Barbara Worth
Radioprogramma
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
De saneering in het Bloembollenbedrijf.
.,De geest van 1914 schijnt
herboren te rijn."
STRAFZITTING VAN VRIJDAG 8 SEPTEMBER.
Alkmaar.
DE AVOND VAN 26 MEI.
De ongewone beroering, ontstaan in onze ordelijke
gemeente door een vergadering van facistisch gestem
de landgenooten had tot gevolg de verschijning van
den 21-jarige voeger J. van D. voor den Kantonrech
ter op 4 Augustus j.1. op grond van het feit, dat hij op
gezegden datum op den Kennemerstraatweg niet op
vordering der politie zijn weg zou hebben vervolgd. De
heer van D. ontkende destijds door onordelijk gedrag
motief te hebben gegeven tot een dergelijke aanma
ning en wat dat zaakje uitgesteld, teneinde de verbar
lisanten Roorda en Van 't Kaar te hooren. Heden
werd de behandeling dan voortgezet, doch bleek' de
hoofdagent Roorda verhinderd te zijn. De verdachte,
die bleef bij zijn ontkentenis te hebben geschreeuwd
of gejoeld, had als getuige a decharge medegebracht
de 17-jarige metselaar Th. van Eijk, welk jongmensch
zich aandiende als partijloos, dus neutraal. Hij gaf een
relaas van het gebeurde, hierop neerkomende, dat van
D. niet had geschreeuwd maar met de agenten ..bonje"
had gekregen, waarop hij zich zoodanig had geweerd,
dat 6 agenten noodig waren geweest dezen strijder op
den grond te werken
Volgens den agent van 't Kaar zou verdachte wel
degelijk hebben geschreeuwd en niet genegen zijn ge
weest het politiebevel op te volgen, waarop hij was
aangehouden en overgebracht naar het politiebureau.
Waar het echter bleek, dat ook noodzakelijk was het
verhoor van verbalisant Roorda, volgde opnieuw aan
houding. Zoo mogelijk zal ook verdachte nog een twee
de getuige a decharge medebrengen.
Egmond aan Zee.
DE SLOF AARDBEIEN BRACHT DE VICTORIE!
Op 4 Augustus was de heer Arie K., 'n thans te
Alkmaar wonenden kellner op nonactiviteit geïnvi
teerd om voor den kantonrechter te compareeren ter
zake overtreding van het impopulaire art. 461 wetb. v,
strafrecht, strafbaar stellende het loopen over verbo
den grond. Hij was destijds bekeurd door den jacht
opziener Jan Diemeer Junior, doch beweerde niet over
verboden duinterrein, doch zich op het aardbeienveld
van Wijker te hebben bevonden, ten einde een „slof"
of meer aardbeien te verzamelen. Men had zich naarna
begeven naar een tent, waar de aardbeienplukkers ge
woonlijk theedronken. Ten einde een en ander te be
vestigen, presenteerde Arie 'n tweetal getuigen a de
charge, 'n Amsterdamsche jongedame en zekeren heer
Albert Blok, die destijds mede aan de aardbeïenfuif
hadden deelgenomen en de verklaring van den ver
dachte in optima forma konden onderstreepen.
Tegen zooveel geweld was Diemeer niet opgewassen
'en mocht Arie K. met groote voldoening constateeren,
dat hij op voorstel, zelfs van mr. Tack, 'n soort juri
disch mirakel, werd vrijgesproken-
HET MANKEERT ALTLJD AAN DE VIOOL OF
AAN DE STRIJKSTOK.
De slager Hendr. van E. uit Heiloo en de arbeider
Joh. T. te Beverwijk, die overigens niets anders met
elkander hadden te maken, werden op den Kennemer
straatweg gesnapt ter zake het wielrijden zonder licht
en stonden nu achtereenvolgens terecht. Bij den sla
ger zat het defect aan zijn bolletje en de arbeider
wierp de schuld op zijn „moertje". Maar de Kanton
rechter maakte geen differentie met moertje of bolle
tje, maar gaf ieder 3 dagen of 3 gulden aan zijn broek.
DAT KAN DEN PROCUREUR-G-ENERAAL
ÓÓK OVERKOMEN.
De heer M. J. L. uit Schoorl, die met zijn gigolo
snorretje en Spaansche tochtlatjes 'n exotischen in
druk maakte, kon op 1 Sept. eveneens geen rijbewijs
serveeren. Maar hij was voorzien van kruit en lood,
doch had het document vergeten bij zich te steken.
Hier bedroeg de boete dan ook maar 3 gulden op 3 dg.
Beemste rd e R ij p.
DIE ALTE GESCimCHTE. ABER SIE BLEIBT
IMMER NEU!
Ook de Eva's uit de Beemster hebben haar verlei
dingskunst nog niet verloren en 'n tweetal van deze
landelijke sirenen wisten den goedbloedigen jongeling
Jan H. in den nacht van 30 April en 1 Mei te overreden,
bij zijn in de Rijp aan de Regtestraat wonenden naam
genoot Jan Hoek zoo heftig op de ruiten te tikken,
dat Jan in zijn eerste omarming met Morpheus onzacht
werd opgeschrikt. Ook Jan's vrouw geraakte geweldig
overstuur. Hij deed dan ook aangifte en had heden
de voldoening den ruitentikker voor 's rechters bank
te zien gedaagd. Maar hij wilde echter graag toegeven,
dat de deugniet „door de maidjes" was „opgehitst". Na-
FEUILLETON.
Door
HAR O LD BELL WRIGHT
ZEVEN EN DERTIGSTE HOOFDSTUK.
Naar het oude wegspoor van San-Felipe.
Aan de deur van het kantoor van de Koningsdal-
maatschappij werd geklopt. James Greenfield lichtte
zijn hoofd op en keek in het rond als iemand die uit
een diepen slaap ontwaakt.
Er werd nog eens geklopt. Hij verborg het papier
dat hij in zijn hand hield, haastig in zijn zak en riep:
„Binnen".
De deur werd geopend en Jefferson Worth trad de
kamer in.
Gedurende eenige seconden staarde de voorzitter van
de verongelukte Maatschappij zijn mededinger aan.
Toen sprong hij overeind en hij balde zijn vuisten en
zijn gelaat was misvormd van drift. „Er is hier voor
h geen toegang, mijnheer. Ga heen!" zeide hij met een
stem en op een manier die aannemelijk zouden geweest
zijn, wanneer hij het woord gericht had tot een hond,
betrapt op ongerechtigheden.
Jefferson Worth bleef onbeweeglijk staan. „Ik
wenschte u over zaken van belang te spreken, mijnheer
Greenfield", zeide hij en zijn kalme waardigheid stak
zonderling af bij de woede van zijn tegenstander.
„U kunt met mij niets uitstaande hebben. Met u en
uw soort heb ik niets te maken. Dit is mijn privé-kan-
toor en ik verzoek u heen te gaan."
Jefferson Worth keerde zich om, alsof hij aanstalten
maakte aan het verzoek te voldoen. Maar in plaats van
de deur uit te gaan, sloot hij die, en draaide den sleu
tel om. Toen plaatste hij het pakket dat hij hij zich
droeg, op de tafel, ging op den dreigenden voorzitter
af en zeide op koelen toon: „Dit is alles groote gekheid,
Greenfield. Ik ga niet heen, vóórdat ik eerst heb afge
daan, wat ik mij voorgenomen had hier te doen. Ik
heb iets met u te bespreken waarbij wij beiden betrok
ken zijn
„Je bent een vervloekte gauwdief, een kwartjesvin-
tuurlijk had de waarnemende kantonrechter den kapit
telstok bij de hand en ondersteunde zijn vaderlijk ver
maan met het opleggen van f 4 boete of 4 dagen.
Heerhugowaard.
KTET GESPEELD.
De vrachtautochauffeur D de B. uit Heerhugowaard
had den euvelen moed op 21 Juli in Alkmaar te ver
schijnen met een te ver uitstekende lading. Zijn over-
moed werd gestraft met f 3 boete of 3 dagen, precies
zijn verdienste, die hij nu kon storten in het bodemlooze
laadje van Astrae, de Godin des Rechts. Gelukkig heeft
hij nu een vergunning van B. en W. om met lange deu
ren in de stad te mogen rijden.
r A/V GE N DIJK
Het vonnis voltrokken? Wat zal men
doen?
Dezer dagen bereikte den bloembollenkweekers
een circulaire van de Nederlandsche Bloembollen-
kweekers Centrale, naar aanleiding van door deze
Centrale genomen besluiten in verband met de in
levering van de nog resteerende tulpenbollen.
Den kweekers wordt hierin bekend gemaakt, dat in
overleg met dc verschillende commissie's is beslo
ten dat voorloopig het volgende van de resteerende
reserves moet worden ingeleverd in de week van
1116 September a.s.
Van dc vroege tulpen zullen de geheele reserves
van leverbaar, zoowel als van plantgoed moeten
worden ingeleverd. Dit bedraagt dus H K.G. lever
baar en Yi K.Cf. plantgoed van elke R.R., beplant in
het plantjaar 1932-'33.
Voor plantgoed mag ook leverbaar worden inge
leverd.
Ten opzichte van Darwin- cn andere tulpen werd
besloten, voorloopig nog 00 van het gereserveer
de gedeelte leverbaar te laten inleveren, wat bc-
teekent, 5/8 K.G. van elke R.R of wel 6214 K.G, van
100 R. Roe.
Met betrekking tot het plantgoed van Darwintul
pen besloot de Kweekers Centrale aan Zijne Excel
lentie den Minister voor te stellen biervan geen ver
dere inleveringen meer te laten doen.
Voor Darwintulpen leverbaar mogen ook vroege
tulpen leverbaar worden ingeleverd, mits de hoe
veelheid, die voor Darwintulpen is vastgesteld, wordt
ingeleverd; echter mogen voor vroege tulpen geen
Darwintulpen worden ingeleverd.
Er wordt nog uitdrukkelijk op gewezen, dat zoo
wel tulpen als Narcissen op soort moeten worden
ingeleverd en er bij iedere zending een gespecifi
ceerde nota moet worden gevoegd, waarop de soor
ten zijn vermeld, daar men anders de kans beloopt,
dat de zending geweigerd zou worden.
Tenslotte wordt er nog op gewezen, dat voor de
ze inlevering dc vastgestelde datums en percentages
definitief zijn en dat geen latere gelegenheid tot in
levering wordt gegeven.
Naar wij van verscheidene kweekers vernemen,
is dit voor vele een vonnis, warover zij niet heen
kunnen komen, daar zij niet in staat zijn, om, als ze
het gevraagde percentage in moeten leveren, het
toegestane percentage bollen voor het volgend jaar
te verbouwen. Zooals te begrijpen is. zijn de kwee
kers over deze regeling zeer slecht te spreken en
hoorden wij ook nog door enkele opmerken, dat zij
niet zouden inleveren. Maar wat moet men dan.
Als niet aan de inleveringsvoorschriften wordt vol
daan, krijgt men geen teeltvergunning, zoodat wij
verwachten, dat men tenslotte toch wel zal zwich
ten voor deze consequentie.
Voor hen, die nog in de gelegenheid zijn, om
voor de Darwintulpen vroege in to leveren, is deze
laatste circulaire nog wel een tegemoetkoming,
maar van deze zijn er niet bijzonder veel.
Intusschen wacht men af, wat dc resultaten zul
len zijn van het voorstel van de Kweekers Centrale
aan den Minister, om dc restant plantgoed niet te
doen inleveren.
OUDKARSPEL.
De voetbalvereniging D.T.S- hield haar jaarverga
dering ten lokale van den heer Jansen.
In zijn openingsrede betreurt de voorzitter, de heer
A. Ootjers het, dat deze vergadering in Juli niet kon
doorgaan wegens de slechte opkomst der leden.
De notulen worden onveranderd goedgekeurd.
De voorzitter doet mededeeling, dat een schrijven is
ingekomen van do firma Eecen over de baldadigheid
der jeugd, die haar houtvlotten losmaakt, zoodat deze
wegdrijven. De firma meent dat deze jongens over de
der. Ik wil niets met je te maken hebben. En ga nu
heen, of ik gooi je de deur uit!..."
Jefferson Worth antwoordde op zijn nauwkeurige ma
nier, als iemand die zijn woorden angstvallig wikt en
weegt. „Neen, dat zult u niet doen. U zult luisteren naar
wat ik hier kom vertellen. En wat u daar verder ge
zegd hebt, is niets dan leugen en dat weet u heel goed.
Het zal daarom beter voor u zijn het niet te herhalen".
Die laatste woorden werden niet uitgesproken als een
bedreiging, maar als de onpartijdige vermelding van
een zorgvuldig overwogen daadzaak... James Green
field voelde zich als een man die zich veroorlooft te
gen een onoverkomenlijke hinderpaal te razen en te tie
ren, als iemand die zijn kracht verspilt in verzoekin
gen aan het adres van een steenen muur die hem den
weg verspert, of van een rotsblok dat voor zijn voeten
ligt. Met eenige moeite herwon hij, althans ten deele,
zijn zelfbeheersching.
„Voor den dag er dan mee! Wat verlangt u?"
„Ga zitten," zei Worth en wees naar een stoel. Werk
tuigelijk gehoorzaamde de ander. „U hebt volstrekt geen
reden zulk een houding tegenover mij aan te nemen,
mijnheer Greenfield", begon Worth op den toon van
iemand die een feit vermeldt
Bij die woorden laaide de woede van den ander
weer op. „Geen reden! En dat durft u mij te zeggen!
Terwijl u en het meisje, dat u uw dochter noemt, zich
ingedrongen hebt tusschen mij en den jongeman die
meer dan een zoon voor mij is! Hebt u dan niet aan
onzen vertrouwen omgang een einde gemaakt en al de
plannen verijdeld die ik voor zijn toekomst gemaakt
had! Geen reden? Maar wat zou u daarvan kunnen be
grijpen? Een niets, een niemand zooals u! Voor u is er
in onze wereld geen plaats en geen naam. Voor een
avonturier als u met geen andere familie dan een doch
ter, naam en herkomst onbekend die u uit de woestijn
mee naar huis hebt gebracht. Hoe zou u kunnen'begrij
pen wat Willard Holmes voor mij is!"
„Ik dacht wel dat dit zoo ongeveer uw voorstelling
van de zaak zou zijn" waren de kleurlooze woorden,
..en daarom ben ik hier gekomen om dat eens overeind
te zetten."
Greenfield zocht vruchteloos naar woorden voor zijn
verbazing over wat hij als een ongehoorde aanmatiging
beschouwde.
Worth vervolgde: „Ik weet heel wat meer van u en
van de uwen dan u misschien denkt. Toen ik zag dat
mijn..." fier aarzelde hij. maar sprak het woord toen
eenvoudig uit. ..dochter in Willard Holmes belang stel
de, heb ik mij de moeite gegeven iets van zijn verleden
te weten te komen... En daarbij heb ik natuurlijk tel
kens uw naam ontmoet... Daarna heb ik nog veel meer
gehoord."
brug naar het voetbal terrein op haar terreinen komen.
Hierover heeft de voorzitter een onderhoud gehad,
waarin hij er op heeft gewezen ,dat er nog verschil
lende andere toegangswegen naar deze terreinen zijn
en de voetbalbrug onder voortdurende controle van
den heer Jansen staat. Voorzitter wekt de leden op,
wanneer zij eenige baldadigheid bespeuren, dit by het
bestuur kenbaar te maken, zoodat er met de ouders
van deze jongens over gesproken kan worden.
Uit het jaarverslag stippen wij aan, dat het ledental,
wat de adspiranten betreft, iets dalende is en de geest
onder de D.T.S.-leden goed ls te noemen.
Het jaarverslag van den penningmeester vermeldt
aan ontvangsten f 1520.58%, uitgaven f 1347.65%, in
kas f 172.93.
Bij de gehouden bestuursverkiezing werden beide
aftredenden herkozen, die hun benoeming In beraad
hielden.
Na de gebruikelijke rondvraag sloot voorzitter deze
goed bezochte vergadering, onder dank voor de aange
name besprekingen.
NOORDSCHARWOUDR
Bij Mej. de Wed. K. hebben de aardbeien dit jaar
voor de tweede maal vrucht gedragen. Naar wij ver
nemen ts dit bij meerderen het geval. Dit is zeker t
gevolg van het mooie zomerweer.
HOOGWOUD
De Floraliavereeniging viert alhier op 15, 17 en 18
September a.s. haar vijftigjarig bestaan, welke gehou
den zal worden in het café van den heer J. Modder,
kastelein alhier. Er zullen twee uitvoeringen gegeven
worden door de tooneelvereenlging .Jong Leven", van
Oudkarspel, en wel ,,'n Partijtje Poker", klucht in 3
bedrijven naar het Amerikaansoh van Robert Smiley-
Peple en „De Kuische Bruidegom" (of als je maar een
verleden hebt), blijspel in 3 bedrijven. Aangezien Jong
Leven een goede reputatie geniet, zullen deze avonden
bijdragen voor het welslagen der feesten.
Verder zullen er volksspelen georganiseerd worden en
Maandagmiddag zal er bij genoegzame deelname een
bloemencorso gehouden worden. We zullen hopen, dat
we het mooie herfstweer van thans mogen behouden
wat zal leiden tot een plezierige en vroolijke feeststem
ming.
Burgerlijke stand van 1 tot en met 13 Aug. 1933.
Geboren: Martha Catharina, dochter van Johannes
Vriend en Geertruida van Diepen; Johanna Marie,
dochter van Jan Bos en van Catharina Johanna Groot;
Dirk Gerrit, zoon van Jan Harderman en Gerdina Har-
deman; Cornelis, zoon van Reitse Uitterdljk en van
Berber Dijk.
Ondertrouwd: Adrianus Bakker, oud 31 Jaren, met
Geertruida Wever, belden te Hoogwoud. Jan Jacobus
Steeman, oud 24 jaren, met Neeltje Renooy, oud 19 ja
ren, te Hoogwoud.
Getrouwd: Adrianus Bakker, oud 31 jaren te Hoog
woud met Geertruida Wever, oud 29 jaren te Hoog
woud; Cornelis Stroomer, oud 55 jaren, met Maria
Schatz. beiden te Hoogwoud.
Overleden: Aris Appel, oud 60 jaren, echtgenoot van
Neeltje Witsmeer; Levenloos aangegeven kind van Ma-
rijtje Pater, vrouw van P. Bankras.
Vertrokken en ingekomen personen van 1 t.m. 31 Aug.
Bauke Bruinsma. geen van Kerkelaan C 34 naar Op
meer; Jan Ebele Frankes, N.H., van Lambertschaag
L 14 naar Grootegast: Hermanus Hendrik Visser, N.H.
naar Winkel van Aartswoud F 43; Jacob Bakker. N.H.,
van G 30 naar Blokker; Hendrik Noot, N.H. van Aarts-
woud E 23 naar Alkmaar; Nicolaas van Diepen, R.K.,
van Zuideind D 19 naar Hoorn; Nicolaas Wegdam, R.K.
van Zuideind D 4 naar Slenaken; Adriana Veeken. R.K
van C 22 naar GrootebroekAf ra Bruyns. R.K., van
Oterleek naar Noordeind D 84a; Maria Schatz. R.K
van Ottoburen (Dld.) naar Kerkelaan C 29; Johanna
Maria Lensing van Gendringen naar Zuideind D 5; Dirk
Pijper, van Twlsk.
De gemeenterekening, dienst 1931 is van Gedeputeer
de Staten dezer provincie goedgekeurd terug ontvangen.
WOENSDAG 13 SEPTEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
VARA.: 8.00 Gramofoonmuziek; 9-00 Orgelspel door
Joh. Jong; 9.30 Gramofoonmuziek; V.P.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; VARA.: 10-15 Uitzending voor de arbeiders
in de continubedrijven; 12.00 De Flierefluiters o.l.v. Ray
Forest; 12.30 Orgelspel door Cor Steijn; 12.45 De Flie
refluiters; 1.45 De Notenkrakers; 3.00 Voor de kinde
ren; 5.30 Amsterdamsch Orkestvereeniging o.l v Frans
van Diepenbeek; 6-00 Hetty Beek draagt voor; 6.15
Vervolg concert; 6-45 Actueel allerlei uit de arbeiders
beweging; 7.00 Amsterdamsche Orkestvereeniging; 7.25
Accordeon en piano; 7.45 Orkestvereeniging; 8.00 Her
haling S.O-S.-berichten; 8.02 Vaz Dias en Varia; 8.15 De
Flierefluiters; 8.45 Zang; 9.45 Concert; 10,10 VARA-
Orkest; 11-00 VARA-tooneel11.15 De Notenkrakers.
„Het is mij volkomen onverschillig wat u weet of
niet weet", antwoordde de ander in het gevoel van een
hevige walging. „Wat verlangt u?"
Worth sprak met kalme waardigheid. „Ik zou u ln
de eerste plaats willen doen opmerken, mijnheer
Greenfield, dat mijn dochter voor mij juist hetzelfde is,
wat de jonge Holmes voor u is. En verder hebt u vol
komen gelijk; ik ben een niemand, een niets, maar u
moet niet denken dat het geval voor u zoo veel harder
zou zijn dan voor mij, omdat u uit New-York is en ik
maar een man van het Westen ben. U zult uw zoon
niet verliezen, maar ik..." voor het eerst aarzelde hij
en lag er een zekere aandoening in zijn stem, „ik zal
mijn dochter verliezen.
Greenfield bleef niet ongevoelig voor het tragische
element in de woorden van dezen eenzame. Zijn houding
was een weinig welwillender toen hij zeide: „Het is
een beroerde geschiedenis, mijnheer Worth, een ver
vloekte beroerde geschiedenis. Ik wou dat ik nooit iets
met dit land te maken had gehad."
„Misschien zult u nog wel eens van meening veran
deren. In elk geval zullen dit land en deze onderneming
er nog zijn, lang nadat wij zijn heengegaan."
Weer aarzelde hij en gleden zijn slanke vingers langs
zijn kin. Toen vroeg hij, terwijl zijn persoon achter het
grijze masker verborgen bleef: „Wat is u bekend van
de omstandigheden waaronder Barbara in de Woestijn
gevonden is?"
.Alleen de groote trekken daarvan zijn mij bekend.
De zaak boezemt mij geen belang in."
„Laat mij u dan de feiten vertellen.'
In bondige, kleurlooze volzinnen verhaalde Jefferson
Worth de bijzonderheden van dien tocht door de woestijn
en allengs werd het Greenfield duidelijk dat een mach
tige beweegreden dezen man tot hem gebracht had en
hem nu dwong dit levensfeit zoo nauwkeurig te ver
halen.
„En hebt u nooit ook maar de geringste aanwijzing
gevonden, die tot de ontdekking van den naam van
het kind had kunnen leiden?" vroeg hij, toen Worth
zijn verhaal geëindigd had.
Aanvankelijk aarzelde Worth. toen vroeg hij: „Mijn
heer Greenfield, hebt u een jongeren broeder gehad die
naar het Westen ls gekomen?"
Greenfield zag hem verbaasd aan en antwoordde
werktuigelijk: „Ja. Ik geloof dat hij in Californië ge
storven is. Ik heb daarvan nooit de bijzonderheden kun
nen ontdekken. Hij had een sterken avontuurlijken aan
leg en een echte zwerversnatuur. Maar hoe?..." Er ging
hem een licht op over de bedoeling van de vraag, die
Worth tot hem gericht had en hij sprong op van zijn
stoel. „God in den hemel! u wilt toch niet zeggen dat
mijn broeder Will in dien zandstorm in de woestijn om
Herdenking van den slag aan de Marna.
Parijs, 10 Sept. (V.D.). Te Longwy, Nancy en
Meaux is heden in aanwezigheid van het opper
commando van het Franschc leger, generaal Wey-
gandt, maarschalk Petain en den minister van de
pensioenen, Miellet, den negentienden jaardag van
den slag bij de Manie herdacht. Tc Meaux hield de
min. v. d. pensioenen 'n redevoering, waarin hij naar
voren liet komen, dat men den gebeurtenissen van
den wereldoorlog nooit nader had gestaan clan thans
De geest van van 1914 schijnt herboren te zijn. Onder
den naam: „Het ontwaken van een Volk'' woont men
dc explosie bij van een overdreven nationalisme, dat
duidelijk doet uitkomen, dat aan den Marne niet
alcen twee vijandelijke legers tegenover elkaar heb
ben gestaan, maar twee beschavingen, twee geestes
richtingen, twee aspecten des levens. Het is duide
lijk, dat thans als gisteren dezelfde wil tot hegemo
nie, annexatie en imperialisme tot uiting komt.
Frankrijk heeft derhalve jegens zichzelf de plicht
sterk te blijven om den aanvallers den weg te ver
sperren en den eerzuchtigen en avontuurlijken vol
keren den moed te ontnemen.
Te Nancy verklaarde maarschalk Petain, dat het
Fransche volk voor zijn gevallen soldaten tot inkeer
moest komen en zich moest afvragen of hij met het
oog op de hoogste belangen des lands bereid was
het persoonlijke cgoisme te onderdrukken, en nog
maals wanneer het zijn moest op te staan om den
eigen grond te verdedigen.
Afgevaardigde Ferry hield een redevoering waarin
hij o.m. zeide, dat het Duitsche rijk uit de zwak
heid van Frankrijk profijt getrokken had om zich
te onttrekken aan do verdragsclausule. Duitschland
heeft het pangermanistischc program (het streven
naar de vereeniging van alle Duilschers) van voor
den oorlog hervat, en tracht thans de territoriale
clausules van het verdrag aan te tasten Al deze
plannen kunnen echter slechts verwerkelijkt wor
den door de vernietiging van Frankrijk, welke Hitier
in zijn boek „Mein Kampf" heeft aangekondigd. Het
is niet het oogenblik om op het gebied der ontwape
ning ook nog slechts een stap toe te geven, want om
vrij te blijven, moet Frankrijk sterk blijven.
De redevoering van generaal Weygandt in Longwy
had een gelijke strekking.
I
HUIZEN (296 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing en meditatie: 8.15 Gramo
foonmuziek; 10-30 Morgendienst: 11.00 Piano-duetten;
12.00 Politieberichten; 12J0 Middagconcert; 2.00 Rust
poos; 2.30 Voor jeugdige postzegelverzamelaars; 300
Concert; 5.30 Kinderuurtje; 6.00 Landbouwhalfuurtje;
6.30 Onderwijsfonds voor de Binnenvaart: 7.00 Politie
berichten; 7.15 Ned. Chr. Persbureau; 7.30 Causerie;
800 Dubbelmannenkwartet; 9.00 Causerie; 9.30 Am
sterdamsch Salon-orkest; 11.00 Gramofoonmuziek.
LUXEMBOURG (1191 M.)
7.50 Orkestconcert; 8.30 Liederen; 9.20 Militair orkest;
BRUSSEL (509 M.)
12.20 Concert; 1.30 Gramofoonmuziek; 5.20 Dansmuziek;
6-35 Gramofoonmuziek; 7.20 Idem; 8.20 Concert
KALUNDBORG (1153 M.»
12.20 Strijkorkest; 3-50 Omroeporkest; 8.20 Kamermu
ziek; 9.20 Dansmuziek.
BERLIJN (419 M.)
450 Harmoniemuziek; 9-20 Luisterspel; 10.20 Dans
muziek.
HAMBURG (87? M.)
11-50 Concert; 1.35 Gramofoonmuziek: 2.30 Idem; 4.20
Concert; 8.20 Populair concert, 9.30 Concert;
LANGEVBF.RO (472 M)
12.20 Populair concert: 1 50 Concert; 5.20 Vesperconcert
8.25 Operette; 10.50 Populair concert
DAVENTRY (1554 M.)
12.20 Orgelconcert; 1-05 Concert; 1.50 Idem; 2-35 Dans
muziek; 3-50 Concert; 5.05 Idem; 6.50 Idem; 8-20 Con
cert, 10.20 Idem.
PARUS EIFFEL (1440 M.)
8.50 Concert.
PARIJS RADIO (1725 MA
8-05 Gramofoonmuziek; 12.35 Idem; 12.50 Orgelconcert;
I.25 Gramofoonmuziek; 7.30 Idem; 9.05 Idem; 9.50 ld.
.MILAAN (831 M.)
8.00 Gramofoonmuziek.
ROME (441 M.)
9-05 Gevarieerd concert
WEENEN (517 MA
5-35 Solistenconcert; 10.05 Walsen en Balletmuziek;
II.10 G.ramofoonmuziek.
WARSCHAU (1411 M.)
4.20 Populair concert; 5.35 Gramofoonmuziek; 6.25 Kar
mermuziek; 9.20 Poolsche muziek;
BEKOMUNSTER (460 M.)
7.30 Gramofoonmuziek.
het leven is gekomen?... Dat de vrouw die u bij den put
gevonden hebt. zijn vrouw Gertrude was en dat..."
Hier daalde zijn stem tot een bijna onhoorbaar gefluis
terWill heeft mij nog geschreven dat hij een kind
had en dat het meisje het haar en de oogen van Ger
trude had... Ik had haar nooit gezien." Hij wendde zich
woedend tot Worth. „En dat hebt u al die jaren voor
mij verborgen gehouden! Het kind van mijn eenigen
broeder hebt u buiten mijn bereik gehouden! Misschien
is dat ook een van uw verfoeilijke streken. Welk bewijs
hebt u hiervoor en wanneer het werkelijk zoo is, waar
om hebt u het dan geheim gehouden?"
Jefferson Worth plaatste den trommel op dc schrijf
tafel. „Deze trommel is vandaag door Texas Joe en
Pat in de woestijn gevonden en zij hebben hem mij on
middellijk gebracht. Ik heb den trommel opengemaakt
en hier is de inhoud."
Toen Greenfield dien inhoud onderzocht had. brie
ven, waaronder er waren die hij zelf aan zijn broeder
geschreven had, papieren die betrekking hadden op zijn
zaken en zijn geldmiddelen, fotografiën van het kleine
gezin en van de twee broeders en hun ouders, zag hij
Jefferson Worth onbewegelijk voor zich zitten en de
woorden kwamen terug in zijn herinnering van den man.
die een vader voor het kind van zijn broeder geweest
was: „Mijn dochter is voor mij wat de jonge Holmes
voor u geweest is. U zult uw zoon bij u houden, maar
ik zal mijn dochter verliezen..." En alles lag nu voor
hem, helder als de dag. Hij zag hoe Worth Barbara als
zijn eigen kind liefhad, hij zag ook dat Worth de pa
pieren had kunnen vernietigen die op zoo zonderlinge
wijze aan het licht waren gekomen, hij zag nu in
hoeveel karaktervastheid er noodig was geweest om
aan die verzoeking weerstand te bieden en hoeveel
leed de man zichzelf had kunnen besparen.
Greenfield legde zijn hand op den schouder van Worth
en Worth lichtte zijn hoofd op. Langzaam en moeilijk
stond hij op uit zijn stoel. Zwijgend zagen de beide
mannen elkander aan. En zonder een woord te zeggen,
want daar waren geen woorden voor noodig gre
pen zij elkanders hand.
Dringend vroeg Greenfield: „Waar is zij nu, mijn
heer Worth? Waar is Barbara? Weet zij dit al? Ik
wil haar dadelijk zien. En is Willard nog in de stad?
Kom aan, wij moeten naar hen toe gaan."
Maar Jefferson Worth antwoordde: „Ik heb er al
over nagedacht. Ik geloof dat het beter is, wanneer ik
zelf Barbara alles vertel. En na al hetgeen u waar
schijnlijk Holmes hierover gezegd hebt, zou ik in uw
plaats met deze ontdekking geen haast maken. Het
zou zeker in het belang van hun beider toekomst zijn,
wanneer wy dat aan Barbara zelve overlieten."
Slot volgt.
