Arrondissementsrechtbaük te Alkmaar
De Zwarte Monnik
Moe,
mat en
moedeloos
AKKER.CACHETS
Donderdag 7 December 1933.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9395
Neem een "AKKERTJE"
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
ZITTING VAN DINSDAG 5 DECEMBER.
Castricum.
DE BERO'EMJEyE NOT- OF EiRPDIBNSTBAAR.
HEID8WDG VAN BALTUS.
De tuinder Anth- de Vr. te Castricum. die overhoop
legt met zijn buurman Jan B<ug over het gebruik van
een Notweg, waartegen Baltus zich op civiele gronden
verzet was door den Kantonrechter te Alkmaar ver-
oodeeld tot 1 pop of 1 dag. doch had ondanks dit cle
mente vonnis, daarmee geen vrede genomen en was nu
in hooger beroep gekomen, alwaar al zijn bezwaren
nog eens meer uitvoerig werden gerepeteerd.
De appellant had zich thans voorzien van een goed
getralnden verdediger in den persoon van mr. v. d.
Loos. De heer Officier was het volmaakt eens met den
kanton rechter en nam het hekjesbezwaar van den ap
pellant niet serieus, reden waarom bevestiging van 't
geweren vonnis werd gerequireerd.
Mr. v. d. Loos, gewapend met een kadastrale kaart
«e verdere officleele bescheiden, maakte er zich niet
af met een Jantje van Lelden, doch voerde aan de
band van bedoelde stukken een principieel verweer,
ten doel hebbende aan te toonen, dat hier bestond een
erfdienstbaarheid ten faveure van den heer de Vries
cum suis, zulks bij acte in 1912 verleden voor Notaris
Boerlage to Velzen. Na een uitvoerige toelichting kwam
pleiter tot de conclusie dat de heer Baltus misschien
zijn rechten op den weg had overschreden en het ver
schil langs burgerrechterlijken weg moest worden be
slecht Lang stond spreker stil bij diverse politieveror
deningen omtrent het gebruik van openbare en andere
wegen en paden en concludeerde ten slotte vrijspraak
mede omdat de verordening van Castricum bindende
kracht zou missen. Geen repliek.
Alkmacr,
EEN UILESTREEK, OF DE SLAGER ZELF
GESLACHT.
Vermoedelijk heeft de heer W. H-, slager te Alkmaar
de porté van zijn handeling niet gesnapt toen hij op 1
Nov. J.1. het weegbriefje van het abattoir, betreffende 3
Slachtschapen, wegende 138V6 K.G., valschelijk had
veranderd in 128V* K.G. Het voordeel waa natuurlijk
gering, misschien 4 gulden en 50 cent maar de gevol
gen buitengewoon ernstig. Nog meer ernstig werd deze
knoeierij, toen de slager. Inplaats van bij ontdekking
direct door de mand te vallen, het deed voorkomen of
zijn knecht uit de grap bedoeld briefje zou hebben ver
anderd. Heden stond dan genoemde slager voor de
hem ten laste gelegde vervalschlng terecht en werden
geboord als bezwarende getuigen: Dr. Voorthuijzen di
recteur gem. slachthuis, de keurmeester v. d- Wete
ring, de knecht en de verkooper van de schapen. A.
Dekker uit Oterleek, welke getuige op het abattoir
had ginformeerd naar de wicht der verkochte schapen.,
waardoor de vervalschlng werd ontdekt, met het hier-
voren gemelde funeste resultaat. Door verdachte werd
beden het feit erkend en indien bij zulks direct had
gedaan, zou Dr. Voorthuijzen het gebeurde b|J een ern
stige reprimande hebben laten blijven. Het voordeel dat
verdachte met deze vervalschlng zou hebben kunnen
behalen, was den heer Voorthuijzen niet duidelijk en
woog zeer zeker niet op tegen de nadeelen.
De president was uiteraard niet zeer gesticht door
de faits et gestes van den slager en zooalg vanzelf
•prak. de officier nog veel minder zooals bleek uit het
lang niet malsche requisitoir, strekkende tot veroordee-
iing tot f 3000 boete of 60 dagen. Het maximum op het
feit gesteld is 5 jaar gevangenisstraf.
Oudkarspel.
DE SPOOKACHTIGE KOETHNHANDELAAR.
De 50-jarige arbeider Jan N. uit Harenkarspel, thans
•taatslogé, omdat de bemoeizuchtige justitie hem ver
meet aan te wrijven, dat hij op 22 September uit een
weide te Oudkarspel, ten nadeele van den veehouder
Th. Kostelijk, een koe zou hebben gestolen.
Daar was natuurlijk gen steek van aan, doch in den
prlllen morgen van 22 September was Jan. die zoo
arm is als een kerkrat, verschenen te Heerhugowaard
aan de woning van den slager Jan Peereboom. wlen
FEUILLETON
DOOR
EDGAR WALLAGE.
6.
Beiden barstten in lachen uit
„U is op één punt gelukkig geweest", merkte Gilder
•rnstig op „Het is een gelukje, dat zijn wettelijke aan
gelegenheden op u overgingen..."
Op dit oogenblik kwam een klerk binnen om een
paar brieven te laten onderteekenen. Nadat hij vertrok
ken was, vroeg Gilder: „Houdt uw zuster zich nog
■teeds voor een schatrijke erfgename?"
„Die illusie koestert zij," antwoordde de ander koel
tjes. „Natuurlijk verbeeldt zij zich dat! Of daoht je, dat
Leslie zioh tot een dergelijke smijterij met geld zou
leenen?"
Hij nam een pen van een zilveren blad op zijn bureau
doopte haar in den inkt, trok een vel papier naar zich
toe. en schreef cijfers op.
„Zes duizend pond is een boel geld," zei hij. „Ik ver
loor driemaal zooveel, toen Black Satin met minder dan
een hoofdlengte in de Drayton Handicap geslagen werd
Het eenige wat overblijft, ls het huwelijk te bespoedi
gen".
„En die bezitting In Yorkshire?" vroeg de procura
tiehouder.
Arthur Gine trok een wrang gezicht „Ik nam een
•trooman aan om die te koopen. Ik had er twintig dui
zend pond aan kunnen verdienen. Daar zijn steenkolen
in overvloed, daarvan heb ik de bewijzen. Maar da
Tweede Zoon haalde een streep door de rekening, de
vervloekeling!"
Er heerschte een langdurige stilte.
„Wat ls u van plan nu te doen?" vroeg Gilder.
„Dat weet ik niet Ik ben ten einde raad." Arthur
Gine smeet de pen neer. „De toestand is eenvoudig een
marteling voor iemand met mijn gevoelige zenuwen.
Kun jij er niets op verzinnen?"
„Geef mij vijf minuten den tijd" antwoordde Gilder
•n vertrok.
Terwijl Gilder naar zijn kantoor onderweg was, over
handigde een klerk hem een brief. Deze was in een on
geletterde hand aan hem persoonlijk geadresseerd. Ach
ter de gesloten deur van zijn kantoor scheurde hij de
envelop open. De brief begon zonder eenige inleiding
en lordschap werkt nog steeds aan den Schat Hij
kreeg verleden Dinsdag uit Duitschland een boek toe
gezonden, geschreven door een Duitscher, die honderden
jaren geleden in deze streek vertoefd heeft. Ik kan den
titel niet lezen, omdat het zoo'n gekken druk is, die veel
c. oud-Engelsch lijkt. Zijn lordschap ontving van een
Londenschen boekveikooper ook een plattegrond van
hij een koe te koop aanbood, die deze heer niet eer.®
wilde hebben, want hij vertrouwde Jan geen sier en
vroeg hem meermalen: Heb je die koe soms gestolen?
En dan antwoordde Jan gehimzinnig: Je begralp 't wel,
hè, d'r mot wat beure! Hoewel de slager thans voor
de rechtbank, die geheele scène uitvoerig mededeelde,
bleef Jan bij zijn afwijzend houding volharden en 1 n"
sinueerde ijskoud dat die getuige stond te liegen, hij
was d'r alliendig weest om te kaike of de slager eere-
pele gebruiken kon. Maar met een koe had verdachte
heelemaal niets te maken.
Peereboom echter nog minder en hij was zoo wijs, de
koe door zijn zoontje te laten bezorgen bij veldwachter
Bleijendaal, begrijpende, dat het beestje in elk geval
dan goed bezorgd was. De rechtmatige eigenaar had
ook later de koe weer bij Bleijendaal terug gebaald.
Aangezien Jan N. niet de minste behoefte scheen te
gevoelen aan een al of niet berouwvolle erkentenis, wos
het noodig, om een zestal getuigen a charge in 't vuur
te brengen en dat half dozijn bracht wel zooveel in zijn
nadeeel naar voren» dat zijn kansen voortdurend slech
ter werden.
Ten huize van getuige Schipper, bij wien Jan, die 'n
kluizenaar is, wel eens 'n kopje koffie gebruikt was, hij
door rijksveldwachter Root en den gemeenteveldwachter
van Oudkarspel gearresteerd. De slager Oud had op ze
keren keer den verdachte aangetroffen in het café van
Mijts te Oude Niedorp en toen had Jan, die een stevig
neutje achter de kiezen had geslagen, den slager veel-
beteekenend gezegd: Ik weet welderes wat, Jan! Ook
was hij eens gekomen bij slager Vos om spek te halen
en toen had Jan eveneens georakeld dat hij wel eens
een beestje had. Dit alles was geschied vóór Kostelijk's
koe, vermoedelijk onder Jan's leiding uith et land ver
dween.
In verband met de feiten en het daaraan vrijwel pas
sende getuigenverhoor had de officier geen scrupules
om het tenlaste gelegde wettig en overtuigend bewezen
te verklaren en tegen den verdachte 3 jaar gevangenis
straf te requireeren.
Fossaway Manor. De broer van zijn lordschap, Mr. Al-
ford, heeft Red Farm voor 3.500 aan Mr. Leonard
verkocht, (Hier glimlachte Mr. Gilder). Miss Gine kwam
gisteren bij zijn lordschap en Mr. Alford theedrinken,
en daarna maakten zijn lordschap en Miss Gine samen
een wandeling door het park. Er gaat een gerucht, dat
de Zwarte Monnik opnieuw in de nabijheid van de abdij
gezien is. Hij werd gezien door Thomas Elwin, den
halfwijzen zoon van Elwin, den pachter van den bis
schop, maar niemand let op zijn woorden. En nu is hij
gezien door Mr. Cartwright, den kruidenier. Zijn lord
schap heefte en bod voor zijn bezitting in Yorkshire
ontvangen, maar ik hoorde dat Mr. Alford hem ontried
om te verkoopen, omdat hij overtuigd is dat daar
steenkolen zijn."
...Toen ik de thee in de bibliotheek bracht, hoorde ik
zijn lordschap zeggen dat hij het huwelijk in October
wenschte te laten voltrekken, maar Miss Gine wilde lie
ver wachten tot na Kerstmis. Zijn lordschap antwoord
de, dat het hem niet zooveel kon schelen, omdat hij het
zoo erg druk had. Mr. Alford zei dat het huwelijkscon
tract opgemaakt moest worden door Sampson en Ho-
ward, de vroegere raadgevers van Lord Chelford, waar
tegen zijn lordschap opmerkte, dat dit beter in de han
den van Mr. Gine gesteld kon worden. Meer hoorde ik
niet. omdat Mr. Alford mij beval de kamer te verlaten.
Miss Wenner, de gewezen secretaresse van zijn lord
schap, kwam gisteren uit Londen over, maar Mr. Al
ford heeft bevel gegeven dat zij niet toegelaten mag
worden. Zijn lordschap heeft haar niet gesproken..."
Mr. Fabrian Gilder's spion berichtte nog andere za
ken van minder belang, die hier niet ter sprake behoe
ven te komen. Hij las den brief voor de tweede maal,
stak hem in zijn zak, en zat vijf minuten aan zijn bu
reau te werken.
Bij zijn terugkomst zat zijn patroon over zijn bureau
Ik neem het niet an, repliceerde Jan, Ik neem geen
drie weken an onschuldig!
Jan's verdediger, Mr. Smal liet in zijn pleidooi niet
onduidelijk uitschijnen, dat naar zijn meening de bewijs
levering niet zoo glad ging, als door den officier wa3
voorgesteld. Pleiter releveerde dat omtrent de verdwij
ning der koe niets positiefs vaststond. Niemand had
hem met het beest zien wandelen, hoewel zonder twijfel
velen reeds met hun landelijk werk bezig waren. Ooit
aan de verschijning van verdachte bij slager Peereboom,
gaf pleiter een veel meer onschuldige beteekenis. Het
betrof hier meer vermoedens, die niet als bewijsmiddelen
konden gelden. Resumeerende achtte pleiter twijfel aan
wezlg en het bewijs niet voldoende geleverd, zoodat pl.
concludeerde tot vrijspraak. Geen repliek.
ZWIJNTJESJAGERS IN GROOTEN STIJL.
Een zestal fieten, mooi, leelijk en minder leelijk, ga
ven aan het rechtzaalinterieur het aanzien van een
tweedehands rijwielzaak. Het waren dan de heeren C.
W. E., een 19-jarig meubelmakersknecht en zijn com
pagnon Jan Ar. K., een bierbottelaarsknecht, beiden
wonende te Helder, thans in depot in het huis van be
waring te Alkmaar, die voor deze stoffage hadden ge
zorgd en thans ter zake diefstal van talrijke rijwielen,
die zorgvuldig onkenbaar werden gemaakt, te samen
of in vereeniging terecht stonden, terwijl ook nog 'n
bos bamboe hengelstokken en een lantaarnkap werden
buitgemaakt- De feiten werden door de heeren zeer
edelmoedig toegegeven, zoodat hun respectieve advoca
ten. Mr. Dwars uit Hoorn en Mr. Buiskool uit Schagen,
eigenlijk wel bij hun penaten hadden kunnen blijven
Het waren dan de heeren Drost, Roomeijer, matroos,
Scherer, off. v. gezondheid le klas, Broekhof, Wezelman,
en Mej. Felkamp, die hun karretje hadden moeten ach
terlaten in de onbetrouwbare handen van deze brutale
zwijntjesjagers en het nu in zeer desolafcen toestand
weerzagen. Slechts noode werden sommige rijwielen
door de eigenaars herkend, aangezien de meesten uit
diverse onderdeelen van andere fieten, waren omge
bouwd. Deze metha morphose geschiedde in de bier-
bottelary van verdachte Jan K. Het rijwiel van Mej.
Telkamp had deze heer maar te water gegooid, omdat
de vangst niet voldeed. De koopman Hoogerwerf had
zijn Zondagsohe hengelstokken verborgen in een boet
achter zijn woning in de Jan in 't Veldstraat, gemist
gebogen, het hoofd tusschen zijn handen, en Gilder leg
de een strook papier voor hem neer.
„Wat is dat?" vroeg Gine, opschrikkend.
„Een zesmaands-accept voor zeven duizend pond, „Ik
heb er voor het gemak duizend pond opgelegd", ant
woordde Gilder koeltjes.
Gine las het papier vlug door. Het was een accept
en alleen zijn handteekening en die van Harry, Graaf
van Chelford, ontbraken, om het terstond tegen goede
munt inwisselbaar te maken.
„Dat durf ik niet aan daar durf ik mij eenvoudig
niet aan te wagen!"
„Waarom zoudt u hem vertellen dat het een accept
is?" vroeg Gilder. „U kunt hem persoonlijk te spreken
krijgen, u spelt hem een verhaaltje op de mouw uw
verbeeldingskracht is rijk genoeg maar ik zou u ra
den hetaldus voor te stellen, dat u zijn handteekening
noodig heeft om eigendom van uw zuster vrij te maken,
en zoodra hij het ding eenmaal geëndosseerd heeft.
Arthur Gine keek den ander scherp aan. Was het
een bloot toeval, dat hij er dien draai aan gaf? Geen
trek op het gezicht van den procuratiehouder liet het
tegenovergestelde vermoeden.
„Maar wanneer de vervaldag verschenen is?" vroeg
hy besluiteloos, het papier tusschen zijn vingers om en
om draaiende.
„Over zes maanden zal hij getrouwd zijn, en wanneer
u er dan niet beter voorstaat, zal hij of het accept moe
ten honoreeren, of de zaak in den doofpot stoppen."
De blikken van de twee mannen kruisten elkander.
„Je staat op den rand van het bankroet, mijn jonge
vriend," zei Gilder, „en daar ben ik aardig bij betrokken
Ga jij naar si en kelder, dan is mijn middel van bestaan
evenseens naar de maan."
Hoe waar dit was, zou Arthur Gine op zekeren bitte
ren dag vernemen.
In een sensatie-proces te Chicago werd voor de eer
ste maal een z.g. leugen-detector gebruikt, die elko
leugen zooals de uitvinder beweert oogenblik-
kelijk aanteekent. Met behulp van dit apparaat
wordt nl, den polsslag van den verhoorde in. den
vorm van een diagram neergeschreven. Elke leugen
nu, die een snelleren en sterkeren hartslag te voor
schijn roept, wordt tengevolge daarvan nauwkeu
rig geregistreerd.
Zijn broeder vertelde hem, dat verdachte K. hem een
dergelijk vischtuig te koop had aangeboden. Op het po
litiebureau had de heer Hoogerwerf zijn spulletjes te
rug gezien.
Door den heer Wiggers was omtrent de jongelieden
een rapport uitgebracht met de gewone klachten van
onzen tijd: Biertjes drinken, bioscoopjes, en dan nog
ln 't minst niet sigaretten rooken; do moderne bronnen
des verderfs, hun ondergang. De jongste deugniet was
eigenlijk de verleider van zijn ouderen confrère in de
boosheid, en de grootste aandeelhouder in de onderne
ming. Niettemin stond de ambtenaar niet afwijzend
tegenover een voorwaardelijke veroordeeling met stren
ge bijzondere voorwaarden. Wat de verdachten betrof,
zij waren bereid tot alle mogelijke concessies.
Door den officier werden de machinaties van dez*
jongens schrikbarend genoemd, vooral omdat zij een
mooi zakgeld, goed voer en een warmen stal genoten.
Dat was hun nog niet voldoende en zakten zij af tot mis
drijf. De officier wenschte het toenemend euvel der
rijwieldiefstal allerminst aan te moedigen en een voor
waardelijke straf voor te stellen. Gerequireerd werd ai-
zoo tegen Chris E. twee jaar en tegen Jan K. 1 jaar en
6 maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf, waarop
beide verdachten in snikken losbarstten.
Mr. Dwars, pleiter voor jongenheer E. viel het sterk
tegen dat de officier niet optrad als de goede Sint en
verzocht voor zijn cliënt, in aansluiting met het uitge
brachte advies, een voorwaardelijke straf.
De juridische strijder van Jan K., voorgesteld door
Mr. Buiskool, bleef niet achter in de bewerking van.
het goede hart des rechters voor zijn prodeaan, die in
ieder geval de minst schuldige was van het strafbare
duo. Hulde bracht pleiter aan den heer Wiggers, voor
zijn juist gevoelde psychologische typeering van dezen
verdachte en eindigde zijn warm betoog met in bet be
lang van ziji» cliënt te verzoeken een voorwaardelijk*
veroordeeling en het voorarrest als de definitieve straf
te beschouwen.
Na re- en dupliek werd het verzoek tot Invrijheidstel
ling afgewezen.
H e il o o.
ART. 347 WETB. v. STRAFRECHT.
De thans gedetineerde Jan Pieter St., laatstelijk ver
toevende te Heiloo, stond buiten tegenwoordigheid van
publiek terecht ter zake misdr. art. 247 W. v. S. In deze
zaak werd Dr. Barnhorn, directeur van het gesticht St.
Willibrordus gehoord als getuige-deskundige, in ver
band me thet door hem uitgebracht psychiatrisch rap
port.
De officier vorderde ontslag van rechtsvervolging en
plaatsing in een gesticht voor zwakzinnigen voor den
tijd van 1 jaar. Sluiting.
„Jij haalt er een bom centen méér uit dan ik", bromd®
hij, terwijl hij den naam van een bank dwars over d®
voorzijde van het accept schreef.
„Ik geef minder geld uit dan u, en ik weet wat lk
met mijn geld moet doen, als ik het heb."
„Je zou zelfs best in staat zijn om mij het geld per
soonlijk te leenen." merkte zijn patroon met een flauw®
poging tot scherts op."
„Dat zou ik," antwoordde Gilder met een grijnslach,
„maar, zooals ik zei, weet ik waar ik mijn geld laten
moet, en om het aan u uit te leenen, lijkt mij niet een
goede belegging."
Mr. Gilder was slechts een paar minuten de kamer
uit geweest, toen hij weer terugkwam en de deur zorg
vuldig achter zich sloot-
„Kent u een zekere Miss Wenner?" vroeg hij.
Mr. Gine fronste. „Ja, wat moet ze hebben?"
„Zij wenscht u te spreken over een dringende per
soonlijke aangelegenheid. Is ze een van van uw
vriendinnetjes
Arthur schudd het hoofd. „Neen ik heb daar
toevallig eens ontmoet. Zij was de secretaresse van
Chelford. Kun je niet uit haar krijgen wat zij wenscht?
„Ik heb het geprobeerd, maar het is iets dat u per
soonlijk aangaat. Wilt u haar ontvangen? ik kan
haar gemakkelijk wegsturen."
Arthur dacht een oogenblik na. Misschien had hij hem
iets belangrijks mee te deel en.
„Laat haar binnenkomen," zei hij.
Weinige oogenblikken later kwam Mary Wenner bin
nen en groette Gine met een familiaar hoofdknikje.
„Wel, lieve kind, dat is een onverwacht genoegen. Tel
kens wanneer ik je zie, vind ik je mooier geworden."
Zij aanvaardde de vleierij als iets dat haar toekwam,
en zette zich op den rand van het schrijfbureau.
„Ik ben naar Fossaway geweest Arthur," begon zij.
„Domme meid," glimlaohte hij. „Ik meende dat di®
zaak totaal achte den rug was. Je zult je netjes moe
ten gedragen, Mary. Chelford gaat met mijn zuster
trouwen."
„Komt dat niet prachtig uit! En ik sta er ln 't geheel
niet verbaasd over. Toen ik op Fossaway was, zag ik
je ai je krachten daartoe inspannen."
Zij liet zich van het bureau glijden en legde haar beid®
handen op zijn schouders.
„Arthur, ik heb van dat stenografeeren genoeg! En
ik dorst er naar om mij op die koudbloedige visch Dlck
Alford te wreken. Ik ben één keer weggejaagd omdat lk
een man vroeg met mij te trouwen ik zal het voor
een tweeden keer wagen. Wij zijn altijd goede vrienden
geweest, Althur."
In zijn ontsteltenis mompelde hij iets afwijzends.
„Luister laat een prachtig zaakje niet loopen.
Trouw met mij, en ik breng je een grooteren bruid
schat mee, dan je zuster Harry Alford."
Hij staarde haar met groote oogen aan.
„Jij? Een bruidschat?" stamelde hij.
Zij knikte langzaam. „Trouw met mij, en ik zal je
de plaats wijzen, waar je de hand kunt leggen op vijf
tien ton Spaansch goud den schat van Chelford!
Twee en een l^alf millioen pond!"
Wordt vervolgd.
Voelt Ge U moe, mat en onbehaaglijk?
Is er iets dal U zoo aangrijpt, iemeerdrukl
en waarvan Ge U niet kunt losmaken?
Wal ook de oorzaak is, zeker is het,
dat een "AKKERTJE" U onmiddellijk zal
helpen en Uw loomheid zal verdrijven.
Ze zullen Uw klachten wegnemen, zonder brutale
aanranding van maag, hart of nieren. Zelfs op de
meest gevoelige maag zullen ze géén branding ver
oorzaken. En met al deze zeldzame kwaliteiten
geven ze U verlichting in de moeilijkste gevallen
met het groote voordeel, dat ge niets proeft, want
hel poeder is omgeven door een smaakloos ouweltje,
"AKKERTJES" werken verrassend snel en zeker bij i
Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn, Rheumatische
pijnen, Zenuwpijn, Lendenpijn, Vrouwenpijn,
Migraine, Onbehaaglijkheid, Slapeloosheid.
