Het geheim der oude papyri.
AKKER.CACHETS ("AKKERTJES"),
Aan den voet van
den „witten reus".
Hoe kom ik van die hoofdpijn af?
Woensdag 8 November 1933. SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9378
ONTDEKKING EN BEHANDELING.
De eerste Bijbelhandschriften.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
WAT COLONEL ETHERTON
IN NEPAL ONTDEKTE.
De schrijver van dit artikel, Dr. H. C. H.
Ibscher, Custos aan het Neue Museum te
Berlijn, vroeger eenvoudig boekbinders-
knecht, is wereldbekend geworden als res
taurateur van oude handschriften. Thans
heeft hij zeer oude Bijbel-manuscripten ge
reconstrueerd, terwijl hij bezig is met de
ontcijfering van belangrijke handschriften
der Manichaeers.
HET Is onbegrijpelijk dat de menschen meestal
het begrip „papyrus" en alles, wat daarmede
samenhangt, als schrikbarend vervelend be
schouwen, terwijl zij uren achtereen kunnen
«oekbrengen met het oplossen van kruiswoordraadsels.
In de twee jaren, die ik noodig had voor de ontcijfering
van een deel van het oudste tot nu toe gevonden Bij
bel-handschrift, heb ik de moeilijkste en interessantste
problemen opgelost. Uit allernietigste deeltejs moest in
een arbeid van weken en maanden het eene blad na
het andere worden gereconstrueerd en nog is het ge-
heele werk niet voltooid.
Een veelbeteekenende vondst.
De vondst beteekent voor de theologische wetenschap
«eer veel: het handschrift is Immers reeds 200 jaar na
Christus* dood ontstaan en een der oudste Bijbel-optee-
keningen.
Dr. Ibscher.
Het is niet opgehelderd, vanwaar de vondst afkomstig
Is. De Egyptische fellah's d.i. boeren en de han
delaars hebben de gewoonte, de plaatsen hunner ontdek
kingen met driedubbele geheimzinnigheid te omhullen,
opdat geen „onbevoegde" die plaatsen nadert en de za
ken bederft. Vroeger hebben de fellah's alle papyrus
rollen, die zij vonden bij het graven in het land, op een
hoop gegooid en aangestoken om zich te goed te doen
aan de hersachtigen reuk van het duizenden jaren ou
de papier. Maar nu zijn zij beter op de hoogte en we
ten. dat zij meer verdiepen met het vinden van papyri
dan met hun landarbeid. In Syrië en Palestina is de
grond te vochtig om de oude papyrusrollen voor ver
weering te kunnen bewaren. Egypte en de streken aan
den Eufraat hebben derhalve een monopolie voor der
gelijke vondsten en ware detectivegeschiedenissen spe
len zich hier af.
Eenerzijds immers probeert men de waarde van be
langrijke ontdekkingen voor het publiek geheim te hou
den, opdat de handelaars den prijs niet al te schaamte
loos opjagen; anderzijds tracht men de beste vindplaat
sen voor de nieuwsgierige Europeanen geheim te hou
den en tenslotte moet de regeering worden bedrogen,
aan welke eigenlijk alle papyrusrollen moeten worden
afgestaan. Tenslotte probeeren ook de Europeesche en
Amerikaansche verzamelaars en musea elkaar vóór to
zijn.
Do Jacht naar do oude papyrusrollen.
Bij een dergelijke concurrentiestrijd lijden natuurlijk
de voorwerpen. De papyri worden door twistende fel
lah's gescheurd, onder hun kielen gekneusd, door han
delaars onderling verdeeld en uit verschillende stukken
aan elkaar geplakt, zoodat zij dikwijls niet meer als
papyri zijn te herkennen. Eenige jaren geleden werd
door fellah's, die in een ruinengebied aan den Nijl
de zouthoudende vruchtbare humusaarde afgroeven,
een houten kist gevonden. De kist viel bij het openen
Uiteen en toen de inhoud eindelijk in Europa was aan
gekomen, hielden sommigen hem voor versleten oud-
Egyptische voetmatten, anderen voor turfmolm. Een
enkel, nauwelijks nog leesbaar woord aan het begin was
voor den koptoloog Prof. Schmidt voldoende om in den
turfmolm, geschriften van Mani en zijn aanhangers te
ontdekken documenten van onschatbare waarde dus.
De Manichaeers, een Christelijke secte, welker leer ech
ter zeer beinvloed was door de godsdienstige voorstel
lingen van Babyloniërs en Perzen, waren in de 3e en
4e eeuw na Christus op het hoogtepunt van hun macht,
hun leer was meer verbreid dan die der Christelijke
Kerk en hier lagen nu de eerste samenhangende ge
tuigenissen over hun geloof, waarin gesproken wordt
van Jezus, van Zarathoestra en Boedha.
Nog een arbeid van 10 jaar voor de boeg.
Gelukkig, dat de handschriften bij de Manichaeers 'n
groote vereering genoten: zij werden vastgelegd op de
allerbeste papyri en geschreven met de duurzaamste
inkt, een mengsel van lamproet en vlsohlijm, zooals dat
nu nog in China wordt gebruikt En toch
zouden de geschriften, die in een voohtigen kelder la
gen en onder de zoutkristallen zaten, over weinige ja
ren niet meer te redden zijn geweest. Ik was zeer ver
wonderd, dat de laag van een halven centimeter dik
vijftig verschillende bladen bleek te bevatten. Voor ik
aan de ontcijfering begon, begaf ik mij korten tijd naar
Londen. Daar ontmoette ik Chester Beatty, een bekend
verzamelaar van papyri, die mij een ander deel van de
zelfde vondst aangaande de Manichaeers ter hand stel-
«e. De gcheele vondst ls thans in mijn werkkamer en
in 10 jaar zal mijn arbeid gereed zijn. Daarnaast heb
Ik nog ander werk loopen, o.a. vanaf 1897 en 1901.
Zuren en zouten zijn by een dergel ijken arbeid van
geen nut en van het kwartslicht kan sleohts een be
perkt gebruik worden gemaakt. Schoon water, een vas
te hand en een geoefend oog zijn voorloopig de eeniga
hulpmiddelen, hoewel aan nieuwe methoden gewerkt
wordt. Het spreekt vanzelf, dat men de In aanmerking
komende 14 schriftsoorten moet beheerschen. Iets een
voudiger is de taak bij de z.g. „cartonnage". De Egyp
tische lijkkisten uit den tijd van Christus' geboorte
bestaan uit een houten kern, omwonden door nat lijn
waad en „misdruk"-papyri uit staatsarchieven, bureaux
van rechtsgeleerden enz., waarna het geheel met gips
is bestreken. Deze papyri geven ons de meeste inlich
tingen over het leven der Egyptenaren, en daar zy be
ter geconserveerd zijn dan de papyrusrollen, die zonder
eenige beschutting in den grond rusten, kan men ze
soms behandelen met verdund zuur om den gipslaag ta
verwijderen. f
Zitting van Maandag 6 November.
DE JUSTITIEELE NAJAARSMARKT.
November is de aangewezen maand voor finale op
ruiming wegens vergevorderd seizoen van rijwiel en
wegenbelastingzaakjes, die gewoonlijk een flinke ver
sterking opleveren voor de rijksmiddelen, zooals alleen
het departement van justitie in staat is te leveren.
Heden waren alweer een 62-tal debiteuren opgeklopt,
om hun schuld met den rijksadvocaat in 't reine te
brengen, waarvan slechts vijf in persoon waren ver
schenen.
Beverwijk.
HET MOET JE MAAR TEGEN ZITTEN.
De arbeider Th. J. O. uit Beverwijk had uit diverse
onderdeelen een dragelijke fiets bijeen geprutst en was
blijmoedig op de Nieuwstraat onder Uitgeest aan het
proefstoomen, toen hy werd gepikt wegens het ontbre
kende belastingplaatje, dat niet in het bestek der ver
bouwing was opgenomen. Hy werd uitgenoodigd om 'n
jaar later, dus heden, te komen politierechteren en als
toen door mijnheer de Rijksadvocaat, welk nutteloos
ambt, trots de bezuiniging, nog altijd wordt gehand
haafd gevraagd: Er is u een transactie gevraagd van
1 gulden, waarom heeft u dit niet aangenomen? Waar
op O. prompt reposteerde: Ik had geen gulden! Een
dergelijk argument sluit natuurlijk alle debat uit, doch
bleek niet sterk genoeg om een veroordeeling tot f 5
of 1 dag te beletten.
Alkmaar.
ONDANK 'S WERELDS LOON.
De heer Aug. K., rijwielhersteller te Alkmaar, had
van Dr. Schreuder diens medicinaal motortje gerepa
reerd en bezigde den Kanaaldijk onder Bergen om het
resultaat van zijn kunstwerk waar te nemen. Belas
tingcontroleurs schijnen echter wel altijd de reuk tg
hebben van dergelijke experimenten en informeerden
naar de wegenbelastingkwitantie. De reparateur had
geen steek aan dit document gedacht en kon zich ooK
niet met den geneesheer verstaan, aangezien dokter
om alle huldebetoogingen te coupeeren ter gelegenheid
van zijn jubileum uitstedlg was. Thans stond de heer
K. tereoht, doch er werd dan met de bijzondere omstan
digheden rekening gehouden en opgelegd f 3 boete of
1 dag.
Heerhugowaard.
HIJ LIEP NET NOG TEGEN DE KOPLAMP.
De polder leverde heden ook nog 'n delinquent in de
figuur van den heer Corn. K., 'n vroegere nogal rumoe
rige, doch thans tot rust gekomen tuinder. Deze heer
had verzuimd tijdig de wegenbelasting te voldoen voor
zijn motor, die op 30 Sept. was vervallen en begaf zich
op 1 October om die spulletjes te Alkmaar in orde te
maken. Was hij met den bokkenwagen op reis gegaan,
dan was alles goed geweest, doch hij maakte gebruik
van zijn buiten de wet gestelde motor, bleef op den
Frieschen weg aan de haak hangen en werd heden, als
afschrikwekkend exemplaar tot f 15 boete of 5 dagen
veroordeeld.
Hoogwoud.
DE BEZITTER WAS DE ZONDEBOK.
De te Aartswoud woonachtige electricien Jan de Vr.
had een oud karretje aan den resperateur toevertrouwd
en de picolo van deze inrichting, Gerrit Stapel, die het
herstel had verricht, was zoo trots op zijn prestatie, dat
hij zich op den straatweg begaf om het effect van zijn
bemoeiingen te controleeren. Er kwam echter nog een
andere controleur, die informeerde naar de wegenbe-
lastingkaart, die hem méér interesseerde. Dit gewich
tige stuk was echter „onvindbaar" tot schade van den
eigenaar, die wel niets wist van het gebeurde, doch zon
der eenig gewetensbezwaar werd veroordeeld tot f 15
boete of 5 dagen. Hij gaat in cassatie, doch zal méér
plezier beleven als hij een pittig sigaartje opsteekt.
RIJWIELBELASTING.
Gerben AJberda, arbeider, Nieuwer-Amstel; Gillee
Baas, arbeider, Wieringerwaard; Douwe J. Bakker, ar
beider, Texel; Th. J. Bakker, arbeider, Heemskerk;
Corn. de Boer, arbeider, Den Helder; Petr. Bos, melk
venter. Alkmaar; Jan Bruin, arbeider. Den Helder;
Corn. Dekker, arbeider Heerhugowaard; Pieter Dekker,
zonder beroep, Beets; Catharina Duinmeijer, dienstbo
de, Dén Helder; Jac. de Graaf, mtselaar, Hoorn; Jan
Groothuijzer., schippersknecht, Koedijk; Th. J. Groot-
huijzen, schilder, Alkmaar; Hendrikje v. d. H.v. d.
W., zonder beroep, Wieringerwaard; Lolke IJpma,
bloemist, Franeker; Jan de Jong, voeger, Alkmaar;
Mindert de Jong, grondwerker, Zaandam; Maria Eli-
sabeth JonkerJonker, zonder beroep, Alkmaar, allen
f 5 of 1 dag; Th. v. Kleef, arbeider, Zuidscharwoude,
2 keer f 5 boete of 2 keer 1 dag; Hendr. Lutje, arbei
der, Wieringen; Jb. Meilink, arbeider, Breezand; Anth.
Joh. May, koopman,. Velzer.; Th. Jac. Oostwal, arbei
der, Beverwijk; Jan de Penning, arbeider, Den Haag;
Mart. Joh. Pronk, timmerman, Warmenhuizen; Marth.
Joh. Pronk, grondwerker, Warmenhuizen; Mart. San-
gers, poelier, Apeldoorn; Hendr. Schooneman, arbei
der, BovenkarspelCorn. Th. Straathof, bollenkweeker
Breezand; Gerrit Veenstra, arbeider, Aartswoud; Joh.
Veldman, winkelier, Heerhugowaard; Joh. de Visser,
arbeider. Den Helder; Anne de Vries, arbeider. Wie
lingen; Fred. Vrouwe, meubelmaker, Uitgeest; Etlsa-
btth Wassenaar, zonder beroep, Anna Paulowna; Joh.
Joz. Wiering, chauffeur, Zwaag; Gerrit Witsen, vee
houder, Landsmeer; Nic. Wuijster, broodventer, Hoorn»
allen f 5 boete of 1 dag.
WEGENBELASTING.
Jan Bakker, bierbottelaar, Wieringen/, f 15 boet® of
5 dagen; Albert Rruinsma, arbeider, Wieringen, f 15
boete of 5 dagen; Joz. van Houten, chauffeur, Koedijk,
f 5 boete of 1 dag; Anth. Jos. Kersten, expediteur, Ou-
dorp, f 5 boete of 1 dag en f 15 boete of 5 dagen;
August G. J. Klünen, rijwielhandelaar. Alkmaar, f 3
Jjoete of 1 dag; Pieter Kool, chauffeur, Hoorn, f 5 boete
boete of 1 dag; Pieter Kool, chauffeur, Hoorn, f 5 boete
of 1 dag; Jan Koopen, timmerman, Enkhuizen, f 10
boete of 5 dagen; Gerrit van Koperen, chauffeur,
Haarlem; Jac. Joh. van Koperen, chauffeur, Haarlem;
Corn. Kraakman, tuinbouwer, Heerhugowaard; Petrus
langedyk, bollenhandelaar, Abbekrk; Corn. Middelie,
arbeider, Breezand. allen f 15 boete of 5 dagen: Jaco-
bus Paaij, slager, Wervershoof, f 5 boete of 1 dag; Glo-
Wanneer Uw hoofdpijn (migraine) U overvalt bij hei op
staan, vóór of na den maaltijd, loop dan even bij Uw drogist
of apotheker binnen en vraag een doosje "AKKERTJES".
Deze nieuwe vinding van Apotheker Dumont wordt overal
en door iederen gebruiker geroemd om haar wonderlijke
resultaten bij Hoofdpijn, Migraine, Kiespijn, Zenuwpijn,
Iniluenza, Spierpijn, Neuraigische pijnen, Rheumatische pijnen.
Hel il niet noodig U te laten plagen door Uw pijn. Went bijna on
middellijk zullen AKKER-CACHülS U helpen en Uw pijnen tnel
tot bedaren brengen. Ook Gij zult oogetogen zijn over de resultaten.
Volgens recept von Apotheker Dunton' Slechts 50 cent per I? stuks.
Nog zit de zilvervos In zyn huid, die bovenstaande
Engelsche fokster zich om den hals gelegd heeft.
Hoe lang nog?
vanni Pittuna, granietbewerker, Alkmaar, f 15 boete of
5 dagen en f 20 boete of 10 dagen; Karei Lambertu»
Schulp, chauffeur, Heiloo; Willem Tiel. vrachtrijder,
Anna Paulowna; Wilhelmus Tros, handelsagent, Hei
loo; Wolter v. d. Vaart, arbeider, Julianadorp; Jan de
Vries, electricien, Hoogwoud; Pieter v. d. Werf, chauf
feur, St. Pancras; Adr. Nic. van der Woude, groenten-
handelaar, Alkmaar; Wilh. Jac. Wubeling, stoker,
Rotterdam (voorh. Den Helder), allen f 15 boete of 10
dagen; Adrianus Zwiers, agent, Breezand f 3 of 1 dag-
Steeds wanneer er sprake is van een nieuwe
Mount-Everest-expeditie of als St. Bernardmon-
nlken naar Tibet reizen, hoort men in Europa,
dat de Maliaradja van Nepal zyn toestemming
voor den doortocht heeft moeten verleenen. Zon
der dit verlof ls het móeilyk, zelfs onmogelijk
„het verboden land" te passeeren.
Colonel P. T. Etherton, organisator der Mount-
Everest-vluchten, heeft juist zyn kort geleden
verzamelde bijzonderheden over Nepal gepubli
ceerd.
HET geheimzinnige land, waarover ik het zal
hebben, ligt aan den voet van'den witten feus,
de hoogste top der aarde. Van de stormen en
de winden, die over den Mount-Everest tot
Nepal doordringen, is het geheele gebied in hooge mate
afhankelijk, en het is daarom niet te verwonderen, dat
de bergen en vooral de geweldigste daarvan in het
geestelijk leven der bewoners een groote rol spelen.
Toen de Engelsohen bezig waren hun vlucht over
den Mount-Everest voor te bereiden, richtten ze ook
het gebruikelijke verzoek aan den Maharadja. Eerst
onderhandelde men met een Nepalsch diplomaat, die
bijna bleek werd, toen hy het plan vernam..
Hij sprak: „We kunnen aan dit project slechts dan
onze goedkeuring hechten, als u geen inwoner van Ne
pal vertelt wat u op den top hebt gezien. Want het volk
gelooft, dat daar een gouden tempel staat, waarin dc
Goden huizen. Het zou niet goed zyn den menschen die
illusie te ontnemen. Het bericht, dat de tempel niet be
staat, zou demoraliseerend werken..."
Ziedaar een zonderlinge uitlating, die tevens een licht
werpt op heel wat gekonkel en strijd in ons eigen
Europa En zoo komt het dan, dat de Nepalers u heden
nog verzekeren: „De Engelsohen zyn over den verkeer
den berg gevlogen. De goden hebben hen misleid. Wie
wisten hun tempel wel voor het oog van overmoedige
ongeloovigen te verbergen."
Niemand in Nepal zal het wagen den naam Mount-
Everest uit te spreken. Hij is de groote naamlooze, dia
ongeveer honderd jaar geleden door vreemdelingen uit
'iet Westen naar een zekeren Sir George Everest werd
genoemd.
Wie tracht in de Nepalsche ziel door te dringen,
stuit bij de eerste kennismaking op een al heel vreemd
mengsel van verfijnde intelligentie, bijgeloof, huichel
achtigheid en idealisme.
Daar de vele natuurrampen de Nepalers noopten het
leven wat minder als een hoorn des overvloeds te be
schouwen dan de andere Indiërs plegen te doen, moes
ten tal van Oudindische voorschriften worden wegge
werkt, b.v. het verbranden van weduwen.
De wijzen des lands zagen in, dat men in een gebied
als Nepal niet met de menschenlevens mocht smijten;
het zou gelijk staan met moord op het volk.
Gedeeltelijk uit eigen belang, gedeeltelijk omderwille
van het volk, namen de priesters toen hun eigen go
den ertusschen: kleine meisjes worden in het huwe
lijk verbonden met een Bel-vrucht. Deze vrucht gooit
men in de rivier. De stroom voert haar weg. De echt
genoot is dus niet gestorven, maar verdwenen. Nie
mand -weet, of hij leeft; niemand weet of hij dood is.
Het meisje mag volgens den ritus hertrouwen. Sterft
de tweede echtgenoot, dan heeft de eerste weer recht
op haar. Die ls echter niet aanwezig. Het meisje mag
met een derde hertrouwen enz.
Het lijdt geen twijfel, dat vele Nepalers volkomen op
recht aan de toelaatbaarheid van deze oplossing ge-
looven. De hemel zelf heeft haar gevonden. „Wij zyn
als het noodlot", zeggen de dichters, „houdt men ons
tegen, dan zoeken we een uitweg."
Het aantal feestdagen in Nepal is onbeperkt. Dit be-
teekent niet, dat er niet gewerkt wordt, maar dat
iedere dag zyn eigen waarde en verborgen zin heeft.
Alleen de sterrenwichelaars kunnen er goed uit wys,
en het beroep van astroloog is in Nepal een benijdens
waardig baantje. Het staat verder vast, dat de Maha
radja, wiens naam drie schrijfmachineregels lang is,
als filosoof volkomen boven zijn eigen religie ia ver
heven, maar hij keurt het goed en vindt het zelfs nood
zakelijk, dat ze gehandhaafd blijft. Intusschen verrich
ten eerste-rangsvorschers eveneens geloovigen in
prachtig uitgeruste laboratoria onderzoekingen, die
soms van belang voor de geheele wereld zyn.
In Nepal bezit men geen spoorweg, geen telegraaf en
geen draadlooze. Toch ls de berichtgevinger feilloos.
Er kan niets gebeuren van eenige beteekenis of in en
kele uren weet de Maharadja wat er aan de hand is.
Een net van posten bedekt het land.
Het volk bestaat in principe uit twee kasten: de
"""urkha's of krijgslieden en de Newars of intellectueelen
Streng gescheiden worden de beide groepen niet.
