden Hulsebosch ingestelde
onderzoek naar de oorzaken van de ontploffing in het
Makkerhuis van de A.J.C. te Medemblik op 15 Augus
tus j.1. beëindigd is.
Naar aanleiding van hier en daar opgedoken ge
ruchten, waarin zelfs over bomaanslag, picrine-zuur
en kruitdamp gesproken was, kan thans ter gerust
stelling worden medegedeeld, dat bij het onderzoek
niets aan het licht gekomen is, dat dergelijke onder
stellingen kan wettigen.
Zoolang het justitieele onderzoek niet ten einde is,
kunnen in het belang daarvan voorloopig geen ver
dere mededeelingen worden vertrekt.
Noodlanding van legervliegtuig.
Toestel vernield. Sergeant-waarnemer
zwaar gewond.
Moergestel. Zaterdagmiddag omstreeks drie uur
heeft een militaire tweedekker van Soesterberg, ge
nummerd 592, op dc heide tusschen Moergestel en
Oirschot een noodlanding moeten maken. Het toe
stel is daarbij over den kop geslagen. De neus van
het vliegtuig is geheel vernield.
De sergeant waarnemer Swanbom is met inwen
dige kneuzingen opgenomen, vermoedelijk heeft hij
ook eenige ribben gebroken. Do bestuurder, eerste
luitenant Schreij, kwam er zonder letsel af. Sergeant
Swanborn is door dokter Burgering, uit Oirschot,
die twintig minuten na het ongeluk ter plaatse was,
per auto naar het ziekenhuis te Tilburg overge
bracht, war hij ter verpleging is opgenomen.
Bij de landing is het vliegtuig in aanraking geko
men met den berm van een sloot, daarna over den
kop gegaan en zeven meter verder, aan de andere
zijde van de sloot, tegen den grond gesmakt.
Het toestel had, hoewel niet officieel behoorende
bij de rondvlucht van de K.L.M., daaraan medewer
king verleend door leiding te geven bij den start op
de verschillende vliegvelden.
elkander in dat uur van hun gezegend ontmoeten. Zij
antwoordde wat zij ook toen geantwoord had: „Ik ver
zeker u dat ik zeer ernstig ben." en zij voegde er zacht
aan toe: ..En ik blijf bij u..."
„U hebt mij gezegd dat u nooit iemand zoudt verge
ven die verraad aan zijn werk beging," zeide de inge
nieur. In datzelfde oogenblik werd het geheim hem ge
openbaard van de kracht die hem in het zadel opge
richt had gedurende de eindelooze uren van zijn marte
ling en in zijn verbeelding zag hij die uitgestrekte hand
die hei geld aan Barbara toereikte.
Hij deed zijn best zioh op te richten.
„Doe dat niet. Blijf nu stil liggen, mijnheer Holmes,"
zeide Barbara
Texas en Pat bevonden zich in de aangrenzende ka
mer en kwamen toesnellen. ,.Ik moet opstaan, vrien
den", riep Holmes smeekend. „Wij moeten terug
naar Abe Lee... Hij is gewond en hij ligt alleen, daar
in dé woestijn... Waarom gaan jelui niet?... Miss Worth
ik smeek u..."
Texas Joe dwong hem tot rust. „U zult het u voor
een tijdje wat makkelijk moeten maken, mijnheer Hol
mes. Vertel ons maar eens precies wat er gebeurd is.
Als wii maar eerst weten welken weg wij uit moeten,
dan zullen wij er dadelijk werk van maken."
Toen Holmes hun in het kort van het gevecht in den
Duivelsweg verhaald had. en hoe hij Abe bij de Wolfs-
bron had achtergelaten, zeide Tex: „Mijnheer Holmes,
blijf nu zoo kalm mogelijk. Barbara zal voor u zorgen en
Abe brengen wij morgenochtend naar huis. En dan
hebben wij nog een appeltje te schillen met die helden
die u en Abe zoo hebben toegetakeld."
Een uur later reed een rijtuigje met vier paarden
bespannen en door vijf ruiters geëscorteerd, van Ge-
meenebest in zuidelijke riohting.
EENENDERTIGSTE HOOFDSTUK.
Barbara wacht u aan het ontbijt.
Alleen in de woestijn, wachtte Abe Lee die lange,
lange uren van den nacht op den morgen die redding
brengen zou.
Van tijd tot tijd verzonk bij in een toestand van on
volkomen bewustzijn, waarin het hem was, alsof hij nog
steeds voortreed, voort, voort, op zijn paard... voort,
naar San Felipe, zoo eindeloos ver dat hij niet hopen
mocht ooit het einddoel van zijn tocht te bereiken.
Weer zag hij zich bij het hotel, omringd door een tal
rijke menigte die hem nieuwsgierig gadesloeg, terwijl de
hotelbediende hem aan het verstand bracht, dat mijn-
DE LUTINETOREN BESCHADIGD.
Kwaadwilligheid in het spel? Het werk
moet een half jaar worden opgeschort.
Bij hel. Lutinewerk op Terschelling is een kink in
den kabel gekomen! Toen men Zaterdag, nadat er
tengevolge van de ongunstige weersomstandigheden
een week stagnatie was geweest, de werkzaamheden
wilde voortzetten, is men tot de minder prettige ont
dekking gekomen, dat de Lutinetoren ernstig was
beschadigd.
In het conische gedeelte van den toren onder de
wateroppervlakte, even boven de zandlaag en ruim
drie-en-een halve Meter boven den roestklomp, zijn
twee platen, elk 3 M2 groot, totaal vernield. Na een
nauwkeurig duikeronderzoek is komen vast te staan,
dat hier een explosie moet hebben plaats gehad.
Men neemt aan, dat hier kwaadwilligheid in het spel
is, en dat de explosie is veroorzaakt door het werpen
van kleine dynamietpatronen.
De politie heeft onmiddellijk een uitgebreid onder
zoek ingesteld.
Voor de ondernemers van het bergingswerk is de
ze beschadiging een enorme tegenvaller. De heer
Beckers en de heeren Dros en Doeksen zijn nu van
plan een nieuwen toren te bouwen, om het werk
in elk geval voort le zetten. Hiermede zal echter ge-
ruimen tijd gemoeid zijn, zoodal bet werk wel een
half jaar zal moeten worden onderbroken.
Zondagmiddag is de sleepboot „Neptunus" met het
bergingsmateriaal van het „Lutine" -terrein in de ha
ven van Terschelling teruggekeerd. De cylinder,
waarin zich de motor met zuig- en persinrichting be
vindt, is thans in veiligheid gebracht. Hierdoor is
een waarde van f 15.000.— gered.
Maandag zou men trachten om htt conische ge
deelte weer te bergen.
ARME KLEINE.
In een woning in de Nierstraat te Amsterdam, is
een 2-jarig meisje in een tobbe met kokend water
gevallen. Het kind is aan de bekomen verwondingen
overleden.
KNAAPJE UIT DEN TREIN GEVALLEN.
Dood op de baan gevonden.
Zondagavond heeft trein 314, die in normale gevallen
te half acht uit Utrecht aan het Weesperpoort Station
te Amsterdam arriveert, ruim een half uur vertraging
gehad, tengevolge van het feit, dat de machinist bij
Duivendrecht moest stoppen, doordat er aan den nood
rem getrokken was. Bij onderzoek bleek, dat een zes
jarig jongetje dat met zijn grootmoeder reisde, uit een
derde klasse coupé op de baan was gevallen. Toen men
het kind vond was het reeds dood.
Het droevig ongeval verwekte onder de reizigers, zoo
als te begrijpen valt, groote ontsteltenis en deelneming.
LUGUBERE ONTDEKKING.
Bewoners van perceel Jacob van Lennepstraat 119 te
Amsterdam namen Zaterdagmiddag op het portaal van
de derde étage een ondragelijken stank waar. Als ge
volg daarvan verschaften zij zich toegang tot de wo
ning van een 62-jarigen man, die alleen op genoemde
étage woont. Zij troffen hem daar dood aan, zittende
op een stoel. Het gelaat en de handen van het lijk wa
ren geheel zwart. Bij het onderzoek van de politie, die
dadelijk was gewaarschuwd, is komen vast te staan,
dat de man op 21 Augustus het laatst is gezien. Ver
moed wordt, dat de overledene, die ruim gebruik maak
te van sterken dronk, door een hartverlamming is ge
troffen. De Geneeskundige Dienst heeft het stoffelijk
overschot naar het Wilhelmina Gasthuis vervoerd.
heer Jefferson Worth daar nooit geweest was en dat
er geen geld was... geen geld... geen geld... Dan weer
vocht hij met James Greenfield om het bezit van een
zwartlederen documententasch... Een oogenblik daarna
leverde hij slag in den Duivelsweg tegen een bende
Mexicanen die zoo talrijk waren dat hij het opgaf hen
te tellen en hij alleen kon vechten... niets dan vechten.
Telkens weer kwam Barbara hem smeeken dat hij
haar redden mocht van een ontzettend gevaar en als
hij tot haar wilde snellen, dan was het alsof een zware
last hem tegenhield en die bruine oogen zagen hem ver
wijtend aan. En hij vloekte en gilde toen Willard Hol
mes kwam en haar weghaalde en hij zag hen beiden
wegrijden door de groene akkers en boomgaarden van
een verrukkelijk land en in hun geluk dachten zij niet
meer aan hem die daar alleen lag in de woestijn.
Dan volgde er een lange tijd dat hij in helder bewust
zijn een hevige pijn voelde in zijn been en hij zag om
hoog naar de sterren en berekende den tijd en den af
stand sinds Holmes was weggereden... hoe lang het nog
zou duren, eer de ingenieur Gemeenebest bereikt had...
en dan die onzekerheid of het Tex en Pat gelukt zou
zijn de stakers in bedwang te houden, of het niet reeds
te laat zou zijn...
Eindelijk verloor hij alle begrip van tijd. Zijn uitge
putte zenuwen en spieren reageerden niet langer op
ingevingen van dreigend gevaar, zijn verstand weigerde
te werken. Een duister kleed dat niet de duisternis
was van den nacht, omwikkelde hem met zware plooien
Hij worstelde en bood tegenstand, maar eindelijk be
rustte hij met een zuoht en bleef onbewegelijk liggen.
Hij zag de sterren niet verbleeken, zag niet de eerste
sohemering van den dageraad lichten over het Konings
dal. Hij zag de heuvelen niet in purpergloed zich aftee-
kenen tegen den hemel. Hij zag de zon niet opdoemen
uit de onderwereld en nu de stroomen van haar licht
uitgieten over de woestijn. Hij wist en zag niets, totdat
er iemand kwam die iets tusschen zijn lippen drong dat
een weldadige warmte door zijn lichaam verspreidde.
En hij hoorde een welbekende stem: „Hij haalt het wel
weer op, jongens..."
Met een glimlach sloeg Abe zijn oogen op. „Goeden-
morgen, vrienden. Is Holmes er nog tijdig geweest?"
„Ja, het was juist op het nippertje... Nu wacht Bar
bara je aan het ontbijt. Word goed wakker en kom met
ons mee."
De opzichter behoefde niet te vragen waarom Tex
zooveel gewapende mannen had meegebracht... Hij gaf
Tex en zijn vrienden al de inlichtingen die hem bekend
waren en bij de opsporing van de Mexicanen van dienst
konden zijn.
Lindbergh's onderzoek van het
Noord-Atlantische vliegtraject.
De „Daily Telegrapli" schrijft, dat Lindbergh's onder
zoekingen over het Noord-Atlantische vliegtraject de
opmerkzaamheid der Engelsoht. Fransche en Duitsehe
luchtlijnen hebben getrokken. Zijn onderzoek is reeds
het voorwerp van een gedaehtenwisseling tusschen de
verschillende Amerikaansche en Engelsche luchtvaart
maatschappijen, alsmede van die van andere Europee-
sehe landen. De Imperial Airways heeft het plan, zoo
als bekend, haar dienst uit te breiden tot een zomer- en
winterbed-rijf over den Oceaan, waarbii zou worden sa
mengewerkt met Amerikaansche en andere maatschap
pijen. Voor den zomer zou de Noord-Atlantische route,
voor den winter de route over de Azoren en Bermudas
in aanmerking komen. Bij de Noordelijke route zijn
vooral Duitschland en Denemarken geïnteresseerd.
Op deze gronden is de vlucht van Lindbergh van
groote internationale beteekenis. Lindbergh acht het
noodig, de Shetlandsche eilanden tot een steunpunt te
maken en in zijn eerste rapporten heeft hij zich reeds
zeer optimistisch uitgelaten over het plan tot een regel
matig Noord-Atlantisch vliegverkeer. Indien .een der
gelijke dienst zou worden georganiseerd, zou Engeland
daaraan in ieder geval deelnemen door een zijlijn Shet
landsche Eilanden-Croydon. De luchtdienst van Croy-
don naar Amerika zou dan dubbel zoo snel zijn als het
scheepvaartverkeer. Volgens de „Daily Telegraph" heeft
Lindbergh 't voornemen, op zijn retourvlucht de zuide
lijke route nader te onderzoeken.
Lindbergh is van de Shetlandeilanden over de Noord
zee gevlogen en is te Kopenhagen geland.
Staking der binnenschippers in Frankrijk.
De gendarmerie neemt de laatste „drijven
de vesting."
De groote waterbarricade, die de stakende Fransche
binnenschippers tusschen Eragny en Pontoise in de
Oise hadden gevormd, door ruim 200 aken in 15 tegen
elkaar liggende rijen dwars over de rivier te leggen,
is door de gendarmerie en marinesoldaten bezet en uit
elkaar gehaald. De stakende schippers pleegden slechts
lijdelijk verzet, door de loopplanken, die de buitenste
schepen met den oever verbonden, in te nemen. De
gendarmerie had echter de beschikking over voldoende
planken om toch aan boord der schepen te komen. De
motorspuiten behoefden niet in werking te treden, aan
gezien de bezetting der schepen zonder incidenten ge
schiedde. De laatste veirapepring is daardoor opge-»
ruimd.
De staking geëindigd.
De staking kan als definitief beëindigd worden be
schouwd. De stakende schippers van Chanyl, het be
langrijkste stakingscentrum, hebben Zaterdagmiddag
eenstemmig de voorstellen aangenomen, die in het
verloop van de onderhandelingen tusschen het stakings
comité en den Minister van Openbare Werken zijn.
uitgewerkt. De schippers hebben hun eischen over
bijna de geheele linie ingewilligd gekregen, uitgezon
derd de opheffing van den nachtarbeid, waarin de mi
nister niet kon toestemmen. De arbeid is Maandag
morgen hervat.
Fransch—Russisch handelsverdrag.
Principieele overeenstemming.
Bij de Fransch-Russische besprekingen in zake een
handelsverdrag is principieele overeenstemming be
reikt. Er is een protocol opgesteld, dat nog door de
Sov.jetregeering zal moeten worden goedgegkeurd.
De eerste onderhandelingen hebben in hoofdzaak be
trekking gehad op de kwestie van Russische orders
in Frankrijk.
ZEVEN ITALIANEN IN DE ALPEN
DOODGEVROREN-
Uit Ohamonix wordt gemeld, dat zeven toeristen,
die Dinsdag Courmayeur verlieten, drie dagen lang aan
de Italiaansche zijde van den top van de Mont Blanc
hebben rondgedwaald. Vijf hunner konden van uitput
ting niet verder en twee anderen wisten Vallot te
bereiken, vanwaar zij met levensmiddelen naar hun
kameraden terug willen keeren. Men neemt aan, dat
ook deze onderweg bevroren zijn, aangezien de tem
peratuur 35 graden bedroeg. Een reddings-expeditie
heeft thans alle zeven lijken geborgen.
Toen zij hem zoo geriefelijk mogelijk met behulp van
een veldbed in het rijtuig hadden geplaatst, Pat naast
hem en Pablo op de plaats v£n den voerman, werd da
reis aanvaard. Nog een eindweegs vergezelden Texas
en de zijnen het rijtuig en toen kwam het afscheid. „Ik
kan onmogelijk zeggen, wanneer ik terug zal zijn, Abe.
Maar ik geloof toch niet dat het lang zal duren en in
elk geval raad ik aan het je niet te moeilijk te ma
ken. Tot weerziens."
„Tot weerziens en veel geluk."
Het span van Pablo reed langzaam door.
De ruiters wachtten een oogenblik. Toen vroeg Texas;
„Alles klaar, jongens?"
„Alles klaar!" was het antwoord.
En snel reden de vijf ruiters weg in de riohting van
den Duivelsweg.
TWEE EN DERTIGSTE HOOFDSTUK.
Barbara verpleegt de gewonden.
Na een verkwikkenden slaap van eenige uren en een
goed ontbyt dat door zijn gastvrouw eigenhandig toe
bereid en voorgediend werd, verklaarde Willard Hol
mes dat hij zoo gezond was als hij zich ooit gevoeld
had.
„Maar u hebt toch nog een weinig verzorging noodig"
zeide Barbara. toen de Indiaansche dienstbode de ka
mer binnenkwam met warm water, handdoeken en
verbandstoffen. Zij boog zich over hem heen en ven-
wijderde met vaste en behendige vingers het verband
van zijn schouder. Zorgvuldig reinigde zij de wond en
legde er versch pluksel en een nieuw verband op. Hij
zag haar aangezicht zoo dicht bij het zijne en het was
hem, alsof hij haar nog nooit goed had aangezien. Haar
wangen waren gebruind door de zon en de lucht van de
woestijn, maar daaronder gloeide het rijke, warme le
ven dat door haar aderen vloeide. Haar bruine haar
tooi, zacht en golvend, bracht hem in de verzoeking
met zijn vrije hand een weerbarstigen lok op zijde te
buigen. Hij bewoog zich onmerkbaar en haar bruine
oogen, vol vrouwelijk medelijden, ontmoetten zijn blik.
„Doet het pijn?"
Hij glimlachte en sohudde zijn hoofd. „In het geheel
niet. Ik geloof eer dat ik het aangenaam vind."
Zij bloosde en hij voelde haar vingers beven, terwijl
zij haar liefdewerk vervolgde.
„Wanneer u mij uitlacht, geef ik mijn taak over aan
Ynez," dreigde zij en hij beloofde haar onderdanig en
gehoorzaam te zijn. Onwillekeurig bewoog hij zich weer.
Wordt vervolgd.
