Het Amerikaansche Duivelseiland*
IE GROOTE SPOOR
WEGONGELUKKEN.
Zaterdag 6 Januari 1934.
SCHAGER COURANT.
Vijfde blad. No. 9410
HOE ONTSMET MEN BOEKEN?
Erger dan het
Fransche.
Ontsnapping blijft echter
mogelijk....
Frankrijk slaat een droevig
record.
WAAR EET MEN DE
MEESTE DRUIVEN?
DE SPAANSCHE BEDELAARS.
Zij brengen raak ziektekiemen
IN de Baai van San Francisco ligt
het eilandje Alcatraz. waarop in
1857 een citadel werd gebouwd.
De muren en bastions, welke vroeger
boven den grond stonden, liggen er
thans in verborgen. Op dit fundament
heeft nu de regeering der Vereenigde
Staten een gevangenis laten bouwen.
Daarbij zijn do weinige vensters, die het
onderaardsche gebouw licht verschaften,
dichtgemetseld. En toch zal men dat
donkere netwerk van smalle gangen,
kruitpakhuizen, cellen en uiterst kleine
kamertjes, niet ongebruikt laten. Het is
vanuit de nieuwe gevangenis erboven
gemakkelijk te bereiken en de gevange
nen, waar men last van ondervindt,
kunnen bij wijze van straf uit hun ruime
Een smalle gang in de thans onder-
grondsche, oude citadel.
cellen in de modelgevangenis worden
overgebracht naar een dezer donkere
kamertjes, die vaak zoo klein zijn, dat
een menschelijk lichaam niet uitge
strekt op den met steenen platen gepla
veiden vloer kan liggen. Men zal niet
dadelijk tot deze straf overgaan, want
geheel bo\en in de modelgevangenis be
vinden zich ook cellen voor eenzame op
sluiting. waarin geen lichtstraal door
dringt, doch deze cellen ziin tenminste
warm, droog en goed geventileerd.
De opsluiting in de oude, onderaard
sche citadel doet de ellende van het
Fransche Duivelseiland met zijn betrek
kelijke vrijheid begeerenswaardig schij
nen. Men heeft Alcatraz dan ook reeds
het Amerikaansche Duivelseiland ge
noemd. De gevangenen zullen er betrek
kelijk nog moeilijk van kunnen ontsnap
pen. De Amerikaansche regeering zegt.
dat ontsnappen geheel onmogelijk is door
de verradelijke zee- en getijdestroomin-
gen, rondom het eiland en dat in de
tientallen jaren, waarin het voor opslui
ting van gevangenen is gebruikt, nooit
iemand is ontvlucht. Noch het een, noch
het ander is echter juist. Goede zwem
mers hebben het eiland, dat door een
zeestraat van slechts 2 K.M. breedte is
gescheiden van 't San Francisco schier
eiland, vanuit San Francisco bereikt;
zij zijn er zelfs omheen gezwommen en
behouden teruggekeerd op het strand
van deze wereldstad aan den Stillen
Oceaan. En van de gevangenen, die hier
werden opgesloten, zijn er minstens ze
ven met succes ontvlucht. Vele anderen
hebben althans het water bereikt of
zelfs het vasteland, doch werden daar
opnieuw gevangen genomen. Van de
zeven ontsnapten verdwenen er vier bij
een bokswedstrijd op het eiland; ver
moedelijk hadden zij handlangers onder
het publiek, die hun overjassen en hoe
den gaven, waarna zij gewoon aan boord
stapten van de booten, die de menigte
jaar San Francisco terugbrachten. De
drie anderen verdwenen spoorloos en
hebben zeer waarschijnlijk de zeestraat
o\ ergezwommen, zonder op het vaste
land in handen der politie te allen.
Het is echter waar, dat men ook een-
uit de zee het lijk heeft opgehaald van
een gevangene, die zijn zwemkunst blijk
baar had overschat. Twee anderen ver
borgen zich in een grot op het eiland:
deze werd, daar het toevallig springvloed
was, geheel met water gevuld, zoodot z:j
verdronken. Een drietal, dat niet zwem
men kon, trachtte op aaneengebonden
leege petroleumblikken naar het vaste
land te drijven: door koude en uitput
ting werden zij echter gedwongen, tot
den schildwacht om hulp te roepen,
toen zij nog slechts 400 M. van het
eiland waren verwijderd. Het kostte nog
heel wat moeite, hen te redden, juist
door hun eigen hulpeloosheid.
Bovendien is er in de Vereenigde Sta
ten feitelijk geen enkele gevangenis,
waaruit men niet kan ontsnappen, als
men geld genoeg heeft om het gevange
nispersoneel om te koopen. Dit geven do
Amerikanen zelf ook toe. Het ideaal
van een niet-poreuzo gevangenis zal op
Alcatraz echter zoo dicht mogelijk wor
den benaderd. De stevige gevangenis op
het rotseiland niet de witschuimende
zee er omheen is voor vluchtelingen-in-
spc reeds een probleem op zichzelf. Men
zal er 600 van do meest roekelooze en
behendige desperados uit alle staten der
Unie kunnen opsluiten niet een vrij
Hieronder:
Links: de primitieve slaapzaal op het
Fransche Duivelseiland.
Rechts: de moderne Alcatraz-gevange-
nis, die bovenop de oude citadel is ge
bouwd.
Luchtfoto van Alcatrazhet Amerikaan
sche Duivelseiland.
groote kans, dat zij er hun straf zullen
uitzitten.
Ook van het beruchte Fransche Dui
velseiland is ontsnapping mogelijk; den
laasten tijd is er zelfs een geheel bedrijf
ontstaan, dat geen ander doel heeft dan
het helpen der gevangenen bij en na
hun ontvluchting. Het gevolg hiervan
is, dat er bijna dagelijks gevangenen ont
snappen. Het ontsnappen van groote
troepen tegelijk is natuurlijk niet moge
lijk, wanneer er geen cipiers zijn omge
kocht, doch daar staat tegenover, dat er
voor zulk een ontsnapping aan de „fir
ma", die haar organiseert, vrijwel even
veel betaald moot worden als wanneer
slechts één of een paar dezer despera
dos van de gelegenheid gebruik maakt
Het bedrag varieert tusschen de 100 en
150 Amerikaansche dollars.
Do „firma" beeft filialen in Cayenno
(Fransch Guyana), en in Frankrijk. Zij
doet vaak „offerte" bij de vrienden oi
bloedverwanten van den veroordeelde,
voordat deze zijn vaderland nog verlaten-
heeft om naar het deportatie-oord te
worden gebracht. Aan de Laurentius-
baai kan men dagelijks inboorlingen
zien werken aan kano's, die de vluchte
lingen noodig hebben. Men kan ook
rantsoenen bestellen voor den vermoe-
delijken duur der vlucht, meestal een
maand; verder kunnen er vuurwapens
worden besteld en bijltjes of boschmes
sen om een weg te banen door het oer
woud, benevens valsche papieren.
Een veelbesproken massavlucht van
zeventien gevangenen had onlangs
plaats onder leiding van den beruchten
moordenaar Levasseur. De booten ver
lieten het Duivelseiland, doch werden op
zee door een storm overvallen en liepen
vol water. Levasseur wist zijn mannen
echter te verbergen op een moerassig
eiland, totdat hij zijn kleine expeditie
opnieuw had uitgerust. Weer kwamen
zij in een storm; zij hadden geen eten of
water meer en besloten tenslotte, erom
Ie loten, wie hunner gedood en opgege
ten zou worden. Het lot viel op Levas
seur en zij waren op het punt, hem tc
clooden, toen de mist, die rondom de boot
hing, opklaarde. Zij zagen, dat op enke
le tientallen meters afstand land lag. De
mist, die zij eerst als zulk een ramp be
schouwden, bleek hen bovendien te heb
ben verborgen voor de politieboot, die
hen zocht. Tenslotte landden zij veilig en
wel op de Braziliaansche kust.
Gebruikte boeken, waarvan wij de
herkomst niet kennen, verdienen reeds
ons wantrouwen; hoeveel te meer geldt
dit dan van boeken, die gelezen zijn
door lijders aan besmettelijke ziekten!
De moeilijkheid is alleen, hoe men de
boeken zal ontsmetten, zonder ze te be
schadigen. Desinfectie achterwege laten
is onverantwoordelijk, waar er verschei
dene gevallen bekend zijn van roodvonk,
pokken en tuberculose, die zonder den
minsten twijfel door boeken waren ver«
oorzaakt. Desnoods kan men de boeken
vele maanden ongebruikt laten staan op
een plaats, waar zij geen onheil kunnen
aanrichten; men kan ze ook een gehee-
len zomer lang geregeld in de zon zetten
Afdoende is dit echter niet altijd. Boven
dien kan het voorkomen, dat men de
boeken dadelijk noodig heeft, in dat ge
val moeten zij met formalino worden
ontsmet of gedurende 48 uur worden
blootgesteld aan een temperatuur van
75 tot 80 graden Celsius. Soms kunnen
zij met een ontsmettingsmiddel worden
afgewreven. Wanneer de boeken geen al
te hooge' waarde hebben en er een ge
vaarlijke ziekte in het spel was, doet
men intusschen het beste, zo te verbran
den.
F.en dorp, naar de inboorlingen leven van de gestraftenwaarvoor zij kano's
ma ken.
Hot is voor de Franschen geen aan
gename bezigheid in de annalen van de
spoorwegongelukken te bladeren. De
ernstigste spoorwegcatastrophen zijn
hier in betrekkelijk korten tijd elkaar
/.eer snel opgevolgd. Geen ongeluk was
echter zoo ernstig als dit bij Laguy met
zijn meer dan 200 dooden en evenveel
gewonden, in West Europa is een nog
grootere spoorwegcatastrophe voorge
vallen, al was deze niet van de allerlaat
ste jaren. ITct spoorwegongeluk, dat wij
bedoelen gebeurde in 1915 bij Gretna
Green.
In die dagen, toen de wereldoorlog
woedde, ging 't bericht van dezen ramp
spoedig verloren in den wirwar van
oorlogstelegrammen en maakte het aan
tal dooden op het krantenlezend publiek
toen geen indruk, daar op de slachtvel-
den van Europa dag na dag duizenden
omkwamen.
De Caledonië-expres verongelukte dicht
bij Gretna Green. Men haalde 227
dooden onder do puinhoopen vandaan.
Het aantal gewonden werd minder
nauwkeurig vastgesteld.
Om echter bij den allerlaatsten tijd te
blijven, mag het ongeluk bij Evreux in
Bulgarije staal bovenaan.
Sinds de waarde van vitaminehoudend
voedsel meer algemeen bekend is gewor
den, neemt het gebruik van druiven ge-
sradig toe. Verreweg het hoogst is het in
Bulgarije, waar in 1932 niet minder dan
20 K.G. druiven per hoofd der bevolking
werden gebruikt.
Zelfs in de Vereenigde Staten kwam
men op niet meer dan 14.5 K.G., daar
na volgt Spanje met 9.3 K.G., terwijl
Frankrijk, het land met het grootste
wijngebruik, met 1.9 K.G. onder aan de
lijst staat. Als men in alle landen eens
zooveel druiven at als in Bulgarije, zou
den nood in den wijnbouw grootendeels
tot het verleden behooren.
October 1933 met zijn 35 dooden niet
wordeii vergoten. Nauwelijks een jaar
geleden werd de wereld wakker geschud
door een trein-catastrophe, welke plaats
vond bij een transport van militairen
in Marokko, 55 soldaten van het vreem
delingenlegioen kwamen om hot leven.
Honderden werden gewond. Een treir.
met 32 wagens stortte in den afgrond.
Dat tenslotte nog iemand levend uit de
puinhoopen te voorschijn gekomen is.
mag een wonder heeten. Door steed.-
maar langs den spoorlijn te loopen, ki
lometers ver door de woestijn, konden
enkele lichtgewonden eindelijk aan een
station komen waar zij hulp konden
ontbieden. 48 Uren na de catastrophe
haalde men nog steeds levende men-
sehen uit de puinhoopen.
Een jaar hiervoor reed de bad-trein
I arijsLe Croisic met een vaart van 80
K.M. over een gedeelte van den spoor
weg, welke verzakt was: 15 personen
werden gedood, 70 gewond. Niet minder
tragisch was de val van de Nantes-ex-
pres in de Loire.
Een kort overzicht van hetgeen bui
ten Frankrijk gebeurde. Ten eerste is
daar de treinramp van de Boedapest-
Weenen-expres bij Biatorgbagv met 25
dooden en honderd gewonden. Een aan
slag was er de oorzaak van. De trein
stortte in een ravijn van 30 meter diep
te. In de Kairo-Alexandria-expres ver
brandden alle menschen, eer de trein,
waarin in de laatste drie wagons brand
was uitgebroken, tot stilstand kon wor
den gebracht.
De grootste ongelukken van de vo-
Spanje was steeds het eldorado voor
bedelaars. Tegenwoordig is dit niet meer
zoo. De crisis heeft den Caballeros de
vingers doen verstijven, als ze in vest-
akken grijpen wilden. Nu de Spaansche
bedelaars hebben hun traditie, die tot
aan de dagen van den aardschelm en
agebond Lazarillo de Tormes teruggaat
Als de aandeelen niet goed staan, moet
men wat stemming aan de beurs ma
ken. liet laten zien van armstompjes en
andere lichamelijke gebreken gaat niet
meer. Ook hevig schudden vermag geen
cent meer uit den zak te kloppen.
„Ik ben een trotsche Spanjaard', dat
is het parool, waarmede de bedelaar in
de Via Grande zijn zaak weer op de been
wil helpen. Want met medelijden is het
niets meer gedaan. Zoo hadden zij eenige
van hun „werklooze" collega's opgedra
gen, in hun armoedigste kleeren langs
de straten te gaan en giften aan de
dienstdoende collega's te geven. Of ten
minste te doen, alsof de knoopen die in
de hoeden geworpen werden, peseta's
waren.
Het succes van dezen maatregel was
frappant. Er ging een schok door de
onbezorgd voorbijflaneerende Caballe-
ro's, als een zoo arm mensch het laatste
wat hij bezat, weggaf. In plaats van door
te loopen, keerden zij om, om op hun
beurt een aalmoes in den hoed te doen.
Dit grapje was echter van korten
duur, want de bedelaars hadden niet op
de hersens van de Caballero's gerekend.
Want toen een van hen de schamel uit
ziende animeercollega's voor de tweede
maal gadesloeg, en zag hoe hij het geld
met volle handen uitgaf, kwam de zaak
hem verdacht voor. Hij hield den man
voor gek en liet hem gevangen nemen.
Deze had een doodsangst voor de politie
en voor een krankzinnigengesticht.
Daarom verraadde hij de truc. Nu
moeten de bedelaars in de Via Grande
naar nieuwe methoden uitkijken.
rige eeuw kwamen in Frankrijk voor.
Op 27 Juli 1891 en 28 Juli 1864 werden
tragische records gevestigd met 61 resp.
10(1 dooden.
Eindelijk schijnt men in Frankrijk
wakker geschud te zijn en gaat dit land
zijn aandacht wijden aan een verouderd
spoorwegnat dat voor een groot gedeel
te de moderne beveiligingstoestellen
mist.
